Is dit het 'dertigersdilemma' of is er meer aan de hand?

vitello69 schreef: ↑

16-05-2022 12:51

Dit kan zomaar ook andersom zijn.
TO klinkt niet leuk en prettig. Eerder als een veeleisend persoon. Waarom denken vrouwen altijd dat ze hun partner moeten veranderen? en waarom is dat "voor je mening opkomen"en niet (zoals veel mannen het ervaren) "gezeur en gezeik om niets.
Misschien zeurt TO inderdaad om alles, is het nooit goed genoeg en is ze zelden tevreden. Partner geeft alternatieven aan. doe er wat mee denk ik dan. Je kunt alleen veranderen waar je invloed op hebt

Mijn god zeg, heb je überhaupt de moeite genomen om het hele topic te lezen of kom je even je gal spuwen na de laatste reactie?

Echt bijna iedereen heeft aangegeven aan to dat dit absoluut geen liefdevolle man is en dat deze kerel vooral 1 interesse heeft en dat is zorgen dat zijn eigen egootje gevoed wordt ten koste van zijn vrouw. Vast dat je dat als bepaalde man de rol van alle vrouwen vindt: als hij maar zijn goddelijke gang kan gaan en verder aan niemand rekenschap hoeft te geven. Maar het siert to dat ze ein-de-lijk doorkrijgt dat ze niet op de wereld gezet is om ten dienste te staan van een respectloze hork. Überhaupt hoeft ze niet ten dienste te staan van een partner, maar verdeel je zorg en aandacht en verantwoordelijkheid met elkaar. Daar is bij haar man absoluut geen sprake van.

To, je man heeft je laten zien wat hij waard is. Jij zeurt en hebt hem (het) maar te accepteren. Waarschijnlijk denkt hij dat je bluft. Ik zou zorgen dat ik jezelf heel erg wapen. Ga feiten verzamelen en probeer daarbij ook bewijslast tegen evt. toekomstige pogingen van hem om je klein te krijgen vóór te zijn. Zoals iemand je (mogelijk terecht, dus hou daar rekening mee!) erop wees dat van hem scheiden nog wel eens een hele zware dobber kan worden. Dit soort mannen laat vaak niet van zich scheiden zonder jou daarvoor te laten boeten.

Je zou bijna via app (=bewijslast) kunnen vragen aan man: joh, ik ben afgelopen twee weekenden bij dochter thuis gebleven. Ik wil graag even een time out en bespreken of jij de zorg van dochter dit weekend op je neemt, zodat ik naar een vriendin kan om na te denken. Ben heel benieuwd hoe hij reageert op zo'n voorstel. Als hij zich laat kennen (en in de kaarten speelt) reageert hij misschien wel met dat dit jouw taak of jouw verantwoordelijkheid is. Misschien beledigd hij je zelfs wel. Niet dat dat leuk zou zijn. Maar als dit een man is waarvan ik vermoed dat hij zo is, heb je straks uitspraken van hem op 'schrift' (app) die je nog nodig gaat hebben als hij je zwart maakt. Klop eventueel al preventief aan bij maatschappelijk werk of andere clubs die je kunnen adviseren en ondersteunen.

Dit zijn nl. niet de mannen die zomaar van zich laten scheiden. Dat is hun ego te na en willen graag zorgen dat jij voelt dat je zonder hen niks bent. Sorry voor mijn negativisme, maar er zitten hele nare exemplaren tussen brrr.

Is die andere man al uit beeld TO? Zo niet, dan zou ik daar eerst eens mee beginnen en dan weer tegen je man zeggen dat je relatietherapie wilt. Dan kun je in ieder geval zeggen dat je niet zonder slag of stoot hebt opgegeven.

Jullie zouden echt het topic moeten lezen. Dan adviseer je geen relatietherapie (meer)

Singlejingle schreef: ↑

16-05-2022 19:31

Jullie zouden echt het topic moeten lezen. Dan adviseer je geen relatietherapie (meer)

Precies dit!

Relatietherapie is er niet alleen op gericht om een relatie te verbeteren. Het kan ook gebruikt worden om goed uit elkaar te gaan, zonder vechtscheiding, door elkaar beter te leren begrijpen met hulp van een professional. In mijn mening ben je dat aan je kind verplicht. Maar ik begrijp dat lang niet iedereen daar zo over denkt.

Ik denk vooral dat niet elke relatie dit kan. Om dit te willen, moet je nl. met z'n 2en zijn en als zij vooral wél hulp wil (bij scheiden of blijven) en hij niet, houdt het nogal op. In alles wat to verteld over haar man, vindt hij vooral dat hij geen probleem heeft, zolang ze maar doet wat hij wil. En moet ze kort gezegd verder gewoon haar muil houden, niet zeiken en het kind op bed leggen, want dat is haar taak. En hem verder niet storen, zorgen voor genoeg geld en het huishouden, liefst nog af en toe zijn sloffen brengen en geen aandacht vragen.

Want zo is hij wél getrouwd. TO hoopte op iets meer wederkerigheid, maar als ze nu maar gewoon leert dat ze niet zo moet zeiken en rare fratsen als gelijkwaardigheid van haar man te verwachten, dan is er ook geen probleem. Echt, de fase van relatietherapie is er niet meer, voor zover die er ooit geweest is. Want daarvoor zul je nl. wel je partner serieus moeten nemen of belang zien in op een goede manier uit elkaar gaan.

Singlejingle schreef: ↑

16-05-2022 19:31

Jullie zouden echt het topic moeten lezen. Dan adviseer je geen relatietherapie (meer)

Mwah, ik heb het wel gelezen maar omdat TO met een andere man in haar hoofd zit neem ik de kritiek op haar echtgenoot wel met een korreltje zout. Ze hadden een oke relatie, die voor hen werkte. Wellicht zou relatietherapie ze daarnaartoe terug kunnen brengen, of, zoals ik al zei toen ik de therapie voorstelde, in ieder geval coouderschap een stuk beter maken. Ze zijn allebei star, en hij is echt geen droomman en TOs eisen zijn echt niet onredelijk, maar met een verliefdheid in je kop kan je partner echt nog maar héél moeilijk iets goed doen, dan is de neiging om alles negatief uit te leggen zo groot.

Precies wat stokbootje zegt. Vandaar mijn vraag of die ander al uit beeld was.

Singlejingle: je zegt wel dat mensen het topic moeten lezen maar jouw post staat boordevol met aannames die nergens door TO benoemd zijn. Dus zoals jij het schetst hoeft het helemaal niet te zijn. Niet dat het me een topgozer lijkt hoor. Maar enige nuance is vast op z’n plek.

stokbootje schreef: ↑

16-05-2022 22:16

Mwah, ik heb het wel gelezen maar omdat TO met een andere man in haar hoofd zit neem ik de kritiek op haar echtgenoot wel met een korreltje zout. Ze hadden een oke relatie, die voor hen werkte. Wellicht zou relatietherapie ze daarnaartoe terug kunnen brengen, of, zoals ik al zei toen ik de therapie voorstelde, in ieder geval coouderschap een stuk beter maken. Ze zijn allebei star, en hij is echt geen droomman en TOs eisen zijn echt niet onredelijk, maar met een verliefdheid in je kop kan je partner echt nog maar héél moeilijk iets goed doen, dan is de neiging om alles negatief uit te leggen zo groot.

Ik las nergens dat ze verliefd is. Wel dat ze opgemerkt heeft dat ze door de aandacht die een ander(e man) aan haar schonk haar pijnlijk duidelijk heeft gemaakt dat ze die warme interesse in haar als persoon niet van haar eigen man hoeft te verwachten. TO vraagt zich af of dat normaal is. En dat is gebaseerd op haar eigen observaties zeker niet teveel gevraagd. Als je een plant geen water geeft, gaat deze ook dood. Zoals ik de man van to lees, geeft hij haar geen water, maar staat ze spreekwoordelijk in een hoek op het balkon en mag ze blij zijn als er bij gods gratie nog af en toe een regendruppel op haar valt zodat ze niet verschrompelt. Ik lees geen starheid, alleen heel veel hopeloze pogingen om iets bij hem 'wakker' te maken qua liefde.

Ik quote even wat to zelf schrijft:

De relatie met mijn man en mij is redelijk, maar ondertussen spelen er een heleboel irritaties. Ik kan niks zeggen of hij denkt dat ik boos ben, hij kan niks zeggen of ik heb de indruk dat hij boos is. Ik doe eigenlijk alles in het huishouden, de administratie, de boodschappen, regel en kook het eten en dan nog is het niet goed genoeg. Ik kan hier niks over zeggen, want dan wordt het weer ruzie, hij is ervan overtuigd dat hij zijn aandeel levert

(....)

vind het gewoon fijn dat er interesse in me getoond wordt en dat iemand oprecht geïnteresseerd is in mij als persoon. Niet de vrouw van, niet de moeder van etc. Ik voel me weer gezien maar ik zou zo graag willen dat mijn man dit doet (over die andere man dus)

(.....)

hij gelooft niet in therapeuten en psychologen

(....)

Maar dat grote menserigs doen we eigenlijk nooit. Hij heeft daar geen behoefte aan. Zit het liefste het hele weekend op de bank of spreekt met vrienden af. Áls we een keer iets doen dan straalt het ervan af dat het van hem allemaal niet zo hoeft.

(....)

Ik denk dat ik degene ben die alimentatie moet betalen dan, ivm groot verschil in inkomsten.

(...)

Ik denk dat je de spijker op zijn kop slaat, vooral dat emotionele stuk, daar heb ik zoveel behoefte aan. Al zou er maar eens oprecht gevraagd worden: "Hoe was je dag?"

(...)

Voorbeeld: Gisteren gevraagd of hij vandaag de eerste verdieping, trap en zolder wilde stofzuigen - ondertussen slaapt de kleine, dus dat kan niet meer. Morgen nog een dag natuurlijk, maar juist, dat ik alles tien keer moet vragen en het uiteindelijk van ellende maar zelf doe, dat vind ik frustrerend.

(....)

En weer sla je de spijker op zijn kop. Man is best wel, nou ja, eigenlijk erg autoritair en dat vond ik altijd super fijn(?), maar nu heb ik er eigenlijk veel meer ellende van.

(....)

We hebben regelmatig seks, vind ik dan, om de dag. En dan doet hij wel erg zijn best. Vind het belangrijk dat ik geniet etc. Maar als we klaar zijn, kan er van het een op het andere moment ook weer 'irritatie' zijn, om iets kleins of onbenulligs.

Hij geeft vaak aan heel veel van me te houden en me niet kwijt te willen. Maar goed, ik VOEL het niet.

Aanvulling: Ik besef me nu dat er alleen tijdens de seks aandacht voor mij is.

(...)

Het stuk huishouden bespreek ik de laatste 2 jaar ongeveer met hem, administratie wil ik echt zelf doen dat ga ik niet meer riskeren uit handen te geven. Het is dus niet iets van het laatste half jaar. Geef dit al langere tijd aan.
(....)
Hij is lief voor haar, maar onderneemt ook met haar niks. Ik ben gisteren bijvoorbeeld alleen met mijn dochter naar een grote speeltuin geweest, hij wilde een dutje doen. Hij kent een leidster op de opvang omdat zij met ons het intakegesprek gedaan heeft, maar verder doe ik eigenlijk alles: Naar doktersafspraken, dingen regelen, inschrijven op de basisschool, alle administratieve zaken.

(...)

dan mis je het feit dat ik niet verliefd ben, wil ook niks van hem. Ik wil niks liever dan therapie en ervoor gaan, maar man gelooft hier niet in. Heb je alles gelezen?

(....)

hij is tevreden, hij is blij met ons, met ons gezin en vindt dat we het goed voor elkaar hebben. Hij is waar hij wil zijn. Ik heb het regelmatig over bepaalde kwesties die spelen maar het enige dat ik terugkrijg is: illuminati, een groot complot, we kunnen er toch niks aan veranderen. Ik ken al zijn collega's bij naam en weet precies wat voor klussen hij heeft en waar hij ze heeft.

(....)

Omdat daar geen ruimte voor is, zodra het negatief is, voelt hij zich aangevallen

(....)

Voor de mensen die zich afvragen of hij altijd al zo was, deze kant is echt naar boven gekomen sinds wij een dochter hebben. Eerder hadden we gewoon niet zo veel om handen, ja we werkten natuurlijk, maar voor de rest, zoals eerder aangegeven, deden we niet super veel spannende dingen.

(...)

Hij komt zelf uit een traditioneel gezin. Vader werkte en moeder deed alles. Opvoeding, koken, huishouden, soms kwam vader tussendoor met harde hand. Hij laat er niet veel over los maar zijn thuissituatie vroeger was erg pittig.

Hij heeft vroeger dus ook geen ander voorbeeld gehad. Ik weet dat bij zijn zussen het thuis ook zo gaat, mannen doen weinig tot niks.

(....)

Je vergeet de opvoeding, boodschappen/koken, administratie, full- time werken en alle andere randzaken voor het gemak even? Ik denk dat het jou triggert omdat ik in jouw ogen 'zeur' over het huishouden, maar het gaat veel dieper en verder dan dat. Wás het maar alleen het huishouden.

(....)

We zouden gisterenavond praten, maar is uiteindelijk niks van terecht gekomen, man was ondertussen druk met van alles en nog wat. Ik wilde vanavond voor de herkansing gaan, maar man heeft met vrienden afgesproken. Ik vroeg of dat niet een andere keer kon, maar hij gaf aan dat hij tijd voor zichzelf wilde.

Verder werd hij tijdens dit gesprek ook weer boos maar wist het zo te draaien dat ik nu aan mezelf twijfel. Ben ik echt zo moeilijk? Doe ik echt zo moeilijk?

(....)

Ik heb al vaker geopperd om een hulp in de huishouding in de arm te nemen, maar dat wil hij pertinent niet, hij wil geen vreemden in huis, vertrouwt ze niet.

(...)

Singlejingle schreef: ↑

16-05-2022 23:11

Ik quote even wat to zelf schrijft:

Ik zie juist in die opsomming dat relatietherapie de moeite waard kan zijn. Daarin mogen we prima van mening verschillen, want ik snap ook echt wel dat jij zegt dat het hopeloos is. Als ze geen kindje hadden, en niet tot 2 jaar geleden nog wel tevreden waren in de relatie, zou ik ook zeggen: uit elkaar en wonden likken. Maar zo is de situatie niet.

Ik zie een reeks problemen met de huishoudelijke verdeling, waarbij ze elkaar totaal niet begrijpen. Dat laat de laatste post van TO ook heel duidelijk zien: ze kijken naar hetzelfde maar zien iets anders, en kunnen daardoor zich ook niet in elkaar inleven. Een onafhankelijke derde kan daarin veel betekenen denk ik, om de ruis op de lijn te verminderen en de emoties achter die huishoudelijk strijd duidelijk te maken (en er daarmee te zorgen dat haar man beseft dat dit niet langer zo door kan gaan qua verdeling).
Verder zie ik heel veel interpretatie van TO over zich niet begrepen voelen, geen interesse, etc. Dat klinkt mij als een minnaars-verliefdheids symptoom. Waarbij de oplossing deels ligt in weer met twee benen in de relatie staan, en niet met een voet al buiten de deur, plus in beter communiceren over wat ze emotioneel van elkaar nodig hebben. TO heeft ineens het licht gezien in wat ze wil zien/voelen/horen van een man, maar hoe moet haar echtgenoot dat ineens weten? Daar is ook communicatie voor nodig.

Thalas schreef: ↑

16-05-2022 18:26

Ja, het ontkennen van het bestaan van een genderstereotype verdeling wordt inderdaad gezien als een vorm van status. Idioot natuurlijk, zo houd je het alleen maar in stand.

Wat is dit nou voor een onzin. Heeft helemaal niks met status te maken. Misschien zijn de mensen die op het Viva forum schrijven ook wel niet representatief voor jouw eigen omgeving. Misschien is het voor jou lastig voor te stellen daarom dat er echt mensen zijn die het eerlijk verdelen

Hoe gaat het nu TO?

TO, vandaag toevallig dit hele topic gelezen, en ik herken jouw gevoel echt.
Ik zit ook in een relatie met een man die slecht tegen kritiek kan en het liefst 7 dagen in de week zijn eigen gang gaat. Het ergste is nog dat ik de echte gesprekken mis waarbij je van gedachten kan wisselen zonder dat dit ruzie of irritatie oplevert, dit voelt eenzaam. En als je over allerlei kleine dingetjes discussie krijgt; dit doet wat met je. Ik ben er moe van en radeloos, jarenlang gedacht dat het aan mij lag, zelf therapieën gevolgd etc om maar overeind te blijven. Gedacht dat het aan de drukte van het gezin lag.

Want, we hebben vier dochters.
Ik regel bijna alles thuis, en ben soms zoo moe, omdat ik zoveel alleen ‘opstart’. Ik laat over mij heen lopen en ik weet het. Dit doet wat met je eigenwaarde, want je trekt aan een dood paard, en ik pieker al lange tijd over een oplossing. Maar ik ben de enige die mezelf hieruit kan halen, niemand anders.

Wegwezen zou ik zeggen, kies voor jezelf nu het nog redelijk makkelijk kan want hij heeft het prima voor elkaar. Klinkt misschien gek want ik vind het zelf ook een heel moeilijk dilemma, maar toch….

Sterkte met deze lastige situatie!

ienieminie schreef: ↑

05-06-2022 11:38

TO, vandaag toevallig dit hele topic gelezen, en ik herken jouw gevoel echt.
Ik zit ook in een relatie met een man die slecht tegen kritiek kan en het liefst 7 dagen in de week zijn eigen gang gaat. Het ergste is nog dat ik de echte gesprekken mis waarbij je van gedachten kan wisselen zonder dat dit ruzie of irritatie oplevert, dit voelt eenzaam. En als je over allerlei kleine dingetjes discussie krijgt; dit doet wat met je. Ik ben er moe van en radeloos, jarenlang gedacht dat het aan mij lag, zelf therapieën gevolgd etc om maar overeind te blijven. Gedacht dat het aan de drukte van het gezin lag.

Want, we hebben vier dochters.

Maar dit wist je toch al voordat je begon aan kinderen? Wat is dit toch met vrouwen die blind zijn voor de eigenschappen van hun partner en dan ACHTERAF klagen dat hij zo anders is.

Ik mag hopen dat je inzage hebt in de financieen. Sta je ingeschreven bij een woningnet? Kun je eventueel zelf een huis betalen. Deze vragen zou ik eerst aan mijzelf stellen.

Gideon3 schreef: ↑

05-06-2022 13:15

Maar dit wist je toch al voordat je begon aan kinderen? Wat is dit toch met vrouwen die blind zijn voor de eigenschappen van hun partner en dan ACHTERAF klagen dat hij zo anders is.

Het was bij mij het geval dat mijn ex mijn eerste vriend was. Als je geen vergelijkingsmateriaal hebt en/of niet openlijk bent over je gevoelens, neem je onbewust een houding aan dat de “problemen” die je dan hebt normaal zijn.

En blijf je vechten voor je relatie. En dan kan een forum een eye-opener zijn.

Ook mij heeft forum destijds laten zien dat er meer niet klopte in mijn relatie.

Levenservaring klinkt beter dan achteraf klagen Met vallen en opstaan leer je, helaas…

@gideon3; doordat wij kinderen kregen veranderde onze relatie. In ons geval veranderde ik mee, en hij niet. Doordat ik mezelf niet genoeg op 1 kon zetten had ik niet door dat ik mijzelf kwijt raakte. Dacht altijd ‘dit gebeurd mij niet’ maar dát is dus een valkuil.
Het romantische idee van een gezin hebben, denken dat alles wel goed komt of dat je het wel kan ofzo….
En ja, ik ben financieel zelfstandig en sta ingeschreven….