Relaties
alle pijlers
Minnaressen deel 26
donderdag 3 mei 2007 om 22:23
Hallo allemaaaaaaal,
Deurtje, las dat je een leuke vakantie had!! Je hebt lekker de mooie dagen gepakt. Zalig. Jaloers op je.
Ik had even een megadip maar gelukkig heb ik hier een "engel" in de buurt met opvangkwaliteiten en dat scheelt echt.
Welkom Duivelse meid: even kort maar krachtig mijn advies: stoppen!!!!! Dan een vraag: DE VRAAG eigenlijk die wij echt iedere minnares MOETEN vragen: rook je? En hoe sta je tegenover Rosé? En dan niet zo'n lullig glaasje maar sloten tegelijk? Ik probeer voor mijn persoonlijke onderzoek de rooie draad van het minnares zijn te vinden en ik geloof dat ik bijna een scriptie kan afronden met dit gedegen onderzoek. Uiteraard laat ik jullie ook de uitkomst weten. ;)
Deurtje, las dat je een leuke vakantie had!! Je hebt lekker de mooie dagen gepakt. Zalig. Jaloers op je.
Ik had even een megadip maar gelukkig heb ik hier een "engel" in de buurt met opvangkwaliteiten en dat scheelt echt.
Welkom Duivelse meid: even kort maar krachtig mijn advies: stoppen!!!!! Dan een vraag: DE VRAAG eigenlijk die wij echt iedere minnares MOETEN vragen: rook je? En hoe sta je tegenover Rosé? En dan niet zo'n lullig glaasje maar sloten tegelijk? Ik probeer voor mijn persoonlijke onderzoek de rooie draad van het minnares zijn te vinden en ik geloof dat ik bijna een scriptie kan afronden met dit gedegen onderzoek. Uiteraard laat ik jullie ook de uitkomst weten. ;)
donderdag 3 mei 2007 om 23:07
Hij noemt het vriendschap..ja natuurlijk!!
De afgelopen date is er idd weer heel wat gebeurd en ik heb er ook geen spijt van.
Toen hij wegging ben ik bij de buuf een glas wijn gaan drinken en lekker mijn bedje ingedoken.
Geen pijn,verdriet of ellende...het lijkt alsof ik er de laatset weken veel beter mee om kan gaan.
Smst hij niet..prima joh.Doet hij het wel,leuk!!
En wil hij langskomen...even kijken of ik dan wel tijd heb en moet ik hem even bellen..ik zit nu in de auto dus kan niet!!!
Ik voel me weer een hele vrije meid en vermaak me prima zonder GM.Hij zit nogsteeds diep in mijn hart maar ik heb geen illusies meer,hij zal nooit voor mij gaan en we hebben geen toekomst samen.
Nu ik dat echt onder ogen kan zien sta ik er heel anders in.
Ik heb ook niet het gevoel dat ik nog een relatie met GM heb,er is veel veranderd sinds de laatste stoppoging.
We bellen/smsen een heel stuk minder en er is veel afstand.
Ik denk idd dat het meer vriendschap is dan wat we ervoor hadden..en ja,soms komt er sex bij maar ik zie GM tegenwoordig maar eens per maand ofzo..dus om nou te zeggen dat deur echt aan dr treken komt :(.
donderdag 3 mei 2007 om 23:12
@Biga,karin en ik hebben zaterdag een meeting op het terras....dus zet Angel in je auto en komen he :D.
@Lillith,gaat alles goed met je?Alweer wat tot rust gekomen en aan het werk gegaan?
Rommel van de verbouwing opgeruimd??
@SLI ?????
@Saphire,gedraag je met je baas he,stuur hem eens door naar mijn adres :P
@Face,hou dit vast,je gaat onwijs goed.
@Lillith,gaat alles goed met je?Alweer wat tot rust gekomen en aan het werk gegaan?
Rommel van de verbouwing opgeruimd??
@SLI ?????
@Saphire,gedraag je met je baas he,stuur hem eens door naar mijn adres :P
@Face,hou dit vast,je gaat onwijs goed.
donderdag 3 mei 2007 om 23:13
Deur, het klinkt goed... ik hoop zo dat dit echt zo is, en dat je er alleen maar van geniet als het zo is, en als het niet zo is, dat je dan ook gewoon van het leven geniet... knap als je dat kan!
Ik zit hier even flink in te storten... heb het echt even onwijs zwaar. Zie zo ontzettend op tegen morgen. Heb helemaal niets meer gehoord na onze ruzie van dinsdag en ik weet niet of ik het ga trekken om hem morgen tegen te komen en dan 'normaal' tegen hem te moeten doen.
Het voelt echt even of mijn hart uit mijn lijf gerukt is. Ik weet dat ik hem los moet laten, dat hij gekozen heeft, en dat ik verder moet, maar hoe? En hoe ga ik hem onder ogen komen? Ben echt vreselijk bang, onzeker, in de war... ;(
Ik zit hier even flink in te storten... heb het echt even onwijs zwaar. Zie zo ontzettend op tegen morgen. Heb helemaal niets meer gehoord na onze ruzie van dinsdag en ik weet niet of ik het ga trekken om hem morgen tegen te komen en dan 'normaal' tegen hem te moeten doen.
Het voelt echt even of mijn hart uit mijn lijf gerukt is. Ik weet dat ik hem los moet laten, dat hij gekozen heeft, en dat ik verder moet, maar hoe? En hoe ga ik hem onder ogen komen? Ben echt vreselijk bang, onzeker, in de war... ;(
donderdag 3 mei 2007 om 23:18
Nou, als er rose in het spel is, kunnen we beter met de trein komen en ik denk zelfs dat we dan uit de trein gezet worden wegens rijden onder invloed. Helaasssssss, heb verplichtingen elders. Wel leuke hoor.
Straalt trouwens inderdaad erg veel rust vanuit je postings. Hoop echt voor je dat je gevoel vast kunt houden en ach....anders grijpen we weer een extra fles/slof. Altijd mooi om een legitieme reden te hebben voor openbaar dronkenschap en rochelende hoestbuien.
donderdag 3 mei 2007 om 23:22
Heb je nog ziektedagen over? Balen hoor als je hem telkens tegenkomt. Dat is inderdaad hartstikke moeilijk. Dat kiezen van hem vind ik trouwens een beetje dubieus hoor. Als dat echt zo was en hij is echt met je begaan, dan laat hij je wel met rust. Maar het kan zijn dat ik iets gemist heb want al typende zie ik dat jullie ruzie hebben gehad? Ik probeer het effe terug te vinden.
Het is zwaar meisje, weet er alles van maar het komt echt wel goed, echt waar.
donderdag 3 mei 2007 om 23:25
Hoi dames! Even een kort berichtje vanuit de states!
Ik ben alweer 3 dagen aan het werk hier en het gaat heerlijk! Wat een geweldige stad!!! Met mij gaat het echt goed, kom heerlijk tot rust door alles achter me te kunnen laten.
Voor iedereen hier *; en sterkte met alle perikelen. Fijn om te lezen dat het met een aantal dames echt goed/vooruit gaat.
X Bladora
Ik ben alweer 3 dagen aan het werk hier en het gaat heerlijk! Wat een geweldige stad!!! Met mij gaat het echt goed, kom heerlijk tot rust door alles achter me te kunnen laten.
Voor iedereen hier *; en sterkte met alle perikelen. Fijn om te lezen dat het met een aantal dames echt goed/vooruit gaat.
X Bladora
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
donderdag 3 mei 2007 om 23:32
donderdag 3 mei 2007 om 23:33
Meiden, is het soms beter een 'pauze', ruimte en rust in te lassen tot hij alles heeft geregeld/ gestabiliseerd? Tot de situatie met scheiding etc achter de rug is? Kun je dat doen als je net midden in iets groeiends zit, iets waar je allebei heel erg gelukkig van wordt? En als je niet weet of moeilijk kan inschatten wanneer het precies achter de rug is? Klinkt wel alsof dat het beste is maar hoe ziet zo'n pauze er dan uit? Wanneer pak je de draad weer op? Kan je dit samen overleven? Wat zijn jullie ervaringen?
Deze bedoel je toch?
Ik ga ervanuit dat je GM gaat scheiden maar dat het nog niet zover is?
Snap je dilemma alleen zit ik zelf net in zo'n pauze dus ik weet nog niet hoe het af gaat lopen. Mijn GM vertelde mij ook dat hij ging scheiden alleen dat hij nog niet wist hoe lang dat ging duren. Ik heb een klein stukje van dat proces meegemaakt maar ik werd daar zo onrustig van omdat het me aan de ene kant niet snel genoeg ging en dat ik aan de andere kant niet helemaal het vertrouwen heb dat ie het ook echt gaat doorzetten.
Ik snap best dat het allemaal zijn tijd nodig heeft want als ik heel eerlijk ben, heeft het mij ook geestelijk en praktisch een behoorlijke tijd gekost voordat ik echt weg was. Maarrrrr, hier komt de grote maarrrrrrrrr...het vreet zoveel energie en zonder dat ik 300% zeker weet dat hij het gaat doen, denk ik dat het gewoon beter is om afstand te houden.
Natuurlijk zit er enige tactisch inzicht van mijn kant in: als hij me niet om zich heen heeft, kan hij al zijn energie daaraan besteden en natuurlijk gaat hij me gigantisch missen. Gebeurt dat niet, dan hoef ik niet over pas een hele tijd alsnog afscheid van hem te nemen en hoop ik eigenlijk al een heel stuk los te zijn van hem.
Ik denk dat het goed is om hem even helemaal los te laten. Als het meant to be is, dan overleeft je relatie zo'n break wel en kun je de relatie tenminste vrij van ellende voortzetten omdat alles achter de rug is.
Weet niet of je hier wat aan hebt. Misschien als je in het kort even zegt hoe je situatie is dat ik dan wat meer inzicht krijg.
Deze bedoel je toch?
Ik ga ervanuit dat je GM gaat scheiden maar dat het nog niet zover is?
Snap je dilemma alleen zit ik zelf net in zo'n pauze dus ik weet nog niet hoe het af gaat lopen. Mijn GM vertelde mij ook dat hij ging scheiden alleen dat hij nog niet wist hoe lang dat ging duren. Ik heb een klein stukje van dat proces meegemaakt maar ik werd daar zo onrustig van omdat het me aan de ene kant niet snel genoeg ging en dat ik aan de andere kant niet helemaal het vertrouwen heb dat ie het ook echt gaat doorzetten.
Ik snap best dat het allemaal zijn tijd nodig heeft want als ik heel eerlijk ben, heeft het mij ook geestelijk en praktisch een behoorlijke tijd gekost voordat ik echt weg was. Maarrrrr, hier komt de grote maarrrrrrrrr...het vreet zoveel energie en zonder dat ik 300% zeker weet dat hij het gaat doen, denk ik dat het gewoon beter is om afstand te houden.
Natuurlijk zit er enige tactisch inzicht van mijn kant in: als hij me niet om zich heen heeft, kan hij al zijn energie daaraan besteden en natuurlijk gaat hij me gigantisch missen. Gebeurt dat niet, dan hoef ik niet over pas een hele tijd alsnog afscheid van hem te nemen en hoop ik eigenlijk al een heel stuk los te zijn van hem.
Ik denk dat het goed is om hem even helemaal los te laten. Als het meant to be is, dan overleeft je relatie zo'n break wel en kun je de relatie tenminste vrij van ellende voortzetten omdat alles achter de rug is.
Weet niet of je hier wat aan hebt. Misschien als je in het kort even zegt hoe je situatie is dat ik dan wat meer inzicht krijg.
donderdag 3 mei 2007 om 23:35
@Biga: ja, dinsdag knallende ruzie... het was uit, maar zijn samen gaan lunchen buiten en binnen no time heftig zoenen en omhelzen, en me vertellen dat hij zoveel van me houdt en me zo mist, maar dat hij wel achter zijn keuze stond, maar toch twijfels had of zij eruit gaan komen samen. Daarna weer zoenen en... toen duwde hij me weg en zei dat dat niet verstandig was nu. Kreeg diezelfde avond een sms dat hij boos op me was dat dat gebeurd is... heb toen terug gesmst dat, als hij zich daardoor beter voelde en het recht kon praten voor zichzelf op die manier, dat ik er op uit was hem te verleiden en te zoenen en aan te raken...
Kan het me niet veroorloven om me ziek te melden, heb woensdag al een dagje gespijbeld. Zal hem echt onder ogen moeten komen.
@Deur: dank voor je lieve woorden. Ik ga maar proberen om er morgen spik en span uit te zien, dat het niet al te zichtbaar is (LAGEN plamuur) en met opgeheven hoofd kort maar vriendelijk groeten. Hoop zo dat het me lukt, maar ik kan er zo slecht mee omgaan dat hij boos op mij is.
Was dinsdag echt boos op hem. Gevoel is nu helemaal weg, heb alleen maar verdriet en pijn. Ik weet dat het goed komt, maar het voelt echt niet zo...
Kan het me niet veroorloven om me ziek te melden, heb woensdag al een dagje gespijbeld. Zal hem echt onder ogen moeten komen.
@Deur: dank voor je lieve woorden. Ik ga maar proberen om er morgen spik en span uit te zien, dat het niet al te zichtbaar is (LAGEN plamuur) en met opgeheven hoofd kort maar vriendelijk groeten. Hoop zo dat het me lukt, maar ik kan er zo slecht mee omgaan dat hij boos op mij is.
Was dinsdag echt boos op hem. Gevoel is nu helemaal weg, heb alleen maar verdriet en pijn. Ik weet dat het goed komt, maar het voelt echt niet zo...
donderdag 3 mei 2007 om 23:44
Korte schets: Hij leeft al 6 jaar in een huwelijk dat niet loopt, houden niet meer van elkaar, bleven bij elkaar omdat zij dat wilde en voor hem vnl vanwege de knideren die te jong waren destijds. Vanaf einde vorig jaar definitief samen besoten te gaan scheiden.... huis verkopen en dan in goede harmonie uit elkaar. Toen kwam ik in beeld... en we zijn stapelgek op elkaar en zien een toekomst samen. Erg verliefd. Hij krijgt daar nu problemen mee, wil sneller dan het kan en daardoor komen er allerlei spanningen bij. Daarom dus beter even pauze. Maar wel op hoogtepunt voor ons, we zijn zo gelukkig nu als we samen zijn en dit MOET misschein om er doorheen te komen en verder te kunnen.... maar de angst dat hij of ik vergeet wat we nu hebben is groot.... Dilemma. Hoe vullen we die pauze in? Sprekekn we elkaar helemaal niet? Is het niet stom om elkaar heel erg te gaan zitten missen omdat het 'zo hoort'? Hoe doen we dit, want we zijn stapelk en denken alleen maar aan elkaar.
