Relaties
alle pijlers
Ik val op vrouwen, wat moet ik met die gevoelens?
dinsdag 2 april 2024 om 00:20
Een nieuwe nick voor alle zekerheid.
Ik heb zo lang nagedacht of ik dit durfde te posten.
Ik ben erg lang in verwarring geweest over mijn seksuele oriëntatie. Al zo lang ik weet word ik het vaakst en het meest intens verliefd op vrouwen, maar seksueel val ik juist bijna alleen op mannen (kan daar ook wel verliefd op worden maar minder snel).
Ik begreep mezelf daarin nooit. De labels hetero, homo, bi, ze pasten mij niet.
Totdat een jaar of 4 geleden alles ineens exact op zijn plek viel. Het heeft een naam wat ik ben. Biromantisch biseksueel: maar romantisch val ik voor pakweg 80% op vrouwen, compleet hoteldebotel vlinders in de buik en de hele dag aan haar denken, maar seksueel val ik juist 90% op mannen (met heel heel soms ook een verliefdheid).
Ik ben nooit uit de kast gekomen, mede omdat ik bovenstaande lang zelf niet zo heb kunnen duiden. Ik negeerde mijn lesbische kant, werd als twintiger verliefd op mijn man, we zijn 20 jaar samen en we hebben een gezin. We hebben het goed, klikken op alle vlakken. Eind goed al goed.
Maar toch knaagt het. Ik heb mijn leven lang mijn verlangens verzwegen. Verliefdheden op vrouwen zijn nooit wederzijds geweest. Nooit opgebiecht maar wel opgelet en er was nooit ook maar een glimp van een signaal. Maar ik denk stiekem zo vaak ‘wat als?’ Ik word soms gek van mezelf.
Mijn man kent deze kant van mij ook niet, want eerst kon ik er zelf geen woorden aan geven en na al die jaren voelt het raar. Ik ben gewend dit stil te houden en ben bang voor wat ik overhoop zou halen. Nu zijn mijn gedachten vrij. Maar wat doet het met onze relatie als ik dit wel vertel, wat moet hij hiermee? Gaat zijn beeld van mij wankelen, waarover gaat hij (door)vragen? Lijkt het of ik vreemd wil gaan? Wil ik dat? Ik wil onze levens niet overhoop halen. En er is geen concrete aanleiding. Ja, er is ook nu een vrouw die ik erg leuk vind maar ook dat gaat niks worden.
Al sta ik ook niet voor mezelf in als dat wel wederzijds zou zijn. En daarin schrik ik soms ook wel van mezelf. Ik zou zo eigenlijk ook zo graag willen weten hoe het is om met een vrouw te zijn. Niet zozeer een avontuurtje maar een liefdesrelatie. Maar dat kan niet. Soms hoop ik dat mijn huidige relatie stukloopt enkel zodat ik dat zou kunnen uitzoeken. Maar die wens is toch eigenlijk onethisch en er zijn kinderen in het spel, dus zwijg ik maar weer verder en stop het weg.
Kortom voor de buitenwereld ben ik hetero, van binnen voel ik me queer. Die queerkant van mij wil uitbreken maar dat gaat eigenlijk niet, en het zeurt en schuurt steeds meer met de jaren. Ik zet geen stap buiten de lijntjes, nooit gedaan, maar van binnen voelt het zo eenzaam.
Er is geen quick fix, dat besef ik. Het voelt ook alsof ik de enige ben in deze situatie, dus misschien zoek ik dat wel het meeste: herkenning.
Ik heb zo lang nagedacht of ik dit durfde te posten.
Ik ben erg lang in verwarring geweest over mijn seksuele oriëntatie. Al zo lang ik weet word ik het vaakst en het meest intens verliefd op vrouwen, maar seksueel val ik juist bijna alleen op mannen (kan daar ook wel verliefd op worden maar minder snel).
Ik begreep mezelf daarin nooit. De labels hetero, homo, bi, ze pasten mij niet.
Totdat een jaar of 4 geleden alles ineens exact op zijn plek viel. Het heeft een naam wat ik ben. Biromantisch biseksueel: maar romantisch val ik voor pakweg 80% op vrouwen, compleet hoteldebotel vlinders in de buik en de hele dag aan haar denken, maar seksueel val ik juist 90% op mannen (met heel heel soms ook een verliefdheid).
Ik ben nooit uit de kast gekomen, mede omdat ik bovenstaande lang zelf niet zo heb kunnen duiden. Ik negeerde mijn lesbische kant, werd als twintiger verliefd op mijn man, we zijn 20 jaar samen en we hebben een gezin. We hebben het goed, klikken op alle vlakken. Eind goed al goed.
Maar toch knaagt het. Ik heb mijn leven lang mijn verlangens verzwegen. Verliefdheden op vrouwen zijn nooit wederzijds geweest. Nooit opgebiecht maar wel opgelet en er was nooit ook maar een glimp van een signaal. Maar ik denk stiekem zo vaak ‘wat als?’ Ik word soms gek van mezelf.
Mijn man kent deze kant van mij ook niet, want eerst kon ik er zelf geen woorden aan geven en na al die jaren voelt het raar. Ik ben gewend dit stil te houden en ben bang voor wat ik overhoop zou halen. Nu zijn mijn gedachten vrij. Maar wat doet het met onze relatie als ik dit wel vertel, wat moet hij hiermee? Gaat zijn beeld van mij wankelen, waarover gaat hij (door)vragen? Lijkt het of ik vreemd wil gaan? Wil ik dat? Ik wil onze levens niet overhoop halen. En er is geen concrete aanleiding. Ja, er is ook nu een vrouw die ik erg leuk vind maar ook dat gaat niks worden.
Al sta ik ook niet voor mezelf in als dat wel wederzijds zou zijn. En daarin schrik ik soms ook wel van mezelf. Ik zou zo eigenlijk ook zo graag willen weten hoe het is om met een vrouw te zijn. Niet zozeer een avontuurtje maar een liefdesrelatie. Maar dat kan niet. Soms hoop ik dat mijn huidige relatie stukloopt enkel zodat ik dat zou kunnen uitzoeken. Maar die wens is toch eigenlijk onethisch en er zijn kinderen in het spel, dus zwijg ik maar weer verder en stop het weg.
Kortom voor de buitenwereld ben ik hetero, van binnen voel ik me queer. Die queerkant van mij wil uitbreken maar dat gaat eigenlijk niet, en het zeurt en schuurt steeds meer met de jaren. Ik zet geen stap buiten de lijntjes, nooit gedaan, maar van binnen voelt het zo eenzaam.
Er is geen quick fix, dat besef ik. Het voelt ook alsof ik de enige ben in deze situatie, dus misschien zoek ik dat wel het meeste: herkenning.
dinsdag 2 april 2024 om 11:23
Dat is een flink contrast tussen verlangen/identiteit en je handelen/dagelijks leven. Zeker als je dat niet kan uitspreken geeft dat spanning. Maar als je er niet over praat, blijf je in dezelfde kringetjes ronddraaien in je eigen hoofd. Dat geeft frustratie, maar nu er gevoelens in het spel zijn voor een ander ook risico dat je jezelf overtuigt dat het wel oke is om te handelen naar de gevoelens omdat het om een vrouw gaat.
Zowel geheimhouden als handelen kan tussen jou en je man (en dus je gezin) in komen te staan, dat is eigenlijk nu al een beetje aan de hand als je fantaseert over een relatiebreuk.
Zou je queerkant ruimte kunnen innemen binnen de relatie die je nu hebt? Om te beginnen door er open over te zijn naar je man?
Contacten in de queer community kunnen fijn zijn omdat je begrepen wordt en jezelf kunt laten zien. En dan bedoel ik niet dat je daar op zoek gaat naar een vrouw (iig niet zonder overleg met je man) maar gewoon, leuke activiteiten doen of naar bijeenkomsten gaan die binnen de community georganiseerd worden.
Zowel geheimhouden als handelen kan tussen jou en je man (en dus je gezin) in komen te staan, dat is eigenlijk nu al een beetje aan de hand als je fantaseert over een relatiebreuk.
Zou je queerkant ruimte kunnen innemen binnen de relatie die je nu hebt? Om te beginnen door er open over te zijn naar je man?
Contacten in de queer community kunnen fijn zijn omdat je begrepen wordt en jezelf kunt laten zien. En dan bedoel ik niet dat je daar op zoek gaat naar een vrouw (iig niet zonder overleg met je man) maar gewoon, leuke activiteiten doen of naar bijeenkomsten gaan die binnen de community georganiseerd worden.
What a nuanced anxiety
dinsdag 2 april 2024 om 11:30
Ik zou het toch opengooien, dus erover praten met je man. Dat hoeft niet allemaal in 1 keer, je kunt het eens met hem hebben over verschillende relatievormen, hoe je weet of je homo/hetero bent etc. Dan kun je eens peilen hoe hij 'in de wedstrijd staat'. Hij weet ook niet dat je vroeger bijna alleen maar verliefd werd op meisjes? Misschien kun je daar eens mee beginnen?
Het is natuurlijk makkelijker als je voor je gevoel helemaal in een bepaald plaatje past (homo, bi, hetero) maar ik denk dat dat voor veel mensen niet zo is. Er is (zo zie ik het) een soort schaal, waar iedereen zich ergens op bevindt. Ik wist als tiener al dat ik meisjes óók aantrekkelijk vond, maar niet op de manier waarop ik verliefd was op jongens. Nu (40+) heb ik al een jaar of 15 geen vrouw meer ontmoet waar ik het echt warm van kreeg, ik sluit alleen niet uit dat dat ooit nog komt. Volgens mij kunnen zulke gevoelens dus ook prima nog veranderen/verschuiven tijdens je leven.
