Relaties
alle pijlers
Hoe vraag je dat?
maandag 28 januari 2008 om 20:53
dinsdag 29 januari 2008 om 13:42
quote:jasmine schreef op 28 januari 2008 @ 23:03:
Ik herken het helemaal. Wij willen ook niet trouwen. Ik krijg al de kriebels (nee sterker nog, ik krijg het spaans benauwd) als ik er aan denk en mijn partner ook.
Reden? Ik ben al eens getrouwd geweest en voor mijn partner is het zo dat zijn ouders gescheiden zijn, zijn vader zelfs 2 maal.
Jasmine, mijn man en ik zijn allebei ook al eens eerder getrouwd geweest. En toch wilden we allebei heel graag met elkaar trouwen. Ik begrijp dus jouw 'reden' niet, wil je dat wat meer uitleggen, ik ben namelijk nieuwsgierig.
Ik vind het een fijn gevoel dat mijn partner uit vrije wil bij mij is en niet omdat we toevallig getrouwd zijn. Dat is voor mij een heel belangrijk punt.
Dat vind ik ook vreemd, want als je 'toevallig' getrouwd bent en je wil niet meer bij elkaar zijn, ga je toch scheiden. Niemand hoeft toch tegen zijn wil bij zijn partner te blijven, ook al ben je getrouwd.
.
Ik herken het helemaal. Wij willen ook niet trouwen. Ik krijg al de kriebels (nee sterker nog, ik krijg het spaans benauwd) als ik er aan denk en mijn partner ook.
Reden? Ik ben al eens getrouwd geweest en voor mijn partner is het zo dat zijn ouders gescheiden zijn, zijn vader zelfs 2 maal.
Jasmine, mijn man en ik zijn allebei ook al eens eerder getrouwd geweest. En toch wilden we allebei heel graag met elkaar trouwen. Ik begrijp dus jouw 'reden' niet, wil je dat wat meer uitleggen, ik ben namelijk nieuwsgierig.
Ik vind het een fijn gevoel dat mijn partner uit vrije wil bij mij is en niet omdat we toevallig getrouwd zijn. Dat is voor mij een heel belangrijk punt.
Dat vind ik ook vreemd, want als je 'toevallig' getrouwd bent en je wil niet meer bij elkaar zijn, ga je toch scheiden. Niemand hoeft toch tegen zijn wil bij zijn partner te blijven, ook al ben je getrouwd.
.
die is goed!!!
dinsdag 29 januari 2008 om 21:53
Even op de andere discussie te reageren: Wat maakt het nou eigenlijk uit waar iemand zich prettig bij voelt, de een wil niet trouwen (om welke reden dan ook), voor een ander is het wel belangrijk (om welke reden dan ook) en andere mensen zoals ik kiezen voor de andere optie (om welke reden dan ook)... zoveel mensen zoveel wensen.
Kunnen we elkaars keuze niet gewoon accepteren? We hebben toch ook allemaal een ander kapsel?
Kunnen we elkaars keuze niet gewoon accepteren? We hebben toch ook allemaal een ander kapsel?
dinsdag 29 januari 2008 om 23:01
quote:Lorny schreef op 29 januari 2008 @ 21:53:
Even op de andere discussie te reageren: Wat maakt het nou eigenlijk uit waar iemand zich prettig bij voelt, de een wil niet trouwen (om welke reden dan ook), voor een ander is het wel belangrijk (om welke reden dan ook) en andere mensen zoals ik kiezen voor de andere optie (om welke reden dan ook)... zoveel mensen zoveel wensen.
Kunnen we elkaars keuze niet gewoon accepteren? We hebben toch ook allemaal een ander kapsel? Idd en zo is het uiteindelijk ook!
Even op de andere discussie te reageren: Wat maakt het nou eigenlijk uit waar iemand zich prettig bij voelt, de een wil niet trouwen (om welke reden dan ook), voor een ander is het wel belangrijk (om welke reden dan ook) en andere mensen zoals ik kiezen voor de andere optie (om welke reden dan ook)... zoveel mensen zoveel wensen.
