Relaties
alle pijlers
Mee met vriend naar bruiloft of niet?
donderdag 8 november 2007 om 08:27
Wie o wie heeft goede raad?
Ik zit in de volgende situatie: ik (29 jr) ben ruim een jaar samen met mijn vriend (32 jr). Ik ben niet gemakkelijk, maar hij heeft veel geduld met me. In het begin had ik af en toe jaloerse trekjes, maar ik probeerde dat weg te stoppen. En dat ging vrij goed. We hebben een echte klik, veel lol samen, kunnen goed praten, lachen, huilen, ons zelf zijn.. De laatste tijd (sinds een paar weken) zit ik echter niet lekker in mijn vel. Dit komt door lichamelijke klachten, maar ook door drie keer overlijden in de naaste omgeving in 1,5 maand tijd (oma, nichtje van 16 jr, een goede vriend van vriend). Mijn ''oude ik'', de moeilijke ik en de jaloerse ik zijn weer volop naar boven gekomen. Ik heb een tijdje therapie gehad, maar besloot vorige week dat ik opnieuw in therapie zou gaan. Gisteren ben ik daar geweest en zij heeft me een goede en realistische spiegel voorgehouden. En helpt me nu, stapje voor stapje, te veranderen (gedragstherapie). Dat gaat langzaam, zwemmen leer je tenslotte ook niet meteen midden op zee. Over 1,5 week heb ik weer een afspraak. Vriend was overigens mee naar therapie.
Vriend heeft een aantal exen, met wie hij af en toe nog eens contact heeft (2x per jaar bellen/mailen, heel soms eens afspreken en bijpraten). Hier zit totaal geen bijbedoeling bij en verstandelijk gezien WEET ik dat ook. Ik voel me alleen lelijk(er), dom(mer) enz. GEVOEL is nu echter de baas en dat wil ik niet meer! Daarom ook de stap om opnieuw in therapie te gaan.
Nu hebben we echter wel over 2,5 week de situatie dat een vriend van vriend gaat trouwen (ik heb deze mensen nog nooit gezien). Zijn ex komt dan ook. Ik heb niks tegen haar persoonlijk en ik WEET ook dat het vriend niets meer doet, maar vanaf het moment dat ik het hoorde zat mijn keel dicht geknepen. Ik hoop dat er een dag komt dat ik mezelf gewoon goed voel en dat het me niks doet om zijn ex te ontmoeten. Maar zo ver ben ik nu nog niet. Ik ben nu TE onzeker. Ben tenslotte pas gisteren weer in therapie gegaan. Vriend vindt het niet erg als ik niet mee ga (heeft hij al gezegd voordat ik wist dat ex kwam, aangezien ik niemand ken op die bruiloft). Ik wilde wel mee, maar vraag me af of het nu wel verstandig is. Ik ben waarschijnlijk nog niet zo sterk dat ik er goed mee kan om gaan (zal waarschijnlijk mijzelf nog gaan vergelijken met ex) en ik zit nu totaal niet lekker in mijn vel.. Is het dan wel verstandig om zo'n situatie op te zoeken? Kan ik niet nu beter voor mezelf kiezen en de bruiloft aan me voorbij laten gaan? Of moet ik mezelf er over heen zetten en het toch proberen?
Ik hoop dat mijn verhaal een beetje duidelijk is.
Hoop op jullie reacties.
Ik zit in de volgende situatie: ik (29 jr) ben ruim een jaar samen met mijn vriend (32 jr). Ik ben niet gemakkelijk, maar hij heeft veel geduld met me. In het begin had ik af en toe jaloerse trekjes, maar ik probeerde dat weg te stoppen. En dat ging vrij goed. We hebben een echte klik, veel lol samen, kunnen goed praten, lachen, huilen, ons zelf zijn.. De laatste tijd (sinds een paar weken) zit ik echter niet lekker in mijn vel. Dit komt door lichamelijke klachten, maar ook door drie keer overlijden in de naaste omgeving in 1,5 maand tijd (oma, nichtje van 16 jr, een goede vriend van vriend). Mijn ''oude ik'', de moeilijke ik en de jaloerse ik zijn weer volop naar boven gekomen. Ik heb een tijdje therapie gehad, maar besloot vorige week dat ik opnieuw in therapie zou gaan. Gisteren ben ik daar geweest en zij heeft me een goede en realistische spiegel voorgehouden. En helpt me nu, stapje voor stapje, te veranderen (gedragstherapie). Dat gaat langzaam, zwemmen leer je tenslotte ook niet meteen midden op zee. Over 1,5 week heb ik weer een afspraak. Vriend was overigens mee naar therapie.
Vriend heeft een aantal exen, met wie hij af en toe nog eens contact heeft (2x per jaar bellen/mailen, heel soms eens afspreken en bijpraten). Hier zit totaal geen bijbedoeling bij en verstandelijk gezien WEET ik dat ook. Ik voel me alleen lelijk(er), dom(mer) enz. GEVOEL is nu echter de baas en dat wil ik niet meer! Daarom ook de stap om opnieuw in therapie te gaan.
Nu hebben we echter wel over 2,5 week de situatie dat een vriend van vriend gaat trouwen (ik heb deze mensen nog nooit gezien). Zijn ex komt dan ook. Ik heb niks tegen haar persoonlijk en ik WEET ook dat het vriend niets meer doet, maar vanaf het moment dat ik het hoorde zat mijn keel dicht geknepen. Ik hoop dat er een dag komt dat ik mezelf gewoon goed voel en dat het me niks doet om zijn ex te ontmoeten. Maar zo ver ben ik nu nog niet. Ik ben nu TE onzeker. Ben tenslotte pas gisteren weer in therapie gegaan. Vriend vindt het niet erg als ik niet mee ga (heeft hij al gezegd voordat ik wist dat ex kwam, aangezien ik niemand ken op die bruiloft). Ik wilde wel mee, maar vraag me af of het nu wel verstandig is. Ik ben waarschijnlijk nog niet zo sterk dat ik er goed mee kan om gaan (zal waarschijnlijk mijzelf nog gaan vergelijken met ex) en ik zit nu totaal niet lekker in mijn vel.. Is het dan wel verstandig om zo'n situatie op te zoeken? Kan ik niet nu beter voor mezelf kiezen en de bruiloft aan me voorbij laten gaan? Of moet ik mezelf er over heen zetten en het toch proberen?
Ik hoop dat mijn verhaal een beetje duidelijk is.
Hoop op jullie reacties.
donderdag 8 november 2007 om 09:04
Ps. En waarom ik het nou zo moeilijk vind om deze ex te ontmoeten: ik weet dat hij er echt aan onderdoor is gegaan toen het uit is gegaan. Een jaar later hebben ze nog even kortstondig iets gehad, maar dat is inmiddels al wel 4 of 5 jaar geleden. Dat hij het er zo moeilijk mee heeft gehad, dat relateer ik aan hoeveel hij om haar heeft gegeven en dat ze weer bij elkaar kwamen relateer ik aan dat hij toen nog gevoelens voor haar heeft gehouden.. Ook al is hij gekwetst toen in dit jaar zijn vader overleed en zij niet op de begrafenis kwam. En dat trek ik me dan weer persoonlijk aan (zoals ik zoveel persoonlijk aantrek de laatste weken).
donderdag 8 november 2007 om 09:11
Lieve Lieve Deesi,
Ik vind het heel goed van je dat je ervoor gekozen hebt weer in therapie te gaan! Lekker voor jezelf kiezen meid!
Die bruiloft is 'pas' over 2.5 week en mijn advies: vreet je er niet over op!
In diezelfde periode ga je nog eens een keer naar therapie waarna je je misschien weer wat sterker voelt? Kijk gewoon hoe je je voelt een paar dagen voor de bruiloft...en vergeet niet je hoeft en moet helemaal niets behalve goed voor jezelf te zorgen en daar ben je al mee aan de slag!
Dikke knuf,
eNala zzaJ
Ik vind het heel goed van je dat je ervoor gekozen hebt weer in therapie te gaan! Lekker voor jezelf kiezen meid!
Die bruiloft is 'pas' over 2.5 week en mijn advies: vreet je er niet over op!
In diezelfde periode ga je nog eens een keer naar therapie waarna je je misschien weer wat sterker voelt? Kijk gewoon hoe je je voelt een paar dagen voor de bruiloft...en vergeet niet je hoeft en moet helemaal niets behalve goed voor jezelf te zorgen en daar ben je al mee aan de slag!
Dikke knuf,
eNala zzaJ
donderdag 8 november 2007 om 09:16
Ik denk dat je juist wel moet gaan! Exen ontmoeten is ook niet mijn hobby en ik ben niet eens jaloers aangelegd. Waarschijnlijk zit je nooit op haar te wachten, maar door niet te gaan maak je deze issue nog groter als dat deze waarschijnlijk is.
Je leert ook nog eens nieuwe mensen kennen en misschien wordt je zelfs wel gerustgesteld als je haar in levende lijve ziet. Dat ze toch niet zo mooi, leuk enz is...
Je leert ook nog eens nieuwe mensen kennen en misschien wordt je zelfs wel gerustgesteld als je haar in levende lijve ziet. Dat ze toch niet zo mooi, leuk enz is...
donderdag 8 november 2007 om 09:21
Bedankt voor jullie reacties!
@eNala zzaJ: Dank je, ik vind het zelf ook een goede stap. Het leek me erg verstandig om op tijd aan de bel te trekken ipv aan te modderen met vriend met de kans dat de relatie dan stuk gaat. En dat is het laatste wat wij beiden willen. Misschien moet ik het inderdaad even laten bezinken. Maar het idee dat ik haar 'moet' ontmoeten, maakt me wel heel onzeker op dit moment.
@Mirjam82: Ja, misschien heb je wel gelijk, ik ben alleen zo bang dat ik me de hele dag ga opvreten omdat ik op dit moment nog niet sterk in mijn schoenen sta. Dat ik mezelf alleen maar gek maak en mezelf er ook verdriet mee doe (of vriend door lullige opmerkingen naar hem toe).
@eNala zzaJ: Dank je, ik vind het zelf ook een goede stap. Het leek me erg verstandig om op tijd aan de bel te trekken ipv aan te modderen met vriend met de kans dat de relatie dan stuk gaat. En dat is het laatste wat wij beiden willen. Misschien moet ik het inderdaad even laten bezinken. Maar het idee dat ik haar 'moet' ontmoeten, maakt me wel heel onzeker op dit moment.
@Mirjam82: Ja, misschien heb je wel gelijk, ik ben alleen zo bang dat ik me de hele dag ga opvreten omdat ik op dit moment nog niet sterk in mijn schoenen sta. Dat ik mezelf alleen maar gek maak en mezelf er ook verdriet mee doe (of vriend door lullige opmerkingen naar hem toe).
donderdag 8 november 2007 om 09:27
Deesi.
In zn algemeenheid zou ik zeggen, ga juist wel, dan zie je de ex en ben je erbij; het lijkt mj dat thuisblijven ook een avond flinke stress oplevert.
Maar gezien alle achtergronden die je schetst, denk ik dat het goed is om dit eens met je therapeut te bespreken.
Afgezien van je onzekerheid t.a.v. de ex, ben je ms nog helemaal niet in staat tot feestelijkheden aangezien je recent mensen bent verloren.
Verder is ook de houding van je vriend belangrijk. Is hij bereid om je te steunen door de hele avond bij je te blijven (ook letterlijk), aangezien je daar zelf niemand kent en gezien je onzekerheid enz.? Of wil hij gewoon lekker een avond feesten met zn vrienden? Dan ga je je ws alleen maar rotter voelen en erg "out-of-place" en alleen tussen al die feestende mensen. In dat geval kun je ws beter thuisblijven.
In zn algemeenheid zou ik zeggen, ga juist wel, dan zie je de ex en ben je erbij; het lijkt mj dat thuisblijven ook een avond flinke stress oplevert.
Maar gezien alle achtergronden die je schetst, denk ik dat het goed is om dit eens met je therapeut te bespreken.
Afgezien van je onzekerheid t.a.v. de ex, ben je ms nog helemaal niet in staat tot feestelijkheden aangezien je recent mensen bent verloren.
Verder is ook de houding van je vriend belangrijk. Is hij bereid om je te steunen door de hele avond bij je te blijven (ook letterlijk), aangezien je daar zelf niemand kent en gezien je onzekerheid enz.? Of wil hij gewoon lekker een avond feesten met zn vrienden? Dan ga je je ws alleen maar rotter voelen en erg "out-of-place" en alleen tussen al die feestende mensen. In dat geval kun je ws beter thuisblijven.
donderdag 8 november 2007 om 09:38
@Mabel007: Een avond thuisblijven is ook niet alles, maar ik ben op dit moment wel zo ''helder'' om me te realiseren dat een k*tavond of gevoelens die ik niet wil voelen en mij alleen maar meer onzeker maken nu ook niet handig zijn. Het is zo ontzettend dubbel, aan de ene kant vind ik het belangrijk om mee te gaan, het is tenslotte vriend van vriend en ik ben ook uitgenodigd. Er zijn wel twee andere partners van vrienden van vriend die ik ken. Dus ben niet helemaal 'lost'. Ik denk dat vriend er een beetje tussenin zit. Ik wil hem ook een leuk feestje niet ontnemen. Maar de hele avond 'alleen' ga ik ook slecht trekken. Moet als ik ga nog wel kleren kopen.. Maar weet het dus nog niet.
donderdag 8 november 2007 om 09:59
Nogmaals Deesi: Je moet helemaal niets! In 2.5 week kan qua gevoel zoveel gebeuren...Waar wil je je op focussen deze komende 2.5 week? De klappen die je de afgelopen anderhalve maand hebt geincasseerd verwerken? De mooie goeie relatie met je vriend? Of de ontmoeting van een een ex over 2.5 week. Let wel: EX!!!!! Oftewel vroeger! Zij is waarschijnlijk ook verder gegaan met haar leven en hij is nu toch gelukkig met jou? Klinkt alsof jullie een pracht relatie hebben! Fantastic!..
Als je gaat: Er zijn daar een aantal mensen die je kent, dus das, mooi. Je kunt van te voren met vriendjelief bespreken hoe je eventuele tricky situaties gaat aanpakken. Ga gezellig met je vriend op stap om wat moois,leeuks qua kleding te kopen? Misschien mooi lingery setje eronder
En op die manier kijk jullie er nog meer naar uit samen naar huis te gaan?!
Als je niet gaat: De kans is natuurlijk groot dat je je thuis gaat zitten opvreten. Remedie: Organiseer een avondje uit met vriendinnen en spreek af met je vriend dat ie je even belt?
Nogmaals in 2.5 week kan veel gebeuren..
Geniet ervan je hebt alzoveel verloren en zon moeilijke tijd gehad de afgelopen 1.5 maand....
Liefs,
eNala
Als je gaat: Er zijn daar een aantal mensen die je kent, dus das, mooi. Je kunt van te voren met vriendjelief bespreken hoe je eventuele tricky situaties gaat aanpakken. Ga gezellig met je vriend op stap om wat moois,leeuks qua kleding te kopen? Misschien mooi lingery setje eronder
En op die manier kijk jullie er nog meer naar uit samen naar huis te gaan?!Als je niet gaat: De kans is natuurlijk groot dat je je thuis gaat zitten opvreten. Remedie: Organiseer een avondje uit met vriendinnen en spreek af met je vriend dat ie je even belt?
Nogmaals in 2.5 week kan veel gebeuren..
Geniet ervan je hebt alzoveel verloren en zon moeilijke tijd gehad de afgelopen 1.5 maand....
Liefs,
eNala
donderdag 8 november 2007 om 09:59
Hallo Deesi
Ik denk dat je juist wel moet gaan anders zit je thuis waarschijnlijk wat te malen en van alles en nog wat in je hoofd te halen.Heb je deze ex al eens eerder ontmoet, je vriend is nu bij jou en voelt zich bij jou gelukkig als dit niet het geval was zou die toch ook niet meer bij je zijn.Waar ben je dan precies bang voor?
Ik denk dat je juist wel moet gaan anders zit je thuis waarschijnlijk wat te malen en van alles en nog wat in je hoofd te halen.Heb je deze ex al eens eerder ontmoet, je vriend is nu bij jou en voelt zich bij jou gelukkig als dit niet het geval was zou die toch ook niet meer bij je zijn.Waar ben je dan precies bang voor?
donderdag 8 november 2007 om 10:16
Hey! Je bent uitgenodigd voor een feestje! Niets beters voor een vrouw dan een goed excuus te hebben om eens lekker te gaan shoppen.
Dus ik zou zeggen, hup de stad in, koop een mooie outfit, ga even naar de kapper , lekker geurtje op en en ga fijn met je vriend naar die bruiloft.
Zijn ex is niet voor niets zijn ex!
Maak je gewoon niet te druk over haar maar ga lekker genieten...
(Wie weet vang je nog het bruidsboeket!)
Dus ik zou zeggen, hup de stad in, koop een mooie outfit, ga even naar de kapper , lekker geurtje op en en ga fijn met je vriend naar die bruiloft.
Zijn ex is niet voor niets zijn ex!
Maak je gewoon niet te druk over haar maar ga lekker genieten...
(Wie weet vang je nog het bruidsboeket!)
donderdag 8 november 2007 om 10:26
@eNala: We hebben ook een goede relatie, het klopt helemaal, het wordt alleen een beetje verpest door mijn vervelende gedrag van de afgelopen weken. Maar vriend geeft niet zomaar op, hij houdt heel veel van mij en dat weet ik ook, dus we gaan er samen voor. Ik laat het even bezinken de komende weken en misschien moet ik gewoon wel nieuwe kleren kopen, ik kan altijd nog besluiten om niet mee te gaan.
@Superhuisvrouw: Ik heb deze ex nog nooit ontmoet en daar zie ik dus heel erg tegenop. Dat zij (in mijn niet realistische ogen, want kijk nu heel negatief naar mezelf) perfect is. Mooi, knap, slim, humor enz. En dat ik me dan nog slechter ga voelen dan ik nu al doe. Ik zou graag willen dat ik er realtistisch naar zou kunnen kijken, meer zo van: oh, dat is een leuke vrouw, ziet er goed uit, maar ik mag er OOK zeker wezen. En tja, zij heeft een rolletje te veel op haar kont, ik op mijn buik, so be it.. Nobody is perfect.. Maar dat kan ik nu nog niet. Ik weet niet waar ik precies bang voor ben..
@Bronny: Ja, zo zou ik inderdaad het liefste die dag ingaan.. Lekker genieten, ik zie het allemaal wel en dat zijn ex er is.. prima, maar maakt verder niet uit. Ik ben alleen zo bang dat het NIET zo voelt die dag en dat het nu te moeilijk is. Misschien maak ik mezelf wel gek, maar aan de andere kant, ik ken mezelf natuurlijk ook wel een beetje. Daarom dacht ik dat het misschien beter was om een beetje afstand te nemen.
@Superhuisvrouw: Ik heb deze ex nog nooit ontmoet en daar zie ik dus heel erg tegenop. Dat zij (in mijn niet realistische ogen, want kijk nu heel negatief naar mezelf) perfect is. Mooi, knap, slim, humor enz. En dat ik me dan nog slechter ga voelen dan ik nu al doe. Ik zou graag willen dat ik er realtistisch naar zou kunnen kijken, meer zo van: oh, dat is een leuke vrouw, ziet er goed uit, maar ik mag er OOK zeker wezen. En tja, zij heeft een rolletje te veel op haar kont, ik op mijn buik, so be it.. Nobody is perfect.. Maar dat kan ik nu nog niet. Ik weet niet waar ik precies bang voor ben..
@Bronny: Ja, zo zou ik inderdaad het liefste die dag ingaan.. Lekker genieten, ik zie het allemaal wel en dat zijn ex er is.. prima, maar maakt verder niet uit. Ik ben alleen zo bang dat het NIET zo voelt die dag en dat het nu te moeilijk is. Misschien maak ik mezelf wel gek, maar aan de andere kant, ik ken mezelf natuurlijk ook wel een beetje. Daarom dacht ik dat het misschien beter was om een beetje afstand te nemen.
donderdag 8 november 2007 om 10:35
Ik denk dat het een goed idee is om deze situatie te bespreken met je therapeut.
Maar als ik het verder zo lees zou ik zeggen: ga niet naar de bruiloft.
Je kent het bruidspaar niet en je vriend vindt het ook niet erg als je niet gaat.
Als het een stel goede vrienden van je waren of voor je vriend is het ontzettend belangrijk dan kun je nog zeggen; ik houd me groot die dag en doe het voor hen.
Maar nu denk ik dat je het jezelf alleen maar heel moeilijk maakt. Met het risico dat je het je vriend ook moeilijk maakt daarbij.
En waarom zou je dat doen?
Als je wat sterker bent en het past binnen je therapie is het wel verstandig te leren met situaties ( exen e.d.) om te gaan en dus situaties aan te gaan maar dat doe je in je eigen tempo op je eigen manier.
Ik denk niet dat deze bruiloft daar op dit moment geschikt voor is.
Als je niet gaat dan natuurlijk niet de hele avond alleen thuis gaan zitten, je opfokken en vriend overvallen met lullige opmerkingen ( zoals je zelf zegt) als hij thuis komt! Dan kun je beter zorgen dat je zelf ook iets afspreekt met vrienden of familie.
Maar als ik het verder zo lees zou ik zeggen: ga niet naar de bruiloft.
Je kent het bruidspaar niet en je vriend vindt het ook niet erg als je niet gaat.
Als het een stel goede vrienden van je waren of voor je vriend is het ontzettend belangrijk dan kun je nog zeggen; ik houd me groot die dag en doe het voor hen.
Maar nu denk ik dat je het jezelf alleen maar heel moeilijk maakt. Met het risico dat je het je vriend ook moeilijk maakt daarbij.
En waarom zou je dat doen?
Als je wat sterker bent en het past binnen je therapie is het wel verstandig te leren met situaties ( exen e.d.) om te gaan en dus situaties aan te gaan maar dat doe je in je eigen tempo op je eigen manier.
Ik denk niet dat deze bruiloft daar op dit moment geschikt voor is.
Als je niet gaat dan natuurlijk niet de hele avond alleen thuis gaan zitten, je opfokken en vriend overvallen met lullige opmerkingen ( zoals je zelf zegt) als hij thuis komt! Dan kun je beter zorgen dat je zelf ook iets afspreekt met vrienden of familie.
donderdag 8 november 2007 om 10:41
Dat lijkt mij de meest wijze instelling; Je kunt hier wel honderden meningen en visie krijgen, je kunt er de komende weken wel elke minuut van de dag je hoofd over breken, maar ik denk dat je alleen maar in kringetjes ronddraait. Toch?
Je kunt beter met jezelf afspreken dat je er de komende 1,5 wk zo min mogelijk over gaat nadenken (maar wel nieuwe kleren kopen, die kun je sowieso altijd gebruiken); Over 1,5 wk gooi je je zorgen maar eens bij de therapeut op tafel en dan heb je nog een kleine week om te zien wat het wordt.
Mijn ervaring is namelijk dat je met dit soort dingen je hoofd alleen maar voller maakt door er zo mee bezig te zijn. Als je het min of meer van je afzet onder het motto, ik hoef nu nog niet te beslissen, dan wijst de weg zich vaak vanzelf. Ruimte en rust in je hoofd zal uiteindelijk je besluit simpeler maken.
donderdag 8 november 2007 om 11:00
@Annetd: Ik ga het zeker bespreken met mijn therapeut. Vriend gaat waarschijnlijk weer mee, omdat hij zegt dat we er SAMEN aan werken en er samen voor gaan. Dat is heel lief van hem en hij zei gisteren nog dat hij het goed van mij vond dat ik me zo kwetsbaar heb opgesteld bij therapie en ook heb toegegeven wat ik allemaal '' fout '' doe. Vriend overvallen met l*llige opmerkingen als hij thuis komt is wel het laatste wat ik wil, maar als ik eerlijk ben: zoals ik me nu voel zou ik wel l*llige opmerkingen KUNNEN maken.
@Mabel007: Bedankt voor je laatste reactie, die doet me goed en vind het ook erg verstandig over komen. Misschien is dat nu ook wel het beste. Anders maak ik het groter enz. dan dat het is.
@Mabel007: Bedankt voor je laatste reactie, die doet me goed en vind het ook erg verstandig over komen. Misschien is dat nu ook wel het beste. Anders maak ik het groter enz. dan dat het is.
donderdag 8 november 2007 om 11:19
Hoi Deesi,
Je kunt toch samen met je vriendje gaan, maar met hem afspreken dat je naar huis gaat, wanneer je het niet meer trekt. Je vriend kan dan blijven en jij zoekt gewoon de rust weer op. Je kunt de andere gasten vertellen dat je je vanmorgen al niet zo lekker voelde (je zult waarschijnlijk stress hebben en je beroerd voelen door je onzekerheid), dat je toch wilde komen (overwinning op jezelf en leuk voor vriend), maar dat je nu echt liever naar huis gaat (heb ik toch mijn gezicht laten zien, ben trots op mezelf en nu ga ik weer lekker naar mijn eigen plekje).
Mijn vriend en ik gaan vaak met twee auto's, zodat ik vrij ben om te gaan. Of ik neem een taxi. Ik weet niet hoe het met jullie vervoersmiddelen gesteld is, maar er is altijd wel wat te regelen op dat gebied.
Succes en ga lekker de stad in om jezelf te verwennen! Sterkte en succes!
Je kunt toch samen met je vriendje gaan, maar met hem afspreken dat je naar huis gaat, wanneer je het niet meer trekt. Je vriend kan dan blijven en jij zoekt gewoon de rust weer op. Je kunt de andere gasten vertellen dat je je vanmorgen al niet zo lekker voelde (je zult waarschijnlijk stress hebben en je beroerd voelen door je onzekerheid), dat je toch wilde komen (overwinning op jezelf en leuk voor vriend), maar dat je nu echt liever naar huis gaat (heb ik toch mijn gezicht laten zien, ben trots op mezelf en nu ga ik weer lekker naar mijn eigen plekje).
Mijn vriend en ik gaan vaak met twee auto's, zodat ik vrij ben om te gaan. Of ik neem een taxi. Ik weet niet hoe het met jullie vervoersmiddelen gesteld is, maar er is altijd wel wat te regelen op dat gebied.
Succes en ga lekker de stad in om jezelf te verwennen! Sterkte en succes!
donderdag 8 november 2007 om 15:24
Ha Deesi, wat jij moet doen weet ik niet. Als ik in jouw situatie zat zou het als volgt gaan: ik zou me er tot de bruiloft elke dag vreselijk druk over maken. Op de bruiloft zelf, als ik helemaal opgetut klaar stond voor vertrek zou ik alsnog in paniek besluiten niet te gaan. En daar zou ik me dan nog een week na de bruiloft weer vreselijk druk over maken. Kortom: NU besluiten niet te gaan kan een hoop rust geven. En so wie so nooit naar feestjes gaan als je je niet senang voelt.
Haha, ik moet erg lachen om je post. Relativeert weer een hoop!
vrijdag 9 november 2007 om 01:22
vrijdag 9 november 2007 om 07:57
Hi Deesi,
Ik ben het met annet eens.
De mensen die zeggen; gewoon gaan anders ga je de confrontatie nooit aan hebben gelijk, wanneer je (naar mijn idee) in de juiste "fase" zit.
Als ik jou postings lees, is het zo'n groot stress factor, dat ik me afvraag of het gaan wel nut heeft.
In iedergeval hoef je niet te gaan voor het bruidspaar omdat je die niet echt kent, niet voor je vriend want die heeft al aangegeven dat hij het alleen ook prima vind en begrijpt als je liever niet meekomt........dus de enige reden om te gaan is voor jezelf!
Om het even anders te omschrijven; wanneer je naar de volgende stap wilt moet je een brug over, maar die brug moet er wel zijn.
Als ik jou verhaal lees ben je nu op weg de brug te gaan bouwen....en is de brug nog niet af/solide om op over te steken.....ik zou dus eerst verder gaan met die brug bouwen en als die af is/ sterk genoeg is kan je dit soort stappen ondernemen.
En net wat Annet ook al schreef; zorg wel dat je die avond ook ergens bent of bezoek hebt zodat je niet je hoofd gaat zitten breken met; "wat als" en/of andere hoofdbrekers waar je rotgevoelens van krijgt.
Heel veel succes iig met je beslissing en hak voor jezelf knopen door en geef grenzen aan!....ruim 2 en halve week van te voren over zoiets zo erg inzitten kost véél te veel energie....maak een keus en laat het los!
Succes,
Groetjes Daysha
vrijdag 9 november 2007 om 09:49
Ik zou niet gaan. Je weet nu al niet of je het trekt, wat als die ex met jouw vriend een praatje aanknoopt, moet hij dan maken dat hij wegkomt omdat jij anders gaat flippen. Hij moet dus op eieren lopen en jij loopt daar harstikke onzeker rond. Nou ik zie er de lol niet van in, laat je vriend lekker alleen gaan en ga zelf ook iets doen die avond.
Cum non tum age
vrijdag 9 november 2007 om 10:04
Bedankt voor jullie reacties. Ik ben daar erg blij mee. Zo zie ik de voor- en tegenargumenten en nog belangrijker, ik hoor ze van een ander. Zelf blijf je vaak in je eigen wereldje hangen. In je eigen gedachten. Ik laat zeker weten hoe het afloopt en wat ik uiteindelijk doe. Ik ben er gisteren tegen vriend ook niet meer over begonnen, maar heb er vannacht wel over gedroomd. Over zijn ex en ik kon geen jurkje vinden voor de bruiloft. Ben er dus (ook onbewust) toch nog wel heel erg mee bezig. Maar probeer het de komende twee weken een beetje te laten varen.. Gisteren paste ik in een winkel een spijkerbroek, ik leek er zo dik in.. toen dacht ik: ik ga niet, voel me nu te onzeker, ook over mijn figuur (heb medicijnen waardoor ik in korte tijd behoorlijk ben aangekomen). Ook dit soort stomme dingen trek ik me nu aan en betrek ik op die bruiloft.
vrijdag 9 november 2007 om 10:07
Overigens is het niet de bedoeling om mezelf te verschuilen als er moeilijke dingen zijn, alleen in dit geval wil ik gewoon een keer voor iets kiezen dat goed voor MIJ is. Ik ben een heel 'zorgend' type, maar realiseer me de laatste tijd wel dat ik OOK voor mezelf moet zorgen, want heel cru gezegd: een ander doet het niet. Vandaar ook mijn grote twijfel in deze situatie, want: wat levert het mij op? (Behalve misschien toch een soort van overwinning op mijn eigen onzekerheid..)
