Relaties
alle pijlers
Interculturele Relaties deel 21
vrijdag 16 februari 2007 om 12:07
Ik vind het wel belangrijk dat er een soort van evenwicht is. Maar dan ook min of meer naar draagkracht. Als ik met vriendinnen uit ben (allemaal student) dan betalen we steeds ieder een rondje. Als iemand een keer echt weinig geld heeft is het geen probleem, maar als iemand steeds niks betaald, dan vind ik dat irritant. Gewoon vanwege de onwil om de betalen. Als de wil er wel is, dan hoeft het evenwicht niet zo strak te zijn. Dat ik iets groters betaal en diegene geeft mij iets kleins terug. Maakt me niet zoveel uit als diegene iets groters gewoon niet kan betalen.
Als iemand zelf erg op de centen is, dan kan diegene dat terugkrijgen ook. Ik heb wel eens met iemand rondgereisd die zo was. Eerst betaalde ik rustig voor iedereen een biertje, maar toen ik merkte dat zij elke keer als ze een rondje haald geld aan iedereen vroeg, ging ik bij haar ook alles op de cent nauwkeurig uitrekenen. Ik hou er niet van als geld een discussiepunt is, maar ik ben ook niet op mijn achterhoofd gevallen natuurlijk.
En Biggetje, bij jullie is de draagkracht gewoon heel verschillend, dus is het ook niet heel gek dat jij meer betaald. Maar dat betekent ook weer niet dat je alles voor hem moet betalen. Als ik hem was zou ik dat ook niet prettig vinden. Maar doe gewoon waar jij je prettig bij voelt. En goed dat je je vriendin zegt dat haar uitlatingen je dwars zitten.
Als iemand zelf erg op de centen is, dan kan diegene dat terugkrijgen ook. Ik heb wel eens met iemand rondgereisd die zo was. Eerst betaalde ik rustig voor iedereen een biertje, maar toen ik merkte dat zij elke keer als ze een rondje haald geld aan iedereen vroeg, ging ik bij haar ook alles op de cent nauwkeurig uitrekenen. Ik hou er niet van als geld een discussiepunt is, maar ik ben ook niet op mijn achterhoofd gevallen natuurlijk.
En Biggetje, bij jullie is de draagkracht gewoon heel verschillend, dus is het ook niet heel gek dat jij meer betaald. Maar dat betekent ook weer niet dat je alles voor hem moet betalen. Als ik hem was zou ik dat ook niet prettig vinden. Maar doe gewoon waar jij je prettig bij voelt. En goed dat je je vriendin zegt dat haar uitlatingen je dwars zitten.
vrijdag 16 februari 2007 om 12:21
Ik zelf heb echt een hekel aan geld, het heeft voor mij geen waarde, dus ik geef het graag aan anderen uit.....
Ik ben ook meestal degene die een extra rondje geeft (en wij drinken allemaal mixjes a 4,50)
Door die opmerkingen heb ik nu zoiets van, weet je wat ik laat ze merken dat ik altijd meer haal dan jullie... Ga ik ook muggenziften... Ga ik opmerkingen maken van: Ja ik wil natuurlijk wel dat ik evenveel als jullie betaal...
Maar om eerlijk te zijn dat kan ik niet, zo ben ik niet....
Als het geen carnaval was van de week, zou ik ze niet eens bellen....
Maar waarschijnlijk zal die ene vriendin het wel doorgeven aan de rest... dus hopelijk ben ik van het gezeur af....
En anders kan ik altijd volgende week nog zeggen dat ik het heb uitgemaakt omdat ik hun gezeur zat was....
(natuurlijk belt hij me dan 2 dagen later omdat hij helemaal gek van me is, en wil dat het weer aan is, in het verhaaltje natuurlijk)
Ik heb gewoon koppijn van het gezeik.... Laat me gewoon lekker van hem genieten, het is al moeilijk genoeg dat ik hem niet in mijn bedje vind, en niet spontaan bij hem op bezoek kan....
enneh meiden bedankt!!!! (naar jullie meen ik het dan wel echt)
Ik ben ook meestal degene die een extra rondje geeft (en wij drinken allemaal mixjes a 4,50)
Door die opmerkingen heb ik nu zoiets van, weet je wat ik laat ze merken dat ik altijd meer haal dan jullie... Ga ik ook muggenziften... Ga ik opmerkingen maken van: Ja ik wil natuurlijk wel dat ik evenveel als jullie betaal...
Maar om eerlijk te zijn dat kan ik niet, zo ben ik niet....
Als het geen carnaval was van de week, zou ik ze niet eens bellen....
Maar waarschijnlijk zal die ene vriendin het wel doorgeven aan de rest... dus hopelijk ben ik van het gezeur af....
En anders kan ik altijd volgende week nog zeggen dat ik het heb uitgemaakt omdat ik hun gezeur zat was....
(natuurlijk belt hij me dan 2 dagen later omdat hij helemaal gek van me is, en wil dat het weer aan is, in het verhaaltje natuurlijk)
Ik heb gewoon koppijn van het gezeik.... Laat me gewoon lekker van hem genieten, het is al moeilijk genoeg dat ik hem niet in mijn bedje vind, en niet spontaan bij hem op bezoek kan....
enneh meiden bedankt!!!! (naar jullie meen ik het dan wel echt)
vrijdag 16 februari 2007 om 13:34
Vind het oprecht rot voor je Biggetje, dat de sfeer tussen jou en je vriendinnen (denk ik) niet echt spontaan en gezellig te noemen is.
Vriend en ik verdienen ongeveer hetzelfde. Ik woon duurer dan hij en heb een auto, maar daartegenover staat dat hij iedere maand een bedrag naar zijn familie overmaakt. Dus ook netto houden we ongeveer hetzelfde over. De balans in uitgaven is ook ongeveer gelijk, maar dat rekenen we niet uit. Als hij iets te vieren heeft, zoals gisteravond zijn toneelstuk, dan geeft hij de rondjes. Als we samen naar een verjaardag gaan, dan koopt degene met het meeste tijd het cadeau ongeacht of het "zijn" vriend is die jarig is of die van mij.
Vriend en ik verdienen ongeveer hetzelfde. Ik woon duurer dan hij en heb een auto, maar daartegenover staat dat hij iedere maand een bedrag naar zijn familie overmaakt. Dus ook netto houden we ongeveer hetzelfde over. De balans in uitgaven is ook ongeveer gelijk, maar dat rekenen we niet uit. Als hij iets te vieren heeft, zoals gisteravond zijn toneelstuk, dan geeft hij de rondjes. Als we samen naar een verjaardag gaan, dan koopt degene met het meeste tijd het cadeau ongeacht of het "zijn" vriend is die jarig is of die van mij.
vrijdag 16 februari 2007 om 16:19
Hoi allemaal!
