Relaties
alle pijlers
Hij verdient meer. Mag je daarom meer inbreng verwachten?
zondag 30 september 2007 om 22:09
Hallo iedereen,
Graag zou ik van andere lezers willen weten wat je mag/kan verwachten qua financiele inbreng in de relatie aan elkaar?
Zelf verdien ik rond de ¤ 1350,- netto en mijn vriend ¤ 3000,- netto. Dus een stuk meer dan ik. Mag ik verwachten dat hij dan ook meer betaald dan ik? We zijn 4 1/2 jaar samen en wonen ieder apart.
Ik ben benieuwd naar jullie meningen.
Groetjes, nicknaampje
Graag zou ik van andere lezers willen weten wat je mag/kan verwachten qua financiele inbreng in de relatie aan elkaar?
Zelf verdien ik rond de ¤ 1350,- netto en mijn vriend ¤ 3000,- netto. Dus een stuk meer dan ik. Mag ik verwachten dat hij dan ook meer betaald dan ik? We zijn 4 1/2 jaar samen en wonen ieder apart.
Ik ben benieuwd naar jullie meningen.
Groetjes, nicknaampje
zondag 30 september 2007 om 22:16
Of je het mag verwachten weet ik eigenlijk niet. Wanneer je een stabiele relatie hebt waarin je van plan bent om samen een toekomst op te bouwen zou ik het wel raar vinden als dat niet het geval is, ondanks dat je apart woont.
Dan heb ik het niet over een bijdrage in de vaste lasten trouwens, dat "hoor" je wel zelf te betalen. Ligt trouwens ook wel aan de situatie bedenk ik nu. Een vriendenstel woonde tijdelijk apart omdat de ene een jaar in Den Haag ging werken en de andere in Groningen. Zij deelden wel alle kosten. Dat vind ik ook logisch.
Wat is de reden dat jullie niet samen wonen?
Dan heb ik het niet over een bijdrage in de vaste lasten trouwens, dat "hoor" je wel zelf te betalen. Ligt trouwens ook wel aan de situatie bedenk ik nu. Een vriendenstel woonde tijdelijk apart omdat de ene een jaar in Den Haag ging werken en de andere in Groningen. Zij deelden wel alle kosten. Dat vind ik ook logisch.
Wat is de reden dat jullie niet samen wonen?
zondag 30 september 2007 om 22:20
Wij gooien ook al het geld op 1 grote hoop en doen daar alles van, grote persoonlijke uitgaven bespreken we wel even maar is ook geen probleem meestal. Toen we nog niet samenwoonden verdiende hij ook al meer dan ik, dus hij droeg ook meer bij aan alles. Ik denk dat je daar samen over uit moet komen.
zondag 30 september 2007 om 22:21
Ik zou niet weten waarom je alles moet delen als je apart woont. Kijk als jij meer bij hem bent dan in je eigen huis (of omgekeerd) dan wordt het een ander verhaal. Dan kun je beter kijken of samenwonen geen optie is. En of er een verdeelsleutel bedacht kan worden om de kosten te delen. Anders zie ik het nut er niet van in.
De vaste lasten ben je nl ook zonder je vriend kwijt. Dus vind het wel zo logisch om dat zolang er twee huizen zijn ook beiden dit zelf te bekostigen. Als je het hebt over dingen die je gezamelijk onderneemt, of cadeaus die je samen aanschaft voor een verjaardag of zo. Dan is het wel makkelijk om die kosten te delen. Maar ook dit is geen absolute regel. Dat ligt aan jullie beiden.
De vaste lasten ben je nl ook zonder je vriend kwijt. Dus vind het wel zo logisch om dat zolang er twee huizen zijn ook beiden dit zelf te bekostigen. Als je het hebt over dingen die je gezamelijk onderneemt, of cadeaus die je samen aanschaft voor een verjaardag of zo. Dan is het wel makkelijk om die kosten te delen. Maar ook dit is geen absolute regel. Dat ligt aan jullie beiden.
zondag 30 september 2007 om 22:25
Dit is iets waar je samen over moet besluiten. In ons geval dragen wij gelijk bij aan de gezamenlijk kosten. Ik zou niet weten waarom degene die het meest verdient het meeste zou moeten bijdragen. Helemaal niet wanneer je apart woont. Maar nogmaals: zorg dat jullie het samen eens worden, daar gaat het om.
zondag 30 september 2007 om 22:31
@Wulles, hoe denk je dan over overige uitgaven? Etentjes bijvoorbeeld? Wanneer je als stel dan uit eten wil, dat de ene moet zeggen dat hij of zij geen geld heeft en dus niet kan? Of het lenen van de partner?
Wanneer je samen een toekomst opbouwt, deel je de kosten toch? Ik ga hierbij wel uit van een gelijk bestedingspatroon moet ik zeggen. Of klink ik nu heel erg als iemand die nog nooit het deksel op z'n neus gekregen heeft in een relatie.
Wanneer je samen een toekomst opbouwt, deel je de kosten toch? Ik ga hierbij wel uit van een gelijk bestedingspatroon moet ik zeggen. Of klink ik nu heel erg als iemand die nog nooit het deksel op z'n neus gekregen heeft in een relatie.
zondag 30 september 2007 om 22:37
Ik verdien meer dan mijn vriend en betaal ook meer. Omdat ik dat normaal vindt, maar hij vraagt het niet van mij. Aan de andere kant verwacht ik geen gezeur van hem als ik kleren oid koop, het is mijn geld en hij krijgt er geen plak brood minder om.
Oftewel: ik zou van hem verwachten dat hij meer betaald, maar ik zou ook van hem verwachten dat hij dat ook vindt. En jij er dus niet om hoeft te vragen...
Oftewel: ik zou van hem verwachten dat hij meer betaald, maar ik zou ook van hem verwachten dat hij dat ook vindt. En jij er dus niet om hoeft te vragen...
zondag 30 september 2007 om 22:39
Beste Krokusje,
Wij hebben een vrij ruime opvatting van gezamenlijke kosten. In ons geval gaan de hypotheek, de boodschappen, gezamenlijk vakanties, gezamenlijke etentjes, cadeautjes voor derden, verzekeringen etcetera uit de gezamenlijke pot waaraan we allebei evenveel bijdragen. Zaken als hobbies, opleidingen, kleding, cadeautjes voor de ander gaan van onze eigen rekening. Overigens verdienen we allebei genoeg om een prettig leven te kunnen leiden. Voor ons werkt het uitstekend. Wat een ander doet moet hij/zij uiteraard helemaal zelf weten. Vandaar dat ik benadruk dat TO dit met haar partner moet bespreken. Oja, en de naam is wuiles
Wij hebben een vrij ruime opvatting van gezamenlijke kosten. In ons geval gaan de hypotheek, de boodschappen, gezamenlijk vakanties, gezamenlijke etentjes, cadeautjes voor derden, verzekeringen etcetera uit de gezamenlijke pot waaraan we allebei evenveel bijdragen. Zaken als hobbies, opleidingen, kleding, cadeautjes voor de ander gaan van onze eigen rekening. Overigens verdienen we allebei genoeg om een prettig leven te kunnen leiden. Voor ons werkt het uitstekend. Wat een ander doet moet hij/zij uiteraard helemaal zelf weten. Vandaar dat ik benadruk dat TO dit met haar partner moet bespreken. Oja, en de naam is wuiles
zondag 30 september 2007 om 22:46
Hallo,
Bedankt voor jullie reacties, dat is snel zeg:-)
Persoonlijk ben ik ook van alles op een hoop gooien. Dat zou ook zo zijn als hij minder verdiende. Het is fijn om samen te delen vind ik. In dit geval moet ik zeggen dat ik het juist als een last ervaar dat hij meer verdiend. Wij hebben wel even samen gewoond in mijn huis en deelde toen alle vaste lasten. Dat vond ik eigelijk ook al niet helemaal eerlijk omdat hij natuurlijk veel meer over hield aan het einde van de maand. Onze relatie is de afgelopen tijd wel een knipperlicht-relatie geworden dus ja dit zou kunnen bijdragen aan het feit dat hij niet wil delen met mij. Alhoewel ik ook weet dat hij dat zelf anders ook niet zou doen, het is en blijft zijn geld vindt hij. Enerzijds begrijp ik dit want dan zou hij ermee achteruit gaan. Maar nu is het zo dat hij de etentjes betaald, of meer inlegt tijdens de vakanties of iets voor mij koopt, en achteraf krijg ik dan verwijten dat hij meer voor mij doet dan ik voor hem én dat ligt mij erg dwars. Aangezien ik mijn geld altijd uitgeef aan dingen samen (weinig voor mijzelf) maar idd minder kadeaus koop omdat ik nou eenmaal minder te besteden heb. Dingen voor ons doen overegins vindt hij niet voor hem alleen.
Bedankt voor jullie reacties, dat is snel zeg:-)
Persoonlijk ben ik ook van alles op een hoop gooien. Dat zou ook zo zijn als hij minder verdiende. Het is fijn om samen te delen vind ik. In dit geval moet ik zeggen dat ik het juist als een last ervaar dat hij meer verdiend. Wij hebben wel even samen gewoond in mijn huis en deelde toen alle vaste lasten. Dat vond ik eigelijk ook al niet helemaal eerlijk omdat hij natuurlijk veel meer over hield aan het einde van de maand. Onze relatie is de afgelopen tijd wel een knipperlicht-relatie geworden dus ja dit zou kunnen bijdragen aan het feit dat hij niet wil delen met mij. Alhoewel ik ook weet dat hij dat zelf anders ook niet zou doen, het is en blijft zijn geld vindt hij. Enerzijds begrijp ik dit want dan zou hij ermee achteruit gaan. Maar nu is het zo dat hij de etentjes betaald, of meer inlegt tijdens de vakanties of iets voor mij koopt, en achteraf krijg ik dan verwijten dat hij meer voor mij doet dan ik voor hem én dat ligt mij erg dwars. Aangezien ik mijn geld altijd uitgeef aan dingen samen (weinig voor mijzelf) maar idd minder kadeaus koop omdat ik nou eenmaal minder te besteden heb. Dingen voor ons doen overegins vindt hij niet voor hem alleen.
