Relaties
alle pijlers
Herken mijn vrouw niet meer
woensdag 30 oktober 2024 om 22:21
Na 23 jaar samen en 12,5 jaar getrouwd te zijn, sta ik op een punt waarvan ik nooit had gedacht dat ik het ooit zou bereiken. Drie weken geleden ontdekte ik dat mijn vrouw iemand anders heeft. Het kwam als een mokerslag, een werkelijkheid die ik nooit voor mogelijk hield. Ze zei dat ze het contact zou stopzetten, deed dat ook. Maar vorige week donderdag zag ik hen samen. Ik begrijp het niet – hij is alles wat ze altijd verafschuwde, althans dat zei ze altijd tegen mij.
Sindsdien lijkt het alsof ik mijn eigen vrouw niet meer ken. Zij, die ooit een overbezorgde moeder was, laat de kinderen nu zonder moeite alleen thuis voor uren. Het lijkt alsof er een onzichtbare muur tussen ons is opgetrokken; ze is continu aan het appen, en het liegen stopt nooit. Over alles, kleine dingen, grote dingen, tegen mij, en waarschijnlijk ook tegen hem. Het vertrouwen dat ik ooit in haar had, is compleet verdwenen.
Ik twijfel aan alles. Vandaag was ze ineens ontzettend meegaand, bijna alsof ze koste wat kost wilde laten zien dat ze oprecht was. Ze benadrukte haar woorden alsof ze me echt wilde overtuigen. Maar dat doet me juist terugdenken aan hoe standvastig ze vroeger was over bepaalde onderwerpen – over gescheiden stellen, over vreemdgangers, over werkende moeders. Ze had daar altijd een stellige mening over; ze kon soms bijna fel zijn in haar overtuigingen.
Nu besef ik dat zelfs die meningen misschien niet oprecht waren. Dat het allemaal slechts woorden waren, bedoeld om een bepaald beeld van zichzelf te schetsen. Hoeveel van wat ze zei was echt? Hoeveel van wie ze lijkt te zijn, is waar? Elke keer dat ik denk iets van haar te begrijpen, blijkt het toch weer anders te liggen. Het maakt dat ik haar niet meer kan vertrouwen in de scheidingsprocedure.
Mijn zelfvertrouwen is ondertussen tot een dieptepunt gezakt. Het is alsof ik aan alles begin te twijfelen, niet alleen aan haar maar ook aan mezelf. Haar karakter was altijd al complex, en nu kijk ik daar met andere ogen naar – narcisme en borderline trekken door haar familie, en ineens vraag ik me af of ik dat al die jaren over het hoofd heb gezien. Ik voel me onzeker, verloren, niet meer de persoon die ik ooit was.
Mijn hart smeekt om haar, om ons gezin, om dat veilige, vertrouwde leven dat ik dacht dat we hadden. Maar mijn verstand schreeuwt dat ik moet rennen, weg uit deze verwoestende situatie. Het is een gevecht tussen hoofd en hart, en ik weet niet of ik er ooit vrede mee ga krijgen.
Zij gaat nu verder met hem. Wij blijven achter. Maar hoe de scheiding zal verlopen geen idee; ze is net te coulant vind ik.
Sindsdien lijkt het alsof ik mijn eigen vrouw niet meer ken. Zij, die ooit een overbezorgde moeder was, laat de kinderen nu zonder moeite alleen thuis voor uren. Het lijkt alsof er een onzichtbare muur tussen ons is opgetrokken; ze is continu aan het appen, en het liegen stopt nooit. Over alles, kleine dingen, grote dingen, tegen mij, en waarschijnlijk ook tegen hem. Het vertrouwen dat ik ooit in haar had, is compleet verdwenen.
Ik twijfel aan alles. Vandaag was ze ineens ontzettend meegaand, bijna alsof ze koste wat kost wilde laten zien dat ze oprecht was. Ze benadrukte haar woorden alsof ze me echt wilde overtuigen. Maar dat doet me juist terugdenken aan hoe standvastig ze vroeger was over bepaalde onderwerpen – over gescheiden stellen, over vreemdgangers, over werkende moeders. Ze had daar altijd een stellige mening over; ze kon soms bijna fel zijn in haar overtuigingen.
Nu besef ik dat zelfs die meningen misschien niet oprecht waren. Dat het allemaal slechts woorden waren, bedoeld om een bepaald beeld van zichzelf te schetsen. Hoeveel van wat ze zei was echt? Hoeveel van wie ze lijkt te zijn, is waar? Elke keer dat ik denk iets van haar te begrijpen, blijkt het toch weer anders te liggen. Het maakt dat ik haar niet meer kan vertrouwen in de scheidingsprocedure.
Mijn zelfvertrouwen is ondertussen tot een dieptepunt gezakt. Het is alsof ik aan alles begin te twijfelen, niet alleen aan haar maar ook aan mezelf. Haar karakter was altijd al complex, en nu kijk ik daar met andere ogen naar – narcisme en borderline trekken door haar familie, en ineens vraag ik me af of ik dat al die jaren over het hoofd heb gezien. Ik voel me onzeker, verloren, niet meer de persoon die ik ooit was.
Mijn hart smeekt om haar, om ons gezin, om dat veilige, vertrouwde leven dat ik dacht dat we hadden. Maar mijn verstand schreeuwt dat ik moet rennen, weg uit deze verwoestende situatie. Het is een gevecht tussen hoofd en hart, en ik weet niet of ik er ooit vrede mee ga krijgen.
Zij gaat nu verder met hem. Wij blijven achter. Maar hoe de scheiding zal verlopen geen idee; ze is net te coulant vind ik.
Verbaasd over het leven
zaterdag 2 november 2024 om 12:14
Ik ben Erg proberen te redden wat te redden valt.
Maar op moment dat mijn partner zich buiten het gezin plaatst en tijd met ander doorbrengt. Is echt einde oefening.
Dan gaat de deur op slot en blijf dan maar weg.
Terugkomen En praten kan als de keus duidelijk is. OF scheiden OF de ander uit je leven. En dan nog is het de vraag of ik door wil.
Maar ikzou deze fase niet faciliteren
Maar op moment dat mijn partner zich buiten het gezin plaatst en tijd met ander doorbrengt. Is echt einde oefening.
Dan gaat de deur op slot en blijf dan maar weg.
Terugkomen En praten kan als de keus duidelijk is. OF scheiden OF de ander uit je leven. En dan nog is het de vraag of ik door wil.
Maar ikzou deze fase niet faciliteren
zaterdag 2 november 2024 om 12:50
To, weet je, ik snap dat je heel erg reactief bent op wat je vrouw doet, zegt en laat. De situatie is gewoonweg te bizar om dat niet te zijn. Maar ik wil je daar toch even vandaan trekken en je even met beide pootjes op de grond te zetten.
Volgens mij is het volgende de situatie:
Het is nu vakantie en beide kinderen zijn thuis. Ben jij ook thuis? Vrije dagen?
Hoe gaat het leven er -denk je- voorzichtig inschattend uitzien voor de kinderen de komende maand? Denk je dat je vrouw onveilig is voor je kinderen? In de zin van dat ze haar gang gaat en de kinderen alleen laat thuiszitten? Zo ja, dan moet je iets gaan regelen. Ga met je werkgever om tafel en zorg dat je vrij kunt vragen/zorgverlof of weet ik veel wat er nodig is.
Verder, zoek nu alvast hulpverlening voor jezelf. De wachtlijsten zijn lang en je zult het nodig gaan hebben. Ook en zeker niet in de laatste plaats hoe het heeft kunnen gebeuren dat je in deze relatie terecht bent gekomen.
Ga bedenken (als in grondig bedenken) waar je op uitkomt in/tijdens/na de scheiding. Blijkbaar is het niet mogelijk om je vrouw het huis te ontzeggen en is ze geenzins van plan te vertrekken. Ik weet niet hoe ik zou kunnen leven met zo'n situatie, maar aangezien je kinderen hebt, is het belangrijkste dat er iig 1 stabiele factor aanwezig is. Ik weet niet of je het al gedaan hebt, maar ik zou haar niet meer in je (gezamenlijke) bed willen. Als ze zelf weigert te verkassen, dan zul je zelf moeten verkassen. Desnoods zet je een bed in de woonkamer neer als er nergens plek is. Dit om jezelf te beschermen, maar ook om je vrouw nog al teveel van invloed te laten zijn. Behandel haar als een huisgenoot, meer niet. Iig totdat er zicht komt op een volgende fase.
En ga toewerken naar een plan. Zet je financien op een rijtje en bedenk wat er realistisch gezien mogelijk is qua woonruimte. Kunnen jullie het huis financieel beiden dragen of is 1 vd 2 degene die zal moeten verhuizen? Hou rekening met elkaar uitkopen. Dat komt bovenop de bestaande hypotheek. Ga met de bank in gesprek en bereid jezelf voor. Wees gewoon praktisch en zakelijk. Deze giftige situatie moet zsm een eind aan komen en dat betekent het gezamenlijke huishouden ook. Bij voorkeur kan jij blijven wonen in dit huis, je ex uitkopen, zodat jij iig dat stabiele thuisfront kan zijn.
Maar ga ook echt met hulpverlening om tafel hoe je jezelf én je kinderen het beste kunt beschermen tegen haar kapotmakende gedrag. Probeer de schade te beperken en overleg met hulpverlening hoe, wat en wanneer je de kinderen op de hoogte brengt. Ik kan me voorstellen dat ze dingen meekrijgen. Je hoeft niet het achterste van je tong te laten zien. Maar vertellen dat jij en je vrouw huwelijksproblemen hebben en dat dit voor hen betekent dat ze dingen gaan zien veranderen, dat dat niks met hen van doen heeft, maar dat dit wel kan betekenen dat er de komende tijd onrust en onduidelijkheid is en je hard werkt om dit op te lossen. Nee, het biedt de kinderen geen acute duidelijkheid. Maar dan weten ze ook dat wat ze voelen, klopt en daar kun je het dan met ze over hebben. Dit is gewoon vreselijk naar voor jullie.
Maar ga echt zsm toewerken naar een plan van aanpak, waarbij jullie scheiding zsm een feit wordt en ook de questie wonen zsm duidelijk wordt.
Volgens mij is het volgende de situatie:
Het is nu vakantie en beide kinderen zijn thuis. Ben jij ook thuis? Vrije dagen?
Hoe gaat het leven er -denk je- voorzichtig inschattend uitzien voor de kinderen de komende maand? Denk je dat je vrouw onveilig is voor je kinderen? In de zin van dat ze haar gang gaat en de kinderen alleen laat thuiszitten? Zo ja, dan moet je iets gaan regelen. Ga met je werkgever om tafel en zorg dat je vrij kunt vragen/zorgverlof of weet ik veel wat er nodig is.
Verder, zoek nu alvast hulpverlening voor jezelf. De wachtlijsten zijn lang en je zult het nodig gaan hebben. Ook en zeker niet in de laatste plaats hoe het heeft kunnen gebeuren dat je in deze relatie terecht bent gekomen.
Ga bedenken (als in grondig bedenken) waar je op uitkomt in/tijdens/na de scheiding. Blijkbaar is het niet mogelijk om je vrouw het huis te ontzeggen en is ze geenzins van plan te vertrekken. Ik weet niet hoe ik zou kunnen leven met zo'n situatie, maar aangezien je kinderen hebt, is het belangrijkste dat er iig 1 stabiele factor aanwezig is. Ik weet niet of je het al gedaan hebt, maar ik zou haar niet meer in je (gezamenlijke) bed willen. Als ze zelf weigert te verkassen, dan zul je zelf moeten verkassen. Desnoods zet je een bed in de woonkamer neer als er nergens plek is. Dit om jezelf te beschermen, maar ook om je vrouw nog al teveel van invloed te laten zijn. Behandel haar als een huisgenoot, meer niet. Iig totdat er zicht komt op een volgende fase.
En ga toewerken naar een plan. Zet je financien op een rijtje en bedenk wat er realistisch gezien mogelijk is qua woonruimte. Kunnen jullie het huis financieel beiden dragen of is 1 vd 2 degene die zal moeten verhuizen? Hou rekening met elkaar uitkopen. Dat komt bovenop de bestaande hypotheek. Ga met de bank in gesprek en bereid jezelf voor. Wees gewoon praktisch en zakelijk. Deze giftige situatie moet zsm een eind aan komen en dat betekent het gezamenlijke huishouden ook. Bij voorkeur kan jij blijven wonen in dit huis, je ex uitkopen, zodat jij iig dat stabiele thuisfront kan zijn.
Maar ga ook echt met hulpverlening om tafel hoe je jezelf én je kinderen het beste kunt beschermen tegen haar kapotmakende gedrag. Probeer de schade te beperken en overleg met hulpverlening hoe, wat en wanneer je de kinderen op de hoogte brengt. Ik kan me voorstellen dat ze dingen meekrijgen. Je hoeft niet het achterste van je tong te laten zien. Maar vertellen dat jij en je vrouw huwelijksproblemen hebben en dat dit voor hen betekent dat ze dingen gaan zien veranderen, dat dat niks met hen van doen heeft, maar dat dit wel kan betekenen dat er de komende tijd onrust en onduidelijkheid is en je hard werkt om dit op te lossen. Nee, het biedt de kinderen geen acute duidelijkheid. Maar dan weten ze ook dat wat ze voelen, klopt en daar kun je het dan met ze over hebben. Dit is gewoon vreselijk naar voor jullie.