Kunnen we elkaars keuze niet gewoon accepteren? We hebben toch ook allemaal een ander kapsel? Idd en zo is het uiteindelijk ook!
woensdag 30 januari 2008 om 13:05
quote reiger:
Ik herken het helemaal. Wij willen ook niet trouwen. Ik krijg al de kriebels (nee sterker nog, ik krijg het spaans benauwd) als ik er aan denk en mijn partner ook.
Reden? Ik ben al eens getrouwd geweest en voor mijn partner is het zo dat zijn ouders gescheiden zijn, zijn vader zelfs 2 maal.
Jasmine, mijn man en ik zijn allebei ook al eens eerder getrouwd geweest. En toch wilden we allebei heel graag met elkaar trouwen. Ik begrijp dus jouw 'reden' niet, wil je dat wat meer uitleggen, ik ben namelijk nieuwsgierig.
Ik vind het een fijn gevoel dat mijn partner uit vrije wil bij mij is en niet omdat we toevallig getrouwd zijn. Dat is voor mij een heel belangrijk punt.
Dat vind ik ook vreemd, want als je 'toevallig' getrouwd bent en je wil niet meer bij elkaar zijn, ga je toch scheiden. Niemand hoeft toch tegen zijn wil bij zijn partner te blijven, ook al ben je getrouwd.
Einde quote
Even zo, het lukte niet om gewoon te quoten.
Ik denk dat het meer met mijn eigen gevoel te maken heeft. Ik ben lang, erg lang gebleven in een relatie die niet goed was, puur om het feit dat we getrouwd waren. Ik vond dat je dan niet ging scheiden maar dat je er het beste maar van moet maken.
Ik wil dus voorkomen dat ik nog eens in zo'n situatie verzeild raak of dat mijn partner in zo'n situatie verzeild raakt met mij.
Ik vind ook dat scheiden niet iets is wat je zomaar even doet. Ik ken mezelf; ik zou zoiets weer veel te lang uitstellen in geval dat ik getrouwd zou zijn en dat wil ik mezelf niet weer aandoen.
Bovendien, nadat ik getrouwd was voelde ik me zo aan de ketting gelegd, daar kan ik niet goed mee omgaan. Beetje zoiets als de vogel in de kooi, staat het deurtje eindelijk eens open, vliegt ie weg maar laat je hem vrij zal ie altijd bij je terugkomen.
Laat mij maar vrij, dan gaat het beter met me, voel ik me veel prettiger.
Ik herken het helemaal. Wij willen ook niet trouwen. Ik krijg al de kriebels (nee sterker nog, ik krijg het spaans benauwd) als ik er aan denk en mijn partner ook.
Reden? Ik ben al eens getrouwd geweest en voor mijn partner is het zo dat zijn ouders gescheiden zijn, zijn vader zelfs 2 maal.
Jasmine, mijn man en ik zijn allebei ook al eens eerder getrouwd geweest. En toch wilden we allebei heel graag met elkaar trouwen. Ik begrijp dus jouw 'reden' niet, wil je dat wat meer uitleggen, ik ben namelijk nieuwsgierig.
Ik vind het een fijn gevoel dat mijn partner uit vrije wil bij mij is en niet omdat we toevallig getrouwd zijn. Dat is voor mij een heel belangrijk punt.
Dat vind ik ook vreemd, want als je 'toevallig' getrouwd bent en je wil niet meer bij elkaar zijn, ga je toch scheiden. Niemand hoeft toch tegen zijn wil bij zijn partner te blijven, ook al ben je getrouwd.
Einde quote
Even zo, het lukte niet om gewoon te quoten.