zondag 30 september 2007 om 23:12
Ik moet er wel bijzeggen dat hij absoluut niet gierig is zowel naar mij als naar anderen. Ik vind het alleen zo jammer dat geld (nooit letterlijk) maar dmv onvrede een issue blijft. Samen hebben we namelijk genoeg geld om leuk te leven. Maar omdat het nu eenmaal niet samengaat blijft er een ongelijke inbreng. Ik vraag overigens nooit om iets.
maandag 1 oktober 2007 om 00:18
Ik zou denk ik toch de boel eens openbreken. pas dan kun je kijken of je goede afspraken kunt maken. Als er wordt afgesproken dat hij aan bepaalde dingen meer bijdraagt, moet hij niet achteraf verwijten gaan maken.
Mijn vriend en ik wonen nog apart en hebben allebei niet zoveel geld. Ik ga wel wat meer verdienen en dan zal ik ook wat vaker iets betalen ofzo. Gewoon uit eigen initiatief. Maar heb daar nu nog niet echt veel ruimte voor en hij al helemaal niet.
Wanneer we samen gaan wonen en ik tegen die tijd meer verdien dan hebben we wat mij betreft een gezamenlijke rekening voor de gezamenlijke kosten. We spreken dan af hoe de inlegverhoudingen komen te liggen en ik zou dat dan na een tijdje evalueren ofzo. Klinkt misschie een beetje zakelijk, maar ik vind dat het wel bespreekbaar moet blijven. Anders krijg je zo'n situatie als jij beschrijft. Als je het echt grondig met elkaar oneens bent, wordt het wel lastig lijkt me. Mijn vriend en ik zijn niet zo van alles delen (in de breedste zin van het woord), dus zoals gezegd ga ik er ook niet vanuit dat we alles op een hoop gooien. Ik wil iets voor mezelf overhouden dat ik naar eigen wens al dan niet kan besteden en ik verwacht dat dat voor hem ook zo geldt.
Mijn vriend en ik wonen nog apart en hebben allebei niet zoveel geld. Ik ga wel wat meer verdienen en dan zal ik ook wat vaker iets betalen ofzo. Gewoon uit eigen initiatief. Maar heb daar nu nog niet echt veel ruimte voor en hij al helemaal niet.
Wanneer we samen gaan wonen en ik tegen die tijd meer verdien dan hebben we wat mij betreft een gezamenlijke rekening voor de gezamenlijke kosten. We spreken dan af hoe de inlegverhoudingen komen te liggen en ik zou dat dan na een tijdje evalueren ofzo. Klinkt misschie een beetje zakelijk, maar ik vind dat het wel bespreekbaar moet blijven. Anders krijg je zo'n situatie als jij beschrijft. Als je het echt grondig met elkaar oneens bent, wordt het wel lastig lijkt me. Mijn vriend en ik zijn niet zo van alles delen (in de breedste zin van het woord), dus zoals gezegd ga ik er ook niet vanuit dat we alles op een hoop gooien. Ik wil iets voor mezelf overhouden dat ik naar eigen wens al dan niet kan besteden en ik verwacht dat dat voor hem ook zo geldt.
maandag 1 oktober 2007 om 00:25
O ja: wat mij betreft is het ook belangrijk hoe 'warmpjes' je er los van elkaar bij zit. Wanneer mijn vriend net genoeg verdient om een beetje leuk rond te komen en ik een stuk meer vind ik het logisch dat ik wat bijdraag zodat we het inderdaad allebei leuk kunnen hebben. Verdien je allebei al ruim genoeg om lekker te leven en de een wat meer dan de ander, dan zou ik er minder de noodzaak van inzien om afspraken te maken, al zou het wel leuk zijn als het geld van die persoon dan ook naar dingen gaat waar de ander van mee kan genieten, haha.
Overigens kan ik me binnen een knipperlichtrelatie wel een beetje voorstellen dat je vriend niet zo staat te springen om op vaste basis (veel) meer te betalen dan jij. Wat dat betreft vind ik het ook wel verschil maken of je samenwoont of niet. Niet samenwonen staat naar mijn idee min of meer gelijk aan de keuze dat ieder zichzelf onderhoudt. Dan zit een extra bijdrage eerder in de sfeer van dignen die je gezamenlijk onderneemt zoals etentjes en vakanties.
Overigens kan ik me binnen een knipperlichtrelatie wel een beetje voorstellen dat je vriend niet zo staat te springen om op vaste basis (veel) meer te betalen dan jij. Wat dat betreft vind ik het ook wel verschil maken of je samenwoont of niet. Niet samenwonen staat naar mijn idee min of meer gelijk aan de keuze dat ieder zichzelf onderhoudt. Dan zit een extra bijdrage eerder in de sfeer van dignen die je gezamenlijk onderneemt zoals etentjes en vakanties.
maandag 1 oktober 2007 om 07:56
Hai Laura,
Bedankt voor je reactie. Je schrijft dat je het begrijpt dat mijn vriend niet staat te springen om op vaste basis meer te betalen. Versta je onder de vaste basis dus standaard eigelijk een grotere deel inbrengen met weggaan e.d? Want dat is er bij ons aan de hand. Hij betaalt niet mee in mijn vaste lasten hoor maar het is er wel een beetje ingegroeid dat hij de uitetentjes betaald of iets meer inlegt tijdens vakanties e.d. Zijn salaris is 2 1/2 x zoveel als de mijne en ja daarmee verwacht ik stiekem (spreek dit niet uit) dat hij meer inlegt. Maar of dat dus reeel is????
