Relaties
alle pijlers
Minnaressen deel 34
dinsdag 26 juni 2007 om 21:48
Het begint hier de laatste dagen een beetje op 'survival of the smartest' te lijken.
Het is dat e.e.a. voor een aantal zeer triest en pijnlijk zal zijn, anders zou ik toe durven geven dat ik soms in een deuk lig om bepaalde opmerkingen.:)
@Dertig09, ik herken wel wat in dat korte stukje dat je plaatste. Ik weet al langer dat ik op een bepaalde manier 'verslaafd' lijk (zei ze voorzichtig) aan 'foute mannen'. Ik houd wel van de spanning van het verliefd zijn maar vind het moeilijk om me helemaal te geven in een relatie. Zo kom je dan al snel uit bij een man die zich ook niet helemaal kan of wil binden.
Het is dat e.e.a. voor een aantal zeer triest en pijnlijk zal zijn, anders zou ik toe durven geven dat ik soms in een deuk lig om bepaalde opmerkingen.:)
@Dertig09, ik herken wel wat in dat korte stukje dat je plaatste. Ik weet al langer dat ik op een bepaalde manier 'verslaafd' lijk (zei ze voorzichtig) aan 'foute mannen'. Ik houd wel van de spanning van het verliefd zijn maar vind het moeilijk om me helemaal te geven in een relatie. Zo kom je dan al snel uit bij een man die zich ook niet helemaal kan of wil binden.
dinsdag 26 juni 2007 om 22:40
Evidenza, bedankt voor je reactie.
Ik denk dat jij en ik wel op 1 lijn zitten wat betreft: proberen uit de afhankelijkheid te komen en de regie in eigen hand nemen.
Ik kan niet oordelen over de manier waarop de anderen op dit forum met hun gevoelens / verstand worstelen. Het enige dat ik kan doen, is vanuit mijn eigen ervaring en beleving reageren.
Het geeft me een goed gevoel dat ik zelf heb besloten meer afstand te nemen. Mijn huis is 'verboden gebied' voor GM (maar ik mis hem wel, herinneringen vlak je niet zomaar uit). Hij heeft zich er bij neergelegd zonder bezwaar te uiten. Hij begrijpt wel waarom ik niet op de oude voet verder kan gaan. Hij heeft ook herhaaldelijk gezegd dat hij het moeilijk heeft, maar doet niets om de impasse te doorbreken.
Ik heb niet zo 1,2,3 een nieuwe balans gevonden met hem, juist omdat we nauw samenwerken kunnen we niet alle contact verbreken (en ik zou niet weten hoe ik dat op m'n werk moet verkopen).
Je had het eerder over 'emotionele afstand' en het 'weggummen van de met potlood getrokken streep (grens)'. Dat vond ik mooie beeldspraak. Ik geef mijn verstand nu consequent voorrang op mijn gevoel, vooral omdat ik weet dat ik mij alleen maar slechter zal voelen als ik toch weer zou toegeven aan mijn verlangens. Ik houd van hem, maar ik ben het mezelf verplicht afstand van hem te houden, anders blijft er niets over van mijn eigenwaarde en geloofwaardigheid. Missch klinkt dat heel dramatisch maar zo voelt het.
Ik voel me gesterkt na mijn gesprek met mijn psych van gisteren en probeer op andere manieren steun en afleiding te vinden. Mijn contact en mijn afhankelijkheid van GM worden daardoor sinds een paar weken iets minder.
Ik ben nog steeds op zoek naar een nieuwe baan en ben begonnen aan vrijwilligerswerk.
Ondanks dat voel ik me vaak erg verdrietig en alleen, vooral omdat ik deze 'last' alleen moet dragen (hoewel ik VEEL steun heb aan de reacties en mailtjes van de meiden hier!!).
En verder:
Ik heb niets aan betweterige posts van mensen die het allemaal denken te weten. Ik trek me daar niet veel van aan maar ik lees dat anderen er heftig op reageren. We kunnen onze energie wel beter besteden lijkt me!
Ik denk dat jij en ik wel op 1 lijn zitten wat betreft: proberen uit de afhankelijkheid te komen en de regie in eigen hand nemen.
Ik kan niet oordelen over de manier waarop de anderen op dit forum met hun gevoelens / verstand worstelen. Het enige dat ik kan doen, is vanuit mijn eigen ervaring en beleving reageren.
Het geeft me een goed gevoel dat ik zelf heb besloten meer afstand te nemen. Mijn huis is 'verboden gebied' voor GM (maar ik mis hem wel, herinneringen vlak je niet zomaar uit). Hij heeft zich er bij neergelegd zonder bezwaar te uiten. Hij begrijpt wel waarom ik niet op de oude voet verder kan gaan. Hij heeft ook herhaaldelijk gezegd dat hij het moeilijk heeft, maar doet niets om de impasse te doorbreken.
Ik heb niet zo 1,2,3 een nieuwe balans gevonden met hem, juist omdat we nauw samenwerken kunnen we niet alle contact verbreken (en ik zou niet weten hoe ik dat op m'n werk moet verkopen).
Je had het eerder over 'emotionele afstand' en het 'weggummen van de met potlood getrokken streep (grens)'. Dat vond ik mooie beeldspraak. Ik geef mijn verstand nu consequent voorrang op mijn gevoel, vooral omdat ik weet dat ik mij alleen maar slechter zal voelen als ik toch weer zou toegeven aan mijn verlangens. Ik houd van hem, maar ik ben het mezelf verplicht afstand van hem te houden, anders blijft er niets over van mijn eigenwaarde en geloofwaardigheid. Missch klinkt dat heel dramatisch maar zo voelt het.
Ik voel me gesterkt na mijn gesprek met mijn psych van gisteren en probeer op andere manieren steun en afleiding te vinden. Mijn contact en mijn afhankelijkheid van GM worden daardoor sinds een paar weken iets minder.
Ik ben nog steeds op zoek naar een nieuwe baan en ben begonnen aan vrijwilligerswerk.
Ondanks dat voel ik me vaak erg verdrietig en alleen, vooral omdat ik deze 'last' alleen moet dragen (hoewel ik VEEL steun heb aan de reacties en mailtjes van de meiden hier!!).
En verder:
Ik heb niets aan betweterige posts van mensen die het allemaal denken te weten. Ik trek me daar niet veel van aan maar ik lees dat anderen er heftig op reageren. We kunnen onze energie wel beter besteden lijkt me!
dinsdag 26 juni 2007 om 22:45
Wat een vreemde vraag Karin.
Ik denk dat dit voor de een of ander best wel eens op kan gaan. Het kan iig geen kwaad om er over na te denken.
Ik denk trouwens niet dat het op mij van toepassing is.
Vraag me wel af waar dat interessante gesprek over ging?
Minnaressen in zijn algemeenheid, relatieverslaafdheid of een zijstraat?
dinsdag 26 juni 2007 om 22:55
Beste allemaal,
Al een tijdje lees ik hierop mee uit nieuwsgierigheid, en aangezien ik me net alsnog heb aangemeld, vind ik het wel zo netjes om dan ook even hallo te komen zeggen. Hallo!
Ik ben geen minnares, noch heb ik de intentie om er ooit één te worden. Ik ben sinds bijna anderhalf jaar heel erg gelukkig met mijn vriendje, woon er sinds kort mee samen officieel en zou erg erg verdrietig worden als hij op zijn beurt vreemd zou gaan. Ik denk dat hij het niet zal doen, maar klop dat tegelijkertijd af onder het mom 'zeg nooit nooit' en voel dat dan ook gelijk weer schuldig als een piepklein motie-tje van wantrouwen naar hem (want hij is mij nog steeds heel integer en nuchter daarin gebleken).
Waarom ik meelees? Ergens om een vage reden hier terecht gekomen en blijven lezen. En vervolgens gefascineerd zijn door de strijd tussen hoofd en hart, nuchtere ratio en hartverscheurende emotie (en eerlijk gezegd ook wel op mijn manier geamuseerd door de catfights bij tijd en wijle :$).
Soms heb ik best eens de neiging om een schrijfster respectvol te willen confronteren hier met wat ze zegt en hoe ze zichzelf daar soms zo tekort mee kan doen, maar niet om daarmee een betweter of een MR (ja het jargon ken ik al! :P) te willen zijn. Nogmaals, ik ambieer het minaresse-schap niet en liever had ik ook niet dat ik de vrouw-van was, maar mij interesseert die eerder genoemde strijd in jezelf, niet je gebakkelei met GM. Daar zit een psychologie op zich zelf achter, maar dat mag ie zelf lekker uitzoeken vind ik.
Ik hoop dat jullie hier een beetje chocola van konden maken, en wens jullie allen heel veel succes hier en in je leven buiten dit forum!
hartelijke groet
Tia Dalma
Al een tijdje lees ik hierop mee uit nieuwsgierigheid, en aangezien ik me net alsnog heb aangemeld, vind ik het wel zo netjes om dan ook even hallo te komen zeggen. Hallo!
Ik ben geen minnares, noch heb ik de intentie om er ooit één te worden. Ik ben sinds bijna anderhalf jaar heel erg gelukkig met mijn vriendje, woon er sinds kort mee samen officieel en zou erg erg verdrietig worden als hij op zijn beurt vreemd zou gaan. Ik denk dat hij het niet zal doen, maar klop dat tegelijkertijd af onder het mom 'zeg nooit nooit' en voel dat dan ook gelijk weer schuldig als een piepklein motie-tje van wantrouwen naar hem (want hij is mij nog steeds heel integer en nuchter daarin gebleken).
Waarom ik meelees? Ergens om een vage reden hier terecht gekomen en blijven lezen. En vervolgens gefascineerd zijn door de strijd tussen hoofd en hart, nuchtere ratio en hartverscheurende emotie (en eerlijk gezegd ook wel op mijn manier geamuseerd door de catfights bij tijd en wijle :$).
Soms heb ik best eens de neiging om een schrijfster respectvol te willen confronteren hier met wat ze zegt en hoe ze zichzelf daar soms zo tekort mee kan doen, maar niet om daarmee een betweter of een MR (ja het jargon ken ik al! :P) te willen zijn. Nogmaals, ik ambieer het minaresse-schap niet en liever had ik ook niet dat ik de vrouw-van was, maar mij interesseert die eerder genoemde strijd in jezelf, niet je gebakkelei met GM. Daar zit een psychologie op zich zelf achter, maar dat mag ie zelf lekker uitzoeken vind ik.
Ik hoop dat jullie hier een beetje chocola van konden maken, en wens jullie allen heel veel succes hier en in je leven buiten dit forum!
hartelijke groet
Tia Dalma
dinsdag 26 juni 2007 om 23:38
Wat aardig dat je de moeite neemt om dit te posten. Voor mij gaat het zker op. Dat wist ik al een tijdje. Dus nu ben ik een onthouder geworden, alhoewel, stiekum smokkel ik dus een klein beetje met gm.
Die heeft dan wel weer als voordeel dat hij op veilige afstand blijft, gezien zijn huwelijk.
Ik weet dus dat ik het heb, ik weet hoe ik eraan gekomen ben, maar hoe je eraf komt???? :?
dinsdag 26 juni 2007 om 23:44
woensdag 27 juni 2007 om 00:00
Ik zei het laatst ook al VC en ik zal in een vlaag van goedertierendheid de moeite nemen om je te antwoorden. Niet dat ik de illusie heb dat je enige interesse hebt in de leefwereld van een ander, voor jou bestaat duidelijk alleen je eigen gelijk.
Zonder sigaretten kan ik wel leven. Zonder een relatie is er ook leven. Maar om nu voor de rest van mijn leven als een soort non te slijten, vind ik te moeilijk. Ik hou van mannen en ik hou van sex.
Vandaar, een getrouwde, blijft op de goeie afstand. Wel de lusten, niet de lasten.
Zonder sigaretten kan ik wel leven. Zonder een relatie is er ook leven. Maar om nu voor de rest van mijn leven als een soort non te slijten, vind ik te moeilijk. Ik hou van mannen en ik hou van sex.
Vandaar, een getrouwde, blijft op de goeie afstand. Wel de lusten, niet de lasten.
woensdag 27 juni 2007 om 00:00
[quote=
quote: Tia Dalma reageerde
]
Beste allemaal,
Al een tijdje lees ik hierop mee uit nieuwsgierigheid, en aangezien ik me net alsnog heb aangemeld, vind ik het wel zo netjes om dan ook even hallo te komen zeggen. Hallo!
Ik ben geen minnares, noch heb ik de intentie om er ooit één te worden. Ik ben sinds bijna anderhalf jaar heel erg gelukkig met mijn vriendje, woon er sinds kort mee samen officieel en zou erg erg verdrietig worden als hij op zijn beurt vreemd zou gaan. Ik denk dat hij het niet zal doen, maar klop dat tegelijkertijd af onder het mom 'zeg nooit nooit' en voel dat dan ook gelijk weer schuldig als een piepklein motie-tje van wantrouwen naar hem (want hij is mij nog steeds heel integer en nuchter daarin gebleken).
ik geloof niet dat iemand van ons dat ooit heeft ge-ambieerd,minnares worden van iemand{ spreek nu heel vrij voor mezelf en misschien ook voor de anderen,weet ik dus niet zeker} inderdaad zeg nooit "nooit"
Waarom ik meelees? Ergens om een vage reden hier terecht gekomen en blijven lezen. En vervolgens gefascineerd zijn door de strijd tussen hoofd en hart, nuchtere ratio en hartverscheurende emotie (en eerlijk gezegd ook wel op mijn manier geamuseerd door de catfights bij tijd en wijle :$).welkom dus bij deze
Soms heb ik best eens de neiging om een schrijfster respectvol te willen confronteren hier met wat ze zegt en hoe ze zichzelf daar soms zo tekort mee kan doen, maar niet om daarmee een betweter of een MR (ja het jargon ken ik al! :P) te willen zijn. Nogmaals, ik ambieer het minaresse-schap niet en liever had ik ook niet dat ik de vrouw-van was, maar mij interesseert die eerder genoemde strijd in jezelf, niet je gebakkelei met GM. Daar zit een psychologie op zich zelf achter, maar dat mag ie zelf lekker uitzoeken vind ik.
ik denk dat we ons zelf al genoeg confronteren met onze pijn,verdriet,machteloosheid,woede en etc. maar het bakkeleien heb ik niet. het is bij mij en mijn GM {zal hem voor het gemak ,toch maar zo noemen, al voelt het voor mij niet echt zo} nog maar twee keer voorgevallen de sex, en wat er verder gebeurt de volgende keer? ik weet het niet. het is niet mijn intentie om hem "los te weken" van zijn vriendin en zijn andere "sex-vriendinnen" {ja,je leest het goed} , er is van mijn kant uit helemaal geen liefde in het spel ,alleen pure lust en de sexuele en lichamelijke aantrekkingskracht.
Ik hoop dat jullie hier een beetje chocola van konden maken, en wens jullie allen heel veel succes hier en in je leven buiten dit forum!
hartelijke groet
Tia Dalma
[/quote]
]
Beste allemaal,
Al een tijdje lees ik hierop mee uit nieuwsgierigheid, en aangezien ik me net alsnog heb aangemeld, vind ik het wel zo netjes om dan ook even hallo te komen zeggen. Hallo!
Ik ben geen minnares, noch heb ik de intentie om er ooit één te worden. Ik ben sinds bijna anderhalf jaar heel erg gelukkig met mijn vriendje, woon er sinds kort mee samen officieel en zou erg erg verdrietig worden als hij op zijn beurt vreemd zou gaan. Ik denk dat hij het niet zal doen, maar klop dat tegelijkertijd af onder het mom 'zeg nooit nooit' en voel dat dan ook gelijk weer schuldig als een piepklein motie-tje van wantrouwen naar hem (want hij is mij nog steeds heel integer en nuchter daarin gebleken).
ik geloof niet dat iemand van ons dat ooit heeft ge-ambieerd,minnares worden van iemand{ spreek nu heel vrij voor mezelf en misschien ook voor de anderen,weet ik dus niet zeker} inderdaad zeg nooit "nooit"
Waarom ik meelees? Ergens om een vage reden hier terecht gekomen en blijven lezen. En vervolgens gefascineerd zijn door de strijd tussen hoofd en hart, nuchtere ratio en hartverscheurende emotie (en eerlijk gezegd ook wel op mijn manier geamuseerd door de catfights bij tijd en wijle :$).welkom dus bij deze
Soms heb ik best eens de neiging om een schrijfster respectvol te willen confronteren hier met wat ze zegt en hoe ze zichzelf daar soms zo tekort mee kan doen, maar niet om daarmee een betweter of een MR (ja het jargon ken ik al! :P) te willen zijn. Nogmaals, ik ambieer het minaresse-schap niet en liever had ik ook niet dat ik de vrouw-van was, maar mij interesseert die eerder genoemde strijd in jezelf, niet je gebakkelei met GM. Daar zit een psychologie op zich zelf achter, maar dat mag ie zelf lekker uitzoeken vind ik.
ik denk dat we ons zelf al genoeg confronteren met onze pijn,verdriet,machteloosheid,woede en etc. maar het bakkeleien heb ik niet. het is bij mij en mijn GM {zal hem voor het gemak ,toch maar zo noemen, al voelt het voor mij niet echt zo} nog maar twee keer voorgevallen de sex, en wat er verder gebeurt de volgende keer? ik weet het niet. het is niet mijn intentie om hem "los te weken" van zijn vriendin en zijn andere "sex-vriendinnen" {ja,je leest het goed} , er is van mijn kant uit helemaal geen liefde in het spel ,alleen pure lust en de sexuele en lichamelijke aantrekkingskracht.
Ik hoop dat jullie hier een beetje chocola van konden maken, en wens jullie allen heel veel succes hier en in je leven buiten dit forum!
hartelijke groet
Tia Dalma
[/quote]
woensdag 27 juni 2007 om 00:02
Je weet het antwoord net zo goed als een ander en je weet wrs ook net
zo goed dat er vele zijn die niet kunnen (=kunnen/willen) stoppen.
Als het een vriendin van je betreft en het haar niet lukt om te stoppen terwijl jij vind
dat het hoogst ongezond is, ga je dan ook roepen dat ze niets waard is,
alleen omdat ze niet à-la-minute kan/wil stoppen?
Waarschijnlijk niet. Ik hoop het iig niet.
Elke persoon, of ze nu verslaafd is aan sigaretten, aandacht, relaties of een gm moet het namelijk zelf willen en er zelf de noodzaak van inzien en alleen maar roepen dat het stom is en dat ze NU moet kappen. Dat werkt gewoon niet.
woensdag 27 juni 2007 om 00:05
Leuk stukje van je Tia Dalma. Wat mij betreft mag je rustig zeggen wat je vindt, of vragen als je iets echt onbegrijpelijk vindt.
Denk dat niemand hier zit te wachten op een oordeel, want daar schiet je niets mee op, maar een beetje meedenken kan heel verhelderend zijn.
Snap heel goed wat jij bedoelt lampekampje, ik denk dat mijn situatie heel erg lijkt op die van jou.
Denk dat niemand hier zit te wachten op een oordeel, want daar schiet je niets mee op, maar een beetje meedenken kan heel verhelderend zijn.
Snap heel goed wat jij bedoelt lampekampje, ik denk dat mijn situatie heel erg lijkt op die van jou.
woensdag 27 juni 2007 om 00:30
Hai Puk,
Een hele logische reactie vind ik. Dat je niet meer speciale lingerie droeg. Nou moet ik je wel vertellen dat ik er ook dol op ben maar eigenlijk vaak juist ook vrij gewone lingerie droeg voor GM om dezelfde reden. Om dezelfde reden zat ik savonds ook vaak genoeg gewoon in een joggingpak op de bank naast hem. Niet zo zeer om te testen maar wel van: tja, ik ben ook maar een gewone meid en ik heb geen zin om me constant op te doffen omdat ik de bijzit ben. Het maakte hem gelukkig niks uit en dat gaf mij natuurlijk wel weer wat "bevestiging" dat het hem echt om mij te doen was.
woensdag 27 juni 2007 om 00:44
het was vandaag een beetje rare dag. heb hier veel gelezen, en veel over nagedacht. de rellers probeer ik een beetje te vermijden. ik heb altijd zoiets van ja,je kunt er tegen zijn,het afkeuren of er van walgen, maar breng het dan een BEETJE GENUANCEERDER!! moet toch niet zo moeilijk zijn. maar,ja wie ben ik zou mijn moeder zeggen. is trouwens een heerlijk mens, maar het is maar goed dat ze dit niet weet!! denk dat ze zou flippen. ach,begrijp ik ook wel dat mensje is 66 heeft een hele ander opvoedingscultuur gehad {beetje raar woord typ ik nu volgens mij. ach soit} en mijn vader lieve aardige vent wil ik voorlopig nog niet kwijt MAAAAAAr, denk dat hij toch wel zou #$%$#$@#!! ben ik bang. maar dat zijn zorgen voor later. eerst mezelf op de rails krijgen,en dat valt nog niet zo mee. maar ik kom er wel ,langzaam. en ik hoop dat ik nog veel van jullie kan leren.
woensdag 27 juni 2007 om 00:45
Ik, vandaag nog :$ en het enige wat ik te horen krijg is dat ie echt zijn best doet maar dat ie niet kan zeggen wanneer precies omdat ie geen verwachtingen bij me wil scheppen. Mijn ervaring is dat het helemaal geen zin heeft om dat te vragen. Je krijgt nooit een duidelijk antwoord. Maar ik denk dat dat ook eigenlijk niet mogelijk is.
woensdag 27 juni 2007 om 01:05
Wereldmeid, ik zie en lees in je postings dat wij inderdaad hetzelfde denken over jouw situatie. En ik vind dat je er bijzonder goed mee omgaat. Maar feit blijft dat jij in deze situatie zit, en dat dat je opslokt. Ik denk dat dat dan de focus van het contact wordt. En dat kan dan net zo goed hier. Als je dat wilt.
Welterusten voor alle nachtbrakers.
Welterusten voor alle nachtbrakers.
woensdag 27 juni 2007 om 01:17
Hai Lampekapje,
Heb eigenlijk nog niet op je gereageer. Zoveel om bij te lezen als je er een dagje niet bent.
Ik heb 4 jaar wat met een GM gehad en die tijd is voorbijgevlogen. Als ik nu terugkijk denk ik: sjezus wat lang, maar zo voelt het niet.
6 maanden geleden heb ik afscheid genomen van mijn GM omdat hij juist met de boodschap kwam dat hij wilde gaan scheiden en daar wilde ik niet "bij zijn" omdat ik wel besefte dat het niet zeker zou zijn dat hij werkelijk die stap zou gaan maken.
Een hele tijd heb ik het volgehouden om geen contact te hebben maar het sluipt er nu af en toe toch wel in. Sterker nog: ik heb hem vandaag gezien en wel meer dan dat. Was het niet van plan maar ik werd als een kat op het spek gebonden zeg maar en er was geen houden aan. Loop aan de ene kant op wolkjes maar aan de andere kant zegt mijn nuchtere verstand toch weer: stoppen en verder gaan met je leven. Ik heb geen verwachtingen. Wel zo nu en dan nog hoop.
Ik heb ook vanavond zitten bedenken waarom ik na zo'n lange tijd toch weer af en toe contact had en ik moet mezelf toegeven dat het deels toch ook wel aan dit forum ligt en mijn eigen zwakheid natuurlijk.
Voor ik hier ging posten had ik zoiets van: geen contact, wil hem niet zien en als hij dan al een keer (in zijn zwakheid) mailde of belde dan gooide ik zo'n mail weg en de telefoon nam ik niet aan. Door de verhalen die ik hier lees word ik aan de ene kant afgeleid maar aan de andere kant heel nieuwsgierig. Dat maakt dat als ik contact met hem heb, ik hem toch een aantal van deze feiten voorleg omdat ik zo graag wil weten hoe het komt dat onze verhalen zo overeenkomen. Maar ik kom er toch niet achter vrees ik.
Maar het positieve van het forum is dat ik het bij die momenten kan laten en toch verder kan gaan met mijn leven. Ik blijf er verder nu vrij nuchter onder gelukkig. Ik merk dat ik toch weer een stukje verder ben. Hoewel ik heel erg van mijn ontmoeting heb genoten en juist misschien daarom, blijf ik van mening dat het beter is om geen contact te hebben. Lekker hypocriet he? Want ik blijf toch tegen iedereen zeggen dat ze geen contact moeten hebben. Maar ik begrijp het altijd wel als het toch gebeurt.
Jouw verhaal lijkt erg op dat van SKY. Misschien dat jullie eens met elkaar in contact kunnen komen?
woensdag 27 juni 2007 om 07:27
Biga,
Je bent veel milder dan voorheen het geval was.Is dat omdat je uitreindelijk na je afstand houden toch toe hebt gegegeven aan je zwakte?Te lezen dat ook jij de 'mist in kan gaan;.Want je zegt het al,jij die van allen hier juist zegt idd. geen contact.Hey jij bent ook een mens en geen robot toch?Ik herken het enigszins,het forummenen en daardoor minder de focus op GM.
Wat is verstandelijk gezien de goede weg vroeg ik me vaak af.Doe je er goed aan wel aan een zwak moment toe te geven?Is het zwak om elkaar weer te hebben gezien?
Ht heeft jou er niet van weerhouden je te houden aan het verstandelijke en dat maakt dat je er dus goed aan hebt gedaan.Je beseft wel degelijk hierdoor nog steeds dit heeft geen toekomst zo.Juist omat je hebt genoten en dus weet geen contact is beter want het zal dan volldig de mist in gaan dan mss.
Ik zelf heb daar te vaak en teveel aan toe gegeven waardoor ik er niet meer van kon genieten,ik hoopte op meer en meer en meer.Hij ist me er iedere x van te óvertuigen'het komt goed,voor je het weet zijn we samen.Je weet niet waar ik mee bezig ben zei hij dan,nee je zegt ook niets,en als hij wat zei dan was het onduidelij of niets mee kunnen. En dan was het uiteindelijk weer die termijn die de kop op kwam.Heen en weer geswitch was het.
Ik heb het zelf zover laten komen en achteraf denk ik nu dit heeft ook nooit goed kunnen gaan/komen.En kan nu denken als er zolang over gedaan moet om een keus te maken of zo hij doet geen keus maken laat maar dan.
Hij noemde het liefde dat hij me op bleef zoeken en contacten,ondanks mijn wens van rust en laat me los als je toch getrouwd en wel blijft.Mss. is dat het wel, hij liet het voor wat het was,zo Wereldmeid al vaker zei evenals bij haar GM, de impasse niet doorbreken.
Over relatieverslaving wil ik even kwijt dat het niet een relatie verslaving voor mij was maar GM verslaving.Of is dat hetzelfde.:)?M.i. niet ik zag het meer als investeren in iets wat had kunnen zijn en werd tegen gewerkt,maar goed.Het heeft me iig. meer verdriet dan vreugde opgeleverd.
Hoe is het verder met een ieder?
Fijne dag allemaal zonder gehakketak graag hier.
Je bent veel milder dan voorheen het geval was.Is dat omdat je uitreindelijk na je afstand houden toch toe hebt gegegeven aan je zwakte?Te lezen dat ook jij de 'mist in kan gaan;.Want je zegt het al,jij die van allen hier juist zegt idd. geen contact.Hey jij bent ook een mens en geen robot toch?Ik herken het enigszins,het forummenen en daardoor minder de focus op GM.
Wat is verstandelijk gezien de goede weg vroeg ik me vaak af.Doe je er goed aan wel aan een zwak moment toe te geven?Is het zwak om elkaar weer te hebben gezien?
Ht heeft jou er niet van weerhouden je te houden aan het verstandelijke en dat maakt dat je er dus goed aan hebt gedaan.Je beseft wel degelijk hierdoor nog steeds dit heeft geen toekomst zo.Juist omat je hebt genoten en dus weet geen contact is beter want het zal dan volldig de mist in gaan dan mss.
Ik zelf heb daar te vaak en teveel aan toe gegeven waardoor ik er niet meer van kon genieten,ik hoopte op meer en meer en meer.Hij ist me er iedere x van te óvertuigen'het komt goed,voor je het weet zijn we samen.Je weet niet waar ik mee bezig ben zei hij dan,nee je zegt ook niets,en als hij wat zei dan was het onduidelij of niets mee kunnen. En dan was het uiteindelijk weer die termijn die de kop op kwam.Heen en weer geswitch was het.
Ik heb het zelf zover laten komen en achteraf denk ik nu dit heeft ook nooit goed kunnen gaan/komen.En kan nu denken als er zolang over gedaan moet om een keus te maken of zo hij doet geen keus maken laat maar dan.
Hij noemde het liefde dat hij me op bleef zoeken en contacten,ondanks mijn wens van rust en laat me los als je toch getrouwd en wel blijft.Mss. is dat het wel, hij liet het voor wat het was,zo Wereldmeid al vaker zei evenals bij haar GM, de impasse niet doorbreken.
Over relatieverslaving wil ik even kwijt dat het niet een relatie verslaving voor mij was maar GM verslaving.Of is dat hetzelfde.:)?M.i. niet ik zag het meer als investeren in iets wat had kunnen zijn en werd tegen gewerkt,maar goed.Het heeft me iig. meer verdriet dan vreugde opgeleverd.
Hoe is het verder met een ieder?
Fijne dag allemaal zonder gehakketak graag hier.
woensdag 27 juni 2007 om 07:35
Oja en over dat 'hork verhaal'deze week?Blijkt miscommunicatie te zijn geweest.Hij zei op cynische toon ,nouja zeg wat een hork,nounou.Daar bedoelde hij zichzelf mee.Maw. hij die me zo liefheeft en dan zo te gedragen tov. van mij,mij niet met rust laten wat geen enkele respect toont daarmee.
Ach nouja het doet er ok weinig of niets meer toe,het is ook mede gestrand door miscommunicatie.Verkeerd opgevat,verkeerdgelezen etcetc.
Wilde dit kwijt,en ja mss. blijf ik daardoor maar bezig met GM.Voor mij is het bezig gaan met mijzelf en daar bij blijven.En die vortuigang heb ik geboekt inmiddels.
Ach nouja het doet er ok weinig of niets meer toe,het is ook mede gestrand door miscommunicatie.Verkeerd opgevat,verkeerdgelezen etcetc.
Wilde dit kwijt,en ja mss. blijf ik daardoor maar bezig met GM.Voor mij is het bezig gaan met mijzelf en daar bij blijven.En die vortuigang heb ik geboekt inmiddels.
woensdag 27 juni 2007 om 07:48
hier nog een:$. Hij zei dat t niet niks is om een huwelijk van zoveel jaar weg te gooien, ondanks dat hij haar t weekend in een ruzie heeft gezegd niet meer zoveel van haar te houden.Ik heb gezegd dat we maar 1 x leven en je niet bij iemand moet blijven omdat t zo zonde van de tijd is en ze zoveel voor je heeft gedaan. Daar gaf hij me gelijk in. Ik heb gezegd dat ik hier voorlopig niet meer over zou beginnen.
