Relaties
alle pijlers
heeft mijn (prille) relatie een kans?
maandag 29 oktober 2007 om 13:42
ik heb een vraag over mijn relatie. dat is misschien raar (hoewel, het forum staat er vol mee) maar ik denkdat ik zelf een beetje troebel zie en ik heb al zo weinig ervaring met relaties.. ik weet even niet wat ik met mijn gevoel aan moet.
na lang, heel lang om elkaar heen draaien heb ik pas sinds enkele weken een relatie. hij wilde nooit, omdat hij bindingsangst heeft, maar besefte nu dat hij me anders toch gign kwijtraken.
nu merk ik dat mn vriend zich toch nog niet helemaal kan geven. heel vaak als hij mij me is geeft hij vrij snel aan dat hij 'zo wel naat huis gaat' en wil hij bijvoorbeeld niet blijven slapen ( ik mag wel elke dag bij hem slapen) hij vindt het vaak leuk als ik langskom, maar wil geen vaste tijden afspreken ( heeft zoiets van; belmaar als je eraan komt als ik thuis ben leuk en als ik er niet ben dan n andere keer) ook geeft hij mij vaak de indruk dat ik over zulke dingen zeur.. hij zegt t niet direct, maar raakt snel geirriteerd als ik vraag om bevestiging of duidelijkheid. ook als ik voorstel om iets leuks te doen is zijn antwoord vaak vrijwel direct 'nee' en als ik dan ga vragen waarom vintie weer dat ik te ver doorvraag en er te veel achter zoek...
uhm.. t klinkt nu misschien als een hele ongelukkige relatie, wat helemaal niet zo is, we zijn gek op elkaar en hij laat ook vaak merken wel heel blij met me te zijn..
ik vraag me alleen af.. doe ik mezelf te kort, vooral omdat ik wél behoefte heb aan wat meer bevestigign van zijn kant en wat meer spontane liefde, ik weet dat ik dat uiteindlijk wel wil. wat denken jullie van een man met bindingsangst.... zou hij uiteindelijk hier over heen komen, wat minder spastisch gaan reageren en wat relexter in de relatie gaan staan? of zou zo'n man altijd moeten blijven bewijzen ( naar zichzelf) dat ie niemand echt nodig heeft en dus altijd een bepaalde afstand bewaren...
m.a.w. ik ben niet gelukkig zoals t nu gaat. en we zijn pas een paar weken 'echt' samen. zou ik dit moeten zien als een slecht teken, omdat je juist is t begin toch alleen maar happyy moet zijn? of is dat een fabeltje, zou het ook iets kunnen zijn waarin we naar elkaar toe groeien, elkaar steeds beter leren begrijpen en juist sterker in worden...
wat is jullie ervaring en advsies?
(sorry voor de lange post... blijft moeilijk om kort van stof te zijn als t gaat om je gevoel)
na lang, heel lang om elkaar heen draaien heb ik pas sinds enkele weken een relatie. hij wilde nooit, omdat hij bindingsangst heeft, maar besefte nu dat hij me anders toch gign kwijtraken.
nu merk ik dat mn vriend zich toch nog niet helemaal kan geven. heel vaak als hij mij me is geeft hij vrij snel aan dat hij 'zo wel naat huis gaat' en wil hij bijvoorbeeld niet blijven slapen ( ik mag wel elke dag bij hem slapen) hij vindt het vaak leuk als ik langskom, maar wil geen vaste tijden afspreken ( heeft zoiets van; belmaar als je eraan komt als ik thuis ben leuk en als ik er niet ben dan n andere keer) ook geeft hij mij vaak de indruk dat ik over zulke dingen zeur.. hij zegt t niet direct, maar raakt snel geirriteerd als ik vraag om bevestiging of duidelijkheid. ook als ik voorstel om iets leuks te doen is zijn antwoord vaak vrijwel direct 'nee' en als ik dan ga vragen waarom vintie weer dat ik te ver doorvraag en er te veel achter zoek...
uhm.. t klinkt nu misschien als een hele ongelukkige relatie, wat helemaal niet zo is, we zijn gek op elkaar en hij laat ook vaak merken wel heel blij met me te zijn..
ik vraag me alleen af.. doe ik mezelf te kort, vooral omdat ik wél behoefte heb aan wat meer bevestigign van zijn kant en wat meer spontane liefde, ik weet dat ik dat uiteindlijk wel wil. wat denken jullie van een man met bindingsangst.... zou hij uiteindelijk hier over heen komen, wat minder spastisch gaan reageren en wat relexter in de relatie gaan staan? of zou zo'n man altijd moeten blijven bewijzen ( naar zichzelf) dat ie niemand echt nodig heeft en dus altijd een bepaalde afstand bewaren...
m.a.w. ik ben niet gelukkig zoals t nu gaat. en we zijn pas een paar weken 'echt' samen. zou ik dit moeten zien als een slecht teken, omdat je juist is t begin toch alleen maar happyy moet zijn? of is dat een fabeltje, zou het ook iets kunnen zijn waarin we naar elkaar toe groeien, elkaar steeds beter leren begrijpen en juist sterker in worden...
wat is jullie ervaring en advsies?
(sorry voor de lange post... blijft moeilijk om kort van stof te zijn als t gaat om je gevoel)
dinsdag 6 november 2007 om 16:58
ik heb trouwens nog even gegoogled naar dat boek van robin norwood, wat erover beschreven staat herken ik enorm, tenminste het gedeelte over het soort relatie waarin men belandt, maar vervolgens lijkt het erg door te gaan op het feit dat dit iets is dat uit je jeugd komt, emotionele problemen, gebrek aan openheid, zelfs geweld etc.... dit is iets wat ik juist helemaal niet herken en mezelf ook niet wil aan aanpraten. denken jullie dat ik, ondanks dat mijn jeugd gewoon goed, liefdevol en stabiel was, toch iets aan het boek kan hebben? of zoekt het echt alleen daarin naar oorzaken en oplossingen?
dinsdag 6 november 2007 om 17:05
Soepkippie, please niet bellen, hij meldt zich vanzelf, echt waar! Al moet het een week duren, niet bellen!
Je weet zelf al wat het beste is: alle kontakt verbreken. Ik snap dat je dat nog niet gaat lukken. Je wilt zo graag zijn speciale meisje blijven. Toch snap ik het niet helemaal: jullie hebben pas een paar weken een relatie. Hoe was het dan tussen jullie voordat je een relatie met hem had?
En je had nog een goed idee: een feest geven! Ja, lijkt mij prima. Nodig al die leuke vrienden van je uit, misschien nog een paar leuke collega's en alle andere leuke types die je de aankomende weken tegen gaat komen als je lekker met je vriendinnen aan de boemel gaat. Hell, voor mijn part nodig je hem ook uit, kan ie zien hoe leuk jouw leven is zonder hem.....
Je weet zelf al wat het beste is: alle kontakt verbreken. Ik snap dat je dat nog niet gaat lukken. Je wilt zo graag zijn speciale meisje blijven. Toch snap ik het niet helemaal: jullie hebben pas een paar weken een relatie. Hoe was het dan tussen jullie voordat je een relatie met hem had?
En je had nog een goed idee: een feest geven! Ja, lijkt mij prima. Nodig al die leuke vrienden van je uit, misschien nog een paar leuke collega's en alle andere leuke types die je de aankomende weken tegen gaat komen als je lekker met je vriendinnen aan de boemel gaat. Hell, voor mijn part nodig je hem ook uit, kan ie zien hoe leuk jouw leven is zonder hem.....
dinsdag 6 november 2007 om 17:22
hihihi charlotte... ik heb afgelopen weekenden al 2x een feestje gegeven, dus da's even genoeg geweest, maar heb al wel weer genoeg leuke dingen gepland staan. zou eigenlijk met vriendje binnenkort weekendje weggaan, maar heb nu ook een leuk weekendje weg met een gewone vriend staan... dus wat dat betreft genoeg afleiding! stomme is dat ik zelfs van heel veel leuke digen moeilijk kan genieten omdat ik hier zoveel mee bezig ben, maar dat komt wel weer....
en ok, ok ik zal niet bellen... grrrrrr.. hoewel ik eigenlijk nu zoiets heb van, ja, tis nog niet echt uit dus ook raar om helemaal niet te bellen toch? maar vooruit ik probeer wel vol te houden en ga er eigenlijk toch ook wel vanuit dat hij mij straks belt... zoniet... ja weet ik dat ook wel
en dan je andere vraag... hoe was het tussen ons, voor de relatie. uhm sinds we elkaar hebben leren kennen ongeveer 3 jaar geleden is er iets. al vrij snel hadden we ook seks, maar wilden toen beide geen relatie.. hij zat toen al met deze shit en ik had net een relatie verbroken en vond t wel ff prima zo vrijgezellig. ondanks dat steeds dichter naar elkaar toegegroeid, de ene periode was t leuker dan de andere, maar al met al in ieder geval veeeel leuker dan dat het nu is. eigenlijk gingen veel mensen in onze omgeving er eigenlijk al vanuit dat we samen waren, omdat we heel veel bij elkaar sliepen en hij mij ook (bijna meer dan nu) zo behandelde... sinds we er echt voor gaan, lijkt het wel dat er voor hem zoveel druk op is komen te staan dat de hele lol eraf is
ik vind t soms bijna jammer dat ik uiteindelijk toch heb gezegd van, ok en nu ben ik t voor je of ik ga lekker verder met mn eigen leventje... want we hadden t best prima. maarja na 3 jaar vond ik dat ik t wel verdiende om een keer die bevestiging te krijgen. iets wat dus nu nog steeds een teer punt is..
soms wil ik terug naar hoe het was, maar dat kon ook niet oneindig doorgaan.. en t toch een keer porberen om er echt voor te gaan, was denk ik de enige manier om hier een (goed of slecht) einde aan te breien...
nou ik ga gewoon verder met mn best doen iom niet te bellen hahaha... wish me luck :P
thanx! again!
en ok, ok ik zal niet bellen... grrrrrr.. hoewel ik eigenlijk nu zoiets heb van, ja, tis nog niet echt uit dus ook raar om helemaal niet te bellen toch? maar vooruit ik probeer wel vol te houden en ga er eigenlijk toch ook wel vanuit dat hij mij straks belt... zoniet... ja weet ik dat ook wel
en dan je andere vraag... hoe was het tussen ons, voor de relatie. uhm sinds we elkaar hebben leren kennen ongeveer 3 jaar geleden is er iets. al vrij snel hadden we ook seks, maar wilden toen beide geen relatie.. hij zat toen al met deze shit en ik had net een relatie verbroken en vond t wel ff prima zo vrijgezellig. ondanks dat steeds dichter naar elkaar toegegroeid, de ene periode was t leuker dan de andere, maar al met al in ieder geval veeeel leuker dan dat het nu is. eigenlijk gingen veel mensen in onze omgeving er eigenlijk al vanuit dat we samen waren, omdat we heel veel bij elkaar sliepen en hij mij ook (bijna meer dan nu) zo behandelde... sinds we er echt voor gaan, lijkt het wel dat er voor hem zoveel druk op is komen te staan dat de hele lol eraf is
ik vind t soms bijna jammer dat ik uiteindelijk toch heb gezegd van, ok en nu ben ik t voor je of ik ga lekker verder met mn eigen leventje... want we hadden t best prima. maarja na 3 jaar vond ik dat ik t wel verdiende om een keer die bevestiging te krijgen. iets wat dus nu nog steeds een teer punt is..
