Relaties
alle pijlers
Hoe win in mijn man weer voor mij terug....
maandag 2 mei 2022 om 11:24
Waar begin ik....
40 jaar oud, trotse mama van een 7 jarige dochter, al 5 jaar in en uit de lappenmand, al 1 jaar 50% aan het werk ipv 100%, 9 jaar samen, ruim 7 jaar getrouwd en dan hangt je huwelijk aan een zijden draadje....
En ik heb het niet door gehad...
Manlief dropt de bom op het moment dat ik net de intake heb gehad bij de psychiater.
Na een onbenullige woordenwisseling zegt hij s avonds dat hij wil scheiden. Ik raak compleet in paniek.
Wat???????? Nu!!!! Net nu ik hulp ga zoeken gooi jij de handdoek in de ring.....
We zijn ruim 9 jaar samen en ruim 7 jaar getrouwd. We hebben een mooie dochter en ik ben dolgelukkig met mijn gezin. Maar niet gelukkig met mijzelf. Elke keer loop ik tegen dezelfde problemen aan, loop ik vast, voel me een ezel die zich elke dag 100x aan dezelfde steen stoot.... Dus tijd om hulp te zoeken.
Vanaf 2017 verlies ik de focus op mijn gezin en vaar ik blind op het vertrouwen dat mijn man de stabiele factor is binnen ons gezin. Na mijn miskraam blijf ik me slecht voelen en val van het een in het ander. Blindelings vertrouw ik op mijn huisarts en specialisten. Elke keer beloven ze dat het allemaal goedkomt, maar ondertussen zit ik elk half jaar jankend bij mijn huisarts omdat het gewoon weer niet goed gaat... En de oplossing zit niet in een medicijn.
Na lang strijden voor een diagnose en ruim een jaar onderweg zijn in een behandeling kom ik erachter dat ik mijzelf eens heeeel kritisch on de de loep moet nemen. Ik blijf tegen dezelfde problemen aanlopen... Hoge bergen en hele diepe dalen, zo kun je de laatste 5 jaar het beste omschrijven. Elke keer de schouders er onder om toch maar weer 100% aan het werk te kunnen. Maar vervolgens geen energie meer hebben en voor je gezin.
Thuis een draak van een wijf/moeder zijn en buiten de deur de vrolijke meid.....
Dus naar de huisarts en vragen om hulp.... Niet van een psycholoog want die lul ik onder de tafel.
Ik wil niet 1x in de 4 weken een uur praten. Hulp in de vorm van een multidisciplinair team met 1 hoofdbehandelaar, dat is volgens mij het beste voor mij.
Mijn huisarts zegt; "Dat weet ik, je hebt mij ook wel eens onder de tafel geluld"
Ik snap wat je bedoelt en je krijgt een verwijzing naar de psychiater.
Het gekke is, in mijn hoofd weet ik precies hoe het werkt. Maar in de praktijk maak ik er 1 grote bende van....
Ik ben het probleem dan ben ik ook de oplossing. Dus vol goede moed ga ik naar het intake gesprek bij de psych.
En daar krijg ik te horen dat ze vermoeden dat ik ADHD heb.......Uiteraard was ik het daar zeker niet mee eens.
Eenmaal thuis toch maar eens gaan zoeken.... En tot mijn grote verbazing herkende ik mijzelf in de omschrijving!!!!!!
En volgt er een zoektocht naar informatie, hoe ga ik hier mee om. Hoe ga ik mijzelf vinden en vooral mijn eigen grenzen weer herkennen. Er gaat een wereld voor mij open, zoveel herkenning. Maar ondertussen ook verdriet, ik ben fucking trots dat ik hulp zoek en dan krijg je te horen je maatje het niet meer ziet zitten....
Blijkbaar is bij hem het in 2017 bergafwaarts gegaan.. Ik heb hem nooit oprecht gevraagd hoe het met hem gaat.
Blindelings de aanname gedaan dat hij de sterkste was van ons 2en... De hints en opmerking die zijn gegeven zijn bij mij gewoon niet binnengekomen... En dat doet pijn, pijn dat ik nu weet dat mijn maatje de afgelopen jaren net zo hard heeft geleden als ik. En ik niets heb gezien omdat mijn focus elders lag.... En daardoor mijn grote liefde ben verloren.
Het meest pijnlijke is nog wel dat het de laatste weken weer gezellig begint te worden in huis... We praten weer en ik ben heeeel hard aan het werk met mijzelf. En dat maakt mij dubbel verdrietig. Hij denkt dat iemand anders hem weer gelukkig kan maken....
Kan ik mijn huwelijk nog redden????
Een kriebel in mijn hoofd zegt dat ik de tijd die ik nog in ons huis zit moet benutten om hem terug te winnen.. De woningen liggen niet voor het oprapen in de stad waar ik woon.. Ik heb niet de illusie dat ik binnen 3 maanden een woning heb...
40 jaar oud, trotse mama van een 7 jarige dochter, al 5 jaar in en uit de lappenmand, al 1 jaar 50% aan het werk ipv 100%, 9 jaar samen, ruim 7 jaar getrouwd en dan hangt je huwelijk aan een zijden draadje....
En ik heb het niet door gehad...
Manlief dropt de bom op het moment dat ik net de intake heb gehad bij de psychiater.
Na een onbenullige woordenwisseling zegt hij s avonds dat hij wil scheiden. Ik raak compleet in paniek.
Wat???????? Nu!!!! Net nu ik hulp ga zoeken gooi jij de handdoek in de ring.....
We zijn ruim 9 jaar samen en ruim 7 jaar getrouwd. We hebben een mooie dochter en ik ben dolgelukkig met mijn gezin. Maar niet gelukkig met mijzelf. Elke keer loop ik tegen dezelfde problemen aan, loop ik vast, voel me een ezel die zich elke dag 100x aan dezelfde steen stoot.... Dus tijd om hulp te zoeken.
Vanaf 2017 verlies ik de focus op mijn gezin en vaar ik blind op het vertrouwen dat mijn man de stabiele factor is binnen ons gezin. Na mijn miskraam blijf ik me slecht voelen en val van het een in het ander. Blindelings vertrouw ik op mijn huisarts en specialisten. Elke keer beloven ze dat het allemaal goedkomt, maar ondertussen zit ik elk half jaar jankend bij mijn huisarts omdat het gewoon weer niet goed gaat... En de oplossing zit niet in een medicijn.
Na lang strijden voor een diagnose en ruim een jaar onderweg zijn in een behandeling kom ik erachter dat ik mijzelf eens heeeel kritisch on de de loep moet nemen. Ik blijf tegen dezelfde problemen aanlopen... Hoge bergen en hele diepe dalen, zo kun je de laatste 5 jaar het beste omschrijven. Elke keer de schouders er onder om toch maar weer 100% aan het werk te kunnen. Maar vervolgens geen energie meer hebben en voor je gezin.
Thuis een draak van een wijf/moeder zijn en buiten de deur de vrolijke meid.....
Dus naar de huisarts en vragen om hulp.... Niet van een psycholoog want die lul ik onder de tafel.
Ik wil niet 1x in de 4 weken een uur praten. Hulp in de vorm van een multidisciplinair team met 1 hoofdbehandelaar, dat is volgens mij het beste voor mij.
Mijn huisarts zegt; "Dat weet ik, je hebt mij ook wel eens onder de tafel geluld"
Ik snap wat je bedoelt en je krijgt een verwijzing naar de psychiater.
Het gekke is, in mijn hoofd weet ik precies hoe het werkt. Maar in de praktijk maak ik er 1 grote bende van....
Ik ben het probleem dan ben ik ook de oplossing. Dus vol goede moed ga ik naar het intake gesprek bij de psych.
En daar krijg ik te horen dat ze vermoeden dat ik ADHD heb.......Uiteraard was ik het daar zeker niet mee eens.
Eenmaal thuis toch maar eens gaan zoeken.... En tot mijn grote verbazing herkende ik mijzelf in de omschrijving!!!!!!
En volgt er een zoektocht naar informatie, hoe ga ik hier mee om. Hoe ga ik mijzelf vinden en vooral mijn eigen grenzen weer herkennen. Er gaat een wereld voor mij open, zoveel herkenning. Maar ondertussen ook verdriet, ik ben fucking trots dat ik hulp zoek en dan krijg je te horen je maatje het niet meer ziet zitten....
Blijkbaar is bij hem het in 2017 bergafwaarts gegaan.. Ik heb hem nooit oprecht gevraagd hoe het met hem gaat.
Blindelings de aanname gedaan dat hij de sterkste was van ons 2en... De hints en opmerking die zijn gegeven zijn bij mij gewoon niet binnengekomen... En dat doet pijn, pijn dat ik nu weet dat mijn maatje de afgelopen jaren net zo hard heeft geleden als ik. En ik niets heb gezien omdat mijn focus elders lag.... En daardoor mijn grote liefde ben verloren.
Het meest pijnlijke is nog wel dat het de laatste weken weer gezellig begint te worden in huis... We praten weer en ik ben heeeel hard aan het werk met mijzelf. En dat maakt mij dubbel verdrietig. Hij denkt dat iemand anders hem weer gelukkig kan maken....
Kan ik mijn huwelijk nog redden????
Een kriebel in mijn hoofd zegt dat ik de tijd die ik nog in ons huis zit moet benutten om hem terug te winnen.. De woningen liggen niet voor het oprapen in de stad waar ik woon.. Ik heb niet de illusie dat ik binnen 3 maanden een woning heb...
woensdag 4 mei 2022 om 00:42
Het heeft een reden dat het 'snellopend' is.sende schreef: ↑03-05-2022 19:32Ik vind vooral dat haar woorden negatief worden uitgelegd. Het gestrekte been zie ik niet bij haar. Bij sommige reageerders wel en tel daar wat sneren bij op en andere insinuaties en je krijgt een niet zo’n prettige sfeer.
Ik denk dat mensen zich verkijken op hoe lastig het kan zijn om in een snellopend topic te reageren voor een TO.
Het klopt dat sommige mensen inhoudelijk reageren. Ik heb ook goede en wat vriendelijker posten gelezen, maar in het algemeen is de sfeer negatief.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
woensdag 4 mei 2022 om 01:17
Zou het kunnen dat je inlevingsvermogen (of interpersoonlijke sensitiviteit) niet zo goed ontwikkeld is? ‘Mensen die gebrek hebben aan inlevingsvermogen kunnen zich vaak slecht verplaatsen in de gevoelens, leefwereld of situatie van de ander. Ze luisteren vaak slecht, geven hun eigen interpretatie aan het verhaal van de ander, ze horen niet wat de ander bedoelt of zegt en ze walsen soms zo over de essentie van het verhaal heen. Vaak missen ze signalen die de ander wel heeft uitgezonden maar die niet worden opgepikt.’
Doet me denken aan het stukje uit je op:
‘Blijkbaar is bij hem het in 2017 bergafwaarts gegaan.. Ik heb hem nooit oprecht gevraagd hoe het met hem gaat.
Blindelings de aanname gedaan dat hij de sterkste was van ons 2en... De hints en opmerking die zijn gegeven zijn bij mij gewoon niet binnengekomen... En dat doet pijn, pijn dat ik nu weet dat mijn maatje de afgelopen jaren net zo hard heeft geleden als ik. En ik niets heb gezien omdat mijn focus elders lag.... En daardoor mijn grote liefde ben verloren.’
Ik weet niet of je het niet kan aanvoelen(empathie) of niet kan begrijpen van de belangen, wensen of behoeften van de ander. Maar er lijkt wat aan te schorten bij je. Je lijkt het ook niet echt door te hebben, je merkt wel de gevolgen ervan. Mogelijk kan je met behulp van je behandelaar hier aan gaan werken.
Doet me denken aan het stukje uit je op:
‘Blijkbaar is bij hem het in 2017 bergafwaarts gegaan.. Ik heb hem nooit oprecht gevraagd hoe het met hem gaat.
Blindelings de aanname gedaan dat hij de sterkste was van ons 2en... De hints en opmerking die zijn gegeven zijn bij mij gewoon niet binnengekomen... En dat doet pijn, pijn dat ik nu weet dat mijn maatje de afgelopen jaren net zo hard heeft geleden als ik. En ik niets heb gezien omdat mijn focus elders lag.... En daardoor mijn grote liefde ben verloren.’
Ik weet niet of je het niet kan aanvoelen(empathie) of niet kan begrijpen van de belangen, wensen of behoeften van de ander. Maar er lijkt wat aan te schorten bij je. Je lijkt het ook niet echt door te hebben, je merkt wel de gevolgen ervan. Mogelijk kan je met behulp van je behandelaar hier aan gaan werken.
woensdag 4 mei 2022 om 01:21
Dit zijn maar twee voorbeelden waarom je me wel boeit. Jij hebt iets dreigends in je, je pepert hem graag zijn tekortkomingen en trekt meteen zijn capaciteiten als vader in twijfel, zelfs als je weet dat hij sinds 10 maanden in de dagdienst zit. Eigenlijk insinueer je dat hij niet eens voor zijn dochter kan zorgen.Mamadoethaarbest schreef: ↑03-05-2022 22:35Ja, hij is zeker verdietig dat ons huwelijk niet is gelukt. Zoals hij dat zegt.
Zolang ik onze trouwring nog draag staat de deur open. Op het moment dat deze af is. Ben ik er ook klaar mee.
Wat ik nu zeg bedoel ik niet verkeerd.
Ik weet dat ik de zorg voor onze dochter aan kan. Ze zit al in mijn ochtend ritme. Ik breng haar naar school en rijdt daarna door naar mijn werk
Ik haal haar van de BSO op haar sportdag en veel dingen op sociaal vlak doe ik meestal met haar. Mijn man geeft aan dat hij niet zo'n Sociaal dier is en daarom denk ik dat hij geen idee heeft wat er allemaal op hem afkomt als hij 1 hele week alleen voor haar moet zorgen. Puur omdat ik meeste doe rondom haar.
Deze week en volgende ben ik 2 dagen weg voor mijn werk. Ik heb tegen hem gezegd dat hij zelf moet gaan nadenken en regelen wat hij dan met onze dochter gaat doen. Hoe komt ze op school, hoe komt ze bij de sport. Daar kreeg ik verbaasd gezicht over. Dus ik heb op een hele rustige manier gezegd dat ik dit een mooie oefening voor hem vind. Als ik straks echt weg ben moet je het ook alleen doen....
Dit druist compleet tegen mijn eigen gevoel in, want ik ga weg. Dus in het verleden zou ik dan ook het een ander regelen voor onze dochter.
Mijn man werkt nu 10 maanden in dagdienst en ik merk dat hij echt moeite heeft met taken op zich nemen rondom onze dochter. Op de papadag begint dat nu een klein beetje te komen....
We doen met ons gezin echt wel leuke dingen samen en ik hoop dat ik hem binnenkort zover krijg om samen wat leuks te gaan doen. Alleen moet ik wel oppassen dat ik niet teveel de nadruk daar op ga leggen... Moet het wel subtiel aanpakken.
Dat jij met hem klaar bent als je de trouwring afdoet is ook impliciet een dreigement. Het lijkt meer of je toch een wrok voelt omdat hij je diep beledigd heeft door te willen scheiden. Je somt zijn kwaliteiten op en het klinkt best lief maar in jou denkwijze over het verloop van jullie relatie klink je helemaal niet zo lief. Je klinkt dan ongeduldig en nogal zwart/wit denkend, het is een beetje stikken of slikken en dat terwijl je hem jarenlang mentaal hebt leeg getrokken. Misschien toch proberen om het meer vanuit je gevoel te benaderen.
woensdag 4 mei 2022 om 08:00
Als je echt ASS hebt (of ADHD, etc.) zul je van de adviezen hier de woorden wel begrijpen maar ze niet kunnen toepassen.
Je kunt een blinde niet leren hoe die moet 'zien'.
Ik bedoel dit niet rot, het is een feit.
Je kunt dan wel kunstjes leren, gedrag aanleren maar elke situatie zal voor je een nieuwe uitdaging zijn.
Ook zul je moeten accepteren of in ieder geval realiseren (!) dat mensen (zowel echtgenoten als kinderen) een eigen wil hebben.
Voornemens als 'ik ga dit doen', 'dan is het afgelopen', e.d. lijken erop te wijzen dat jij wanhopig probeert de controle terug te krijgen en dat jij je erg onzeker voelt.
Dat is begrijpelijk, sta daar even bij stil.
Je tekortkomingen accepteren maar vooral begrijpen (!!!) is denk ik voor jou het allerbelangrijkste.
Je kunt een blinde niet leren hoe die moet 'zien'.
Ik bedoel dit niet rot, het is een feit.
Je kunt dan wel kunstjes leren, gedrag aanleren maar elke situatie zal voor je een nieuwe uitdaging zijn.
Ook zul je moeten accepteren of in ieder geval realiseren (!) dat mensen (zowel echtgenoten als kinderen) een eigen wil hebben.
Voornemens als 'ik ga dit doen', 'dan is het afgelopen', e.d. lijken erop te wijzen dat jij wanhopig probeert de controle terug te krijgen en dat jij je erg onzeker voelt.
Dat is begrijpelijk, sta daar even bij stil.
Je tekortkomingen accepteren maar vooral begrijpen (!!!) is denk ik voor jou het allerbelangrijkste.
'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)
(Pamela Druckerman)
woensdag 4 mei 2022 om 08:05
Dat is geen feitCatherineTheGreat schreef: ↑04-05-2022 08:00Als je echt ASS hebt (of ADHD, etc.) zul je van de adviezen hier de woorden wel begrijpen maar ze niet kunnen toepassen.
Je kunt een blinde niet leren hoe die moet 'zien'.
Ik bedoel dit niet rot, het is een feit.
ASS is een spectrum en komt in vele gradaties voor. Je kunt niet denken te weten wat TO wel of niet kan
Niet elke ASSer doet/reageert hetzelfde
woensdag 4 mei 2022 om 08:13
Hm, dat is een lastige.Mamadoethaarbest schreef: ↑03-05-2022 22:58Wat bedoel je precies met verantwoordelijkheid nemen?
Weet even niet goed hoe ik dit moet plaatsen?
Ik zag je schrijven "wat is liefde toch lastig", daarmee plaats je de lastigheid buiten jezelf maar die zit natuurlijk in jezelf, liefde is niet iets met een gedrag dus het kan ook niet lastig zijn.
Als je jezelf vertelt dat het jouw gevoelens zijn die lastig zijn of jouw gedachten, dan weet je dat het iets is dat in jou zit en dan weet je ook dat jij degene bent die dat kan veranderen als je dat wenst.
Het gaat niet om wat je doet maar om de mindset. Jouw gevoelens zijn van jou en niet van "liefde".
.
woensdag 4 mei 2022 om 08:17
Boeiend.DingDong schreef: ↑04-05-2022 01:21Jij hebt iets dreigends in je, je pepert hem graag zijn tekortkomingen en trekt meteen zijn capaciteiten als vader in twijfel, zelfs als je weet dat hij sinds 10 maanden in de dagdienst zit. Eigenlijk insinueer je dat hij niet eens voor zijn dochter kan zorgen.
Dat jij met hem klaar bent als je de trouwring afdoet is ook impliciet een dreigement.
Je klinkt dan ongeduldig en nogal zwart/wit denkend, het is een beetje stikken of slikken en dat terwijl je hem jarenlang mentaal hebt leeg getrokken. Misschien toch proberen om het meer vanuit je gevoel te benaderen.
Mooi dat je het even aanhaalt, ik vond het ook een aparte manier van denken/schrijven.
.
woensdag 4 mei 2022 om 09:47
Scherpe observatie. Manipulatief en uitbesteed verantwoordelijkheidsgevoel zijn in de 23 blaadjes vaker langs gekomen termen. Daarom cluster B. High maintenance. Interessant topic. Niet leuk om te horen, maar hopelijk kan TO er iets mee.DingDong schreef: ↑04-05-2022 01:21Dit zijn maar twee voorbeelden waarom je me wel boeit. Jij hebt iets dreigends in je, je pepert hem graag zijn tekortkomingen en trekt meteen zijn capaciteiten als vader in twijfel, zelfs als je weet dat hij sinds 10 maanden in de dagdienst zit. Eigenlijk insinueer je dat hij niet eens voor zijn dochter kan zorgen.
Dat jij met hem klaar bent als je de trouwring afdoet is ook impliciet een dreigement. Het lijkt meer of je toch een wrok voelt omdat hij je diep beledigd heeft door te willen scheiden. Je somt zijn kwaliteiten op en het klinkt best lief maar in jou denkwijze over het verloop van jullie relatie klink je helemaal niet zo lief. Je klinkt dan ongeduldig en nogal zwart/wit denkend, het is een beetje stikken of slikken en dat terwijl je hem jarenlang mentaal hebt leeg getrokken. Misschien toch proberen om het meer vanuit je gevoel te benaderen.
housemus wijzigde dit bericht op 04-05-2022 10:36
0.04% gewijzigd
"Wees gewoon jezelf....maar in jouw geval dringend een ander"
woensdag 4 mei 2022 om 10:02
Je reageert best pittig, waarom is dat?Mamadoethaarbest schreef: ↑03-05-2022 23:05Lieve schat, wie zegt dat ik mijn man niet serieus neem????
Ik zeg nergens dat je dat per definitie niet doet. Mijn reactie is op iemand die zegt dat je een leuk rood setje moet aantrekken. Dat lijkt me niet gepast als iemand er helemaal doorheen zit en eigenlijk 5 jaar op eieren moest lopen. Diegene raadt aan hem daarmee terug te winnen en slaat daarmee mijns inziens de plank mis.
woensdag 4 mei 2022 om 10:20
Ik vond dit ook een bijzondere opmerking maar je zou het ook kunnen lezen als een mental note. TO heeft een soort boomschema in haar hoofd en dit is een stapje in haar schema. Ze gaat van A naar B. Het zou een dreigement zijn als ze dit uitspreekt. Persoonlijk denk ik dat die woorden helemaal geen betekenis hebben. Het bedenken van plannen is veilig, maar in de praktijk vaar je met de wind mee.DingDong schreef: ↑04-05-2022 01:21Dat jij met hem klaar bent als je de trouwring afdoet is ook impliciet een dreigement. Het lijkt meer of je toch een wrok voelt omdat hij je diep beledigd heeft door te willen scheiden. Je somt zijn kwaliteiten op en het klinkt best lief maar in jou denkwijze over het verloop van jullie relatie klink je helemaal niet zo lief. Je klinkt dan ongeduldig en nogal zwart/wit denkend, het is een beetje stikken of slikken en dat terwijl je hem jarenlang mentaal hebt leeg getrokken. Misschien toch proberen om het meer vanuit je gevoel te benaderen.
woensdag 4 mei 2022 om 12:36
Ik denk dat het een beetje vrouwen eigen is. Mannen zitten veel simpeler in elkaar dan je misschien denkt.andnowwedance schreef: ↑04-05-2022 10:02Je reageert best pittig, waarom is dat?
Ik zeg nergens dat je dat per definitie niet doet. Mijn reactie is op iemand die zegt dat je een leuk rood setje moet aantrekken. Dat lijkt me niet gepast als iemand er helemaal doorheen zit en eigenlijk 5 jaar op eieren moest lopen. Diegene raadt aan hem daarmee terug te winnen en slaat daarmee mijns inziens de plank mis.
Het is niet voor niets dat er een hele branche is waar vrouwen veel geld kunnen verdienen terwijl die voor mannen niet echt aan slaat.
Waarschijnlijk zit haar man ook niet 5 jaar er doorheen maar zit hij nu wel even in een negatieve spiraal die ook nog eens is aangewakkerd doordat er tijdens Corona niet veel te doen is. Dan kom je al snel in een sleur door de avonden met Netflix te vullen.
Ik weet ook niet precies wat het juiste advies is, maar als hij al positief reageert als TO al iets veranderd aan haar uiterlijk dan lijkt het me dat je daar wel weer wat spanning mee terug kunt krijgen.
Ps er zijn veel mannen die gewoon seks kunnen hebben zonder gevoelens voor een vrouw, dus dat ze nu ineens meer seks hebben hoeft niet direct te betekenen dat hij haar terug wil of leuk vind.
Je mag zeker je eigen mening erop nahouden, ik kan alleen vanuit mijn karakter en verleden spreken. Het is een man, die zitten anders in elkaar dan vrouwen. Je weet toch dat vrouwen van Venus af komen en mannen van mars?
woensdag 4 mei 2022 om 14:57
Ik weer vooral dat mensen onderling verschillen, en niet zozeer mannen versus vrouwen.Kel1980 schreef: ↑04-05-2022 12:36Ik denk dat het een beetje vrouwen eigen is. Mannen zitten veel simpeler in elkaar dan je misschien denkt.
Het is niet voor niets dat er een hele branche is waar vrouwen veel geld kunnen verdienen terwijl die voor mannen niet echt aan slaat.
Waarschijnlijk zit haar man ook niet 5 jaar er doorheen maar zit hij nu wel even in een negatieve spiraal die ook nog eens is aangewakkerd doordat er tijdens Corona niet veel te doen is. Dan kom je al snel in een sleur door de avonden met Netflix te vullen.
Ik weet ook niet precies wat het juiste advies is, maar als hij al positief reageert als TO al iets veranderd aan haar uiterlijk dan lijkt het me dat je daar wel weer wat spanning mee terug kunt krijgen.
Ps er zijn veel mannen die gewoon seks kunnen hebben zonder gevoelens voor een vrouw, dus dat ze nu ineens meer seks hebben hoeft niet direct te betekenen dat hij haar terug wil of leuk vind.
Je mag zeker je eigen mening erop nahouden, ik kan alleen vanuit mijn karakter en verleden spreken. Het is een man, die zitten anders in elkaar dan vrouwen. Je weet toch dat vrouwen van Venus af komen en mannen van mars?
En waarom zou de spanning terug moeten? Waar staat dat die weg is?
Je spreekt jezelf ook een beetje tegen; je adviseert dingen om de spanning terug te krijgen maar merkt vervolgens terecht op dat (meer) seks niet per se gelijkstaat aan liefde.
Terwijl juist de liefde (of het gebrek) eraan schort.
Hij houdt niet meer van haar en er is wel seks.
woensdag 4 mei 2022 om 15:14
En precies hierom is dat rodesetjes idee van je vrij belachelijk.
Waarom zou ze zijn lust voeden als hij gevoelsmatig uitgecheckt is? Zo win je een man niet terug, zo word je een hoer terwijl je madonna wil zijn.
.
woensdag 4 mei 2022 om 17:05
Precies dit. Normaal ben ik een stille lezer maar nu heb toch besloten een account aan te maken.KleinMonstertje schreef: ↑04-05-2022 01:17Zou het kunnen dat je inlevingsvermogen (of interpersoonlijke sensitiviteit) niet zo goed ontwikkeld is? ‘Mensen die gebrek hebben aan inlevingsvermogen kunnen zich vaak slecht verplaatsen in de gevoelens, leefwereld of situatie van de ander. Ze luisteren vaak slecht, geven hun eigen interpretatie aan het verhaal van de ander, ze horen niet wat de ander bedoelt of zegt en ze walsen soms zo over de essentie van het verhaal heen. Vaak missen ze signalen die de ander wel heeft uitgezonden maar die niet worden opgepikt.’
Doet me denken aan het stukje uit je op:
‘Blijkbaar is bij hem het in 2017 bergafwaarts gegaan.. Ik heb hem nooit oprecht gevraagd hoe het met hem gaat.
Blindelings de aanname gedaan dat hij de sterkste was van ons 2en... De hints en opmerking die zijn gegeven zijn bij mij gewoon niet binnengekomen... En dat doet pijn, pijn dat ik nu weet dat mijn maatje de afgelopen jaren net zo hard heeft geleden als ik. En ik niets heb gezien omdat mijn focus elders lag.... En daardoor mijn grote liefde ben verloren.’
Ik weet niet of je het niet kan aanvoelen(empathie) of niet kan begrijpen van de belangen, wensen of behoeften van de ander. Maar er lijkt wat aan te schorten bij je. Je lijkt het ook niet echt door te hebben, je merkt wel de gevolgen ervan. Mogelijk kan je met behulp van je behandelaar hier aan gaan werken.
Op mij komt het over alsof je nog een ander probleem hebt waarvan je of geen weet hebt op dit moment óf dit achterhoudt.
Zo te horen heb je voldoende behandelaars/hulpverlening om je heen en kan je jouw problemen beter mer deze pro’s bespreken.
woensdag 4 mei 2022 om 17:52
Dit idd. En als ADHD’er myself, kan ik je vertellen dat dit dus ook niet voor ADHD geldt. ADHD is echt wezenlijk iets anders, dus dat “ADHD etc.” klopt dus ook niet.
woensdag 4 mei 2022 om 18:01
Ik denk dat de woorden heel veel betekenis hebben. Sterker nog, ik denk dat TO haar man compleet leeggezogen heeft met al haar woorden.sende schreef: ↑04-05-2022 10:20Ik vond dit ook een bijzondere opmerking maar je zou het ook kunnen lezen als een mental note. TO heeft een soort boomschema in haar hoofd en dit is een stapje in haar schema. Ze gaat van A naar B. Het zou een dreigement zijn als ze dit uitspreekt. Persoonlijk denk ik dat die woorden helemaal geen betekenis hebben. Het bedenken van plannen is veilig, maar in de praktijk vaar je met de wind mee.
TO komt op mij hoogst manipulatief over. Iemand hierboven heeft een stuk gequote van haar en die dikgedrukte woorden zeggen, denk ik, héél veel over TO. En ik denk dat de man van TO gewoon helemaal klaar is met dat instabiele gedrag. Elk half jaar huilend bij de huisarts zitten, maar trots als een pauw zijn dat ze iemand onder te tafel heeft geluld. Elk jaar huilend bij de huisarts zitten, maar medicatie weigeren. TO komt daarnaast ook nog vreselijk eigenwijs over. Alsof ze het allemaal zo goed weet. Ik denk dat ze dat dus al vijf jaar doet. En pas nú, nu man het gezeik écht zat is, zich realiseert dat ze echt aan zichzelf moet werken. En dan dus weer doorslaat naar de andere kant. Moet je maar kijken hoe vaak ze; “ik werk aan mezelf” heeft gezegd. Maar niet vanuit intrinsieke motivatie. Dus ik vermoed dat het op niets uitloopt. Al hoop ik voor TO dat dat wel gebeurt. Maar heb er een hard hoofd in.
woensdag 4 mei 2022 om 18:50
onder andere
Cluster B
Mensen met een persoonlijkheidsstoornis uit het cluster B zijn vaak impulsief en vinden het moeilijk om met hun emoties om te gaan.
Tot dit cluster horen 4 typen: de borderline, theatrale, antisociale en narcistische persoonlijkheidsstoornis.
woensdag 4 mei 2022 om 18:57
To, ik denk dat wanneer je je huwelijk een kans wil geven, het begint bij je kwetsbaar opstellen. De moed vinden om je man te zeggen waar je bang voor bent in deze relatie. Openstellen is de enige weg naar herstel.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 5 mei 2022 om 01:43
Dit is in aardig wat gevallen echt helemaal niet zo. Ik zou echt oppassen met zo’n conclusie te stellen!! Ik ken zo al wel 5 of 6 mensen met autisme, die echt wel empathisch zijn en dit kunnen toepassen. Autisme komt in veel varianten voor en is dus veel te ingewikkeld om zoiets te zeggen..CatherineTheGreat schreef: ↑04-05-2022 08:00Als je echt ASS hebt (of ADHD, etc.) zul je van de adviezen hier de woorden wel begrijpen maar ze niet kunnen toepassen.
Je kunt een blinde niet leren hoe die moet 'zien'.
Ik bedoel dit niet rot, het is een feit.
Je kunt dan wel kunstjes leren, gedrag aanleren maar elke situatie zal voor je een nieuwe uitdaging zijn.
Ook zul je moeten accepteren of in ieder geval realiseren (!) dat mensen (zowel echtgenoten als kinderen) een eigen wil hebben.
Voornemens als 'ik ga dit doen', 'dan is het afgelopen', e.d. lijken erop te wijzen dat jij wanhopig probeert de controle terug te krijgen en dat jij je erg onzeker voelt.
Dat is begrijpelijk, sta daar even bij stil.
Je tekortkomingen accepteren maar vooral begrijpen (!!!) is denk ik voor jou het allerbelangrijkste.
Wat wel zo is, is dat er vaak sprake is van onbuigzaamheid/stroefheid. Echter na wat piepen en kraken is er vaak veel mogelijk.
terug van weg geweest
donderdag 5 mei 2022 om 10:16
Precies! Enerzijds lees je de (terechte) opmerking dat een diagnose niet op basis van 1 vragenlijst gesteld kan worden, anderzijds schromen memsen niet om deze via een forum te geven.Lorem_Ipsum schreef: ↑05-05-2022 09:56Ik heb wel een oordeel over sommige dingen die TO zegt, maar zware etiketten en diagnoses, daar waag ik me niet aan. Ook omdat ik er geen verstand van heb natuurlijk. Dus ik ga hier gewoon af op de berichten die TO plaatst.
Dat kan niet, en het heeft ook niet per se toegevoegde waarde voor het topic. Wel voor TS zelf natuurlijk, als het gesteld is na grondig onderzoek door een prof.
donderdag 5 mei 2022 om 10:59
En soms maakt iemand die opmerking en geeft vervolgens zelf wel een diagnose. Vrij bijzonder.andnowwedance schreef: ↑05-05-2022 10:16Precies! Enerzijds lees je de (terechte) opmerking dat een diagnose niet op basis van 1 vragenlijst gesteld kan worden, anderzijds schromen memsen niet om deze via een forum te geven.
donderdag 5 mei 2022 om 11:16
Op het VIVA Forum doen velen een Bram Bakkertje op zijn tijd. De hele DSM kun je hier vinden. Gelukkig is er tegenwoordig meer openheid over mentale problemen.
"Wees gewoon jezelf....maar in jouw geval dringend een ander"