Bedankt voor je reactie. Je schrijft dat je het begrijpt dat mijn vriend niet staat te springen om op vaste basis meer te betalen. Versta je onder de vaste basis dus standaard eigelijk een grotere deel inbrengen met weggaan e.d? Want dat is er bij ons aan de hand. Hij betaalt niet mee in mijn vaste lasten hoor maar het is er wel een beetje ingegroeid dat hij de uitetentjes betaald of iets meer inlegt tijdens vakanties e.d. Zijn salaris is 2 1/2 x zoveel als de mijne en ja daarmee verwacht ik stiekem (spreek dit niet uit) dat hij meer inlegt. Maar of dat dus reeel is????
maandag 1 oktober 2007 om 08:20
Zolang je niet samenwoont vind ik dat je zelf verantwoordelijk bent voor jouw eigen lasten en jouw vriend ook. Als je samenwoont is het een ander verhaal.
Ik vind dan ook niet dat je van jouw vriend kunt verwachten dat hij meer betaalt, hoe had je dat gezien trouwens, dat hij maandelijks een bepaald bedrag op jouw rekening stort? En trouwens hij betaalt toch al meer in de vorm van etentjes en kadootjes.
Ik vind dan ook niet dat je van jouw vriend kunt verwachten dat hij meer betaalt, hoe had je dat gezien trouwens, dat hij maandelijks een bepaald bedrag op jouw rekening stort? En trouwens hij betaalt toch al meer in de vorm van etentjes en kadootjes.
Cum non tum age
maandag 1 oktober 2007 om 08:42
Bij samenwonen is het idd een ander verhaal, vind ik dan. Maar zolang je apart woont, vind ik dat je niet hoeft "bij te dragen" aan elkaar. Misschien dat hij jou eens wat vaker uit eten neemt dan jij hem, of een wat groter deelt betaalt aan bijv vakanties, maar dat mag je in mijn ogen niet als en vanzelfsprekendheid zien.
Toen ik samenwoonde (grijs ver verleden) deden wij het zo: we stortten ieder 80-90% van ons inkomen in de gezamenlijke pot. De 10-20% die we overhielden was ons eigen persoonlijke geld en ja, dáárin had hij dus meer dan ik, maar hij betaalde ook een groter deel van alle vaste lasten. Kleding, cadeautjes, opleidingen en 'fun-stuff' zoals computergadgets, cd's enzo gingen van onze eigen rekeningen, alle maandelijks terugkerende shit van de gezamenlijke.
Toen ik samenwoonde (grijs ver verleden) deden wij het zo: we stortten ieder 80-90% van ons inkomen in de gezamenlijke pot. De 10-20% die we overhielden was ons eigen persoonlijke geld en ja, dáárin had hij dus meer dan ik, maar hij betaalde ook een groter deel van alle vaste lasten. Kleding, cadeautjes, opleidingen en 'fun-stuff' zoals computergadgets, cd's enzo gingen van onze eigen rekeningen, alle maandelijks terugkerende shit van de gezamenlijke.
maandag 1 oktober 2007 om 09:27
Hmm interessante vraag, vooral omdat jullie niet samenwonen.
Ik zou een scheiding aanbrengen tussen persoonlijke uitgaven en dingen die je samen bekostigt, in jullie situatie zou dat een weekend weg of vakantie kunnen zijn of kadootjes voor verjaardagen. Je kunt dan kosten van vakantie/weekend betalen (huur van accommodatie) maar ook het eten dat je nodig bent terplekke en uitjes die je maakt.
Verjaardagen: vrienden van hem betaalt hij zelf , jij betaalt kadootjes voor vrienden van jou. sportclubs, andere hobbies betaalt een ieder voor zich.
Ik zou een scheiding aanbrengen tussen persoonlijke uitgaven en dingen die je samen bekostigt, in jullie situatie zou dat een weekend weg of vakantie kunnen zijn of kadootjes voor verjaardagen. Je kunt dan kosten van vakantie/weekend betalen (huur van accommodatie) maar ook het eten dat je nodig bent terplekke en uitjes die je maakt.
Verjaardagen: vrienden van hem betaalt hij zelf , jij betaalt kadootjes voor vrienden van jou. sportclubs, andere hobbies betaalt een ieder voor zich.
maandag 1 oktober 2007 om 09:41
Nicknaampje, hebben jullie ooit open en eerlijk jullie wederzijdse verwachtingen ten aanzien van het geld naar elkaar uitgesproken? Uit jouw posts lees ik dat jij stiekum dingen van hem verwacht, dat hij ook inderdaad aan vakanties, kado's en etentjes meer uitgeeft maar jouw ook wel eens verwijten maakt dat hij meer moet betalen. Signalen waarin mij opvalt dat jullie waarschijnlijk nooit echt hebben besproken wat jullie beiden reëel vinden.
