Relaties
alle pijlers
minnaressen deel 35
maandag 2 juli 2007 om 22:16
Ja ik ben aardig op de goede weg vind ik zelf....
Maar als ik het allemaal een beetje goed gevolgd heb dan ben jij na een moeilijke periode toch ook weer een heel eind op de goede weg...
Heel fijn en ik hoop voor je dat het alleen nog maar beter zal gaan... en dat geldt ook voor Deurtje natuurlijk....
maandag 2 juli 2007 om 22:28
Ik heb mijzelf denk ik onduidelijk uitgedrukt. Bedoelde het andersom. Dat ik het jammer vond dat je zo moet bewijzen dat je niet met kwade bedoelingen hier schrijft als je niet bij het vaste groepje hoort. Niet jullie. Zelfs een kritische noot hoeft niet negatief bedoelt te zijn. Maar geloof na de rest te hebben gelezen dat we daar wel uit zijn.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
maandag 2 juli 2007 om 22:46
Ik meld me weer... ben vanmorgen uit mijn slof geschoten richting Minny. Ik was net wakker en voelde me in m'n wiek geschoten door die 'wijze' opmerkingen van haar. Kan er nog steeds weinig mee, maar ben nu wat afgekoeld. De sfeer hier is gelukkig verbeterd, er wordt zelfs koffie en taart uitgedeeld! 
Vandaag afstand gehouden, maar neem van mij aan dat het vrijwel onmogelijk is met zo'n charmeur in de buurt.
We hadden samen overleg in mijn kantoor (roommate op vakantie, dus rijk alleen): flirten, plagen, grappen maken. Hij kwam een paar keer naar me toe om een arm om me heen te leggen, een hand op mijn schouder, dat soort dingen. Ik voelde me er voor het eerst een beetje ongemakkelijk bij. Ik durfde hem niet van me af te schudden.
Ik heb hem niet aangeraakt, behalve een schouderklopje. Ik heb mezelf goed in de hand!
Het blijkt dus dat hij geen fysieke afstand kan houden (over de emotionele nog maar te zwijgen). We proberen zakelijk te blijven, maar vervallen heel snel in het oude geflirt.
Volgende week zit mijn collega weer bij mij op de kamer gelukkig.
Ik heb besloten dat ik mijn onderonsjes met GM drastisch ga beperken. Ik zal zorgen dat er vaker anderen bij zijn want dan kan hij me niet aanraken.
Ik ben niet boos op hem, maar hij respecteert mijn grenzen niet. Ik ga dat bespreekbaar maken zodra ik de moed heb verzameld.
Helaas is hem totaal negeren geen optie, want we werken nauw samen in een kleine organisatie waar iedereen elkaar kent. Het zou enorm opvallen als Wereldmeid ineens een ijskonijn werd naar GM. Maar 'gewoon vrienden' zijn we nog lang niet. Onze (fysieke) uitspattingen staan me nog te vers in het geheugen. :(
Iemand een tip?
Los hiervan doet het me heel goed dat de afspraak nog steeds niet is geschonden: mijn huis is verboden terrein sinds 3 weken.
Het geeft me rust dat hij niet meer onaangekondigd op de stoep kan staan. Ik kan meer m'n eigen gang gaan en voel me minder afhankelijk van zijn aandacht. Dat ik zelf het besluit heb genomen, geeft me weer wat eigenwaarde terug.
Iemand nog nieuws? Face, Dulcia, Punca, Mara, Deurtje, SLI?
@Pieppetje, alles goed? Laat je iets van je horen meid?
@Evidenza, wat vind jij van bovenstaande?
Vandaag afstand gehouden, maar neem van mij aan dat het vrijwel onmogelijk is met zo'n charmeur in de buurt.
We hadden samen overleg in mijn kantoor (roommate op vakantie, dus rijk alleen): flirten, plagen, grappen maken. Hij kwam een paar keer naar me toe om een arm om me heen te leggen, een hand op mijn schouder, dat soort dingen. Ik voelde me er voor het eerst een beetje ongemakkelijk bij. Ik durfde hem niet van me af te schudden.
Ik heb hem niet aangeraakt, behalve een schouderklopje. Ik heb mezelf goed in de hand!
Het blijkt dus dat hij geen fysieke afstand kan houden (over de emotionele nog maar te zwijgen). We proberen zakelijk te blijven, maar vervallen heel snel in het oude geflirt.
Volgende week zit mijn collega weer bij mij op de kamer gelukkig.
Ik heb besloten dat ik mijn onderonsjes met GM drastisch ga beperken. Ik zal zorgen dat er vaker anderen bij zijn want dan kan hij me niet aanraken.
Ik ben niet boos op hem, maar hij respecteert mijn grenzen niet. Ik ga dat bespreekbaar maken zodra ik de moed heb verzameld.
Helaas is hem totaal negeren geen optie, want we werken nauw samen in een kleine organisatie waar iedereen elkaar kent. Het zou enorm opvallen als Wereldmeid ineens een ijskonijn werd naar GM. Maar 'gewoon vrienden' zijn we nog lang niet. Onze (fysieke) uitspattingen staan me nog te vers in het geheugen. :(
Iemand een tip?
Los hiervan doet het me heel goed dat de afspraak nog steeds niet is geschonden: mijn huis is verboden terrein sinds 3 weken.
Het geeft me rust dat hij niet meer onaangekondigd op de stoep kan staan. Ik kan meer m'n eigen gang gaan en voel me minder afhankelijk van zijn aandacht. Dat ik zelf het besluit heb genomen, geeft me weer wat eigenwaarde terug.
Iemand nog nieuws? Face, Dulcia, Punca, Mara, Deurtje, SLI?
@Pieppetje, alles goed? Laat je iets van je horen meid?
@Evidenza, wat vind jij van bovenstaande?
maandag 2 juli 2007 om 23:00
Ik meld me weer... ben vanmorgen uit mijn slof geschoten richting Minny. Ik was net wakker en voelde me in m'n wiek geschoten door die 'wijze' opmerkingen van haar. Kan er nog steeds weinig mee, maar ben nu wat afgekoeld. De sfeer hier is gelukkig verbeterd, er wordt zelfs koffie en taart uitgedeeld!
Vandaag afstand gehouden, maar neem van mij aan dat het vrijwel onmogelijk is met zo'n charmeur in de buurt.
We hadden samen overleg in mijn kantoor (roommate op vakantie, dus rijk alleen): flirten, plagen, grappen maken. Hij kwam een paar keer naar me toe om een arm om me heen te leggen, een hand op mijn schouder, dat soort dingen. Ik voelde me er voor het eerst een beetje ongemakkelijk bij. Ik durfde hem niet van me af te schudden.
Ik heb hem niet aangeraakt, behalve een schouderklopje. Ik heb mezelf goed in de hand!
Het blijkt dus dat hij geen fysieke afstand kan houden (over de emotionele nog maar te zwijgen). We proberen zakelijk te blijven, maar vervallen heel snel in het oude geflirt.
Volgende week zit mijn collega weer bij mij op de kamer gelukkig.
Ik heb besloten dat ik mijn onderonsjes met GM drastisch ga beperken. Ik zal zorgen dat er vaker anderen bij zijn want dan kan hij me niet aanraken.
Ik ben niet boos op hem, maar hij respecteert mijn grenzen niet. Ik ga dat bespreekbaar maken zodra ik de moed heb verzameld.
Helaas is hem totaal negeren geen optie, want we werken nauw samen in een kleine organisatie waar iedereen elkaar kent. Het zou enorm opvallen als Wereldmeid ineens een ijskonijn werd naar GM. Maar 'gewoon vrienden' zijn we nog lang niet. Onze (fysieke) uitspattingen staan me nog te vers in het geheugen. :(
Iemand een tip?
Los hiervan doet het me heel goed dat de afspraak nog steeds niet is geschonden: mijn huis is verboden terrein sinds 3 weken.
Het geeft me rust dat hij niet meer onaangekondigd op de stoep kan staan. Ik kan meer m'n eigen gang gaan en voel me minder afhankelijk van zijn aandacht. Dat ik zelf het besluit heb genomen, geeft me weer wat eigenwaarde terug.
Iemand nog nieuws? Face, Dulcia, Punca, Mara, Deurtje, SLI?
@Pieppetje, alles goed? Laat je iets van je horen meid?
@Evidenza, wat vind jij van bovenstaande?
ja, ikke, maar dat kan ik hier niet neerzetten.
aknap dat je hem gaat zeggen je grenzen te respecteren, lijkt me heel moeilijk als je nog gevoelens hebt voor hem
maandag 2 juli 2007 om 23:12
Nieuws? Nou, niets waar ik trots op of blij mee ben. Mis exGM enorm de laatste dagen. :( Stom genoeg na een (redelijk waardeloze) one night stand vorige week. Had verwacht dat t zou bijdragen aan het afstand houden .. nou het tegendeel is waar: het is maar goed dat GM er vandaag niet was
Mn vloer dweilen hielp net wel goed ter afleiding .. maar ik wou daar toch echt geen gewoonte van maken :P;)
Verder gaat alles eigenlijk wel goed. Leuke zaterdagavond gehad met SLI :D. Zin in mijn vakantie :D. En ik stort me wat meer op mijn werk, ook niet verkeerd
Mn vloer dweilen hielp net wel goed ter afleiding .. maar ik wou daar toch echt geen gewoonte van maken :P;)
Verder gaat alles eigenlijk wel goed. Leuke zaterdagavond gehad met SLI :D. Zin in mijn vakantie :D. En ik stort me wat meer op mijn werk, ook niet verkeerd
maandag 2 juli 2007 om 23:16
Je hebt dus wel contact met hem?
Haaaaai puk, ja alles prima hier!!
Heb hem al 2 weken niet gezien en hij krijgt het moeilijk nu!!
Hij heeft thuis al aangegeven dat hij niet weet of hij het nog lang gaat trekken zonder mij dus tis afwachten,verwacht er weer niet teveel van hoor.
Maar we zijn nu wel echt pfffff eindelijk op het punt van alles of niets!!
Mocht ik niks krijgen dan hoop ik wel dat hij thuis gelukkig word
dinsdag 3 juli 2007 om 00:38
hmmm heb even een mega dip en tegelijkertijd een kick...
vandaag zoooo lang via msn zitten praten dat ik het echt beu was eigenlijk. Hij vond het dus echt NIET leuk dat ik met een "ander" op pad was...dit terwijl hij en ik niks zijn ...hij wil dat zelf niet ja, hij wil bij zijn vrouw blijven... vroeger toen we nog "gewoon" maatjes waren zei hij altijd, hoop dat je iemand tegen komt met wie je gelukkig wordt enz enz...Nu is hij alleen al strontjaloers bij de gedachte..
Heb hem net heeeel boos gemaild..
dat hij echt niet hoeft te verwachten dat omdat HIJ de keuze maakt om ongelukkig te blijven in zijn huwelijk (zonder sex enz) dat ik dan voor hem ook die keuze maak om ongelukkig in mijn eentje altijd te zijn...
dat ik strontzat ben van alle dubbele berichten die hij me stuurt, dat ik het gezeik zat ben. Dat hij gekozen heeft en dan ook moet aftaaien. Of op zijn keuze terug komen waar hij simpelweg te laf voor is.
Dat ik steeds meer het gevoel krijg dat hij van mij hoopt dat ik zijn vrouw op de hoogte stel, dan is hij simpel zijn vrouw kwijt (kan hij niet op aan gekeken worden ??) en mij kan die dan ook makkelijk lozen omdat ik hem "nagetrapt" heb...
weet niet of het zo is,, maar gvd wat moet ik mezelf tegen die neiging om haar te mailen verzetten..
vandaag zoooo lang via msn zitten praten dat ik het echt beu was eigenlijk. Hij vond het dus echt NIET leuk dat ik met een "ander" op pad was...dit terwijl hij en ik niks zijn ...hij wil dat zelf niet ja, hij wil bij zijn vrouw blijven... vroeger toen we nog "gewoon" maatjes waren zei hij altijd, hoop dat je iemand tegen komt met wie je gelukkig wordt enz enz...Nu is hij alleen al strontjaloers bij de gedachte..
Heb hem net heeeel boos gemaild..
dat hij echt niet hoeft te verwachten dat omdat HIJ de keuze maakt om ongelukkig te blijven in zijn huwelijk (zonder sex enz) dat ik dan voor hem ook die keuze maak om ongelukkig in mijn eentje altijd te zijn...
dat ik strontzat ben van alle dubbele berichten die hij me stuurt, dat ik het gezeik zat ben. Dat hij gekozen heeft en dan ook moet aftaaien. Of op zijn keuze terug komen waar hij simpelweg te laf voor is.
Dat ik steeds meer het gevoel krijg dat hij van mij hoopt dat ik zijn vrouw op de hoogte stel, dan is hij simpel zijn vrouw kwijt (kan hij niet op aan gekeken worden ??) en mij kan die dan ook makkelijk lozen omdat ik hem "nagetrapt" heb...
weet niet of het zo is,, maar gvd wat moet ik mezelf tegen die neiging om haar te mailen verzetten..
dinsdag 3 juli 2007 om 07:13
Merel hoi,ik vraag me af waarom je nog ontact met hem.Je hebt je keus gemaakt toch om door te gaan zonder hem?Is het toch omwille hem jaloers e krijgen?Zal weinig bidragen vrees ik om GM te overtuigen thuis weg te gaan.Evenals haar in te lichten.Je zegt het al,hem valt dan niets te verwijten En jij word aangekeken dat je een trap nagaf.Ik kreeg dat letterijk te horen,ik liet hem niet binnen toen het geescaleerd was daar voor de zoveelste maal.Letterlijk zei hij me pas nog,ik gaf je eenmalig de kans me binnen te laten en ik liet hem niet binnen.Dat was voor hem duidelijk.Waarop hij ook nog mede zei,iemand die me zo liefheeft en me laat vallen?Ik dacht huh?Volgens mij liet je mij zolang het duurde vallen.Deze vent spoort echt niet(althans de rol die hij speelt) ook al vertelde hij me zelfs, ik begrijp je keus van mij niet binnen laten maar dan nog.Dan nog?Manipulator 1rste klas.Zijn hele kl*te houding tov. zijn vrouw en naar mij toe heeft me doen beseffen, hij speelt het constant zo opdat hem niets kwalijk genomen hoeft.En maar praten als brugman,hey hoor es, ik denk alleen maar aan de ander.Yeah right.Zo komt het mss. over maar ondertussen zie ik toch heel goed dat je doet zo jou goed uitkomt.Een rol spelen omwille van de goede orde.
En daar heb jij ook mee vandoen volgens mij Merel.
Bedenk dat je dus een vent lief hebt die dit dus in zich heeft.Ik ben giga wakker geschud afgelopen periode,het kostte me zeer veel moeite maar ik ben er.Mede door nog mail contact te hebben tussentijds en hij me al wat hij zei verdraaide tot en met in voordeel van hem zo hij denk.Nou ik kan je vertellen dat al wat hij me nog te zeggen had in het voordeel van mij was om voor eens en voor altijd los te laten.
Hoe lif en alles wat nog meer besef Merel dat het allemaal om hem raait en verder niets.Al lijkt het tegendeel waar met idd. dubbele berichten te sturen naar je.Dit zeggen maar dát vervolgens nog steeds blijven doen,of niet doen.Tis maar hoe jij het bekijkt,beleefd.
Merel wees sterk hoe moeilijk.
En daar heb jij ook mee vandoen volgens mij Merel.
Bedenk dat je dus een vent lief hebt die dit dus in zich heeft.Ik ben giga wakker geschud afgelopen periode,het kostte me zeer veel moeite maar ik ben er.Mede door nog mail contact te hebben tussentijds en hij me al wat hij zei verdraaide tot en met in voordeel van hem zo hij denk.Nou ik kan je vertellen dat al wat hij me nog te zeggen had in het voordeel van mij was om voor eens en voor altijd los te laten.
Hoe lif en alles wat nog meer besef Merel dat het allemaal om hem raait en verder niets.Al lijkt het tegendeel waar met idd. dubbele berichten te sturen naar je.Dit zeggen maar dát vervolgens nog steeds blijven doen,of niet doen.Tis maar hoe jij het bekijkt,beleefd.
Merel wees sterk hoe moeilijk.
dinsdag 3 juli 2007 om 07:49
@Benedicte, ik heb hem niet gezegd wat hij precies moet laten in fysiek opzicht, missch moet ik daar specifieker in zijn naar hem toe.
Ik heb hem drie weken geleden gevraagd om zich zakelijker naar me op te stellen. Dat gaat dus bijna niet. Ik kan het hem nauwelijks kwalijk nemen want ik doe zelf mee aan het geflirt. Maar ik raak hem bijna niet meer aan.
En nee, van mijn collega's heeft niemand iets gemerkt van onze verhouding, dat durf ik met zekerheid te stellen. Dat we goede vrienden zijn ziet iedereen, mensen weten ook dat ik regelmatig met hem mee rijd naar meetings, maar hoe ver die 'vriendschap' gaat weet niemand. In besprekingen zijn we heel zakelijk, ook richting elkaar. We nemen op kantoor geen risico, alleen vond ik dat gisteren wel op het randje.
Fijne dag iedereen.
Ik heb hem drie weken geleden gevraagd om zich zakelijker naar me op te stellen. Dat gaat dus bijna niet. Ik kan het hem nauwelijks kwalijk nemen want ik doe zelf mee aan het geflirt. Maar ik raak hem bijna niet meer aan.
En nee, van mijn collega's heeft niemand iets gemerkt van onze verhouding, dat durf ik met zekerheid te stellen. Dat we goede vrienden zijn ziet iedereen, mensen weten ook dat ik regelmatig met hem mee rijd naar meetings, maar hoe ver die 'vriendschap' gaat weet niemand. In besprekingen zijn we heel zakelijk, ook richting elkaar. We nemen op kantoor geen risico, alleen vond ik dat gisteren wel op het randje.
Fijne dag iedereen.
dinsdag 3 juli 2007 om 08:29
@face,
merendeel wat je zegt klopt hoor. Het is wel zo dat ik geen contact met hem zoek, totaal niet zelfs. Zelfs al komt hij tig keer op msn enz ik zeg niks.
Als hij echter begint met het gesprek dan geef ik soms wel reactie. Tot vorige week was dat ook geen probleem, de stok achter de deur dat ik zijn vrouw zou inlichten als het weer dubbelle berichten of geile praat zou worden hielp prima. We hadden het als vanouds over koetjes en kalfjes.
Ik heb veel eigen dingen gedaan en daarvan was hij mede door mijn website ook van op de hoogte. Mijn stapplannen vond hij echter niks, daarmee is het weer mis gelopen qua gesprekken enz. Ik ging vragen waarom hij het zo vervelend vond dat ik met iemand uit ging etc etc..
Tja dan ga je dingen horen die je beter niet kan horen omdat je toch wel weet dat het anders is en hij hoe dan ook nooit de keuze voor eerlijk contact zou maken.
Weet het allemaal wel, het is wel verdomde lastig. Hij wou langskomen maar daarin ben ik dus wel weer sterk en houd hem echt bij mijn huis weg.
merendeel wat je zegt klopt hoor. Het is wel zo dat ik geen contact met hem zoek, totaal niet zelfs. Zelfs al komt hij tig keer op msn enz ik zeg niks.
Als hij echter begint met het gesprek dan geef ik soms wel reactie. Tot vorige week was dat ook geen probleem, de stok achter de deur dat ik zijn vrouw zou inlichten als het weer dubbelle berichten of geile praat zou worden hielp prima. We hadden het als vanouds over koetjes en kalfjes.
Ik heb veel eigen dingen gedaan en daarvan was hij mede door mijn website ook van op de hoogte. Mijn stapplannen vond hij echter niks, daarmee is het weer mis gelopen qua gesprekken enz. Ik ging vragen waarom hij het zo vervelend vond dat ik met iemand uit ging etc etc..
Tja dan ga je dingen horen die je beter niet kan horen omdat je toch wel weet dat het anders is en hij hoe dan ook nooit de keuze voor eerlijk contact zou maken.
Weet het allemaal wel, het is wel verdomde lastig. Hij wou langskomen maar daarin ben ik dus wel weer sterk en houd hem echt bij mijn huis weg.
dinsdag 3 juli 2007 om 08:50
Spannende tijden Dulcia, ongelofelijk dat zijn vrouw hem na zo'n opmerking nog op de bank laat zitten (zei Puk haha). Hoop dat hij zo eerlijk is om een beslissing te maken.
Merel, afstand, afstand. Als je niks meer met hem wilt is dat het beste. Maar het is natuurlijk ook wel heel verleidelijk als hij laat merken dat hij contact met je wilt.
Face het 2 vrouwen om 1 man ligt bij mij moeilijk. Toen ik (de 1e keer) er achterkwam (dankzij haar) dat er toch contact was tussen hun ben ik direct met kind weggegaan zodat hij kon nadenken. Er speelde meer problemen in ons huwelijk en ik vond dat hij moest nadenken of hij met ons verder wilde of niet. Als hij dat niet wilde ok, of hij dan met haar door wilde was voor mij op dat moment minder van belang. Met die opmerking zette ik trouwens het eerste kwade bloed bij haar. (sorry noem haar haar omdat ik minnares nog steeds te veel eer voor haar vind, geen sex geen intieme afspraakjes maar elkaar alleen in het openbaar zien).
Wat ik wel heel moeilijk vond was nadat we besloten hadden verder te gaan haar hete adem in mijn nek. Ik was niet op mijn best, lees boos, huilerig te veel drinken te weinig slapen etc en je weet dat er een vrouw is die alles wat je man doet goedkeurt, hem vrijpleit etc en alles voor hem wil doen. Dat leek een ongelijke strijd. Maar ik kon niet leuk zijn dus voelde ik haar adem wel als een bedreiging.
Zij is geen doorsneel minnares trouwens, ze vond alles goed van mijn man, gaf mij overal de schuld van en is uiteindelijk tot een soort stalkster geworden. Hetgeen ik over haar schrijf weet ik uit gesprekken met haar want Puk zou Puk niet zijn als ze (in het begin) begrip had voor haar.
Ik heb veel gehad aan de verhalen over loslaten, ik moest het beeld dat ik van mijn man had loslaten en accepteren dat hij toch iets anders was als ik jarenlang had gedacht. Ook moest ik de beelden en zinnen uit mails/sms loslaten van haar en hem. En dat was moeilijk. Heb denk ik meer aan hun samen gedacht als ze ooit samen zijn geweest.
Maar hier ga ik de goede kant mee op. Dus er is zon achter de wolken. Dat herken ik soms zo bij jou Face, die woede en boosheid als je hun hebt gezien. Als ik haar zag kon ik soms ook ontploffen van woede. Wat kon ik kwaad worden op mijn man als ze weer raar deed. Had hij dan niet tenminste een "normale" vrouw kunnen uitzoeken.
Ga vandaag heel de dag op pad dus zal vanavond weer bijlezen.
Alle vrouwen met een werk-gm werkse en alle anderen, maak er maar weer een toppie-dag van.
Merel, afstand, afstand. Als je niks meer met hem wilt is dat het beste. Maar het is natuurlijk ook wel heel verleidelijk als hij laat merken dat hij contact met je wilt.
Face het 2 vrouwen om 1 man ligt bij mij moeilijk. Toen ik (de 1e keer) er achterkwam (dankzij haar) dat er toch contact was tussen hun ben ik direct met kind weggegaan zodat hij kon nadenken. Er speelde meer problemen in ons huwelijk en ik vond dat hij moest nadenken of hij met ons verder wilde of niet. Als hij dat niet wilde ok, of hij dan met haar door wilde was voor mij op dat moment minder van belang. Met die opmerking zette ik trouwens het eerste kwade bloed bij haar. (sorry noem haar haar omdat ik minnares nog steeds te veel eer voor haar vind, geen sex geen intieme afspraakjes maar elkaar alleen in het openbaar zien).
Wat ik wel heel moeilijk vond was nadat we besloten hadden verder te gaan haar hete adem in mijn nek. Ik was niet op mijn best, lees boos, huilerig te veel drinken te weinig slapen etc en je weet dat er een vrouw is die alles wat je man doet goedkeurt, hem vrijpleit etc en alles voor hem wil doen. Dat leek een ongelijke strijd. Maar ik kon niet leuk zijn dus voelde ik haar adem wel als een bedreiging.
Zij is geen doorsneel minnares trouwens, ze vond alles goed van mijn man, gaf mij overal de schuld van en is uiteindelijk tot een soort stalkster geworden. Hetgeen ik over haar schrijf weet ik uit gesprekken met haar want Puk zou Puk niet zijn als ze (in het begin) begrip had voor haar.
Ik heb veel gehad aan de verhalen over loslaten, ik moest het beeld dat ik van mijn man had loslaten en accepteren dat hij toch iets anders was als ik jarenlang had gedacht. Ook moest ik de beelden en zinnen uit mails/sms loslaten van haar en hem. En dat was moeilijk. Heb denk ik meer aan hun samen gedacht als ze ooit samen zijn geweest.
Maar hier ga ik de goede kant mee op. Dus er is zon achter de wolken. Dat herken ik soms zo bij jou Face, die woede en boosheid als je hun hebt gezien. Als ik haar zag kon ik soms ook ontploffen van woede. Wat kon ik kwaad worden op mijn man als ze weer raar deed. Had hij dan niet tenminste een "normale" vrouw kunnen uitzoeken.
Ga vandaag heel de dag op pad dus zal vanavond weer bijlezen.
Alle vrouwen met een werk-gm werkse en alle anderen, maak er maar weer een toppie-dag van.
dinsdag 3 juli 2007 om 09:20
Hij is nu iig wel zo eerlijk om niet meer langs te komen,we zien elkaar dus echt niet!!
Dat kan ik ook niet want daar doe ik mezelf weer meer verdriet mee,dan ga ik hem nog meer missen als wat ik nu doe.
Gelukkig ben ik geen stalker Puk,ook al ben ik fout geweest dan nog heb ik nu wel het besef dat hij bij haar hoort zolang hij geen beslissing heeft gemaakt,zo maak ik het voor mezelf makkelijker om afstand te houden.
Aaaarrrggghhh ik kom weer eens niet uit mijn woorden haha hoop dat het te begrijpen is wat ik bedoel :$
Puk veel plezier :) en alle anderen natuurlijk ook he :P
Dat kan ik ook niet want daar doe ik mezelf weer meer verdriet mee,dan ga ik hem nog meer missen als wat ik nu doe.
Gelukkig ben ik geen stalker Puk,ook al ben ik fout geweest dan nog heb ik nu wel het besef dat hij bij haar hoort zolang hij geen beslissing heeft gemaakt,zo maak ik het voor mezelf makkelijker om afstand te houden.
Aaaarrrggghhh ik kom weer eens niet uit mijn woorden haha hoop dat het te begrijpen is wat ik bedoel :$
Puk veel plezier :) en alle anderen natuurlijk ook he :P
dinsdag 3 juli 2007 om 09:32
Begrijp je hoor Dulica, door iemand niks te zien wordt de pijn minder omdat er geen nieuwe feiten worden toegevoegd die nieuwe pijn geven (is mijn ervaring, ik had vaak weer verdriet als ik haar had gezien).
En ik denk ook dat door geen contact te hebben hij meer met zijn neus op de feiten wordt gedrukt, hij moet kiezen want en/en kan niet.
Oh ja Face, ik weet trouwens niet of het zo eerlijk is dat een man voor zijn vrouw kiest, hoe pijnlijk ook voor de andere partij, een mens moet voor zijn geluk kiezen. Is denk ik op lange termijn voor alle partijen het prettigst.
Ik heb ook een periode gehad dat ik niet zo blij was dat ik hem weer had. Hij ligt toch maar lekker naast jou kreeg ik van haar te horen. Ja zei ik, maar dat doet hij al jaren lang, toen jij nog in de zandbak speelde lag hij al naast mij. Ik had niks gewonnen wat ik al niet had, ik had iets teruggekregen wat in mijn ogen flink beschadigd was. Heb ik best lang mijn twijfels over gehad.
Moet dus weg en ben al weer te laat, heerlijk dat luieren.
En ik denk ook dat door geen contact te hebben hij meer met zijn neus op de feiten wordt gedrukt, hij moet kiezen want en/en kan niet.
Oh ja Face, ik weet trouwens niet of het zo eerlijk is dat een man voor zijn vrouw kiest, hoe pijnlijk ook voor de andere partij, een mens moet voor zijn geluk kiezen. Is denk ik op lange termijn voor alle partijen het prettigst.
Ik heb ook een periode gehad dat ik niet zo blij was dat ik hem weer had. Hij ligt toch maar lekker naast jou kreeg ik van haar te horen. Ja zei ik, maar dat doet hij al jaren lang, toen jij nog in de zandbak speelde lag hij al naast mij. Ik had niks gewonnen wat ik al niet had, ik had iets teruggekregen wat in mijn ogen flink beschadigd was. Heb ik best lang mijn twijfels over gehad.
Moet dus weg en ben al weer te laat, heerlijk dat luieren.
dinsdag 3 juli 2007 om 12:41
Ik zal je eerlijk zeggen wat ik er van vind. Toen ik las dat je schreef "charmeur" vond ik dat een enorme vooruitgang. Ik denk dat je hem daarmee correct typeert. Klinkt mij in ieder geval een stuk realistischer in de oren dan "de liefde van mijn leven";)
Ik meld me weer... ben vanmorgen uit mijn slof geschoten richting Minny. Ik was net wakker en voelde me in m'n wiek geschoten door die 'wijze' opmerkingen van haar. Kan er nog steeds weinig mee, maar ben nu wat afgekoeld. De sfeer hier is gelukkig verbeterd, er wordt zelfs koffie en taart uitgedeeld!
Vandaag afstand gehouden, maar neem van mij aan dat het vrijwel onmogelijk is met zo'n charmeur in de buurt.
We hadden samen overleg in mijn kantoor (roommate op vakantie, dus rijk alleen): flirten, plagen, grappen maken. Hij kwam een paar keer naar me toe om een arm om me heen te leggen, een hand op mijn schouder, dat soort dingen. Ik voelde me er voor het eerst een beetje ongemakkelijk bij. Ik durfde hem niet van me af te schudden.
Ik heb hem niet aangeraakt, behalve een schouderklopje. Ik heb mezelf goed in de hand!
Het blijkt dus dat hij geen fysieke afstand kan houden (over de emotionele nog maar te zwijgen). We proberen zakelijk te blijven, maar vervallen heel snel in het oude geflirt.
Volgende week zit mijn collega weer bij mij op de kamer gelukkig.
Ik heb besloten dat ik mijn onderonsjes met GM drastisch ga beperken. Ik zal zorgen dat er vaker anderen bij zijn want dan kan hij me niet aanraken.
Ik ben niet boos op hem, maar hij respecteert mijn grenzen niet. Ik ga dat bespreekbaar maken zodra ik de moed heb verzameld.
Helaas is hem totaal negeren geen optie, want we werken nauw samen in een kleine organisatie waar iedereen elkaar kent. Het zou enorm opvallen als Wereldmeid ineens een ijskonijn werd naar GM. Maar 'gewoon vrienden' zijn we nog lang niet. Onze (fysieke) uitspattingen staan me nog te vers in het geheugen. :(
Iemand een tip?
Los hiervan doet het me heel goed dat de afspraak nog steeds niet is geschonden: mijn huis is verboden terrein sinds 3 weken.
Het geeft me rust dat hij niet meer onaangekondigd op de stoep kan staan. Ik kan meer m'n eigen gang gaan en voel me minder afhankelijk van zijn aandacht. Dat ik zelf het besluit heb genomen, geeft me weer wat eigenwaarde terug.
Iemand nog nieuws? Face, Dulcia, Punca, Mara, Deurtje, SLI?
@Pieppetje, alles goed? Laat je iets van je horen meid?
@Evidenza, wat vind jij van bovenstaande?
Dat hij over je grenzen heen gaat verbaast mij niet. Jou toch ook niet? Hij heeft een vrouw en ging vreemd met jou. Hij geeft aan dat hij zijn vrouw niet verlaat. Nou, voor hem is er niks veranderd hoor. Hij heeft zijn vrouw en hij heeft jou. Waarom zou hij dat opgeven? Dus, aangezien jíj degene bent die er níet tevreden mee is, zul jij ook degene moeten zijn die daar duidelijk over is. En ik denk niet dat je dat bent. Zolang jij je grenzen steeds een beetje oprekt richting minder contact, rekt hij ze steeds meer op richting "terug naar waar we waren gebleven". En dan durf jij niet te reageren.
En dat is de clou van het verhaal volgens mij. Er is er maar één die de macht in handen heeft, en dat is hij. Waarom zie je dat zo eigenlijk? Waarom geef je hem die macht?
Ik heb maar één tip voor je, en dat is ophouden met dat potlood. Pak een pen en draw the line. Zeg hem dat wat jullie hadden over is, en dat je vanaf nu met hem omgaat als een collega. En dat je dat ook van hem verwacht. En spreek hem er op aan als hij dat niet doet.
Ik weet dat dat moeilijk voor je is omdat je verliefd op hem bent, of in mijn opinie, denkt te zijn. Maar het is de énige manier om hier redelijk ongeschonden uit te komen. Je moet er toch niet aan denken dat je volgend jaar om deze tijd nog steeds hier schrijft over dezelfde dingen? In een verergerd stadium?
Negeren zou inderdaad teveel opvallen en hoeft volgens mij ook helemaal niet. Doe wat je verstand je zegt, dan volgt het gevoel vanzelf. En bedenk dat hij steeds zegt dat hij jou verder wil helpen. Als hij dat echt wil, laat hij je met rust.
Nu ik het er net over had over hoe je er volgend jaar eventueel bij zit, hoe zie jij je leven over een jaar van nu? En over 5 jaar?
Ik vind overigens nog steeds dat je er heel goed mee omgaat. Misschien dat het niet zo voelt, omdat je je niet góed voelt, maar lees je postings maar eens door. Er spreekt echt karakter uit. Je had je nick zelf uit kunnen zoeken;)
dinsdag 3 juli 2007 om 13:23
Puk vanavond lees je dit pasmaar ik reaeer nu al wel vast,:).Allereerst heb je een leuke dag gehad?
Weet eigenlijk niet zo goed wat te zeggen nog allemaal.Alles is al wel een keer (of tig,:$) voorbij gekomen hier op het forum van mijn kant vertellende.
Zijn vrouw en hij leven op zelfde voet verder(as good as it goes),hij mag gaan maar gaat niet.Ze heeft een fijne man waar ze veel mee heeft oen delen en nog deelt.Als hij wil gaan dan is zij niet degegen die hem doet stoppen.Wat zegt dat over haar dacht ik vaak.Is ze zo onverschillig,doet het haar niets?Ik denk er niet meer overna,het voegd niets toe voor mij,heeft het nooit gedaan.Ze heeft achteraf denk ik ook niet haar trots op zij gezet voor mij, en terecht.
Zij heeft me gezegt tijdens een van onze gesprekken het kan gebeuren hij is niet haar bezit.Ik denk eerder dat hij niet kan gaan want zal nooit de oude meer zijn,is, om het even wat zwaar uit te drukken, zijn ondergang dan.In feite is hij dus een slappe hap,naar haar én naar mij.Waarvoor al die toestanden aangehaald om het zo te laten eindigen.Ik denk ook dat het hem meer verdriet heeft gebracht dan hij ooit had kunnen indenken.Het einde is te erg voor woorden.Want wat is er in vredesnaam gewonnen voor hemzelf idd.Niets,hij heeft het vertrouwen van zijn vrouw aangetast ongeacht hoe ze er tegenoverstaat.en dat lijkt me idd. het allerergst in de positie die hij nu thuis heeft hoe verder gaan samen.En zo jij het ook zegt Puk,als hij zo hij zegt niet het geluk bij haar kan vinden(meer) is wel heel erg voor haar.Vraag het me af wan ze weet dat hij om me geeft,ze heeft ,ook wederom terecht ,niet het idee dat ij weg heeft te gaan.Het is zijn probleem,wat hij zelf ook vaak zei..En dat is het ook,zijn probleem.Iig. niet meerhet mijne.En het te laat om met oplossingen te komen.Het is stuk.Hij heeft stuk gemaakt wat betrefd zijn huwelijk én vwb. mij in a way.
Hij heeft een proleem en meende het zo op te lossen,ik ging mee in zijn probleem..Hij loste niets op,maakte het groter.
Ik heb het nu opgelost voor mijzelf.
Weet eigenlijk niet zo goed wat te zeggen nog allemaal.Alles is al wel een keer (of tig,:$) voorbij gekomen hier op het forum van mijn kant vertellende.
Zijn vrouw en hij leven op zelfde voet verder(as good as it goes),hij mag gaan maar gaat niet.Ze heeft een fijne man waar ze veel mee heeft oen delen en nog deelt.Als hij wil gaan dan is zij niet degegen die hem doet stoppen.Wat zegt dat over haar dacht ik vaak.Is ze zo onverschillig,doet het haar niets?Ik denk er niet meer overna,het voegd niets toe voor mij,heeft het nooit gedaan.Ze heeft achteraf denk ik ook niet haar trots op zij gezet voor mij, en terecht.
Zij heeft me gezegt tijdens een van onze gesprekken het kan gebeuren hij is niet haar bezit.Ik denk eerder dat hij niet kan gaan want zal nooit de oude meer zijn,is, om het even wat zwaar uit te drukken, zijn ondergang dan.In feite is hij dus een slappe hap,naar haar én naar mij.Waarvoor al die toestanden aangehaald om het zo te laten eindigen.Ik denk ook dat het hem meer verdriet heeft gebracht dan hij ooit had kunnen indenken.Het einde is te erg voor woorden.Want wat is er in vredesnaam gewonnen voor hemzelf idd.Niets,hij heeft het vertrouwen van zijn vrouw aangetast ongeacht hoe ze er tegenoverstaat.en dat lijkt me idd. het allerergst in de positie die hij nu thuis heeft hoe verder gaan samen.En zo jij het ook zegt Puk,als hij zo hij zegt niet het geluk bij haar kan vinden(meer) is wel heel erg voor haar.Vraag het me af wan ze weet dat hij om me geeft,ze heeft ,ook wederom terecht ,niet het idee dat ij weg heeft te gaan.Het is zijn probleem,wat hij zelf ook vaak zei..En dat is het ook,zijn probleem.Iig. niet meerhet mijne.En het te laat om met oplossingen te komen.Het is stuk.Hij heeft stuk gemaakt wat betrefd zijn huwelijk én vwb. mij in a way.
Hij heeft een proleem en meende het zo op te lossen,ik ging mee in zijn probleem..Hij loste niets op,maakte het groter.
Ik heb het nu opgelost voor mijzelf.
dinsdag 3 juli 2007 om 13:38
Ook al is/was hij mijn lief tegelijkertijd is hij ook mijn grootste pijn geweest en at zal ik hem altijd kwalijk nemen.Als ik hem zie komt de pijn naar boven en dat zal ik niet kunne plaatsen ooit meer.
Kan er gezegt worden je liet het zelf toe,nee dat kan er niet gezegt worden vind ik want zo hij tegen me sprak is achteraf gezien wreed.Hij heeft zich compleetin mijn wereld genesteld maar bleef onderwijl genesteld thuis.Ja ik had het kunnen doen stoppen.Maar de meesten onder jullie weten hoe dat gaat.
Kan er gezegt worden je liet het zelf toe,nee dat kan er niet gezegt worden vind ik want zo hij tegen me sprak is achteraf gezien wreed.Hij heeft zich compleetin mijn wereld genesteld maar bleef onderwijl genesteld thuis.Ja ik had het kunnen doen stoppen.Maar de meesten onder jullie weten hoe dat gaat.
dinsdag 3 juli 2007 om 18:34
@Evidenza, bedankt voor je reactie.
Ik heb niet de indruk dat ik hem de 'macht' over de situatie geef maar ik vind je mening ('draw the line') heel bruikbaar. Het was heel verhelderend om te lezen hoe ik hem kan vertellen dat het idd over en uit is. Ik zit er zo middenin dat ik de woorden niet kon bedenken, hoewel dat wrsch behoorlijk zielig klinkt.
Ik hoop dat ik volgend jaar rond deze tijd een leuke nieuwe vriend heb die helemaal voor mij gaat omdat ik het waard ben, ipv dat ik blijf treuren en denken aan mijn misstap die GM heet.
GM vroeg vandaag of ik al aan het solliciteren ben en ik zei 'ja'. Ik was voorbereid op die vraag en loog dat ik idd een sollicitatie heb lopen.
Ik ben altijd zo ontzettend eerlijk tegen hem geweest maar nu denk ik: Bekijk het maar! Toen hij doorvroeg heb ik het kort gehouden.
Vanwaar zijn belangstelling, vraag ik me af. En het lijkt wel alsof het hem niets doet dat ik ga stoppen met onze samenwerking. Niet dat ik hoop of verwacht dat hij op z'n knieen gaat ;) maar hij laat helemaal niets merken. Ik ga hem niet naar z'n mening vragen, dat is m'n eer te na.
Vandaag was hij lang niet zo 'aanhalig' als gisteren. Het is verwarrend en ik vind het moeilijk om m'n houding te bepalen.
Juist op dit moment is mijn behoefte om iemand in mijn naaste omgeving in vertrouwen te nemen, groot. Maar ik doe het niet! Al houd ik er een maagzweer aan over, ik doe het niet! Daar komt alleen maar meer ellende van.
Ook daarom ben ik blij met je reactie, Evidenza. Ik voel me gesteund en minder alleen.
Ik heb niet de indruk dat ik hem de 'macht' over de situatie geef maar ik vind je mening ('draw the line') heel bruikbaar. Het was heel verhelderend om te lezen hoe ik hem kan vertellen dat het idd over en uit is. Ik zit er zo middenin dat ik de woorden niet kon bedenken, hoewel dat wrsch behoorlijk zielig klinkt.
Ik hoop dat ik volgend jaar rond deze tijd een leuke nieuwe vriend heb die helemaal voor mij gaat omdat ik het waard ben, ipv dat ik blijf treuren en denken aan mijn misstap die GM heet.
GM vroeg vandaag of ik al aan het solliciteren ben en ik zei 'ja'. Ik was voorbereid op die vraag en loog dat ik idd een sollicitatie heb lopen.
Ik ben altijd zo ontzettend eerlijk tegen hem geweest maar nu denk ik: Bekijk het maar! Toen hij doorvroeg heb ik het kort gehouden.
Vanwaar zijn belangstelling, vraag ik me af. En het lijkt wel alsof het hem niets doet dat ik ga stoppen met onze samenwerking. Niet dat ik hoop of verwacht dat hij op z'n knieen gaat ;) maar hij laat helemaal niets merken. Ik ga hem niet naar z'n mening vragen, dat is m'n eer te na.
Vandaag was hij lang niet zo 'aanhalig' als gisteren. Het is verwarrend en ik vind het moeilijk om m'n houding te bepalen.
Juist op dit moment is mijn behoefte om iemand in mijn naaste omgeving in vertrouwen te nemen, groot. Maar ik doe het niet! Al houd ik er een maagzweer aan over, ik doe het niet! Daar komt alleen maar meer ellende van.
Ook daarom ben ik blij met je reactie, Evidenza. Ik voel me gesteund en minder alleen.
