Relaties
alle pijlers
Interculturele Relaties deel 21
maandag 5 februari 2007 om 21:46
dinsdag 6 februari 2007 om 01:09
Margaretha, 4 jaar samen met mijn vriend die uit Cuba komt, hebben in Centraal Amerika gewoond en wonen nu in Europa.
Hey chica's I'm back. Het was echt een sprookje! Ik heb het héél goed gemaakt! Een paar dagen vol amor, feest, eten, vrienden, domino, drinken, muziek, scooter door de stad, dansen en zon. Voor wat betreft de Master weet ik nu hoe alles zit. Ik ga dan deze week 'solliciteren' (weet niet hoe ik 't anders moet zeggen). Op zich maak ik wel kans denk ik, ik heb veel pluspunten op mijn cv, alleen zijn mijn cijfers nogal modaal (dit jaar wel beter dan vorige jaren), dus ik weet 't niet. Vriend ziet 't heel positief in, vertelt tegen iedereen dat ik in Spanje ga studeren, en dat we gaan trouwen. (en kinderen krijgen, vandaag wil hij er 20, morgen maar één, en dat ik bij de VN ga werken
). In Madrid heb ik 't ook goed gehad, een paar bekenden opgezocht en verder vooral 'culturele' dingen (ja, dat klinkt stom vind ik zelf ook maar jullie weten wel wat ik bedoel). -in een plaatsje net buiten de stad dat behoort tot UNESCO werelderfgoed heb ik tientallen ooievaars gezien!!!! in nesten en ook overvliegend. en ook iets van 30 foto's gemaakt :D. Echt een hoogepunt voor mij (mijn moeder vond me toen echt een boer). Verder musea, het geboortehuis van Cervantes, de Spaanse Rijschool, stadswandeling, koninklijk paleis, botanische tuinen, dat werk.
Morgen ga ik bijlezen, nu ga ik slapen want ik heb morgen te vroeg college -en ben nu bij mijn ouders. Sweet dreams!
Hey chica's I'm back. Het was echt een sprookje! Ik heb het héél goed gemaakt! Een paar dagen vol amor, feest, eten, vrienden, domino, drinken, muziek, scooter door de stad, dansen en zon. Voor wat betreft de Master weet ik nu hoe alles zit. Ik ga dan deze week 'solliciteren' (weet niet hoe ik 't anders moet zeggen). Op zich maak ik wel kans denk ik, ik heb veel pluspunten op mijn cv, alleen zijn mijn cijfers nogal modaal (dit jaar wel beter dan vorige jaren), dus ik weet 't niet. Vriend ziet 't heel positief in, vertelt tegen iedereen dat ik in Spanje ga studeren, en dat we gaan trouwen. (en kinderen krijgen, vandaag wil hij er 20, morgen maar één, en dat ik bij de VN ga werken
). In Madrid heb ik 't ook goed gehad, een paar bekenden opgezocht en verder vooral 'culturele' dingen (ja, dat klinkt stom vind ik zelf ook maar jullie weten wel wat ik bedoel). -in een plaatsje net buiten de stad dat behoort tot UNESCO werelderfgoed heb ik tientallen ooievaars gezien!!!! in nesten en ook overvliegend. en ook iets van 30 foto's gemaakt :D. Echt een hoogepunt voor mij (mijn moeder vond me toen echt een boer). Verder musea, het geboortehuis van Cervantes, de Spaanse Rijschool, stadswandeling, koninklijk paleis, botanische tuinen, dat werk. Morgen ga ik bijlezen, nu ga ik slapen want ik heb morgen te vroeg college -en ben nu bij mijn ouders. Sweet dreams!
dinsdag 6 februari 2007 om 14:12
Egopost: vriend zijn nogal on-Afrikaanse 'veel dingen regelen mood' was een beetje ingezakt. Niet zo gek als je iedere dag om 6.00 uur je bed uit moet. Dus heb ik net de appartementenjacht voor hem geopend in de stad waar hij nu werkt en straks ook gaat studeren. Donderdag kan hij al ergens gaan kijken. Heb er een dubbel gevoel over, want ik ben natuurlijk een grote egoïst ;). Van de ene kant wil ik niet dat hij verhuist, want dan zie ik hem veel minder. Van de andere kant wil ik wel een fris en fruitige man om me heen áls ik hem zie, en het openbaar vervoer begint hem langzaam op te breken.
dinsdag 6 februari 2007 om 14:54
Margaretha: klinkt super jouw verhalen! Ik hoop echt dat het gaat lopen zoals je graag wilt!!
Ekue: ik begrijp je dilemma...ondanks de verhuisperikelen is het mooi dat het zo goed tussen jullie gaat.
Ego: gister vriend geprobeerd te bellen, kreeg 'm niet te pakken, vandaag wel. Hij is weer gewoon heel lief aan de telefoon, en ziet de problemen niet zo. Hij vindt dat we elkaar wel begrijpen (over het algemeen) en dat hij z'n best doet met de taal (doet 'ie trouwens ook, al gaat het wel erg langzaam. Ik merk dat hij nieuwe woorden gebruikt) Ikzelf wil er, rationeel gezien, een punt achter zetten. Er verandert weinig en ondanks z'n goede bedoelingen geeft 'ie me niet genoeg, of althans niet wat ik wil. Maar oh wat is het moeilijk, al die twijfel, laat ik niet iets moois gaan? Ik wil persoonlijk met hem praten maar ben bang dat ik weer door m'n knieen ga als ik hem zie. Dat had ik al toen we ophingen en hij "koesje" zei (heeft moeite met de "u") :( aaaahhh.... Het is moeilijk loslaten als je om iemand geeft.
Ekue: ik begrijp je dilemma...ondanks de verhuisperikelen is het mooi dat het zo goed tussen jullie gaat.
Ego: gister vriend geprobeerd te bellen, kreeg 'm niet te pakken, vandaag wel. Hij is weer gewoon heel lief aan de telefoon, en ziet de problemen niet zo. Hij vindt dat we elkaar wel begrijpen (over het algemeen) en dat hij z'n best doet met de taal (doet 'ie trouwens ook, al gaat het wel erg langzaam. Ik merk dat hij nieuwe woorden gebruikt) Ikzelf wil er, rationeel gezien, een punt achter zetten. Er verandert weinig en ondanks z'n goede bedoelingen geeft 'ie me niet genoeg, of althans niet wat ik wil. Maar oh wat is het moeilijk, al die twijfel, laat ik niet iets moois gaan? Ik wil persoonlijk met hem praten maar ben bang dat ik weer door m'n knieen ga als ik hem zie. Dat had ik al toen we ophingen en hij "koesje" zei (heeft moeite met de "u") :( aaaahhh.... Het is moeilijk loslaten als je om iemand geeft.
woensdag 7 februari 2007 om 08:58
Scarabee, vind het moeilijk om iets over jouw 'dilemma' te zeggen. Kan me je twijfel wel voorstellen, omdat er ook zo veel leuke dingen tussen jullie zijn en hij toch wel zijn best doet. Van de andere kant, als je eigenlijk al weet dat het uiteindelijk niet gaat werken, zou ik niet te lang wachten met er een punt achter zetten (zei hij niet laatst zelf aan de telefoon dat jij toch niet bij hem zou blijven?). Sterkte en ik hoop dat je doet wat het beste voor je is!
woensdag 7 februari 2007 om 16:29
Haaaai, Celtic hier (30 jaar) ... prille LDR (3 maanden) met een Italiaan (ook 30). Even kijken nog hoe het zich ontwikkelt maar vooralsnog positief gevoel erover!
Grappig he dat 'koesje' zo hebben sommigen ook moeite om het woord 'huur' uit te spreken. Dus wordt het: "Ik kan deze maand de hoer niet betalen"
Nou ik ben ook nog helemaal in love!!! Heb vorige week twee keer post ontvangen uit Italie: een handgeschreven brief en een zelfgebrand cd'tje met de soundtrack van Venetie. Onvoorstelbaar da's volgens mij jaaaaren geleden dat ik iets LEUKS met de post kreeg buiten de feest- en verjaardagen om behalve rekeningen!
Hij is erg zoet met woorden - zal wel typisch Italiaans zijn ... want ben dat van de Nederlandse mannen totaal niet gewend. Vind het soms moeilijk om me een houding te geven omdat ik me t.o.v. een Nederlander veel afwachtender op zou stellen omdat de meesten die ik trof zo gesloten als een oester waren en ik helemaal in de paniek schoot of ie me nou wel of niet leuk vind... dus nam ik automatisch een beetje afstand.
Grappig he dat 'koesje' zo hebben sommigen ook moeite om het woord 'huur' uit te spreken. Dus wordt het: "Ik kan deze maand de hoer niet betalen"
Nou ik ben ook nog helemaal in love!!! Heb vorige week twee keer post ontvangen uit Italie: een handgeschreven brief en een zelfgebrand cd'tje met de soundtrack van Venetie. Onvoorstelbaar da's volgens mij jaaaaren geleden dat ik iets LEUKS met de post kreeg buiten de feest- en verjaardagen om behalve rekeningen!
Hij is erg zoet met woorden - zal wel typisch Italiaans zijn ... want ben dat van de Nederlandse mannen totaal niet gewend. Vind het soms moeilijk om me een houding te geven omdat ik me t.o.v. een Nederlander veel afwachtender op zou stellen omdat de meesten die ik trof zo gesloten als een oester waren en ik helemaal in de paniek schoot of ie me nou wel of niet leuk vind... dus nam ik automatisch een beetje afstand.
donderdag 8 februari 2007 om 09:12
Heeeerlijk, al die mensen die helemaal verliefd zijn teruggekomen van hun reisje naar hun lover.
Biggetje, zal niet makkelijk zijn, neem ik aan? Hem hier naar toe halen, bedoel ik. Ik zal voor jullie duimen!
Celtic, jaaahaaa, Italianen zijn nogal van de zoete woordjes tegen vrouwen. Gewoon van genieten. Echt moeite doen ze alleen voor iemand die ze écht leuk vinden (een handgeschreven brief en een ceedeetje vallen daar wel onder.) Eén van mijn beste vrienden is een Italiaan en ik heb altijd heerlijke gesprekken met hem over man-vrouw dingen.
Biggetje, zal niet makkelijk zijn, neem ik aan? Hem hier naar toe halen, bedoel ik. Ik zal voor jullie duimen!
Celtic, jaaahaaa, Italianen zijn nogal van de zoete woordjes tegen vrouwen. Gewoon van genieten. Echt moeite doen ze alleen voor iemand die ze écht leuk vinden (een handgeschreven brief en een ceedeetje vallen daar wel onder.) Eén van mijn beste vrienden is een Italiaan en ik heb altijd heerlijke gesprekken met hem over man-vrouw dingen.
vrijdag 9 februari 2007 om 16:02
Niets multiculties meer te melden dames?
Zometeen met vriend naar huisje kijken. Misschien gaan we er wel samen in wonen. Al zegt mijn verstand dat het daar veel te vroeg voor is. En ehm, ik heb natuurlijk ook geen baan daar in de buurt.
Fijn weekend allemaal en geniet van jullie mannen (al dan niet op afstand)!!!
Zometeen met vriend naar huisje kijken. Misschien gaan we er wel samen in wonen. Al zegt mijn verstand dat het daar veel te vroeg voor is. En ehm, ik heb natuurlijk ook geen baan daar in de buurt.