Ik denk dat het meer met mijn eigen gevoel te maken heeft. Ik ben lang, erg lang gebleven in een relatie die niet goed was, puur om het feit dat we getrouwd waren. Ik vond dat je dan niet ging scheiden maar dat je er het beste maar van moet maken.
Ik wil dus voorkomen dat ik nog eens in zo'n situatie verzeild raak of dat mijn partner in zo'n situatie verzeild raakt met mij.
Ik vind ook dat scheiden niet iets is wat je zomaar even doet. Ik ken mezelf; ik zou zoiets weer veel te lang uitstellen in geval dat ik getrouwd zou zijn en dat wil ik mezelf niet weer aandoen.
Bovendien, nadat ik getrouwd was voelde ik me zo aan de ketting gelegd, daar kan ik niet goed mee omgaan. Beetje zoiets als de vogel in de kooi, staat het deurtje eindelijk eens open, vliegt ie weg maar laat je hem vrij zal ie altijd bij je terugkomen.
Laat mij maar vrij, dan gaat het beter met me, voel ik me veel prettiger.
Those dresses and skirts make you look so gloriously girlie, my darlings.
woensdag 30 januari 2008 om 13:31
Wij zijn 22 januari 2007 geregistreerd partnerschap aangegaan. Wij hebben gekozen voor de gratis variant: maandagmorgen. Wij wilden 'gewoon' dingen goed regelen omdat wij gingen samenwonen. De notaris was veel duurder dus hebben wij gekozen voor G.P.
Als je kinderen krijgt zijn die NIET automatisch erkend!!!! bij een geregistreerd partnerschap. Wél is het zo dat je, als je de erkenning hebt geregeld, het ouderlijk gezag niet meer hoeft te regelen omdat dát dan automatisch gaat. (Bij een huwelijk zijn de kinderen automatisch erkend, bij een samenlevingscontract moet je het kind eerst op gemeentehuis erkennen en dan via rechtbank papieren voor elkaar maken voor ouderlijk gezag).
Omdat ik nu zwanger ben hebben wij er voor gekozen om het partnerschap om te laten zetten in een huwelijk. Wij hebben dat vorige week gedaan en zijn dus op 22 januari 2008 getrouwd. Ook hierbij hebben we gekozen voor de gratis variant, bij ons in de gemeente was dat op dinsdagmiddag.
De reden dat wij het om hebben laten zetten is juíst de erkenning van ons kindje en het ouderlijk gezag (en omdat we nu graag getrouwd wilden zijn natuurlijk).
Erfrecht: bij geregistreerd partnerschap in gemeenschap van goederen is dit exact hetzelfde als bij een huwelijk in gemeenschap van goederen. Bij huwelijkse voorwaarden (mogelijk bij beide varianten) kun je het maken zoals je het hebben wilt.
Wij hebben zaterdag in ieder geval een leuk feestje gehad.
Tja, hoe vraag je je partner of hij zich met jou wil laten registreren? Ehhhh... ik denk dat het misschien erg leuk is om dit (zoals eerder geopperd) in een boekje te zetten (gelijk leuke herinnering).
Ook zou je een klein foto-albumpje kunnen kopen en de vraag voorin kunnen schrijven. Bijvoorbeeld: "zullen wij in dit album een leuke herinnering creëren aan 'ons samen' en verder door het leven gaan als geregistreerde partners?"
Laat je weten hoe je het hebt aangepakt?
Groetjes,
Carrrie.
Als je kinderen krijgt zijn die NIET automatisch erkend!!!! bij een geregistreerd partnerschap. Wél is het zo dat je, als je de erkenning hebt geregeld, het ouderlijk gezag niet meer hoeft te regelen omdat dát dan automatisch gaat. (Bij een huwelijk zijn de kinderen automatisch erkend, bij een samenlevingscontract moet je het kind eerst op gemeentehuis erkennen en dan via rechtbank papieren voor elkaar maken voor ouderlijk gezag).
