Inzicht in de vader-dochter band van mijn vrouw Geen OP

19-12-2023 16:32 245 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Post verwijderd.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 20-12-2023 16:02
Reden: OP gewist, maatregelen zijn genomen
99.49% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Miss_Communicatie schreef:
19-12-2023 19:21
Ahhh okay, er is meer aan de hand. Ook prima hoor, maar goed om te weten dat je al een stap verder bent in je leefwereld.
Die conclusie trek ik ook naar aanleiding van dit topic waarbij er 3 opties worden geboden:

1. Accepteer het dat je schoonvader een verkwister is en dat dit dus misschien nog wel 20 jaar kan gaan duren, ook als dit op jullie gedeelde doelen invloed heeft.
2. Ga het gesprek aan. Dat heb ik gedaan maar zorgt dus voor onvolwassen reacties, theater en drama.
3. Of ga uit elkaar.

Nouja de vierde is dan wellicht nog iets met psychologen of familieopstellingen ofzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
combitron schreef:
19-12-2023 19:24
Welja; stook het vuurtje nog maar eens flink op met het plaatsen van stromannen.
TO vraagt advies en wordt hier door een aantal mensen volledig afgebrand en zelfs beschuldigd zelf verantwoordelijk te zijn.
Er zijn ook mensen die een mindere kant van de relatie proberen te belichten en te denken in oplossingen.
Bedankt voor je beoordeling van de situatie, erg sympathiek. Maar wat is jouw oplossingsrichting?
Alle reacties Link kopieren Quote
Evenmijnhartluchten schreef:
19-12-2023 19:17
Dankjewel voor de bijval, ik dacht even dat ik zelf gek was geworden. Ik moet er ook bijzeggen dat ik nog ontzettend veel niet heb verteld maar dat zou dit verhaal misschien herleidbaar maken en dat wil ik niet.

De vraag is vooral of ik in ieder geval iets kan doen om de destructieve patronen te doorbreken. Als ik bijvoorbeeld hoor dat mijn schoonvader vanavond weer een duur etentje van 60 euro plus vervoer heeft dan frustreert mij dat enorm omdat ik weet dat die rekening uiteindelijk indirect bij mij terecht komt.

Ik vraag mij af en toe serieus af deze situatie zelfs niet genoeg zou zijn om te gaan scheiden om eerlijk te zijn. Nog 20 jaar dit gezeur vraagt echt veel van mij. Heb niet het idee dat mijn vrouw ooit krachtig genoeg gaat zijn om nee tegen haar vader te zeggen.
zij zal die patronen moeten willen doorbreken, dat kun jij niet voor haar doen. Je kunt wel proberen om haar daar bij te helpen, maar dat gaat je niet lukken als je in de aanval gaat.
Wil je echt inzicht of wil je vooral dat je vrouw haar vader aan de kant zet?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
19-12-2023 17:21
Jij maakt het haar onmogelijk om eerlijk te zijn.
Waarom? Omdat hij niet zegt wat zij wil horen? Dat zij hierover liegt wil al zeggen dat ze het zelf ook een situatie vindt die niet klopt.
Want eerlijk is eerlijk: als we hier samen een spaardoel zouden hebben (nieuwe keuken in ons gezamenlijke huis)! en ineens blijkt dat ik duizenden euro's minder spaar dan afgesproken. Dan zou mijn man ook niet blij zijn. Maakt hij het me onmogelijk om eerlijk te zijn? Nee! Ik maak keuzes die niet stroken met de afspraken die ik met hem gemaakt heb. Als ik denk dat ik daarover moet liegen, dan blijkt al dat ik de keuze ook dubieus vind. Want als ik dat geld uit had moeten geven aan een noodzakelijke reparatie aan mijn auto zou ik daar geen seconde over twijfelen of ik daar eerlijk in zou zijn of niet. Dan speelde ik gewoon open kaart.
Alle reacties Link kopieren Quote
Evenmijnhartluchten schreef:
19-12-2023 19:27
Die conclusie trek ik ook naar aanleiding van dit topic waarbij er 3 opties worden geboden:

1. Accepteer het dat je schoonvader een verkwister is en dat dit dus misschien nog wel 20 jaar kan gaan duren, ook als dit op jullie gedeelde doelen invloed heeft.
2. Ga het gesprek aan. Dat heb ik gedaan maar zorgt dus voor onvolwassen reacties, theater en drama.
3. Of ga uit elkaar.

Nouja de vierde is dan wellicht nog iets met psychologen of familieopstellingen ofzo.
Ik zou punt 3 ook niet van de ene dag op de andere doen.
Maar ik zou wel rustig uitspreken dat je twijfelt of jullie huwelijk kans op slagen heeft als jullie duidelijk anders denken over een aantal zaken, zoals eerlijkheid en een bepaald gezamenlijk toekomstbeeld.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
19-12-2023 19:17
Ik zou het dan weer niets vinden en stikchagrijnig worden dat we wél gescheiden rekeningen hebben, maar dat man denkt te bepalen hoeveel ik waaraan uitgeef. En dat ik van hem met potjes moet gaan werken en elke cent extra die ik wil uitgeven van nota bene mijn eigen geld moet gaan verantwoorden.

Hell no en never.

Maar ik ga er dan niet over liegen :-).
En als ik weet dat ik elke maand 300 euro in een bodemloos vat gooi ook niet beloven dat ik elke maand 300 euro spaar voor een gezamenlijke keuken.
Bij elke grotere besteding zou ik, zelfs met gesloten beurzen, wel vertellen dat ik dat van plan ben en hopelijk is hij akkoord. Nog nooit meegemaakt dat hij niet akkoord ging want op deze manier kon hij ook het een en ander voor zichzelf kopen.

Maar dit lijkt mij een verzuurd huwelijk; ze houden duidelijk niet (meer) van elkaar.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
moizer schreef:
19-12-2023 19:33
Waarom? Omdat hij niet zegt wat zij wil horen? Dat zij hierover liegt wil al zeggen dat ze het zelf ook een situatie vindt die niet klopt.
Want eerlijk is eerlijk: als we hier samen een spaardoel zouden hebben (nieuwe keuken in ons gezamenlijke huis)! en ineens blijkt dat ik duizenden euro's minder spaar dan afgesproken. Dan zou mijn man ook niet blij zijn. Maakt hij het me onmogelijk om eerlijk te zijn? Nee! Ik maak keuzes die niet stroken met de afspraken die ik met hem gemaakt heb. Als ik denk dat ik daarover moet liegen, dan blijkt al dat ik de keuze ook dubieus vind. Want als ik dat geld uit had moeten geven aan een noodzakelijke reparatie aan mijn auto zou ik daar geen seconde over twijfelen of ik daar eerlijk in zou zijn of niet. Dan speelde ik gewoon open kaart.
Bedankt voor je reactie. Ik heb zelf nog relatief weinig over mijn eigen vrouw gezegd om haar ook een beetje uit de wind te houden (hier is niet iedereen het hier trouwens over eens) maar of ze het nou van haar vader heeft of niet: Ze heeft gewoon last van haar eigen karakter. Het gemanipuleer, de kleine leugentjes en verdraaiingen, het is allemaal al jaren aanwezig.

En ik denk dat ik het eerder te lang gepikt heb dan dat ik te hard ben geweest om eerlijk te zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Evenmijnhartluchten schreef:
19-12-2023 19:28
Bedankt voor je beoordeling van de situatie, erg sympathiek. Maar wat is jouw oplossingsrichting?
Hoe moeilijk ook, maar het gesprek aangaan.
Zelf kun je aangeven alle begrip te hebben dat je vrouw de relatie met haar vader enorm belangrijk vindt, maar je kunt (zonder veroordelend te zijn) wel aangeven wat de financiële consequenties met je doen.

Als je vrouw niet bereid is om over dit onderwerp een serieus gesprek te hebben, dan vind ik dat toch wel een rode vlag in de relatie. Er zijn onderwerpen die je wellicht niet wilt delen (ik denk aan iets ergs als kindermisbruik ofzo), maar dit onderwerp moet toch bespreekbaar zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Evenmijnhartluchten schreef:
19-12-2023 19:17
Dankjewel voor de bijval, ik dacht even dat ik zelf gek was geworden. Ik moet er ook bijzeggen dat ik nog ontzettend veel niet heb verteld maar dat zou dit verhaal misschien herleidbaar maken en dat wil ik niet.

