Relaties
alle pijlers
Mijn vriend irriteert zich aan de kat....
donderdag 5 juli 2007 om 16:50
Hallo allemaal,
Ik zit met het volgende probleem. Ik weet even niet waar dit hoort bij relaties of katten..ik doe dus even een poging.
Ik ben een tijd samen geweest met iemand en toen hadden we twee katten. Waren echt mijn beestjes en was er helemaal dol op. Echter mijn ex en ik gingen uit elkaar. Ik moest weg en kon de katten niet meenemen...(heel erg vond ik dat). na 1 jaar kon ik eindelijk weer op mezelf. Ik had in de tussentijd een nieuwe vriend. Deze vriend is na 2 maanden bij me ingetrokken. ik miste in de tussentijd katten en wilde graag weer een hebben. Mijn vriend trok daar niet zo aan. na een tijdje ging hij overstag, ging mee kittens kijken en wilde ook een....
Alleen nu....hij irriteert zich mateloos aan de kleine kat. Hij stinkt (maakt de kattenbak echt geregeld schoon, we hebben ambi pur etc etc), hij maakt teveel lawaai, vraagt te veel aandacht etc etc, Mijn vriend wordt er echt heel chagrijing van en tja ik krijg dat te verduren. Ik word gek van deze buien van hem en weet niet meer wat ik ermee moet. Ik wil de kat echt niet kwijt, want ben blij dat ik weer zo'n beestje heb, vind het super... maar mijn relatie er onder leiden....ook dat wil ik niet..... Ik weet niet wat ik ermee moet...heeft iemand adviezen?
Kus Sterre
Ik zit met het volgende probleem. Ik weet even niet waar dit hoort bij relaties of katten..ik doe dus even een poging.
Ik ben een tijd samen geweest met iemand en toen hadden we twee katten. Waren echt mijn beestjes en was er helemaal dol op. Echter mijn ex en ik gingen uit elkaar. Ik moest weg en kon de katten niet meenemen...(heel erg vond ik dat). na 1 jaar kon ik eindelijk weer op mezelf. Ik had in de tussentijd een nieuwe vriend. Deze vriend is na 2 maanden bij me ingetrokken. ik miste in de tussentijd katten en wilde graag weer een hebben. Mijn vriend trok daar niet zo aan. na een tijdje ging hij overstag, ging mee kittens kijken en wilde ook een....
Alleen nu....hij irriteert zich mateloos aan de kleine kat. Hij stinkt (maakt de kattenbak echt geregeld schoon, we hebben ambi pur etc etc), hij maakt teveel lawaai, vraagt te veel aandacht etc etc, Mijn vriend wordt er echt heel chagrijing van en tja ik krijg dat te verduren. Ik word gek van deze buien van hem en weet niet meer wat ik ermee moet. Ik wil de kat echt niet kwijt, want ben blij dat ik weer zo'n beestje heb, vind het super... maar mijn relatie er onder leiden....ook dat wil ik niet..... Ik weet niet wat ik ermee moet...heeft iemand adviezen?
Kus Sterre
donderdag 5 juli 2007 om 20:45
donderdag 5 juli 2007 om 23:42
Ik zit min of meer met het zelfde probleem...Ik heb 5 katten(ja 5!) toendertijd samen metmn ex voor gekozen. Relatie liep stuk, ex kan niet eens voor zich zelf zorgen dus laat staan voor 5 dieren...
Nieuwe vriend vind mijn katten niet irritant, vind ze ook niet stinken (maak iedere dag alle kattenbakken schoon)maar waarscheinlijk is die allergisch:o
Ik heb gezegt dat hij zich EERST moet late testen voor ik er überhoupt over na wil denken om 4 katten weg te doen.
vrijdag 6 juli 2007 om 00:48
Lulu, ik heb hele goede dingen gehoord over een middel dat PetalCleanse heet, tegen huisdier-allergie. Kijk hier anders eens:
hier
vrijdag 6 juli 2007 om 09:30
Hmm, lastig hoor. Mijn man en ik zijn nu 10 jaar samen en toen we gingen samenwonen wilde ik ook heel graag katten. Destijds nog vriend niet erg enthousiast, want hij was een hondenman en katten waren maar vervelende dieren, veel te eigenwijs ook..
Maar toch naar een boerderij met pasgeboren kittens gegaan en daar lag een hele lieve leuke "tweeling" echt identiek gelijk. We hadden afgesproken er eentje te nemen, maar vriend zei direct dat je die twee wel samen moest nemen. Okee, dus twee katten in huis..helemaal leuk! En na al die jaren is hij zo gek op die beestjes geworden, het zijn echt z'n kindjes. Laatst had één van de poezen een gebroken pootje en hij was echt helemaal van slag. Hij houdt echt van die beestjes.
Ik denk dus dat het even tijd nodig heeft. Ik was van huis uit katten gewend, mijn man niet. Dat gevoel moet groeien. Ik ben bijv niet zo'n hondenpersoon. Vind honden wel erg leuk, maar heb er zelf nooit een gehad en heb er dus niet zo'n band mee. TO, ik ken jouw vriend niet, maar wie weet moet hij er even aan wennen en zul je zien dat hij binnenkort jullie kat stiekem wel heel leuk gaat vinden. Ik hoop het tenminste, want ik vind niet dat je het diertje nu weg moet doen. Jullie hebben er samen voor gekozen en het beestje verdient nu ook een fijn leven bij jullie. SUcces!
Maar toch naar een boerderij met pasgeboren kittens gegaan en daar lag een hele lieve leuke "tweeling" echt identiek gelijk. We hadden afgesproken er eentje te nemen, maar vriend zei direct dat je die twee wel samen moest nemen. Okee, dus twee katten in huis..helemaal leuk! En na al die jaren is hij zo gek op die beestjes geworden, het zijn echt z'n kindjes. Laatst had één van de poezen een gebroken pootje en hij was echt helemaal van slag. Hij houdt echt van die beestjes.
Ik denk dus dat het even tijd nodig heeft. Ik was van huis uit katten gewend, mijn man niet. Dat gevoel moet groeien. Ik ben bijv niet zo'n hondenpersoon. Vind honden wel erg leuk, maar heb er zelf nooit een gehad en heb er dus niet zo'n band mee. TO, ik ken jouw vriend niet, maar wie weet moet hij er even aan wennen en zul je zien dat hij binnenkort jullie kat stiekem wel heel leuk gaat vinden. Ik hoop het tenminste, want ik vind niet dat je het diertje nu weg moet doen. Jullie hebben er samen voor gekozen en het beestje verdient nu ook een fijn leven bij jullie. SUcces!
vrijdag 6 juli 2007 om 09:44
Ik zit hier te typem met 1 hand omdat 1 van onze 4 katten op mijn andere arm ligt en aandachtig kijkt naar mijn typwerk.
TO, ik kan niet zo goed begrijpen hoe iemand zich kan ergeren aan een kitten, maar dat zal wel aan mij liggen.
Maar als je er nu een 2e bij zou nemen, komen ze minder aandacht bij jullie vragen, wan dan kunnen ze met elkaar ravotten.:)
En die vent moet verder niet zo zeuren.
TO, ik kan niet zo goed begrijpen hoe iemand zich kan ergeren aan een kitten, maar dat zal wel aan mij liggen.
Maar als je er nu een 2e bij zou nemen, komen ze minder aandacht bij jullie vragen, wan dan kunnen ze met elkaar ravotten.:)
En die vent moet verder niet zo zeuren.
vrijdag 6 juli 2007 om 09:45
Tja, ik had mijn kat(ten) al toen ik mijn vriend leerde kennen en het was gewoon een totaalpakketje; Roos en Roospoes. Het is nooit punt van discussie geweest of de poes wel of niet mee zou verhuizen.
Ik vind Doddie's reactie eerlijk gezegd iets te kort door de bocht; je afvragen wat je belangrijker vindt, je kat of je relatie? Dat kun je hem ook vragen, wat vind je belangrijker? Als je ziet hoe blij je geliefde is met zo'n beestje, dan wil je haar dat haar toch helemaal niet afnemen?
Daarnaast vind ik dat je door een huisdier te adopteren een verantwoordelijkheid op je hebt genomen en je onttrekt je niet zomaar aan zo'n verantwoordelijkheid omdat ineens blijkt dat zo'n beestje meer aandacht vraagt dan je had ingeschat.
Ik vind Doddie's reactie eerlijk gezegd iets te kort door de bocht; je afvragen wat je belangrijker vindt, je kat of je relatie? Dat kun je hem ook vragen, wat vind je belangrijker? Als je ziet hoe blij je geliefde is met zo'n beestje, dan wil je haar dat haar toch helemaal niet afnemen?
Daarnaast vind ik dat je door een huisdier te adopteren een verantwoordelijkheid op je hebt genomen en je onttrekt je niet zomaar aan zo'n verantwoordelijkheid omdat ineens blijkt dat zo'n beestje meer aandacht vraagt dan je had ingeschat.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
vrijdag 6 juli 2007 om 09:52
doornroosje ik stelde het express zo cru. Ik denk dat een goed tehuis zoeken de beste optie is als hij er echt niet tegen kan (ik neem nl al aan dat je al eerst samen probeerd voor je hier je probleem voorlegt en dat dat dus echt niet blijkt te lukken) als dat niet gaat ben je beide nog verantwoordelijk en lopen de spanningen hierdooor erg op.. tja dan zul je inderdaad een keuze moeten maken voor kat of vriend.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
vrijdag 6 juli 2007 om 09:55
Als je nu eens goed praat met je vriend, uitlegd dat je nu eenmaal die kat hebt en daarvoor verantwoordelijk bent en niet alleen jij maar hij ook!
Hij wilde die kat toch ook, en heeft hij gelijk als hij zegd dat jij veel aandacht aan die kat geeft?
Soms zijn mannen net kleine kinderen dan willen ze alle aandacht van moeders :P
Ik denk dat er misschien wel iets meer aan de hand is dan alleen die kat maarja wie ben ik
Hij wilde die kat toch ook, en heeft hij gelijk als hij zegd dat jij veel aandacht aan die kat geeft?
Soms zijn mannen net kleine kinderen dan willen ze alle aandacht van moeders :P
Ik denk dat er misschien wel iets meer aan de hand is dan alleen die kat maarja wie ben ik
vrijdag 6 juli 2007 om 09:58
vrijdag 6 juli 2007 om 10:02
Ik ben ook allergisch, zelfs daar is wat aan te doen.
Kijk ik vind dat hij zich een beetje aanstelt als ik het zo lees. Misschien zit hij niet lekker in zijn vel en gooit het op de kat. Je kiest voor een levend beestje dus dan moet je ook de concequenties aanvaarden. Een kitten wordt rustiger, kattenbakgeur is absoluut iets aan te doen. Neem een speelkamaraadje voor die kleine zou ik in jullie geval niet aanraden ;). Het is precies wat anderen ook zeiden, je hebt altijd kleine dingetjes die je niet zo leuk vindt. Maar dat heb je ook bij elkaar. Laat staan (evt) als jullie kinderen willen. Als de relatie al niet katproef is, dan hou ik mijn hart vast bij een kind in de toekomst.
Maar goed, het probleem nu is de kat. Ik zou een goed gesprek aangaan (met je vriend) en toch proberen uit te vogelen of er niet iets anders ook aan de hand is. Als de kitten ouder is kan die misschien ook af en toe naar buiten.
Ik heb nu zelf een jonge kitten maar ze slapen ook gigantisch vaak, dus die kleine speelkwartiertjes/uurtje moet toch wel op te lossen zijn?
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 6 juli 2007 om 13:28
Ik moet er niet aan denken mijn kattenkind weg te doen.
Ik woon alleen met 1 kat, tis bij mij alles of niets hoor voor een man.
Mijn katis ook nog jong ens oms irritant maar dan laat ik haar gewoon naar buiten en komt ze rustiger terug.
Is dat geen optie je kat naar buiten doen?
Na sterilisatie/castratie en als ze ouder worden, zijn de zoeizo rustiger.
Ik woon alleen met 1 kat, tis bij mij alles of niets hoor voor een man.
Mijn katis ook nog jong ens oms irritant maar dan laat ik haar gewoon naar buiten en komt ze rustiger terug.
Is dat geen optie je kat naar buiten doen?
Na sterilisatie/castratie en als ze ouder worden, zijn de zoeizo rustiger.
vrijdag 6 juli 2007 om 13:37
LuLuBell,
je hebt 5 katten schreef je. Je vriend kreeg iets met jou toen je die beestjes al had en nou gaat hij lopen emmeren. Waarschijnlijk omdat hij allergisch is. Hout och op zeg. Zo erg allergisch zal ie niet zijn. Ik ben ook allergisch en daar is zat tegen te doen. Overigens zit er ook een stuk gewenning bij, want mijn allergie is ondertussen al een stuk minder dan eerst.
Dat jij er uberhaupt over peinst om 4 van de 5 katten "weg te doen" vind ik ronduit stuitend. Jij hebt voor die hoeveelheid aan katten gekozen, neem daar ook je verantwoording voor. Het gaat hier om levende beesten die bij jou hun thuis hebben. En omdat De Nieuwe Vriend die beestjes niet leuk vindt worden ze straks misschien uit huis gezet. Ja, je wacht eerst een allergietest af, maar al is die gast allergisch dan zijn er andere maatregelen die je kunt nemen. Bed katvrij houden bijvoorbeeld.
Ik kan me er zo ontzettend boos om maken! De asiels zitten vol door dit soort kinderachtig en onverantwoord gedrag. "Ik neem een kat, maar zodra het allemaal even niet uitkomt (vakantie, vriendje, baby, allergie) dump ik m bij het asiel of bij kennissen.
Voor de TO geldt hetzelfde.
(en ja, ik stel het heel erg zwart-wit nu)
je hebt 5 katten schreef je. Je vriend kreeg iets met jou toen je die beestjes al had en nou gaat hij lopen emmeren. Waarschijnlijk omdat hij allergisch is. Hout och op zeg. Zo erg allergisch zal ie niet zijn. Ik ben ook allergisch en daar is zat tegen te doen. Overigens zit er ook een stuk gewenning bij, want mijn allergie is ondertussen al een stuk minder dan eerst.
Dat jij er uberhaupt over peinst om 4 van de 5 katten "weg te doen" vind ik ronduit stuitend. Jij hebt voor die hoeveelheid aan katten gekozen, neem daar ook je verantwoording voor. Het gaat hier om levende beesten die bij jou hun thuis hebben. En omdat De Nieuwe Vriend die beestjes niet leuk vindt worden ze straks misschien uit huis gezet. Ja, je wacht eerst een allergietest af, maar al is die gast allergisch dan zijn er andere maatregelen die je kunt nemen. Bed katvrij houden bijvoorbeeld.
Ik kan me er zo ontzettend boos om maken! De asiels zitten vol door dit soort kinderachtig en onverantwoord gedrag. "Ik neem een kat, maar zodra het allemaal even niet uitkomt (vakantie, vriendje, baby, allergie) dump ik m bij het asiel of bij kennissen.
Voor de TO geldt hetzelfde.
(en ja, ik stel het heel erg zwart-wit nu)
vrijdag 6 juli 2007 om 14:00
Ja, dat kan ook allemaal. Daar gaat het niet zozeer om. Ik had het logischer gevonden als de titel van het topic was aangepast. Want ik wilde er wel ontopic op ingaan, maar doordat er een topic is dat inmiddels offtopic was, kon ik bij 'relaties' geen nieuw topic openen, terwijl het daar toch ook echt mee te maken had. Het was gewoon misleidend in feite. En daar baalde ik van, that's all.
vrijdag 6 juli 2007 om 14:07
Hai Laura,
als je de kat geaaid hebt je handen wassen bijvoorbeeld. Zorgen dat zoveel mogelijk haarvrij blijft (kleding/bed/handdoeken). Als ik dat niet doe en gezellig in mijn ogen ga wrijven zitten ze dicht.
Ik heb een paar maanden leenkatten gehad, de hele dag sniffen en niesen (ik dus), dat werd na een tijdje minder erg. Tot die tijd luchtte ik de boel gewoon wat meer (huis en mezelf). Paar raampjes open scheelde al behoorlijk.
En er schijnen allerlei middeltjes te zijn. Dat is ook een optie.