soms wil ik terug naar hoe het was, maar dat kon ook niet oneindig doorgaan.. en t toch een keer porberen om er echt voor te gaan, was denk ik de enige manier om hier een (goed of slecht) einde aan te breien...
nou ik ga gewoon verder met mn best doen iom niet te bellen hahaha... wish me luck :P
thanx! again!
woensdag 7 november 2007 om 10:18
Misschien is dat dan de oplossing: Terug naar hoe het was, no strings attached. En ondertussen je ogen en oren open houden voor een nieuwe liefde. Onder het mom van, geen oude schoenen weggooien voor je nieuwe hebt. Maar ik weet niet of jij in dit stadium nog terug kunt naar die situatie?
De bevestiging die je zoekt gaat hij je nooit geven, zeker niet zoals de verhoudingen nu liggen. Tjonge, waarom doen sommige mannen (en wss ook sommige vrouwen) toch zo moeilijk? Je wilt wel of je wilt niet. Wil je wel, ga er dan ook voor. Wil je niet, ook goed, next!
Kwalijk vind ik het dat jij niet meer kunt genieten van de leuke dingen in je leven omdat de situatie met je vriend al je energie en levenslust opslokt. Hij zit in een negatieve spiraal en trekt je mee de diepte in. Terwijl het zo zou moeten zijn dat hij jou de gelegenheid geeft hem eruit te trekken. Maar dat gaat niet gebeuren, lieve Soep, want hij heeft helemaal geen zin om z'n schouders ergens onder te zetten. Wat zie je toch in zo'n ambitielioze vent? Alleen maar omdat ie zo lekker is? Echt, daarvan zijn er duizenden en als jij wilt heb je er daarvan 10 aan elke vinger. Dat zijn mannen voor de heb niet voor de hou.
Je hebt toch nog niet gebeld, hè? Zeg me dat je niet gebeld hebt!
De bevestiging die je zoekt gaat hij je nooit geven, zeker niet zoals de verhoudingen nu liggen. Tjonge, waarom doen sommige mannen (en wss ook sommige vrouwen) toch zo moeilijk? Je wilt wel of je wilt niet. Wil je wel, ga er dan ook voor. Wil je niet, ook goed, next!
Kwalijk vind ik het dat jij niet meer kunt genieten van de leuke dingen in je leven omdat de situatie met je vriend al je energie en levenslust opslokt. Hij zit in een negatieve spiraal en trekt je mee de diepte in. Terwijl het zo zou moeten zijn dat hij jou de gelegenheid geeft hem eruit te trekken. Maar dat gaat niet gebeuren, lieve Soep, want hij heeft helemaal geen zin om z'n schouders ergens onder te zetten. Wat zie je toch in zo'n ambitielioze vent? Alleen maar omdat ie zo lekker is? Echt, daarvan zijn er duizenden en als jij wilt heb je er daarvan 10 aan elke vinger. Dat zijn mannen voor de heb niet voor de hou.
Je hebt toch nog niet gebeld, hè? Zeg me dat je niet gebeld hebt!
donderdag 8 november 2007 om 11:49
hmmzz da's vaag... had allang weer een bericht achtergelaten, maar blijkbaar iets mis gegaan!!
update! nee ik heb niet gebeld, maar hij wel. we hebben meteen afgesproken en heel lang gepraat. eigenlijk voor t eerst dat hij eens wel de tijd nam om echt te luisteren en goed uit te leggen hoe hij zich voelde, eindelijk geen eenzijdig gesprek, heel fijn dus!
samen besloten dat we er mee moeten stoppen, we maken onszelf en elkaar alleen maar helemaal gek. nu ben ik dus heel verdrietig, maar ook opgelucht. ik ben blij dat ik nu verder kan en weet dat alles in mijn eigen handen ligt! ben op mn werk wel echt nergens goed voor.... mn baas merkte ook al op dat ik wel heel stil ben enzo... ja ik zit te wachten tot het half 6 is en ik opde fiets naar huis eindelijk mn tranen weer kan laten gaan... want die zijn er in overvloed! aan de andere kant voel ik me ergens wel rustig... ik heb er wel vrede mee, maar tis wel stommmmmmmmm
vooral t smorgens wakker worden, alleen en in eigen bed, grrrrrrrrrrr wat een ramp!!!!
hij heeft gezegd dat ik heel belangrijk voor m ben en de enige op dit punt in zn leven die weet hoe hij echt in elkaar zit. dus hij wil contact houden. ik weet het niet... natuurlijk vind ik het superfijn om te horen en zegt mijn gevoel nu dat ik m het liefst nog elke dag zou spreken... maar ik weet niet of ik dat wel aan kan. ben al zo lang met hem aan t doormodderen dat ik heel bang ben om daar dan toch in te blijven hangen. aan de andere kant is het degene waar ik zo lang zo close mee ben geweest en ik ondanks alles echt wel tot mn beste vrienden reken... dus... wat ik daarmee moet, dat weet ik nog ff niet..