De verdeling van geld binnen een relatie is een lastig aspect. Het is niet alleen geld namelijk, maar er speelt ook zeker een stuk emotie mee. Je kunt al snel denken dat iemand, als hij niet voor je wil betalen, dus "niets" voor je over heeft en dus niet genoeg van je houdt. Ervaar jij dat in jullie relatie ook zo?
Ik vind het persoonlijk niet meer dan billijk dat je, als je nog niet samenwoont, je elk je eigen vaste lasten betaalt. Dat was bij mij en mijn man ook zo. Ik betaalde wel vaker een etentje of uitstapje, omdat ik meer verdiende. Toen we zijn gaan samenwonen hebben we de vaste lasten gewoon eerlijk naar rato verdeeld. Af en toe kijken we of de zaken nog eerlijk verdeeld zijn en passen we de verdeling eventueel aan. Ons gezamelijke geld gaat naar een gezamelijke rekening. Daarnaast hebben we ieder nog een deel "eigen" geld.
De verdeling van geld binnen een relatie is een lastig aspect. Het is niet alleen geld namelijk, maar er speelt ook zeker een stuk emotie mee. Je kunt al snel denken dat iemand, als hij niet voor je wil betalen, dus "niets" voor je over heeft en dus niet genoeg van je houdt. Ervaar jij dat in jullie relatie ook zo?
Ik vind het persoonlijk niet meer dan billijk dat je, als je nog niet samenwoont, je elk je eigen vaste lasten betaalt. Dat was bij mij en mijn man ook zo. Ik betaalde wel vaker een etentje of uitstapje, omdat ik meer verdiende. Toen we zijn gaan samenwonen hebben we de vaste lasten gewoon eerlijk naar rato verdeeld. Af en toe kijken we of de zaken nog eerlijk verdeeld zijn en passen we de verdeling eventueel aan. Ons gezamelijke geld gaat naar een gezamelijke rekening. Daarnaast hebben we ieder nog een deel "eigen" geld.
maandag 1 oktober 2007 om 09:55
Hoi NN,
ik denk zelf dat ik toch wel een bijdrage zou verwachten van de (veel) meer verdiener. Ik vind dat je -als je neit samenwoont- in prinipe gewoon voorziet in je eigen kosten. Maar als er een binnen een relatie veel meer verdient, dan is de neiging toch al snel aanwezig dat je op een gegeven moment boven je stand gaat leven. Je gaat vaker of luxer samen uit eten, hebt duurdere vakanties, etc. Als je dan gewoon bijdraagt naar vermogen, blijft het voor iedereen betaalbaar. Als je echt beiden de helft daarvan moet betalen, blijf je al snel berooid achter.
Anders moet de partner met veel meer geld zich echt aanpassen naar beneden toe en dus ook op de koop nemen dat bepaald soort luxere vakanties er niet meer inzitten, net als de andere luxe dingetjes zoals etentjes. Zolang mijn relatie niet zo serieus is (knipperlicht bijvoorbeeld) zou het voor mij niet zo'n issue zijn. Maar als het echte vastigheid wordt, zou ik persoonlijk het niet leuk vinden als ik een partner zou hebben die de hele tijd met allemaal dure dingen thuiskomt en zelf kun je je dat helemaal niet veroorloven. Dat legt de verhoudingen nogal scheef en alleen om die reden zou ik proberen om samen te bespreken wat eerlijk is. Als je een verhoudingspercentage afspreekt bijvoorbeeld, houdt de veel verdiener nog altijd meer over, maar komt alles wel wat dichter naar elkaar toe. Bijvoorbeeld allebei 50 % van het maandloon bijdragen in de vakantiekosten ofzo.
ik denk zelf dat ik toch wel een bijdrage zou verwachten van de (veel) meer verdiener. Ik vind dat je -als je neit samenwoont- in prinipe gewoon voorziet in je eigen kosten. Maar als er een binnen een relatie veel meer verdient, dan is de neiging toch al snel aanwezig dat je op een gegeven moment boven je stand gaat leven. Je gaat vaker of luxer samen uit eten, hebt duurdere vakanties, etc. Als je dan gewoon bijdraagt naar vermogen, blijft het voor iedereen betaalbaar. Als je echt beiden de helft daarvan moet betalen, blijf je al snel berooid achter.
Anders moet de partner met veel meer geld zich echt aanpassen naar beneden toe en dus ook op de koop nemen dat bepaald soort luxere vakanties er niet meer inzitten, net als de andere luxe dingetjes zoals etentjes. Zolang mijn relatie niet zo serieus is (knipperlicht bijvoorbeeld) zou het voor mij niet zo'n issue zijn. Maar als het echte vastigheid wordt, zou ik persoonlijk het niet leuk vinden als ik een partner zou hebben die de hele tijd met allemaal dure dingen thuiskomt en zelf kun je je dat helemaal niet veroorloven. Dat legt de verhoudingen nogal scheef en alleen om die reden zou ik proberen om samen te bespreken wat eerlijk is. Als je een verhoudingspercentage afspreekt bijvoorbeeld, houdt de veel verdiener nog altijd meer over, maar komt alles wel wat dichter naar elkaar toe. Bijvoorbeeld allebei 50 % van het maandloon bijdragen in de vakantiekosten ofzo.
maandag 1 oktober 2007 om 10:10
zolang je niet samenwoont vind ik dat je niets hebt te verwachtenvn je partner op financieel gebied, al zou ie milionair zijn. Als je gaat samenwonen vind ik een verdeling nar rato het eerlijkst, zodat je allebei eenzelfde percentage van je inkomen overhoudt voor je zelf. De meestverdienende heeft dan nog steeds meer geld te besteden dan de ander.
Ik zou het niet tof vinden als mijn partner van mij zou verwachten dat, omdat ik meer geld heb ik maar alles altijd betaal. Andersom als mijn partner meer zou verdienen zou ik me ook schuldig voelen als ik henm altijd liet betalen.
het is tenslote zijn geld, hij werkt er hard genoeg voor en ik vind het lief als ie dingen voor mij wil betalen, maar zeker geen verplichting.
Als jij je iets niet kunt veroorloven wat hij wil moet je dat gewoon zeggen, dan is het aan hem om aan te bieden te betalen of iets goedkopers te gaan doen.
Ik heb vrienden die mer verdienen dan ik, mar ook vrienden die minder verdienen. Ook voor die vrienden betaal ik weleens wat, omdat ik de vriendschap belangrijker vind dan geld. Als die vrienden echter van me zouden verwacten dat ik wel ff betaal omdat ik veel meer verdien dan zij, zouden die vriendschappen snel over zijn.
Ik zou het niet tof vinden als mijn partner van mij zou verwachten dat, omdat ik meer geld heb ik maar alles altijd betaal. Andersom als mijn partner meer zou verdienen zou ik me ook schuldig voelen als ik henm altijd liet betalen.
het is tenslote zijn geld, hij werkt er hard genoeg voor en ik vind het lief als ie dingen voor mij wil betalen, maar zeker geen verplichting.
Als jij je iets niet kunt veroorloven wat hij wil moet je dat gewoon zeggen, dan is het aan hem om aan te bieden te betalen of iets goedkopers te gaan doen.
Ik heb vrienden die mer verdienen dan ik, mar ook vrienden die minder verdienen. Ook voor die vrienden betaal ik weleens wat, omdat ik de vriendschap belangrijker vind dan geld. Als die vrienden echter van me zouden verwacten dat ik wel ff betaal omdat ik veel meer verdien dan zij, zouden die vriendschappen snel over zijn.
maandag 1 oktober 2007 om 10:47
Nicknaampje,
de hamvraag is natuurlijk of je, als je alleen was of een andere minderverdienden partner hebben, zou (kunnen) gaan eten in dezelfde restaurants; of dezelfde soort vakanties zou (kunnen) betalen als nu met hem.
Het lijkt me dat je nu iets luxere dingen doet òmdat je vriend een ruim salaris heeft en omdat hij dat ms zo gewend is of normaal vindt. Als jij dan in gelijke mate zou betalen, zou je ws in de problemen komen omdat jouw inkomen daarvoor niet toereikend is.
Ik vind dat hij 2 keuzes heeft; òf niet meer zeuren òf alles gelijk betalen, maar dan moet hij zich aanpassen aan bestedingsniveau.
Ik vind het nogal kinderachtig allemaal, het lijkt me een beetje een machtsspelletje.
de hamvraag is natuurlijk of je, als je alleen was of een andere minderverdienden partner hebben, zou (kunnen) gaan eten in dezelfde restaurants; of dezelfde soort vakanties zou (kunnen) betalen als nu met hem.
Het lijkt me dat je nu iets luxere dingen doet òmdat je vriend een ruim salaris heeft en omdat hij dat ms zo gewend is of normaal vindt. Als jij dan in gelijke mate zou betalen, zou je ws in de problemen komen omdat jouw inkomen daarvoor niet toereikend is.
Ik vind dat hij 2 keuzes heeft; òf niet meer zeuren òf alles gelijk betalen, maar dan moet hij zich aanpassen aan bestedingsniveau.
Ik vind het nogal kinderachtig allemaal, het lijkt me een beetje een machtsspelletje.
maandag 1 oktober 2007 om 11:06
Inmiddels woon ik samen, maar de afgelopen 2 jaar heeft mijn vriend meer verdiend dan ik, aangezien ik nog studeer. Daar is eigenlijk nooit echt discussie over geweest en vaak rekent hij bijvoorbeeld vaak af als we uit eten gaan. Ook toen we niet samen woonden. Als hij alles met mij 50/50 zou doen, dan zouden we gewoon minder leuke dingen kunnen doen.
Het is absoluut niet zo dat ik dit ook van hem verwacht, en voel me ook wel eens bezwaard. Maar hij heeft hier nooit moeilijk over gedaan en hij betaalt liever voor mij als ik krap bij kas zit, maar dat we dan wel een leuke avond hebben, dan dat we op de bank moeten zitten
Het is absoluut niet zo dat ik dit ook van hem verwacht, en voel me ook wel eens bezwaard. Maar hij heeft hier nooit moeilijk over gedaan en hij betaalt liever voor mij als ik krap bij kas zit, maar dat we dan wel een leuke avond hebben, dan dat we op de bank moeten zitten
maandag 1 oktober 2007 om 11:09
Ben het gedeeltelijk met mabel eens.
Vraag me namelijk af of Nicknaampje wel aan haar vriend duidelijk maakt dat ze e.e.a niet kan betalen en hem dan de keus laat.
Als ze gewoon meegaat en verwacht dat hij wel ff zijn portemonnee trekt, is dat natuurlijk heel anders dan dat ze zegt "ik kan dat niet betalen en hij danzegt "nou, dan trakteer ik je wel". In het laatste geval vind ik idd dat hij niet mag zeuren. Als zij echter verwacht dat hij haar uit eten of mee op vakantie neemt naar een 5sterrenhotel puur omdat hij meer geld heeft, dan snap ik dat dat verkeerd valt bij hem. En dat laatste proef ik een beeje uit haar psotings. Mss kan ze hem een keer uitnodigen voor een weekje op de camping in Zeewolde, dat ligt binnen haar budget.
Vraag me namelijk af of Nicknaampje wel aan haar vriend duidelijk maakt dat ze e.e.a niet kan betalen en hem dan de keus laat.
Als ze gewoon meegaat en verwacht dat hij wel ff zijn portemonnee trekt, is dat natuurlijk heel anders dan dat ze zegt "ik kan dat niet betalen en hij danzegt "nou, dan trakteer ik je wel". In het laatste geval vind ik idd dat hij niet mag zeuren. Als zij echter verwacht dat hij haar uit eten of mee op vakantie neemt naar een 5sterrenhotel puur omdat hij meer geld heeft, dan snap ik dat dat verkeerd valt bij hem. En dat laatste proef ik een beeje uit haar psotings. Mss kan ze hem een keer uitnodigen voor een weekje op de camping in Zeewolde, dat ligt binnen haar budget.
maandag 1 oktober 2007 om 11:15
maandag 1 oktober 2007 om 15:47
Hai iedereen,
Even een reactie op krengiserweer (leuke naam trouwens:-) )en Mabel007.
Het is echt niet zo dat ik juist meer luxe verwacht, het is wel zo dat we samen luxere dingen doen dan dat ik deze zou doen met vriendinnen omdat ik ze simpelweg niet kan veroorloven. Bijvoorbeeld uiteten. Als ik met vriendinnen ga, eet ik in goedkopere tentjes dan als ik met hem ga, hij stelt dit dan wel zelf voor. We zijn op vakantie geweest en ik was al in het land vanwege vrijwilligerswerk en heb deze vakantie verlengd omdat hij onverwachts kwam. Van te voren heb ik aangegeven dat gezien mijn inkomen het 'budget' moeten doen en dat ik dit geen probleem vind, sterker nog ik vind dit zelf wel charme hebben. Hierop zei hij dat hij wel meer luxe wou omdat het nu eenmaal vakantie was. Nou fijn. Ik ben niet heel duidelijk geweest in wat ik dan precies te besteden had maar wel dat ik die luxe zelf niet kon veroorloven. Heb in drie keer geld gepind en dit aan hem gegeven. Hier had ik duidelijker in kunnen zijn. Hij heeft uiteindelijk het dubbele betaalt. Omdat deze vakantie samen onverwachts was en het mij toch bij elkaar veel geld had gekost, heb ik aangegeven dat ik na thuiskomst deze maand bij hem kom eten. Hij heeft dus alle boodschappen betaald. Ik heb vervolgens nog gezegd dat ik de volgende maand de boodschappen op mij neem. Dit wees hij af. Toen we in de stad waren en ik mooie laarzen had gezien, heeft hij mij deze kadeau gedaan. Super lief natuurlijk maar het is wel zijn keuze geweest. Nu is er tussen ons iets anders gaande waardoor we 't even moeilijk hebben maar het verwijt dat hij veel meer doet voor mij als ik voor hem kwam wel weer mijn richting op. De issue geld komt op een of andere manier steeds ter sprake. Hiervoor in de vorm van dat hij vindt dat ik het niet voldoende waardeerde doordat ik een keer niet het eten opat tijdens uiteten gaan maar wel eigelijk een voorgerecht wou of dat mijn fiets werd gestolen die ik van hem had gekregen. Hij was wel op slot maar ik liet hem buiten staan. Ik ben niet altijd even zorgvuldig met dingen maar zo ga ik er ook mee om als ik ze zelf heb gekocht.
Ik voel me steeds meer beladen en het ontvangen van dingen wordt eigelijk minder leuk omdat ik ze vroeg of laat dan terug krijg.
Hierboven werd door iemand het woord machtspelletje genoemd, zo voelt dat soms idd voor mij.