Maar ga echt zsm toewerken naar een plan van aanpak, waarbij jullie scheiding zsm een feit wordt en ook de questie wonen zsm duidelijk wordt.
zaterdag 2 november 2024 om 13:01
Ik ook niet. Alleen kan je zo weinig als de ander zelf weigert te vertrekken. Hij heeft geen poot om op te staan om haar het huis te ontzeggen, de ouderlijke slaapkamer te ontzeggen. Wij kunnen er allemaal met ons hoofd verstandelijk niet bij, hoe je zo bizar egoistisch kunt zijn en je leven kunt blijven leven alsof niemand last heeft van je gedrag en je gedraagt alsof je zo kunt overstappen van het ene gezin naar het andere. Dan moet je wel echt flink ziek zijn in je hoofd.
Maar in alle gevallen, faciliteren of niet. Wat je niet wil is dat je bizar functionerende vrouw met de politie op de stoep staat en een rel schopt, omdat ze op straat is gezet. Dan trekt hij én de kinderen echt nog steeds aan het kortste eind. Als ze niet vrijwillig ergens anders heengaat, kan hij niks. Ondanks het feit dat ze met een ander ligt te krikken en in theorie haar lover zelfs in hun gezamenlijke huis kan halen. De politie is gebonden met de handen op de rug en kunnen alleen ingrijpen als er sprake is van fysiek geweld of aantoonbare kinderverwaarlozing. Getikte ouders en partners hebben alle ruimte.
Sterker nog, ik meen ergens gelezen te hebben dat als je zelf vertrekt (dus als hij zou vertrekken ipv zij) dat in het geval van een huurwoning, de vertrokken partner dan de kleinste kans heeft op toewijzing van de huurwoning. Hij heeft dan immers aantoonbaar gemaakt dat hij alternatief onderdak kon vinden. Dus ook hier moet je erg oppassen wat je doet. Beste is echt zoveel als mogelijk zakelijk voorbereiden en de ander als huisgenoot te behandelen, de rust te bewaren en zich niet te laten provoceren. Zijn emoties moet hij echt even uitstellen totdat dit opgelost is. Dan kan hij daarna instorten en aan verwerken beginnen in de weekenden dat de kinderen bij haar zijn.
zaterdag 2 november 2024 om 13:16
Hoe moeilijk het ook is het is belangrijk om je kop erbij te houden in dit soort situaties. Hou in je hoofd wat je doel is binnen deze situatie. Maak daarvoor een plan, ga je voorbereiden zoals Nomennescio al zegt. Ga dit uitvoeren. Mochten er zaken voorbij komen waar je heel primair op wil reageren, neem even tijd en bedenk of je dit gaat helpen ten aanzien van waar je heen wilt. Meeste dingen doven dan uit is mijn ervaring en je krijgt ook vanzelf meer afstand. Ik had indertijd een soort mantra in mijn hoofd namelijk “eye in the price”. Lastige is alleen dat je dit soort dingen niet eeuwig volhoudt.
zaterdag 2 november 2024 om 13:20
Kun jij ergens anders terecht met je kinderen? Ik zou geen minuut langer met haar onder 1 dak willen wonen. Acties hebben consequenties. Fysieke afstand is nodig nu. Laat haar maar lekker naar haar vriendje gaan.
En zet de scheiding zo snel mogelijk in gang, pak dat zo zakelijk mogelijk aan.
Emotioneel is dit niet te doen. Je moet weg uit deze situatie. Laat haar het lekker uitzoeken. En houd het belang van je kinderen goed voor ogen.
Sterkte.
En zet de scheiding zo snel mogelijk in gang, pak dat zo zakelijk mogelijk aan.
Emotioneel is dit niet te doen. Je moet weg uit deze situatie. Laat haar het lekker uitzoeken. En houd het belang van je kinderen goed voor ogen.
Sterkte.
lila01 wijzigde dit bericht op 02-11-2024 13:28
87.35% gewijzigd
zaterdag 2 november 2024 om 13:31
Hele lastige situatie. Wat een trut (sorry)Grobbekuiken_ schreef: ↑02-11-2024 13:29Bovendien weten ze nog van niks, alleen dat mama een aantal dagen iets anders doet.
zaterdag 2 november 2024 om 13:36
Nee, niet doenverwardeman schreef: ↑02-11-2024 08:46Het enige wat ik me nog afvraag is of ik wederhelft op de hoogte moet houden met foto's. Doe ik normaliter altijd, maar heb er nu niet zoveel zin in.
zaterdag 2 november 2024 om 14:20
Ik zou zelf ook bij god niet weten waarom je nu nog een wens zou hebben om foto's te sturen naar haar. Echt, als ik in jouw schoenen had gestaan, kon ze dood neervallen. Niet voor mijn kinderen, maar voor mezelf. Dus elke moeite die ik voor haar zou doen, die niet in het belang van de kinderen is, zou ik acuut staken. Vind het wel bijzonder dat je dit blijkbaar niet voelt en nog denkt foto's te moeten delen. 'niet zoveel zin in' moet dan toch wel de understatement van het jaar zijn.
zaterdag 2 november 2024 om 16:29
Nou ja, uiteindelijk heeft het probleem zich vanzelf vanmiddag opgelost. Ik was met de kinderen op pad en werd toevallig door één van de ouders op school aangesproken met de vraag of ik wel wist dat mijn vrouw afgelopen week met één of andere man gesignaleerd was.
Uiteraard mijn immer charmante wederhelft via de app geinformeerd. Die deed eerst wat lacherig, geloofde niet dat ik erop was aangesproken en wilde daarna weten wie mij dan had aangesproken. En maar omdraaien de hele tijd, in plaats van te erkennen dat ze 500 meter verderop bij hem in de auto was gesprongen. Ik wist al dat ze de kinderen toen een tijd alleen thuis had gelaten, maar ze ontkende dat ze hem had gezien die dag.
Wist toen ook al wel dat ze loog, maar bewijs het maar eens hè.
De discussie die daarna volgde via de app was niet fraai en ik heb haar geadviseerd om bij hem te gaan slapen. Dat wilde ze niet. Ze heeft sinds 14:37u haar telefoon maar uitgezet.
Vanavond gooi ik lekker de kinderen vroeg het bed in en dan ga ik zelf ook slapen. Briefje op de slaapkamerdeur en ze kan me mooi de rambam krijgen. Foto's kan ze lekker vergeten vandaag.
Uiteraard mijn immer charmante wederhelft via de app geinformeerd. Die deed eerst wat lacherig, geloofde niet dat ik erop was aangesproken en wilde daarna weten wie mij dan had aangesproken. En maar omdraaien de hele tijd, in plaats van te erkennen dat ze 500 meter verderop bij hem in de auto was gesprongen. Ik wist al dat ze de kinderen toen een tijd alleen thuis had gelaten, maar ze ontkende dat ze hem had gezien die dag.
Wist toen ook al wel dat ze loog, maar bewijs het maar eens hè.
De discussie die daarna volgde via de app was niet fraai en ik heb haar geadviseerd om bij hem te gaan slapen. Dat wilde ze niet. Ze heeft sinds 14:37u haar telefoon maar uitgezet.
Vanavond gooi ik lekker de kinderen vroeg het bed in en dan ga ik zelf ook slapen. Briefje op de slaapkamerdeur en ze kan me mooi de rambam krijgen. Foto's kan ze lekker vergeten vandaag.
Verbaasd over het leven
zaterdag 2 november 2024 om 16:38
Mooi zo. Kun je de slaapkamerdeur van binnenuit blokkeren zodat ze er vanavond laat niet in kan? Ik zou eigenlijk al haar kleren al op een andere kamer neerleggen. Maar ja, dan moet je wel helemaal open kaart spelen met de kinderen. Ze gaan het volgende week wel horen op school als het allemaal zo'n kleine wereld is bij jullie. Dan liever van jou. Pfff, sterkte man.
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
zaterdag 2 november 2024 om 16:40
Die kinderen hebben het allang door hoor.Macarinata schreef: ↑02-11-2024 16:38Mooi zo. Kun je de slaapkamerdeur van binnenuit blokkeren zodat ze er vanavond laat niet in kan? Ik zou eigenlijk al haar kleren al op een andere kamer neerleggen. Maar ja, dan moet je wel helemaal open kaart spelen met de kinderen. Ze gaan het volgende week wel horen op school als het allemaal zo'n kleine wereld is bij jullie. Dan liever van jou. Pfff, sterkte man.
zaterdag 2 november 2024 om 17:05
Precies, het enige wat is veranderd is dat het hele dorp er nu over praat.Grobbekuiken_ schreef: ↑02-11-2024 16:42Ik zie geloof ik niet zo hoe het probleem zich hiermee heeft opgelost, behalve dat je nu een externe bevestiging van haar leugens hebt. Voor de rest is de situatie nog steeds hetzelfde.
