minnaressen deel 30

17-05-2007 15:02 701 berichten
Alle reacties Link kopieren
Er is een fout opgetreden.bewerkt door moderator,
Alle reacties Link kopieren
Hier nog een "slachtoffer" van een scheiding; ik was 6 toen het plaatsvond, ben nu midden 30, nooit een centje pijn van gehad. Het ging zoals het ging, het spanningsveld viel weg, het was prima want we waren temidden van liefdevolle familieleden en vrienden. Geen schade, geen littekens. Kinderen zijn veelal flexibeler dan volwassenen, en zolang er genoeg aandacht, steun en zorg is, hoeft het absoluut geen ramp te betekenen. Ben inderdaad bang dat het vaak als excuus wordt gebruikt om geen knopen door te hoeven hakken.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
ja maar dat is dus iets waarvan je achteraf kunt zeggen, goed dat het gebeurd is, als je er tegen aan hikt, is het misschien te eng en kun je de gevolgen niet overzien, het is dus ook echt iets wat je zelf moet ondervinden en waarvan ik dus niet tegen mijn GM kan zeggen, ga er maar voor het komt vast goed met je kindertjes..
Alle reacties Link kopieren
Klopt. Dat kan alleen hij bepalen.

Ik dacht alleen wel dat het zinvol zou kunnen zijn om eens wat reacties van "kinderen" (van gescheiden ouders) te plaatsen, om te laten zien dat het geen ramp hoeft te betekenen. En ik snap dat deze reden (?...) vaak wordt gebruikt (door de GM) om ergens niet aan te hoeven, en geslikt/geaccepteerd wordt (door de minnares) omdat het i.i.g. legitiem en integer overkomt. I.i.g. altijd nog beter te pruimen dan "Ik geef net niet genoeg om je om voor je te kiezen". Niet lullig bedoeld, ik tracht alleen wat argumenten kritisch onder de loep te nemen hier.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
hmmm..klinkt hard maar het kan zomaar eens zo zijn, vind het wel een enge gedachte maar heb er zelf ook vaak genoeg aan gedacht, als ik het zou zijn voor hem had ie toch allang voor me gekozen?
Alle reacties Link kopieren
Nog wat (enkel verstandelijke) redenaties van mijn kant:

Los van het feit dat een scheiding een grote of minder grote ramp voor de kinderen zou betekenen, vind ik dat mijn GM niet bij haar weg zou moeten gaan om mij. Ik vind namelijk dat hij onze relatie onmogelijk goed kan afwegen tegen zijn tig-jarig huwelijk, al zit daar nog zo het slop in. Ze hebben samen een heel leven opgebouwd. Dat valt niet te ontkennen noch opzij te schuiven.

Ik heb niet de minste illusie dat ik daar iets tegenover zou kunnen zetten.

Mocht hij haar verlaten, dan heb ik er respect voor als hij dat zou doen voor zichzelf, omdat hij zelf een beter/gelukkiger leven wil, niet omdat hij plan B heeft.

Ik heb nl. lange tijd een enorme hekel aan mijn ex gehad die zonder meer van het ene in het andere bed is gestapt.



Ondanks deze dingen veroorzaakt het houden-van pijn bij mij en het zal wel een tijdje duren voordat ik daar overheen ben. Daar helpen deze verstandelijke gedachten maar deels bij.
Alle reacties Link kopieren
Snap ik!! En daarom ben je misschien geneigd maar al te graag te geloven dat het inderdaad ook zo is, dat een scheiding echt schadelijk (wat ik echt een te groot woord vind) is voor de kids.

Ik vind het wat anders, als hij bijv. aangeeft dat hij de kinderen niet kan of wil loslaten, dan praat hij vanuit zichzelf... dan gaat het om zijn eigen verdriet, wat ik een stuk legitiemer vind overkomen. Een bezoekregeling is per slot van rekening echt heel wat anders, vergeleken bij dagelijks contact. Maar ik las net bij iemand dat de kinderen al het huis uit zijn en dan valt dat argument ook in duigen, toch..??
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
Mijn reactie was voor KM, om verwarring te voorkomen.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
als ik het zou zijn voor hem had ie toch allang voor me gekozen?
Ja KM dat is de enige conclusie die je kunt trekken. *;
Alle reacties Link kopieren
Het gene wat wereldmeid schrijft, heb ik ook altijd tegen mijn GM gezegd, ik zal nooit zeggen dat ie tussen mij en zijn kinderen moet kiezen, vind dat ie moet gaan omdat het thuis niet meer gaat, hij zegt dat het niet gaat thuis maar zijn kinderen niet kwijt wil, niet wil dat ie ze niet meer elke dag ziet, naar bed kan brengen, dingen met ze kan ondernemen. Ik snap het wel maar ben er soms zo moe van om altijd maar dingen te snappen van HEM!

Misschien is het een excuus en misschien is ie echt bang, voor het onbekende, voor zijn familie etc..

Hij heeft in het begin ook nooit gezegd dat ie zijn gezin voor mij zou verlaten dat is iets was ie pas het laatste half jaar ofzo zegt, dat er een toekomst voor ons samen is...en dat houdt me op de been...ooit.....
Alle reacties Link kopieren
TT,

*; terug!
Alle reacties Link kopieren
Km, zolang je die hoop houdt komt er geen einde aan jouw terugkerende teleurstelling. Het is de vraag hoe lang je dat volhoudt.



Als je de hoop hebt losgelaten, dan kun je misschien de keuze maken:

- Accepteren dat je veroordeeld bent tot momenten samen en er genoegen mee nemen (zoals Lilith)

- Stoppen met deze perspectiefloze relatie en een vent zoeken die wel voor de volle 100% voor jou gaat!



Ik neig inmiddels naar het laatste, hoewel een andere vent zoeken voor mij nog (lang) niet aan de orde is.

Sterkte meid.
Alle reacties Link kopieren
wereldmeid,

ik weet dat je gelijk hebt, vaak ben ik in de accepteermodus en denk ik ach als dit het dan is, ga ik ervoor en doe ik net als Lilith, ik accepteer het.

Maar af en toe kan ik het heel moeilijk krijgen en wil ik het stoppen, vind dat ik beter verdien maar dan is er weer contact en moet ik er niet aan denken om zonder hem verder te gaan.

Jij ook heel veel sterkte, hoop voor je dat je voor jou de juiste beslissing neemt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb niet de minste illusie dat ik daar iets tegenover zou kunnen zetten.



wereldmeid, hier gaan mij als man de tenen krom van in de schoenen staan. Hopenlijk heb je zo veel eigenwaarde en zelfrespect om dat eens om te draaien en je af te vragen of hij JOU wel genoeg te bieden zou hebben.
Alle reacties Link kopieren




Ja maar met dat verschil dat ie naar zee gaat of een land verdedigen en dat ie thuis komt bij mij en niet naar zijn gezin gaat waardoor ik hem moet missen. Ik zou jouw voorbeeld wel aan kunnen, vriendinnen en familie zat om mijn tijd mee door te brengen. Maar als jij het wel aankunt. Prima, dan ben ik echt de laatste die tegen jou zegt dat je ermee op moet houden. Jij hebt een modus gevonden waar je gelukkig in bent. Ik kon dit ook zo voelen de 1e twee jaar maar daarna was het op. Zucht...heb er nog steeds geen spijt van, waren mooie jaren, ondanks alles had ik ze niet willen missen. Mijn referentiekader voor hoe een relatie zou moeten zijn is daarmee wel bijgesteld.







Het gaat mij hierbij alleen om mijn gevoel: hij is ff weg en komt straks weer bij me terug.

Mijn GM is trouwens ook altijd heel duidelijk geweest: niks ellende thuis, hij houdt van zijn vrouw en van zijn en haar kinderen/kleinkinderen en hij is absoluut niet van plan om dat op te geven voor mij.

En omdat hij zo eerlijk is daarin heb ik een eerlijke keuze kunnen maken. Het is dus ook mijn keuze geweest om hier in te stappen.
Alle reacties Link kopieren
Wat ben ik het allemaal zat aan het worden zeg,Gm gaat me vermoeien en irriteren !!

Ik hou van hem hoor,maar zoals het de laatste maanden gaat...eens is het genoeg he !!

Er is al zoveel afstand ontstaan,er is al zoveel wat hij niet weet van mijn leven,er is al zo weinig contact ondertussen.



Eens is het genoeg he!!
Alle reacties Link kopieren
Als je de hoop hebt losgelaten, dan kun je misschien de keuze maken:

- Accepteren dat je veroordeeld bent tot momenten samen en er genoegen mee nemen (zoals Lilith)

Nou dat klinkt wel heel negatief; zo voelt het niet hoor. Ik ben niet veroordeeld, ik was er zelf bij, ik heb het zelf zo gewild.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Lilith, zo te lezen heb je inderdaad een weloverwogen keuze gemaakt op basis van eerlijke info van GM. Ik kan niet aan jouw afwegingen komen en dat doe ik ook niet. Ik wilde met mijn reactie jouw besluit niet als negatief bestempelen!



Mijn relatie met GM voelt voor mij wel als 'veroordeeld zijn tot momenten' en ook het stiekeme aspect is erg gaan wringen. Namelijk, dat ik hem bijv. niet kan bellen en mailen wanneer en wat ik maar wil en dat hij er niet altijd voor me kan zijn. Ik dacht eerst dat ik daar wel tegen kon maar dat is toch veel moeilijker te accepteren dan ik dacht.

Als je verliefd bent, dan wil je dat van de daken schreeuwen, en dat gaat niet met een GM!
Alle reacties Link kopieren
Lilith,

Het is niet negatief bedoeld denk ik maar meer zo van als je het kunt accepteren dat ie niet voor je gaat en toch kunt genieten van de momenten dat ie er is zonder hoop te hebben, het beter is dan zoals de meeste minnaressen die toch hopen dat ie ooit voor je gaat.

Daar ga je kapot aan.



Deurtje,

is er iets gebeurd dat je zo geirriteerd/kwaad bent?
Alle reacties Link kopieren
Pieterk, bedankt voor je reactie. Ik had het zo nog niet bekeken, zoals jij aangeeft, en nog niet erg nagedacht over wat hij mij evt. te bieden heeft.

Misschien komt het wel doordat ik me de underdog voel (alsof alles van hem afhangt).

En idd eigenwaarde is heel belangrijk, die gaat er door deze situatie uiteindelijk aan, zo ver ben ik al wel.

Thanks, zo heb ik weer wat om over na te denken!
Alle reacties Link kopieren
quote: km reageerde



Deurtje,

is er iets gebeurd dat je zo geirriteerd/kwaad bent?



Nee,en dat is juist het probleem.

Na een jaar gebeurd er nog steeds niets en zelfs minder en dat begint teveel irritaties naar boven te brengen.
Alle reacties Link kopieren
Deurtje,

Ik snap je gevoel denk ik wel, bij mij komt dat gevoel vaak voort uit machteloosheid.
Alle reacties Link kopieren
En idd eigenwaarde is heel belangrijk, die gaat er door deze situatie uiteindelijk aan, zo ver ben ik al wel.





wereldmeid en net zo goed km, wat is er toch met jullie eigenwaarde aan de hand ? Ooit al over gedacht waar het (begrijpelijk hoor want er moet een oorzaak zijn waar jullie niks aan konden doen)  ooit mis is gelopen ?  "ik heb niemand behalve hem ......, en die heb ik niet eens bij de hand want hij is liever bij ...."

De minnaressen die hier ooit hebben meegeschreven, die ik in levende lijve heb mogen ontmoeten, waren stuk voor stuk hardstikke leuke meiden/vrouwen die het echt niet nodig hadden om de vent van een ander te blijven pleasen met al zijn woorden zonder daden.
Alle reacties Link kopieren
Na een jaar gebeurd er nog steeds niets en zelfs minder en dat begint teveel irritaties naar boven te brengen.



deurtje en dan hou die irritaties maar eens goed vast, je bent toch wel even meer waard meis
Alle reacties Link kopieren
Pieterk,

Ik weet dat ik weinig eigenwaarde en zelfrespect heb...en ja waar dat aan ligt, ik heb al vaak allerlei therapieen gehad, denk wel een beetje dat ik weet waar het vandaan komt, maar wat ik er echt aan moet doen, ik weet het niet, ik heb helemaal geen reden om het niet te hebben, weet het wel maar voel het anders, een beetje zoals ik weet wel dat een GM relatie niet goed is maar het voelt anders.
Alle reacties Link kopieren
km dan is het slechtste wat je kan overkomen een vent van een ander die je maar wat hoteldebotel blijft maken met wat slap gelul zonder dat er ooit enig vervolg op zijn woorden komt. Een gewone vriend of vriendin die niets van je moet als "beloning" is dan stukken meer waard.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven