Relaties
alle pijlers
help met mijn handen in het haar: relatie wel of niet verbreken?!?!?!
zaterdag 28 juli 2007 om 21:14
na zo ontzettend veel nadenken wil ik graag jullie mening weten:
mijn vriend en ik hebben best vaak ruzie... om verschillende dingen ik heb er al heel lang over na zitten denken om het uit te maken maar elke keer toch weer die twijfel...maar nu is er iets waar ik gewoon echt niet mee kan leven:
vanaf het moment dat ik in zijn familie kwam, nu vier jaar geleden, werd ik niet echt geaccepteerd. mijn vriend had wel al eea over zijn familie verteld: zo zou door de botte en onpersoonlijke houding van zijn vader vele emoties verstoord geraakt zijn binnen het gezin, enz.
vanaf de eerste keer dat ik bij hun was werd ik als volgt behandeld: zuchten als ik iets zei, negeren, heel schijnheilig doen, een paar uur niets zeggen enz. ik wist dus via mijn vriend dat zijn vorige vriendin ook zo behandeld was, maar nu was zij ineens ontzettend leuk. ik heb al die tijd geprobeerd mijn eigen stijl aan te houden, maar een rokje aanhebben was vaak al te veel (jemig! jij koopt echt alleen maar kleren! en dan weer twee uur negeren). hij heeft overigens twee zussen. ik heb het eerst wat genegeerd: wat kon mij dat schelen die paar keer per jaardat we elkaar zagen?ik zorgde ervoor dat mijn vriend niet alleen hoefde te gaan, paste me verder wat aan (een spelletje doen? prima, nog neit eten? prima enz) maar hun houding ging van kwaad tot erger. gelukkig hoorde ik op een gegeven moment dat ze dit ook bij anderen haddengedaan dus was het niet persoonlijk maar toch voelde het echt niet goed. ik ben van mezelf uit best sociaal om het maar even zo te zeggen en het echt nog bij elke gelegenheid geprobeerd bv leuke kadootjes mee te nemen maar die werden ook met een zucht en een steun uitgepakt enz. als ik ziek ben vinden ze me overdreven. ikben eenpaar keer echt heel vervelend behandeld. na een tijd besloot ik als er weer zoon bui kwam bij een van beiden te vragen wat er is. maar geloof me jehova getuigen zijn er niets bij. je stelt een vraag,er komen tien oneliners op je af (dit gesprek heeft geen zin, ikm erk aan je dat het je veel te hoog zit, ja dat vindik ja! enz). in mijn dagelijkse leven ben ik echt een heel nromaal persoon maar hebecht een tijdje aan mezlef getwijfeld. hun reacties is echt eenmengeling van jaloezie en frustratie en dat twerjil ze zelf echt eengoede relatie een kind enalles van de wereld hebben.
tot vorigjaar zomerheb ik nog gedacht:boeie, mijn krijgtniemand eronder terwijlikbest veel verdriet had van hoe alles ging,ik heb dat zelfs nog een keer aangegeven maar kreegtoen glashardte horen dat het niet hun verantwoordelijkheid was dat ik eenleuke schoonfamilie had...
nu komt het waar het om gaat: mijn vriend distansieert zich helemaal van het geheel. aldie tijd, al die bezoekjes stelthij zich op als derden: ja heeft hij op het begin gezegd zo zijn mijn zussen enz.het zijn mijn zussen en datzullen ze altijd zo blijven (ok dacht iknog: ik wil ook zeker niet dat hij de band met zijn zussen kwijt zal raken dus hou ik me maar rustig). daarna was het van: ja dan moet je ze erop aanspreken! of dan zei hij: ja ik was er niet bij, dus ik weet niet wat er gebeurd is. of hij zegt: ja ikkan er wel wat van zeggen maar dan zeggen zei: o nee hoor, ik weet niet wat ze bedoeld en wat moet ikdan zeggen? of hij doet net zo van: nee joh ik zie mijn familie eenpaar keer per jaar en ik ga me er niet alleamal druk om maken...