De vraag is vooral of ik in ieder geval iets kan doen om de destructieve patronen te doorbreken. Als ik bijvoorbeeld hoor dat mijn schoonvader vanavond weer een duur etentje van 60 euro plus vervoer heeft dan frustreert mij dat enorm omdat ik weet dat die rekening uiteindelijk indirect bij mij terecht komt.

Ik vraag mij af en toe serieus af deze situatie zelfs niet genoeg zou zijn om te gaan scheiden om eerlijk te zijn. Nog 20 jaar dit gezeur vraagt echt veel van mij. Heb niet het idee dat mijn vrouw ooit krachtig genoeg gaat zijn om nee tegen haar vader te zeggen.

Nee dat kun jij niet. Jij zult de positie die je daarin aan het innemen bent echt los moeten laten. Het enige wat je kunt doen is je eigen grenzen stellen, over zaken die binnen jullie relatie spelen.

Dus kijk naar de financiele afspraken die jullie hebben bijvoorbeeld. Hoe is dat geregeld en ben je daar tevreden over of zou je graag in overleg willen gaan omdat je het liever anders ziet? Gescheiden financien betekent namelijk niet puur 'ieder doet wat ie wil'. Jullie hebben ook helemaal geen gezamenlijke rekening? Want dan zou je kunnen afspreken: ieder stort iedere maand x % van het inkomen op de gezamenlijke spaar, voor gezamenlijke zaken (plus uiteraard ergens geld voor de vaste lasten etc). Dan heb je inzicht en duidelijke afspraken. De rest is dan aan ieder voor zich qua uitgaven en dat moet je dan ook gewoon echt loslaten.

En als je dat (uiteindelijk) niet lukt dan is scheiden echt beter, want jij kunt niets oplossen in de relatie tussen je vrouw en haar vader. Dat zal ze zelf moeten willen aanpakken, niemand anders kan dat doen of beslissen voor haar. Ook dat zul je dus los moeten laten (evt. in relatietherapie om beter te leren praten met elkaar, beter naar elkaar te leren luisteren en elkaar beter te leren begrijpen). En ik kan me héél goed voorstellen dat als het telkens weer in jullie relatie doorsijpelt je daar gewoon geen vrede mee kunt hebben en dan zou ik scheiden dus echt niet raar vinden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Even praktisch: misschien is het handiger om naast een gezamenlijke lopende rekening ook een gezamenlijke spaarrekening te openen, waar je iedere maand allebei geld op stort. Wat je over hebt, kun je zelf besteden. Zij kan dan haar overgebleven geld aan pa besteden en jullie kunnen van het gezamenlijk gespaarde geld een keuken kopen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Duidelijke afspraken maken. Spaargeld voor een keuken apart zetten en de afspraak maken dat ze daar afblijft. Doet ze dat niet dan heb je alle recht om daar boos over te zijn.

Maar met haar eigen geld kan ze doen wat ze wil.
En verder voelt het alsof je alles aan die vent afkeurt, veroordeelt. Maar het is wel haar vader. Stop daarmee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Meisjemetdeparel schreef:
19-12-2023 19:49
Even praktisch: misschien is het handiger om naast een gezamenlijke lopende rekening ook een gezamenlijke spaarrekening te openen, waar je iedere maand allebei geld op stort. Wat je over hebt, kun je zelf besteden. Zij kan dan haar overgebleven geld aan pa besteden en jullie kunnen van het gezamenlijk gespaarde geld een keuken kopen.
Goede tip!!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik geloof nooit dat je haar gaat kunt veranderen en haar vader al heel niet. Dus als je t mij zou vragen, als je genoeg van haar houd, sponsoren. Als je daar geen geld voor hebt, bekijken hoe je meer kan verdienen, alles wat je nodig hebt voor jullie huis en leven betalen en haar betalen, zodat zij hem kan betalen en wel zoveel dat je hopelijk kan voorkomen dat hij op een dag uit zn huis wordt gezet en bij jullie komt wonen, want dat zal waarschijnlijk aan de horizon gloren.
Veel wijsheid gewenst.
Alle reacties Link kopieren Quote
Evenmijnhartluchten schreef:
19-12-2023 19:27
Die conclusie trek ik ook naar aanleiding van dit topic waarbij er 3 opties worden geboden:

1. Accepteer het dat je schoonvader een verkwister is en dat dit dus misschien nog wel 20 jaar kan gaan duren, ook als dit op jullie gedeelde doelen invloed heeft.
2. Ga het gesprek aan. Dat heb ik gedaan maar zorgt dus voor onvolwassen reacties, theater en drama.
3. Of ga uit elkaar.

Nouja de vierde is dan wellicht nog iets met psychologen of familieopstellingen ofzo.
Optie 4 is geen optie. Je bent haar partner, niet haar psycholoog. Als zij vanuit optie 2 ziet dat ze dingen anders wilt doen en daarvoor professionele hulp nodig heeft dan is een psycholoog een optie, maar het lijkt er op dat jij haar wilt veranderen en dat kan je niet. Dat moet ze zelf willen. Wil of kan ze dat niet dan is aan jou de keuze of je dat accepteert of de relatie verbreekt.

Eventueel kun je het gesprek (optie 2) aangaan bij een relatietherapeut zodat die kan bemiddelen als ze emotioneel wordt. Wellicht kan die benoemen wat hij/zij ziet gebeuren bij jullie communicatie en daarop inspelen zodat jullie beter leren communiceren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Meisjemetdeparel schreef:
19-12-2023 19:49
Even praktisch: misschien is het handiger om naast een gezamenlijke lopende rekening ook een gezamenlijke spaarrekening te openen, waar je iedere maand allebei geld op stort. Wat je over hebt, kun je zelf besteden. Zij kan dan haar overgebleven geld aan pa besteden en jullie kunnen van het gezamenlijk gespaarde geld een keuken kopen.
Nadeel daarbij wel is dat als zij alles daarbuiten aan pa uitgeeft je bijvoorbeeld ook niet meer samen op reis kan.
Want zij heeft geen cent gespaard, dus ze gaat ervan uit dat opstarter dat weekje Spanje wel voor 2 betaalt.

Ik zou dus vooral - als zij het ziet zitten én er geld voor is - een spaarbedrag afspreken dat hoger is dan enkel voor de vernieuwing van de keuken. Maar dat ook kan dienen voor de vervanging van andere apparaten, voor een vakantie, voor een gezamenlijk etentje, ...

Je wil straks niet horen "ja maar, ik gooi al 200 euro per maand naar de keuken, de overige overschot gaat naar mijn vader, dus jij betaalt vanaf nu maar alle gezamenlijke restaurant-bezoekjes". Of dat jij er uiteindelijk voor opdraait als morgen de wasmachine de geest geeft.
wissewis wijzigde dit bericht op 19-12-2023 19:59
3.65% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Haar geld, haar keuzes.
Ik heb zelf een bijzondere familie en wat mij hielp was het inzicht dat ik mijn vriend dingen dreigde te ontnemen die hij graag wilde om mensen geld te geven die aantoonbaar dit andersom nooit voor mij zouden doen of hebben gedaan.
Mijn vriend is heel lief en ik kon een tijd nog niet inzien dat ik ook beter verdiende, maar vond wel dat hij beter verdiende.
En zo kwam ik stap voor stap tot betere inzichten.
Laat haar haar eigen pad hierin volgen. Het is in-en intriest dat zij op zo'n jonge leeftijd dit alles heeft moeten meemaken, feitelijk geen enkele verantwoordelijke ouder heeft. Ze heeft niet voor niets jou uitgekozen, jij bent beter voor haar en je wenst voor jullie een beter leven.
Daar moet zij nog heen, dat ze dat durft op te eisen.
Mijn ervaring is dat alles wat ik voor mezelf wilde 'egoistisch' werd gevonden en ik was gewend dat ik voor ieder teken van liefde iets moest doen.
Dat is heel moeilijk te doorbreken, ik kon dat eerst alleen omdat het mijn vriend iets zou kosten en ik dat niet wilde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Evenmijnhartluchten schreef:
19-12-2023 19:27
Die conclusie trek ik ook naar aanleiding van dit topic waarbij er 3 opties worden geboden:

1. Accepteer het dat je schoonvader een verkwister is en dat dit dus misschien nog wel 20 jaar kan gaan duren, ook als dit op jullie gedeelde doelen invloed heeft.
2. Ga het gesprek aan. Dat heb ik gedaan maar zorgt dus voor onvolwassen reacties, theater en drama.
3. Of ga uit elkaar.

