Relaties
alle pijlers
Interculturele Relaties deel 21
maandag 12 februari 2007 om 19:33
Ekue: goed om te horen dat hij overal zo goed over nadenkt!
Nadine en Hemingway, van harte welkom in dit topic!
Scarabee: wat erg voor je.. Heb je al een dekbeddag gedaan? Winkelen werkt inderdaad erg goed, jezelf een beetje in de watten leggen.
Heel veel sterkte ermee!
Hadea: mijn vriend is sterk gebonden aan zijn afkomst, die manier van trouwen en in iets mindere mate aan zijn geloof.
Ik zit er nu ook aan te denken het te doen omdat het voor hem zo belangrijk is. Hoe belijdt jouw man zijn geloof?
Hier gaat het weer helemaal goed. Afgelopen weekend hebben we die bruiloft gehad, het was echt ontzettend gezellig! Er waren heel veel mensen en het was best wel een gekkenhuis. Ze hadden de kamers wel goed verdeeld maar alsnog moesten er veel mensen bij elkaar op de kamer. Een kamer voor de jongere jongens/mannen, de woonkamer voor de mannen, een kamer voor de vrouwen, een kamer voor de jongere meisjes/vrouwen en een kamer voor de kinderen.
Ik voel me nu echt helemaal opgenomen in de familie. Eerst stonden er nog wat mensen een beetje negatief tegenover maar die zijn nu omgeslagen. Ik merk aan alles dat ze me nu helemaal accepteren.
Ze vragen vaak wanneer we gaan trouwen (bij hen is het niet zo netjes om op deze manier bij elkaar te zijn, komend voorjaar is het alweer 4 jaar) en dat zij het feest betalen als wij geen geld ervoor hebben. Dat is een heel gul aanbod, want een feest zoals zij het gewend zijn kost algauw tussen de 5000 en 10.000 euro!
Mijn vriend omzeilde de vragen de hele tijd omdat we er zelf nog niet voor 100% uit zijn. Als hij de stap zet om met mij te trouwen wil hij dat het definitief is en dat hij geen twijfels meer heeft.
We hebben gisteren heel veel gepraat en zijn tot de conclusie gekomen dat de toekomst altijd een beetje onzeker blijft, maar dat de kans groter is dat we gelukkig worden als we bij elkaar blijven dan wanneer we uit elkaar gaan.
Hij heeft een heel verstandige oom uit Denemarken, die al aan het begin van onze relatie tegen mijn vriend zei dat hij beter voor nu zijn liefde opzij kon zetten en een einde aan de relatie maken. Hij zei 'Al is het een engel, je moet het niet doen. Wij passen hier niet tussen met onze cultuur. Je moet ook naar de toekomst kijken, wat als je een dochter krijgt?'
Qua opvoeding neig ik veel meer naar hun cultuur dan naar de onze, maar ik weet nog niet of ik me bij alles neer kan leggen.
We komen er dus maar niet uit, en tot die tijd besluiten we nog niets.
Sorry voor deze lange egopost!
Nadine en Hemingway, van harte welkom in dit topic!
Scarabee: wat erg voor je.. Heb je al een dekbeddag gedaan? Winkelen werkt inderdaad erg goed, jezelf een beetje in de watten leggen.
Heel veel sterkte ermee!
Hadea: mijn vriend is sterk gebonden aan zijn afkomst, die manier van trouwen en in iets mindere mate aan zijn geloof.
Ik zit er nu ook aan te denken het te doen omdat het voor hem zo belangrijk is. Hoe belijdt jouw man zijn geloof?
Hier gaat het weer helemaal goed. Afgelopen weekend hebben we die bruiloft gehad, het was echt ontzettend gezellig! Er waren heel veel mensen en het was best wel een gekkenhuis. Ze hadden de kamers wel goed verdeeld maar alsnog moesten er veel mensen bij elkaar op de kamer. Een kamer voor de jongere jongens/mannen, de woonkamer voor de mannen, een kamer voor de vrouwen, een kamer voor de jongere meisjes/vrouwen en een kamer voor de kinderen.
Ik voel me nu echt helemaal opgenomen in de familie. Eerst stonden er nog wat mensen een beetje negatief tegenover maar die zijn nu omgeslagen. Ik merk aan alles dat ze me nu helemaal accepteren.
