Relaties
alle pijlers
Ik mis mijn beste vriendin
donderdag 12 april 2007 om 09:55
Dames,
Ik heb even jullie advies/visie nodig. Sinds vorig jaar april heb ik geen contact meer met mijn (toenmalige) beste vriendin. De reden was hoofdzakelijk dat ik me niet gewaardeerd voelde als vriendin. Nu een jaar later mis ik haar nog steeds. Ik weet niet goed of ik weer contact zou moeten zoeken met haar om het contact te herstellen (en hoe natuurlijk), of dat ik het beter kan laten zoals het is omdat ik me misschien nog steeds niet gewaardeerd zal voelen. Heeft iemand hier toevallig ervaring mee of wat zouden jullie doen?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ik heb even jullie advies/visie nodig. Sinds vorig jaar april heb ik geen contact meer met mijn (toenmalige) beste vriendin. De reden was hoofdzakelijk dat ik me niet gewaardeerd voelde als vriendin. Nu een jaar later mis ik haar nog steeds. Ik weet niet goed of ik weer contact zou moeten zoeken met haar om het contact te herstellen (en hoe natuurlijk), of dat ik het beter kan laten zoals het is omdat ik me misschien nog steeds niet gewaardeerd zal voelen. Heeft iemand hier toevallig ervaring mee of wat zouden jullie doen?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
donderdag 12 april 2007 om 09:59
Een grote bos bloemen laten bezorgen met een "ik mis je " kaartje eraan.
Opbellen , langsgaan...... telepathie werkt namelijk erg slecht :D
Zijn jullie met ruzie ""uit elkaar " gegaan ? eb je het idee dat jij fout zat of dat zij veranderd is / veranderen kan ?
Opbellen , langsgaan...... telepathie werkt namelijk erg slecht :D
Zijn jullie met ruzie ""uit elkaar " gegaan ? eb je het idee dat jij fout zat of dat zij veranderd is / veranderen kan ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 12 april 2007 om 10:03
donderdag 12 april 2007 om 10:03
Hoi,
Heb ervaring maar andersom.
2 jaar geleden heeft mijn vriendin waarmee ik al 20 jaar omging ineens via email (!) in 5 zinnen het kontakt met mij verbroken. Ik moest er om lachen toen ik die mail las maar was ook pissig daarna om de wijze waarop maar ook waarom? ze gaf nl geen reden op. Ik heb dan ook niet teruggereageerd.
Ik vermoed dat ze er zat van was dat ik haar confronteerde met haar gedragingen van de jaren na haar scheiden, richting haar nieuwe vriend, naar andere mensen en het gegeven dat ik nog een kindje kreeg in 2004, daar waar zij ook altijd nog een kindje wilde hebben maar haar nieuwe vriend wilde dit niet. Ik heb haar ook toen mijn zoontje geboren werd heel vaak heel egoistisch gevonden (zo lag ik doodziek in het ziekenhuis was het kantje boord met mij en mijn zoontje was ook veeeeels te vroeg geboren) en zij kletste maar raak, chips etend, alleen over haar nieuwe vlam en de ruzies tussen hen. Mijn zoontje heeft op zijn 1e verjaardag helemaal niets van haar gehad. ik ook niet van haar na de bevalling. Ze wist neit wat ze kopen moest zei ze. Ben erg teleurgesteld geraakt en na zijn 1e verjaardag heb ik alles er uit gegooid.
Een maand later kreeg ik die mail.
Twee jaar later nu, mis haar best wel, ze was mijn beste vriendin, maar ik vertik het kontakt te zoeken, vooral omdat ze me zo aan de kant gezet heeft. Vorig jaar kwam ik haar plots tegen en ze draaide zich met een ruk en kwaad gezicht van me af ........ nou ja zeg.
hoezo beste vriendin?
Heb ervaring maar andersom.
2 jaar geleden heeft mijn vriendin waarmee ik al 20 jaar omging ineens via email (!) in 5 zinnen het kontakt met mij verbroken. Ik moest er om lachen toen ik die mail las maar was ook pissig daarna om de wijze waarop maar ook waarom? ze gaf nl geen reden op. Ik heb dan ook niet teruggereageerd.
Ik vermoed dat ze er zat van was dat ik haar confronteerde met haar gedragingen van de jaren na haar scheiden, richting haar nieuwe vriend, naar andere mensen en het gegeven dat ik nog een kindje kreeg in 2004, daar waar zij ook altijd nog een kindje wilde hebben maar haar nieuwe vriend wilde dit niet. Ik heb haar ook toen mijn zoontje geboren werd heel vaak heel egoistisch gevonden (zo lag ik doodziek in het ziekenhuis was het kantje boord met mij en mijn zoontje was ook veeeeels te vroeg geboren) en zij kletste maar raak, chips etend, alleen over haar nieuwe vlam en de ruzies tussen hen. Mijn zoontje heeft op zijn 1e verjaardag helemaal niets van haar gehad. ik ook niet van haar na de bevalling. Ze wist neit wat ze kopen moest zei ze. Ben erg teleurgesteld geraakt en na zijn 1e verjaardag heb ik alles er uit gegooid.
Een maand later kreeg ik die mail.
Twee jaar later nu, mis haar best wel, ze was mijn beste vriendin, maar ik vertik het kontakt te zoeken, vooral omdat ze me zo aan de kant gezet heeft. Vorig jaar kwam ik haar plots tegen en ze draaide zich met een ruk en kwaad gezicht van me af ........ nou ja zeg.
hoezo beste vriendin?
donderdag 12 april 2007 om 10:12
Hoi Zeepaardje,
Ik heb toen ook zo'n berichtje van haar gehad. Als ik dat weer overlees denk ik ook, je bent gek dat je haar terug zou willen als vriendin. Maar nu een jaar later denk ik nog steeds aan haar... Het was ook niet dat er verschrikkelijke dingen zijn gebeurd maar ik wilde haar gewoon laten weten dat ik me niet gewaardeerd voelde. Resultaat, geen contact meer. Dat was natuurlijk nooit mijn bedoeling. Als beste vriendinnen moet je elkaar toch alles kunnen vertellen?
Het lijkt wel of jou vriendin ook niet wist hoe ze met de situatie om moest gaan?! Zou jij haar nog een kans geven als ze dat zou willen?
Ik heb toen ook zo'n berichtje van haar gehad. Als ik dat weer overlees denk ik ook, je bent gek dat je haar terug zou willen als vriendin. Maar nu een jaar later denk ik nog steeds aan haar... Het was ook niet dat er verschrikkelijke dingen zijn gebeurd maar ik wilde haar gewoon laten weten dat ik me niet gewaardeerd voelde. Resultaat, geen contact meer. Dat was natuurlijk nooit mijn bedoeling. Als beste vriendinnen moet je elkaar toch alles kunnen vertellen?
Het lijkt wel of jou vriendin ook niet wist hoe ze met de situatie om moest gaan?! Zou jij haar nog een kans geven als ze dat zou willen?
donderdag 12 april 2007 om 10:17
Alleen als ze gewoon zegt wat er is en mij met mijn (nieuwe/andere) leven ook serieus neemt en VOORAL het niet altijd en alleen over haar zelf hebben.Ze heeft vaak dingen aan me voorgelegd mbt haar relatie bijv en vraagt tips maar altijd altijd deed ze dan haar eigen zin weer. Of ze schetst me een ruzie tussen haar en haar vriend en ik ga er helemaal op in, wat zou ik doen of niet als ik haar was, besteed er energie en tijd aan en aan het eind van mijn relaas zegt ze dan dat het allemaal al uitgepraat is ! dat ze gewoon wilde weten of wat zij had gedaan lag in wat ik dacht dat beste was. Grrrrrrrrrrrrrrrrr
Moet zeggen dat ze na haar scheiding heel erg veranderd is qua houding naar mensen toe (ze is gigantisch afgevallen daarna expres en heef haar hele uiterlijk in de metamorfose gedaan en daar erg veel geld aan gespendeerd en was vooral met zichzelf en haar nieuwe uiterlijk bezig.
donderdag 12 april 2007 om 11:03
Succes Wejo.