Kortom: Ik zou langzaam over seksuele/romantische voorkeur praten met je man, zodat de stap minder groot wordt om je gevoelens met hem te delen. Als je er met elkaar over kunt praten dan voelt het waarschijnlijk al zoveel beter voor jou! Daarna zijn er ontzettend veel mogelijkheden, misschien blijft het bij praten, misschien is je man wel ruimdenkender dan jij denkt en kun je je gevoelens ontdekken.
Het is natuurlijk makkelijker als je voor je gevoel helemaal in een bepaald plaatje past (homo, bi, hetero) maar ik denk dat dat voor veel mensen niet zo is. Er is (zo zie ik het) een soort schaal, waar iedereen zich ergens op bevindt. Ik wist als tiener al dat ik meisjes óók aantrekkelijk vond, maar niet op de manier waarop ik verliefd was op jongens. Nu (40+) heb ik al een jaar of 15 geen vrouw meer ontmoet waar ik het echt warm van kreeg, ik sluit alleen niet uit dat dat ooit nog komt. Volgens mij kunnen zulke gevoelens dus ook prima nog veranderen/verschuiven tijdens je leven.
Kortom: Ik zou langzaam over seksuele/romantische voorkeur praten met je man, zodat de stap minder groot wordt om je gevoelens met hem te delen. Als je er met elkaar over kunt praten dan voelt het waarschijnlijk al zoveel beter voor jou! Daarna zijn er ontzettend veel mogelijkheden, misschien blijft het bij praten, misschien is je man wel ruimdenkender dan jij denkt en kun je je gevoelens ontdekken.
dinsdag 2 april 2024 om 11:31
dinsdag 2 april 2024 om 11:34
Oh en helemaal eens met wat Doreia zegt. Een monogame relatie is sowieso niet altijd makkelijk, ook niet als je 100% hetero bent. Het fantaseren over andere mogelijkheden (man of vrouw) is denk ik erg herkenbaar voor velen. Bij jou zit er nog een dimensie bíj, die je altijd geheim hebt gehouden, dat weegt extra zwaar.
dinsdag 2 april 2024 om 11:39
Je bent getrouwd dus als je dit gaat uitzoeken is het vreemdgaan. Of het nou met een man of een vrouw is. Ervan uitgaande dat je een monogaam huwelijk hebt.
Als je dit dus wil uitzoeken dan zul je met je ma er over moeten praten of hij je dat kan gunnen en anders zal je bij hem weg moeten.
Ik ben overigens zelf bi met een monogame relatie met een man. Ik ga dus niet achter andere mensen (man of vrouw aan). Dat je op beide kan vallen wil niet zeggen dag het ook beide moet.
Als je dit dus wil uitzoeken dan zul je met je ma er over moeten praten of hij je dat kan gunnen en anders zal je bij hem weg moeten.
Ik ben overigens zelf bi met een monogame relatie met een man. Ik ga dus niet achter andere mensen (man of vrouw aan). Dat je op beide kan vallen wil niet zeggen dag het ook beide moet.
dinsdag 2 april 2024 om 11:40
Lastig TO. Ik herken mij wel wat in je verhaal maar dan vanaf de andere kant. 
Ook bij mij liggen de seksuele en romantische oriëntatie uiteen, maar met dat verschil dat het bij mij nooit echt heel erg is gaan knagen. Ik heb gekozen voor een relatie waarbij de romantische, verliefde gevoelens een belangrijkere rol toebedeeld hebben gekregen dan de seksuele. Ik heb vanaf het begin ook geweten hoe mijn partner ongeveer ten opzichte van seksualiteit staat en dacht dus dat de kous daarmee dan af kon zijn.
Het is ook niet zo dat ik het mis, ik zou het binnen de relatie denk ik sowieso niet echt meer terug kunnen vinden mocht de gelegenheid zich voordoen, maar daarbij heb ik heel soms ook wel de gedachte: had het in principe wel gekund een relatie te vinden die zowel qua romantiek als seksualiteit vervullend was geweest?
Want daar waar het aanvankelijk voor mij "sluitend" leek te zijn vanwege enige mate a-seksualiteit van mijn partner, daar ben ik ervan overtuigd dat er in geen 12 jaar meer iets gebeurd is omdat het niet matcht met mijn eigen seksualiteit...
En ik worstel er heel erg mee of ik er over moet praten. Ik heb namelijk geen behoefte of intentie het te onderzoeken en een verliefdheid of crush of seksuele aantrekkingskracht ten opzichte van een ander heb ik ook nooit gehad.
Ook bij mij liggen de seksuele en romantische oriëntatie uiteen, maar met dat verschil dat het bij mij nooit echt heel erg is gaan knagen. Ik heb gekozen voor een relatie waarbij de romantische, verliefde gevoelens een belangrijkere rol toebedeeld hebben gekregen dan de seksuele. Ik heb vanaf het begin ook geweten hoe mijn partner ongeveer ten opzichte van seksualiteit staat en dacht dus dat de kous daarmee dan af kon zijn. Het is ook niet zo dat ik het mis, ik zou het binnen de relatie denk ik sowieso niet echt meer terug kunnen vinden mocht de gelegenheid zich voordoen, maar daarbij heb ik heel soms ook wel de gedachte: had het in principe wel gekund een relatie te vinden die zowel qua romantiek als seksualiteit vervullend was geweest?
Want daar waar het aanvankelijk voor mij "sluitend" leek te zijn vanwege enige mate a-seksualiteit van mijn partner, daar ben ik ervan overtuigd dat er in geen 12 jaar meer iets gebeurd is omdat het niet matcht met mijn eigen seksualiteit...
En ik worstel er heel erg mee of ik er over moet praten. Ik heb namelijk geen behoefte of intentie het te onderzoeken en een verliefdheid of crush of seksuele aantrekkingskracht ten opzichte van een ander heb ik ook nooit gehad.
dinsdag 2 april 2024 om 11:44
Ik denk dat je niet de enige bent, er zijn zoveel opties op dat gebied en we weten eigenlijk nog maar zo weinig, er moeten meer mensen zijn.
De vraag is nu: houd je van je man?
En houd dan in je achterhoofd dat 'houden van' iets heel anders is dan de vlinders en kriebels van het begin.
Uiteindelijk heb je een relatie met één persoon. Of die ene persoon man of vrouw is/was/wil zijn/worden, doet er eigenlijk niet zoveel toe. Je koopt geen drie huizen met drie verschillende relaties. Je hebt geen seks met 5 verschillende relaties in 5 verschillende bedden.
Dus als je van je man houdt, waarom zou je er dan iets mee moeten? Als je hart een keer overslaat van een leuke vrouw bij de fitness, geniet er dan gewoon van en verder niks. Of misschien haal je er een keer een mooie vriendschap uit, die dan dieper gaat dan koffie leuten aan de keukentafel.
Ik ben getrouwd en ik val gewoon op mannen, maar ik ren verder ook niet elke vent na die ik enigszins aantrekkelijk vind. Uiteindelijk ga je voor een gezamelijke toekomst met die ene. En over het algemeen vind men toch dat, als je huwelijksbootje zinkende is, dat je dat dan eerst afrond voordat je aan een nieuwe boot begint. Maar als je huwelijksbootje nog stevig is, waarom 'moet' je dan iets. Je 'moet' helemaal niks, als je tevreden bent met je leven, waarom dan alles overhoop gooien?
Als je een fijne baan hebt kun je toch ook wel eens bij de verhalen van iemand anders denken: 'goh, dat lijkt me toch ook geweldig', zonder dat je meteen *poef* aan het solliciteren slaat.
Wat je man betreft: die van mij zou waarschijnlijk meteen vragen of ik interesse zou hebben in een triootje
. Maar dat kun jij zelf het beste inschatten.
Iets voorzichtiger: als je een leuke vrouw ziet zou je eens iets kunnen zeggen als 'goh, daar zou ik best vriendinnen mee willen zijn'. En dan kijken hoe hij reageert en vandaaruit het gesprek verder voeren. Of niet natuurlijk.
De vraag is nu: houd je van je man?
En houd dan in je achterhoofd dat 'houden van' iets heel anders is dan de vlinders en kriebels van het begin.
Uiteindelijk heb je een relatie met één persoon. Of die ene persoon man of vrouw is/was/wil zijn/worden, doet er eigenlijk niet zoveel toe. Je koopt geen drie huizen met drie verschillende relaties. Je hebt geen seks met 5 verschillende relaties in 5 verschillende bedden.
Dus als je van je man houdt, waarom zou je er dan iets mee moeten? Als je hart een keer overslaat van een leuke vrouw bij de fitness, geniet er dan gewoon van en verder niks. Of misschien haal je er een keer een mooie vriendschap uit, die dan dieper gaat dan koffie leuten aan de keukentafel.
Ik ben getrouwd en ik val gewoon op mannen, maar ik ren verder ook niet elke vent na die ik enigszins aantrekkelijk vind. Uiteindelijk ga je voor een gezamelijke toekomst met die ene. En over het algemeen vind men toch dat, als je huwelijksbootje zinkende is, dat je dat dan eerst afrond voordat je aan een nieuwe boot begint. Maar als je huwelijksbootje nog stevig is, waarom 'moet' je dan iets. Je 'moet' helemaal niks, als je tevreden bent met je leven, waarom dan alles overhoop gooien?
Als je een fijne baan hebt kun je toch ook wel eens bij de verhalen van iemand anders denken: 'goh, dat lijkt me toch ook geweldig', zonder dat je meteen *poef* aan het solliciteren slaat.
Wat je man betreft: die van mij zou waarschijnlijk meteen vragen of ik interesse zou hebben in een triootje
. Maar dat kun jij zelf het beste inschatten.Iets voorzichtiger: als je een leuke vrouw ziet zou je eens iets kunnen zeggen als 'goh, daar zou ik best vriendinnen mee willen zijn'. En dan kijken hoe hij reageert en vandaaruit het gesprek verder voeren. Of niet natuurlijk.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
dinsdag 2 april 2024 om 11:57
Ik denk niet dat je als 'biseksueel en biromantisch' persoon ervan uit moet gaan dat je van twee walletjes mag eten.
Je zit in een relatie. Dan heb je denk ik afgesproken dat je exclusief bent. Dus het klinkt eigenlijk meer, alsof je niet meer monogaam wilt zijn.
Je hebt ergens voor gekozen. En dat betekent niet dat je er niet op terug mag komen, maar dat heeft dan wel consequenties.
Bovendien, als je die consequenties niet wilt, wat moet jouw man precies met die informatie? Wat als hij jou die informatie over hemzelf zou geven? Je zou van een heel stuk minder knetter onzeker worden.
Je zit in een relatie. Dan heb je denk ik afgesproken dat je exclusief bent. Dus het klinkt eigenlijk meer, alsof je niet meer monogaam wilt zijn.
Je hebt ergens voor gekozen. En dat betekent niet dat je er niet op terug mag komen, maar dat heeft dan wel consequenties.
Bovendien, als je die consequenties niet wilt, wat moet jouw man precies met die informatie? Wat als hij jou die informatie over hemzelf zou geven? Je zou van een heel stuk minder knetter onzeker worden.
dinsdag 2 april 2024 om 11:59
Lijkt me ook. Maar blijkbaar is er toch ook een verondersteld recht om je te ontplooien naar gelang je label. Bij schrijnende gevallen kan ik daar nog mee inkomen. Maar bij dit soort ingewikkelde ‘labels’ maak je toch ook gewoon een keuze op een bepaald moment? Je kan niet alles hebben. En je hoeft, naar mijn mening, ook niet alles uit te proberen.
dinsdag 2 april 2024 om 12:09
Ik vind het niet klinken alsof TO van twee walletjes wil eten. Ook denk ik niet dat voor biseksuelen (of -romantici) geldt dat zij vinden dat het een soort recht is dat ze dat zou mogen onderzoeken.
Omdat TO geen ervaring heeft opgedaan met vrouwen, waarvan ze wél aangeeft dat haar romantische voorkeur er naar uitgaat (meer dan naar mannen) snap ik wel dat ze af en toe die gedachten kan hebben. Maar je weet het niet TO, misschien is jouw voorkeur voorál romantisch en zou zoiets helemaal stuk lopen op seksualiteit. Zoals ik ook van sommige vrouwen weet dat ze best kunnen genieten van seks met een vrouw maar niet aan een relatie of romantiek moeten denken.
Geniet je wel van seksualiteit met mannen (algemeen, maar met je partner in het bijzonder) en is er wel enige sprake van romantiek, ook al ervaar je nu een soort romantische crush voor iemand anders?
Omdat TO geen ervaring heeft opgedaan met vrouwen, waarvan ze wél aangeeft dat haar romantische voorkeur er naar uitgaat (meer dan naar mannen) snap ik wel dat ze af en toe die gedachten kan hebben. Maar je weet het niet TO, misschien is jouw voorkeur voorál romantisch en zou zoiets helemaal stuk lopen op seksualiteit. Zoals ik ook van sommige vrouwen weet dat ze best kunnen genieten van seks met een vrouw maar niet aan een relatie of romantiek moeten denken.
Geniet je wel van seksualiteit met mannen (algemeen, maar met je partner in het bijzonder) en is er wel enige sprake van romantiek, ook al ervaar je nu een soort romantische crush voor iemand anders?
dinsdag 2 april 2024 om 12:14
Als jij in een relatie gestapt bent op hè moment dat je jezelf amper kende… is het niet zo raar dat je nu in deze positie bent
Misschien moet je eerst nog beter proberen te bevatten wie jij eigenlijk bent.
Misschien is het slim om daar hulp bij te zoeken, iemand die je vragen stelt en je helpt je gevoel aan te boren
Misschien moet je eerst nog beter proberen te bevatten wie jij eigenlijk bent.
Misschien is het slim om daar hulp bij te zoeken, iemand die je vragen stelt en je helpt je gevoel aan te boren
dinsdag 2 april 2024 om 12:18
TO verwoordt het als ‘de queer kant in mij die wil uitbreken’. En ze staat niet in voor zichzelf mocht haar verliefdheid op die ene vrouw beantwoord worden. Dat klinkt toch aardig in de richting van een recht dat onderzocht mag worden.
TO benoemt ook dat het schuurt, wat logisch is. De vraag is of dat anders is dan in de meeste relaties waarbij je uiteindelijk settled voor één partner.
dinsdag 2 april 2024 om 12:21
Het is wel iets, dat ze kan bespreken met haar man
Vergelijkbaar met mensen (=mannen) die thuis droogstaan en van hun partner best wat mogen proberen buitenshuis
Of echtparen die bepaalde vrijheden afspreken
Alleen zou ik TO aanraden eerst beter te gaan snappen waar ze tegenaanloopt anders gaat ze een hele kwetsbare tijd tegemoet
dinsdag 2 april 2024 om 12:26
Absoluut. Mocht ik ooit hele sterke biseksuele gevoelens ontwikkelen dan hoop ik dat ik dat met mijn vrouw kan bespreken. Maar als de insteek al is dat TO niet voor zichzelf in kan staan op het moment dat haar verliefdheid op een vrouw wederzijds blijkt te zijn, dan hebben we het toch over een iets andere situatie?
dinsdag 2 april 2024 om 12:27
Hmm dat klopt wel idd, maar de vraag is of het gewoon nieuwsgierigheid is of dat zij ervaart dat het romantisch gezien gewoon niet klopt. Vandaar ook al mijn vraag, of ze wél geniet van de seksualiteit (vaak toch wel een belangrijk onderdeel wat een relatie onderscheidt van een vriendschap) en of er, ondanks dat de romantische voorkeur meer naar vrouwen uitgaat, er nog wel in enige mate is.Fairway schreef: ↑02-04-2024 12:18TO verwoordt het als ‘de queer kant in mij die wil uitbreken’. En ze staat niet in voor zichzelf mocht haar verliefdheid op die ene vrouw beantwoord worden. Dat klinkt toch aardig in de richting van een recht dat onderzocht mag worden.
TO benoemt ook dat het schuurt, wat logisch is. De vraag is of dat anders is dan in de meeste relaties waarbij je uiteindelijk settled voor één partner.
Natuurlijk zal die romantiek na 20 jaar relatie anders zijn dan de crush die je in het begin had, maar hoe verder de mismatch uiteen ligt, hoe ingewikkelder.
dinsdag 2 april 2024 om 12:30
Zelfs als je vooraf wel hebt geëxperimenteerd en jezelf hebt leven kennen kan het maken van zo'n keuze heel ingewikkeld zijn, wanneer romantische gevoelens en seksuele gevoelens zo ver uit elkaar liggen. Je komt dan op een situatie dat het ofwel gaat knagen (TO) of dat je ermee hebt leren omgaan (ik), al kan het in beide gevallen voelen als een soort zelfontkenning.Lila-Linda schreef: ↑02-04-2024 12:14Als jij in een relatie gestapt bent op hè moment dat je jezelf amper kende… is het niet zo raar dat je nu in deze positie bent
Misschien moet je eerst nog beter proberen te bevatten wie jij eigenlijk bent.
Misschien is het slim om daar hulp bij te zoeken, iemand die je vragen stelt en je helpt je gevoel aan te boren
Maar zoals anderen al schrijven: ook als je heteroseksueel bent en in een relatie zonder seks zit, ren je waarschijnlijk niet elke man achterna die je aantrekkelijk vindt.
dinsdag 2 april 2024 om 12:37
Maar dan is er meer stuk in haar relatie dan ze zelf door heeft of durft toe te gevenFairway schreef: ↑02-04-2024 12:26Absoluut. Mocht ik ooit hele sterke biseksuele gevoelens ontwikkelen dan hoop ik dat ik dat met mijn vrouw kan bespreken. Maar als de insteek al is dat TO niet voor zichzelf in kan staan op het moment dat haar verliefdheid op een vrouw wederzijds blijkt te zijn, dan hebben we het toch over een iets andere situatie?
dinsdag 2 april 2024 om 12:38
Ze schrijft in de OP dat ‘alles klopt’ bij haar man. En als ik haar label goed begrijp (wel seksuele gevoelens voor mannen) dan zal het op het gebied van seksualiteit dus ook wel goed zitten.Olea schreef: ↑02-04-2024 12:27Hmm dat klopt wel idd, maar de vraag is of het gewoon nieuwsgierigheid is of dat zij ervaart dat het romantisch gezien gewoon niet klopt. Vandaar ook al mijn vraag, of ze wél geniet van de seksualiteit (vaak toch wel een belangrijk onderdeel wat een relatie onderscheidt van een vriendschap) en of er, ondanks dat de romantische voorkeur meer naar vrouwen uitgaat, er nog wel in enige mate is.
dinsdag 2 april 2024 om 12:40
dinsdag 2 april 2024 om 12:41
Het kan ook een mentaliteitskwestie zijn, of inzicht, zoals in zowat elk topic, dat hoeft niet per sé aan de relatie te liggen. Vandaar dus mijn vraag of het feit dat het om een ‘label’ gaat, TO wat meer sterkt in het idee dat ze iets moet met haar gevoelens.Lila-Linda schreef: ↑02-04-2024 12:37Maar dan is er meer stuk in haar relatie dan ze zelf door heeft of durft toe te geven
dinsdag 2 april 2024 om 12:43
Dan is misschien vooral de vraag hoe het zit met het romantische stuk... Al vind ik wel dat TO daarbij in acht moet nemen dat romantiek en verliefdheid in iedere relatie, ook bij degenen voor wie romantische en seksuele geaardheid wel overeenkomt, na twintig jaar wat afgevlakter zal voelen dan in het begin. Juist fysieke aantrekkingskracht en seksualiteit kan daar vaak bij helpen om die gevoelens te voeden.
dinsdag 2 april 2024 om 13:17
Dank voor all jullie reacties!
Allereerst: ik vind zomaar van twee walletjes eten niet oké, ik heb dus ook nooit zoiets gedaan en ik wil dat ook niet. Ik heb een erg sterk verantwoordelijkheidsgevoel.
Ik vind het wel moeilijk.
Misschien dat Olea er het dichtste bij komt in het begrijpen van hoe dit voelt, dank voor jouw reactie!
Ik snap ook wel wat Rooss zegt. Ik word er verdrietig van dat ik dit niet deel met mijn man maar ik ben tegelijkertijd bang voor de consequenties van het wel delen. Want dit met hem delen voelt toch als een aanval op de relatie die ik niet zomaar kan, wil, durf te doen. En eenmaal uitgesproken is er geen weg meer terug. Ik denk niet dat hij mij zal veroordelen maar wel dat het hem verwart wat hij van mij moet denken en dat hij zijn vertrouwen in mij verliest.
Aan een trio moet ik echt niet denken. Dat is dus precies waar ik echt helemaal geen enkele behoefte aan heb, seks met een vrouw zonder verdere diepere connectie. Wat dat betreft ben ik denk ik het omgekeerde van veel andere vrouwen.
Verder is onze relatie redelijk, we zijn wel meer uit elkaar gegroeid sinds de kinderen er zijn (en we hebben nog meer nare dingen meegemaakt). Ik denk dat dat wel een rol speelt, dat het nu meer knaagt. Onze relatie is een heel stuk beter geweest dan het nu is, ook na de beginperiode. Na 10 jaar was het echt anders dan nu na 20.
Eerst kon ik het allemaal goed genoeg counteren en bijv een hopeloze crush op een collega omzetten in extra hard aan een gezamenlijk project werken. Lastig was het wel want zo’n crush is niet even iets kortstondigs maar duurt jaren. Maar het was te doen.
De laatste tijd vind ik het dus steeds moeilijker worden. Dat stukje is misschien moeilijker te volgen voor iemand die 100% hetero is. Al weet ik natuurlijk niet wat een ander voelt. Maar het voelt als de keuze tussen zelfontkenning en vreemdgaan, en doe dus al jaren dat eerste met daarbij met regelmaat zelf in een fantasiewereld duiken.
Ik heb al maanden geen contact meer met huidige crush en toch blijft die.
Ik zou willen dat ik veel eerder al had geweten dat het twee schalen zijn, niet één. Toen ik dat las kon ik mezelf onmiddellijk plaatsen op beide schalen, wat me mijn leven lang met een enkele schaal nooit was gelukt. Eigenlijk wist ik al lang hoe ik in elkaar zat, maar bij gebrek aan de juiste termen heb ik het voor mezelf altijd ontkend. In zoverre maakt dat label wel uit. Ik had mezelf graag als puber al beter gesnapt. Ik zat er toen ook erg mee en deelde dat met niemand.
Maar inderdaad wie weet werkt het met een vrouw ook wel helemaal niet, of is er niet eens een vrouw met wie het wederzijds zou zijn. Ik weet het niet. Gooi ik nu dan de levens van meerdere mensen overhoop omwille van een onbestemd droombeeld? Nee dat kan ik niet maken.
En zo gaat het kringetje verder.
Allereerst: ik vind zomaar van twee walletjes eten niet oké, ik heb dus ook nooit zoiets gedaan en ik wil dat ook niet. Ik heb een erg sterk verantwoordelijkheidsgevoel.
Ik vind het wel moeilijk.
Misschien dat Olea er het dichtste bij komt in het begrijpen van hoe dit voelt, dank voor jouw reactie!
Ik snap ook wel wat Rooss zegt. Ik word er verdrietig van dat ik dit niet deel met mijn man maar ik ben tegelijkertijd bang voor de consequenties van het wel delen. Want dit met hem delen voelt toch als een aanval op de relatie die ik niet zomaar kan, wil, durf te doen. En eenmaal uitgesproken is er geen weg meer terug. Ik denk niet dat hij mij zal veroordelen maar wel dat het hem verwart wat hij van mij moet denken en dat hij zijn vertrouwen in mij verliest.
Aan een trio moet ik echt niet denken. Dat is dus precies waar ik echt helemaal geen enkele behoefte aan heb, seks met een vrouw zonder verdere diepere connectie. Wat dat betreft ben ik denk ik het omgekeerde van veel andere vrouwen.
Verder is onze relatie redelijk, we zijn wel meer uit elkaar gegroeid sinds de kinderen er zijn (en we hebben nog meer nare dingen meegemaakt). Ik denk dat dat wel een rol speelt, dat het nu meer knaagt. Onze relatie is een heel stuk beter geweest dan het nu is, ook na de beginperiode. Na 10 jaar was het echt anders dan nu na 20.
Eerst kon ik het allemaal goed genoeg counteren en bijv een hopeloze crush op een collega omzetten in extra hard aan een gezamenlijk project werken. Lastig was het wel want zo’n crush is niet even iets kortstondigs maar duurt jaren. Maar het was te doen.
De laatste tijd vind ik het dus steeds moeilijker worden. Dat stukje is misschien moeilijker te volgen voor iemand die 100% hetero is. Al weet ik natuurlijk niet wat een ander voelt. Maar het voelt als de keuze tussen zelfontkenning en vreemdgaan, en doe dus al jaren dat eerste met daarbij met regelmaat zelf in een fantasiewereld duiken.
Ik heb al maanden geen contact meer met huidige crush en toch blijft die.
Ik zou willen dat ik veel eerder al had geweten dat het twee schalen zijn, niet één. Toen ik dat las kon ik mezelf onmiddellijk plaatsen op beide schalen, wat me mijn leven lang met een enkele schaal nooit was gelukt. Eigenlijk wist ik al lang hoe ik in elkaar zat, maar bij gebrek aan de juiste termen heb ik het voor mezelf altijd ontkend. In zoverre maakt dat label wel uit. Ik had mezelf graag als puber al beter gesnapt. Ik zat er toen ook erg mee en deelde dat met niemand.
Maar inderdaad wie weet werkt het met een vrouw ook wel helemaal niet, of is er niet eens een vrouw met wie het wederzijds zou zijn. Ik weet het niet. Gooi ik nu dan de levens van meerdere mensen overhoop omwille van een onbestemd droombeeld? Nee dat kan ik niet maken.
En zo gaat het kringetje verder.
dinsdag 2 april 2024 om 13:17
Ik heb ook een ambigue seksuele geaardheid. Maar ik zit niet in een relatie dus ik 'mag' alles zijn, doen, uitzoeken etc. Alleen heb ik die behoefte niet zo sterk. Ik denk omdat het bij jou een verboden vrucht is dat je het zo sterk voelt? Je denkt dat het niet welkom is in je relatie.
Waarschijnlijk is het minder erg voor je relatie dan je denkt. In mijn geval wist tot op heden elke man met wie ik een relatie had al dat ik niet hetero ben, zelfs zonder dat ik het zelf wist of ermee bezig was. Ik denk dat je seksuele geaardheid toch wel een groot onderdeel van je identiteit uitmaakt zonder dat je het zelf merkt. De meeste van mijn exen waren eveneens bi of iig niet 100% hetero, eentje zelfs homo, daar zoek ik ze absoluut niet op uit maar iets trekt elkaar aan blijkbaar.
Er zit in ieder geval nog ontzettend veel ruimte tussen jezelf uiten zoals je bent, en daadwerkelijk relaties aangaan met anderen. Ik kan gelukkig altijd en overal wel mezelf zijn, als je open bent krijg je ook veel terug. Dan merk je al snel dat het heel normaal is dat je geaardheid queer, fluïde of onduidelijk is, dat het niet zo groot hoeft te zijn. Je mag verliefdheden hebben, ook in een relatie, dat is normaal.
Edit n.a.v. je laatste post: zulke crushes en fantasieën ken ik zelf alleen maar van toen ik in een (ongezonde) lange relatie zat. Het lijkt wel alsof jullie relatie vooral het probleem is, en niet zozeer je geaardheid.
Waarschijnlijk is het minder erg voor je relatie dan je denkt. In mijn geval wist tot op heden elke man met wie ik een relatie had al dat ik niet hetero ben, zelfs zonder dat ik het zelf wist of ermee bezig was. Ik denk dat je seksuele geaardheid toch wel een groot onderdeel van je identiteit uitmaakt zonder dat je het zelf merkt. De meeste van mijn exen waren eveneens bi of iig niet 100% hetero, eentje zelfs homo, daar zoek ik ze absoluut niet op uit maar iets trekt elkaar aan blijkbaar.
Er zit in ieder geval nog ontzettend veel ruimte tussen jezelf uiten zoals je bent, en daadwerkelijk relaties aangaan met anderen. Ik kan gelukkig altijd en overal wel mezelf zijn, als je open bent krijg je ook veel terug. Dan merk je al snel dat het heel normaal is dat je geaardheid queer, fluïde of onduidelijk is, dat het niet zo groot hoeft te zijn. Je mag verliefdheden hebben, ook in een relatie, dat is normaal.
Edit n.a.v. je laatste post: zulke crushes en fantasieën ken ik zelf alleen maar van toen ik in een (ongezonde) lange relatie zat. Het lijkt wel alsof jullie relatie vooral het probleem is, en niet zozeer je geaardheid.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