Ik zal me ook nog even opnieuw voorstellen: Marlia, 22 jaar, nóg student maar op zoek naar een baan, 3,5 jaar samen met mijn vriend (ook 22) uit Guinee Conakry, West-Afrika.
Welkom voor de nieuwe interculti-relatie-hebbenden, leuke nieuwe combi's zitten er weer bij! Interessant!
Ik laat ook m'n neus weer even zien! Vriendlief is nu lekker bij mij, we zijn flink aan de slag om bewijzen te verzamelen voor het nu-toch-echt-in-aantocht-zijnde generaal pardon. We hebben er wel vertrouwen in...We hebben ook nog een beetje gevalentijnd, heb een geweldig parfummetje van hem gekregen (en hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen weet ik niet, want ik heb zelf altijd heel veel moeite om een lekkere te vinden, duurt soms wel een jaar, en hij heeft zomaar in een keer de goede te pakken! vond ik erg bijzonder!) en verder hebben we filmmarathon in bed gehouden met drankjes, nootjes en de slappe lach...Verder heb ik mijn afstudeerwerk eindelijk ingeleverd en heb ik 27 februari mijn eindgesprek, willen jullie duimen alsjeblieft? :$ Nu ben ik op zoek naar werk en ik heb een appartementje op het oog, dus ik zit in een goede stroming lijkt wel!
Op intercultureel gebied gebeurt er eigenlijk niet zoveel spannends op het moment. Wat alleen erg verdrietig is, is dat het momenteel echt heel slecht gaat in het land van mijn vriend, ook met zijn familie en dat we ze niet kunnen helpen en ook vaak niet kunnen spreken door verbroken telefoonverbindingen...Ik weet niet of jullie de film Hotel Rwanda hebben gezien, maar daar begint het nu naar mijn idee een beetje op te lijken daar, met gelukkig nog niet zoveel doden (het gaat ook niet om verdeling tussen stammen, maar om een dictatoriale president die zijn bevolking zo zwak mogelijk probeert te krijgen en opstanden daartegen), maar wel het idee dat er niks gedaan wordt en dat het contact met de buitenwereld zo slecht is. M'n vriend hoort af en toe dat vrienden van vroeger neergeknald worden en zijn (enige) broertje was er ook bijna bij....Het leven voor mn vriend is zo dubbel op dit moment, hij is zelf blij dat het eindelijk wat beter voor hem eruit ziet en dat wij ons leven een beetje op de rails gaan krijgen en tegelijkertijd weet hij dat zijn familie gevaar loopt en ook nog eens honger heeft. Op het ene moment is hij vrolijk en koopt hij bijvoorbeeld dure parfum voor mij en op het andere moment is hij depri en boos en wil hij nog geen broodje buiten de deur eten omdat hij zich dan schuldig voelt...Heel moeilijk voor hem en ook voor mij om mee om te gaan, want ik ken zijn familie niet (behalve van foto's en af en toe eens een begroeting door de telefoon) maar toch houd ik van ze omdat ze mijn vriend's familie zijn (vooral zijn moeder, dat is zo'n mooie en lieve mams en mijn vriend lijkt sprekend op haar).
Biggetje, dat gezeur over geld uit je omgeving is echt vervelend en ook herkenbaar! Als je vrienden het raar vinden dat jij af en toe eens iets voor je vriend betaalt, hoeven ze ook geen rondjes drank meer van je aan te nemen toch? Ik vind zelf dat als je van iemand houdt en het is een echt goede relatie, dan moet je niet moeilijk doen over geld. Ja, natuurlijk bij grote bedragen zou ik het ook niet zo snel doen maar zoals iemand anders al zei, als het in een soort balans blijft is het goed...Ik betaal ook wel eens iets voor mijn vriend, het zou nogal krom zijn als ik hem laat verhongeren en zelf daarna eens even lekker op vakantie ga of uit eten. Maar omgekeerd, als ik geen geld heb en hij heeft bij wijze van spreke 1 laatste euro en ik heb dorst, dan koopt hij van die ene euro een flesje drinken voor mij. Als hij me nou zou vragen een luxeproduct voor hem te kopen, zoals een dure telefoon, auto of merkkleding, dan is het iets anders...dat zou ik niet doen. Mijn vriend kan ook alleen bij mij terecht als hij geld zou moeten lenen, omdat ik de enige ben die hij vertrouwt op dat gebied. Ik hecht net als jij niet zoveel waarde aan geld, misschien ook wel omdat ik nooit arm ben geweest en daarom heb ik er geen moeite mee om het aan anderen uit te geven. Dat is blijkbaar raar, want ook ik krijg er nog steeds een hoop gezeur over...Blijkbaar geldt bij mijn ouders: voor wat hoort wat. Ook qua feestjes, wat Margaretha ook al noemde, zouden zij het type zijn om te berekenen wat ze aan de feestneus geven, terwijl ik gewoon een voor mij redelijk bedrag of een leuk cadeautje zou uitkiezen.
Nou wilde ik nog op iemand reageren, maar door mijn ellenlange posting ben ik het weer even kwijt...even rondneuzen nog...
Ik zal me ook nog even opnieuw voorstellen: Marlia, 22 jaar, nóg student maar op zoek naar een baan, 3,5 jaar samen met mijn vriend (ook 22) uit Guinee Conakry, West-Afrika.
Welkom voor de nieuwe interculti-relatie-hebbenden, leuke nieuwe combi's zitten er weer bij! Interessant!
Ik laat ook m'n neus weer even zien! Vriendlief is nu lekker bij mij, we zijn flink aan de slag om bewijzen te verzamelen voor het nu-toch-echt-in-aantocht-zijnde generaal pardon. We hebben er wel vertrouwen in...We hebben ook nog een beetje gevalentijnd, heb een geweldig parfummetje van hem gekregen (en hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen weet ik niet, want ik heb zelf altijd heel veel moeite om een lekkere te vinden, duurt soms wel een jaar, en hij heeft zomaar in een keer de goede te pakken! vond ik erg bijzonder!) en verder hebben we filmmarathon in bed gehouden met drankjes, nootjes en de slappe lach...Verder heb ik mijn afstudeerwerk eindelijk ingeleverd en heb ik 27 februari mijn eindgesprek, willen jullie duimen alsjeblieft? :$ Nu ben ik op zoek naar werk en ik heb een appartementje op het oog, dus ik zit in een goede stroming lijkt wel!
Op intercultureel gebied gebeurt er eigenlijk niet zoveel spannends op het moment. Wat alleen erg verdrietig is, is dat het momenteel echt heel slecht gaat in het land van mijn vriend, ook met zijn familie en dat we ze niet kunnen helpen en ook vaak niet kunnen spreken door verbroken telefoonverbindingen...Ik weet niet of jullie de film Hotel Rwanda hebben gezien, maar daar begint het nu naar mijn idee een beetje op te lijken daar, met gelukkig nog niet zoveel doden (het gaat ook niet om verdeling tussen stammen, maar om een dictatoriale president die zijn bevolking zo zwak mogelijk probeert te krijgen en opstanden daartegen), maar wel het idee dat er niks gedaan wordt en dat het contact met de buitenwereld zo slecht is. M'n vriend hoort af en toe dat vrienden van vroeger neergeknald worden en zijn (enige) broertje was er ook bijna bij....Het leven voor mn vriend is zo dubbel op dit moment, hij is zelf blij dat het eindelijk wat beter voor hem eruit ziet en dat wij ons leven een beetje op de rails gaan krijgen en tegelijkertijd weet hij dat zijn familie gevaar loopt en ook nog eens honger heeft. Op het ene moment is hij vrolijk en koopt hij bijvoorbeeld dure parfum voor mij en op het andere moment is hij depri en boos en wil hij nog geen broodje buiten de deur eten omdat hij zich dan schuldig voelt...Heel moeilijk voor hem en ook voor mij om mee om te gaan, want ik ken zijn familie niet (behalve van foto's en af en toe eens een begroeting door de telefoon) maar toch houd ik van ze omdat ze mijn vriend's familie zijn (vooral zijn moeder, dat is zo'n mooie en lieve mams en mijn vriend lijkt sprekend op haar).
Biggetje, dat gezeur over geld uit je omgeving is echt vervelend en ook herkenbaar! Als je vrienden het raar vinden dat jij af en toe eens iets voor je vriend betaalt, hoeven ze ook geen rondjes drank meer van je aan te nemen toch? Ik vind zelf dat als je van iemand houdt en het is een echt goede relatie, dan moet je niet moeilijk doen over geld. Ja, natuurlijk bij grote bedragen zou ik het ook niet zo snel doen maar zoals iemand anders al zei, als het in een soort balans blijft is het goed...Ik betaal ook wel eens iets voor mijn vriend, het zou nogal krom zijn als ik hem laat verhongeren en zelf daarna eens even lekker op vakantie ga of uit eten. Maar omgekeerd, als ik geen geld heb en hij heeft bij wijze van spreke 1 laatste euro en ik heb dorst, dan koopt hij van die ene euro een flesje drinken voor mij. Als hij me nou zou vragen een luxeproduct voor hem te kopen, zoals een dure telefoon, auto of merkkleding, dan is het iets anders...dat zou ik niet doen. Mijn vriend kan ook alleen bij mij terecht als hij geld zou moeten lenen, omdat ik de enige ben die hij vertrouwt op dat gebied. Ik hecht net als jij niet zoveel waarde aan geld, misschien ook wel omdat ik nooit arm ben geweest en daarom heb ik er geen moeite mee om het aan anderen uit te geven. Dat is blijkbaar raar, want ook ik krijg er nog steeds een hoop gezeur over...Blijkbaar geldt bij mijn ouders: voor wat hoort wat. Ook qua feestjes, wat Margaretha ook al noemde, zouden zij het type zijn om te berekenen wat ze aan de feestneus geven, terwijl ik gewoon een voor mij redelijk bedrag of een leuk cadeautje zou uitkiezen.
Nou wilde ik nog op iemand reageren, maar door mijn ellenlange posting ben ik het weer even kwijt...even rondneuzen nog...
vrijdag 16 februari 2007 om 16:31
Ohja, ik weet het weer! Ekue, wat leuk dat je vriend aan toneel doet en aan een voorstelling heeft meegedaan! Lijkt me mooi om te zien...verdrietig dat hij nooit met je vader hierover kan praten of samen spelen. Heeft hij je vader ook nooit leren kennen?
P.S. Speelt hij niet toevallig bij Doks (o.i.d.) in Utrecht? Dat zag ik laatst in Puberruil, was een toneelvereniging met opvallend veel Afrikanen ... Hebben jullie die aflevering trouwens ook gezien? Er werd geruild tussen Rolf, wereldvreemde, buiterlanderhatende boer en Saman, ambitieuze, spontane ex-asielzoeker...heb me zelden zo zitten ergeren als aan Rolf...
P.S. Speelt hij niet toevallig bij Doks (o.i.d.) in Utrecht? Dat zag ik laatst in Puberruil, was een toneelvereniging met opvallend veel Afrikanen ... Hebben jullie die aflevering trouwens ook gezien? Er werd geruild tussen Rolf, wereldvreemde, buiterlanderhatende boer en Saman, ambitieuze, spontane ex-asielzoeker...heb me zelden zo zitten ergeren als aan Rolf...
vrijdag 16 februari 2007 om 17:07
Marlia, kan me voorstellen dat het ontzettend moeilijk is voor je vriend. De machteloosheid en het niet precies op de hoogte zijn. Ik volg het nieuws uit Guinee via de website van de Franse wereldomroep en het ziet er inderdaad niet goed uit. Maar toch, ik hoop dat jullie kunnen genieten van de 'goede flow' waar jullie inzitten. Goed dat je je afstudeerwerk hebt ingeleverd, ik ga voor je duimen!!! En natuurlijk duim ik dan meteen voor het generaal pardon. Leuk ook om straks een appartementje te hebben. En met die baan heb je hopelijk meer geluk dan ik.
Vriend speelt niet in Utrecht, hij deed mee aan een stuk van de toneelacademie in Maastricht en denkt er nu over "voor vast" bij een toneelvereniging te gaan. Hij speelde een rol die mijn vader ook geweldig gevonden zou hebben, een hele passionele rol met veel emoties. Vriend heeft mijn vader nooit gekend, die is vier jaar geleden overleden, terwijl ik pas een half jaar met vriend ben.
Biggetje, kop op! Je vrienden zien straks wel in dat jij gelukkig bent en dat jullie relatie echt wel "in balans" is ook al verdien jij toevallig een westers salaris. Als het goede vriendinnen zijn, willen ze dat je gelukkig bent, toch?
Vriend speelt niet in Utrecht, hij deed mee aan een stuk van de toneelacademie in Maastricht en denkt er nu over "voor vast" bij een toneelvereniging te gaan. Hij speelde een rol die mijn vader ook geweldig gevonden zou hebben, een hele passionele rol met veel emoties. Vriend heeft mijn vader nooit gekend, die is vier jaar geleden overleden, terwijl ik pas een half jaar met vriend ben.
Biggetje, kop op! Je vrienden zien straks wel in dat jij gelukkig bent en dat jullie relatie echt wel "in balans" is ook al verdien jij toevallig een westers salaris. Als het goede vriendinnen zijn, willen ze dat je gelukkig bent, toch?
vrijdag 16 februari 2007 om 18:24
Chili: Zwaai zwaai!! :D
Marlia: Ik snap wel een beetje in wat voor situatie jullie nu zitten. Bij mijn schoonouders rommelt het ook al zo ontzettend lang. Gaat het eindelijk eens goed komt er weer zo'n kutland binnenvallen dat zich niet aan de regels wil houden, ligt alles weer over hoop. En nu is het nog steeds een bende...
Wil er graag heen, maar kan de tickets niet betalen omdat ze zo achterlijk duur zijn.
Maar ondertussen zit ik wel met een man thuis die er onder lijdt... Meestal stelt hij een dikke knuffel heel erg op prijs. Maar als hij in zo'n bui zit dan slaat dat gevoel op je over en zit je samen te sippen terwijl je er eigenlijk gewoon voor hem wilt zijn (maar goed, jij maakt je natuurlijk ook weer zorgen)
Sterkte *;
Bij ons betaalt 7obby (manlief) alles *grijns*
Whaha, bij ons kun je niet spreken over mijn of jouw geld, alles komt namelijk op mijn rekening binnen (alles lekker voor mij :P). We beslissen ook samen over onze aankopen (Behalve kleine dingetjes). meestal heb ik ook geen geld en geen pas op zak. Ik weet van mezelf dat ik te makkelijk geld uitgeef aan onzinnige zaken, dus voor mij is dit een prima oplossing. Ik krijg in principe nog steeds alles wat ik graag wil hebben.
Voelt wel lekker dat 7obby alles voor me betaalt. Ach, is ook maar net afhankelijk van wie er geld op zak heeft of wie de kaart in zijn portemonnee heeft.
En cadeautjes voor elkaar kopen gebeurt wel eens, maar ik kan dat toch niet geheim houden, dus echt veel nut heeft het ook niet, zodra ik het idee voor iets krijg, dan ben ik gelijk zo blij en opgewonden dat ik dat met hem moet delen :$. Weg verrassing.
Bij ons gaat dus alles op de grote hoop. 7obby verdient nu bruto 25 euro meer, maar ook toen ik bruto ruim 400 euro meer verdiende ging alles op de grote hoop.
Ben nu net met een nieuwe baan begonnen die dus minder betaalt, maar ik heb het er goed naar m'n zin en de voortuizichten zijn ook helemaal top, dus dat salaris trekt wel weer bij.
Marlia: Ik snap wel een beetje in wat voor situatie jullie nu zitten. Bij mijn schoonouders rommelt het ook al zo ontzettend lang. Gaat het eindelijk eens goed komt er weer zo'n kutland binnenvallen dat zich niet aan de regels wil houden, ligt alles weer over hoop. En nu is het nog steeds een bende...
Wil er graag heen, maar kan de tickets niet betalen omdat ze zo achterlijk duur zijn.
Maar ondertussen zit ik wel met een man thuis die er onder lijdt... Meestal stelt hij een dikke knuffel heel erg op prijs. Maar als hij in zo'n bui zit dan slaat dat gevoel op je over en zit je samen te sippen terwijl je er eigenlijk gewoon voor hem wilt zijn (maar goed, jij maakt je natuurlijk ook weer zorgen)
Sterkte *;
Bij ons betaalt 7obby (manlief) alles *grijns*
Whaha, bij ons kun je niet spreken over mijn of jouw geld, alles komt namelijk op mijn rekening binnen (alles lekker voor mij :P). We beslissen ook samen over onze aankopen (Behalve kleine dingetjes). meestal heb ik ook geen geld en geen pas op zak. Ik weet van mezelf dat ik te makkelijk geld uitgeef aan onzinnige zaken, dus voor mij is dit een prima oplossing. Ik krijg in principe nog steeds alles wat ik graag wil hebben.
Voelt wel lekker dat 7obby alles voor me betaalt. Ach, is ook maar net afhankelijk van wie er geld op zak heeft of wie de kaart in zijn portemonnee heeft.
En cadeautjes voor elkaar kopen gebeurt wel eens, maar ik kan dat toch niet geheim houden, dus echt veel nut heeft het ook niet, zodra ik het idee voor iets krijg, dan ben ik gelijk zo blij en opgewonden dat ik dat met hem moet delen :$. Weg verrassing.
Bij ons gaat dus alles op de grote hoop. 7obby verdient nu bruto 25 euro meer, maar ook toen ik bruto ruim 400 euro meer verdiende ging alles op de grote hoop.
Ben nu net met een nieuwe baan begonnen die dus minder betaalt, maar ik heb het er goed naar m'n zin en de voortuizichten zijn ook helemaal top, dus dat salaris trekt wel weer bij.
zaterdag 17 februari 2007 om 10:51
Dat was naar mijn idee ook zo bij mijn (Afrikaanse) ex. Degene die geld heeft betaalt. Volgens mij omdat men meer op het belang van de gemeenschap gericht is dan op het individuele belang. Andersom betekent het ook dat je iets kunt krijgen/lenen als je het nodig hebt.
Het is een erg mooie gedachte en mijn eigen houding t.o.v. bezit is ook wel enigszins veranderd. Ik heb veel spullen (vooral kleren) weggegeven de laatste tijd. Het is zo mooi als je mensen blij kunt maken met spullen die je zelf niet nodig hebt. Natuurlijk blijf ik wel in het realistische, ik hoef niet supersober te leven. Maar bij grotere uitgaven bedenk ik nu meer of ik het echt nodig heb, en slaap er vaak ook een nachtje over.
Maar dat neemt niet weg dat ik met ex ook wel botsingen heb gehad over geld. Ik heb vaak genoeg tegen hem gezegd dat ik geen geldautomaat was maar z'n vriendin. Ja precies, mijn vriendin, zei hij dan (volgens zijn redenatie moest ik dan DUS betalen omdat wij een relatie hadden en ik degene met geld). Zo blijf je langs elkaar heen praten.