Ik ben sinds kort het contact met een voorheen goede vriendin kwijt - geloof ik tenminste. Ze heeft nooit meer wat laten horen. Bij mij was een onhandige actie van mij de oorzaak (waarin overigens iemand anders ook onhandig is geweest) en ik heb daarvoor mijn excuses aangeboden, maar ik kreeg alleen maar verwijten. Terwijl die onhandige actie van mij (een mail naar een wderzijdse vriendin die die mail vervolgens naar haar heeft doorgestuurd) dan wel stom was, maar ook een aanleiding kende. Dat heb ik geprobeerd uit te leggen, maar ik kreeg alleen verwijten terug. We zouden erover bellen, ik heb gebeld, kreeg voicemail, heb wat ingesproken (heel rustig) en sindsdien niks meer gehoord. Dat is nu een week of 3,5 terug. Heel kort dus nog, dus ik weet ook niet precies hoe en wat, maar voor mij is de grens bereikt. Ik kan niet excuses blijven aanbieden zonder dat er van de andere kant ook maar enig begrip komt voor mij. Mijn probleem met haar is ook dat ik nu meermalen heb meegemaakt dat ze zo door iemand in beslag werd genomen dat ik het gevoel kreeg dat onze vriendschap in de koelkast werd gezet. Dat viel deze laatste keer op zich mee, maar haar reactie toen het even (zijdelings, niet eens persoonlijk) over die persoon ging (iets wat mijn vriend gezegd had), zei voor mij eigenlijk al genoeg. Helaas pindakaas dus. Ik mis haar af en toe wel, het is zo gek, want het is een tijd lang goed gegaan. Maar ze kan zo uitgesproken zijn (missch ook beinvloed door de persoon die op dat moment op een voetstuk staat) dat het voor mij kwetsend was. Ben benieuwd hoe mijn gevoel hierin zich zal ontwikkelen door de tijd heen. Voor nu heb ik er over het algemeen wel vrede mee (het is immers kennelijk niet anders en ik heb geen zin om ruzie te maken), en voel me er af en toe rot over.
Jij succes!
Ik ben sinds kort het contact met een voorheen goede vriendin kwijt - geloof ik tenminste. Ze heeft nooit meer wat laten horen. Bij mij was een onhandige actie van mij de oorzaak (waarin overigens iemand anders ook onhandig is geweest) en ik heb daarvoor mijn excuses aangeboden, maar ik kreeg alleen maar verwijten. Terwijl die onhandige actie van mij (een mail naar een wderzijdse vriendin die die mail vervolgens naar haar heeft doorgestuurd) dan wel stom was, maar ook een aanleiding kende. Dat heb ik geprobeerd uit te leggen, maar ik kreeg alleen verwijten terug. We zouden erover bellen, ik heb gebeld, kreeg voicemail, heb wat ingesproken (heel rustig) en sindsdien niks meer gehoord. Dat is nu een week of 3,5 terug. Heel kort dus nog, dus ik weet ook niet precies hoe en wat, maar voor mij is de grens bereikt. Ik kan niet excuses blijven aanbieden zonder dat er van de andere kant ook maar enig begrip komt voor mij. Mijn probleem met haar is ook dat ik nu meermalen heb meegemaakt dat ze zo door iemand in beslag werd genomen dat ik het gevoel kreeg dat onze vriendschap in de koelkast werd gezet. Dat viel deze laatste keer op zich mee, maar haar reactie toen het even (zijdelings, niet eens persoonlijk) over die persoon ging (iets wat mijn vriend gezegd had), zei voor mij eigenlijk al genoeg. Helaas pindakaas dus. Ik mis haar af en toe wel, het is zo gek, want het is een tijd lang goed gegaan. Maar ze kan zo uitgesproken zijn (missch ook beinvloed door de persoon die op dat moment op een voetstuk staat) dat het voor mij kwetsend was. Ben benieuwd hoe mijn gevoel hierin zich zal ontwikkelen door de tijd heen. Voor nu heb ik er over het algemeen wel vrede mee (het is immers kennelijk niet anders en ik heb geen zin om ruzie te maken), en voel me er af en toe rot over.
