Relaties
alle pijlers
HELP! Mijn vader overweegt om te scheiden
vrijdag 10 januari 2025 om 00:24
Mijn ouders zijn 45 jaar samen waarvan 42 jaar getrouwd. Ik weet niet anders dan dat mijn ouders bij elkaar zijn. Vanochtend was mijn vader bij mij op bezoek en kwam hij met een boodschap: hij twijfelt of hij nog verder wil met mijn moeder...
Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik klapte dicht en wist niet goed hoe te reageren. Op het eerste oog kwam ik misschien zelfs heel rustig over, maar vlak nadat mijn vader de deur uit was was er vooral verdriet en héél veel verbazing. Dit was het allerlaatste wat ik verwacht had... Mijn broertje is vandaag ook op de hoogte gebracht.
Mijn vader is nu 3 jaar met pensioen en wil genieten van zijn oude dag, maar hij heeft het gevoel gevangen te zitten in zijn huwelijk. Mijn moeder is heel afhankelijk en heeft mijn vader bij alles nodig. Mijn moeder is heel beperkt in haar mobiliteit (geen rijbewijs, bang in het verkeer) waardoor ze altijd terugvalt op mijn vader. Ook digitaal is ze niet bekwaam waardoor ze altijd mijn vader nodig heeft. Mijn vader krijgt het idee altijd met haar bezig te zijn en niet te kunnen genieten van dingen die hij graag wil doen. Daarbij zitten mijn ouders op emotioneel niveau niet op dezelfde lijn waardoor mijn vader diepgang in het contact mist. Daarbij denkt mijn moeder altijd in problemen en nooit in oplossingen wat voor de nodige negativiteit zorgt.
Mijn broertje en ik hebben dit ook in bepaalde mate gemerkt. Het gevoel dat mijn vader heeft kan ik daardoor ook wel een beetje begrijpen. Anderzijds heeft hij sinds een jaar een vrouw leren kennen via vrijwilligerswerk waarmee hij af en toe vriendschappelijk afspreekt. Dit houdt hij voor niemand geheim, dus mijn moeder weet dit ook. Mijn moeder vind dit volgens mij wel moeilijk om te zien en dat snap ik van haar kant ook wel. Mijn broertje en ik vragen ons nu ook af of die nieuwe vriendschap wellicht meespeelt bij mijn vader. Is het alleen vriendschap of zijn hier ook gevoelens bij gekomen?
Mijn vader heeft altijd gewerkt, is goed bij de tijd en zou zich in zijn eentje wel redden. Mijn moeder daarentegen... Die zit helemaal aan de grond als zij het in haar eentje moet doen. Ze heeft nooit gewerkt en dus niks opgebouwd, ze heeft geen vervoer, ze is digitaal niet bekwaam, ze heeft buiten de 2 kinderen geen familie meer aan haar kant. Ik zie het niet voor me hoe zij in haar eentje voor zichzelf kan zorgen. Mijn broertje en ik hebben allebei een drukke baan en ook ons eigen leven, dus wij kunnen niet elke dag naast haar gaan zitten.
Het zijn mensen van 61 en 67, dus eigenlijk zou je hen vrij moeten laten in hun eigen keuzes, al is dit wel iets wat ons erg veel zorgen baart. Waarom nu nog, na 46 jaar? Waar gaat mijn moeder dan terechtkomen? Hoe gaat deze vrouw ooit aan een andere woning komen? Ze heeft nooit gewerkt, dus nu nog de arbeidsmarkt op is ook superlastig.
Wij zien al helemaal voor ons welke puinhoop er gaat ontstaan als mijn vader dit gaat doorzetten.
Wat zouden jullie in dit geval doen? Wij zouden natuurlijk het liefste hebben dat ze er samen uit kunnen komen middels relatietherapie of iets dergelijks. Maar je kunt ze ook niet tegenhouden in hun handelen. Hele lastige situatie dit.
Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik klapte dicht en wist niet goed hoe te reageren. Op het eerste oog kwam ik misschien zelfs heel rustig over, maar vlak nadat mijn vader de deur uit was was er vooral verdriet en héél veel verbazing. Dit was het allerlaatste wat ik verwacht had... Mijn broertje is vandaag ook op de hoogte gebracht.
Mijn vader is nu 3 jaar met pensioen en wil genieten van zijn oude dag, maar hij heeft het gevoel gevangen te zitten in zijn huwelijk. Mijn moeder is heel afhankelijk en heeft mijn vader bij alles nodig. Mijn moeder is heel beperkt in haar mobiliteit (geen rijbewijs, bang in het verkeer) waardoor ze altijd terugvalt op mijn vader. Ook digitaal is ze niet bekwaam waardoor ze altijd mijn vader nodig heeft. Mijn vader krijgt het idee altijd met haar bezig te zijn en niet te kunnen genieten van dingen die hij graag wil doen. Daarbij zitten mijn ouders op emotioneel niveau niet op dezelfde lijn waardoor mijn vader diepgang in het contact mist. Daarbij denkt mijn moeder altijd in problemen en nooit in oplossingen wat voor de nodige negativiteit zorgt.
Mijn broertje en ik hebben dit ook in bepaalde mate gemerkt. Het gevoel dat mijn vader heeft kan ik daardoor ook wel een beetje begrijpen. Anderzijds heeft hij sinds een jaar een vrouw leren kennen via vrijwilligerswerk waarmee hij af en toe vriendschappelijk afspreekt. Dit houdt hij voor niemand geheim, dus mijn moeder weet dit ook. Mijn moeder vind dit volgens mij wel moeilijk om te zien en dat snap ik van haar kant ook wel. Mijn broertje en ik vragen ons nu ook af of die nieuwe vriendschap wellicht meespeelt bij mijn vader. Is het alleen vriendschap of zijn hier ook gevoelens bij gekomen?
Mijn vader heeft altijd gewerkt, is goed bij de tijd en zou zich in zijn eentje wel redden. Mijn moeder daarentegen... Die zit helemaal aan de grond als zij het in haar eentje moet doen. Ze heeft nooit gewerkt en dus niks opgebouwd, ze heeft geen vervoer, ze is digitaal niet bekwaam, ze heeft buiten de 2 kinderen geen familie meer aan haar kant. Ik zie het niet voor me hoe zij in haar eentje voor zichzelf kan zorgen. Mijn broertje en ik hebben allebei een drukke baan en ook ons eigen leven, dus wij kunnen niet elke dag naast haar gaan zitten.
Het zijn mensen van 61 en 67, dus eigenlijk zou je hen vrij moeten laten in hun eigen keuzes, al is dit wel iets wat ons erg veel zorgen baart. Waarom nu nog, na 46 jaar? Waar gaat mijn moeder dan terechtkomen? Hoe gaat deze vrouw ooit aan een andere woning komen? Ze heeft nooit gewerkt, dus nu nog de arbeidsmarkt op is ook superlastig.
Wij zien al helemaal voor ons welke puinhoop er gaat ontstaan als mijn vader dit gaat doorzetten.
Wat zouden jullie in dit geval doen? Wij zouden natuurlijk het liefste hebben dat ze er samen uit kunnen komen middels relatietherapie of iets dergelijks. Maar je kunt ze ook niet tegenhouden in hun handelen. Hele lastige situatie dit.
zaterdag 11 januari 2025 om 09:29
Mette schreef: ↑11-01-2025 09:03Ja, had gekund. Maar 40 jaar lang vond pa deze situatie helemaal prima. Ook hij mag daar nu de gevolgen van dragen.
Zijn pensioen voor de helft afdragen, alimentatie betalen en het gezamenlijke bezit delen.
Ben benieuwd of hij na de berekening nog steeds meer diepgang wil na 40 jaar.
Wat raar. Alsof je voor je opgebouwde pensioen en bezit dan maar bij elkaar moet blijven. Ik denk nog altijd dat levensgeluk en gezondheid het belangrijkste is...
Wat moet die man dan doen? Maar bij elkaar blijven omdat het al 40 jaar "goed" is gegaan? Ik begrijp hem wel, als het andersom was geweest had ik het ook begrepen.
zaterdag 11 januari 2025 om 09:55
Oh nee hoor. Als hij wil scheiden, zeker doen. Yolo.MrsM schreef: ↑11-01-2025 09:29Wat raar. Alsof je voor je opgebouwde pensioen en bezit dan maar bij elkaar moet blijven. Ik denk nog altijd dat levensgeluk en gezondheid het belangrijkste is...
Wat moet die man dan doen? Maar bij elkaar blijven omdat het al 40 jaar "goed" is gegaan? Ik begrijp hem wel, als het andersom was geweest had ik het ook begrepen.
Ik vind het alleen nogal respecloos om de schuld daarvan bij je vrouw te leggen waar je al 40 jaar mee getrouwd bent. Die vrouw is niet sinds gisteren iemand met weinig diepgang en veel afhankelijkheid. Zeker nu ie hier pas mee komt als er een andere vrouw is.
zaterdag 11 januari 2025 om 10:00
Niet alles gelezen dus wellicht heeft iemand deze conclusie al getrokken. Een rekensommetje leert dat vader 21 en moeder 15 was toen ze een relatie kregen ( 67 en 61 jaar, 46 jaar relatie ). Nu kwam dat vroeger misschien vaker voor maar het laat wel zien dat de verhoudingen vanaf het begin niet gelijk waren.
Neemt overigens niet weg dat moeder later meer had kunnen doen aan haar ontwikkeling.
Dynamiek in een huwelijk is nu eenmaal gecompliceerd.
Ik zou, als ik TO was, inzetten op het zelfstandiger maken van moeder. Wie weet bloeit ze er nog van op.
Neemt overigens niet weg dat moeder later meer had kunnen doen aan haar ontwikkeling.
Dynamiek in een huwelijk is nu eenmaal gecompliceerd.
Ik zou, als ik TO was, inzetten op het zelfstandiger maken van moeder. Wie weet bloeit ze er nog van op.
zaterdag 11 januari 2025 om 10:02
Mette schreef: ↑11-01-2025 09:03Ja, had gekund. Maar 40 jaar lang vond pa deze situatie helemaal prima. Ook hij mag daar nu de gevolgen van dragen.
Zijn pensioen voor de helft afdragen, alimentatie betalen en het gezamenlijke bezit delen.
Ben benieuwd of hij na de berekening nog steeds meer diepgang wil na 40 jaar.
Wat klinkt dit veroordelend. De vader mag doen wat hij wil en ik vind het best te begrijpen dat er een moment komt dat je niet verder wil of kan. Het leven is te kort om aan iemand te blijven hangen waarmee het niet past.
zaterdag 11 januari 2025 om 10:12
Mette schreef: ↑11-01-2025 09:55Oh nee hoor. Als hij wil scheiden, zeker doen. Yolo.
Ik vind het alleen nogal respecloos om de schuld daarvan bij je vrouw te leggen waar je al 40 jaar mee getrouwd bent. Die vrouw is niet sinds gisteren iemand met weinig diepgang en veel afhankelijkheid. Zeker nu ie hier pas mee komt als er een andere vrouw is.
Tja de schuld... dat klinkt zo gek. Misschien zijn ze gewoon in de loop der jaren uit elkaar gegroeid. Misschien zijn vaders verwachtingen nu hij met pensioen is veranderd, misschien heeft vader nooit echt in de gaten gehad dat zijn vrouw zo passief was in alles? Misschien is vader inderdaad verliefd geworden op zijn platonische vriendin, en is tot het besef gekomen dat hij toch meer wil uit het leven. Misschien roept vader al jaren dat moeder moet veranderen maar omwille van de kinderen nooit die stap heeft gezet?
Allemaal plausibele redenen.