Dit kan toch zo niet doorsudderen?
Straks horen de kinderen nog van een ander dat hun moeder een vriend heeft...
zaterdag 2 november 2024 om 17:10
Een heel reëel scenario helaas. En idd, deze vrouw heeft je nu rechtstreeks aangesproken maar ik kom zelf uit zo'n klein stadje en weet dus helaas dat praatjes, waar of niet, heel snel rondgaan. Niks van aantrekken is leuk gezegd, maar vooral voor en door buitenstaanders. Jij zit er middenin en tenzij je een kouwe kikker bent (en dat geloof ik niet) gaat ook dit je weer raken. En erger nog, ook je kinderen.
Daar zul je echt over moeten nadenken to, de kinderen gaan maandag weer naar school.
grobbekuiken_ wijzigde dit bericht op 02-11-2024 17:15
17.81% gewijzigd
zaterdag 2 november 2024 om 17:14
TO geeft tot nu toe geen antwoorden op de vragen over hoe/wanneer het de kinderen te vertellen. Terwijl die kinderen het of allang weten, of hun vermoedens hebben vanwege de sfeer thuis (en sowieso de kans bestaat dat ze dat briefje lezen dat TO op de slaapkamerdeur plakt).Grobbekuiken_ schreef: ↑02-11-2024 17:10Een heel reëel scenario helaas. En idd, deze vrouw heeft je nu rechtstreeks aangesproken maar ik kom zelf uit zo'n klein stadje en weet dus helaas dat praatjes, waar of niet, heel snel rondgaan.
Daar zul je echt over moeten nadenken to, de kinderen gaan maandag weer naar school.
zaterdag 2 november 2024 om 17:16
For real? Wat een rare mevrouwverwardeman schreef: ↑02-11-2024 16:29Nou ja, uiteindelijk heeft het probleem zich vanzelf vanmiddag opgelost. Ik was met de kinderen op pad en werd toevallig door één van de ouders op school aangesproken met de vraag of ik wel wist dat mijn vrouw afgelopen week met één of andere man gesignaleerd was.
zaterdag 2 november 2024 om 17:18
Is ook moeilijk want altijd pijnlijk. Maar er zal nu, nu deze vrouw ermee komt, echt iets moeten gebeuren. De kinderen hebben met de vlucht die het allemaal neemt nu recht op informatie van hun eigen ouders wat mij betreft.Magpie schreef: ↑02-11-2024 17:14TO geeft tot nu toe geen antwoorden op de vragen over hoe/wanneer het de kinderen te vertellen. Terwijl die kinderen het of allang weten, of hun vermoedens hebben vanwege de sfeer thuis (en sowieso de kans bestaat dat ze dat briefje lezen dat TO op de slaapkamerdeur plakt).
zaterdag 2 november 2024 om 17:21
Ik denk ook niet dat ik dat gedaan zou hebben want 'niet mee bemoeien', maar alleen al op dit forum geeft het altijd voer voor discussie.
zaterdag 2 november 2024 om 17:23
Dit. En aangezien zijn vrouw niet voor rede vatbaar lijkt, zal TO het zelf moeten doen, hoe moeilijk ook.Grobbekuiken_ schreef: ↑02-11-2024 17:18Is ook moeilijk want altijd pijnlijk. Maar er zal nu, nu deze vrouw ermee komt, echt iets moeten gebeuren. De kinderen hebben met de vlucht die het allemaal neemt nu recht op informatie van hun eigen ouders wat mij betreft.
Maar ik vind het wel een uitermate bizar verhaal.
zaterdag 2 november 2024 om 17:26
To, maak je even wat minder druk om geruzie op de app. Ik denk dat het veel wezenlijker is om je de komende 2 maanden voor te stellen. Dat je ex/vrouw bizarre bokkensprongen maakt, is je inmiddels bekend. Dat je nu pas de beslissing maakt om haar niet meer op je slaapkamer te willen, vind ik ook zeer bijzonder.
Reageer eens wat meer inhoudelijk?
Reageer eens wat meer inhoudelijk?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