anyway bedankt voor al jullie adviezen en vooral alle lieve woorden! echt super!!!
update! nee ik heb niet gebeld, maar hij wel. we hebben meteen afgesproken en heel lang gepraat. eigenlijk voor t eerst dat hij eens wel de tijd nam om echt te luisteren en goed uit te leggen hoe hij zich voelde, eindelijk geen eenzijdig gesprek, heel fijn dus!
samen besloten dat we er mee moeten stoppen, we maken onszelf en elkaar alleen maar helemaal gek. nu ben ik dus heel verdrietig, maar ook opgelucht. ik ben blij dat ik nu verder kan en weet dat alles in mijn eigen handen ligt! ben op mn werk wel echt nergens goed voor.... mn baas merkte ook al op dat ik wel heel stil ben enzo... ja ik zit te wachten tot het half 6 is en ik opde fiets naar huis eindelijk mn tranen weer kan laten gaan... want die zijn er in overvloed! aan de andere kant voel ik me ergens wel rustig... ik heb er wel vrede mee, maar tis wel stommmmmmmmm
vooral t smorgens wakker worden, alleen en in eigen bed, grrrrrrrrrrr wat een ramp!!!!
hij heeft gezegd dat ik heel belangrijk voor m ben en de enige op dit punt in zn leven die weet hoe hij echt in elkaar zit. dus hij wil contact houden. ik weet het niet... natuurlijk vind ik het superfijn om te horen en zegt mijn gevoel nu dat ik m het liefst nog elke dag zou spreken... maar ik weet niet of ik dat wel aan kan. ben al zo lang met hem aan t doormodderen dat ik heel bang ben om daar dan toch in te blijven hangen. aan de andere kant is het degene waar ik zo lang zo close mee ben geweest en ik ondanks alles echt wel tot mn beste vrienden reken... dus... wat ik daarmee moet, dat weet ik nog ff niet..
anyway bedankt voor al jullie adviezen en vooral alle lieve woorden! echt super!!!
donderdag 8 november 2007 om 12:41
Ik zei toch dat ie zou bellen!
Misschien begrijp ik het verkeerd maar ik vind het plaatsgevonden gesprek toch wel weer redelijk eenzijdig: HIJ heeft uitgelegd hoe HIJ zich voelt. Volgens mij heeft het daar steeds om gedraaid in jullie relatie, maar goed....
Ik denk dat jullie voor JOU een goede beslissing hebben genomen. En de snelste manier om jouw rottige gevoel te laten slijten is inderdaad zo weinig mogelijk kontakt met hem hebben. Dat wordt een aardige kluif voor jou maar je moet nu echt voor jezelf gaan kiezen. Je hebt je lang genoeg bezig gehouden met deze man die als een spons al jouw energie en levenslust uit je trekt. Ook al heeft hij je nog zo nodig (dat wist ik al, hoor) en ben jij de enige die hem begrijpt (duuuuh) dat geldt andersom niet. Volgens mij begrijpt hij geen snars van jou en nodig heb je hem al helemaal niet (misschien alleen om je "nodig" te voelen). Als je een afhankelijk wezentje wilt die jou nodig heeft en alle energie uit je trekt, neem dan lekker een kindje (met een leuke vent).
Kom hier lekker klagen als je het niet meer trekt, daar is dit forum voor gemaakt!
Misschien begrijp ik het verkeerd maar ik vind het plaatsgevonden gesprek toch wel weer redelijk eenzijdig: HIJ heeft uitgelegd hoe HIJ zich voelt. Volgens mij heeft het daar steeds om gedraaid in jullie relatie, maar goed....
Ik denk dat jullie voor JOU een goede beslissing hebben genomen. En de snelste manier om jouw rottige gevoel te laten slijten is inderdaad zo weinig mogelijk kontakt met hem hebben. Dat wordt een aardige kluif voor jou maar je moet nu echt voor jezelf gaan kiezen. Je hebt je lang genoeg bezig gehouden met deze man die als een spons al jouw energie en levenslust uit je trekt. Ook al heeft hij je nog zo nodig (dat wist ik al, hoor) en ben jij de enige die hem begrijpt (duuuuh) dat geldt andersom niet. Volgens mij begrijpt hij geen snars van jou en nodig heb je hem al helemaal niet (misschien alleen om je "nodig" te voelen). Als je een afhankelijk wezentje wilt die jou nodig heeft en alle energie uit je trekt, neem dan lekker een kindje (met een leuke vent).
Kom hier lekker klagen als je het niet meer trekt, daar is dit forum voor gemaakt!
donderdag 8 november 2007 om 14:42
jee wat fijn die knuffels 
kan ze best gebruiken...
hoppetee, je hebt wel gelijk hoor, afstand nemen is denk ik wel het beste... hoe gaat dat bij jou nu? voel jij je er al prettiger bij?
charlotte, ik had in het laatste gesprek wel echt t gevoel dat ik eindelijk alles rustig kwijt kon en er ook werd geluisterd. maar inderdaad nu wordt t even tijd voor mezelf...
voel me echt t ene moment heelmaal klote en t andere moment wel rustig. als ik smorgens wakker word is t t ergste, helemaal alleen in mn eigen bed, bah bah bah
nou ik kijk in ieder geval alweeer uit naar t moment dat ik op deze periode terugkijk ;) gelukkig is dit ook weer niet mn eerste liefdesverdriet en weet ik dat het moment komt dat ik me weer beter voel, dat is altijd wel geruststellend! maar......... voorlopig nog heel even lekker klagen en zeuren hihihihi én al die verliefde vrienden om me heen ontwijken :P
goh en hoe werkt dat nu als eigenlijk de main question van je topic wel beantwoord is... kan ik nu nog oeverloos door blijven lullen en ook nog verwachten dat jullie ook hier terugkomen. of is het normaal dat je de mensen, die je zo fijn hebben geholpen, dan pas weer toevallig tegenkomt op een nieuwe topic? ik weet t eigenlijk niet... zo ervaren ben ik niet. ik vind t iig heek fijn om met jullie van gedachte te wisselen en jullie steun doet me enorm goed! hoe werkt dat nou normaal... kan iemand daar een zinnig woord over zeggen of is het altijd anders??
kan ze best gebruiken...hoppetee, je hebt wel gelijk hoor, afstand nemen is denk ik wel het beste... hoe gaat dat bij jou nu? voel jij je er al prettiger bij?
charlotte, ik had in het laatste gesprek wel echt t gevoel dat ik eindelijk alles rustig kwijt kon en er ook werd geluisterd. maar inderdaad nu wordt t even tijd voor mezelf...
voel me echt t ene moment heelmaal klote en t andere moment wel rustig. als ik smorgens wakker word is t t ergste, helemaal alleen in mn eigen bed, bah bah bah
nou ik kijk in ieder geval alweeer uit naar t moment dat ik op deze periode terugkijk ;) gelukkig is dit ook weer niet mn eerste liefdesverdriet en weet ik dat het moment komt dat ik me weer beter voel, dat is altijd wel geruststellend! maar......... voorlopig nog heel even lekker klagen en zeuren hihihihi én al die verliefde vrienden om me heen ontwijken :P
goh en hoe werkt dat nu als eigenlijk de main question van je topic wel beantwoord is... kan ik nu nog oeverloos door blijven lullen en ook nog verwachten dat jullie ook hier terugkomen. of is het normaal dat je de mensen, die je zo fijn hebben geholpen, dan pas weer toevallig tegenkomt op een nieuwe topic? ik weet t eigenlijk niet... zo ervaren ben ik niet. ik vind t iig heek fijn om met jullie van gedachte te wisselen en jullie steun doet me enorm goed! hoe werkt dat nou normaal... kan iemand daar een zinnig woord over zeggen of is het altijd anders??
donderdag 8 november 2007 om 14:59
Lief soepkippie, gewoon blijven schrijven hoor, zoveel en zolang je wil. Ik herken dat gevoel 's ochtends. Dat je wakker word en een minuut later komt het weer binnen; oja fuck, het is uit. Maar geloof me, dat word minder.
Bij mij lukt het geen contact zoeken redelijk maar merk dat ik nog steeds van slag raak wanneer ik dingen over hem hoor. Dat krijg je nu he? dat mensen naar me toe komen van; Hee ik zag... nog van de week. Meestal zeg ik dan meteen dat ik er niks over wil horen, maar sommigen horen niet echt goed en gaan vrolijk verder. Zo hoorde ik dus gisteren dat hij gezien is met een andere vrouw, en ja dat hakt er dan behoorlijk in. De piekermolen in mijn hoofd draait weer overuren. En dan snap ik even niet waar mijn verstand is gebleven, want ik was degene die twijfelde en het uit wilde maken. Moet me dus als het ware elke keer weer herprogrammeren haha. Maar..... dat lukt elke keer weer sneller dus er zit vooruitgang in.
Maar nogmaals, blijf gewoon lekker schrijven hier. Het is ook gewoon fijn om alles van je af te schrijven, en helemaal om het later nog eens terug te kunnen lezen wanneer je het moeilijk hebt. Doe ik ook regelmatig in mijn topic.
Bij mij lukt het geen contact zoeken redelijk maar merk dat ik nog steeds van slag raak wanneer ik dingen over hem hoor. Dat krijg je nu he? dat mensen naar me toe komen van; Hee ik zag... nog van de week. Meestal zeg ik dan meteen dat ik er niks over wil horen, maar sommigen horen niet echt goed en gaan vrolijk verder. Zo hoorde ik dus gisteren dat hij gezien is met een andere vrouw, en ja dat hakt er dan behoorlijk in. De piekermolen in mijn hoofd draait weer overuren. En dan snap ik even niet waar mijn verstand is gebleven, want ik was degene die twijfelde en het uit wilde maken. Moet me dus als het ware elke keer weer herprogrammeren haha. Maar..... dat lukt elke keer weer sneller dus er zit vooruitgang in.
Maar nogmaals, blijf gewoon lekker schrijven hier. Het is ook gewoon fijn om alles van je af te schrijven, en helemaal om het later nog eens terug te kunnen lezen wanneer je het moeilijk hebt. Doe ik ook regelmatig in mijn topic.
donderdag 8 november 2007 om 15:10
donderdag 8 november 2007 om 15:17
Op zich niet verwonderlijk Hoppetee. Na verloop van tijd raken de nare aspecten gevoelsmatig wat meer op de achtergrond (dat heet verwerken) .......... en dan vraag je je wel eens af of het toch anders had gekund..... omdat de goede, leuke aspecten dan wat meer naar voren komen.
Op zich is dit ook wel goed, zolang je er niets mee doet. Op de lange termijn kan je je deze relatie dan herinneren als een "interessante" periode en niet als een rotperiode, zonde van je tijd ............... (als je begrijpt wat ik bedoel
).
Op zich is dit ook wel goed, zolang je er niets mee doet. Op de lange termijn kan je je deze relatie dan herinneren als een "interessante" periode en niet als een rotperiode, zonde van je tijd ............... (als je begrijpt wat ik bedoel
).
maandag 12 november 2007 om 23:08
hee jij ben paar dagen onverwacht weggeweest, naar belgie, was heel fijn!! ff weg van alles, lekker ontpannen en belachelijk dronken geweest..
met mij gaat t nu beetje op en neer.. er zijn gelukkig al van die momenten dat ik denk dat ik alles weer helemaal aan kan, maar net zo snel kan ik me opeens weer heel alleen voelen, zelfs met veel mensen om me heen... of dan misschien wel juist...
hij heeft nog gebeld t weekend en gelukkig was ik niet in de gelegenheid om m op te zoeken.. aan de ene kant ben ik blij dat ie nu de moeite doet om steeds te bellen en kijken wat ik aan t doen ben of hoe t gaat... aan de andere kant snap ik niet waarom nu opeens wel... en ik merk dat ik er niet zoveel meer mee kan nu..
(oh fijn de buurtjongetjes zijn mn afval over straat aan t strooien haha, ff schelde uit t raam)
en jij?? piekerhoofd alweer even uit kunnen schakelen? inderdaad heel irritant dat mensen t altijd nodig lijken te vinden om uitgebreid te vertellen hoe het met je ex is... grrrr zit je dus niet op te wachten.. nu nog niet in ieder geval!! maar zulke verhalen gaan in je eigen hoofd ook een compleet eigen leven leiden, denk dat t vooral goed is om je dat te beseffen... meestal is er eigenlijk niks verteld. ..
k hoop dat t met jou ook alweer steeds wat beter gaat!! dikke knuffel
ben paar dagen onverwacht weggeweest, naar belgie, was heel fijn!! ff weg van alles, lekker ontpannen en belachelijk dronken geweest.. met mij gaat t nu beetje op en neer.. er zijn gelukkig al van die momenten dat ik denk dat ik alles weer helemaal aan kan, maar net zo snel kan ik me opeens weer heel alleen voelen, zelfs met veel mensen om me heen... of dan misschien wel juist...
hij heeft nog gebeld t weekend en gelukkig was ik niet in de gelegenheid om m op te zoeken.. aan de ene kant ben ik blij dat ie nu de moeite doet om steeds te bellen en kijken wat ik aan t doen ben of hoe t gaat... aan de andere kant snap ik niet waarom nu opeens wel... en ik merk dat ik er niet zoveel meer mee kan nu..
(oh fijn de buurtjongetjes zijn mn afval over straat aan t strooien haha, ff schelde uit t raam)
en jij?? piekerhoofd alweer even uit kunnen schakelen? inderdaad heel irritant dat mensen t altijd nodig lijken te vinden om uitgebreid te vertellen hoe het met je ex is... grrrr zit je dus niet op te wachten.. nu nog niet in ieder geval!! maar zulke verhalen gaan in je eigen hoofd ook een compleet eigen leven leiden, denk dat t vooral goed is om je dat te beseffen... meestal is er eigenlijk niks verteld. ..
k hoop dat t met jou ook alweer steeds wat beter gaat!! dikke knuffel
dinsdag 13 november 2007 om 13:05
Hee daar ben je! Fijn en goed dat je even een paar dagen weg bent geweest. Is altijd fijn om alles letterlijk van een afstand te bekijken. Dat gevoel dat het zo op en neer gaat... ja dat ken ik wel. Vervelend is dat he? Maar het hoort erbij en word vanzelf minder, echt waar. Probeer gewoon die afstand te behouden en zo weinig mogelijk contact te hebben,anders word je elke keer weer teruggeworpen.
Met mij gaat het best ok eigenlijk. Heb hem nog steeds niet gezien of gesproken en ben dit weekend voor het eerst weer op stap gegaan. Durfde dat de afgelopen weken niet echt omdat ik a) bang was hem tegen te komen en b) de combi drank en verdriet rare dingen met me kunnen doen. Maar nu was ik het zat om thuis te blijven, dus huphup naar een feest. Wist wel zeker dat hij er niet was hoor,en ik durf ook nog niet naar mijn eigenste stamkroeg omdat ik weet dat hij er ook komt (baaaalen). Maar feestje was leuk. Dikke sjans gehad van een zeeer aantrekkelijk heerschap. Moet er niet aan denken er iets mee te doen, maar het was goed voor mijn gedeukte ego. Merk dat ik nog niet de minste drang heb om mijn ex te bellen of te smsen, integendeel juist. Omdat ik me nu eindelijk beter voel en nog belangrijker; meer mezelf voel, wil ik dat niet laten verpesten. Ik wil hem pas weer zien wanneer ik het gevoel heb dat ik dat aankan. Het zal me zowieso raken, maar ik wil er niet weer helemaal van slag van zijn.
Valt me trouwens op dat er de laatste dagen heel veel van dit soort verhalen op het forum verschijnen. Mannen met bindingsangst enzo. Bizar.
Met mij gaat het best ok eigenlijk. Heb hem nog steeds niet gezien of gesproken en ben dit weekend voor het eerst weer op stap gegaan. Durfde dat de afgelopen weken niet echt omdat ik a) bang was hem tegen te komen en b) de combi drank en verdriet rare dingen met me kunnen doen. Maar nu was ik het zat om thuis te blijven, dus huphup naar een feest. Wist wel zeker dat hij er niet was hoor,en ik durf ook nog niet naar mijn eigenste stamkroeg omdat ik weet dat hij er ook komt (baaaalen). Maar feestje was leuk. Dikke sjans gehad van een zeeer aantrekkelijk heerschap. Moet er niet aan denken er iets mee te doen, maar het was goed voor mijn gedeukte ego. Merk dat ik nog niet de minste drang heb om mijn ex te bellen of te smsen, integendeel juist. Omdat ik me nu eindelijk beter voel en nog belangrijker; meer mezelf voel, wil ik dat niet laten verpesten. Ik wil hem pas weer zien wanneer ik het gevoel heb dat ik dat aankan. Het zal me zowieso raken, maar ik wil er niet weer helemaal van slag van zijn.