Nouja de vierde is dan wellicht nog iets met psychologen of familieopstellingen ofzo.
Ga het gesprek aan en stel je anders op.
Jeetje vriend, kijk eens naar jezelf. En lees eens wat er allemaal gezegd wordt.

Door je toon te matigen voelt je vrouw zich misschien ook meer gehoord en minder in een hoek gedreven. En kan ze zich misschien wat beter verwoorden.

Maar ik krijg er steeds meer een hard hoofd in.
En het lijkt alsof je een reden voor een scheiding zoekt inmiddels.
conversation = awareness
Alle reacties Link kopieren Quote
Surebaby schreef:
19-12-2023 19:58
Haar geld, haar keuzes.
Ik heb zelf een bijzondere familie en wat mij hielp was het inzicht dat ik mijn vriend dingen dreigde te ontnemen die hij graag wilde om mensen geld te geven die aantoonbaar dit andersom nooit voor mij zouden doen of hebben gedaan.
Mijn vriend is heel lief en ik kon een tijd nog niet inzien dat ik ook beter verdiende, maar vond wel dat hij beter verdiende.
En zo kwam ik stap voor stap tot betere inzichten.
Laat haar haar eigen pad hierin volgen. Het is in-en intriest dat zij op zo'n jonge leeftijd dit alles heeft moeten meemaken, feitelijk geen enkele verantwoordelijke ouder heeft. Ze heeft niet voor niets jou uitgekozen, jij bent beter voor haar en je wenst voor jullie een beter leven.
Daar moet zij nog heen, dat ze dat durft op te eisen.
Mijn ervaring is dat alles wat ik voor mezelf wilde 'egoistisch' werd gevonden en ik was gewend dat ik voor ieder teken van liefde iets moest doen.
Dat is heel moeilijk te doorbreken, ik kon dat eerst alleen omdat het mijn vriend iets zou kosten en ik dat niet wilde.
Dus jouw situatie was redelijk vergelijkbaar?
Alle reacties Link kopieren Quote
turquasi schreef:
19-12-2023 18:10
Even los van die vader, is je vrouw wel leuk? Ze klinkt niet zo leuk namelijk. Je durft al bijna niets ter sprake te brengen en als je dat wel doet wordt er dikke drama gemaakt. Wat ze zegt klopt niet en geld word besteed aan zaken waar je niet achter staat. Je mag ook gewoon concluderen dat je wat karaktertrekken ziet die niet zo fraai zijn zonder dat je dat op de vader(dochter relatie) gooit.
Ik quote mezelf even
Lorem Ipsum
Dit gaat niet over je vrouw en haar vader maar over hoe jullie met elkaar omgaan. Zoals je hier over haar praat is het bijna alsof je het over je puberende dochter hebt die domme keuzes maakt. Als je je in het gesprek met haar ook zo opstelt moet je niet vreemd opkijken dat je een bak drama krijgt ipv een gesprek. Als je huwelijk je wat waard is dan zou ik daar dus mee aan de slag gaan.

Hoe gaat het als jullie op andere onderwerpen een verschil van mening hebben? Ontstaat er dan ook drama? Hoe verlopen de gesprekken dan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een enorme hekel aan liegen. Ik heb bijna nog liever dat mijn man vreemd gaat dan dat hij tegen mij liegt. Dus dat zou voor mij een groot probleem zijn. Liegen is voor mij een vertrouwensbreuk en dat lijkt mij wel een onderwerp voor een paar gesprekken relatietherapie.

Ik zou wel mijn ouder(s) financieel willen steunen als ik dat nodig zou achten. Ik zou samen afspreken om een geldpotje ‘pa’ te maken. Bijvoorbeeld een bedrag per maand daarvoor reserveren. Dan zorgt het niet voor verrassingen en hoeft niemand te liegen.