Omdat ik nu zwanger ben hebben wij er voor gekozen om het partnerschap om te laten zetten in een huwelijk. Wij hebben dat vorige week gedaan en zijn dus op 22 januari 2008 getrouwd. Ook hierbij hebben we gekozen voor de gratis variant, bij ons in de gemeente was dat op dinsdagmiddag.
De reden dat wij het om hebben laten zetten is juíst de erkenning van ons kindje en het ouderlijk gezag (en omdat we nu graag getrouwd wilden zijn natuurlijk).
Erfrecht: bij geregistreerd partnerschap in gemeenschap van goederen is dit exact hetzelfde als bij een huwelijk in gemeenschap van goederen. Bij huwelijkse voorwaarden (mogelijk bij beide varianten) kun je het maken zoals je het hebben wilt.
Wij hebben zaterdag in ieder geval een leuk feestje gehad.
Tja, hoe vraag je je partner of hij zich met jou wil laten registreren? Ehhhh... ik denk dat het misschien erg leuk is om dit (zoals eerder geopperd) in een boekje te zetten (gelijk leuke herinnering).
Ook zou je een klein foto-albumpje kunnen kopen en de vraag voorin kunnen schrijven. Bijvoorbeeld: "zullen wij in dit album een leuke herinnering creëren aan 'ons samen' en verder door het leven gaan als geregistreerde partners?"
Laat je weten hoe je het hebt aangepakt?
Groetjes,
Carrrie.
woensdag 30 januari 2008 om 14:03
Jasmine schreef:
Ik denk dat het meer met mijn eigen gevoel te maken heeft. Ik ben lang, erg lang gebleven in een relatie die niet goed was, puur om het feit dat we getrouwd waren. Ik vond dat je dan niet ging scheiden maar dat je er het beste maar van moet maken.
Ik wil dus voorkomen dat ik nog eens in zo'n situatie verzeild raak of dat mijn partner in zo'n situatie verzeild raakt met mij.
Ik vind ook dat scheiden niet iets is wat je zomaar even doet. Ik ken mezelf; ik zou zoiets weer veel te lang uitstellen in geval dat ik getrouwd zou zijn en dat wil ik mezelf niet weer aandoen.
Bovendien, nadat ik getrouwd was voelde ik me zo aan de ketting gelegd, daar kan ik niet goed mee omgaan. Beetje zoiets als de vogel in de kooi, staat het deurtje eindelijk eens open, vliegt ie weg maar laat je hem vrij zal ie altijd bij je terugkomen.
Laat mij maar vrij, dan gaat het beter met me, voel ik me veel prettiger.
Dank je wel voor je uitleg.
Jasmine, alles wat je over je huwelijk schrijft, heb ik in mijn eerste huwelijk ook meegemaakt. En ik had me na mijn scheiding ook voorgenomen om nooit meer te trouwen! En zelfs nooit meer samen te wonen, omdat ik ervan overtuigd geraakt was dat je dan je vrijheid in moet leveren.
Maar toen ik mijn huidige man leerde kennen, en merkte hoe totaal verschillend hij was van mijn ex (hij draagt me op handen en laat me volledig vrij, hij steunt me in alles en respecteert me 100%), was ik helemaal niet bang meer om me opnieuw te binden. Ik weet heel stellig (mede doordat ik al eens lang getrouwd geweest ben) dat ik met mijn huidige man nooit de behoefte zal voelen om te scheiden, daarom ervaar ik mijn huidige huwelijk ook helemaal niet als een 'kooi'. Bovendien weet ik dat ik niet meer zoals voorheen, te lang in een slechte relatie zou blijven, getrouwd of niet. Ik ervaar mijn huwelijk dus helemaal niet als iets wat mij in mijn vrijheid zou kunnen belemmeren.
Ik begrijp jouw uitleg nu overigens wel, alleen vind ik dat het wat te kort door de bocht was om te zeggen dat je niet meer wilde trouwen omdat je al een keer eerder getrouwd was. Dat geldt dus niet voor iedereen.
Ik denk dat het meer met mijn eigen gevoel te maken heeft. Ik ben lang, erg lang gebleven in een relatie die niet goed was, puur om het feit dat we getrouwd waren. Ik vond dat je dan niet ging scheiden maar dat je er het beste maar van moet maken.
Ik wil dus voorkomen dat ik nog eens in zo'n situatie verzeild raak of dat mijn partner in zo'n situatie verzeild raakt met mij.
Ik vind ook dat scheiden niet iets is wat je zomaar even doet. Ik ken mezelf; ik zou zoiets weer veel te lang uitstellen in geval dat ik getrouwd zou zijn en dat wil ik mezelf niet weer aandoen.
Bovendien, nadat ik getrouwd was voelde ik me zo aan de ketting gelegd, daar kan ik niet goed mee omgaan. Beetje zoiets als de vogel in de kooi, staat het deurtje eindelijk eens open, vliegt ie weg maar laat je hem vrij zal ie altijd bij je terugkomen.
Laat mij maar vrij, dan gaat het beter met me, voel ik me veel prettiger.
Dank je wel voor je uitleg.
Jasmine, alles wat je over je huwelijk schrijft, heb ik in mijn eerste huwelijk ook meegemaakt. En ik had me na mijn scheiding ook voorgenomen om nooit meer te trouwen! En zelfs nooit meer samen te wonen, omdat ik ervan overtuigd geraakt was dat je dan je vrijheid in moet leveren.
Maar toen ik mijn huidige man leerde kennen, en merkte hoe totaal verschillend hij was van mijn ex (hij draagt me op handen en laat me volledig vrij, hij steunt me in alles en respecteert me 100%), was ik helemaal niet bang meer om me opnieuw te binden. Ik weet heel stellig (mede doordat ik al eens lang getrouwd geweest ben) dat ik met mijn huidige man nooit de behoefte zal voelen om te scheiden, daarom ervaar ik mijn huidige huwelijk ook helemaal niet als een 'kooi'. Bovendien weet ik dat ik niet meer zoals voorheen, te lang in een slechte relatie zou blijven, getrouwd of niet. Ik ervaar mijn huwelijk dus helemaal niet als iets wat mij in mijn vrijheid zou kunnen belemmeren.
Ik begrijp jouw uitleg nu overigens wel, alleen vind ik dat het wat te kort door de bocht was om te zeggen dat je niet meer wilde trouwen omdat je al een keer eerder getrouwd was. Dat geldt dus niet voor iedereen.
woensdag 30 januari 2008 om 14:21
Reiger, heerlijk dat jij nu zo'n fijne partner getroffen hebt waarbij je je zo prettig voelt.
Dat is bij mij exact zo het geval. Gelukkig maar!!
Maar ik voel me getrouwd niet fijn dus dat moet ik maar beter niet meer doen.
Het gaat me ook niet om het feit dat ik al eerder getrouwd ben geweest maar meer om wat voor gevoelens getrouwd zijn bij me oproept. In ieder geval op dit moment dan ondanks dat ik zo'n schat van een partner heb nu.
En dat mijn reaktie wat kort door de bocht was, ja ik was gisteren sowieso kort door de bocht.
Excuses!
Dat is bij mij exact zo het geval. Gelukkig maar!!
Maar ik voel me getrouwd niet fijn dus dat moet ik maar beter niet meer doen.
Het gaat me ook niet om het feit dat ik al eerder getrouwd ben geweest maar meer om wat voor gevoelens getrouwd zijn bij me oproept. In ieder geval op dit moment dan ondanks dat ik zo'n schat van een partner heb nu.
En dat mijn reaktie wat kort door de bocht was, ja ik was gisteren sowieso kort door de bocht.
Excuses!
Those dresses and skirts make you look so gloriously girlie, my darlings.