Jij succes!
donderdag 12 april 2007 om 11:22
Hoi, Heel herkenbaar. Ik ben zo'n 3jaar geleden ook contact met mijn (toen) beste vriendinnetje kwijt geraakt. Heel lang verhaal, maar ik heb haar toen erg pijn gedaan door iets terug te sturen wat zei mij gegeven heeft. Inmiddels weet ik via via dat ze getrouwd is en een kindje heeft. Toen ze ging trouwen deed mij dat erg veel pijn dat ik er niet bij kon zijn. We hebben jaren zitten zwijmelen over onze trouwdagen. Er is ook nog een incident geweest met haar zusje. Die flinkte toen zo iets lulligs tijdens het stappen dat ik haar een dreun verkocht heb. In combinatie met drank en enorme woede is dat toen gebeurd. Ik heb er geen spijt van, maar ik praat het ook zeker niet goed.Laats heb ik haar een kaartje gestuurd met de vraag of er weer contact mogelijk is en of we er misschien is over konden praten omdat ik haar mis.Maar helaas niets op gehoord. Dat vind ik erg jammer, maar helaas is het niet anders. Blijkbaar mist zij mij dus niet!Maar, ik zou het zo weer proberen om haar een kaartje te sturen, niet geschoten altijd mis. Dus, mijn advies is, gewoon contact proberen te zoeken!Liefs Barbabella
donderdag 12 april 2007 om 11:34
Bedankt dames voor jullie reacties. Misschien dat ik toch maar een kaartje probeer te sturen. Niet geschoten is inderdaad altijd mis. Zo groot was het probleem toen ook niet, maar onze vriendschap ging er wel aan kapot. In eerste instantie was ik ook alleen teleurgesteld in haar, andersom was er niks aan de hand. Later werd ik boos door de manier waarop zij ermee omging, betekende ik dan echt niks voor haar? Alles ging ook allemaal via mail en als ik ergens een hekel aan had. Heb haar na haar laatste bericht gebeld maar dat gesprek leverde niks op en zij verbrak de verbinding. Het kost me nu wel veel moeite om mijn trots opzij te zetten, maar ik kan haar ook niet zomaar vergeten, ik mis haar echt.
donderdag 12 april 2007 om 11:51
Ik weet ook wel dat je gelijk hebt hoor, moet alleen nog even zo dapper zijn om het ook te doen en mijn trots even aan de kant te gooien. En dan natuurlijk nog, wat schrijf ik in vredesnaam op dat kaartje...
Denk dat ik er overigens goed van zou balen als ik geen reactie krijg als ik dan eenmaal mijn moed bij elkaar heb. Ik neem aan dat jij dat ook had?
Denk dat ik er overigens goed van zou balen als ik geen reactie krijg als ik dan eenmaal mijn moed bij elkaar heb. Ik neem aan dat jij dat ook had?
donderdag 12 april 2007 om 11:58
donderdag 12 april 2007 om 12:42
Ik begrijp het helemaal van dat gevoel van je trots opzij te moeten zetten, dat zou ik ook hebben. Aan de andere kant, zij heeft het al een keer geprobeerd, en ookal was dat niet de juiste manier, ze zal zich wel afgewezen hebben gevoeld en zal daardoor waarschijnlijk minder snel een nieuwe poging doen. Dus ik denk inderdaad dat als je het contact weer wilt oppakken je dan inderdaad iets van een kaartje 'moet' sturen. Je kunt het eventueel ook luchtig houden door bijvoorbeeld te vragen hoe het met haar gaat en kort iets over jezelf te vertellen. En of ze veranderd is of niet zul je vanzelf wel merken. Als ze niet veranderd is, dan kun je nog altijd op dat moment bepalen of je het contact toch wilt behouden.
donderdag 12 april 2007 om 12:53
Denk ook dat zij niet goed meer zal durven, zeker ook omdat we inmiddels een jaar verder zijn. Maar ergens heb ik nog steeds zo iets van, zij is de fout in gegaan. Weet dat ik ervan baalde over de manier waarop het allemaal is gegaan en dan ook nog dat belachelijke mailtje met allemaal verwijten aan mijn adres terwijl ik alleen maar mijn gevoel wilde delen. Ik twijfel nog steeds wel een beetje. Lastig, lastig.
donderdag 12 april 2007 om 14:15
donderdag 12 april 2007 om 14:24
En ook ik ben een paar jaar geleden mijn beste vriendin kwijtgeraakt. We deden alles samen, dachten hetzelfde over alles. Ze deed heel negatief op een gegeven moment, en ik heb haar daarop (op een lieve manier) gewezen. Dat viel verkeerd, na een heftige ruzie op msn heb ik nog een trap na gehad in een mailtje waarin ze me belachelijk maakte en uitschold. Daar heb ik niet op gereageerd. En toch mis ik haar. :( Zeker omdat ik nu bijna geen vriendinnen heb (nooit veel gehad) en geen van hun zijn echt mijn type..
Ik zou als ik jou was ook een kaartje sturen, dat is sowieso leuker dan een mailtje oid. Ik durf het helaas alleen niet meer bij mijn ex-beste-vriendin...
Ik zou als ik jou was ook een kaartje sturen, dat is sowieso leuker dan een mailtje oid. Ik durf het helaas alleen niet meer bij mijn ex-beste-vriendin...
donderdag 12 april 2007 om 14:34
Wil nog even zeggen dat ik met een andere vriendin zelf ca 6 jaar geleden gebroken heb. Zij was alleenstaand met dochter en we kwamen veel bij mekaar over de vloer, waren praatvriendinnen,eindeloos konden we doorgaan. Er samen op uit of even de stad in deden we zelden tot nooit.
Ze vond mijn toenmalige vriend altijd al leuk, lekker ding en een echte vent.
Ins- en outs van mijn relatie vertelde ik haar ook, o.a. dat ik steeds meer baalde van mijn relatie en zijn omgang met mijn dochter.
's Avonds zat vriend veel achter de pc.
Op een middag was ik met een andere vriendin aan het lunchen en vertelde zij me dat mijn vriend bij haar langsgeweest was om te zeggen dat hij al een poos mailde met mijn andere vriendin en dat hij niet goed wist wat ie hiermee aan moest, dat ik het niet moest weten.
Ik werd ongeloofelijk kwaad, Ik heb de bewuste vriendin gebeld en gezegd dat onze afspraak niet doorging omdat ik wist van het kontakt met mijn vriend. Mijn vriend confronteerde ik die avond, hij ontkende eerst, gaf later toe. Het duurde al een maand of 3 die mails. Zij stuurde me toen keer op mails met daarin dat ze hem mailde om te bemiddelen tussen hem en mijn dochter... ja ja !! wat een smoes zei ik, en daar doe je 3 maanden over en waarom weet ik daar niks van ??
Ze had een dubbele agenda natuurlijk, wetend dat het eind van mijn relatie er aan zat te komen en ze had al eens gezegd , wat zou je er van vinden als ik achter hem aanga als jij stopt met hem?
Nou duidelijker kon ik het niet krijgen natuurlijk.
Ze bleef me mailen en bellen en ik heb haar geblokt op email.
Toen ik bij mijn vriend weg was stond het weekend er op haar auto voor zijn deur (aldus mijn buurvrouw), ...............
we zijn nu ca 6 jaar verder en nog probeert ze kontakt met mij terug te krijgen via mijn ouders, vragend om mijn adres etc. of brieven doorsturen.Ik lees er geen eentje van.
Ze vond mijn toenmalige vriend altijd al leuk, lekker ding en een echte vent.
Ins- en outs van mijn relatie vertelde ik haar ook, o.a. dat ik steeds meer baalde van mijn relatie en zijn omgang met mijn dochter.
's Avonds zat vriend veel achter de pc.
Op een middag was ik met een andere vriendin aan het lunchen en vertelde zij me dat mijn vriend bij haar langsgeweest was om te zeggen dat hij al een poos mailde met mijn andere vriendin en dat hij niet goed wist wat ie hiermee aan moest, dat ik het niet moest weten.
Ik werd ongeloofelijk kwaad, Ik heb de bewuste vriendin gebeld en gezegd dat onze afspraak niet doorging omdat ik wist van het kontakt met mijn vriend. Mijn vriend confronteerde ik die avond, hij ontkende eerst, gaf later toe. Het duurde al een maand of 3 die mails. Zij stuurde me toen keer op mails met daarin dat ze hem mailde om te bemiddelen tussen hem en mijn dochter... ja ja !! wat een smoes zei ik, en daar doe je 3 maanden over en waarom weet ik daar niks van ??
Ze had een dubbele agenda natuurlijk, wetend dat het eind van mijn relatie er aan zat te komen en ze had al eens gezegd , wat zou je er van vinden als ik achter hem aanga als jij stopt met hem?
Nou duidelijker kon ik het niet krijgen natuurlijk.
Ze bleef me mailen en bellen en ik heb haar geblokt op email.
Toen ik bij mijn vriend weg was stond het weekend er op haar auto voor zijn deur (aldus mijn buurvrouw), ...............
we zijn nu ca 6 jaar verder en nog probeert ze kontakt met mij terug te krijgen via mijn ouders, vragend om mijn adres etc. of brieven doorsturen.Ik lees er geen eentje van.
donderdag 12 april 2007 om 14:49
donderdag 12 april 2007 om 15:55
Het is inderdaad raar dat je ondanks de vervelende dingen het toch mist hé Bar? Die nare dingen wegen bij mij in elk geval niet op tegen alle leuke dingen die we meegemaakt hebben. Ik denk altijd met een lach op mijn gezicht terug aan dingen die we samen hebben gedaan, of foto's die ik van ons samen zie ofzo.
Laura een verjaardagskaartje is net te laat, ze is net jarig geweest. Denk dat ik dat inderdaad beter had kunnen doen dan nu zomaar "uit het niets" een kaartje met de melding dat ik haar mis. Dat had mijn trots waarschijnlijk net wat makkelijker aan de kant kunnen krijgen....
Dropvetertjuh ik durf eerlijk gezegd ook niet goed. Hoelang hebben jij en je ex-vriendin (wat klinkt dat afschuwelijk hé) geen contact meer gehad?
Laura een verjaardagskaartje is net te laat, ze is net jarig geweest. Denk dat ik dat inderdaad beter had kunnen doen dan nu zomaar "uit het niets" een kaartje met de melding dat ik haar mis. Dat had mijn trots waarschijnlijk net wat makkelijker aan de kant kunnen krijgen....
Dropvetertjuh ik durf eerlijk gezegd ook niet goed. Hoelang hebben jij en je ex-vriendin (wat klinkt dat afschuwelijk hé) geen contact meer gehad?
donderdag 12 april 2007 om 16:29
Ja jammer inderdaad.
Tja, het is gewoon exrta vervelend dat het een goede vriendin betreft he. Zo'n contact heb je niet 1-2-3 met een ander opgebouwd. Gelukkig heb ik ook nog een paar andere goede vriendinnen, dat scheelt voor mij wel. Wat ik altijd waardeerde aan deze vriendin was dat het relaxed was, altijd goed eigenlijk. Maar ik ben er dus achter dat dat niet zo zit. Ons contact heeft eerder een behoorlijke tijd stilgelegen toen ze een tijd een relatie had. Ik denk wel een jaar of langer. Ik heb af en toe wel contact gezocht, dan zei ze dat ze me zou bellen en dat gebeurde dan niet. Ik heb haar er achteraf nooit op aangesproken, maar het komt wel weer driedubbel boven. Het zit nu niet goed, en toen eigenlijk ook niet. Het lijkt alleen helemaal goed te kunnen zitten als zij genoeg ruimte voor me heeft. Dwz niet helemaal in de ban van een nieuwe relatie, scharrel of vriendschap is. Ja, een scharrel zat er ook nog tussendoor. Die ontmoette ik terwijl ik toch echt alleen met haar een afspraak had. Ze nam die scharrel ook mee naar mijn verjaardag, ongevraagd. Nu ik zo terugkijk vind ik al die dingen niet echt getuigen van prioriteiten. Ja, van de verkeerde: ze vindt de persoon in kwestie kennelijk belangrijker dan mijn mening/mijn welzijn/onze vriendschap. Ze blaast zelf echter hoog van de toren over eerlijkheid. Terecht waar het die mail van mij betreft, maar naar mijn mening niet terecht als het gaat om prioriteiten in de vriendschap. En voor mij betekent dat eigenlijk dat een basis (het idee dat het altijd goed en relaxed is) weggeslagen is.
Tja, het is gewoon exrta vervelend dat het een goede vriendin betreft he. Zo'n contact heb je niet 1-2-3 met een ander opgebouwd. Gelukkig heb ik ook nog een paar andere goede vriendinnen, dat scheelt voor mij wel. Wat ik altijd waardeerde aan deze vriendin was dat het relaxed was, altijd goed eigenlijk. Maar ik ben er dus achter dat dat niet zo zit. Ons contact heeft eerder een behoorlijke tijd stilgelegen toen ze een tijd een relatie had. Ik denk wel een jaar of langer. Ik heb af en toe wel contact gezocht, dan zei ze dat ze me zou bellen en dat gebeurde dan niet. Ik heb haar er achteraf nooit op aangesproken, maar het komt wel weer driedubbel boven. Het zit nu niet goed, en toen eigenlijk ook niet. Het lijkt alleen helemaal goed te kunnen zitten als zij genoeg ruimte voor me heeft. Dwz niet helemaal in de ban van een nieuwe relatie, scharrel of vriendschap is. Ja, een scharrel zat er ook nog tussendoor. Die ontmoette ik terwijl ik toch echt alleen met haar een afspraak had. Ze nam die scharrel ook mee naar mijn verjaardag, ongevraagd. Nu ik zo terugkijk vind ik al die dingen niet echt getuigen van prioriteiten. Ja, van de verkeerde: ze vindt de persoon in kwestie kennelijk belangrijker dan mijn mening/mijn welzijn/onze vriendschap. Ze blaast zelf echter hoog van de toren over eerlijkheid. Terecht waar het die mail van mij betreft, maar naar mijn mening niet terecht als het gaat om prioriteiten in de vriendschap. En voor mij betekent dat eigenlijk dat een basis (het idee dat het altijd goed en relaxed is) weggeslagen is.
donderdag 12 april 2007 om 17:20
Laura dit omschrijft precies het gevoel dat ik ook had toen; ze vindt de persoon in kwestie kennelijk belangrijker dan mijn mening/mijn welzijn/onze vriendschap. Andere mensen waren belangrijker of daar was wel tijd voor en voor mij niet. Daarom ben ik ook nog wat terughouden weer contact leggen. Stel dat we het contact herstellen; hoe zal het dan gaan... Ik zal natuurlijk proberen geen hoge verwachtingen te hebben, dit zal waarschijnlijk toch weer moeten groeien. We hebben elkaar tenslotte een jaar niet gesproken of gezien.
donderdag 12 april 2007 om 17:23
Ik heb een jaar geleden ook een aantal oude contacten weer aangehaald. Simpel eens een mail sturen met de vraag hoe het met ze gaat. Als je antwoord krijgt kun je eens bijkletsen via msn, of nog leuker met dit weer, een terrasje pakken. Bij ons zat het wel anders wat betreft contact verbreken. Het was gewoon doodgebloed door bepaalde omstandigheden.
Maar misschien dat je toch een keer een mail kunt sturen. Of stiekem via Hyves, dat gebeurt zoveel dat het niet eens op zou vallen.
Maar misschien dat je toch een keer een mail kunt sturen. Of stiekem via Hyves, dat gebeurt zoveel dat het niet eens op zou vallen.
donderdag 12 april 2007 om 18:43
Herkenbaar.
Ik kreeg een paar jaar geleden ook een mailtje van een vriendin.
We hadden net internet....
In een aantal zinnen werd een voor mij nogal onbekend verhaal geschetst over onze vriendschap en tevens werd deze vriendschap beeindigd. Ik herkende totaal niks in het verhaal en vond juist dat de vriendschap hechter was geworden na een periode waaarin we elkaar weinig spraken omdat zij wat problemen had. Na een jaartje of 20 voelt dat niet prettig.
Ik was ontzettend verdrietig, maar ook boos omdat iemand niet de moeite kan nemen om je zoiets persoonlijk te vertellen o.i.d.
Als iemand zich echt niet meer prettig voelt in de vriendschap dan snap ik dat je afstand wilt nemen, maar ik vind dat dat niet via de mail gaat.
Heb vanalles bedacht wat ik zou doen, bellen, terugmailen, schrijven, langsgaan. Uiteindelijk heb ik niks gedaan.
Maar als ik haar tegenkom, en dat is 1 keer gebeurd, dan zeg ik ook niks. Daar heb ik echt geen zin in.
Ik vond het een erg respectloze actie, en heb er echt even last van gehad.
Ik kreeg een paar jaar geleden ook een mailtje van een vriendin.
We hadden net internet....
In een aantal zinnen werd een voor mij nogal onbekend verhaal geschetst over onze vriendschap en tevens werd deze vriendschap beeindigd. Ik herkende totaal niks in het verhaal en vond juist dat de vriendschap hechter was geworden na een periode waaarin we elkaar weinig spraken omdat zij wat problemen had. Na een jaartje of 20 voelt dat niet prettig.
Ik was ontzettend verdrietig, maar ook boos omdat iemand niet de moeite kan nemen om je zoiets persoonlijk te vertellen o.i.d.
Als iemand zich echt niet meer prettig voelt in de vriendschap dan snap ik dat je afstand wilt nemen, maar ik vind dat dat niet via de mail gaat.
Heb vanalles bedacht wat ik zou doen, bellen, terugmailen, schrijven, langsgaan. Uiteindelijk heb ik niks gedaan.
Maar als ik haar tegenkom, en dat is 1 keer gebeurd, dan zeg ik ook niks. Daar heb ik echt geen zin in.
Ik vond het een erg respectloze actie, en heb er echt even last van gehad.
donderdag 12 april 2007 om 18:47
Ik heb haar nu al twee jaar niet meer gezien of gesproken. Door dit topic ga ik stiekem wel fantaseren over hoe het zou zijn om een mailtje te sturen. Ik heb een tijdje geleden aan een andere oude vriendin gevraagd of ze het leuk vind om een reunie te houden. Eigenlijk met als stiekeme doel om weer contact met haar te krijgen :$ Vond ze leuk, maar wij spreken elkaar zelden dus dat zal wel op niks uitlopen ben ik bang
donderdag 12 april 2007 om 18:54
Ik heb zelf ooit "gebroken" met een vriendin maar een paar jaar later ook de eerste stap gezet om het goed te maken. Het speelde in onze puberteit en had te maken met toenmalige vriendjes. Heel kinderachtig maar wel belangrijk als je 16, 17 jaar bent.
Maar over jouw situatie: uit wat je schrijft krijg ik eerder de indruk dat je EEN beste vriendin mist en dat het niet speciaal DIE vriendin moet zijn. Als zij jou zo gekwetst heeft en je hebt de indruk dat ze niet echt geinteresseerd is in jouw leven maar vooral haar verhaal kwijt wil is het welllicht een idee om op zoek te gaan naar nieuwe vriendinschappen. En naar een vriendin die beter past bij deze fase in je leven. Of sta je niet meer achter de reden waarom je de vriendschap beeindigd hebt en zie je het nu anders? Zoja, is het inderdaad tijd om een kaartje te sturen. Zonee, laat maar gaan... Veel succes!
Maar over jouw situatie: uit wat je schrijft krijg ik eerder de indruk dat je EEN beste vriendin mist en dat het niet speciaal DIE vriendin moet zijn. Als zij jou zo gekwetst heeft en je hebt de indruk dat ze niet echt geinteresseerd is in jouw leven maar vooral haar verhaal kwijt wil is het welllicht een idee om op zoek te gaan naar nieuwe vriendinschappen. En naar een vriendin die beter past bij deze fase in je leven. Of sta je niet meer achter de reden waarom je de vriendschap beeindigd hebt en zie je het nu anders? Zoja, is het inderdaad tijd om een kaartje te sturen. Zonee, laat maar gaan... Veel succes!