Wat jouw vriendinnen betreft: ik zou goed in m'n achterhoofd houden dat JIJ verantwoordelijk bent voor je eigen geld. Niemand anders. Je mag ermee doen wat je wilt. En als het worst case scenario uitkomt (je geeft hem al je geld en hij is met de noorderzon vertrokken) dan is dat kennelijk een les die je moest leren. Maar je kunt nog steeds jezelf recht in de ogen kijken omdat je je hart hebt gevolgd. Tenminste zo denk ik er wel eens over als mensen tegen me zeggen dat ze van te voren al wisten dat het niet zou werken met mij en m'n vriend. De kans was inderdaad groot. Maar ik zou mezelf niet kunnen vergeven als ik de relatie geen kans had gegeven.
Aan de andere kant kun je bedenken dat de waarschuwingen van je vriendinnen ongetwijfeld goed bedoeld zijn, maar er op een ongelukkige manier uitkomen. Ik zou me dan ook niet druk gaan maken over wat jij precies voor hun betaalt. Ik kan me de neiging heel goed voorstellen, maar probeer er boven te staan. Het kost zoveel negatieve energie.
Fijne carnaval nog voor degenen die dit vieren! (Ik ben noorderling, dus ik heb er niks mee...ik heb gewoon lekker weekend
)
zondag 18 februari 2007 om 12:26
Dit vind ik dus zo ongelofelijk lullig he. Tegen mij is dat ook weleens gezegd, en dat verpest de hele vriendschap. Als 't echt fout gaat dan kan ik niet meer bij diegene uithuilen want die heeft dan altijd in zijn hoofd 'ik wist 't', en als 't goedgaat kijkt diegene er altijd cynisch naar. Met die mensen heb ik allemaal gebroken of is 't verwaterd. Die opmerking verneukt echt alles. Daarnaast kreeg ik ook een beetje de drang te bewijzen dat 't goed zou gaan, maar dat is natuurlijk onzin. Daar gaat 'n relatie niet om, om de buitenwereld wat te bewijzen.
zondag 18 februari 2007 om 14:43
Op de een of andere manier gaat men er toch altijd van uit dat het wel mis gaat lopen bij een ICR. Raar, want met een Nederlandse vriend kan het eigenlijk net zo goed hartstikke fout gaan.
Ik roep altijd maar dat het mijn keuze is, en dat ik er gelukkig mee moet zijn en dat dat voor de rest het belangrijkste moet zijn, dat ik gelukkig ben.
Ik denk dat 7obby nog wel voelt dat hij zich moet bewijzen, maar we gaan niet heel krampachtig mooi weer zitten spelen. In gezelschap van mijn ouders hebben we echt wel eens ruzie gehad. Maar de volgende keer kunnen we weer niet van elkaar afblijven. Is toch gewoon een gezonde relatie?
Tuurlijk hebben wij ook wel eens onenigheid over de reactie van familieleden. Zo vindt 7obby dat mijn ouders niet hun best doen om hem in de familie op te nemen. Maar je kan mijn familie nu eenmaal niet vergelijken met die van hem. Mijn ouders doen het misschien wat langzamer en op een andere manier. Wil niet zeggen dat ze hem er niet bij willen hebben. Volgens hem vragen ze nooit naar hem terwijl zijn ouders wel altijd naar mij vragen. maar daar ben ik het niet mee eens want mijn pa stuurt hem ook wel eens smsjes en vraagt mij ook wel eens als er iets op stapel is bij hem. Alleen als ze roepen groetjes, dan breng ik die niet altijd over :$, ik vind dat namelijk iets vanzelfsprekends.
Ik roep altijd maar dat het mijn keuze is, en dat ik er gelukkig mee moet zijn en dat dat voor de rest het belangrijkste moet zijn, dat ik gelukkig ben.
Ik denk dat 7obby nog wel voelt dat hij zich moet bewijzen, maar we gaan niet heel krampachtig mooi weer zitten spelen. In gezelschap van mijn ouders hebben we echt wel eens ruzie gehad. Maar de volgende keer kunnen we weer niet van elkaar afblijven. Is toch gewoon een gezonde relatie?
Tuurlijk hebben wij ook wel eens onenigheid over de reactie van familieleden. Zo vindt 7obby dat mijn ouders niet hun best doen om hem in de familie op te nemen. Maar je kan mijn familie nu eenmaal niet vergelijken met die van hem. Mijn ouders doen het misschien wat langzamer en op een andere manier. Wil niet zeggen dat ze hem er niet bij willen hebben. Volgens hem vragen ze nooit naar hem terwijl zijn ouders wel altijd naar mij vragen. maar daar ben ik het niet mee eens want mijn pa stuurt hem ook wel eens smsjes en vraagt mij ook wel eens als er iets op stapel is bij hem. Alleen als ze roepen groetjes, dan breng ik die niet altijd over :$, ik vind dat namelijk iets vanzelfsprekends.
zondag 18 februari 2007 om 14:53
Ik was zo slim om te vertellen dat mijn moeders eerste reactie op onze relatie 'bezorgd' was, waardoor hij dacht dat mijn moeder één of andere buitenlander-haatster was. Duurde even voor ik hem aan zijn verstand gebracht had dat dat niet zo was, maar dat dat gewoon de moederlijke natuur is. Vraag me af of ik hem dat aan zijn verstand heb weten te brengen. Nouja, hij deed de groetjes aan 'mama' dus ik neem aan van wel.
zondag 18 februari 2007 om 14:55
maandag 19 februari 2007 om 09:16
Alaaf, alaaf! Hier een carnavalsvierder die het bijzonder zwaar heeft deze maandagmorgen ;). Geen idee waarom ons bedrijf eigenlijk open is vandaag. Vriend heeft na ruim zes jaar in Nederland voor het eerst carnaval gevierd en hij vond het geweldig. Hij stuiterde in polonaise door de stad, probeerde alle carnavalskrakers mee te zingen en het fototoestel was niet uit zijn hand te slaan. Hij gaat de foto's opsturen naar zijn familie in Togo. Ze weten niet wat ze zien!
Hier hetzelfde als bij jullie. Er zijn een aantal 'vrienden' die zullen denken (en ook zeggen) 'zie je wel dat het niet werkt, zo'n icr'. Dus daar zal ik zeker niet bij aankloppen als het mis gaat. Maar het gaat natuurlijk noooooit meer mis tussen ons.
Hier hetzelfde als bij jullie. Er zijn een aantal 'vrienden' die zullen denken (en ook zeggen) 'zie je wel dat het niet werkt, zo'n icr'. Dus daar zal ik zeker niet bij aankloppen als het mis gaat. Maar het gaat natuurlijk noooooit meer mis tussen ons
.
maandag 19 februari 2007 om 11:44
*sluipt even in*
Ik sluip even in omdat ik de geldkwestie behoorlijk interessant vind. Ik ben zelf getrouwd met een Rus en bij ons is het zo dat wij beide onze eigen rekening hebben maar hij wel het meeste betaald. Dat zit er bij hem gewoon echt in. Betalen en dingen kopen voor de vrouw. Soms kan ik hem overtuigen. Hij hoeft voor mij echt niet alles te betalen (is dat mijn Nederlandse inslag?) dus betaal ik ook. Dat geeft mij toch een beter gevoel ergens.
Ik sluip even in omdat ik de geldkwestie behoorlijk interessant vind. Ik ben zelf getrouwd met een Rus en bij ons is het zo dat wij beide onze eigen rekening hebben maar hij wel het meeste betaald. Dat zit er bij hem gewoon echt in. Betalen en dingen kopen voor de vrouw. Soms kan ik hem overtuigen. Hij hoeft voor mij echt niet alles te betalen (is dat mijn Nederlandse inslag?) dus betaal ik ook. Dat geeft mij toch een beter gevoel ergens.
maandag 19 februari 2007 om 11:46
Hoi Biggetje, ophttp://babelfish.altavista.com/kun je woordjes en zinnen vertalen, maar zoals alle vertaalcomputers zijn vertaalde grammaticale constructies niet helemaal betrouwbaar (woordjes vaak wel).Fille/Margaretha:jammer he dat het zo werkt. Aan de ene kant is de bezorgdheid van vrienden/familie wel te begrijpen, aan de andere kant kan het zoveel verpesten. Ik ben er geen vrienden door kwijtgeraakt gelukkig. Maar ik herken het wel, dat je eigenlijk extra je best gaat doen om te laten zien dat het wel kan. En dat is ook weer niet de bedoeling.Ekue, geweldig dat je vriend zich zo vermaakt heeft met carnaval! Vind het sowieso prachtig dat Afrikaanse mensen (ff generaliserend) vaak zo superenthousiast kunnen zijn, terwijl wij veel onderkoelder reageren. Zo sprong m'n ex eens zowat door de kamer toen ik 'n t-shirt voor hem had gekocht, waar ik met verbaasde blik naar heb zitten kijken.
maandag 19 februari 2007 om 12:28
Nou het balletje is aan het rollen bij de vrienden hoor....
ik had het precies tegen de goeie gezegd (degene die het meest kletst)...
Zaterdag andere vriendin aan de telefoon gehad.... ze dachten dat ik niet tegen de grapjes kon... uitgelegd dat het daar dus niet om ging...
sindsdien vragen ze echt oprecht of ik J nog aan de telefoon heb gehad... En ja ik heb m gesproken, en tegen hem gezegd dat hij mij ook maar afentoe wat van zich moest laten horen ivm mijn vrienden dat het al moeilijk genoeg is... blijkt dus dat hij mij ook niet altijd kan smsen... (krijgt ze elke keer terug)
Gisteravond heb ik m met borrel op (zegt de carnavalsvierder uit N-H) gebeld want ik moest en zou de naam van een nr weten... dat was dus slang in het spaans... en dankzij marg weet ik dat het Culebra is... (ze gaat door voor de koelkast) (ik kon het niet vinden op het net)
Op een gegeven moment zei ik tegen hem dat ik hem echt oprecht mis en ja ook de sex (hoor ik m giegelen aan de andere kant van de telefoon, alsof hij er heel blij mee was maar wel moest blozen haha) later zei ik weer dat ik mis... giegelde hij weer....
Tevens ook gevraagd ivm zijn collega of ik de enigste voor hem was, en dat heeft hij volmondig bevestigd.
Dat maakte mijn avond/week/maand weer helemaal goed....
nog heel eventjes gehad of hij niet kon proberen om naar nl te komen, en hij zou even gaan kijken hoe of wat precies nodig was.... En toen heb ik gezegd dat ik anders wel weer naar hem toe kwam...
(giegel giegel)
ik had het precies tegen de goeie gezegd (degene die het meest kletst)...
Zaterdag andere vriendin aan de telefoon gehad.... ze dachten dat ik niet tegen de grapjes kon... uitgelegd dat het daar dus niet om ging...
sindsdien vragen ze echt oprecht of ik J nog aan de telefoon heb gehad... En ja ik heb m gesproken, en tegen hem gezegd dat hij mij ook maar afentoe wat van zich moest laten horen ivm mijn vrienden dat het al moeilijk genoeg is... blijkt dus dat hij mij ook niet altijd kan smsen... (krijgt ze elke keer terug)
Gisteravond heb ik m met borrel op (zegt de carnavalsvierder uit N-H) gebeld want ik moest en zou de naam van een nr weten... dat was dus slang in het spaans... en dankzij marg weet ik dat het Culebra is... (ze gaat door voor de koelkast) (ik kon het niet vinden op het net)
Op een gegeven moment zei ik tegen hem dat ik hem echt oprecht mis en ja ook de sex (hoor ik m giegelen aan de andere kant van de telefoon, alsof hij er heel blij mee was maar wel moest blozen haha) later zei ik weer dat ik mis... giegelde hij weer....
Tevens ook gevraagd ivm zijn collega of ik de enigste voor hem was, en dat heeft hij volmondig bevestigd.
Dat maakte mijn avond/week/maand weer helemaal goed....
nog heel eventjes gehad of hij niet kon proberen om naar nl te komen, en hij zou even gaan kijken hoe of wat precies nodig was.... En toen heb ik gezegd dat ik anders wel weer naar hem toe kwam...
(giegel giegel)
maandag 19 februari 2007 om 13:22
Biggetje, de verliefdheid spat van je post, geniet ervan! Fijn ook dat je vriendinnen wat zijn bijgedraaid.
Hier nog even een interculturele egopost. Zaterdagavond tijdens een etentje in ons favoriete restaurant een heel intercultureel gesprek gehad over de opvoeding van onze eventuele kinderen. Zo is het in zijn familietraditie gebruikelijk dat een pasgeboren kind zeven dagen binnen blijft en pas op de zevende dag een naam krijgt en dat de oudste zus van vaders kant de naam bepaalt. Wordt toch lastig in Nederland. Wat zet je dan op het geboortekaartje? Ook is het in Togo gebruikelijk dat jongens besneden worden voor ze naar de basisschool gaan. Kortom, er valt nog een heleboel te bespreken...
Hier nog even een interculturele egopost. Zaterdagavond tijdens een etentje in ons favoriete restaurant een heel intercultureel gesprek gehad over de opvoeding van onze eventuele kinderen. Zo is het in zijn familietraditie gebruikelijk dat een pasgeboren kind zeven dagen binnen blijft en pas op de zevende dag een naam krijgt en dat de oudste zus van vaders kant de naam bepaalt. Wordt toch lastig in Nederland. Wat zet je dan op het geboortekaartje? Ook is het in Togo gebruikelijk dat jongens besneden worden voor ze naar de basisschool gaan. Kortom, er valt nog een heleboel te bespreken...
dinsdag 20 februari 2007 om 22:34
Hallo allemaal,
Onlangs heb ik aangegeven dat ik kennis gemaakt heb met een serieuze Egyptische man.
We kennen elkaar nu ruim 2 maanden, hij benaderd mij erg respectvol. Nu vertelde hij mij vandaag, je moet je wel realiseren dat ik een moslim ben en dat ik mij ook aan die regels hou, ik kan niet zomaar bevriend zijn met een vrouw. Dat moslim zijn zit in mijn hart en daar wil ik ook naar leven, dus je moet nadenken wat je wil en we moeten oplossingen zoeken. Hij zegt ik weet dat je een niet beleidende Christlijke vrouw ben en dat we over heel veel zaken hetzelfde denken (is ook zo).
Nu verwacht hij van mij dat ik een gesprek met hem aan ga, terwijl ik eigenlijk niet weet wat hij probeerd duidelijk te maken.
Ik bedoel, ik respecteer zijn moslim zijn en dat hij doet wat hij zou moeten doen, maar ik denk dat ik net zo goed mijn dingen kan doen, of is dat naief gedacht.
Onlangs heeft hij in zijn omgeving mensen verloren en misschien dat hij daarom zo diep erover nadenktm ik weet het niet.
Wie kan mij wat vertellen hierover.
Voor alle duidelijkheid, buiten alles om, ik geef om deze man.
Onlangs heb ik aangegeven dat ik kennis gemaakt heb met een serieuze Egyptische man.
We kennen elkaar nu ruim 2 maanden, hij benaderd mij erg respectvol. Nu vertelde hij mij vandaag, je moet je wel realiseren dat ik een moslim ben en dat ik mij ook aan die regels hou, ik kan niet zomaar bevriend zijn met een vrouw. Dat moslim zijn zit in mijn hart en daar wil ik ook naar leven, dus je moet nadenken wat je wil en we moeten oplossingen zoeken. Hij zegt ik weet dat je een niet beleidende Christlijke vrouw ben en dat we over heel veel zaken hetzelfde denken (is ook zo).
Nu verwacht hij van mij dat ik een gesprek met hem aan ga, terwijl ik eigenlijk niet weet wat hij probeerd duidelijk te maken.
Ik bedoel, ik respecteer zijn moslim zijn en dat hij doet wat hij zou moeten doen, maar ik denk dat ik net zo goed mijn dingen kan doen, of is dat naief gedacht
.Onlangs heeft hij in zijn omgeving mensen verloren en misschien dat hij daarom zo diep erover nadenktm ik weet het niet.
Wie kan mij wat vertellen hierover.
Voor alle duidelijkheid, buiten alles om, ik geef om deze man.
dinsdag 20 februari 2007 om 23:05
Hi Nadine,
ik denk dat hij wilt aangeven dat hij niet zomaar een relatie voor lol aangaat, maar daar vrij serieus is. Hij wilt waarschijnlijk weten hoe jij daar in staat en hoe, als jullie er voor gaan, jullie een compromis kunnen vinden in bepaalde dingen. Dat hij moslim is zal doorwerken in bepaalde dingen. Eet hij geen varkensvlees en alleen halal, drinkt hij geen alcohol, gaat hij regelmatig naar de moskee, etc. Dingen die in principe geen gevolgen voor jou levensstijl hoeven te hebben, maar een zekere aanpassing is er altijd wel. In hoeverre kan hij dan accepteren dat jij wel drinkt bijvoorbeeld? En hoe kunnen jullie over dat soort dingen een overeenkomst bereiken? En, misschien vrij ver vooruit gedacht als jullie elkaar 2 maanden kennen, maar als jullie kinderen krijgen. Wil hij ze islamitisch opvoeden en hoe sta jij hier tegenover?
Ik denk dat hij het goed is dat hij hier met jou een gesprek over wilt aangaan. Dat betekent dat hij zich er van bewust is dat er misschien enige aanpassing van beide kanten nodig is. Bedenk voor jezelf wat belangrijk is voor jou, wat je belangrijk vindt en waarin je wel bereid bent om je aan te passen. Het is wel meteen al een serieus gesprek, maar laat je ook niet dwingen om sneller te gaan dan je zelf wilt. Neem je tijd om er over na te denken, elkaar goed te leren kennen en dan zul je je weg er vast in vinden.
ik denk dat hij wilt aangeven dat hij niet zomaar een relatie voor lol aangaat, maar daar vrij serieus is. Hij wilt waarschijnlijk weten hoe jij daar in staat en hoe, als jullie er voor gaan, jullie een compromis kunnen vinden in bepaalde dingen. Dat hij moslim is zal doorwerken in bepaalde dingen. Eet hij geen varkensvlees en alleen halal, drinkt hij geen alcohol, gaat hij regelmatig naar de moskee, etc. Dingen die in principe geen gevolgen voor jou levensstijl hoeven te hebben, maar een zekere aanpassing is er altijd wel. In hoeverre kan hij dan accepteren dat jij wel drinkt bijvoorbeeld? En hoe kunnen jullie over dat soort dingen een overeenkomst bereiken? En, misschien vrij ver vooruit gedacht als jullie elkaar 2 maanden kennen, maar als jullie kinderen krijgen. Wil hij ze islamitisch opvoeden en hoe sta jij hier tegenover?
Ik denk dat hij het goed is dat hij hier met jou een gesprek over wilt aangaan. Dat betekent dat hij zich er van bewust is dat er misschien enige aanpassing van beide kanten nodig is. Bedenk voor jezelf wat belangrijk is voor jou, wat je belangrijk vindt en waarin je wel bereid bent om je aan te passen. Het is wel meteen al een serieus gesprek, maar laat je ook niet dwingen om sneller te gaan dan je zelf wilt. Neem je tijd om er over na te denken, elkaar goed te leren kennen en dan zul je je weg er vast in vinden.
dinsdag 20 februari 2007 om 23:14
Hoi Nadine!
Hij bedoelt waarschijnlijk dat hij alleen een serieuze relatie kan aangaan vanwege zijn geloof. Ik weet niet hoe ver hij erin gaat, maar als hij echt de regels naleeft zou het kunnen zijn dat hij op korte termijn al aan trouwen denkt en/of daar afspraken over wil maken.