logisch klinkt dat allemaal maar in de praktijk niet. vorig jaar hebben we een gesprek gehad met vrienden endie vonden dat ik neiet meer mee moest gaan naar zijn famlie omdat het echt buiten proporties was wat er gebeurde (echt elk bezoekje stond vol van zuchten steunen, negeren enz.). ik vond dit een goed idee ware het niet dat er gemiddeld elke maand wel een gebeurtenis is (een doop, een geboorte een verjaardag) vanuit diefamlie. ditzorgt bij mijn vriend voor veel spanning enn iet eens in de zin van dat hij het moeilijk vindt hoe het gaat (o nee het doet me allemaal niets is het dan, ik ga wel alleen mij hoor jeniet klagen) maar..........
nou doet hij tegen mij: ja ik ga lekker naar mijn familie! het komt er nu dus op neer dat ik hem geen famlie zou gunnen. hij gaat ook gezellig op alles in wat er wordt aangeboden en behandeld mij dan echt als een derde. dat hij het nu alleen doet vindtik prima, maar bv. vorige week was hij jarig en ik stelde voor wat samen te gaan doen. meteen fel: neeik ga mijn famlie vragen! en dat doe ik toch wel! en jij hebt geen ruggegraad getoond.
ook spreekt hij af entoe met zijn zussen af en dan komt hij heel vrolijkthuis is hij lekker uit eten geweest, dan komt er weer een opmerking van: omaar dat kan jij natuurlijk niet hebbenhe of ik kan nu zeker niets eroververtellenomdat het over mjn familie gaat.
ik vind dit zo erg. echt iedereen om me heen zegt: jouw vriend had gelijk erop moeten rammen! je betn zo goed geweest voor die familie en nou sta je helemaal buiten spel
echt de laatste dire jaar ben ik puur voor mijn vriend nog meegegaan marals ik dat tegenhem zeg dan gaat hij heel hard klappen en zegt hij: applaus!
hij beweert ook dat andersom hij altijd mee zou zijn gegaan naar mijn familie (niemand kan mij kapot maken enz.)
ik ivnd het dus nogmaals niet erg dat hij dingen met zijn famlie doet maar gewoon de manier waarop (alles wat stiekem, van die vragen stellen waar ikniets mee kan zoals: ja mag iknou nog van jou familie op mijn verjaardag uitnodigen)
radeloos wordt ik ervan!!!
ikh oop dat jullie het begrijpen
xxx
mijn vriend en ik hebben best vaak ruzie... om verschillende dingen ik heb er al heel lang over na zitten denken om het uit te maken maar elke keer toch weer die twijfel...maar nu is er iets waar ik gewoon echt niet mee kan leven:
vanaf het moment dat ik in zijn familie kwam, nu vier jaar geleden, werd ik niet echt geaccepteerd. mijn vriend had wel al eea over zijn familie verteld: zo zou door de botte en onpersoonlijke houding van zijn vader vele emoties verstoord geraakt zijn binnen het gezin, enz.
vanaf de eerste keer dat ik bij hun was werd ik als volgt behandeld: zuchten als ik iets zei, negeren, heel schijnheilig doen, een paar uur niets zeggen enz. ik wist dus via mijn vriend dat zijn vorige vriendin ook zo behandeld was, maar nu was zij ineens ontzettend leuk. ik heb al die tijd geprobeerd mijn eigen stijl aan te houden, maar een rokje aanhebben was vaak al te veel (jemig! jij koopt echt alleen maar kleren! en dan weer twee uur negeren). hij heeft overigens twee zussen. ik heb het eerst wat genegeerd: wat kon mij dat schelen die paar keer per jaardat we elkaar zagen?ik zorgde ervoor dat mijn vriend niet alleen hoefde te gaan, paste me verder wat aan (een spelletje doen? prima, nog neit eten? prima enz) maar hun houding ging van kwaad tot erger. gelukkig hoorde ik op een gegeven moment dat ze dit ook bij anderen haddengedaan dus was het niet persoonlijk maar toch voelde het echt niet goed. ik ben van mezelf uit best sociaal om het maar even zo te zeggen en het echt nog bij elke gelegenheid geprobeerd bv leuke kadootjes mee te nemen maar die werden ook met een zucht en een steun uitgepakt enz. als ik ziek ben vinden ze me overdreven. ikben eenpaar keer echt heel vervelend behandeld. na een tijd besloot ik als er weer zoon bui kwam bij een van beiden te vragen wat er is. maar geloof me jehova getuigen zijn er niets bij. je stelt een vraag,er komen tien oneliners op je af (dit gesprek heeft geen zin, ikm erk aan je dat het je veel te hoog zit, ja dat vindik ja! enz). in mijn dagelijkse leven ben ik echt een heel nromaal persoon maar hebecht een tijdje aan mezlef getwijfeld. hun reacties is echt eenmengeling van jaloezie en frustratie en dat twerjil ze zelf echt eengoede relatie een kind enalles van de wereld hebben.
tot vorigjaar zomerheb ik nog gedacht:boeie, mijn krijgtniemand eronder terwijlikbest veel verdriet had van hoe alles ging,ik heb dat zelfs nog een keer aangegeven maar kreegtoen glashardte horen dat het niet hun verantwoordelijkheid was dat ik eenleuke schoonfamilie had...
nu komt het waar het om gaat: mijn vriend distansieert zich helemaal van het geheel. aldie tijd, al die bezoekjes stelthij zich op als derden: ja heeft hij op het begin gezegd zo zijn mijn zussen enz.het zijn mijn zussen en datzullen ze altijd zo blijven (ok dacht iknog: ik wil ook zeker niet dat hij de band met zijn zussen kwijt zal raken dus hou ik me maar rustig). daarna was het van: ja dan moet je ze erop aanspreken! of dan zei hij: ja ik was er niet bij, dus ik weet niet wat er gebeurd is. of hij zegt: ja ikkan er wel wat van zeggen maar dan zeggen zei: o nee hoor, ik weet niet wat ze bedoeld en wat moet ikdan zeggen? of hij doet net zo van: nee joh ik zie mijn familie eenpaar keer per jaar en ik ga me er niet alleamal druk om maken...
logisch klinkt dat allemaal maar in de praktijk niet. vorig jaar hebben we een gesprek gehad met vrienden endie vonden dat ik neiet meer mee moest gaan naar zijn famlie omdat het echt buiten proporties was wat er gebeurde (echt elk bezoekje stond vol van zuchten steunen, negeren enz.). ik vond dit een goed idee ware het niet dat er gemiddeld elke maand wel een gebeurtenis is (een doop, een geboorte een verjaardag) vanuit diefamlie. ditzorgt bij mijn vriend voor veel spanning enn iet eens in de zin van dat hij het moeilijk vindt hoe het gaat (o nee het doet me allemaal niets is het dan, ik ga wel alleen mij hoor jeniet klagen) maar..........
nou doet hij tegen mij: ja ik ga lekker naar mijn familie! het komt er nu dus op neer dat ik hem geen famlie zou gunnen. hij gaat ook gezellig op alles in wat er wordt aangeboden en behandeld mij dan echt als een derde. dat hij het nu alleen doet vindtik prima, maar bv. vorige week was hij jarig en ik stelde voor wat samen te gaan doen. meteen fel: neeik ga mijn famlie vragen! en dat doe ik toch wel! en jij hebt geen ruggegraad getoond.
ook spreekt hij af entoe met zijn zussen af en dan komt hij heel vrolijkthuis is hij lekker uit eten geweest, dan komt er weer een opmerking van: omaar dat kan jij natuurlijk niet hebbenhe of ik kan nu zeker niets eroververtellenomdat het over mjn familie gaat.