Als hij er maar voor zorgt dat moeder in ieder geval financieel niet berooid achter blijft. Want verdriet zal ze zeker gaan hebben, en verdriet zonder financiële zorgen is net wat draagbaarder dan met.
zaterdag 11 januari 2025 om 10:15
Ik lees ook nergens schuld, alleen een man die aangeeft niet (meer) blij te zijn met zijn huwelijk.MrsM schreef: ↑11-01-2025 10:12Tja de schuld... dat klinkt zo gek. Misschien zijn ze gewoon in de loop der jaren uit elkaar gegroeid. Misschien zijn vaders verwachtingen nu hij met pensioen is veranderd, misschien heeft vader nooit echt in de gaten gehad dat zijn vrouw zo passief was in alles? Misschien is vader inderdaad verliefd geworden op zijn platonische vriendin, en is tot het besef gekomen dat hij toch meer wil uit het leven. Misschien roept vader al jaren dat moeder moet veranderen maar omwille van de kinderen nooit die stap heeft gezet?
Allemaal plausibele redenen.
Als hij er maar voor zorgt dat moeder in ieder geval financieel niet berooid achter blijft. Want verdriet zal ze zeker gaan hebben, en verdriet zonder financiële zorgen is net wat draagbaarder dan met.
zaterdag 11 januari 2025 om 10:31
Hij heeft na ruim 40 jaar pas in de gaten met wat voor passief persoon hij eigenlijk getrouwd is? Het kan. Maar dat zegt dus alles over zijn eigen gebrek aan diepgang.MrsM schreef: ↑11-01-2025 10:12Tja de schuld... dat klinkt zo gek. Misschien zijn ze gewoon in de loop der jaren uit elkaar gegroeid. Misschien zijn vaders verwachtingen nu hij met pensioen is veranderd, misschien heeft vader nooit echt in de gaten gehad dat zijn vrouw zo passief was in alles? Misschien is vader inderdaad verliefd geworden op zijn platonische vriendin, en is tot het besef gekomen dat hij toch meer wil uit het leven. Misschien roept vader al jaren dat moeder moet veranderen maar omwille van de kinderen nooit die stap heeft gezet?
Allemaal plausibele redenen.
Als hij er maar voor zorgt dat moeder in ieder geval financieel niet berooid achter blijft. Want verdriet zal ze zeker gaan hebben, en verdriet zonder financiële zorgen is net wat draagbaarder dan met.
Wees dan gewoon eerlijk en zeg, ja ik heb het verkloot, ik heb dit 40 jaar laten gebeuren (over passiviteit gesproken) en nu ga ik de tijd die ik nog heb doen waar ik zin in heb.
En op financieel vlak heeft hij niet veel keuze lijkt mij. Ma heeft dan volgens haar gezin weinig in haar mars maar een heel belangrijk ding heeft ze dan weer wel verdraaid goed geregeld, namelijk haar recht op de helft van geld en goed zonder er zelf ook maar 1 dag voor gewerkt te hebben.
zaterdag 11 januari 2025 om 10:37
Niemand van ons weet iets over het verloop van die veertig jaar, jij ook niet.Mette schreef: ↑11-01-2025 10:31Hij heeft na ruim 40 jaar pas in de gaten met wat voor passief persoon hij eigenlijk getrouwd is? Het kan. Maar dat zegt dus alles over zijn eigen gebrek aan diepgang.
Wees dan gewoon eerlijk en zeg, ja ik heb het verkloot, ik heb dit 40 jaar laten gebeuren (over passiviteit gesproken) en nu ga ik de tijd die ik nog heb doen waar ik zin in heb.
En op financieel vlak heeft hij niet veel keuze lijkt mij. Ma heeft dan volgens haar gezin weinig in haar mars maar een heel belangrijk ding heeft ze dan weer wel verdraaid goed geregeld, namelijk haar recht op de helft van geld en goed zonder er zelf ook maar 1 dag voor gewerkt te hebben.
zaterdag 11 januari 2025 om 10:38
Ze heeft ze het gezin draaiende gehouden, voor hem en de kinderen gezorgd ten koste van haar eigen ontwikkeling.
Het is maar vanuit welke invalshoek je het bekijkt.
zaterdag 11 januari 2025 om 10:38
Mette schreef: ↑11-01-2025 10:31Hij heeft na ruim 40 jaar pas in de gaten met wat voor passief persoon hij eigenlijk getrouwd is? Het kan. Maar dat zegt dus alles over zijn eigen gebrek aan diepgang.
Wees dan gewoon eerlijk en zeg, ja ik heb het verkloot, ik heb dit 40 jaar laten gebeuren (over passiviteit gesproken) en nu ga ik de tijd die ik nog heb doen waar ik zin in heb.
En op financieel vlak heeft hij niet veel keuze lijkt mij. Ma heeft dan volgens haar gezin weinig in haar mars maar een heel belangrijk ding heeft ze dan weer wel verdraaid goed geregeld, namelijk haar recht op de helft van geld en goed zonder er zelf ook maar 1 dag voor gewerkt te hebben.
Hoezo "hij" heeft het 40 jaar verkloot? Mensen kunnen veranderen he? Daar is niks mis mee. Ik snap die veroordelingen naar vader niet zo goed? En je weet verder helemaal niks, misschien weigert moeder al 40 jaar te veranderen en is de maat nu vol voor vader...
Een huwelijk werkt alleen wanneer 2 mensen daar hun "best" voor blijven doen en elkaar niet voor lief nemen. Inzet van beide kanten. Openheid van beide kanten. En soms is de koek ook gewoon op. Dat kan, en dat mag ook.
zaterdag 11 januari 2025 om 10:42
zaterdag 11 januari 2025 om 10:48
Dat ze het gezin draaiende hield weten we wel. En dat maakt het onbetaalde werk zo ondergewaardeerd. Terwijl dat net zo goed een behoorlijke workload is.
Waarmee ik niet wil uitvlakken dat ze initiatief had kunnen nemen tot zelfontwikkeling op het moment dat haar kinderen minder afhankelijk van haar waren.
Maar goed, deze relatie begon al ongelijk, tussen een 15 en 21 jarige. Je weet nooit hoe de dynamiek precies in elkaar stak.
zaterdag 11 januari 2025 om 10:49
Ik lees in de op dat pa wil scheiden vanwege de passiviteit, afhankelijkheid en oppervlakkigheid van ma. Nergens lees ik iets over zelfreflectie door pa.MrsM schreef: ↑11-01-2025 10:38Hoezo "hij" heeft het 40 jaar verkloot? Mensen kunnen veranderen he? Daar is niks mis mee. Ik snap die veroordelingen naar vader niet zo goed? En je weet verder helemaal niks, misschien weigert moeder al 40 jaar te veranderen en is de maat nu vol voor vader...
Een huwelijk werkt alleen wanneer 2 mensen daar hun "best" voor blijven doen en elkaar niet voor lief nemen. Inzet van beide kanten. Openheid van beide kanten. En soms is de koek ook gewoon op. Dat kan, en dat mag ook.
zaterdag 11 januari 2025 om 10:50
Wie zegt dat pa iets verkloot heeft? OfMette schreef: ↑11-01-2025 10:31Hij heeft na ruim 40 jaar pas in de gaten met wat voor passief persoon hij eigenlijk getrouwd is? Het kan. Maar dat zegt dus alles over zijn eigen gebrek aan diepgang.
Wees dan gewoon eerlijk en zeg, ja ik heb het verkloot, ik heb dit 40 jaar laten gebeuren (over passiviteit gesproken) en nu ga ik de tijd die ik nog heb doen waar ik zin in heb.
En op financieel vlak heeft hij niet veel keuze lijkt mij. Ma heeft dan volgens haar gezin weinig in haar mars maar een heel belangrijk ding heeft ze dan weer wel verdraaid goed geregeld, namelijk haar recht op de helft van geld en goed zonder er zelf ook maar 1 dag voor gewerkt te hebben.
Dat hij vrouw de schuld geeft? Waarvan eigenlijk? Je lijkt er heel wat bij te verzinnen. We weten helemaal niets over deze mensen. Alleen dat pa wil scheiden, dat is zijn goed recht. En dat kost geld, dat is gegeven. Ze hebben samen gekozen voor een huwelijk (in gemeenschap van goederen?) en weten dan ook wel globaal wat de regels en consequenties op financieel gebied zullen zijn.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
zaterdag 11 januari 2025 om 10:54
Ze hebben er anders wel gezamenlijk voor gezorgd dat al dat geld en goed verzameld kon worden: hij door betaald werk te doen en zij door thuis het werk te doen. Het een kan niet zonder het ander. Als zij niet thuis bij de kinderen was geweest, had hij niet kunnen gaan werken. Ik zou zelf nooit voor deze constructie gekozen hebben, maar ik vind wel dat beide evenveel recht op het geld en goed hebben.Mette schreef: ↑11-01-2025 10:31Hij heeft na ruim 40 jaar pas in de gaten met wat voor passief persoon hij eigenlijk getrouwd is? Het kan. Maar dat zegt dus alles over zijn eigen gebrek aan diepgang.
Wees dan gewoon eerlijk en zeg, ja ik heb het verkloot, ik heb dit 40 jaar laten gebeuren (over passiviteit gesproken) en nu ga ik de tijd die ik nog heb doen waar ik zin in heb.
En op financieel vlak heeft hij niet veel keuze lijkt mij. Ma heeft dan volgens haar gezin weinig in haar mars maar een heel belangrijk ding heeft ze dan weer wel verdraaid goed geregeld, namelijk haar recht op de helft van geld en goed zonder er zelf ook maar 1 dag voor gewerkt te hebben.
zaterdag 11 januari 2025 om 10:58
Nou dit. En ik kan mij helemaal voorstellen dat die vader die straks THUIS komt te zitten (met haar) daar tegenop ziet…
Scheiden heeft ook niet altijd iets met schuld te maken. Het ligt vaak genuanceerd, maar ik merk uit alle posts van Mette enorme vooringenomenheid.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 11 januari 2025 om 11:01
En verder, tja: ze hebben het 40 jaar samen leuk (genoeg) gehad, het zou fijn zijn als ze het nu nog wat jaartjes apart van elkaar leuk kunnen hebben. Mensen veranderen, wensen veranderen, en soms is dat een tijdje verdrietig.
TO, duik er niet te diep in, je hebt weinig te vinden over de beslissingen van je ouders (zowel die van nu als die van het verleden), je kan ze wel steunen waar nodig - voor zover dat wenselijk is vanuit je kind-rol.
Je kan wat extra aandacht aan ze besteden als ze verdrietig zijn, en je kan je moeder helpen wat zelfstandiger (en daarmee op termijn gelukkiger denk ik) te worden. En verder is het hun leven.
TO, duik er niet te diep in, je hebt weinig te vinden over de beslissingen van je ouders (zowel die van nu als die van het verleden), je kan ze wel steunen waar nodig - voor zover dat wenselijk is vanuit je kind-rol.
Je kan wat extra aandacht aan ze besteden als ze verdrietig zijn, en je kan je moeder helpen wat zelfstandiger (en daarmee op termijn gelukkiger denk ik) te worden. En verder is het hun leven.
zaterdag 11 januari 2025 om 11:05
Nee hoor, mss deed die man dat wel naast zijn baan.BassVick schreef: ↑11-01-2025 10:48Dat ze het gezin draaiende hield weten we wel. En dat maakt het onbetaalde werk zo ondergewaardeerd. Terwijl dat net zo goed een behoorlijke workload is.
Waarmee ik niet wil uitvlakken dat ze initiatief had kunnen nemen tot zelfontwikkeling op het moment dat haar kinderen minder afhankelijk van haar waren.
Maar goed, deze relatie begon al ongelijk, tussen een 15 en 21 jarige. Je weet nooit hoe de dynamiek precies in elkaar stak.
zaterdag 11 januari 2025 om 11:08
Dit. En mensen en situaties veranderen. Mijn man ziet zijn ex ook niet als een foute keus. Op dat moment voelde het goed, maar ze groeide na X jaar wel uit elkaar. Waar hij promotie maakte en zichzelf ontwikkelde, bleef zij thuis en runde het huishouden. Echter als gevolg daarvan, werd haar kring wel erg klein en groeide zij niet mee. En neen, dat bedoel ik niet denigrerend - want je kan gewoon zien hoe zoiets is ontstaan. En voor een periode “werkte” het ook wel, ook voor mijn man.MrsM schreef: ↑11-01-2025 10:38Hoezo "hij" heeft het 40 jaar verkloot? Mensen kunnen veranderen he? Daar is niks mis mee. Ik snap die veroordelingen naar vader niet zo goed? En je weet verder helemaal niks, misschien weigert moeder al 40 jaar te veranderen en is de maat nu vol voor vader...
Een huwelijk werkt alleen wanneer 2 mensen daar hun "best" voor blijven doen en elkaar niet voor lief nemen. Inzet van beide kanten. Openheid van beide kanten. En soms is de koek ook gewoon op. Dat kan, en dat mag ook.
Ik zie eenzelfde patroon bij TO’s ouders. En daar zit geen boos opzet bij - noch van man, noch van vrouw.
En toen het in het geval van mijn man uiteindelijk op een scheiding uitdraaide is ze financieel redelijk achtergelaten: ze woont hypotheek vrij en ontvangt maandelijks een bedrag (man betaalt geen alimentatie - heeft het afgekocht). Emotioneel blijft het soms moeilijk voor haar en dat begrijp ik volkomen. Zeker nu haar ex een jongere partner heeft en nog een kind. Zij is wel goed met ons kind trouwens, dus petje af op dat gebied.
Je kan iemand natuurlijk niet verplichten in een huwelijk te blijven waarin hij (of zij) niet gelukkig is.
baggal wijzigde dit bericht op 11-01-2025 11:08
0.06% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 11 januari 2025 om 11:08
Kan toch, dat je je pensioen anders had voorgesteld en gehoopt had dat je leuke dingen met je vrouw kon gaan doen?
zaterdag 11 januari 2025 om 11:11
Precies. Vind het echt vreemd dat die vader als slecht wordt afgeschilderd, omdat hij zo niet verder wil na X jaar huwelijk.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 11 januari 2025 om 11:19
TO; ik zou, mocht je moeder wel alleen achterblijven, wel echt je eigen beschikbaarheid gaan afbakenen, zodat je niet dagelijks voor elk wissewasje gebeld gaat worden. Bijvoorbeeld een keer in de week op een vast moment samen een bakje koffie drinken en dan evt wat helpen bij internetbankieren en dergelijke. En vooral de zelfredzaamheid van je moeder erg stimuleren zodat ze ook leert om zelf dingen te regelen.
zaterdag 11 januari 2025 om 11:21
Zo lang TO niet terug komt en antwoorden geeft, weten we natuurlijk verder niets van de omstandigheden.
Op pagina 1 vroeg ik in dit topic bijvoorbeeld al "...Of woonde moeder toen nog niet in NL en/of spreekt zij geen Nederlands?..."
Ik kan mij wel voorstellen dat zo lang je werkt en er een gezin met thuis wonende kinderen is, dat het voor vader ánders was dan nu hij gepensioneerd is en de kinderen uit huis zijn. Dan realiseer je je ineens dat je echt hele dagen prettig met elkaar moet willen/kunnen doorbrengen.
Op pagina 1 vroeg ik in dit topic bijvoorbeeld al "...Of woonde moeder toen nog niet in NL en/of spreekt zij geen Nederlands?..."
Ik kan mij wel voorstellen dat zo lang je werkt en er een gezin met thuis wonende kinderen is, dat het voor vader ánders was dan nu hij gepensioneerd is en de kinderen uit huis zijn. Dan realiseer je je ineens dat je echt hele dagen prettig met elkaar moet willen/kunnen doorbrengen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
