Relaties
alle pijlers
moraalridders/monogaam?
zaterdag 30 juni 2007 om 02:18
Ik ben begin 30 jaar en zit een soort relatie crisis. Wat me opvalt bij de topics over vreemdgaan, isdat andere vrouwen zo extreem afwijdend reageren.Dit maakt mij best wel boos. Natuurlijk ishet je intentie niet om je partner te kwetsn en wil je hem niet kwijt, want hij is hij is je partner en hj kent je door. De saaiheid en voorspelbaarhrid waarmee dit gepaard gaat kan soms gewoon heel naarz ijn. De patronen die je met elkaar hebt. En ineens isdaar een andere man die jou mooi vindt en aantrekkelijk. Ik zeg dit om gedrag goed te praten, maar zou het zo kunnen zijndat wij vrouwen / mensen die aandacht nodig hebben. Zijn wij eigenlijk wel gemaakt om monogaan te zijn?
zaterdag 30 juni 2007 om 11:10
Dat had ik in de gaten, maar vond wat tom schreef ook echt niet ongenuanceerd.
Daarbij, worden mensen die vreemdgaanderij en polygamie afkeuren altijd afgedaan als ongenuanceerd en kei-hard, maar van de andere kant, de mensen die vreemdgaan kunnen vaak de kritiek, die vaak een weerspiegeling is van de maatschappelijke mening, totaal niet aan en gaan dan ook wel erg hard terug in de aanval met alle mogelijke argumenten om hun daden goed te praten snappie?
zaterdag 30 juni 2007 om 11:19
Kan het zijn dat je het gewoon niet vindt kunnen vreemdgaan? Mijn zusje heeft het gedaan en mijn moeder heeft het gedaan en mijn beste vriendin heeft het gedaan, daar heb ik net zo op gereageerd als op verschillende topics van mensen die het heel ok vinden om vreemd te gaan. Ik ben gewoon van mening dat als je in de situatie terecht komt dat je huwelijk/relatie niet meer is hoe jij t zou willen je daaraan gaat werken. En als het gewoon niet meer lukt en je bent ongelukkig, ga dan scheiden. Waarom zou je een relatie ten eerste zou willen beeindigen, door er een derde bij te betrekken en waarom wil je degene waar je zoveel van zegt te houden pijn doen? Het enige wat je doet is het moeilijker maken, voor jezelf en voor je man en evt. kinderen. Ben ik dan een moraalridder? Ik vind van niet. Als je enig respect hebt voor je partner hou je je nieuwe vlam op afstand tot je je relatie hebt afgehandeld. Als je liever niet bij je partner weggaat, werk dan aan je relatie maar ga niet vreemd.
zaterdag 30 juni 2007 om 11:28
Ik ben het eens met Ambrosia. Snap ook niet dat het "positieve" gevoel (wat het dan ook moge zijn: spanning, bevestiging, bevrediging van lust...?) dat je krijgt van het vreemdgaan op kan wegen tegen de ellende die je anderen ermee berokkent. Ik vind idd het stiekeme, het bedrog het allerergste. Voor mij betekent een relatie vooral vertrouwen en als je juist door diegene voorgelogen en bedrogen wordt, dan is het end zoek. Daarnaast, ook al doe je het veilig, er is altijd een risico en je speelt dus met het leven van jouw partner en de evt partner van degene met wie je vreemdgaat.
Hij is al een keer voorbij gekomen; wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. Dat vind ik een erg waardevol uitangspunt! Valt me trouwens op dat als je een dergelijke mening hebt, je al snel "moraalridder" wordt genoemd...?
Hij is al een keer voorbij gekomen; wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. Dat vind ik een erg waardevol uitangspunt! Valt me trouwens op dat als je een dergelijke mening hebt, je al snel "moraalridder" wordt genoemd...?
zaterdag 30 juni 2007 om 11:29
Als je vreemdgaat dan lieg je de hele boel aan elkaar. Je liegt tegen degene waar je van houdt, die je (mss nooit met zoveel woorden) trouw hebt beloofd.
Waarom zouden we daar genuanceerd over moeten doen? Liegen = liegen, daar valt niks mooiers van te maken.
Als je een open relatie hebt, ga lekker je gang, maar zolang je die niet hebt dan vind ik neuken met een ander het laagste wat je je partner aan kunt doen.
Waarom zouden we daar genuanceerd over moeten doen? Liegen = liegen, daar valt niks mooiers van te maken.
Als je een open relatie hebt, ga lekker je gang, maar zolang je die niet hebt dan vind ik neuken met een ander het laagste wat je je partner aan kunt doen.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 30 juni 2007 om 11:32
Een relatie begin je uit eigenbelang, en vreemdgaan is ook puur weer uit eigenbelang. Het bevredigen van je eigen behoeften (hoeft niet persé iets sexueels te zijn, misschien zoek je elders meer aandacht of warmte).
Maar als je daarvoor kiest staat het belang van je partner duidelijk niet meer op de eerste plaats, waardoor het cirkeltje weer rond is.
Zijn/haar belang is voor jou op dat moment even minder belangrijk, wat precies klopt want ergens iets missen is de reden om vreemd te willen gaan.
Maar als je daarvoor kiest staat het belang van je partner duidelijk niet meer op de eerste plaats, waardoor het cirkeltje weer rond is.
Zijn/haar belang is voor jou op dat moment even minder belangrijk, wat precies klopt want ergens iets missen is de reden om vreemd te willen gaan.
zaterdag 30 juni 2007 om 11:35
Wat ik me trouwens al een tijdje afvraag: veel mensen die buiten de deur neuken hebben als excuus dat hun relatie niet goed is. Wat denken die mensen, dat je relatie altijd hallelujah is? Dat je nooit momenten hebt waarin het stroef gaat, dat dat je nooit periodes hebt dat je moet knokken voor elkaar? Zijn mensen zo gewend dat alles gaat zoals zij het willen dat ze niet eens meer de moeite doen om samen uit een crisis te komen?
Dat je, als het slecht gaat, liever je partner bedriegt dan dat je iets aan je relatie gaat doen?
Het is zo ontzettend kinderachtig die smoes van een slechte relatie. Ik zie dan altijd zo'n kleuter voor wiens speeltje kapot is gegaan en hij stampvoetend en pruilend een nieuwe eist.
Dat je, als het slecht gaat, liever je partner bedriegt dan dat je iets aan je relatie gaat doen?
Het is zo ontzettend kinderachtig die smoes van een slechte relatie. Ik zie dan altijd zo'n kleuter voor wiens speeltje kapot is gegaan en hij stampvoetend en pruilend een nieuwe eist.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 30 juni 2007 om 11:44
Ik denk dat een mens best wel gemaakt is voor monogamie.
Men kijkt altijd naar het aantal mensen wat vreemdgaat of vreemdgegaan
is (1 op de 5) Er blijven er nog altijd 4 over die niet (zijn)
vreemd(ge)gaan. Dat lijkt me toch de meerderheid die er minder moeite
mee hebben.
En de vraag 'is de mens wel gemaakt om monogaam te zijn?'
lijkt vooral om de hoek te komen kijken als de relatie zoals jij zelf zegt, barsten vertoond of te gladgestreken is.
Het lijkt mij gewoon een smoes. Je hoeft nl niet vreemd te gaan. Dat is een keuze. Geen oerdrift oid.
Als je van jezelf denkt dat je niet monogaam kunt zijn, kun je het
beste geen relatie aangaan of hem beëindigen als het erop aan komt.
Omdat je partner wellicht wél in monogamie gelooft en je hem/haar kwetst door het/hem/haar niet serieus te nemen..
Hoe zou jij in een gelukkige relatie reageren, als je allerliefste vriendje jou na een gezellig maal, die vraag zou stellen?
zaterdag 30 juni 2007 om 11:54
Ik vraag me af of TO nog steeds zo "genuanceerd" zal zijn als ze er achter zou komen dat haar echtgnoot al een halfjaar een relatie blijkt te hebben met een vrouwelijke colega.
Ik geloof niet perse in monogamie, maar wel in eerlijkheid en vertrouwen binnen een relatie. Als ik bij mijn partner niet 100% mijzelf kan zijn ( en dat kan niet als ik tegen hem moet liegen) dan is de relatie voor mij niets meer waard. omgekeerd, als mijn partner ervoor kiest om een relatie met een derde te beginnen zonder mij daarin te betrekken,dan is dat ook onacceptabel voor mij. bedrog hoort niet thuis in een relatie, vreemdgaan is nooit een oplossing van een relatieprobleem maar een probleem erbij en uiteindelijk raken alle partijen gekwetst als het uitkomt.
En iudd wat gij niet wilt dat u geschied... Als je niet meer monogaam wilt zijn , praat er over met je partner, ga samen naar de fun o.i.d maar die persoon belazeren waar je zegt van te houden, dat is gewoon een laffe naaistreek.
Ik geloof niet perse in monogamie, maar wel in eerlijkheid en vertrouwen binnen een relatie. Als ik bij mijn partner niet 100% mijzelf kan zijn ( en dat kan niet als ik tegen hem moet liegen) dan is de relatie voor mij niets meer waard. omgekeerd, als mijn partner ervoor kiest om een relatie met een derde te beginnen zonder mij daarin te betrekken,dan is dat ook onacceptabel voor mij. bedrog hoort niet thuis in een relatie, vreemdgaan is nooit een oplossing van een relatieprobleem maar een probleem erbij en uiteindelijk raken alle partijen gekwetst als het uitkomt.
En iudd wat gij niet wilt dat u geschied... Als je niet meer monogaam wilt zijn , praat er over met je partner, ga samen naar de fun o.i.d maar die persoon belazeren waar je zegt van te houden, dat is gewoon een laffe naaistreek.
zaterdag 30 juni 2007 om 12:35
Toen ik dit topic doorspitte, dacht ik bij mezelf dat er maar 3 mogelijkheden zijn om eerlijk te zijn ten opzichte van je partner:
a. monogaam zijn, maar dan ook helemaal echt.
b. seriele monogamie, lijkt me niet zo handig, steeds weer ergens anders je intrek nemen en vooral als je al kinderen hebt, is dit helemaal niets (mijn mening dus).
c. een open huwelijk, je hebt een goede relatie maar af en toe heb je er een ander bij waar je partner van weet en jij weet het ook van je partner als hij/zij een ander heeft.
En ik vraag me tenslotte het volgende af. Natuurlijk kun je verliefd worden op een ander dan je partner maar waarom moet dit altijd vergezeld gaan met lichamelijk contact en stiekeme afspraakjes? Waarom zou je je niet kunnen beheersen? Misschien valt iedereen nu wel over mij heen maar dat is dan maar zo. Dit is mijn mening!!
a. monogaam zijn, maar dan ook helemaal echt.
b. seriele monogamie, lijkt me niet zo handig, steeds weer ergens anders je intrek nemen en vooral als je al kinderen hebt, is dit helemaal niets (mijn mening dus).
c. een open huwelijk, je hebt een goede relatie maar af en toe heb je er een ander bij waar je partner van weet en jij weet het ook van je partner als hij/zij een ander heeft.
En ik vraag me tenslotte het volgende af. Natuurlijk kun je verliefd worden op een ander dan je partner maar waarom moet dit altijd vergezeld gaan met lichamelijk contact en stiekeme afspraakjes? Waarom zou je je niet kunnen beheersen? Misschien valt iedereen nu wel over mij heen maar dat is dan maar zo. Dit is mijn mening!!
zaterdag 30 juni 2007 om 12:47
en dan nog een persoonlijke toevoeging. Inderdaad het inleven, het je kunnen voorstellen dat er situaties zijn die... vul maar in.
Ik kan me dan weer bij TL aansluiten (tenderlove) wees niet bang het te bespreken, wordt niet gelijk boos als iets besproken wordt en kijk samen wat je kunt doen binnen de grenzen. Dan is er vaak meer mogelijk dan je denkt. Maar inderdaad met stiekem doen kwets je je partner, neem je die niet serieus en ben je bang voor evt concequenties.
Een relatie is ook hier samen een weg in vinden als dit soort gevoelens de kop op steken, en bereid zijn als partner die serieus te nemen en niet gelijk van tafel te schuiven als onbespreekbaar.
Ik kan me dan weer bij TL aansluiten (tenderlove) wees niet bang het te bespreken, wordt niet gelijk boos als iets besproken wordt en kijk samen wat je kunt doen binnen de grenzen. Dan is er vaak meer mogelijk dan je denkt. Maar inderdaad met stiekem doen kwets je je partner, neem je die niet serieus en ben je bang voor evt concequenties.
Een relatie is ook hier samen een weg in vinden als dit soort gevoelens de kop op steken, en bereid zijn als partner die serieus te nemen en niet gelijk van tafel te schuiven als onbespreekbaar.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 30 juni 2007 om 12:51
Bij heel veel van dit soort dingen denk ik; ga eens eerst in de schoenen van de ander staan. Je partner, de vrouw van je minnaar, de man van je minnares. Als jij dat zou zijn, zou je wat je doet dan nog zo onschuldig vinden?
Als jij een rottig huwelijk zou hebben, zou je dan ook vinden dat je partner alvast op zoek mag naar een ander?
Als jij niet meer zo aantrekkelijk bent als 15 jaar geleden, mag je partner dan de sexuele spanning halen bij een jong strak ding?
Als jij het druk hebt met werk, jullie huis en jullie kinderen, mag je partner dan het te kort aan aandacht bij een ander zoeken?
Als je op deze 3 vragen NEE antwoord, moet je zelf ook je broek dicht houden als zo'n 'partner' van een ander bij jou aan komt met zielige verhalen....
Als jij een rottig huwelijk zou hebben, zou je dan ook vinden dat je partner alvast op zoek mag naar een ander?
Als jij niet meer zo aantrekkelijk bent als 15 jaar geleden, mag je partner dan de sexuele spanning halen bij een jong strak ding?
Als jij het druk hebt met werk, jullie huis en jullie kinderen, mag je partner dan het te kort aan aandacht bij een ander zoeken?
Als je op deze 3 vragen NEE antwoord, moet je zelf ook je broek dicht houden als zo'n 'partner' van een ander bij jou aan komt met zielige verhalen....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 30 juni 2007 om 12:56
dat is natuurlijk een gemiddelde, daarin zitten meegeteld de gene die nog hoteldebotel verliefd zijn, pas in hun relatie zitten en nog niet eens denken aan een ander.
Dat die 4 er niet aan denken kan de fase zijn in de relatie, het zegt nog niets over wat in de toekomst kan gebeuren. VAn die 4 kunnen er zo weer 2 aansluiten in het rijtje over een aantal jaar.
Monogamie is vind ik vooral een keus. en ik denk dat elke relatie altijd monogaam zal beginnen. (of je moet wel heel erg gesteld zijn op je vrijheid) maar het is normaal dat je in begin alle aandacht op elkaar wil vestigen en wil ontdekken.
Daarna volgt de keus. Je wil monogaam zijn, sluit je af voor verleiding of ziet die niet eens omdat het not done is. Een afgesloten periode, iets dat je niet doet omdat je samen een afspraak hebt.
Die afspraak verbreek je ook samen vind ik. Je kunt best in verloop van tijd anders over bepaalde zaken gaan denken, maar juist in een relatie zul je dan ook met elkaar nw afspraken moeten maken in hoeverre je dat wel of niet in banen gaat leiden.
Vreemdgaanders doen dat niet. Die besluiten eenzijdig een afspraak te verbreken. En zo werkt het niet binnen een relatie. Ik denk dus met huismantom dat dat vooral de pijn geeft, het niet serieus genomen worden, buiten spel gezet, en voorgelogen zijn.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 30 juni 2007 om 13:00
Jah natuurlijk reageren we afwijzend want als je partner vreemdgaat heeft ie iets gedaan wat je samen had afgesproken om niet te doen. Hij doet je pijn en doordat hij een afspraak verbreekt kan je hem blijkbaar niet vertrouwen.
Mijn vriend en ik hebben grenzen opgesteld wat wel en niet kan daar zijn we het allebei mee eens. Als hij ze verbreekt dan doet hij me zoveel pijn dat hij het niet verdient om mijn vriend te zijn.
Je hebt ook altijd een keus of je vreemdgaat of niet. Het wordt e niet opgedrongen en het zal amper voorkomen dat het zo plotseling is dat je het niet had verwacht. Hoevaak gebeurt het niet dat er al weken van te voren spaningen zijn.
Vreemdgaan is altijd fout omdat je afspraken verbreekt en iets deelt met een ander wat je partner niet wil. Neuken met een ander als je partner het goed vind is geen vreemdgaan. Dat is gewoon meerdere sexuele relaties hebben.
Mijn vriend en ik hebben grenzen opgesteld wat wel en niet kan daar zijn we het allebei mee eens. Als hij ze verbreekt dan doet hij me zoveel pijn dat hij het niet verdient om mijn vriend te zijn.
Je hebt ook altijd een keus of je vreemdgaat of niet. Het wordt e niet opgedrongen en het zal amper voorkomen dat het zo plotseling is dat je het niet had verwacht. Hoevaak gebeurt het niet dat er al weken van te voren spaningen zijn.
Vreemdgaan is altijd fout omdat je afspraken verbreekt en iets deelt met een ander wat je partner niet wil. Neuken met een ander als je partner het goed vind is geen vreemdgaan. Dat is gewoon meerdere sexuele relaties hebben.
zaterdag 30 juni 2007 om 13:39
Als ik vanuit ervaring mag spreken, merk ik wel dat ik er anders over denk nu, nu ik er ervaring mee heb, dan daarvoor... Van moraalridder tot begripvolle forummer (is niet hetzelfde als zomaar alles goedkeuren, overigens).Tuurlijk was en ben ik tegen vreemdgaan. Het is liegen en bedriegen, je verbreekt een afspraak met je partner. Lijkt me dat de meeste mensen tegen vreemdgaan zijn, toch? Er zullen weinig zinnige mensen zijn die er bewust op uit zijn een ander een grondig te kwetsen en die hun vreemdgaan om die reden 'plannen'! Het is een keuze. Je doet het of niet. Maar zoooooo eenvoudig is het niet. Als twee mensen een hele sterke aantrekking voelen voor elkaar, moet je erg sterk zijn om daaraan te weerstaan. Mensen zijn niet altijd sterk. Soms heb je perioden in je leven waarin je niet sterk genoeg bent. Slechte relatie misschien, maar er kunnen ook andere redenen zijn of zelfs niet. Ik zat (en zit) juist in een erg gelukkige relatie, had alleen wat andere problemen en wilde wel even fun, niet hoeven denken en eens niet verantwoordelijk moeten zijn.... Ik wilde eens 'dom' doen, in plaats van altijd maar overal de verstandige (echtgenote, dochter, werknemer,...) te zijn. Zo kan het dus ook. Ik had nooit verwacht dat ik het zou doen, heb heel veel over mezelf geleerd...Oo mijn partner reageerde anders op het vreemdgaan dan hij had verwacht. Hij wilde het vooral begrijpen en de seks op zich deed hem niet eens zo heel veel (daar kon hij zich echt wel iets bij voorstellen, dat je zin hebt in een ander), maar het liegen en bedrog, het gevoel van uitgesloten te zijn, dat deed pijn. Ook al doen 'vreemdgangers' dat vooral om de ander niet te kwetsen, ironisch eigenlijk...Vreemdgangers zijn geen apart 'ras', geen bepaalde soort 'slechte' mensen. Het zijn meestal heel gewone mensen die op fora misschien ooit heel hard geroepen hebben dat hen dat nooit zou overkomen...
zaterdag 30 juni 2007 om 13:56
De discussie lezend zou je bijna de indruk krijgen dat een mens slechts twee opties heeft: monogaam zijn in een versufte relatie of vreemdgaan. Dat begrijp ik niet. Als je van mening bent dat een monogame relatie niet bij je past kun je toch op zoek gaan naar een open relatie? Dan kun je in alle openheid en eerlijkheid het leven leiden dat je goed dunkt, zonder dat je anderen beschadigt. Vreemdgaan lijkt me in alle gevallen de doodsteek voor je eigen integriteit en je relatie.
zaterdag 30 juni 2007 om 13:59
Marlies je verwoord precies wat ik vaak aanhaal in dit soort discussies. Soms ben je wel eens zwak en soms ben je het zat om altijd maar verstandig te zijn en daarom dingen te laten. Niet goed natuurlijk maar wel menselijk en als je zelf in een verstandige fase zit vaak onbegrijpellijk voor anderen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 30 juni 2007 om 14:01
Ik denk niet dat het dat is wat ze zoeken Wuiles. Het is juist de spanning van het stiekeme dat zo aantrekkelijk is als ik de verhalen mag geloven. Vaak willen ze ook helemaal niet dat hun partner ook "buiten de deur pist", dus een open relatie is dan geen oplossing. De echte oplossing ligt wel in de relatie, maar ik lees dat daar dan weer de moed ontbreekt om er wat aan te doen.
zaterdag 30 juni 2007 om 14:05
Ik denk net als Doddie dat vreemdgaan voortkomt uit gevoelens die je op dat moment niet kunt of wilt beteugelen. En natuurlijk is vreemdgaan, hoe verwerpelijk sommigen dat ook vinden menselijk, er zijn tenslotte mensen bij betrokken. Hoewel ik me soms ook wel eens erger aan de "standaard reacties" die vreemdgaantopics krijgen begrijp ik ze wel. Het is zoals huismantom al zei, vooral het liegen en bedriegen roept soms heftige reacties op.
zaterdag 30 juni 2007 om 14:11
Maar weet je wat ik altijd zo gek vind... dat mensen zo boos worden als ze reacties krijgen dat het niet netjes is. Dat ze het gaan verdedigen. Ik denk dat vreemdgangers dat vooral doen omdat ze zelf heel goed weten dat het niet ok is. In jouw verhaal lees ik wel dat je je daar bewust van bent. Dat scheelt al veel. Dat lees ik niet vaak in de andere vreemdgaan topics...
En TO, heb jij er wat aan?