Fijn weekend allemaal en geniet van jullie mannen (al dan niet op afstand)!!!
vrijdag 9 februari 2007 om 17:01
Leuk nieuw topic. Goede gelegenheid om me ook weer eens te melden:
Ik ben Hadea, 30 jaar en 2 1/5 jaar samen met mijn Senegalese Vlam. We wonen 1 1/5 jaar samen en - Fiefje let je op - sinds een paar maanden zijn we Islamitisch getrouwd. We zijn erg happy samen, weinig Interculturele hobbels hier.
Fiefje, je vroeg in het vorige topic of er iemand Islamitisch getrouwd was. Nou wij dus. Ik heb daar nooit problemen mee gehad. Omdat Vlam een actief gelovige is, is het voor hem belangrijk. Ik vind het dan niet hypocriet om mee te doen aan een religieus huwelijk. Wel zou ik het moeilijk vinden om voor de Imam (of voor de kerk, voor mijn part) te trouwen als geen van beiden echt iets met het geloof heeft. Dan zou ik me toch een beetje opgelaten voelen (zo van waarom nu ineens wel iets met het geloof doen). Ik ben zelf overigens noch moslim noch Christen.
Celtic, had ik al welkom gezegd? Leuk om te lezen dat je zo in luv bent. Ik vond het ook zo leuk aan Vlam dat hij zo openhartig en scheutig is met liefdesverklaringen. Dan zijn wij Nederlanders maar een koud volkje. (aan de andere kant ben ik er ook wel uit dat het persoonlijk is. Toen ik in Senegal was, viel het me op dat niemand zo enthousiast en aanrakerig was als de familie van Vlam)
Of we nog iets intercultureels te melden hebben? Ik wel. Vlam en ik hebben een loge, een vriend die zich opnieuw in onze stad is gaan vestigen en nog geen woonruimte heeft. Ik vind het gemak waarmee Vlam hem in huis gehaald heeft namelijk wel een echt cultuur-ding. Hij is daarnaast gelukkig geïntegreerd genoeg om eerst toestemming aan zijn vrouw te vragen. En ik ben geïntegreerd genoeg (in de Afrikaanse cultuur) om daar geen problemen mee te hebben. Jaartje geleden zou ik wel benauwd gekeken hebben, denk ik...
Ik leef momenteel dus met 2 Afrikaanse mannen en dat bevalt prima. Ze doen allebei hard hun best om het mij naar mijn zin te maken (de een uit liefde, de ander uit beleefdheid :P), dus het gaat vooralsnog erg goed.
Ik ben Hadea, 30 jaar en 2 1/5 jaar samen met mijn Senegalese Vlam. We wonen 1 1/5 jaar samen en - Fiefje let je op - sinds een paar maanden zijn we Islamitisch getrouwd. We zijn erg happy samen, weinig Interculturele hobbels hier.
Fiefje, je vroeg in het vorige topic of er iemand Islamitisch getrouwd was. Nou wij dus. Ik heb daar nooit problemen mee gehad. Omdat Vlam een actief gelovige is, is het voor hem belangrijk. Ik vind het dan niet hypocriet om mee te doen aan een religieus huwelijk. Wel zou ik het moeilijk vinden om voor de Imam (of voor de kerk, voor mijn part) te trouwen als geen van beiden echt iets met het geloof heeft. Dan zou ik me toch een beetje opgelaten voelen (zo van waarom nu ineens wel iets met het geloof doen). Ik ben zelf overigens noch moslim noch Christen.