Ze vragen vaak wanneer we gaan trouwen (bij hen is het niet zo netjes om op deze manier bij elkaar te zijn, komend voorjaar is het alweer 4 jaar) en dat zij het feest betalen als wij geen geld ervoor hebben. Dat is een heel gul aanbod, want een feest zoals zij het gewend zijn kost algauw tussen de 5000 en 10.000 euro!
Mijn vriend omzeilde de vragen de hele tijd omdat we er zelf nog niet voor 100% uit zijn. Als hij de stap zet om met mij te trouwen wil hij dat het definitief is en dat hij geen twijfels meer heeft.
We hebben gisteren heel veel gepraat en zijn tot de conclusie gekomen dat de toekomst altijd een beetje onzeker blijft, maar dat de kans groter is dat we gelukkig worden als we bij elkaar blijven dan wanneer we uit elkaar gaan.
Hij heeft een heel verstandige oom uit Denemarken, die al aan het begin van onze relatie tegen mijn vriend zei dat hij beter voor nu zijn liefde opzij kon zetten en een einde aan de relatie maken. Hij zei 'Al is het een engel, je moet het niet doen. Wij passen hier niet tussen met onze cultuur. Je moet ook naar de toekomst kijken, wat als je een dochter krijgt?'
Qua opvoeding neig ik veel meer naar hun cultuur dan naar de onze, maar ik weet nog niet of ik me bij alles neer kan leggen.
We komen er dus maar niet uit, en tot die tijd besluiten we nog niets.
Sorry voor deze lange egopost!
maandag 12 februari 2007 om 22:10
maandag 12 februari 2007 om 22:55
ik kom ook weer es langhobbelen... ik lees vooral mee, omdat ik weinig interculturele hobbels heb, maar wel veel emigratie-babbels, (zie dus topic emigreren) maar goed Chili_girl (28), naam zegt het al, ik woon nu een klein jaar in Chili en heb relatie met een half itiliaanse-half chileense zéér leuke jongeman (30)
Biebeltje¨* zwaai, zwaai*
Biggetje.. je vroeg om tips om maand half jaar die kant op te gaan... ik ben nu in totaal als je chili niet meerekend, 7 x in tien jaar tijd voor langer dan 2 maanden tot nu 8 maanden weggeweest... wat hou je daar aan over, de liefde van je leven (overigens gewoon in nl ontmoet)... honderduizend ervaringen en 5 dozen bij je ouders op zolder,... maar goed tips...
tip 1 Wil je? dan ga je!
tip 2 koophuis, of huurhuis? in beide gevallen kijken of je kan verhuren danwel onderhuren
tip 3 werk? kijk wat de mogelijkheden zijn, betaalt, onbetaalt? is een maand te doen, of gewoon meteen voor een half jaar gaan.
tip 4 leer spaans, al is het maar peuterspaans, maar daar pik je het dan veel sneller op als je een beetje het basis-begin snapt.
tip 5 kijk wat hij daar voor je kan regelen, kamer? werk?
je schreef over hem naar nederland halen, chilenen kunnen drie maanden in nl verblijven zonder visum, daarna moeten ze terug, weet niet hoe het met de dominicaanse republiek zit...
Biebeltje¨* zwaai, zwaai*
Biggetje.. je vroeg om tips om maand half jaar die kant op te gaan... ik ben nu in totaal als je chili niet meerekend, 7 x in tien jaar tijd voor langer dan 2 maanden tot nu 8 maanden weggeweest... wat hou je daar aan over, de liefde van je leven (overigens gewoon in nl ontmoet)... honderduizend ervaringen en 5 dozen bij je ouders op zolder,... maar goed tips...
tip 1 Wil je? dan ga je!
tip 2 koophuis, of huurhuis? in beide gevallen kijken of je kan verhuren danwel onderhuren
tip 3 werk? kijk wat de mogelijkheden zijn, betaalt, onbetaalt? is een maand te doen, of gewoon meteen voor een half jaar gaan.
tip 4 leer spaans, al is het maar peuterspaans, maar daar pik je het dan veel sneller op als je een beetje het basis-begin snapt.
tip 5 kijk wat hij daar voor je kan regelen, kamer? werk?
je schreef over hem naar nederland halen, chilenen kunnen drie maanden in nl verblijven zonder visum, daarna moeten ze terug, weet niet hoe het met de dominicaanse republiek zit...
dinsdag 13 februari 2007 om 17:05
Goedzo Biggetje, gewoon gaan! Heerlijk. Ik ben bij voorbaat al jaloers en vooral vanwege de zon. Ben het met je eens dat een maand wat kort is om te werken en veel te lang om alleen maar in de zon te liggen.
Tja, dat vriendlief zo goed nadenkt, betekent dat ik ook met mijn neus op de feiten word gedrukt. Ik MOET echt bedenken wat ik nou wil wat betreft woonplaats, baan, wel- of niet een huis kopen, wel of niet samenwonen, wel of niet nog een reis maken voor ik me echt ga settelen. Moeilijk, moeilijk. Volwassen worden is soms nergens goed voor, "vroeger" hoefde ik nooit zo'n moeilijke keuzes te maken.
Tja, dat vriendlief zo goed nadenkt, betekent dat ik ook met mijn neus op de feiten word gedrukt. Ik MOET echt bedenken wat ik nou wil wat betreft woonplaats, baan, wel- of niet een huis kopen, wel of niet samenwonen, wel of niet nog een reis maken voor ik me echt ga settelen. Moeilijk, moeilijk. Volwassen worden is soms nergens goed voor, "vroeger" hoefde ik nooit zo'n moeilijke keuzes te maken.
woensdag 14 februari 2007 om 11:59
Heb vriend zo'n kaartje van Oxfam Novib gestuurd. Dan doneer ik geld aan tien kippen en krijgt hij het bewijs daarvan op een kaartje. Uiteraard wél met een hele lieve tekst erop. Maar hij komt niet eens in zijn eigen huis vandaag, en morgen ook niet.
Jullie al romantische post binnen of ander liefs?
Jullie al romantische post binnen of ander liefs?
woensdag 14 februari 2007 om 15:54
Hallo ladies,
Ik heb dit topic al vaak zien staan, maar heb nog nooit echt meegeschreven. Dus bij deze wil ik me graag voorstellen!
Ik, Lucia, heb al ruim 7 jaar een relatie met een Peruaan (volgens mij hadden jullie dat nog niet) en we wonen inmiddels 5 jaar samen, waarvan 3 jaar getrouwd.
Wij ondervinden niet veel interculturele spanningen, maar af en toe snappen we elkaar echt niet! Dan lijkt het wel of we allebei van een andere planeet komen in plaats van uit een ander land..;). Lang leve de communicatie en dan met name tussen twee mensen die een andere taal als moedertaal hebben..
groetjes!
Ik heb dit topic al vaak zien staan, maar heb nog nooit echt meegeschreven. Dus bij deze wil ik me graag voorstellen!
Ik, Lucia, heb al ruim 7 jaar een relatie met een Peruaan (volgens mij hadden jullie dat nog niet) en we wonen inmiddels 5 jaar samen, waarvan 3 jaar getrouwd.
Wij ondervinden niet veel interculturele spanningen, maar af en toe snappen we elkaar echt niet! Dan lijkt het wel of we allebei van een andere planeet komen in plaats van uit een ander land..;). Lang leve de communicatie en dan met name tussen twee mensen die een andere taal als moedertaal hebben..
groetjes!
donderdag 15 februari 2007 om 09:02
Goedemorgen,
Langzaam informeer ik nu mijn omgeving een beetje dat ik een leuke man heb leren kennen. Ik schrik echt wel een beetje van de heftige reacties hoor. Van ontvoeringen tot het feit dat ze de Nederlandse vrouw allemaal als hoer zien, dan geef ik aan dat men niet mag generaliseren en dat ik respectvol behandeld wordt. Dan is de reactie, wacht maar tot over een jaar, dan praat je wel anders. M. had mij al een beetje gewaarschuwd, dat zijn herkomst geen pre is. Wel vervelend hoor, de reactie, ik discrimineer niet, dat weet mijn omgeving ook, dus zijn het goedbedoelde adviezen. Wordt er wel een beetje moe van, waarom vertrouwd men ook niet een beetje op mijn intuitie.
Sorry ik moest het even kwijt.
Langzaam informeer ik nu mijn omgeving een beetje dat ik een leuke man heb leren kennen. Ik schrik echt wel een beetje van de heftige reacties hoor. Van ontvoeringen tot het feit dat ze de Nederlandse vrouw allemaal als hoer zien, dan geef ik aan dat men niet mag generaliseren en dat ik respectvol behandeld wordt. Dan is de reactie, wacht maar tot over een jaar, dan praat je wel anders. M. had mij al een beetje gewaarschuwd, dat zijn herkomst geen pre is. Wel vervelend hoor, de reactie, ik discrimineer niet, dat weet mijn omgeving ook, dus zijn het goedbedoelde adviezen. Wordt er wel een beetje moe van, waarom vertrouwd men ook niet een beetje op mijn intuitie.
Sorry ik moest het even kwijt.
donderdag 15 februari 2007 om 09:15
Hallo! Haha, daar kan je weleens geljk in hebben..:D Communicatie tussen man en vrouw is niet altijd even makkelijk.. Maar als je dan ook nog elkaars taal niet helemaal vloeiend spreekt, kunnen sommige dingen er nét even botter uitkomen dan de bedoeling was..;)
Over nare reacties uit de omgeving kan ik ook wel meepraten. Er waren in het begin mensen die me er constant op wezen dat ie t vast voor de verblijfsvergunning deed, dat ie sowieso vreemd zou gaan, bla bla bla.. Dat vond ik toen echt niet leuk, maar heb er zo min mogelijk op gereageerd. Nu na zoveel jaar zijn dat soort reacties wel verstomd, maar nog merk ik wel dat hij zich altijd net iets meer moet 'bewijzen' dan anderen ( 'Ik ben wél 'n goeie :?'). Gelukkig niet bij mijn familie of goede vrienden, maar buiten die groep merk ik dat nog steeds.
groetjes!
donderdag 15 februari 2007 om 11:09
Nadine, ontzettend vervelend die reacties. Probeer je er niet te veel van aan te trekken (makkelijker gezegd dan gedaan), maar besef je van de andere kant wel dat die vooroordelen er misschien niet helemáál voor niets zijn. Bij mij vielen de reacties (heb relatie met jongen uit Togo) heel erg mee, omdat mijn zusje me al was voorgegaan (relatie met iemand uit Benin). Dus hoorde ik alleen af en toe de flauwe opmerking: "moeten jullie er allebei zo één".
Lucia, welkom! Vind het bij voorbaat al leuk om je toekomstige verhalen te lezen.
Heb de zenuwen. Waarschijnlijk meer dan vriend zelf. Hij heeft vanavond een toneeluitvoering, in het Nederlands. Heb wel vertrouwen in hem, maar maak me toch een beetje zorgen dat niet iedereen hem verstaat ofzo.
Lucia, welkom! Vind het bij voorbaat al leuk om je toekomstige verhalen te lezen.
Heb de zenuwen. Waarschijnlijk meer dan vriend zelf. Hij heeft vanavond een toneeluitvoering, in het Nederlands. Heb wel vertrouwen in hem, maar maak me toch een beetje zorgen dat niet iedereen hem verstaat ofzo.
donderdag 15 februari 2007 om 11:37
Hola!
Da's herkenbaar Ekue, ik maak me ook altijd zorgen dat mensen hem niet kunnen verstaan, terwijl dat allang niet meer zo is! Heb na al die jaren nog steeds de neiging om als 'ondertiteling' uit te leggen wat ie zegt..:$ Omdat dat in het begin natuurlijk weleens het geval was, heb ik mezelf dat een beetje aangeleerd, echt heel suf..
Wens 'm succes met z'n opvoering! O nee, succes mag je niet wensen... Uhm, toi toi toi!
Ik was in mijn omgeving trouwens de eerste met zo'n relatie en nu krijgen vriendinnen met een icr vaak te horen 'wilde jij er ook zo een?' :)
Ga nu echt weer even werken..:D
Da's herkenbaar Ekue, ik maak me ook altijd zorgen dat mensen hem niet kunnen verstaan, terwijl dat allang niet meer zo is! Heb na al die jaren nog steeds de neiging om als 'ondertiteling' uit te leggen wat ie zegt..:$ Omdat dat in het begin natuurlijk weleens het geval was, heb ik mezelf dat een beetje aangeleerd, echt heel suf..
Wens 'm succes met z'n opvoering! O nee, succes mag je niet wensen... Uhm, toi toi toi!
Ik was in mijn omgeving trouwens de eerste met zo'n relatie en nu krijgen vriendinnen met een icr vaak te horen 'wilde jij er ook zo een?' :)
Ga nu echt weer even werken..:D
donderdag 15 februari 2007 om 12:18
Break a leg voor je vriend Ekue.
Ik ken die verhalen ook maar al te goed, en nu met dat grietje die vast zit op de domincaanse rep. daardoor zijn nu alle dominicanen loverboys.... For god sake, ze had een loverboy uit nederland!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Je weet wel, dat land waar je woont....
Vriendin van mij zegt dat ik in nederland een vriend moet zoeken..... Je neemt gewoon de leukste, en anders neem je die week erna een ander.... Hebben we het hier over broodbeleg ofzo....
Gister even met lief gesproken.... Happy Day of the valentine!!! wat een skatje
Ik ken die verhalen ook maar al te goed, en nu met dat grietje die vast zit op de domincaanse rep. daardoor zijn nu alle dominicanen loverboys.... For god sake, ze had een loverboy uit nederland!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Je weet wel, dat land waar je woont....
Vriendin van mij zegt dat ik in nederland een vriend moet zoeken..... Je neemt gewoon de leukste, en anders neem je die week erna een ander.... Hebben we het hier over broodbeleg ofzo....
Gister even met lief gesproken.... Happy Day of the valentine!!! wat een skatje
donderdag 15 februari 2007 om 14:16
Fijne vriendin heb jij Biggetje (not!) en met zo'n fijn advies: "dan neem je toch gewoon een ander". Ben wel benieuwd wat je haar geantwoord hebt?
Leuk dat je 'hem' gesproken hebt op valentijsdag.
Vriend belde net in de pauze en zei dat hij "helemáál niet zenuwachtig was", maar ik hoorde aan zijn stem dat dat niet helemaal waar was :P
Leuk dat je 'hem' gesproken hebt op valentijsdag.
Vriend belde net in de pauze en zei dat hij "helemáál niet zenuwachtig was", maar ik hoorde aan zijn stem dat dat niet helemaal waar was :P
donderdag 15 februari 2007 om 14:24
Om eerlijk te zijn stond ik met mijn bek dit keer vol tanden..... (ehhh, ik heb wel altijd in mijn mond hoor) Ik wist gewoon niet wat ik moest zeggen...
Ze zeggen ook zoiets als ja we vinden het huis wel leuk voor je, maar .......
- We maken ons zorgen
- We willen wel dat je uitkijkt
- We willen hem graag ontmoeten, maar dan moet hij hierheen komen
- je maakt toch geen geld naar hem over..
etc etc
Ze zeggen ook zoiets als ja we vinden het huis wel leuk voor je, maar .......
- We maken ons zorgen
- We willen wel dat je uitkijkt
- We willen hem graag ontmoeten, maar dan moet hij hierheen komen
- je maakt toch geen geld naar hem over..
etc etc
donderdag 15 februari 2007 om 16:23
donderdag 15 februari 2007 om 23:09
vrijdag 16 februari 2007 om 08:58
Chiligirl, het is je goed gelukt toch, dat bewijzen dat je wel echt van lief houdt!
Biggetje, eerlijk gezegd, nee mijn vrienden hebben me nog nooit gevraagd wie wat betaalt. Ze gaan ervan uit dat wij dat prima zelf regelen zoals dat voor ons het beste is. En dat is ook zo.
Hij was goooooeeeeed op het toneel. Ik ben zó trots op hem. Ik ben natuurlijk niet heel objectief, maar mijn meegekomen vrienden en familie vonden hem ook allemaal goed. Mijn moeder zei meteen "hij heeft talent". Heel jammer dat mijn vader er niet meer is. Die speelde ook toneel. Zou leuk zijn geweest ze eens samen op het podium te zien.
Biggetje, eerlijk gezegd, nee mijn vrienden hebben me nog nooit gevraagd wie wat betaalt. Ze gaan ervan uit dat wij dat prima zelf regelen zoals dat voor ons het beste is. En dat is ook zo.
Hij was goooooeeeeed op het toneel. Ik ben zó trots op hem. Ik ben natuurlijk niet heel objectief, maar mijn meegekomen vrienden en familie vonden hem ook allemaal goed. Mijn moeder zei meteen "hij heeft talent". Heel jammer dat mijn vader er niet meer is. Die speelde ook toneel. Zou leuk zijn geweest ze eens samen op het podium te zien.
vrijdag 16 februari 2007 om 10:04
Ekue, wat leuk dat ie het zo goed deed! Super zeg!
Biggetje, ik vind het eigenlijk heel erg onbeleefd dat mensen dat vragen! Dat gaat ze toch niks aan! Ik zou zoiets antwoorden als 'Ik betaal álles voor hem, ik maak elke maand mijn gehele salaris naar hem over" En dan vragen 'goh, hoe hebben jullie dat eigenlijk geregeld'?
Als mensen mij dergelijke vragen stelden, stelde ik ze ook terug, zo konden ze merken hoe belachelijk dat soort vragen eigenlijk zijn..
Chili-girl, dat had ik ook een beetje! Niet dat zijn ouders van die upper-class types zijn die mij niet goed genoeg vonden, maar ze waren wel een beetje bang dat het voor mij een vakantieliefde was en dat ik hun zoon met een gebroken hart zou achterlaten..Maar dat is helemaal goed gekomen en nu zijn ze gek op me, en ik op hun!
Hier alles goed, alleen is zijn vader met zijn gezondheid aan het kwakkelen, en dat is niet fijn. Dan merk je weer hoe ver weg het is.. Manlief is vreselijk ongerust en kan natuurlijk niks doen vanaf hier..:( Bleeegh.
groetjes!
Biggetje, ik vind het eigenlijk heel erg onbeleefd dat mensen dat vragen! Dat gaat ze toch niks aan! Ik zou zoiets antwoorden als 'Ik betaal álles voor hem, ik maak elke maand mijn gehele salaris naar hem over" En dan vragen 'goh, hoe hebben jullie dat eigenlijk geregeld'?
Als mensen mij dergelijke vragen stelden, stelde ik ze ook terug, zo konden ze merken hoe belachelijk dat soort vragen eigenlijk zijn..
Chili-girl, dat had ik ook een beetje! Niet dat zijn ouders van die upper-class types zijn die mij niet goed genoeg vonden, maar ze waren wel een beetje bang dat het voor mij een vakantieliefde was en dat ik hun zoon met een gebroken hart zou achterlaten..Maar dat is helemaal goed gekomen en nu zijn ze gek op me, en ik op hun!
Hier alles goed, alleen is zijn vader met zijn gezondheid aan het kwakkelen, en dat is niet fijn. Dan merk je weer hoe ver weg het is.. Manlief is vreselijk ongerust en kan natuurlijk niks doen vanaf hier..:( Bleeegh.
groetjes!
vrijdag 16 februari 2007 om 10:21
Mijn beste vriendin heeft 't weleens gevraagd. Mijn ouders in 't begin ook, maar nu zeggen ze dat dat hen niks meer aangaat (en dat is ook zo)
. Ik snap wel dat mensen bezorgd zijn, maar het ligt natuurlijk aan de manier waarop je iets zegt. Ik zou ook niet zo gauw geld overmaken als ik hem nog maar zo kort zou kennen als jij. Maarja, hij vraagt 't ook niet toch?
Als iemand vraagt wie alles betaalt moet je gewoon zeggen dat hij 40 uur per week werkt (of in elk geval meer dan degene die het tegen je zegt) en dan kan je eventueel nog zeggen 'zou jij nog wat van kunnen leren'. :D
Je zou ook gewoon kunnen zeggen 'sorry hoor, maar dat zijn jouw zaken niet, ik vraag toch ook niet aan jou waar jij je geld aan uitgeeft?!'.
Je kan ook zeggen dat je het jammer vindt dat ze zo weinig vertrouwen in jou hebben.
Aan mij heeft de kapper (:o) een keer gevraagd toen ik enthousiast zat te vertellen dat mijn vriendje kwam enzo 'en moet jij dat allemaal betalen?'. Of iets dergelijks. Ik heb toen gezegd 'wie betaalt hier jouw huis eigenlijk?!'. Flikker toch op zeg.
Ik kan 't trouwens niet laten te laten vallen, nu vriend en ik allebei in Europa zitten, dat mijn vriend míj geld geeft. Voor veel mensen is dat de omgekeerde wereld blijkbaar. Dan zeg ik bv. 'ik moet nog even pinnen hoor, ik heb dat niet eerder kunnen doen want ik had niks meer, maar Vriend heeft wat overgemaakt'. :D
vrijdag 16 februari 2007 om 11:29
Gister een hele discussie met vriendin op msn gevoerd....
Ik heb haar gezegd dat het me gewoon pijn doet dat ze geen vertrouwen in mij hebben....
Zo moest ik het niet zien ze vertrouwen mij heus wel....
Dus ik haar gezegd dat als ik een jongen uit het dorp had, dat niemand zou zeuren als ik een borrel voor hem zou betalen...
nee zegt ze, omdat hij dan een goede baan heeft....
Ik denk dat ik eigenlijk gewoon kwaad/teleurgesteld ben in het feit dat ze zo neerbuigend doen over zowel de relatie, zijn werk en wat hij verdiend... Kan ik er wat aan doen dat wat voor hun een goede baan is, ze dan nog maar 200 dollar verdienen...
Hij heeft wel gevraagd of hij geld van me mocht lenen, dit ivm 1000 dollar (2x 500) die hij aan medicijnen moest betalen voor zijn moeder....
Toen ik hem vroeg waarom hij dacht dat ik een 1-of-andere geldzak was schaamde hij zich dood, of ik het alsjeblieft wilde vergeten dat hij het gevraagd had...
Ik vind het ook ergens wel logisch dat hij het me vroeg....(nee heb je, ja kun je krijgen)
Als hij hoort dat ik 2000 euro verdien tegenover die 200 dollar van hem.... is 1000 dollar nog geen halve maandloon voor mij, terwijl het voor hem 5 maanden kromliggen is...
Maar voordat men denkt dat ik het geld heb gegeven, dit heb ik niet....
Zowiezo is de cultuur daar, dat degene die geld heeft betaald, zo betaald hij ook voor zijn moeder, broers, zus....
Ik heb haar gezegd dat het me gewoon pijn doet dat ze geen vertrouwen in mij hebben....
Zo moest ik het niet zien ze vertrouwen mij heus wel....
Dus ik haar gezegd dat als ik een jongen uit het dorp had, dat niemand zou zeuren als ik een borrel voor hem zou betalen...
nee zegt ze, omdat hij dan een goede baan heeft....
Ik denk dat ik eigenlijk gewoon kwaad/teleurgesteld ben in het feit dat ze zo neerbuigend doen over zowel de relatie, zijn werk en wat hij verdiend... Kan ik er wat aan doen dat wat voor hun een goede baan is, ze dan nog maar 200 dollar verdienen...
Hij heeft wel gevraagd of hij geld van me mocht lenen, dit ivm 1000 dollar (2x 500) die hij aan medicijnen moest betalen voor zijn moeder....
Toen ik hem vroeg waarom hij dacht dat ik een 1-of-andere geldzak was schaamde hij zich dood, of ik het alsjeblieft wilde vergeten dat hij het gevraagd had...
Ik vind het ook ergens wel logisch dat hij het me vroeg....(nee heb je, ja kun je krijgen)
Als hij hoort dat ik 2000 euro verdien tegenover die 200 dollar van hem.... is 1000 dollar nog geen halve maandloon voor mij, terwijl het voor hem 5 maanden kromliggen is...
Maar voordat men denkt dat ik het geld heb gegeven, dit heb ik niet....
Zowiezo is de cultuur daar, dat degene die geld heeft betaald, zo betaald hij ook voor zijn moeder, broers, zus....
vrijdag 16 februari 2007 om 11:42
Biggetje, goed aangepakt!!! Ik kan me voorstellen dat 't pijn doet dat ze neerbuigend doen over hem. Hij heeft toch een goeie baan?
Ik denk ook dat het in die regio veel normaler is dingen voor elkaar te betalen. Of elkaar dingen te geven 'oh vind jij die trui mooi? hou maar, hij is voor jou'. Ik merk dat in elk geval wel, en niet alleen bij mijn vriend. Zo heb ik al veel dingen toegestopt gekregen, maar laatst bv. ook een jongen die wist dat mijn moeder van kristal hield, kwam opeens aan met een kristallen beeldje 'hier, voor je moeder, ik weet dat ze het mooi vindt'. Ikzelf ben ook meer zo, maar ik weet niet of ik écht altijd al zo was, of dat ik het meer geworden ben door mijn vriend. Als ik namelijk steeds dingen krijg voel ik mij er niet fijn bij heel materialistisch te doen. Dit is van mij en dat geef ik niet weg. Toen een vriendin in Guatemala beroofd was heb ik haar mijn halve garderobe gegeven. Soms zoek ik nog iets en dan denk ik 'ohhh nee dat heeft Mientje'. :D Ik moet toegeven dat 't op dat moment even pijn doet, een beetje, maar daar zet ik mij dan overheen. Ik word er ook steeds makkelijker in. En wat zijn dingen nou helemaal? Ik vind 't mooi zoals Rowwen Heze zingt in een liedje 'ik heb genoeg, niks te klagen, wat ik heb dat kan ik dragen, wat zou ik met meer gaan lopen leuren?!'. Zo probeer ik zelf ook te zijn.
Sommige mensen in Nederland zijn ook té moeilijk met geld vind ik hoor. Toen mijn vriend hier was werden we 'uitgenodigd' bij iemand, maar moesten we onze eigen drank meenemen. :o Ik schaamde me kapot tegenover mijn vriend :$. Ik ben zelf ook absoluut niet zo, en eerlijk gezegd gaat zoiets mij steeds meer tegenstaan. Inmiddels ben ik in staat om drie pakjes drinken mee te nemen en een klein zakje chips. Als ik iemand uitnodig zorg ik dat ik genoeg in huis heb, en komt niemand wat te kort. Als dan iemand een fles wijn meebrengt of een toetje, prima. Maar ik ga niet iemand 'uitnodigen' en dan zeggen dat ze hun eigen dingen mee moeten nemen. Of wat ik ook verschrikkelijk vind, dat je uitgenodigd wordt voor een feest en dat mensen dan gaan uitrekenen wat ze allemaal kosten 'een zaaltje, een buffet, een bandje' dan krijg je bv. 20 euro, en als je het thuis doet bv. 10. Yaiks. Ik geef gewoon wat ik wil geven als ik wat wil geven, omdat ik 't leuk vind diegene wat te geven, en omdat ik 't kan missen. En als ik niet veel kan missen, dan koop ik een kleiner cadeautje. Zo mag 'n ander 't ook bij mij doen hoor, ik ga absoluut niet 't geld na lopen tellen en denken 'damn ik krijg maar een tientje, of ik krijg maar vijf euro'. Dit ligt trouwens niet aan mijn vriend, mijn ouders zijn precies zo.
Ik denk ook dat het in die regio veel normaler is dingen voor elkaar te betalen. Of elkaar dingen te geven 'oh vind jij die trui mooi? hou maar, hij is voor jou'. Ik merk dat in elk geval wel, en niet alleen bij mijn vriend. Zo heb ik al veel dingen toegestopt gekregen, maar laatst bv. ook een jongen die wist dat mijn moeder van kristal hield, kwam opeens aan met een kristallen beeldje 'hier, voor je moeder, ik weet dat ze het mooi vindt'. Ikzelf ben ook meer zo, maar ik weet niet of ik écht altijd al zo was, of dat ik het meer geworden ben door mijn vriend. Als ik namelijk steeds dingen krijg voel ik mij er niet fijn bij heel materialistisch te doen. Dit is van mij en dat geef ik niet weg. Toen een vriendin in Guatemala beroofd was heb ik haar mijn halve garderobe gegeven. Soms zoek ik nog iets en dan denk ik 'ohhh nee dat heeft Mientje'. :D Ik moet toegeven dat 't op dat moment even pijn doet, een beetje, maar daar zet ik mij dan overheen. Ik word er ook steeds makkelijker in. En wat zijn dingen nou helemaal? Ik vind 't mooi zoals Rowwen Heze zingt in een liedje 'ik heb genoeg, niks te klagen, wat ik heb dat kan ik dragen, wat zou ik met meer gaan lopen leuren?!'. Zo probeer ik zelf ook te zijn.
Sommige mensen in Nederland zijn ook té moeilijk met geld vind ik hoor. Toen mijn vriend hier was werden we 'uitgenodigd' bij iemand, maar moesten we onze eigen drank meenemen. :o Ik schaamde me kapot tegenover mijn vriend :$. Ik ben zelf ook absoluut niet zo, en eerlijk gezegd gaat zoiets mij steeds meer tegenstaan. Inmiddels ben ik in staat om drie pakjes drinken mee te nemen en een klein zakje chips. Als ik iemand uitnodig zorg ik dat ik genoeg in huis heb, en komt niemand wat te kort. Als dan iemand een fles wijn meebrengt of een toetje, prima. Maar ik ga niet iemand 'uitnodigen' en dan zeggen dat ze hun eigen dingen mee moeten nemen. Of wat ik ook verschrikkelijk vind, dat je uitgenodigd wordt voor een feest en dat mensen dan gaan uitrekenen wat ze allemaal kosten 'een zaaltje, een buffet, een bandje' dan krijg je bv. 20 euro, en als je het thuis doet bv. 10. Yaiks. Ik geef gewoon wat ik wil geven als ik wat wil geven, omdat ik 't leuk vind diegene wat te geven, en omdat ik 't kan missen. En als ik niet veel kan missen, dan koop ik een kleiner cadeautje. Zo mag 'n ander 't ook bij mij doen hoor, ik ga absoluut niet 't geld na lopen tellen en denken 'damn ik krijg maar een tientje, of ik krijg maar vijf euro'. Dit ligt trouwens niet aan mijn vriend, mijn ouders zijn precies zo.