Het gaat mij er echt niet om dat ik meer geld wil maar wel de intentie, dat hij het nu eenmaal fijn vindt te willen delen met me of mij dit gunt zonder verwachtingen. We hebben wel vaker gesproken over geld. Dit kwam vaker naar boven nav verwijten. Ook hebben wij erover gesproken hoe we het zouden doen als we bvb samenwonen. Ik heb wel eens geoppert dat als we samenwonen ik een dag minder zou willen werken omdat ik het heel druk heb met werk en studie. Hij vindt dat dit nu mijn productieve jaren zijn en hij zou het gevoel hebben een nog zwaardere last op zich te krijgen, terwijl ik denk van joh ook jij hebt er profijt van als ik relaxter ben en daarnaast bv het huishouden op mijn rekening neem en zolang ik maar mee kan dragen aan alle vaste lasten?! Maarja dan worden de financiele verhoudingen nog schrever.
Mijn visie is dat ieder bijdraagt naar vermogen niet in mijn lasten maar wel in onze dingen samen. Ik vind dit moeilijk uit te spreken omdat ik hier niet om wil vragen het is geen plicht maar ik had gewild dat hij dit ook zo zag. Het gebeurd wel automatisch maar krijg dit uiteindelijk terug. Ik denk idd dat het tijd wordt voor een goed gesprek hierover.
Bedankt voor jullie reacties!
Nicknaampje
Even een reactie op krengiserweer (leuke naam trouwens:-) )en Mabel007.
Het is echt niet zo dat ik juist meer luxe verwacht, het is wel zo dat we samen luxere dingen doen dan dat ik deze zou doen met vriendinnen omdat ik ze simpelweg niet kan veroorloven. Bijvoorbeeld uiteten. Als ik met vriendinnen ga, eet ik in goedkopere tentjes dan als ik met hem ga, hij stelt dit dan wel zelf voor. We zijn op vakantie geweest en ik was al in het land vanwege vrijwilligerswerk en heb deze vakantie verlengd omdat hij onverwachts kwam. Van te voren heb ik aangegeven dat gezien mijn inkomen het 'budget' moeten doen en dat ik dit geen probleem vind, sterker nog ik vind dit zelf wel charme hebben. Hierop zei hij dat hij wel meer luxe wou omdat het nu eenmaal vakantie was. Nou fijn. Ik ben niet heel duidelijk geweest in wat ik dan precies te besteden had maar wel dat ik die luxe zelf niet kon veroorloven. Heb in drie keer geld gepind en dit aan hem gegeven. Hier had ik duidelijker in kunnen zijn. Hij heeft uiteindelijk het dubbele betaalt. Omdat deze vakantie samen onverwachts was en het mij toch bij elkaar veel geld had gekost, heb ik aangegeven dat ik na thuiskomst deze maand bij hem kom eten. Hij heeft dus alle boodschappen betaald. Ik heb vervolgens nog gezegd dat ik de volgende maand de boodschappen op mij neem. Dit wees hij af. Toen we in de stad waren en ik mooie laarzen had gezien, heeft hij mij deze kadeau gedaan. Super lief natuurlijk maar het is wel zijn keuze geweest. Nu is er tussen ons iets anders gaande waardoor we 't even moeilijk hebben maar het verwijt dat hij veel meer doet voor mij als ik voor hem kwam wel weer mijn richting op. De issue geld komt op een of andere manier steeds ter sprake. Hiervoor in de vorm van dat hij vindt dat ik het niet voldoende waardeerde doordat ik een keer niet het eten opat tijdens uiteten gaan maar wel eigelijk een voorgerecht wou of dat mijn fiets werd gestolen die ik van hem had gekregen. Hij was wel op slot maar ik liet hem buiten staan. Ik ben niet altijd even zorgvuldig met dingen maar zo ga ik er ook mee om als ik ze zelf heb gekocht.
Ik voel me steeds meer beladen en het ontvangen van dingen wordt eigelijk minder leuk omdat ik ze vroeg of laat dan terug krijg.
Hierboven werd door iemand het woord machtspelletje genoemd, zo voelt dat soms idd voor mij.
Het gaat mij er echt niet om dat ik meer geld wil maar wel de intentie, dat hij het nu eenmaal fijn vindt te willen delen met me of mij dit gunt zonder verwachtingen. We hebben wel vaker gesproken over geld. Dit kwam vaker naar boven nav verwijten. Ook hebben wij erover gesproken hoe we het zouden doen als we bvb samenwonen. Ik heb wel eens geoppert dat als we samenwonen ik een dag minder zou willen werken omdat ik het heel druk heb met werk en studie. Hij vindt dat dit nu mijn productieve jaren zijn en hij zou het gevoel hebben een nog zwaardere last op zich te krijgen, terwijl ik denk van joh ook jij hebt er profijt van als ik relaxter ben en daarnaast bv het huishouden op mijn rekening neem en zolang ik maar mee kan dragen aan alle vaste lasten?! Maarja dan worden de financiele verhoudingen nog schrever.
Mijn visie is dat ieder bijdraagt naar vermogen niet in mijn lasten maar wel in onze dingen samen. Ik vind dit moeilijk uit te spreken omdat ik hier niet om wil vragen het is geen plicht maar ik had gewild dat hij dit ook zo zag. Het gebeurd wel automatisch maar krijg dit uiteindelijk terug. Ik denk idd dat het tijd wordt voor een goed gesprek hierover.
Bedankt voor jullie reacties!
Nicknaampje