En ik zou het juist heel gek vinden als je na al die jaren weinig tot niets weet over het verleden van je schoonouders. Dus ook over waar ze hebben gewerkt enzo. Lijkt mij hele normale informatie die vroeg of laat toch gewoon een keer besproken wordt?
Antwoord op je eerste vraag: ik heb een tijdlang heel erg partij getrokken voor 1 van mijn ouders toen het tussen hen niet boterde. Een sibling nam het juist voor de andere ouder op. Later zijn sibling en ik erachter gekomen dat we allebei het meeste medelijden hadden met de ouder die er voor ons gevoel alleen voorstond.
Het zou best kunnen dat je vrouw daarom voor haar vader kiest - hij ziet zijn andere kinderen niet meer, als zij hem in de steek laat, dan blijft hij helemaal alleen over. Zij is door de scheiding van haar ouders in het kamp van haar vader getrokken en klim daar nog maar eens uit, als kind. Zoals al eerder gepost is, de loyaliteit van kind naar ouders is enorm. Die loyaliteit is er misschien wel extra als ouder zijn eigen boontjes niet kan doppen. Wie laat er nou haar eenzame behoeftige vader in de steek?

Wat het heel lastig maakt is dat jij niet waardeert dat ze zo verschrikkelijk hard een goede dochter probeert te zijn maar je alleen maar richt op je verkwistende schoonvader.
Vraag 3: Zou je het om kunnen draaien? Dat je eens niet begint over de keuken of een ander spaardoel, maar over hoeveel zij het liefste zou willen bijdragen aan haar vader. En dan neem je dat bedrag op in jullie gezamenlijke begroting. Open en eerlijk van jou uit, en zonder oordeel over hoe je schoonvader het geld besteedt. Want dat doet er niet toe - dit is niet het eikel-van-een-schoonvaderbudget, dit is je vrouws potje voor ik-wil-iemand-zijn-die-voor-haar-familie-zorgt. En zoveel familie heeft je vrouw verder niet meer echt in naar leven, als ze de rest amper of niet meer spreekt.
Alle reacties Link kopieren Quote
frambozentaartje schreef:
19-12-2023 20:33
Vraag 3: Zou je het om kunnen draaien? Dat je eens niet begint over de keuken of een ander spaardoel, maar over hoeveel zij het liefste zou willen bijdragen aan haar vader. En dan neem je dat bedrag op in jullie gezamenlijke begroting. Open en eerlijk van jou uit, en zonder oordeel over hoe je schoonvader het geld besteedt.
Niet het gekste idee.
Natuurlijk is het geld maar een aspect van de onderliggende problemen, maar het is eerlijk. En gelijkwaardig voor TO en zijn vrouw.

Er wordt gezegd dat de beste manier van geld verdelen in een huwelijk is:
- beiden storten hun volledige inkomen op een gezamelijke rekening;
- daarvan betaal je alles, gas, water boodschappen, huur en ook de keuken.
- beiden krijgen eenzelfde bedrag aan 'zakgeld'. Hoe ze dat besteden is aan henzelf.
Het gezamelijke geld is dus niet voor schoonvader, dat doet ze van haar eigen geld.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
frambozentaartje schreef:
19-12-2023 20:33
Antwoord op je eerste vraag: ik heb een tijdlang heel erg partij getrokken voor 1 van mijn ouders toen het tussen hen niet boterde. Een sibling nam het juist voor de andere ouder op. Later zijn sibling en ik erachter gekomen dat we allebei het meeste medelijden hadden met de ouder die er voor ons gevoel alleen voorstond.
Het zou best kunnen dat je vrouw daarom voor haar vader kiest - hij ziet zijn andere kinderen niet meer, als zij hem in de steek laat, dan blijft hij helemaal alleen over. Zij is door de scheiding van haar ouders in het kamp van haar vader getrokken en klim daar nog maar eens uit, als kind. Zoals al eerder gepost is, de loyaliteit van kind naar ouders is enorm. Die loyaliteit is er misschien wel extra als ouder zijn eigen boontjes niet kan doppen. Wie laat er nou haar eenzame behoeftige vader in de steek?