Valt me trouwens op dat er de laatste dagen heel veel van dit soort verhalen op het forum verschijnen. Mannen met bindingsangst enzo. Bizar.
dinsdag 13 november 2007 om 14:51
hey!!
bedankt charlotte.. da's lief! ik vind ook dat we goed bezig zijn haha, stoere wijfuh!!
wat goed om te horen hoppetee dat je je zo sterk voelt al.. en lekker op stap geweest het weekend, klinkt goed! denk dat t heel verstandig is om even te vermijden om m tegen te komen! blijkbaar zitten de mannen alweer achter je aan hihihi... k snap dat je er niet aan moet denken, maar beetje aandacht is nooit verkeerd!
ik vidn dat ook nog heel moeilijk, want ook ik deel mn stamkroeg met ex en ben eigenlijk niet echt bereid om die te ontwijken. gelukkig doet hij dat al meer.. dus dat scheelt ook! maar alsnog.. hier komt iedereen elkaar tegen, dus t blijft lastig. toch valt t me zelf nog mee, nu ik eenmaal die knop heb omgezet... ik begin al erg te wennen..
trouwens je hebt gelijk dat t hele forum vol staat met dit soort problemen... zou t hip zijn? blijkbaar blijven al die onbereikbare mannen toch het meest aantrekklijk voor ons vrouwsoort :P
k ga snel verder met mn werk, zit deze week met een vette deadline, heel druk en heel leuk, maar ik vind t leuk om af en toe te lezen hoe t met je gaat hoppetee... en wat charlotte ook zegt, moeeeeeehaha wij komen er wel!! :D
bedankt charlotte.. da's lief! ik vind ook dat we goed bezig zijn haha, stoere wijfuh!!
wat goed om te horen hoppetee dat je je zo sterk voelt al.. en lekker op stap geweest het weekend, klinkt goed! denk dat t heel verstandig is om even te vermijden om m tegen te komen! blijkbaar zitten de mannen alweer achter je aan hihihi... k snap dat je er niet aan moet denken, maar beetje aandacht is nooit verkeerd!
ik vidn dat ook nog heel moeilijk, want ook ik deel mn stamkroeg met ex en ben eigenlijk niet echt bereid om die te ontwijken. gelukkig doet hij dat al meer.. dus dat scheelt ook! maar alsnog.. hier komt iedereen elkaar tegen, dus t blijft lastig. toch valt t me zelf nog mee, nu ik eenmaal die knop heb omgezet... ik begin al erg te wennen..
trouwens je hebt gelijk dat t hele forum vol staat met dit soort problemen... zou t hip zijn? blijkbaar blijven al die onbereikbare mannen toch het meest aantrekklijk voor ons vrouwsoort :P
k ga snel verder met mn werk, zit deze week met een vette deadline, heel druk en heel leuk, maar ik vind t leuk om af en toe te lezen hoe t met je gaat hoppetee... en wat charlotte ook zegt, moeeeeeehaha wij komen er wel!! :D
dinsdag 13 november 2007 om 15:10
Het is natuurlijk ook mogelijk dat het forum er vol mee staat òmdat onbereikbare mannen problemen veroorzaken voor de vrouwen die erop vallen...........
Als die vrouwen die op meer "normale" (wat dat ook moge zijn) mannen vallen, en zodoende geen problemen krijgen openen meestal geen topic ................
woensdag 14 november 2007 om 12:15
eh ja Mabel.. daar heb je een punt haha.
Ik snap dat eigenlijk ook niet zo goed van mezelf, of nouja ik kan er wel een reden voor bedenken, dat ik niet gewoon op een lieve, leuke, "normale"man kan vallen. Ik ken ze wel, maar meer dan goede vrienden kan ik daar niet mee worden. Voor een relatie zoek ik toch ook wel echt die passie en knetterende aantrekkingskracht. Tsja, en dat vind ik dan toch meestal bij voor mij "foute" mannen. Mijn eerste serieuze vriendje was wel zo'n lieverd, maar daar denderde ik dus compleet overheen. Werd ik ook niet echt gelukkig van...
Ik snap dat eigenlijk ook niet zo goed van mezelf, of nouja ik kan er wel een reden voor bedenken, dat ik niet gewoon op een lieve, leuke, "normale"man kan vallen. Ik ken ze wel, maar meer dan goede vrienden kan ik daar niet mee worden. Voor een relatie zoek ik toch ook wel echt die passie en knetterende aantrekkingskracht. Tsja, en dat vind ik dan toch meestal bij voor mij "foute" mannen. Mijn eerste serieuze vriendje was wel zo'n lieverd, maar daar denderde ik dus compleet overheen. Werd ik ook niet echt gelukkig van...
zaterdag 17 november 2007 om 03:17
Nou goed, ben vandaag dus toch lekker eigenwijs naar mijn eigenste fijne stamkroeg gegaag. Was er al een maand niet meer geweest en was het zat om elk weekend thuis te blijven. Heb er wel voor gezorgd dat ik er goed uitzag, of dat ik me zelfverzekerd voelde. Ik vond het doodeng en op een gegeven moment voelde ik gewoon dat ik hem zou zien. Ik wist het zeker. En ja hoor, ik zag hem toen hij naar de wc ging, zag het aan zijn jas. Echt alsof er een bliksemschicht door mijn hele lijf ging, ik schrok me wezenloos. Het onderwerp wat al een maand 24 uur per dag door mijn hoofd spookt stond daar gewoon in ene. Op de terugweg moest hij langs me en hij sprak me aan. Vroeg hoe het met me ging ( een paar keer, semi gevoelig). Heb gewoon gezegd dat het wel ok ging. Met hem ging het ook wel ok. Druk met werk enzo blablabla. Hij vroeg ook nog of ik het vervelend vond hem te zien, maar dat was niet echt zo geloof ik, wel raar. En dat heb ik ook gezegd. Ik weet het niet hoor, ik weet echt niet wat ik op dit moment voel. Heb mijn biertje opgedronken en ben gegaan. En nu zit ik hier thuis.... En heb echt geen idee wat ik voel of moet voelen. Hij zag er goed uit, maar had niet direct het gevoel dat ik hem wilde bespringen ofzo. Zo vreemd, want ik had 3 scenario's in mijn hoofd wanneer ik hem weer voor het eerst zou zien. 1) hij zou met een ander zijn, 2) hij zou me negeren of 3) hij zou me weer omlullen. En dit, dit had ik dus niet verwacht. Gewoon een duf gesprek over hoe het gaat, oppervlakkig geneuzel. He gatverdamme!
zaterdag 17 november 2007 om 03:20
maandag 10 december 2007 om 15:00
pff even spuien hoor. gatver dachtik dat t allemaal wel meeviel met mn liefdesverdiet, lekker druk gehad en weingi tijd om na te denken... maar nu is t weer rustiger... EN kom ik m opeens overal tegen..
afgelopen vrijdag had ik n feestje waar hij ook was. ik had eerder al n andere verhaardag dus kwam pas vrij laat binnen. en hij was daar al hele avond, hij was strontlazarus en stond zich vreselijk aan te stellen, natuurlijk vooral met alle meiden. ik ben vrij snel weggegaan en zodra ik mn jas weer aantrok stond ie natuurlijk meteen naast me en wilde mijn aandacht.. dan wel. grrr ik vond het zooo moeilijk...
de volgende dag heeft ie me meteen gebeld en vroeg hoe t ging enzo bla bla... tsja t gign gewoon kut want ik was al sinds mn wakker worden weer om hem aan t janken. hij zegt dan wel de goeie dingen, maar wat heb ik eraan..
en natuurlijk zondag zit ik lekker in n kroegje uit te razen tegen een vriendinntje als hij weer binnenkomt... zucht... ik blijf maar aan m denken, snachts in mn dromen ben ik zelfs gezinnetje met m aan t stichten... terwijl dat wel t laatste is waar ik aan moet denken ( met hem én in t algemeen)... ik blijf me maar afvragen waarom het gevoel zo extreem sterk is ondanks alles.... argggggghhhhhh ik moet verder!!!!!!!!!
ik baal dat het klote gevoel niet minder wordt maar juist sterker... ik heb het gevoel dat ik mn omgeving er ook niuet mee kan blijven vervelen.. en mezelf trouwens ik ben een vrolijke meid, maar daar merk ik laatste tijd weinig van.... baal baal, zucht zucht...
zo da's er ook weer even uit, hihii... dat helpt al
afgelopen vrijdag had ik n feestje waar hij ook was. ik had eerder al n andere verhaardag dus kwam pas vrij laat binnen. en hij was daar al hele avond, hij was strontlazarus en stond zich vreselijk aan te stellen, natuurlijk vooral met alle meiden. ik ben vrij snel weggegaan en zodra ik mn jas weer aantrok stond ie natuurlijk meteen naast me en wilde mijn aandacht.. dan wel. grrr ik vond het zooo moeilijk...
de volgende dag heeft ie me meteen gebeld en vroeg hoe t ging enzo bla bla... tsja t gign gewoon kut want ik was al sinds mn wakker worden weer om hem aan t janken. hij zegt dan wel de goeie dingen, maar wat heb ik eraan..
en natuurlijk zondag zit ik lekker in n kroegje uit te razen tegen een vriendinntje als hij weer binnenkomt... zucht... ik blijf maar aan m denken, snachts in mn dromen ben ik zelfs gezinnetje met m aan t stichten... terwijl dat wel t laatste is waar ik aan moet denken ( met hem én in t algemeen)... ik blijf me maar afvragen waarom het gevoel zo extreem sterk is ondanks alles.... argggggghhhhhh ik moet verder!!!!!!!!!
ik baal dat het klote gevoel niet minder wordt maar juist sterker... ik heb het gevoel dat ik mn omgeving er ook niuet mee kan blijven vervelen.. en mezelf trouwens ik ben een vrolijke meid, maar daar merk ik laatste tijd weinig van.... baal baal, zucht zucht...
zo da's er ook weer even uit, hihii... dat helpt al
maandag 10 december 2007 om 16:56
Hé Kippie, gewoon dit topic van het begin tot het eind doorlezen en je weet weer waarom je ook alweer NIET met hem verder wilde. Deze man gaat jou niet geven wat je nodig hebt in een relatie, toen niet, nu niet en nooit niet. Ik snap dat in deze donkere dagen de melancholie toeslaat, zeker als je hem overal tegenkomt, maar weet je, het wordt ook weer een keer lente.....