ik vind dit zo erg. echt iedereen om me heen zegt: jouw vriend had gelijk erop moeten rammen! je betn zo goed geweest voor die familie en nou sta je helemaal buiten spel
echt de laatste dire jaar ben ik puur voor mijn vriend nog meegegaan marals ik dat tegenhem zeg dan gaat hij heel hard klappen en zegt hij: applaus!
hij beweert ook dat andersom hij altijd mee zou zijn gegaan naar mijn familie (niemand kan mij kapot maken enz.)
ik ivnd het dus nogmaals niet erg dat hij dingen met zijn famlie doet maar gewoon de manier waarop (alles wat stiekem, van die vragen stellen waar ikniets mee kan zoals: ja mag iknou nog van jou familie op mijn verjaardag uitnodigen)
radeloos wordt ik ervan!!!
ikh oop dat jullie het begrijpen
xxx
zondag 29 juli 2007 om 11:06
Hoi,
Allereerst wat een klote situatie zit jij in. Kijk als familie jou dan niet accepteert... das al niet fijn, maar ok... maar op zn minst mag jij van je vriend verwachten, dat ie het voor jou opneemt, en niet jou ook nog s een trap na geeft. Want met die opmerkingen, doet ie dat wel hoor. Trapt ie jou eigenlijk nog net iets verder de grond in. VInd ik echt waardeloos. En wat die fotos betreft, meid, ook al had je geen nieuwe kleren aan gehad, op zo'n bruiloft wordt je gewoon als familie gefotografeerd, omdat je graag je familie wil vastleggen op zon heugelijke dag. En dat ze hem nou alleen maar fotos van hemzelf geven, is een teken dat jij er voor hun dus echt niet bij hoort, en weet je, door de opmerkingen van je vriend, zegt ie eigenlijk het met hun eens te zijn. Waardeloos hoor
Ik wens je echt heel veel sterkte, en meid het wordt even een rotperiode waar je door heen moet, als je er een punt achter zet, maar wees nou eerlijk, waar zit je nu in???? Er zijn meer leuke mannen op de wereld, die wel een leuke gezellige familie hebben waar jij je bij thuis voelt. Kies voor jezelf!!!!
shae
Allereerst wat een klote situatie zit jij in. Kijk als familie jou dan niet accepteert... das al niet fijn, maar ok... maar op zn minst mag jij van je vriend verwachten, dat ie het voor jou opneemt, en niet jou ook nog s een trap na geeft. Want met die opmerkingen, doet ie dat wel hoor. Trapt ie jou eigenlijk nog net iets verder de grond in. VInd ik echt waardeloos. En wat die fotos betreft, meid, ook al had je geen nieuwe kleren aan gehad, op zo'n bruiloft wordt je gewoon als familie gefotografeerd, omdat je graag je familie wil vastleggen op zon heugelijke dag. En dat ze hem nou alleen maar fotos van hemzelf geven, is een teken dat jij er voor hun dus echt niet bij hoort, en weet je, door de opmerkingen van je vriend, zegt ie eigenlijk het met hun eens te zijn. Waardeloos hoor
Ik wens je echt heel veel sterkte, en meid het wordt even een rotperiode waar je door heen moet, als je er een punt achter zet, maar wees nou eerlijk, waar zit je nu in???? Er zijn meer leuke mannen op de wereld, die wel een leuke gezellige familie hebben waar jij je bij thuis voelt. Kies voor jezelf!!!!
shae
zondag 29 juli 2007 om 11:07
ja ik kap er ook mee. het is zo fucking moeilijk omdat je toch weer na gaat denken. ik ben gewoon een te sociaal dier volgens mij, al mijn vriendinnen verklaren me al tijden voor gek. maar hij geeftook helemaal niet aan dat hij het erg vindt ofzo. hij zegt ja ik zou dat nooit zo doen. dan zeg ik: ook al snap je mijn grenzen niet toch zou ej kunnen respecteren dat ik ze heb en logisch na kunnen denken of dat logische grenzen zijn en ze dan serieus nemen. maar dat werkt dus niet zo bij hem
nou is het zo dat ik over een half jaar weer geld kan gaan verdienen. ik moetnu diep in de schulden steken om alleen te gaan wonen, maar ikvoel em momenteel zo klote dat ik hier gewoon echt niet meer wil wonen. heb er echt oer nagedacht maar elke keer hem tegenkomen is voor mij echt niet goed
nou is het zo dat ik over een half jaar weer geld kan gaan verdienen. ik moetnu diep in de schulden steken om alleen te gaan wonen, maar ikvoel em momenteel zo klote dat ik hier gewoon echt niet meer wil wonen. heb er echt oer nagedacht maar elke keer hem tegenkomen is voor mij echt niet goed
zondag 29 juli 2007 om 11:16
Als je samenwoont, zijn de dingen toch ook van jullie samen?? Ik weet niet waarom je pas over een half jaar weer geld kunt gaan verdienen, maar heb je geen goede vriendin of zo waar je tijdelijk even bij in kan trekken? Nogmaals, je gaat een rot periode tegemoet, maar waar je nu inzit, is ook een rot situatie. Getuigd niet van liefde hoe je vriend tegen je doet. En dat gaat ook aan je vreten, en aan je zelfbeeld. Kan hij niet voor een half jaar bij zijn fantastische familie intrekken???????
*;
*;
zondag 29 juli 2007 om 11:27
Lief puimsteentje ,
Je bent alweer een stapje verder......je weet nu dat je echt wilt kappen met hem.
Ik weet dat je nog een lange weg te gaan hebt, maar 't begin is gemaakt.
Je zou contact kunnen op nemen met een maatschappelijk werkster die zou je kunnen helpen met je financieele zaken en zo.
Ook bij gemeentelijke instanties zou je hier voor kunnen aankloppen.
Zij kunnen je verwijzen naar instanties die je weer verder kunnen helpen.
Heel veel succes meid, wees sterk en vooral : zet 't door........want deze relatie is een gebed zonder einde.:R
dikke kus redlock
Je bent alweer een stapje verder......je weet nu dat je echt wilt kappen met hem.
Ik weet dat je nog een lange weg te gaan hebt, maar 't begin is gemaakt.
Je zou contact kunnen op nemen met een maatschappelijk werkster die zou je kunnen helpen met je financieele zaken en zo.
Ook bij gemeentelijke instanties zou je hier voor kunnen aankloppen.
Zij kunnen je verwijzen naar instanties die je weer verder kunnen helpen.
Heel veel succes meid, wees sterk en vooral : zet 't door........want deze relatie is een gebed zonder einde.:R
dikke kus redlock
zondag 29 juli 2007 om 12:40
Dogcrazy zei het prachtig; peuter en kleuterlogica, meer is het niet.
Maar, nog even een puntje. Denk niet dat jij je vriend iets in kunt laten zien ten aanzien van zijn familie. Het heeft niets met inzien te maken, zij ZIJN gewoon zo. Hij vindt wat jij zegt echt onzin. Zijn reacties zeggen genoeg. Ik mag toch gewoon foto's krijgen? Ik mag toch gewoon naar mijn familie gaan? Alsof dát het probleem is. Alsof het jou er om gaat hem los te weken van zijn ouders en zusters, terwijl je er gewoon bij wil horen en met respect behandeld wil worden, zoals ieder normaal mens.
Het geeft heel duidelijk aan hoe hij er in staat. Het is hij, met zijn familie, tegen jou (grofweg), nou meid, daar is geen beginnen aan, dat win je nooit want het is helemaal geen wedstrijd, het is een relatie. Een liefdesrelatie nog wel, al lijkt het daar dan niet op.
zondag 29 juli 2007 om 14:07
nee dit is ook ecth geen toekomst voo mij. je hoort zovaak dat vrouwen hun schoonfamilie nit accepteren (bv hun schoonmoeder continu passeren als die dingetjes doet of geeft, er niet op reageren, ze bij de kineren weghouden enz. dat soort dingen vind ik zo niet te begrijpen altijd.
maar toch vallen er ook andere dingen weg....we hadden best veel dignen samen en nu is dat alelmaal gewoon weg straks. het is voor mij ook de eerste keer dat ik zoon lange relatie heb gehad weten jullie. misscien is het wel heel goed voo me
maar toch vallen er ook andere dingen weg....we hadden best veel dignen samen en nu is dat alelmaal gewoon weg straks. het is voor mij ook de eerste keer dat ik zoon lange relatie heb gehad weten jullie. misscien is het wel heel goed voo me
zondag 29 juli 2007 om 14:13
Je zult na verloop van tijd gaan inzien dat 't veel beter is voor jou.
De eerste tijd zal moeilijk zijn ja, er moet dan zoveel geregeld worden.
Het zal voelen als of je in 1 groot zwart gat valt , maar weet : eenmaal de bodem bereikt beklim je gewoon weer de trap naar boven en zal je zeker weer terug 't licht zien.
kies voor je zelf meissie, je zult zien dat je alleen vaak minder eenzaam bent dan met z'n twee.
dikke kus redlock
De eerste tijd zal moeilijk zijn ja, er moet dan zoveel geregeld worden.
Het zal voelen als of je in 1 groot zwart gat valt , maar weet : eenmaal de bodem bereikt beklim je gewoon weer de trap naar boven en zal je zeker weer terug 't licht zien.
kies voor je zelf meissie, je zult zien dat je alleen vaak minder eenzaam bent dan met z'n twee.
dikke kus redlock
maandag 30 juli 2007 om 08:44
hee lieve mensen
ik zit nu achter het internet met een goede reden..............ben allemaal info aan het verzamelen over woningcooperaties!!! ik hou jullie op de hoogte!
vanacht had ik wel zoiets van: dit mag toch eigenlijk geen reden zijn om een relatie te verbreken maar ik vind het vooral zo erg dat mijn vriend NIETS doet om me hierin tegemoet te komen. hij laat dit onderwerp gewoon helemaal rusten en als ik er iets over zeg loopt hij geirriteerd weg.
ik zit nu achter het internet met een goede reden..............ben allemaal info aan het verzamelen over woningcooperaties!!! ik hou jullie op de hoogte!
vanacht had ik wel zoiets van: dit mag toch eigenlijk geen reden zijn om een relatie te verbreken maar ik vind het vooral zo erg dat mijn vriend NIETS doet om me hierin tegemoet te komen. hij laat dit onderwerp gewoon helemaal rusten en als ik er iets over zeg loopt hij geirriteerd weg.
maandag 30 juli 2007 om 09:13
Het gaat niet alleen om zijn familie. het grote probleem is dat jouw vriend jou respectloos behandeld. Hij kan en wil zich niet inleven in jouw situatie. Zoals jij genegeerd en getreiterd wordt door zijn familie is niet normaal. Jouw vriend vindt het wel normaal. Hij denkt dat jij zeurt of de zaken niet goed ziet. Dientengevolge behandelt hij jou ook liefdeloos en gemeen. Hij heeft natuurlijk altijd dat voorbeeld gehad van zijn familie. Misschien is het de enige manier waarop hij met mensen buiten zijn familie kan omgaan, maar jij hoeft niet het slachtoffer daarvan te worden.
Succes met het zoeken naar woonruimte! Onderhuur of een tijdelijke vakantiewoning is misschien ook een tip! En ga eens naar een rechtswinkel om te kijken wat jouw rechten zijn als je als samenwonende uit elkaar gaat. Het is niet automatisch zo dat alles van jouw vriend is als je uit elkaar gaat.
maandag 30 juli 2007 om 10:07