Wat het heel lastig maakt is dat jij niet waardeert dat ze zo verschrikkelijk hard een goede dochter probeert te zijn maar je alleen maar richt op je verkwistende schoonvader.
Vraag 3: Zou je het om kunnen draaien? Dat je eens niet begint over de keuken of een ander spaardoel, maar over hoeveel zij het liefste zou willen bijdragen aan haar vader. En dan neem je dat bedrag op in jullie gezamenlijke begroting. Open en eerlijk van jou uit, en zonder oordeel over hoe je schoonvader het geld besteedt. Want dat doet er niet toe - dit is niet het eikel-van-een-schoonvaderbudget, dit is je vrouws potje voor ik-wil-iemand-zijn-die-voor-haar-familie-zorgt. En zoveel familie heeft je vrouw verder niet meer echt in naar leven, als ze de rest amper of niet meer spreekt.
Ik vind dit een hele mooie post! Probeer eens het gesprek aan het gaan vanuit het liefdevolle aspect. Niet vanuit de veroordeling.
Alle reacties Link kopieren Quote
frambozentaartje schreef:
19-12-2023 20:33
Antwoord op je eerste vraag: ik heb een tijdlang heel erg partij getrokken voor 1 van mijn ouders toen het tussen hen niet boterde. Een sibling nam het juist voor de andere ouder op. Later zijn sibling en ik erachter gekomen dat we allebei het meeste medelijden hadden met de ouder die er voor ons gevoel alleen voorstond.
Het zou best kunnen dat je vrouw daarom voor haar vader kiest - hij ziet zijn andere kinderen niet meer, als zij hem in de steek laat, dan blijft hij helemaal alleen over. Zij is door de scheiding van haar ouders in het kamp van haar vader getrokken en klim daar nog maar eens uit, als kind. Zoals al eerder gepost is, de loyaliteit van kind naar ouders is enorm. Die loyaliteit is er misschien wel extra als ouder zijn eigen boontjes niet kan doppen. Wie laat er nou haar eenzame behoeftige vader in de steek?

Wat het heel lastig maakt is dat jij niet waardeert dat ze zo verschrikkelijk hard een goede dochter probeert te zijn maar je alleen maar richt op je verkwistende schoonvader.
Vraag 3: Zou je het om kunnen draaien? Dat je eens niet begint over de keuken of een ander spaardoel, maar over hoeveel zij het liefste zou willen bijdragen aan haar vader. En dan neem je dat bedrag op in jullie gezamenlijke begroting. Open en eerlijk van jou uit, en zonder oordeel over hoe je schoonvader het geld besteedt. Want dat doet er niet toe - dit is niet het eikel-van-een-schoonvaderbudget, dit is je vrouws potje voor ik-wil-iemand-zijn-die-voor-haar-familie-zorgt. En zoveel familie heeft je vrouw verder niet meer echt in naar leven, als ze de rest amper of niet meer spreekt.
Dankjewel voor je reactie. Allereerst even, en dat heb ik ook tegen de andere gebruikers proberen uit te leggen: Dit is een opgebouwd frustratie topic. Ik weet dat frustratie vaak niet veel opschiet maar het is toch even belangrijk om te benoemen dat ik mij niet op een vergelijkbare gefrustreerde manier heb geuit naar mijn vrouw maar het eerder heb opgekropt.

Ik heb veel op mijn tong moeten bijten de afgelopen jaren, met name omdat ik zelf stukje en beetje achter dingen moest komen die mijn vrouw voor me had verzwegen, waarover bewust was gelogen of waar ik voor mijn gevoel voor het karretje wordt gespannen voor de problemen die door mijn schoonvader worden veroorzaakt. Het is dus een vertrouwensbreuk.

Vanuit jouw persoonlijke situatie is het voor mij leerzaam om te zien hoe jij hier mee omgegaan bent. Maar juist dat stukje zelfreflectie mis ik bij mijn vrouw. Zoals gezegd: De enige situatie dat wij hier een serieus gesprek over hebben gehad ging ze vol in de tegenaanval en (ja dat ga ik gewoon zeggen) op de drama-tour. Het voelt voor mij juist alsof ze wat betreft dit onderwerp voortdurend over mij heen loopt en verwacht dat ik het mag slikken. Dan kun je zeggen dat ik degene ben die meer empathie moet tonen maar ik ben niet degene die liegt.

Inderdaad heb je ook weer een punt dat het voor haar erg moeilijk moet zijn om haar vader zo te zien verpieteren en is het ook begrijpelijk dat ze daar voor opkomt. Alleen dan wel graag op een eerlijke en transparante manier. Dat hoort ook bij een volwassen houding.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven