Relaties
alle pijlers
Ik val op vrouwen, wat moet ik met die gevoelens?
dinsdag 2 april 2024 om 00:20
Een nieuwe nick voor alle zekerheid.
Ik heb zo lang nagedacht of ik dit durfde te posten.
Ik ben erg lang in verwarring geweest over mijn seksuele oriëntatie. Al zo lang ik weet word ik het vaakst en het meest intens verliefd op vrouwen, maar seksueel val ik juist bijna alleen op mannen (kan daar ook wel verliefd op worden maar minder snel).
Ik begreep mezelf daarin nooit. De labels hetero, homo, bi, ze pasten mij niet.
Totdat een jaar of 4 geleden alles ineens exact op zijn plek viel. Het heeft een naam wat ik ben. Biromantisch biseksueel: maar romantisch val ik voor pakweg 80% op vrouwen, compleet hoteldebotel vlinders in de buik en de hele dag aan haar denken, maar seksueel val ik juist 90% op mannen (met heel heel soms ook een verliefdheid).
Ik ben nooit uit de kast gekomen, mede omdat ik bovenstaande lang zelf niet zo heb kunnen duiden. Ik negeerde mijn lesbische kant, werd als twintiger verliefd op mijn man, we zijn 20 jaar samen en we hebben een gezin. We hebben het goed, klikken op alle vlakken. Eind goed al goed.
Maar toch knaagt het. Ik heb mijn leven lang mijn verlangens verzwegen. Verliefdheden op vrouwen zijn nooit wederzijds geweest. Nooit opgebiecht maar wel opgelet en er was nooit ook maar een glimp van een signaal. Maar ik denk stiekem zo vaak ‘wat als?’ Ik word soms gek van mezelf.
Mijn man kent deze kant van mij ook niet, want eerst kon ik er zelf geen woorden aan geven en na al die jaren voelt het raar. Ik ben gewend dit stil te houden en ben bang voor wat ik overhoop zou halen. Nu zijn mijn gedachten vrij. Maar wat doet het met onze relatie als ik dit wel vertel, wat moet hij hiermee? Gaat zijn beeld van mij wankelen, waarover gaat hij (door)vragen? Lijkt het of ik vreemd wil gaan? Wil ik dat? Ik wil onze levens niet overhoop halen. En er is geen concrete aanleiding. Ja, er is ook nu een vrouw die ik erg leuk vind maar ook dat gaat niks worden.
Al sta ik ook niet voor mezelf in als dat wel wederzijds zou zijn. En daarin schrik ik soms ook wel van mezelf. Ik zou zo eigenlijk ook zo graag willen weten hoe het is om met een vrouw te zijn. Niet zozeer een avontuurtje maar een liefdesrelatie. Maar dat kan niet. Soms hoop ik dat mijn huidige relatie stukloopt enkel zodat ik dat zou kunnen uitzoeken. Maar die wens is toch eigenlijk onethisch en er zijn kinderen in het spel, dus zwijg ik maar weer verder en stop het weg.
Kortom voor de buitenwereld ben ik hetero, van binnen voel ik me queer. Die queerkant van mij wil uitbreken maar dat gaat eigenlijk niet, en het zeurt en schuurt steeds meer met de jaren. Ik zet geen stap buiten de lijntjes, nooit gedaan, maar van binnen voelt het zo eenzaam.
Er is geen quick fix, dat besef ik. Het voelt ook alsof ik de enige ben in deze situatie, dus misschien zoek ik dat wel het meeste: herkenning.
Ik heb zo lang nagedacht of ik dit durfde te posten.
Ik ben erg lang in verwarring geweest over mijn seksuele oriëntatie. Al zo lang ik weet word ik het vaakst en het meest intens verliefd op vrouwen, maar seksueel val ik juist bijna alleen op mannen (kan daar ook wel verliefd op worden maar minder snel).
Ik begreep mezelf daarin nooit. De labels hetero, homo, bi, ze pasten mij niet.
Totdat een jaar of 4 geleden alles ineens exact op zijn plek viel. Het heeft een naam wat ik ben. Biromantisch biseksueel: maar romantisch val ik voor pakweg 80% op vrouwen, compleet hoteldebotel vlinders in de buik en de hele dag aan haar denken, maar seksueel val ik juist 90% op mannen (met heel heel soms ook een verliefdheid).
Ik ben nooit uit de kast gekomen, mede omdat ik bovenstaande lang zelf niet zo heb kunnen duiden. Ik negeerde mijn lesbische kant, werd als twintiger verliefd op mijn man, we zijn 20 jaar samen en we hebben een gezin. We hebben het goed, klikken op alle vlakken. Eind goed al goed.
Maar toch knaagt het. Ik heb mijn leven lang mijn verlangens verzwegen. Verliefdheden op vrouwen zijn nooit wederzijds geweest. Nooit opgebiecht maar wel opgelet en er was nooit ook maar een glimp van een signaal. Maar ik denk stiekem zo vaak ‘wat als?’ Ik word soms gek van mezelf.
Mijn man kent deze kant van mij ook niet, want eerst kon ik er zelf geen woorden aan geven en na al die jaren voelt het raar. Ik ben gewend dit stil te houden en ben bang voor wat ik overhoop zou halen. Nu zijn mijn gedachten vrij. Maar wat doet het met onze relatie als ik dit wel vertel, wat moet hij hiermee? Gaat zijn beeld van mij wankelen, waarover gaat hij (door)vragen? Lijkt het of ik vreemd wil gaan? Wil ik dat? Ik wil onze levens niet overhoop halen. En er is geen concrete aanleiding. Ja, er is ook nu een vrouw die ik erg leuk vind maar ook dat gaat niks worden.
Al sta ik ook niet voor mezelf in als dat wel wederzijds zou zijn. En daarin schrik ik soms ook wel van mezelf. Ik zou zo eigenlijk ook zo graag willen weten hoe het is om met een vrouw te zijn. Niet zozeer een avontuurtje maar een liefdesrelatie. Maar dat kan niet. Soms hoop ik dat mijn huidige relatie stukloopt enkel zodat ik dat zou kunnen uitzoeken. Maar die wens is toch eigenlijk onethisch en er zijn kinderen in het spel, dus zwijg ik maar weer verder en stop het weg.
Kortom voor de buitenwereld ben ik hetero, van binnen voel ik me queer. Die queerkant van mij wil uitbreken maar dat gaat eigenlijk niet, en het zeurt en schuurt steeds meer met de jaren. Ik zet geen stap buiten de lijntjes, nooit gedaan, maar van binnen voelt het zo eenzaam.
Er is geen quick fix, dat besef ik. Het voelt ook alsof ik de enige ben in deze situatie, dus misschien zoek ik dat wel het meeste: herkenning.
dinsdag 2 april 2024 om 13:32
Ben bij jou wel benieuwd of je dat bij vrouwen ook zo hebt ervaren? Naar mijn gevoel (vooral gevoel want zo bijzonder veel ervaring heb ik ook weer niet...) geldt een beetje de regel dat lesbische vrouwen ofwel willen dat je jezelf als 100% (uitsluitend romantisch en seksueel) lesbisch ervaart, ook als je wel wat met mannen hebt gehad en daarover hebt gepraat, terwijl biseksuele vrouwen eigenlijk voornamelijk begrip hebben voor het seksuele stuk maar vaak weinig open staan voor een relatie op langere termijn.bijtie schreef: ↑02-04-2024 13:17Waarschijnlijk is het minder erg voor je relatie dan je denkt. In mijn geval wist tot op heden elke man met wie ik een relatie had al dat ik niet hetero ben, zelfs zonder dat ik het zelf wist of ermee bezig was. Ik denk dat je seksuele geaardheid toch wel een groot onderdeel van je identiteit uitmaakt zonder dat je het zelf merkt.
Ik denk ook net als jij dat het misschien toch wel een groter onderdeel van jezelf uitmaakt dan je zelf merkt. Ik snap de opmerking van TO dus goed dat zij haar "queer"-kant wil erkennen, bij mij voel ik 'm soms meer aanwezig dan mij lief is. Al weet ik niet waarom me dat dan zo stoort. Want wat zou het mij moeten uitmaken dat de buitenwereld van mij "denkt" dat ik vrouwen seksueel opwindend zou vinden terwijl dat niet zo is? Van een 100% a-seksueel denken mensen op voorhand misschien ook wel dat het iemand is die mannen en/of vrouwen opwindend vindt...
dinsdag 2 april 2024 om 13:48
Daartegenover staat wel dat je schrijft dat je niet voor jezelf in staat op het moment dat een verliefdheid op een andere vrouw wederzijds is. Is dat niet het grootste probleem? Je zult elke partner, man of vrouw, nu of in de toekomst, in verwarring achterlaten met die insteek.Sappho schreef: ↑02-04-2024 13:17
Ik snap ook wel wat Rooss zegt. Ik word er verdrietig van dat ik dit niet deel met mijn man maar ik ben tegelijkertijd bang voor de consequenties van het wel delen. Want dit met hem delen voelt toch als een aanval op de relatie die ik niet zomaar kan, wil, durf te doen. En eenmaal uitgesproken is er geen weg meer terug. Ik denk niet dat hij mij zal veroordelen maar wel dat het hem verwart wat hij van mij moet denken en dat hij zijn vertrouwen in mij verliest.
dinsdag 2 april 2024 om 13:49
Voor jou lijkt alles nu bij elkaar te horen: geaardheid, gevoelens, relatie.
Maar dat hoeft niet hè. Je bent bi (zeg ik even zo voor het gemak), dat ben je ook als je in je heterorelatie zit. Dus dat deel van jezelf delen zegt niets over de kwaliteit van je relatie of van je man (al kan hij dat natuurlijk wel zo opvatten).
Hoe zou het voor jou voelen als je man erachter kwam dat hij ook op mannen valt, hij daar veel mee bezig is, en dat niet met je deelde?
Gevoelens voor een ander gebeurt wel vaker in een lange relatie. Geen twee mensen zijn hetzelfde, dus het is een feit dat als je met iemand anders was, dat je leven dan anders zou zijn, en er is niet per se iets mis met daar af en toe over fantaseren. Hetero's die meteen aan de eerste zijn blijven kleven (zoals ik) kunnen zich ook afvragen hoe het met een ander zou zijn en een crush ontwikkelen op een ander. . Het gaat knellen als je echt iets mist in je huidge relatie, als de fantasie serieus wordt en je ongelukkig en ontevreden maakt.
De laatste stap is daadwerkelijk handelen naar je gevoel, je huwelijk opbreken en iets beginnen met een vrouw. Dat lijkt me nogal rigoreus als je niet eens hebt gepraat over wie je bent met de vader van je kinderen. Jullie zijn wat van elkaar afgedreven; zie je het voor je dat je weer dichter bij elkaar komt? Als hij er inderdaad van schrikt of twijfelt aan jouw trouw, dan is dat toch het begin van het gesprek en niet het einde?
Maar dat hoeft niet hè. Je bent bi (zeg ik even zo voor het gemak), dat ben je ook als je in je heterorelatie zit. Dus dat deel van jezelf delen zegt niets over de kwaliteit van je relatie of van je man (al kan hij dat natuurlijk wel zo opvatten).
Hoe zou het voor jou voelen als je man erachter kwam dat hij ook op mannen valt, hij daar veel mee bezig is, en dat niet met je deelde?
Gevoelens voor een ander gebeurt wel vaker in een lange relatie. Geen twee mensen zijn hetzelfde, dus het is een feit dat als je met iemand anders was, dat je leven dan anders zou zijn, en er is niet per se iets mis met daar af en toe over fantaseren. Hetero's die meteen aan de eerste zijn blijven kleven (zoals ik) kunnen zich ook afvragen hoe het met een ander zou zijn en een crush ontwikkelen op een ander. . Het gaat knellen als je echt iets mist in je huidge relatie, als de fantasie serieus wordt en je ongelukkig en ontevreden maakt.
De laatste stap is daadwerkelijk handelen naar je gevoel, je huwelijk opbreken en iets beginnen met een vrouw. Dat lijkt me nogal rigoreus als je niet eens hebt gepraat over wie je bent met de vader van je kinderen. Jullie zijn wat van elkaar afgedreven; zie je het voor je dat je weer dichter bij elkaar komt? Als hij er inderdaad van schrikt of twijfelt aan jouw trouw, dan is dat toch het begin van het gesprek en niet het einde?
What a nuanced anxiety
dinsdag 2 april 2024 om 13:55
dinsdag 2 april 2024 om 14:07
Dit allemaal, ik snap het helemaal! Dank voor je berichtje en voor het delen! Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met dit soort kronkels. Dit is vast waar ik in beland had kunnen zijn als ik een andere afslag had genomen.Olea schreef: ↑02-04-2024 13:32Ben bij jou wel benieuwd of je dat bij vrouwen ook zo hebt ervaren? Naar mijn gevoel (vooral gevoel want zo bijzonder veel ervaring heb ik ook weer niet...) geldt een beetje de regel dat lesbische vrouwen ofwel willen dat je jezelf als 100% (uitsluitend romantisch en seksueel) lesbisch ervaart, ook als je wel wat met mannen hebt gehad en daarover hebt gepraat, terwijl biseksuele vrouwen eigenlijk voornamelijk begrip hebben voor het seksuele stuk maar vaak weinig open staan voor een relatie op langere termijn.
Ik denk ook net als jij dat het misschien toch wel een groter onderdeel van jezelf uitmaakt dan je zelf merkt. Ik snap de opmerking van TO dus goed dat zij haar "queer"-kant wil erkennen, bij mij voel ik 'm soms meer aanwezig dan mij lief is. Al weet ik niet waarom me dat dan zo stoort. Want wat zou het mij moeten uitmaken dat de buitenwereld van mij "denkt" dat ik vrouwen seksueel opwindend zou vinden terwijl dat niet zo is? Van een 100% a-seksueel denken mensen op voorhand misschien ook wel dat het iemand is die mannen en/of vrouwen opwindend vindt...
dinsdag 2 april 2024 om 14:10
Dit zou ik natuurlijk never nooit zo tegen iemand zeggen, dat is gewoon niet ethisch.Fairway schreef: ↑02-04-2024 13:48Daartegenover staat wel dat je schrijft dat je niet voor jezelf in staat op het moment dat een verliefdheid op een andere vrouw wederzijds is. Is dat niet het grootste probleem? Je zult elke partner, man of vrouw, nu of in de toekomst, in verwarring achterlaten met die insteek.
Je neemt deze ene zin nu helemaal uit context en gaat daar erg over door.
Dit is niet hoe ik in zijn algemeenheid ben of wil zijn he. Ik ben mijn hele leven hondstrouw geweest.
Het is hoe knellend het leven nu voelt.
En ook heel hypothetisch allemaal want diep van binnen ben ik er eigenlijk ook van overtuigd dat er toch geen vrouw is die op mij valt.
Ook om wat Olea daarover zegt.
Ik ben sowieso niet iemand op wie mensen (m/v) bij bosjes vallen. En ik ga al te lang voor hetero door om er ooit nog echt bij te kunnen horen in de echte queer scene (denk ik althans).
dinsdag 2 april 2024 om 14:19
toch is het iets, dat veel mensen van jouw leeftijd ervarenSappho schreef: ↑02-04-2024 14:10Dit zou ik natuurlijk never nooit zo tegen iemand zeggen, dat is gewoon niet ethisch.
Je neemt deze ene zin nu helemaal uit context en gaat daar erg over door.
Dit is niet hoe ik in zijn algemeenheid ben of wil zijn he. Ik ben mijn hele leven hondstrouw geweest.
Het is hoe knellend het leven nu voelt.
En ook heel hypothetisch allemaal want diep van binnen ben ik er eigenlijk ook van overtuigd dat er toch geen vrouw is die op mij valt.
Ook om wat Olea daarover zegt.
Ik ben sowieso niet iemand op wie mensen (m/v) bij bosjes vallen. En ik ga al te lang voor hetero door om er ooit nog echt bij te kunnen horen in de echte queer scene (denk ik althans).
en enige wat je kunt doen, is bespreken. Kijken of er ruimte is om er binnen je relatie naar te kijken
dinsdag 2 april 2024 om 14:26
Cliché, maar ik denk wanneer je jezelf aanvaardt dat anderen dat automatisch ook doen.Olea schreef: ↑02-04-2024 13:32Ben bij jou wel benieuwd of je dat bij vrouwen ook zo hebt ervaren? Naar mijn gevoel (vooral gevoel want zo bijzonder veel ervaring heb ik ook weer niet...) geldt een beetje de regel dat lesbische vrouwen ofwel willen dat je jezelf als 100% (uitsluitend romantisch en seksueel) lesbisch ervaart, ook als je wel wat met mannen hebt gehad en daarover hebt gepraat, terwijl biseksuele vrouwen eigenlijk voornamelijk begrip hebben voor het seksuele stuk maar vaak weinig open staan voor een relatie op langere termijn.
Ik denk ook net als jij dat het misschien toch wel een groter onderdeel van jezelf uitmaakt dan je zelf merkt. Ik snap de opmerking van TO dus goed dat zij haar "queer"-kant wil erkennen, bij mij voel ik 'm soms meer aanwezig dan mij lief is. Al weet ik niet waarom me dat dan zo stoort. Want wat zou het mij moeten uitmaken dat de buitenwereld van mij "denkt" dat ik vrouwen seksueel opwindend zou vinden terwijl dat niet zo is? Van een 100% a-seksueel denken mensen op voorhand misschien ook wel dat het iemand is die mannen en/of vrouwen opwindend vindt...
dinsdag 2 april 2024 om 14:28
Ik lees wel veel verouderde of misplaatste vooroordelen over de queerscene of bepaalde percepties onder bepaalde groepen. Dat is echt een stuk opener geworden allemaal.
Ik snap dat je het lastig vindt, maar welke scenario’s zie je nu echt voor je?
1. Doorgaans als nu; niks zeggen, niets doen en een deel van jezelf dat om aandacht vraagt negeren.
2. Niks zeggen, wel doen en hopen dat je kunt leven met het idee dat je man bedriegt. Al is het maar door zo’n groot deel van jezelf te verbergen.
3. Wel zeggen, (nog) niks doen tot je weet wat je/jullie hier nu echt mee willen/kunnen.
4. Wel zeggen en meteen doen. Dan wordt het meer een aankondiging en moet man maar kijken wat hij ervan vindt.
Dat zijn volgens mij de opties. En dan kun je nog bakkeleien over wat “doen” is, maar als ik je partner zou zijn, zou ik het al erg naar vinden als je stiekem gaat flirtchatten en mij buitensluit. En of je monogaam wil zijn of hoe je dit evt zou kunnen combineren, maakt wat mij betreft voor de basisscenarios niet uit. Dat beslis je zelf of samen, afhankelijk van de eerste keuze die je maakt.
Ben zelf overigens pan-seksueel (geloof dat het zo heet tegenwoordig), maar daar altijd open over geweest. Dus ik herken niet heel veel van de gevoelens die je beschrijft. Ik denk dat als je dit echt omarmt en accepteert, het helemaal niet zo’n ding hoeft te zijn.
Ik snap dat je het lastig vindt, maar welke scenario’s zie je nu echt voor je?
1. Doorgaans als nu; niks zeggen, niets doen en een deel van jezelf dat om aandacht vraagt negeren.
2. Niks zeggen, wel doen en hopen dat je kunt leven met het idee dat je man bedriegt. Al is het maar door zo’n groot deel van jezelf te verbergen.
3. Wel zeggen, (nog) niks doen tot je weet wat je/jullie hier nu echt mee willen/kunnen.
4. Wel zeggen en meteen doen. Dan wordt het meer een aankondiging en moet man maar kijken wat hij ervan vindt.
Dat zijn volgens mij de opties. En dan kun je nog bakkeleien over wat “doen” is, maar als ik je partner zou zijn, zou ik het al erg naar vinden als je stiekem gaat flirtchatten en mij buitensluit. En of je monogaam wil zijn of hoe je dit evt zou kunnen combineren, maakt wat mij betreft voor de basisscenarios niet uit. Dat beslis je zelf of samen, afhankelijk van de eerste keuze die je maakt.
Ben zelf overigens pan-seksueel (geloof dat het zo heet tegenwoordig), maar daar altijd open over geweest. Dus ik herken niet heel veel van de gevoelens die je beschrijft. Ik denk dat als je dit echt omarmt en accepteert, het helemaal niet zo’n ding hoeft te zijn.
dinsdag 2 april 2024 om 14:34
Hmm, welk stukje bedoel je hier precies? Ik heb niet het idee dat anderen iets niet van mij aanvaarden hoor. Eerder een (voorbarige) conclusie trekken. Waarbij ik mensen meestal maar in de veronderstelling laat, want immers vaste relatie. Wat heeft het voor zin extra toelichting erop te geven. Het zou bijna gaan klinken als een verontschuldiging.
dinsdag 2 april 2024 om 14:43
Ik bedoelde wat je schreef over dat lesbische vrouwen willen dat xyz en bi-vrouwen willen dit of dat niet. En dat je invult welke conclusie mensen over je seksualiteit zouden trekken. Volgens mij doen mensen dat niet. Als we zoiets ervaren is het altijd een projectie van onze eigen onzekerheid en zodoende een self fulfilling prophecy.Olea schreef: ↑02-04-2024 14:34Hmm, welk stukje bedoel je hier precies? Ik heb niet het idee dat anderen iets niet van mij aanvaarden hoor. Eerder een (voorbarige) conclusie trekken. Waarbij ik mensen meestal maar in de veronderstelling laat, want immers vaste relatie. Wat heeft het voor zin extra toelichting erop te geven. Het zou bijna gaan klinken als een verontschuldiging.
dinsdag 2 april 2024 om 16:43
Ik denk dat andere mensen sowieso niet echt bezig zijn met andermans' geaardheid, tenzij iemand zit te hengelen (lees het topic: verliefd op vriend, maar hij is gay) maar ik heb het gevoel dat ik soort van door de mand te kunnen vallen zodra het onderwerp ter sprake zou komen. Niet alleen als het onderwerp door derden zou worden aangesneden, maar ook in het geval mocht mijn eigen partner bijv. aansnijden de seksualiteit te willen oppikken. Ik zou een groot probleem hebben en dat ligt niet aan haar. Hoewel ik in de verste verte niet van plan ben iets romantisch danwel seksueels te gaan "ontdekken" voelt het wel alsof het niet 100% klopt. Maar mogelijk hoeft dat ook niet. Voor wel meer mensen geldt dat hun oriëntatie breder is dan de (monogame) relatie die ze hebben voor de buitenwereld. Maar wanneer niet beide partners zichzelf als aseksueel/aromantisch beschouwen denk ik dat velen er wel vanuit zullen gaan dat mensen seksueel georiënteerd zijn richting de sekse van de persoon met wie ze al heel lang samen zijn.bijtie schreef: ↑02-04-2024 14:43Ik bedoelde wat je schreef over dat lesbische vrouwen willen dat xyz en bi-vrouwen willen dit of dat niet. En dat je invult welke conclusie mensen over je seksualiteit zouden trekken. Volgens mij doen mensen dat niet. Als we zoiets ervaren is het altijd een projectie van onze eigen onzekerheid en zodoende een self fulfilling prophecy.
Maar misschien is dat ook al wel te ver doorgedacht.
dinsdag 2 april 2024 om 17:39
Ja dat kan natuurlijk heel goed zo zijn, dat partners er vanuit gaan dat je hetero bent (in een hetero relatie). Maar alsnog gaat er niemand dood als vervolgens blijkt dat het anders is. Het is toch geen slecht nieuws ofzo, zoals dat je ongeneeslijk ziek blijkt te zijn of zoiets. Een relatie maakt sowieso crises en veranderingen door, partners die nieuwe kanten in/aan zichzelf ontdekken en misschien nader willen onderzoeken is daar één van. Het lijkt me niet makkelijk, dat zeker niet. Maar niet onoverkomelijk.Olea schreef: ↑02-04-2024 16:43Ik denk dat andere mensen sowieso niet echt bezig zijn met andermans' geaardheid, tenzij iemand zit te hengelen (lees het topic: verliefd op vriend, maar hij is gay) maar ik heb het gevoel dat ik soort van door de mand te kunnen vallen zodra het onderwerp ter sprake zou komen. Niet alleen als het onderwerp door derden zou worden aangesneden, maar ook in het geval mocht mijn eigen partner bijv. aansnijden de seksualiteit te willen oppikken. Ik zou een groot probleem hebben en dat ligt niet aan haar. Hoewel ik in de verste verte niet van plan ben iets romantisch danwel seksueels te gaan "ontdekken" voelt het wel alsof het niet 100% klopt. Maar mogelijk hoeft dat ook niet. Voor wel meer mensen geldt dat hun oriëntatie breder is dan de (monogame) relatie die ze hebben voor de buitenwereld. Maar wanneer niet beide partners zichzelf als aseksueel/aromantisch beschouwen denk ik dat velen er wel vanuit zullen gaan dat mensen seksueel georiënteerd zijn richting de sekse van de persoon met wie ze al heel lang samen zijn.
Maar misschien is dat ook al wel te ver doorgedacht.
dinsdag 2 april 2024 om 17:56
Het zal wel aan mij liggen dan. Maar ik denk niet dat je de zaak nu heel helder bekijkt.Sappho schreef: ↑02-04-2024 14:10Dit zou ik natuurlijk never nooit zo tegen iemand zeggen, dat is gewoon niet ethisch.
Je neemt deze ene zin nu helemaal uit context en gaat daar erg over door.
Dit is niet hoe ik in zijn algemeenheid ben of wil zijn he. Ik ben mijn hele leven hondstrouw geweest.
Het is hoe knellend het leven nu voelt.
En ook heel hypothetisch allemaal want diep van binnen ben ik er eigenlijk ook van overtuigd dat er toch geen vrouw is die op mij valt.
Ook om wat Olea daarover zegt.
Ik ben sowieso niet iemand op wie mensen (m/v) bij bosjes vallen. En ik ga al te lang voor hetero door om er ooit nog echt bij te kunnen horen in de echte queer scene (denk ik althans).
dinsdag 2 april 2024 om 18:22
Mogelijk.
Maar als ik er zo in zou staan als jij insinueert, dan had ik niet hier gepost maar op pakweg second love. Dat doe ik dus niet. Ik handel nergens naar.
Ik zit er wel mee, een leven dat steeds meer knelt met wie ik ben.
En een dergelijke struggle hebben wellicht veel meer mensen van mijn leeftijd. Moeilijk om te weten wat een ander ervaart. Deze van mij ben ik alleen nog niet bij anderen tegengekomen.
sappho wijzigde dit bericht op 02-04-2024 18:24
12.43% gewijzigd
dinsdag 2 april 2024 om 18:23
Ik bedoelde niet zozeer dat ze ervan uitgaan dat je hetero bent maar dat ze er op zijn minst vanuit gaan dat je valt op "het geslacht" van degene met wie je een relatie hebt en niet dat je in zijn algemeenheid niet aan seks moet denken met iemand van die sekse. Tenzij je je nadrukkelijk als aseksueel hebt geïntroduceerd.bijtie schreef: ↑02-04-2024 17:39Ja dat kan natuurlijk heel goed zo zijn, dat partners er vanuit gaan dat je hetero bent (in een hetero relatie). Maar alsnog gaat er niemand dood als vervolgens blijkt dat het anders is. Het is toch geen slecht nieuws ofzo, zoals dat je ongeneeslijk ziek blijkt te zijn of zoiets. Een relatie maakt sowieso crises en veranderingen door, partners die nieuwe kanten in/aan zichzelf ontdekken en misschien nader willen onderzoeken is daar één van. Het lijkt me niet makkelijk, dat zeker niet. Maar niet onoverkomelijk.
dinsdag 2 april 2024 om 18:37
Ok. Maar, en dan?Olea schreef: ↑02-04-2024 18:23Ik bedoelde niet zozeer dat ze ervan uitgaan dat je hetero bent maar dat ze er op zijn minst vanuit gaan dat je valt op "het geslacht" van degene met wie je een relatie hebt en niet dat je in zijn algemeenheid niet aan seks moet denken met iemand van die sekse. Tenzij je je nadrukkelijk als aseksueel hebt geïntroduceerd.
Ik mis iets geloof ik.
dinsdag 2 april 2024 om 18:50
Precies wat ik ook dacht.Rooss4.0 schreef: ↑02-04-2024 12:40Als je relatie echt goed is is dit toch een bespreekpunt? Ik moet er serieus niet aan denken dat mijn partner met dusdanig sterke gevoelens rondloopt zonder dat hij dat mij zou durven delen, daar zou ik vele malen verdrietiger van worden dan dat hele biromantischseksuele plaatje.
dinsdag 2 april 2024 om 18:51
Ja, nou ja, dat brengt bij mij dus af en toe een imposter gevoel teweeg. Zowel ten opzichte van mijzelf als ten opzichte van mijn partner.
Had jij met je ex die homo bleek te zijn langdurig een relatie kunnen hebben als je al van hem wist dat hij nooit meer seksueel aangetrokken zou zijn tot vrouwen? Of had dat misschien ook gevoeld of je hem tekort zou doen? Of zou je je zelfs afgewezen kunnen voelen als hij seksuele toenaderingen die jij deed steeds zou afwijzen?
Want het voelt nu een beetje "niks aan het handje" maar ik weet heel goed dat dat zo is omdat er seksueel niks wordt verwacht.
dinsdag 2 april 2024 om 21:09
Dit vind ik zelf dus ook vreselijk. Maar ik denk dat hij er last van zou hebben en ik ook. Dat hij denkt ‘ok en nu’ en op die vraag heb ik geen antwoord.
En dat hij er altijd toch iets achter gaat zoeken als ik gewoon met een vriendin afspreek.
dinsdag 2 april 2024 om 21:49
Haha dat is een leuke vraag. Ik zou dit gevoel weg willen toveren eigenlijk. Ik wil het niet.Logingedoe schreef: ↑02-04-2024 21:34Maar wat zou je willen dan? Het alleen uitzoeken en hem informeren als… wanneer?
Hoe zie je dat voor je?
Of anders gesteld; als je kon toveren, wat zou je dan toveren?
En anders een fijne latrelatie met een vrouw naast de relatie die ik nu heb.
(Dat dat niet gaat gebeuren snap ik natuurlijk ook wel.)
dinsdag 2 april 2024 om 22:05
Wacht ik dacht dat dit hypothetisch was maar je hebt het over jouw relatie?Olea schreef: ↑02-04-2024 18:51Ja, nou ja, dat brengt bij mij dus af en toe een imposter gevoel teweeg. Zowel ten opzichte van mijzelf als ten opzichte van mijn partner.
Had jij met je ex die homo bleek te zijn langdurig een relatie kunnen hebben als je al van hem wist dat hij nooit meer seksueel aangetrokken zou zijn tot vrouwen? Of had dat misschien ook gevoeld of je hem tekort zou doen? Of zou je je zelfs afgewezen kunnen voelen als hij seksuele toenaderingen die jij deed steeds zou afwijzen?
Want het voelt nu een beetje "niks aan het handje" maar ik weet heel goed dat dat zo is omdat er seksueel niks wordt verwacht.
Als je partner idd niet anders weet dan dat je a-seksueel bent, en jij dacht dat zelf ooit ook misschien, maar nu ontdek je andere gevoelens, dan houd je dat imposter gevoel als het niet besproken kan worden. Of de relatie zoiets kan dragen weet je niet van tevoren. Maar wat is het alternatief, je leven lang geheime gevoelens in je relatie en het gevoel dat je een bedrieger bent. Heb je dan nog een gelukkige relatie samen?
dinsdag 2 april 2024 om 22:06
Is het in jouw geval niet ook gewoon een fantasie omdat je nog nooit een relatie hebt gehad met een vrouw? Dat je dan wellicht idealiseert dat dat (ook) goed bij je zou passen?
Een lange relatie is sowieso vaak complex denk ik en al helemaal al geaardheidskwesties gaan opspelen.
Loopt het romantisch minder dat je (nu) veel bezig bent met vrouwen? Omdat je je vooral in romantische zin aangetrokken voelt, meer dan in fysieke of seksuele zin?
Het zou goed kunnen dat jij in mijn schoenen had gestaan en ik in de jouwe als we allebei "de andere weg" op waren geslagen. Interessante gedachtegang. Ik denk dat ik het mij ook was blijven afvragen. Ik mag van mijzelf niet klagen omdat ik met beide seksen heb geëxperimenteerd
Ik ben wel blij dat ik nooit een crush heb gehad maar aan de andere kant denk ik: betekent dit dat ik aseksueel en aromantisch ben geworden?
olea wijzigde dit bericht op 02-04-2024 22:39
Reden: autocorrect :-D
Reden: autocorrect :-D
0.34% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