Celtic, had ik al welkom gezegd? Leuk om te lezen dat je zo in luv bent. Ik vond het ook zo leuk aan Vlam dat hij zo openhartig en scheutig is met liefdesverklaringen. Dan zijn wij Nederlanders maar een koud volkje. (aan de andere kant ben ik er ook wel uit dat het persoonlijk is. Toen ik in Senegal was, viel het me op dat niemand zo enthousiast en aanrakerig was als de familie van Vlam)
Of we nog iets intercultureels te melden hebben? Ik wel. Vlam en ik hebben een loge, een vriend die zich opnieuw in onze stad is gaan vestigen en nog geen woonruimte heeft. Ik vind het gemak waarmee Vlam hem in huis gehaald heeft namelijk wel een echt cultuur-ding. Hij is daarnaast gelukkig geïntegreerd genoeg om eerst toestemming aan zijn vrouw te vragen
. En ik ben geïntegreerd genoeg (in de Afrikaanse cultuur) om daar geen problemen mee te hebben. Jaartje geleden zou ik wel benauwd gekeken hebben, denk ik...Ik leef momenteel dus met 2 Afrikaanse mannen en dat bevalt prima. Ze doen allebei hard hun best om het mij naar mijn zin te maken (de een uit liefde, de ander uit beleefdheid :P), dus het gaat vooralsnog erg goed.
vrijdag 9 februari 2007 om 22:40
Ik heb weinig multicultureels meer te melden. Vriend en ik hebben sinds gister afstand van elkaar genomen. Het voelt verdomde rot, moet ik zeggen. En het liefst zou ik de situatie meteen terugdraaien. Maar ik denk dat dit uiteindelijk beter is.Ik heb hem gisteren opgezocht om over de relatie te praten. Hij vroeg wat ik wilde. Ik zei dat ik afstand wilde. Dat we beide ons best doen, maar geen goede combinatie zijn. En dat hij in veel opzichten voor mij nog een raadsel is, omdat ik hem niet goed begrijp. Ik moet wel zeggen dat hij echt z'n best doet met Nederlands, alleen het tempo waarin hij het leert is supertraag. Wat ik heel volwassen aan hem vond, is dat hij ruimte gaf. Als ik een andere man tegen zou komen waar ik goed mee kon praten, moest ik die maar 'pakken' (zo geschreven klinkt dit wat boerser dan hij bedoelde). Als ik me bedacht, moest ik hem bellen. "Ik ben hier," zei hij. Wat ik minder volwassen vond, was dat hij na wat knuffelen en huilen (ik) probeerde nog 1 keer seks te hebben. Wat ik geweigerd heb natuurlijk.Intussen probeer ik alles op 'n rijtje te zetten. Hij deed in mijn ogen niet alles goed, maar ik heb geprobeerd daar flexibel in te zijn. Er zit een verschil tussen star vasthouden aan je ideaalbeeld en over je grenzen laten lopen, en daar heb ik de balans in gezocht. Maar wat denk ik de echte reden is dat het niet werkt, is dat het me niet lukt me 100% te geven. En dat heeft denk ik niet eens zoveel met een andere cultuur te maken. Misschien ben ik er gewoon nog niet aan toe. Is er nog niet genoeg ruimte, hoe graag ik het ook zou willen en hoe lief ik hem ook vind.Wat blijft is een gevoel van leegte en kaalheid, van eenzaamheid en opnieuw beginnen. Laat een relatie maar zitten als het afscheid zo'n pijn doet. Ik weet dat dit gevoel voorbij gaat, maar ik trek nu liefst een paar dagen m'n dekbed over me heen.
vrijdag 9 februari 2007 om 22:54
Ah Scarabee. Het klonk de laatste tijd al alsof je al besloten had. Neemt niet weg dat het k*t is. Wat betreft in bed liggen met dekbed over je hoofd; gewoon doen voor een dagje. Of twee. (Ik moest het van een vriendin gaan doen, heb dat nog niet gedaan, maar zodra ik tijd heb ga ik het nog inhalen ).
Veel sterkte in ieder geval! *;
).Veel sterkte in ieder geval! *;
zaterdag 10 februari 2007 om 09:58
Hallo allemaal, ik ben hier nieuw en groen als gras
Onlangs ben ik een leuke man tegengekomen, hij is een inteligente egyptenaar. We zijn al verschillende malen uitgeweest en hij is echt wel een man man. Zelf ben ik een zelfstandige tante met dito baan.
Vanochtend realiseerde ik mij dat ik verliefd op hem aan het worden ben, ik ben alleen een beetje bang voor de negatieve verhalen die rondgaan over de mannen uit de middle east.
Wie kan mij wat informatie geven en waar ik rekening mee moet houden.
Onlangs ben ik een leuke man tegengekomen, hij is een inteligente egyptenaar. We zijn al verschillende malen uitgeweest en hij is echt wel een man man. Zelf ben ik een zelfstandige tante met dito baan.
Vanochtend realiseerde ik mij dat ik verliefd op hem aan het worden ben, ik ben alleen een beetje bang voor de negatieve verhalen die rondgaan over de mannen uit de middle east.
Wie kan mij wat informatie geven en waar ik rekening mee moet houden.
zaterdag 10 februari 2007 om 11:42
Goedemorgen allemaal!
Nadine, welkom! Leuk, een relatie met een Egyptenaar hadden we hier nog niet, toch? Ik kan je niet zo veel vertellen over mannen uit die regio, maar anderen hier op het forum vast wel.
Scarabee, sterkte! Een punt achter een relatie zetten is altijd k*t, ook als het eigenlijk beter is *;.
Hadea, heel herkenbaar. Ik ben ook veel gemakkelijker geworden in het ontvangen van gasten. Vrienden van vrienden van vriend blijven hier gerust wel eens slapen, als ze de volgende ochtend in 'mijn' stad moeten zijn. Maarrrrr, andersom zal ik nooit zo worden dat ik mensen die zo ver weg staan zou inschakelen als ik een logeeradres nodig had.
Pffft, vriend besloot gisteravond, vlak voor het tijdstip dat we naar een huisje zouden gaan kijken, dat hij toch niet wil gaan verhuizen. En ja hoor. Voor de twee avonden in de week dat hij naar school gaat (en daarna niet meer thuis kan komen) heeft hij ineens een vage kennis uit de kast getrokken die hij al jaren niet meer gezien heeft, maar waar hij nu dus twee nachten in de week blijft slapen. Soms kan ik hem echt niet volgen.
Nadine, welkom! Leuk, een relatie met een Egyptenaar hadden we hier nog niet, toch? Ik kan je niet zo veel vertellen over mannen uit die regio, maar anderen hier op het forum vast wel.
Scarabee, sterkte! Een punt achter een relatie zetten is altijd k*t, ook als het eigenlijk beter is *;.
Hadea, heel herkenbaar. Ik ben ook veel gemakkelijker geworden in het ontvangen van gasten. Vrienden van vrienden van vriend blijven hier gerust wel eens slapen, als ze de volgende ochtend in 'mijn' stad moeten zijn. Maarrrrr, andersom zal ik nooit zo worden dat ik mensen die zo ver weg staan zou inschakelen als ik een logeeradres nodig had.
Pffft, vriend besloot gisteravond, vlak voor het tijdstip dat we naar een huisje zouden gaan kijken, dat hij toch niet wil gaan verhuizen. En ja hoor. Voor de twee avonden in de week dat hij naar school gaat (en daarna niet meer thuis kan komen) heeft hij ineens een vage kennis uit de kast getrokken die hij al jaren niet meer gezien heeft, maar waar hij nu dus twee nachten in de week blijft slapen. Soms kan ik hem echt niet volgen.
zaterdag 10 februari 2007 om 15:00
Zie ook ander topic...
Morgen even met hem bellen, even over ons praten (zowiezo het woord ons, kwam nooit in mijn woordenboek voor (dit komt dan weer ego over, maar dat bedoel ik niet)maar het woordje ons, hij en ik, ik en hij....:D)
Gister zei iemand tegen me of het geen goed idee was om een maand-half jaar die kant op te gaan en de cultuur te ontdekken... en of het ook met langere tijd goed gaat.... vond ik wel een goed idee, maar dit moet ik eerst toch ff met hem bepraten....
tips?
Morgen even met hem bellen, even over ons praten (zowiezo het woord ons, kwam nooit in mijn woordenboek voor (dit komt dan weer ego over, maar dat bedoel ik niet)maar het woordje ons, hij en ik, ik en hij....:D)
Gister zei iemand tegen me of het geen goed idee was om een maand-half jaar die kant op te gaan en de cultuur te ontdekken... en of het ook met langere tijd goed gaat.... vond ik wel een goed idee, maar dit moet ik eerst toch ff met hem bepraten....
tips?
zaterdag 10 februari 2007 om 17:43
Bedankt voor alle steunbetuigingen. Dekbed-dag heb ik nog niet gedaan, wel een ultrahippe spijkerbroek (met smalle pijpjes en hoog bovenstuk) gekocht; schaamteloos shoppen helpt ook wel enigszins.Nadine, welkom! Volgens mij moet je je niet gek laten maken door die negatieve middle east-verhalen, maar ook weer niet al te naief zijn. Media schetsen vaak een heel eenzijdig beeld en het middenoosten als "as van het kwaad" is nu de nieuwste hype, lijkt het wel. Maar ondanks alle brandhaarden daar wonen er gewone mensen met gewone liefde, lijkt me. Volgens mij kan het best werken als jullie beiden goed van elkaar weten hoe jullie in het leven staan, en daar goed over kunnen communiceren. Bewust zijn van je eigen en elkaar afkomst en geloof/overtuigingen.Biggetje, bedoel je dat je erover denkt een tijdje naar de Dominicaanse Republiek te gaan? Why not, denk ik dan? Volg je hart, als het financieel ook allemaal kan natuurlijk... het is een hele stap, maar als het goed voelt, gewoon doen en zien wat er op je weg ligt!Ekue, wispelturig vriendje heb je ;) Ik dacht even "die gaan samenwonen en ze vindt een leuke baan in de buurt". Maar goed, je moet geen dingen overhaasten, en het mooie aan je vriend is wel dat 'ie probleemoplossend te werk gaat.Ik denk dat ik nu maar vanonder m'n dekbed naar m'n nieuwe spijkerbroek ga liggen kijken.
zaterdag 10 februari 2007 om 18:28
Leuk topic!
Ik ben nu net een maandje terug uit Indonesie waar ik een half jaar heb gezeten voor mn studie. En ja, jullie raden het al: ik ben totally in love terug gekomen...
Hoewel we wel elke dag contact hebben blijft het gevoel van missen natuurlijk ontzettend groot.Het plan is dat als ik over 1,5 jaar afgestudeerd ben, terug ga naar Indonesie om te kijken of we samen een toekomst kunnen hebben. Maar hoewel ik echt helemaal hotel de botel ben, bedenk ik me soms toch wel eens dat dit mischien wel een toekomstloze relatie is. Soms is liefde alleen gewoon niet genoeg: er komt denk ik namelijk zoveel bij kijken wil je echt samen verder (in Nederland)... Maar we zullen zien, ik hoop het echt van harte. En daarom vind ik het des te leuker als ik jullie geslaagde verhalen hier zo lees!
Ik ben nu net een maandje terug uit Indonesie waar ik een half jaar heb gezeten voor mn studie. En ja, jullie raden het al: ik ben totally in love terug gekomen...
Hoewel we wel elke dag contact hebben blijft het gevoel van missen natuurlijk ontzettend groot.Het plan is dat als ik over 1,5 jaar afgestudeerd ben, terug ga naar Indonesie om te kijken of we samen een toekomst kunnen hebben. Maar hoewel ik echt helemaal hotel de botel ben, bedenk ik me soms toch wel eens dat dit mischien wel een toekomstloze relatie is. Soms is liefde alleen gewoon niet genoeg: er komt denk ik namelijk zoveel bij kijken wil je echt samen verder (in Nederland)... Maar we zullen zien, ik hoop het echt van harte. En daarom vind ik het des te leuker als ik jullie geslaagde verhalen hier zo lees!
zondag 11 februari 2007 om 13:51
Nadine, net als dat je in Nederland verschillende types hebt, heb je dat in Egypte (MO) ook. Je kunt niet echt van 1 standaard uitgaan die dan wel voor iedereen zou gelden. Kijk gewoon hoe het gaat en probeer er niet te veel over na te denken. Dat wat jij van tevoren al in je hoofd hebt zitten halen kan dan namelijk tussen jullie in gaan staan. Tuurlijk, houd je ogen open, maar ga niet nu al allemaal beren op de weg plaatsen waar die misschien nooit gekomen zouden zijn als je er nu niet al zo druk mee bezig zou zijn.
Ik ben zelf ook heel onbevangen in mijn relatie (met een Libanees) gestapt met het idee: we zien wel waar het heen gaat. En het gaat hardstikke goed al zeg ik het zelf. Wij hebben ook wel eens onze verschillen, maar die moet je samen een plaats weten te geven.
Ik ben zelf ook heel onbevangen in mijn relatie (met een Libanees) gestapt met het idee: we zien wel waar het heen gaat. En het gaat hardstikke goed al zeg ik het zelf. Wij hebben ook wel eens onze verschillen, maar die moet je samen een plaats weten te geven.
zondag 11 februari 2007 om 15:09
Dank jullie wel voor de reacties en idd ik ken hem pas 2 maanden, dus ik doe rustig aan.
Hij vertelde mij wel dat het moeilijk is in NL om zijn geloof te belijden en hij gaat alleen op vrijdag naar de Mosk. Natuurlijk respecteer ik dat gewoon.
We praten altijd heel veel met elkaar, om van elkaar te leren.
Verder ben ik gewoon blanko en als jullie verder nog tips of ervaringen hebben, dan krijg ik die graag.
Hij vertelde mij wel dat het moeilijk is in NL om zijn geloof te belijden en hij gaat alleen op vrijdag naar de Mosk. Natuurlijk respecteer ik dat gewoon.
We praten altijd heel veel met elkaar, om van elkaar te leren.
Verder ben ik gewoon blanko en als jullie verder nog tips of ervaringen hebben, dan krijg ik die graag.
zondag 11 februari 2007 om 20:17
maandag 12 februari 2007 om 09:00
Welkom Hemingway (hoop dat ik het nu goed schrijf). Gaat het echt nog anderhalf jaar duren voor jullie elkaar weer zien? Of ga je eerder nog eens die kant op? Geniet van de liefde!
Biggetje hartstikke leuk dat je voor langere tijd die kant uit wilt gaan. Als ik naar buiten kijk is iedere reis richting zuiden overigens méér dan welkom.
Scarabee sjoppen is altijd een goede remedie! Vooral in de uitverkoop...
Vriend blijkt gewoon overal vreselijk goed over alles na te willen denken. Hij wil eerst sparen, inventariseren wat hij nog allemaal moet kopen, uitzoeken of hij na zijn proeftijd inderdaad een vast contract krijgt etc. voordat hij gaat verhuizen. En dat is dan wel weer vreselijk verstandig.
Biggetje hartstikke leuk dat je voor langere tijd die kant uit wilt gaan. Als ik naar buiten kijk is iedere reis richting zuiden overigens méér dan welkom.
Scarabee sjoppen is altijd een goede remedie! Vooral in de uitverkoop...
Vriend blijkt gewoon overal vreselijk goed over alles na te willen denken. Hij wil eerst sparen, inventariseren wat hij nog allemaal moet kopen, uitzoeken of hij na zijn proeftijd inderdaad een vast contract krijgt etc. voordat hij gaat verhuizen. En dat is dan wel weer vreselijk verstandig.