Ik denk dat het moeilijk samen zou gaan als jij regelmatig alcohol drinkt, rookt, uitgaat en dat soort dingen.
Waarom ga je het gesprek niet gewoon aan? Of heb je niet aan hem gevraagd wat hij precies bedoelt?
Jij denkt dat het samen kan gaan en je kunt daar alleen achter komen door alle zaken meteen te bespreken.
Hoe eerder je het doet, hoe beter. In het vroege stadium is het ook moeilijk om uit elkaar te gaan, maar veel minder moeilijk dan wanneer je dingen uitstelt en er jaren voorbij gaan.
In ieder geval veel succes ermee!
Hoe gaat het met jullie verder allemaal? Hier niet veel intercultureel nieuws, we zitten nog steeds te twijfelen (doen we al de hele relatie eigenlijk) of het niet beter is om uit elkaar te gaan uiteindelijk.
Ik vraag me echt af of we daar ooit nog uit gaan komen.
Hij bedoelt waarschijnlijk dat hij alleen een serieuze relatie kan aangaan vanwege zijn geloof. Ik weet niet hoe ver hij erin gaat, maar als hij echt de regels naleeft zou het kunnen zijn dat hij op korte termijn al aan trouwen denkt en/of daar afspraken over wil maken.
Ik denk dat het moeilijk samen zou gaan als jij regelmatig alcohol drinkt, rookt, uitgaat en dat soort dingen.
Waarom ga je het gesprek niet gewoon aan? Of heb je niet aan hem gevraagd wat hij precies bedoelt?
Jij denkt dat het samen kan gaan en je kunt daar alleen achter komen door alle zaken meteen te bespreken.
Hoe eerder je het doet, hoe beter. In het vroege stadium is het ook moeilijk om uit elkaar te gaan, maar veel minder moeilijk dan wanneer je dingen uitstelt en er jaren voorbij gaan.
In ieder geval veel succes ermee!
Hoe gaat het met jullie verder allemaal? Hier niet veel intercultureel nieuws, we zitten nog steeds te twijfelen (doen we al de hele relatie eigenlijk) of het niet beter is om uit elkaar te gaan uiteindelijk.
Ik vraag me echt af of we daar ooit nog uit gaan komen.
woensdag 21 februari 2007 om 09:19
Nadine, ik zou het gesprek gewoon aangaan, nadat je over een aantal dingen hebt nagedacht. Hij staat, zo te lezen, heel serieus in jullie relatie. En, zoals Fiefje al schreef, misschien beter om er nu al achter te komen als er misschien onoverkomelijke verschillen blijken te zijn, dan over een jaar. Maar misschien zijn die verschillen er helemaal niet en is dat gesprek een mooi begin om er helemaal voor te gaan!
Fiefje, wat lijkt me dat ontzettend moeilijk als je constant twijfelt of je wel of niet bij elkaar wil blijven. Wat is jullie grootste "twijfelpunt"?
Hier ging het interculturele gesprek (zie mijn vorige post) gisteravond nog even verder. Er is niets waar we echt niet uitkomen, denk ik, maar er zijn toch wel behoorlijk grote verschillen in hoe we dingen aanpakken.
Biggetje, hoe is het op de grote, roze wolk?!
Fiefje, wat lijkt me dat ontzettend moeilijk als je constant twijfelt of je wel of niet bij elkaar wil blijven. Wat is jullie grootste "twijfelpunt"?
Hier ging het interculturele gesprek (zie mijn vorige post) gisteravond nog even verder. Er is niets waar we echt niet uitkomen, denk ik, maar er zijn toch wel behoorlijk grote verschillen in hoe we dingen aanpakken.
Biggetje, hoe is het op de grote, roze wolk?!
woensdag 21 februari 2007 om 11:09
Nadine, goeie tips gegeven van Fille, Fiefje en Ekue! Ik vind 't ook goed dat hij een gesprek aangaat. Hij wil 't blijkbaar serieus over jullie hebben en ik vind 't echt te gek dat iemand dan eerst duidelijk uitlegt waar hij voor staat en in hoeverre hij zich wil aanpassen, en niet dat je drie jaar in een relatie zit en dan opeens een onoverkomelijk probleem tegenkomt en hij zegt 'ja dat had je kunnen weten toen je een relatie met mij aanging'.
Verder helemaal niets intercultureels hier, vriend is razenddruk en ik ook, en ergens vind ik dat echt leuk, dat we allebei zo hard werken aan onze toekomst. Ik heb wel een supersupersupercoole carnaval gehad, ben blij dat ik toch ben gegaan. Ik denk dat als ik in de Randstad had gebleven 't niet gemist had, maar ik had 't echt niet willen missen! Vroeger ging ik altijd bouwen, ik zat bij een harmonie, etc en was dan al vanaf 2 januari in de carnavalsstemming (maarja toen leefde ik sowieso van feest naar feest, tijdens die middelbare schooltijd), en nu ik in de Randstad woon is dat absoluut niet meer zo. Maar na 't eerste avondje kwam die stemming gelukkig meteen! Veel mensen teruggezien die ik nooit meer zie, van de middelbare school, uit mijn dorp, enzo het was echt helemaal te gek. Nu heb ik vannacht geslapen van half negen tot nu, dus ik kan er weer tegenaan (en heb meteen weer zin om morgen en vrijdag en zaterdag te gaan stappen, gek he, doe je iets nooit heb je er nooit zin in en hoe meer je het doet hoe meer zin je er weer in krijgt).
Verder helemaal niets intercultureels hier, vriend is razenddruk en ik ook, en ergens vind ik dat echt leuk, dat we allebei zo hard werken aan onze toekomst. Ik heb wel een supersupersupercoole carnaval gehad, ben blij dat ik toch ben gegaan. Ik denk dat als ik in de Randstad had gebleven 't niet gemist had, maar ik had 't echt niet willen missen! Vroeger ging ik altijd bouwen, ik zat bij een harmonie, etc en was dan al vanaf 2 januari in de carnavalsstemming (maarja toen leefde ik sowieso van feest naar feest, tijdens die middelbare schooltijd), en nu ik in de Randstad woon is dat absoluut niet meer zo. Maar na 't eerste avondje kwam die stemming gelukkig meteen! Veel mensen teruggezien die ik nooit meer zie, van de middelbare school, uit mijn dorp, enzo het was echt helemaal te gek. Nu heb ik vannacht geslapen van half negen tot nu, dus ik kan er weer tegenaan (en heb meteen weer zin om morgen en vrijdag en zaterdag te gaan stappen, gek he, doe je iets nooit heb je er nooit zin in en hoe meer je het doet hoe meer zin je er weer in krijgt).
