** Longdistance Relaties deel 8: liefde, ups en downs en nog meer liefde **

07-06-2007 20:58 701 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hier weer verder!
Alle reacties Link kopieren
Jaja die vliegende mensen. Het is me toch wat. Ook eens een film gezien, daar was de man (pilot) met maar liefst drie vrouwen getrouwd. Was gebaseerd op een waar verhaal. Aan het einde bleef hij mooi alleen achter en kreeg een strafzaak wegens polygamie. En zijn eerste (en dus enige rechtmatige) vrouw een flinke schadevergoeding.



Verder heb ik niets zinnigs te vertellen....
Alle reacties Link kopieren
Oh arme Isiss. Vreselijk dat soort verjaardagen. Maar misschien schreeuwen de kinderen zo hard dat er geen normaal gesprek mogelijk is. Dat je jezelf niet eens kan horen denken en als je iets denkt is het: 'als ik toch vijf minuten jouw moeder was.....' Ik ben verder totaal niet gefrustreerd over kinderverjaardagen hoor. ;) Zeg dan meteen even tegen die mensen dat ze het boek van de schoonzus van Bin Laden moeten lezen. Dat kreeg ik toegestopt dit najaar. Heel leerzaam. Als je in Saudi Arabië gaat wonen.
:D klopt, je hebt gelijk. Ik ben op zich ook wel terughoudend naar mensen toe die ik niet goed ken. Maar de vriendin van de verjaardag is wel 1 van m'n beste vriendinnen, en ik weet precies hoe het gaat. Haar vriendinnen vragen naar mij (net als dat ik ook ooit naar hen vraag) en ze vertelt vanalles. Net als dat ze dat tegen mij doet over die vriendinnen. Heb er nooit zo diep over nagedacht, maar nu ik er over nadenk stoort het me eigenlijk enorm.

Hmm, toch iets waar ik 't misschien 'n keer over moet hebben.



En van die kortzichtige vragen beantwoorden ligt heel erg aan de bui waar ik in ben. 9 van de 10 keer boeit me dat niks ("ja, tuurlijk doe ik altijd een hoofddoek op als ik bij R. ben, dat hoort daar. En ga ook 2 meter achter hem lopen.", dan is het zo klaar), maar als ik niet op m'n best ben (hoef er niet bij te zeggen dat vandaag zo'n dag is, toch? :$) dan trek ik 't me wel aan.

Kan ik nou echt niet snappen, sommige mensen 'ken' je dan al jaren en

jaren en dan gaan ze van die vragen stellen, zoals bv. over hoofddoeken. Je wil niet weten hoe vaak mensen dat al hebben gevraagd. Of ik in Marokko een hoofddoek op moet, of ik van R. een hoofddoek op moet, of ik een hoofddoek op moet sinds ik getrouwd ben. Moet, moet? Ik moet helemaal niks! Ik ben nog steeds dezelfde persoon als altijd hoor, ook al ben ik samen met een marokkaan.



Oh, ik draaf weer door :$.
wat in de praktijk overigens altijd blijkt is dat hoe meer je ergens geen zin in hebt (qua activiteit dan, niet qua poetsen), hoe leuker het uiteindelijk wordt. Dus het gaat allemaal goedkomen.

Misschien kan ik een entree maken met 'n hoofddoek ;)
Alle reacties Link kopieren
Hihi, Isiss ik herken dat wel. Alsof je een volledig meningloos schaap geworden bent en niet de zelfstandige vrouw die je ooit was. Alsof je karakter plotseling je lichaam verlaten heeft. Haha, ik ben in een opstandige bui merk ik. Misschien moet ik even buiten gaan ruzie zoeken. Of wie kan ik bellen? En wie kan ik beter niet bellen? ;)
Alle reacties Link kopieren
Ja, Isiss doen! En de mannen niet recht aankijken en elke zin beginnen met 'insjallah.' ;)
:D
Alle reacties Link kopieren
:D





Daar heb ik gelukkig geen last van, maar ik denk dat het met een moslim / marokkaan allemaal wat lastiger ligt. Als je een of andere Ahmed tegen gekomen zou zijn in Eindhoven kreeg je waarschijnlijk dezelfde vragen. Sad but true, het is er de tijd naar denk ik.



Over Cubanen / latino's zijn niet zoveel vooroordelen misschien.

Ohjawel, dat ze alleen met een europeaan zijn voor een paspoort, maar de mensen die dat suggereerden zijn op één of andere manier allemaal uit mijn vriendenkring verdwenen :D. Ik denk dat na vier jaar die twijfel ook wel weg is.

En dat ze dominant zijn, maar grappig genoeg heeft nooit iemand gedacht dat ik me zou laten domineren (terwijl ik 't in de praktijk best wel lastig vind soms om mee om te gaan) :D.
Alle reacties Link kopieren
Wat mij trouwens stoort is niet dat mensen denken dat ik dom / naief of meningloos zou zijn. Dat maakt me niet zoveel uit. Wat mij stoort is dat mensen die dusdanig ver van je afstaan dat ze 'normaal gesproken' het niet zouden wagen een oordeel over je relatie uit te spreken, dat opeens wél doen als die relatie met een buitenlander is. Die geeft echt niet ineens carte blanche om alle vooroordelen, twijfels, vragen, meningen maar hardop te spuien hoor!!! Ik ken zoveel stellen waarvan ik denk 'zo zou ik 't niet doen', maar om dat te zeggen moet iemand wel héél dicht bij je staan. Behalve als de partner buitenlands is blijkbaar.

En dan dat gelul over bezorgdheid :D, toen ik twee jaar achter een jongen aanliep die me steeds aan 't lijntje hield, me dan wel wilde en dan niet, gewoon voor mijn neus met een ander zoende, toen waagde niemand zich eraan zijn bezorgdheid uit te spreken. En toen kreeg ik een buitenlandse vriend, die de mensen nota bene nog niet eens kenden, en kreeg ik op de gekste plaatsen opeens 'bezorgd advies'. Ik pareerde dat door te vragen of ze mijn mening over hún relatie ook willen.
precies! Zeer herkenbaar! Waarom wel je mening over marokkanen geven, en niet over NL ex? Ongelooflijk. Heb 8 jaar 'n relatie gehad met 'n behoorlijk dominante NL vent, nooit heeft iemand daar iets van gezegd, en nu met 'n marokkaan komen er vragen..?! Heel apart. Echte vriendinnen halen zo'n soort dingen niet in hoofd hoor, maar die wat verder weg staan wel. Zeer storend.

Ze 'kennen' allemaal wel een marokkaan die dit doet of dat doet. Dus zo zijn ze dan allemaal schijnbaar. Terwijl er met NLse relatie niks aan de hand is.



Maar ik ga terug naar m'n docu over George Michael. Erg interessant. Zit 'm video te kijken maar ik geloof dat ie straks herhaald wordt.
Alle reacties Link kopieren
Ach ja, en om over Afrikanen maar te zwijgen. Wat kreeg ik 'goede' adviezen.

100 keer uitleggen dat het niet om geld te doen is (ze hebben wel gelijk, bij 99% van de Kenianen met een blanke vrouw gaat het wél om geld) maar heel toevallig bij mij niet.

Zo naief ben ik echt niet.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
Alle reacties Link kopieren
Ja, dat is ook storend, maar helaas komt dat ook op veel andere onderwerpen voor. Ik vind het soms echt storend dat mensen maar denken dat ze non-stop hun mening moeten ventileren omdat alles maar gezegd moet kunnen worden. Daarom vind ik het ook niet fijn om in een dorp te wonen omdat ik het idee heb dat iedereen zich de godganse tijd overal tegenaan bemoeit. Maar misschien kom ik gewoon uit het verkeerde dorp, hoor. :P



Alle reacties Link kopieren
Haha ja je hebt gelijk. Ofja, ik heb daar in mijn dorp niet direct meer last van dan in mijn stad, maar het stoort wel ja.

Ik zal nooit vergeten dan een vriendin vroeg 'hey margaretha, heb je nieuwe schoenen?' en dat was inderdaad zo. Toen zei ze 'nou, ik zou ze zelf niet zo gauw kopen, maar bij jou vind ik ze wel passen. Ik vind ze niet zo heel mooi, maar ik begrijp wat je er wel mooi aan vindt'. :o Sorry? Was hierom gevraagd? Zo'n ongevraagde mening onder 't mom van 'ik ben gewoon eerlijk' of 'ik geef gewoon mijn mening'. Yaiks.



Yasmijn, eerlijk gezegd, zelfs wanneer jij een boy toy uit zou zoeken in Kenia die jou wel als sugar mommie wil, dan nog is dat jouw zaak en niet die van anderen. Wat doet het ertoe of het hem om het geld te doen zou zijn? Als dat wel zo zou zijn, wat dan? Wat hebben anderen ermee te maken hoe twee mensen hun relatie inrichten? Niet lullig bedoeld, maar in jouw generatie en ouder was 't heel normaal voor vrouwen om te trouwen met iemand en vervolgens onderhouden te worden, dus ik begrijp niet waarom zulke mensen er dan een grote mond over zouden hebben als anderen hetzelfde doen. Als een meisje van mijn leeftijd zegt dat ze kapt met werken en thuis blijft voor de kinderen zegt niemand daar wat van, en als een meisje van mijn leeftijd een Afrikaan zou onderhouden is dat opeens shame and scandal. Hypocriet vind ik dat.



:D Aan mij hebben die mensen een heeeeele slechte. Ik trek ze meteen recht.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben trouwens ook de neiging kwijtgeraakt om mijn relatie te verdedigen. Ik hoef niet zo nodig te bewijzen dat hij niet bij mij is voor paspoort of centen. Als iemand nu zou zeggen 'hij is zeker alleen bij jou om een paspoort te krijgen' zou ik antwoorden 'en wie ben jij om daar over te oordelen?'. Als dat zo zou zijn maak ik dat zelf wel uit. Zij worden er toch niet armer van als ik mijn geld in een buitenlander pomp?



Maar, ik had dat in 't begin wel minder. Toen was ik vooral geschokt dat mensen zo bevooroordeeld konden reageren en wilden juist laten zien dat het bij ons wél echte liefde was. Nu echt niet meer. Achteraf vind ik dat ook stom, want eigenlijk door daar tegenin te gaan en te bewijzen 'nee bij ons is 't echt niet zo hoor, echt niet', geef je die mensen gelijk en zullen ze 'n volgende weer zo aanspreken.

Daarnaast verwachten mensen dat je jezelf en je relatie gaat lopen verdedigen, en juist als je zegt 'goh, waarom heb jij de behoefte daar wat over te zeggen? zo goed kennen we elkaar toch eigenlijk helemaal niet? zou je dat ook doen als mijn vriendje Nederlands was?' en 'wat is er precies slecht aan als hij bij mij zou zijn voor 't paspoort en ik voor de goddelijke seks? kan jij mij eens uitleggen waarom je daar zo'n mening over hebt? niemand vraagt jou toch mijn relatie over te nemen? dacht je dat ik wel jaloers ben op de jouwe en graag jouw relatie gehad zou hebben?' dan zijn mensen van hun stuk gebracht. Als je daar op doorgaat voelen ze zich hoogst ongemakkelijk, en dat is eigenlijk veel beter vind ik. Dan denken ze er misschien weleens echt over na. En zo niet zullen ze 't in elk geval een volgende keer uit hun hoofd laten nog zoiets te zeggen tegen een ander.
Alle reacties Link kopieren
Hetzelfde als een fitte vijftiger een leuk meisje oppikt uit weetikveelwaar. Is een stuk minder erg dan een vrouw van veertig die een leuke twintiger uit hetzelfde weetikveelwaar oppikt.



Marg, je kan ook niet altijd blijven verdedigen. En ik mag toch hopen dat het bij jou toch wel eens overgewaaid is. Hoewel, juist de mensen die denken hun grote wijsheid non-stop te moeten ventileren, zullen hun mening niet snel bijstellen. Eerst zal het wel binnen een jaar uit zijn, dan als hij zijn visum heeft, dan zal hij de kinderen wel ontvoeren en uiteindelijk zal hij haar wel laten zitten als ze gaat dementeren.



Hoewel ik ook erg ben. Rond kerst zouden mijn moeder en ik een lift krijgen van een buurvrouw. Type dat over de schutting loert als er iets gaande is, alles van iedereen weet en ook meteen haar oordeel klaar heeft. Ik maakte me al op voor een flinke lading goed bedoelde adviezen mijn kant op, dus had al wat snedige antwoorden paraat (en mijn moeder maakte zich al zorgen dat ik de discussie aan zou gaan). Uiteindelijk kwam op de terugweg het gesprek op Berliner. Ze vroeg hoe hij heette. Ik zei zijn naam. 'Ja,' zei ze,' daar heten ze natuurlijk geen Jan, Piet of Klaas. Maar leuk voor je meid.' En daarmee was het klaar. Daar ging mijn rel. ;) 
Alle reacties Link kopieren
:D Prachtig.

Ik heb dat ook weleens, van die super 'slechte wijken'-types, inclusief Bossche Bek die me dan zo hartelijk toespreken over mijn vriendje. En als ik dan wegga nog zeggen 'nou, ik hoop dat dit en dat doorgaat hoor, succes ermee meid, geef niet op he!'. :D



En bij mij is 't inderdaad allang overgewaaid. In mijn familie heeft niemand zich zo uitgelaten (gelukkig), en in mijn vrienden- en kennissenkring wel, hoewel niet onbeschoft of lomp, maar met die mensen heb ik 't dood laten bloeden (sommigen vinden dat hard maar ik kan geen vrienden zijn met iemand van wie ik weet dat hij denkt dat het slechts een kwestie van tijd is voor vriend me dumpt).



Maar wat nog wel regelmatig / af en toe voorkomt, vooral in all-white gezelschap, dat dat soort onderwerpen de revue passeren en de mensen niet weten dat mijn vriend ook een buitenlander is. Dan hou ik mijn mond niet, want dat vind ik hypocriet.
aan de andere kant kan het ook weer voor positiviteit zorgen denk ik. Mensen die op een gegeven moment zeggen "oh, dat wist ik helemaal niet, wat leuk" ofzo. Weet zeker dat bv. de vrienden van m'n ouders uit 't dorp (waar afgelopen jaar de eerste marokkaan is komen wonen, die info over buitenlanders/marokkanen bijna nooit uit 1e hand hebben) eerst veel negatiever over marokkanen in 't algemeen dachten en nu wat genuanceerder. M'n moeder heeft vol trots m'n trouwfoto's geshowd en iedereen vond 't helemaal leuk. Nou kan je je afvragen of dat eigenlijk niet heel triest is, dat ze zeggen "oh, wat een mooie man, hij ziet er helemaal niet uit als een standaard marokkaan" (:o), maar ik vind het ook wel weer positief. Als ze die ene marokkaan die ze 'kennen' nou leuk vinden, kijken ze waarschijnlijk ook wat genuanceerder tegen anderen aan.
Alle reacties Link kopieren
Dat kan ook wel heel positief zijn. Ik vind het vooral verschillend of iemand niet zoveel 'buitenlanders' in de kennissenkring heeft (en het vaak dan ook een beetje spannend vind) of iemand die gewoon keihard bevooroordeeld is. Mijn moeder kan ook dingen zeggen waarvan ik echt denk: 'mahám, dat zég je toch niet,' maar het is ook weer vreselijk schattig (en grappig;)) omdat ze het vaak niet weet en in haar onschuld vergeet dat ze een hele bevolkingsgroep over een kam scheert of iets ontzettends racistisch zegt.
Alle reacties Link kopieren
vindT :$
Alle reacties Link kopieren
Haha, ontzettends. Zonder s dus. En nu kijk ik er niet meer naar.
Alle reacties Link kopieren
Goedemiddag dames!



Allereerst: Palmera welkom! (klinkt beetje vreemd voor mij, ik schrijf zelf ook nog maar net mee :)). Leuk ook een vriend in Spanje! Is hij zelf Spaans?



Smoon: morgen al toch????? Heel heel heel veel plezier, geniet ervan, je hebt het verdiend na 22 weken!



Verder doe ik voor nu maar even de groeten aan de rest!

En hoe herkenbaar al die 'vooroordelen'. Alhoewel ik van echt typische vooroordelen niet heel veel 'last' heb gehad, behalve het feit dat vriend latino is en DUS vast niet trouw kan blijven. Wel blijkt het dat personen die ik nauwelijks ken mij opeens heel interessant vinden en het hemd van het lijf vragen. Inderdaad, zoals hier al gezegd werd, lijken velen te denken dat als je vriend in het buitenland woont, ze zich overal mee mogen bemoeien. Ik hou me altijd maar beetje op de vlakte en ik heb inmiddels niet meer de behoefte om te verdedigen. Wat ik ook tegenkwam: is hij niet erg ouderwets?? En als klap op de vuurpijl: draagt hij wel moderne kleding of heeft hij dan zo'n Andes-poncho aan? :o:D
Alle reacties Link kopieren
:D Andes-poncho!
Conclusie van 't kinderfeestje: ik ben nog láng niet klaar voor kinderen. Echt niet. Negen rommelmakende herrieschoppers tussen 1 en 5, werd er echt knettergek van.

Verder zijn alle dingen waar ik me van tevoren over zat te irriteren natuurlijk helemaal niet uitgekomen. Ik was wel de enige in m'n eentje, maar na 'n half uurtje kwam er 'n leuke single & niet heel erg kind-minded vriendin die er precies hetzelfde gevoel over had als ik. Geen hoofddoek-discussies alleen maar "wat fijn voor je dat hij eindelijk hierheen komt!"



Jullie mogen nu wel officieel zeggen dat ik 'n enorme muts ben hoor. Weet echt niet wat ik heb vandaag, is lang geleden dat ik zo'n vage -zeer negatieve niks is goed- dag heb gehad. Het spreekt hopelijk wel in m'n voordeel dat ik dat besef zelf ook heb, hetzij wat laat, toch?
oh, voor wie graag visueel mee telt:



nog  nachtjes.
Alle reacties Link kopieren
Isiss, je bent geen muts. Met alle spanning van de laatste tijd lijkt een negatief alles-is-stom-dagje me niet meer dan normaal. En, nu heb je nog even om in je eentje chagrijnig te zijn thuis. Ook een luxe. Juist als je weet dat het nergens over gaat. Hoef je je ook niet schuldig te voelen dat er nog iemand zit.



Smoon, ik 'spreek' je vast niet meer. Héél veel plezier. Geniet ervan. Maak je geen zorgen voordat je gaat of in het vliegtuig want als je er bent zijn er vast geen twijfels.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven