Relaties
alle pijlers
Mee met vriend naar bruiloft of niet?
donderdag 8 november 2007 om 08:27
Wie o wie heeft goede raad?
Ik zit in de volgende situatie: ik (29 jr) ben ruim een jaar samen met mijn vriend (32 jr). Ik ben niet gemakkelijk, maar hij heeft veel geduld met me. In het begin had ik af en toe jaloerse trekjes, maar ik probeerde dat weg te stoppen. En dat ging vrij goed. We hebben een echte klik, veel lol samen, kunnen goed praten, lachen, huilen, ons zelf zijn.. De laatste tijd (sinds een paar weken) zit ik echter niet lekker in mijn vel. Dit komt door lichamelijke klachten, maar ook door drie keer overlijden in de naaste omgeving in 1,5 maand tijd (oma, nichtje van 16 jr, een goede vriend van vriend). Mijn ''oude ik'', de moeilijke ik en de jaloerse ik zijn weer volop naar boven gekomen. Ik heb een tijdje therapie gehad, maar besloot vorige week dat ik opnieuw in therapie zou gaan. Gisteren ben ik daar geweest en zij heeft me een goede en realistische spiegel voorgehouden. En helpt me nu, stapje voor stapje, te veranderen (gedragstherapie). Dat gaat langzaam, zwemmen leer je tenslotte ook niet meteen midden op zee. Over 1,5 week heb ik weer een afspraak. Vriend was overigens mee naar therapie.
Vriend heeft een aantal exen, met wie hij af en toe nog eens contact heeft (2x per jaar bellen/mailen, heel soms eens afspreken en bijpraten). Hier zit totaal geen bijbedoeling bij en verstandelijk gezien WEET ik dat ook. Ik voel me alleen lelijk(er), dom(mer) enz. GEVOEL is nu echter de baas en dat wil ik niet meer! Daarom ook de stap om opnieuw in therapie te gaan.
Nu hebben we echter wel over 2,5 week de situatie dat een vriend van vriend gaat trouwen (ik heb deze mensen nog nooit gezien). Zijn ex komt dan ook. Ik heb niks tegen haar persoonlijk en ik WEET ook dat het vriend niets meer doet, maar vanaf het moment dat ik het hoorde zat mijn keel dicht geknepen. Ik hoop dat er een dag komt dat ik mezelf gewoon goed voel en dat het me niks doet om zijn ex te ontmoeten. Maar zo ver ben ik nu nog niet. Ik ben nu TE onzeker. Ben tenslotte pas gisteren weer in therapie gegaan. Vriend vindt het niet erg als ik niet mee ga (heeft hij al gezegd voordat ik wist dat ex kwam, aangezien ik niemand ken op die bruiloft). Ik wilde wel mee, maar vraag me af of het nu wel verstandig is. Ik ben waarschijnlijk nog niet zo sterk dat ik er goed mee kan om gaan (zal waarschijnlijk mijzelf nog gaan vergelijken met ex) en ik zit nu totaal niet lekker in mijn vel.. Is het dan wel verstandig om zo'n situatie op te zoeken? Kan ik niet nu beter voor mezelf kiezen en de bruiloft aan me voorbij laten gaan? Of moet ik mezelf er over heen zetten en het toch proberen?
Ik hoop dat mijn verhaal een beetje duidelijk is.
Hoop op jullie reacties.
Ik zit in de volgende situatie: ik (29 jr) ben ruim een jaar samen met mijn vriend (32 jr). Ik ben niet gemakkelijk, maar hij heeft veel geduld met me. In het begin had ik af en toe jaloerse trekjes, maar ik probeerde dat weg te stoppen. En dat ging vrij goed. We hebben een echte klik, veel lol samen, kunnen goed praten, lachen, huilen, ons zelf zijn.. De laatste tijd (sinds een paar weken) zit ik echter niet lekker in mijn vel. Dit komt door lichamelijke klachten, maar ook door drie keer overlijden in de naaste omgeving in 1,5 maand tijd (oma, nichtje van 16 jr, een goede vriend van vriend). Mijn ''oude ik'', de moeilijke ik en de jaloerse ik zijn weer volop naar boven gekomen. Ik heb een tijdje therapie gehad, maar besloot vorige week dat ik opnieuw in therapie zou gaan. Gisteren ben ik daar geweest en zij heeft me een goede en realistische spiegel voorgehouden. En helpt me nu, stapje voor stapje, te veranderen (gedragstherapie). Dat gaat langzaam, zwemmen leer je tenslotte ook niet meteen midden op zee. Over 1,5 week heb ik weer een afspraak. Vriend was overigens mee naar therapie.
Vriend heeft een aantal exen, met wie hij af en toe nog eens contact heeft (2x per jaar bellen/mailen, heel soms eens afspreken en bijpraten). Hier zit totaal geen bijbedoeling bij en verstandelijk gezien WEET ik dat ook. Ik voel me alleen lelijk(er), dom(mer) enz. GEVOEL is nu echter de baas en dat wil ik niet meer! Daarom ook de stap om opnieuw in therapie te gaan.
Nu hebben we echter wel over 2,5 week de situatie dat een vriend van vriend gaat trouwen (ik heb deze mensen nog nooit gezien). Zijn ex komt dan ook. Ik heb niks tegen haar persoonlijk en ik WEET ook dat het vriend niets meer doet, maar vanaf het moment dat ik het hoorde zat mijn keel dicht geknepen. Ik hoop dat er een dag komt dat ik mezelf gewoon goed voel en dat het me niks doet om zijn ex te ontmoeten. Maar zo ver ben ik nu nog niet. Ik ben nu TE onzeker. Ben tenslotte pas gisteren weer in therapie gegaan. Vriend vindt het niet erg als ik niet mee ga (heeft hij al gezegd voordat ik wist dat ex kwam, aangezien ik niemand ken op die bruiloft). Ik wilde wel mee, maar vraag me af of het nu wel verstandig is. Ik ben waarschijnlijk nog niet zo sterk dat ik er goed mee kan om gaan (zal waarschijnlijk mijzelf nog gaan vergelijken met ex) en ik zit nu totaal niet lekker in mijn vel.. Is het dan wel verstandig om zo'n situatie op te zoeken? Kan ik niet nu beter voor mezelf kiezen en de bruiloft aan me voorbij laten gaan? Of moet ik mezelf er over heen zetten en het toch proberen?
Ik hoop dat mijn verhaal een beetje duidelijk is.
Hoop op jullie reacties.
vrijdag 9 november 2007 om 11:43
Hallo Deesi
Het is momenteel een stukje onzekerheid wat er in je schuil gaat.maar waarom zou die ex mooi en knapper zijn dan dat jij bent,is het de aandacht die je vriend dan zal schenken aan die ex op het feest? Wie weet is die ex helemaal niet zo geweldig als jij denkt.ze is niet voor niets zijn ex.Ook zij kan dikker zijn geworden en een vetrol hebben van hier tot Tokio en een beugel om de tanden nog even recht te laten zetten in hebben.En mocht je toch die drempel overheen gaan dan denk je wat goed dat ik toch ben gegaan,was dit het waar ik me zo druk nou om heb gemaakt.
Het is momenteel een stukje onzekerheid wat er in je schuil gaat.maar waarom zou die ex mooi en knapper zijn dan dat jij bent,is het de aandacht die je vriend dan zal schenken aan die ex op het feest? Wie weet is die ex helemaal niet zo geweldig als jij denkt.ze is niet voor niets zijn ex.Ook zij kan dikker zijn geworden en een vetrol hebben van hier tot Tokio en een beugel om de tanden nog even recht te laten zetten in hebben.En mocht je toch die drempel overheen gaan dan denk je wat goed dat ik toch ben gegaan,was dit het waar ik me zo druk nou om heb gemaakt.
vrijdag 9 november 2007 om 16:35
Je onzeker voelen over jezélf is iets heel anders als je onzeker voelen over je relatie.
Met andere woorden : als jij je onzeker voelt over jezelf - je uiterlijk etc. - dan zul je je onzeker voelen bij iedere vrouw die in jouw ogen mooier is dan jij, dus ongeacht of het een ex van je vriend is of niet. Staat dus los van deze bruiloft, want als je ergens anders met hem naar toe zou gaan zijn daar ook altijd wel weer mooiere vrouwen. Met die meet je je dan niet??
Daarentegen als je je wél heel veilig voelt in je relatie en in alle opzichten weet en voelt dat je vriend voor jou heeft gekozen en van je houdt dan maakt het helemaal niet uit hoe onzeker je over jezélf bent, want je relatie kan dat allemaal aan. Ik zie dat als twee heel verschillende zaken.
Dus : als jij 100% zeker bent over je relatie dan heb je geen enkele reden om niet naar die bruiloft te gaan, want je vriend kiest voor jou no matter what. Als jouw onzekerheid over jezelf je gelijk aan jullie relatie doet twijfelen dan is het écht goed mis met je ja......... want dan haal je dus geen kracht uit je relatie en dat is jammer.
Mijn man heeft 2 (volwassen) dochters met zijn ex-vrouw en dus ontmoeten we elkaar wel eens op verjaardagen enzo. Gaat prima. Dat ze 17 jaar getrouwd zijn geweest is iets waar ik verder niet over nadenk want dat was ver vóór mijn tijd. Hij was er destijds wel doodziek van dat ze wilde scheiden maar dat was toen........ die gevoelens slijten, en gelukkig maar.
Wat is jouw ergste doemscenario als je wél gaat? Dat zij mooier is dan jij? En die andere mooie vrouwen op de bruiloft dan? Voel je je bedreigd door het feit dat ze een relatie gehád hebben en denk je dat hij haar weer terugwil als hij jullie vergelijkt ofzo?? Lijkt me dat je wel beter weet toch?
Gewoon een mooi outfitje kopen waar je je geweldig in voelt en jezelf lekker optutten en daar stralend binnenkomen aan de zijde van je vriend. Therapie is leuk, maar je angsten overwinnen is iets wat je zélf aktief zult moeten doen om een beter gevoel over jezelf te krijgen (been there, done that).
Marion
Met andere woorden : als jij je onzeker voelt over jezelf - je uiterlijk etc. - dan zul je je onzeker voelen bij iedere vrouw die in jouw ogen mooier is dan jij, dus ongeacht of het een ex van je vriend is of niet. Staat dus los van deze bruiloft, want als je ergens anders met hem naar toe zou gaan zijn daar ook altijd wel weer mooiere vrouwen. Met die meet je je dan niet??
Daarentegen als je je wél heel veilig voelt in je relatie en in alle opzichten weet en voelt dat je vriend voor jou heeft gekozen en van je houdt dan maakt het helemaal niet uit hoe onzeker je over jezélf bent, want je relatie kan dat allemaal aan. Ik zie dat als twee heel verschillende zaken.
Dus : als jij 100% zeker bent over je relatie dan heb je geen enkele reden om niet naar die bruiloft te gaan, want je vriend kiest voor jou no matter what. Als jouw onzekerheid over jezelf je gelijk aan jullie relatie doet twijfelen dan is het écht goed mis met je ja......... want dan haal je dus geen kracht uit je relatie en dat is jammer.
Mijn man heeft 2 (volwassen) dochters met zijn ex-vrouw en dus ontmoeten we elkaar wel eens op verjaardagen enzo. Gaat prima. Dat ze 17 jaar getrouwd zijn geweest is iets waar ik verder niet over nadenk want dat was ver vóór mijn tijd. Hij was er destijds wel doodziek van dat ze wilde scheiden maar dat was toen........ die gevoelens slijten, en gelukkig maar.
Wat is jouw ergste doemscenario als je wél gaat? Dat zij mooier is dan jij? En die andere mooie vrouwen op de bruiloft dan? Voel je je bedreigd door het feit dat ze een relatie gehád hebben en denk je dat hij haar weer terugwil als hij jullie vergelijkt ofzo?? Lijkt me dat je wel beter weet toch?
Gewoon een mooi outfitje kopen waar je je geweldig in voelt en jezelf lekker optutten en daar stralend binnenkomen aan de zijde van je vriend. Therapie is leuk, maar je angsten overwinnen is iets wat je zélf aktief zult moeten doen om een beter gevoel over jezelf te krijgen (been there, done that).
Marion
vrijdag 9 november 2007 om 18:07
Meid, gaan hoor! Als je niet bent geweest wordt je misschien ook onzeker, want je durfde niet......
Wat is dat toch met exen? Mijn man heeft er ook een aantal, maar het is eigenlijk nooit in me opgekomen om ze niet te willen ontmoeten. Misschien vind je het wel een heel leuk mens, jou vriend vond haar tenslotte ook leuk ooit.
Wat is dat toch met exen? Mijn man heeft er ook een aantal, maar het is eigenlijk nooit in me opgekomen om ze niet te willen ontmoeten. Misschien vind je het wel een heel leuk mens, jou vriend vond haar tenslotte ook leuk ooit.
vrijdag 9 november 2007 om 19:46
Ik zou zelf inderdaad ook mee gaan en in ieder geval zorgen dat als je je daar niet prettig voelt dat je een uitvluchtroute hebt (zoals je al zegt: taxi naar het hotel).
En dan in het hotel even lekker het bad volgooien, of lekker lang onder de douche gaan, heerlijk je pyjama aan en nog even naar de tv kijken en dan als je ogen dicht vallen gewoon proberen te slapen. Zorg in ieder geval dat je ook in het hotel dus even nog wat dingetjes kunt doen voor jezelf om je af te leiden.
En wat betreft die lullige opmerkingen naar je vriend toe: je vriend kent je, hij weet dat je het moeilijk hebt. Vertel hem gewoon dat je bang bent dat er nog wat lullige opmerkingen uit zouden kunnen komen en dat je dat niet wilt. Maar dat dat misschien onvermijdelijk is gezien hoe je je voelt. En of hij zich daar op zo'n moment alsjeblieft niets van wil proberen aan te trekken en je alleen maar even heel stevig tegen zich aan trekken!
Of een dergelijke variant die voor jou het fijnst is
En dan in het hotel even lekker het bad volgooien, of lekker lang onder de douche gaan, heerlijk je pyjama aan en nog even naar de tv kijken en dan als je ogen dicht vallen gewoon proberen te slapen. Zorg in ieder geval dat je ook in het hotel dus even nog wat dingetjes kunt doen voor jezelf om je af te leiden.
En wat betreft die lullige opmerkingen naar je vriend toe: je vriend kent je, hij weet dat je het moeilijk hebt. Vertel hem gewoon dat je bang bent dat er nog wat lullige opmerkingen uit zouden kunnen komen en dat je dat niet wilt. Maar dat dat misschien onvermijdelijk is gezien hoe je je voelt. En of hij zich daar op zo'n moment alsjeblieft niets van wil proberen aan te trekken en je alleen maar even heel stevig tegen zich aan trekken!
Of een dergelijke variant die voor jou het fijnst is
zondag 11 november 2007 om 21:24
Goedenavond, weer een paar nieuwe reacties, fijn!
@Superhuisvrouw: Ik ben momenteel inderdaad erg onzeker over mezelf (in korte tijd door medijcijnen 10 kilo aangekomen) en heb over zijn ex een ideaal plaatje in mijn hoofd. Ik ken haar van foto's en verhalen (niet dat vriend er veel over praat, alleen als ik er over ''zeur'') en ik weet dus hoe kapot hij is geweest toen de relatie stuk ging. Anderzijds: dit is al weer een tijdje terug. Het is dus voor een groot deel MIJN onzekerheid inderdaad.
@Wanda_p: De buitenwereld weet dat we een stel zijn, dus daar zou ik het niet per se voor hoeven doen.
@2ndYouth: Ik heb een tijd gehad dat ik inderdaad OOK onzeker was over andere vrouwen die in mijn ogen precies goed voor vriend zijn. Dat heb ik inmiddels wel een plekje gegeven. Ik weet (en voel en merk) dat ik het voor hem ben, dat hij gelukkig en blij met mij is (laat hij ook geregeld merken) en dat ik nergens ''bang'' voor hoef te zijn. Maar soms gaat het nog wel eens fout (als ik moe ben) en dan wil ik nogal eens overdreven reageren, niet alleen mbt vrouwen, maar in het algemeen. Ook een reden waarom ik in therapie ben. Ik weet ook dat ik het uiteindelijk zelf moet doen, maar de therapie is voor mij nu wel even een duwtje in de goede richting. Een duwtje dat ik mijzelf nu niet kan geven. Ik weet ook wel beter, hij wil haar ook niet meer terug. Die gevoelens zijn ook weg. Maar ik ben gewoon bang dat ik mijn eigen gevoelens nog niet onder controle heb. Dat ik nog niet in staat ben om op het moment zelf rustig en relativerend na te denken. Dat ik me dan ''bedreigd'' zal voelen. Tja.. misschien zwak, maar ik wil het ook niet voor mezelf en hem verpesten die dag. Overigens: bedankt voor je reactie, heb weer wat om over na te denken.
@Beukenootje: Tja.. wat het is met exen.. ik weet het nu ook niet. Het is op dit moment meer de hele situatie bij elkaar denk ik.
@Kiks76: Ja, ik ga het inderdaad aankaarten (specifiek in de zin van ''afspraken'' maken over bepaalde situaties). Bedankt voor de tip! Hij weet ook dat ik het nu even moeilijk heb en heeft daar ook alle begrip voor en wil me ook helpen. Hij is erg lief en kaat heel duidelijk merken dat ik het nu helemaal en 1000% voor hem ben.
Ik ben me zelf wel aan het voorbereiden om evt. WEL mee te gaan. Het is over twee weken. Voor aankomende zaterdag heb ik een afspraak gemaakt bij de kapper (knippen, verven) en bij de nagelstyliste (wilde al heel lang weer eens acrylnagels laten zetten, heb dit eerder gehad, was hier erg tevreden over). Tevens voor overdag gisteren een mooi setje gekocht (leuk rokje, mooi (beetje apart) jasje, laarzen) en ga van de week nog op stap voor een cocktailjurkje voor 's avonds (pumps heb ik al). Ik zie het wel, laat het nog even bezinken allemaal.
@Superhuisvrouw: Ik ben momenteel inderdaad erg onzeker over mezelf (in korte tijd door medijcijnen 10 kilo aangekomen) en heb over zijn ex een ideaal plaatje in mijn hoofd. Ik ken haar van foto's en verhalen (niet dat vriend er veel over praat, alleen als ik er over ''zeur'') en ik weet dus hoe kapot hij is geweest toen de relatie stuk ging. Anderzijds: dit is al weer een tijdje terug. Het is dus voor een groot deel MIJN onzekerheid inderdaad.
@Wanda_p: De buitenwereld weet dat we een stel zijn, dus daar zou ik het niet per se voor hoeven doen.
@2ndYouth: Ik heb een tijd gehad dat ik inderdaad OOK onzeker was over andere vrouwen die in mijn ogen precies goed voor vriend zijn. Dat heb ik inmiddels wel een plekje gegeven. Ik weet (en voel en merk) dat ik het voor hem ben, dat hij gelukkig en blij met mij is (laat hij ook geregeld merken) en dat ik nergens ''bang'' voor hoef te zijn. Maar soms gaat het nog wel eens fout (als ik moe ben) en dan wil ik nogal eens overdreven reageren, niet alleen mbt vrouwen, maar in het algemeen. Ook een reden waarom ik in therapie ben. Ik weet ook dat ik het uiteindelijk zelf moet doen, maar de therapie is voor mij nu wel even een duwtje in de goede richting. Een duwtje dat ik mijzelf nu niet kan geven. Ik weet ook wel beter, hij wil haar ook niet meer terug. Die gevoelens zijn ook weg. Maar ik ben gewoon bang dat ik mijn eigen gevoelens nog niet onder controle heb. Dat ik nog niet in staat ben om op het moment zelf rustig en relativerend na te denken. Dat ik me dan ''bedreigd'' zal voelen. Tja.. misschien zwak, maar ik wil het ook niet voor mezelf en hem verpesten die dag. Overigens: bedankt voor je reactie, heb weer wat om over na te denken.
@Beukenootje: Tja.. wat het is met exen.. ik weet het nu ook niet. Het is op dit moment meer de hele situatie bij elkaar denk ik.
@Kiks76: Ja, ik ga het inderdaad aankaarten (specifiek in de zin van ''afspraken'' maken over bepaalde situaties). Bedankt voor de tip! Hij weet ook dat ik het nu even moeilijk heb en heeft daar ook alle begrip voor en wil me ook helpen. Hij is erg lief en kaat heel duidelijk merken dat ik het nu helemaal en 1000% voor hem ben.
Ik ben me zelf wel aan het voorbereiden om evt. WEL mee te gaan. Het is over twee weken. Voor aankomende zaterdag heb ik een afspraak gemaakt bij de kapper (knippen, verven) en bij de nagelstyliste (wilde al heel lang weer eens acrylnagels laten zetten, heb dit eerder gehad, was hier erg tevreden over). Tevens voor overdag gisteren een mooi setje gekocht (leuk rokje, mooi (beetje apart) jasje, laarzen) en ga van de week nog op stap voor een cocktailjurkje voor 's avonds (pumps heb ik al). Ik zie het wel, laat het nog even bezinken allemaal.
maandag 12 november 2007 om 10:59
maandag 12 november 2007 om 14:20
maandag 12 november 2007 om 14:28
@Wanda_p: Op zich hoef ik voor mezelf niet te 'bewijzen' dat wij een stel zijn, die drang heb ik ook niet echt naar de buitenwereld. Dus voor mij zou dat op zich niet DE reden zijn om mee te gaan. Het is meer dat ik me gewoon afvraag of ik het nu trek om zijn ex te zien.. Even los van het feit dat ik weet (en de buitenwereld ook) dat we een stel zijn.
woensdag 14 november 2007 om 08:12
Zo, ik twijfel weer. Was ik er eergisteren nog uit dat ik mee ging, gisteren was het weer helemaal mis.. Ik was moe, voelde me niet lekker, raakte om niks overstuur, zag het helemaal niet meer zitten. Als ik me zo ontzettend moet oppeppen vraag ik me af of ik wel mee moet gaan. Het houdt me heel erg bezig als ik zo moe ben. Voel ik me goed, dan voel ik me ook beter wat betreft de bruiloft. Heel dubbel allemaal.
maandag 19 november 2007 om 10:23
Goedemorgen,
Vanavond therapie, ik ga de ''kwestie'' nog wel even voorleggen, maar heb eigenlijk voor mezelf besloten dat ik gewoon mee ga! Heb mooie outfit gekocht, haar, nagels laten doen, en.. ex zal niet bijten. En anders maar wel, maar het is zijn ex.. Ik hoef niet de hele dag naast haar te zitten, dus het zal allemaal wel loslopen (hopelijk). Ik hou jullie op de hoogte van hoe het geweest is.
Hopelijk viel het mee!
Vanavond therapie, ik ga de ''kwestie'' nog wel even voorleggen, maar heb eigenlijk voor mezelf besloten dat ik gewoon mee ga! Heb mooie outfit gekocht, haar, nagels laten doen, en.. ex zal niet bijten. En anders maar wel, maar het is zijn ex.. Ik hoef niet de hele dag naast haar te zitten, dus het zal allemaal wel loslopen (hopelijk). Ik hou jullie op de hoogte van hoe het geweest is.
Hopelijk viel het mee!
maandag 19 november 2007 om 17:30
En weet je.. als je je uiteindelijk toch nog wilt bedenken op het laatste moment, dan is die mogelijkheid er heus wel. Gewoon in je achterhoofd houden dat die achterdeur er gewoon is en dat niets moet als je het echt niet wilt. Je kunt altijd nog besluiten om niet mee te gaan. Ik vind het in ieder geval heel stoer dat je de poging gaat wagen en ik hoop dat het heel erg mee gaat vallen uiteindelijk!
Ik hoop ook dat de therapeute je heeft kunnen helpen vanavond.
Ik hoop ook dat de therapeute je heeft kunnen helpen vanavond.
maandag 19 november 2007 om 18:02
Bedankt Kiks, dat is weer even een opsteker en die kan ik natuurlijk altijd gebruiken. Ik wacht het rustig af en op een of andere manier geeft het ook wel rust dat ik nu een beslissing heb genomen. En inderdaad, mocht ik op het laatste moment echt niet meer willen, dan kan ik altijd thuis blijven.
Ben ook benieuwd naar therapie, post morgen wel hoe het was. Vriend gaat ook weer mee.
Ben ook benieuwd naar therapie, post morgen wel hoe het was. Vriend gaat ook weer mee.
woensdag 21 november 2007 om 13:13
Hi Feliciaatje, bedankt voor je berichtje. Het gaat nu best goed met me. Therapie helpt zeker, ik vond het alleen wel heftig en confronterend afgelopen maandag (heb daarna ook enorm gehuild). Therapeute denkt dat ik te vaak zeg en denk dat 'alles mijn schuld is'. Ze zei: je gaat het dan eigenlijk over jezelf afroepen ook nog. Ik moet nu iedere keer dat ik onnodig sorry zeg (of dat iets mijn schuld is) ¤ 1,- in een pot doen. Om me bewust te worden hoe vaak ik het onnodig zeg! Tevens hebben we afgesproken dat mijn vriend mij in een discussie even de ruimte geeft om tot mezelf te komen. Vriend houdt niet van ruzie en wil alles meteen a la minute oplossen. Ik heb juist behoefte aan een beetje ruimte, zodat ik dingen weer helder kan zien en relativeren. Vriend gaat mij nu de ruimte geven, zodat 5 van de 10 discussies niet in een ruzie eindigen. En qua bruiloft: therapeute denkt dat ik gewoon moet gaan. Ze zei: vriend heeft nou eenmaal een verleden en een rugzakje en die heb jij net zo goed, maar dat mag ook! Het is echter voor hem nu niets minder dan iemand die hij 1x per jaar spreekt met een verjaardag (even een belletje of mailtje). Maar hij hoeft haar niet uit te vlakken en dat moet ik ook niet doen. Zin in het feestje is een groot woord, maar heb wel zin om mijn mooie jurkje aan te trekken. Ik vind het nog steeds wel spannend hoor, maar heb wel iets meer rust in mijn lijf. Denk dat ik zaterdagmorgen nog wel een beetje zenuwachtig ben. Maar zorg dat ik er tip top uit zie, zodat ik daar in ieder geval niet over hoef te twijfelen.
woensdag 21 november 2007 om 14:37
woensdag 21 november 2007 om 17:58
woensdag 21 november 2007 om 20:45
Ja, vriend van vriend zou hotel regelen en dat is niet gelukt. Nu is er nog een ander stel uit onze woonplaats die ook naar de bruiloft gaan. Ik drink sowieso niet (vanwege medicijnen), dus kan altijd de auto naar huis pakken (vriend kan nml. met ander stel meerijden mocht het nodig zijn). Dat is wel een lekker idee!
