Relaties
alle pijlers
moraalridders/monogaam?
zaterdag 30 juni 2007 om 02:18
Ik ben begin 30 jaar en zit een soort relatie crisis. Wat me opvalt bij de topics over vreemdgaan, isdat andere vrouwen zo extreem afwijdend reageren.Dit maakt mij best wel boos. Natuurlijk ishet je intentie niet om je partner te kwetsn en wil je hem niet kwijt, want hij is hij is je partner en hj kent je door. De saaiheid en voorspelbaarhrid waarmee dit gepaard gaat kan soms gewoon heel naarz ijn. De patronen die je met elkaar hebt. En ineens isdaar een andere man die jou mooi vindt en aantrekkelijk. Ik zeg dit om gedrag goed te praten, maar zou het zo kunnen zijndat wij vrouwen / mensen die aandacht nodig hebben. Zijn wij eigenlijk wel gemaakt om monogaan te zijn?
zaterdag 30 juni 2007 om 14:36
Ik ben ervan overtuigd dat alle of toch de meeste vreemdgangers zelf heus wel weten dat het erg fout is... De heftige reacties komen volgens mij vaak voort uit schaamte en schuldgevoel en zijn een schreeuw om BEGRIP, wat niet hetzelfde is als vragen om goedkeuring!Ik zal in een reactie op vreemdgaan het gedrag nooit goedkeuren, maar ik probeer wel altijd de vreemdganger in zijn/haar waarde te laten, ik probeer begrip te tonen voor de situatie. Het gedrag afkeuren wil niet zeggen dat je de hele persoon een slecht mens vindt... En juist dàt willen vreemdgangers volgens mij graag horen of lezen, dat ze fout hebben gehandeld, maar dat het hen geen 'slecht mens' maakt...Als je zelf vreemdgaat, zit je over het algemeen ook echt zelf in een crisis, een integriteitscrisis, een persoonlijkheidscrisis... Als je van jezelf altijd dacht dat jou dit nooit zou overkomen, dat je wel sterk genoeg zou zijn en het gebeurt dan toch dan ben je in de eerste plaats toch teleurgesteld in jezelf. Ik weet nog dat ik mezelf soms echt een 'slecht mens' voelde dat ik dit had kunnen doen... Het was juist m'n man die dat verwierp, die zei 'je bent nog steeds m'n lieve vrouwtje, je hebt alleen iets heel dom gedaan...'
zaterdag 30 juni 2007 om 15:01
precies ik denk dat je zelf heel goed weet dat je fout zit, dat je alles wat men zegt zelf ook wel kan bedenken, dus daar zit men niet op te wachten, het is misschien juist herkenning en hulp of een beetje begrip waar men om vraagt. in plaats daarvan krijgen ze te horen wat ze zelf ook wel weten of wat ze van iedereen wel als advies krijgen. Dat kan irritatie opwekken en drukt je ook in de verdediging. Wat een aanval altijd zal doen. Een automatisch "ja maar" of "nee dat is niet waar" men vult vaak ook snel in wat er dan wel mis zal zijn in je relatie anders deed je zoiets niet. Maar vaak heeft het daar niets mee te maken.
Marlies verwoorde dat goed. Soms ben je niet in staat om WEER verstandig te zijn of soms zit je zelf even wat minder goed in je vel waardoor je daar even niet toe in staat kan of wil zijn.
Marlies verwoorde dat goed. Soms ben je niet in staat om WEER verstandig te zijn of soms zit je zelf even wat minder goed in je vel waardoor je daar even niet toe in staat kan of wil zijn.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 30 juni 2007 om 15:15
zaterdag 30 juni 2007 om 15:21
Ik probeer altijd heel netjes en rustig te reageren maar ik kom dit soort opmerkingen echt te vaak tegen op de topics waar vreemdgangers zichzelf proberen te verdedigen. Er was zelfs iemand die durfde te verkondigen dat degene met en vaste relatie echt geen plezier hebben en dat als je vreemdgaan afkeurt je wel erg saai en ouderwets bent. Af en toe heb ik gewoon zin om boos te worden want er moet de hele tijd begrip op gebracht worden voor de situatie van de to van zulke topics maar als je zegt dat je happy bent met z'n tweeen komen er allemaal van zulke antwoorden. Er is me al meerdere keren gezegd dat je er naar mate je relatie vordert meer voor openstaat en dat het heel normaal is allemaal. Nou voor mij niet en dat wil ik graag zo houden, dat mag toch ook?
zaterdag 30 juni 2007 om 15:36
je kan het juist ook anders zien en begrijpen hoe vervelend het is dat andere dat maar gelijk voor jou gaan invullen. Dus dan het voortaan zelf niet doen. (zo probeer ik dat in ieder geval) ik weet hoe vervelend ik het vind dat andere gelijk over mijn relatie denken te kunnen oordelen. En hanteer dan inderdaad het spreekwoord. 'wat gij niet wil dat u geschied"
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 30 juni 2007 om 15:37
Ik denk meer dat het dan herkenbare gevoelens kunnen zijn. Dat gaat nooit in alle gevallen op natuurlijk maar misschien dat het voor jou bv niet opgaat maar krijg je er wel mee te maken als het ineens voor je partner zou opgaan bv. Dan is het ondanks dat je het zelf niet voelt en ervaart wel een probleem wat je in je relatie kunt tegenkomen.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 30 juni 2007 om 15:47
Ja maar het kan ook zijn dat het niet gebeurt en dat vreemdgaan gewoon iets is wat we dus niet doen!. En dat mag dan ook. Ik wil nu niet openstaan voor die dingen, misschien dat het ooit ter sprake komt maar NU NIET. Ik wil het niet normaal vinden om vreemd te gaan. En hoe het er nu voor staat ga ik dat ook niet normaal vinden. Fijn dat het voor veel mensen wel normaal is maar kan het alsjeblieft ook normaal gevonden worden dat het voor andere mensen niet ok is om een derde in een relatie te betrekken en dat die relatie dan nog steeds ok is!!
zaterdag 30 juni 2007 om 16:21
oh ambrosia maar ik bedoel zeker neit dat je het normaal moet gaan vinden dat er vreemdgegaan wordt. Ik bedoel de gevoelens waar dit uit voort kan komen. Ik ben het helemaal met je eens dat vreemdgaan niet binnen een relatie hoort. Maar aangezien het veelvuldig gebeurd om ons heen is het wel iets dat je kan overkomen. Ben je het zelf niet dan wellicht bij je partner. En juist door dat (denk ik ) niet je ogen voor te sluiten en te realiseren kun je daar met elkaar binnen een relatie allert op zijn.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 30 juni 2007 om 19:56
Wat zijn we er toch altijd goed in om elkaars gedrags te bepalen, goed of fout/ wat hoort wel en wat kan niet... Niet hier op dit topic, maar wel algemeen. Vreemd gaan is fout wordt er bijna altijd gezegd. Maar in een monogame relatie kun je elkaar ook enorm kwetsen. Een monogame relatie is niet zaligmakend. En soms vragen mensen er toch ook dat partners vreemdgaan(mannnen en vrouwen). Als de bekende sleur dan in de relatie zit en er van welke kant dan ook niets meer aan gedaan wordt om er iets spannends van te maken en de passie weer te doen oplaaien. Dan geef je mijn inziens ook veel sneller toe aan de verleiding.
Ik bedoel alleen maar dat het niet altijd zo zwart/ wit is.
Ik bedoel alleen maar dat het niet altijd zo zwart/ wit is.
zaterdag 30 juni 2007 om 21:47
Lees www.vandale.nl, het gezaghebbende woordenboek der nederlandse taal en ontdek dat monogaam NIETS te maken heeft met hoeveel sexuele partners je hebt, maar slechts slaat op het feit dat je er maar met één samenwoont...
zaterdag 30 juni 2007 om 22:08
Ooh alert ben ik zeker. Natuurlijk kan het zijn dat hij dat uiteindelijk wil maar nu is hij er minstens zo tegen als ik. En ik ga er nu vanuit dat dit in onze relatie niet gebeurt. En misschien sta ik er ooit voor open als het ooit gebeurt maar misschien ook niet. Zoals ik er nu over denk is een derde erbij het einde van de relatie. Ik wil mijn partner niet delen en ik wil ook niet dat er iemand anders aan me zit dan hij. Ik hou er namelijk van dat het zo vertrouwd is en dat er zoveel passie is tussen ons. Niemand kan zo met mij vrijen als hij en daar kan geen enkele oppervlakkige wip tegen op.
zaterdag 30 juni 2007 om 22:32
zo zie je maar weer dat in de wandelgang mensen andere vertalingen geven aan woorden dan de van dale. Want ik vind dat mensen met een open relatie of swingers (die dus sexuele omgang hebben met andere dan de eigen partner) NIET vreemdgaan.
Vreemdgaan is die dingen doen waarvan je van je partner weet dat die ze niet prettig vind. het stiekem doen. Je vervreemd letterlijk van elkaar omdat je een dubbel leven hebt. (althans voor ons)
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
zaterdag 30 juni 2007 om 22:33
zaterdag 30 juni 2007 om 22:36
Pfff ik wil gewoon niemand anders, ik voel me vies als ik denk aan sex met een ander. MAG DAT ALJEBLIEFT? Mogen er ook goeie relaties zijn waar dit niet in hoeft en ook nooit zal gebeuren? Ik heb een fijne relatie en ik word misselijk bij het idee dat een van ons een ander zou hebben. Fijn voor iedereen met een open relatie die happy is maar er zijn relaties waar dit dus niet nodig is en ook niet hoeft te gebeuren.
zondag 1 juli 2007 om 02:53
Maar Lampekapje, jouw partner moet je nu toch ook 'delen' met een ander, ook al weet hij het niet. Dus hoe moeilijk jij dat te begrijpen vind, je dwingt jouw partner toch in die positie.
Je stelt dat jouw relatie naar het eind loopt en je bezig bent bij hem weg te gaan. (althans daar plannen voor maakt, begrijp ik).
Waarom ben jij dan niet eerlijk naar je man en vertelt hem wat er gaande is? Waarom verkies jij dan nu om niet eerlijk te zijn en ook vreemd te gaan? Waarom niet nu juist zeggen dat je er klaar mee bent en je eigen weg wilt gaan? Is dat niet hem minste wat je kunt doen na zoveel jaar lief en leed gedeeld te hebben?
Ik zeg dit niet om je te veroordelen, maar als reactie op jouw posting.
Vind jouw aanpak dan nl nogal in tegenspraak met wat je daarin zegt.
zondag 1 juli 2007 om 02:53
Precies. Als je iemand vraagt wat ie van vreemdgaan vindt, zal iedereen "tegen" zeggen. Terwijl het tegelijkertijd ik geloof iets van de helft van de relaties in de loop der jaren weleens "overkomt". De geest is sterk maar het vlees is zwak is niet voor niets een gezegde. Net zoals iedereen voor vrede zal zijn, maar kijk eens hoeveel oorlogen er woeden...
Wat ik ook wel een sterke (relativerende) vind, is iemand hier die zei van iemand die vreemdgaat, kan weleens dezelfde zijn die een tijdje terug nog stellig beweerde dat dat hem/haar noooooit zou overkomen...
Maar goed, ik vind de posting van Tenderlover, die ik zelf geschreven had kunnen hebben, en die helaas een beetje ondergesneeuwd is in dit topic omdat er niet echt op doorgegaan wordt, een heel sterke.
Als je echt overtuigd monogaam bent en daar gelukkig mee bent, prima, niks mis mee. Ik ben er ook van overtuigd dat monogamie vaak (niet altijd!!!) niet zozeer aangeboren is dan wel een afspraak die je met je partner maakt.
Mijn meis en ik hebben echter al in het begin van onze relatie, mede omdat wij beiden bi zijn en daardoor al meer gedwongen worden erover na te denken wat we daarmee willen, al uitvoerige gesprekken gehad over wat wij wel of niet met anderen naast onze relatie zouden willen. En wij zijn op het "concept" uit gekomen dat wij wel trouw zijn (= er altijd voor elkaar zijn in good en bad times, altijd voor elkaar met stip op nr. 1 staan), maar niet monogaam. D.w.z. dat wij elkaar "gunnen" om bij tijd en wijle ook intiem te mogen zijn met andere mensen m/v (ja ik ook met vrouwen en zij ook met mannen, why not), mits de partner zich daar goed bij voelt, die moet de ander dus ook mogen en vertrouwen. Zoniet gaat het feest niet door. Dit gaat al 7 jaar goed, we krijgen een nog steeds betere band met elkaar en denken nog steeds met elkaar oud te kunnen worden. Juist omdat we niets stiekem hoeven doen en niets met een ander doen zonder (echte en geen schoorvoetende) instemming van de partner.
Maar ja, dit is iets wat niet "hoort" in onze maatschappij, er rust nog steeds een enorm taboe op, om naast je partner en gelukkige!! relatie, ook nog intiem te zijn met een of meer anderen (dan moet er wel iets mis zijn in je relatie, is de gangbare opvatting, welnu wij zijn dolgelukkig met elkaar maar zien niet waarom we anderen dan ineens niet meer lief leuk en lekker zouden mogen vinden). Dus gaat men maar massaal vreemd, om de schijn van monogamie op te houden en net te doen of men toch aan de "norm" van onze maatschappij voldoet. Ondertussen komt het toch vaak uit > gedonder in de tent > met vaak scheiding tot gevolg > en weer overnieuw beginnen, terug naar af. De bevolking neemt al jaren niet of nauwelijks meer toe en toch moeten er jaarlijks 100.000 huizen bij komen. Rara... Heel het landschap gaat naar de kloten door al die gescheiden vreemdgangers die ook allemaal weer een eigen huis moeten hebben... Maar dit terzijde. Geef mij dan maar onze lifestyle, die ik niet beter vind dan monogamie, nogmaals ik vind dat gewoon gelijkwaardige even legitieme keuzes die men zelf maakt, maar wél 10x beter dan vreemdgaan.
zondag 1 juli 2007 om 03:00
Monogamie is vind ik vooral een keus. en ik denk dat elke relatie altijd monogaam zal beginnen. (of je moet wel heel erg gesteld zijn op je vrijheid) maar het is normaal dat je in begin alle aandacht op elkaar wil vestigen en wil ontdekken.
Aldus Doddie.
Dit vind ik ook een sterke en voor de hand liggende. Het is logisch dat je een relatie als vanzelfsprekend monogaam begint. Je hebt het ideaal van "jullie" samen als stel, je bent nog helemaal vol van elkaar en op elkaar gericht. Pas na een aantal jaren komen de kriebels. Goh ik zou met die en die ook weleens wat willen. Of een algemeen gevoel dat je weleens met een ander iets zou willen. Terwijl je toch ook met je partner oud wilt worden. Help wat nu... Want dat is nog niet geaccepteerd als legitieme optie in onze maatschappij. En daarom gaan er "dus" zoveel vreemd. Idd kun je je broek ook dichthouden, ook een optie, maar er zijn er dus velen die de verleiding toch niet kunnen weerstaan. Jammer dat de optie van polyamorie c.q. swingen vaak onbespreekbaar is omdat het niet "hoort", wat moeten de "buren" (lees sociale omgeving) wel niet denken etc.
Aldus Doddie.
Dit vind ik ook een sterke en voor de hand liggende. Het is logisch dat je een relatie als vanzelfsprekend monogaam begint. Je hebt het ideaal van "jullie" samen als stel, je bent nog helemaal vol van elkaar en op elkaar gericht. Pas na een aantal jaren komen de kriebels. Goh ik zou met die en die ook weleens wat willen. Of een algemeen gevoel dat je weleens met een ander iets zou willen. Terwijl je toch ook met je partner oud wilt worden. Help wat nu... Want dat is nog niet geaccepteerd als legitieme optie in onze maatschappij. En daarom gaan er "dus" zoveel vreemd. Idd kun je je broek ook dichthouden, ook een optie, maar er zijn er dus velen die de verleiding toch niet kunnen weerstaan. Jammer dat de optie van polyamorie c.q. swingen vaak onbespreekbaar is omdat het niet "hoort", wat moeten de "buren" (lees sociale omgeving) wel niet denken etc.
zondag 1 juli 2007 om 03:03
Precies. Het gevoel voor een ander kan je nog "overkomen", maar wat je vervolgens met dat gevoel doet, is altijd een keuze. Dat wordt door vreemdgangers vaak ten onrechte op 1 hoop gegooid. Het vreemdgaan als zodanig overkomt je niet zomaar ineens pats boem. Okee vaak zal men het idee hebben dat men er geen weerstand aan heeft kunnen bieden en het in die zin geen echte bewuste expliciete keuze is geweest, maar bezwijken voor... is ook een keuze. Men heeft er dan toch voor gekozen om op dat moment niet aan de rem te trekken.
zondag 1 juli 2007 om 03:07
Precies. Maar voor overtuigd monogamen (waar niets mis mee is nog maar even voor de duidelijkheid) zijn idd monogamie OF als een van beiden zich daar niet aan kan of wil houden, scheiden en met de ander overnieuw beginnen, de enige opties. Jammer vind ik dus in het algemeen, maatschappelijk gezien, dat wij dat er in onze opvoeding en in de media e.d. ook zo krijgen ingeramd: je bent monogaam OF je gaat vreemd en DUS scheiden en overnieuw beginnen. Jammer dat de open relatie als "redelijk alternatief" zelden wordt genoemd en dus velen ook geen idd hebben dat dat ook nog een optie zou kunnen zijn. Zou zeker weten een hoop scheidingen schelen.
