Relaties
alle pijlers
Onbetrouwbare man met geldproblemen
zondag 23 maart 2008 om 14:52
Hallo,
Ik vraag hier om hulp bij deze gevoelige zaak, ik wordt er dus niet goed van. Mijn man die kan niet goed met geld omgaan. Ik heb kinderen en heb het geld hard nodig. Hij maakt pint soms 100 euro eruit en ik zou niet weten waaraan hij het uitgeeft ik bezuinig me de pleuris. Betaal van het overige geld alle rekeningen, Wat hij trouwens niet eens verdient. Hij zit in de soca en ik ben te depressief om aan de slag te gaan. Hij belooft steeds beterschap maar pint dan het geld eraf. zodat wij in de problemen komen. En maakt schulden om niets. Hoe kom ik van deze bullshit af. Hij is gewoon een vieze gore leugenaar. Gisteren was ik kwaad en deed ik de deur niet open. Hij moest toen naar zijn moeder toe.
Hij is daar nog steeds. Maar ja die stuurt hem weer terug. En niemand weet van onze problemen dus.
Maar we zijn in principe gewoon een gezin met 2 kinderen. De kinderen houden van hun vader, ik weet ook dat ik mijn kinderen moet beschermen tegen onheil. Ik heb echter geen geld en geen kracht om weer te verhuizen. Ben net een jaar geleden verhuist. Naar een eengezins. En ingericht. Hij verandert niet al 8 jaar niet. Wie heeft dit ook meegemaakt en kan mij vertellen hoe je het aangepakt.
Ik vraag hier om hulp bij deze gevoelige zaak, ik wordt er dus niet goed van. Mijn man die kan niet goed met geld omgaan. Ik heb kinderen en heb het geld hard nodig. Hij maakt pint soms 100 euro eruit en ik zou niet weten waaraan hij het uitgeeft ik bezuinig me de pleuris. Betaal van het overige geld alle rekeningen, Wat hij trouwens niet eens verdient. Hij zit in de soca en ik ben te depressief om aan de slag te gaan. Hij belooft steeds beterschap maar pint dan het geld eraf. zodat wij in de problemen komen. En maakt schulden om niets. Hoe kom ik van deze bullshit af. Hij is gewoon een vieze gore leugenaar. Gisteren was ik kwaad en deed ik de deur niet open. Hij moest toen naar zijn moeder toe.
Hij is daar nog steeds. Maar ja die stuurt hem weer terug. En niemand weet van onze problemen dus.
Maar we zijn in principe gewoon een gezin met 2 kinderen. De kinderen houden van hun vader, ik weet ook dat ik mijn kinderen moet beschermen tegen onheil. Ik heb echter geen geld en geen kracht om weer te verhuizen. Ben net een jaar geleden verhuist. Naar een eengezins. En ingericht. Hij verandert niet al 8 jaar niet. Wie heeft dit ook meegemaakt en kan mij vertellen hoe je het aangepakt.
zondag 23 maart 2008 om 15:54
quote:minny schreef op 23 maart 2008 @ 15:41:
Heeft hij de pinpas bij zich op dit moment? Zo ja, dan zou ik het geld er af pinnen voordat er echt niks meer is voor de boodschappen! Dat heeft hij al gedaan. Dat zag ik op zijn bankafschrift wat hij dus had verstopt. Hij gaf mij het pasje en zei pin het overige geld maar eraf. er stond er maar 200 euro op. Hij pinde 150 af. Gaf mij 50 euro. Ik dacht dat er dus wat op de bank stond. Dus niets meer. En hij gaf mij dus 50 euro. Er staat er nog maar 50 op.
Heeft hij de pinpas bij zich op dit moment? Zo ja, dan zou ik het geld er af pinnen voordat er echt niks meer is voor de boodschappen! Dat heeft hij al gedaan. Dat zag ik op zijn bankafschrift wat hij dus had verstopt. Hij gaf mij het pasje en zei pin het overige geld maar eraf. er stond er maar 200 euro op. Hij pinde 150 af. Gaf mij 50 euro. Ik dacht dat er dus wat op de bank stond. Dus niets meer. En hij gaf mij dus 50 euro. Er staat er nog maar 50 op.
zondag 23 maart 2008 om 15:58
Goede vraag Soundpost, dat zat ik ook te denken. Het lijkt me zinnig als je eerst bedenkt of je verder wilt met je man. Als je antwoord daarop Nee is, dan zou ik hem dat zo snel mogelijk mededelen en hem bij zijn moeder laten zitten.
Als je wel samen verder wilt denk ik dat je hulp moet zoeken, samen wel te verstaan.
Als je wel samen verder wilt denk ik dat je hulp moet zoeken, samen wel te verstaan.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 23 maart 2008 om 16:01
Huis kan bij scheiding aan je worden toegewezen. Niet zo moeilijk als je zelf voor de kinderen zorgt. Naar een advocaat stappen en een voorlopige voorziening aanvragen. Dat schijnt niet zo gek lang te duren.
Hou er wel rekening mee dat het omzetten van je gezamenlijke uitkering naar een eigen uitkering veel tijd kost - tijd die je met je rekeningen maar moet zien te overbruggen.
Hou er wel rekening mee dat het omzetten van je gezamenlijke uitkering naar een eigen uitkering veel tijd kost - tijd die je met je rekeningen maar moet zien te overbruggen.
zondag 23 maart 2008 om 16:04
Hoi Sterretje, Ik heb eerder op je gereageerd bij psyche en ook een aantal anderen hebben daar goede dingen gezegd, jammer dat je daar niet meer op reageert.
Op psyche zei je dat je een HBO opleiding had en makkelijk werk zou kunnen vinden maar dat je daar te depressief voor bent. Nu lees ik dat je alle verantwoordelijkheid voor jou ellende neerlegt bij je man. Maar jij hebt zelf besloten om met deze man te trouwen en kinderen met hem te krijgen. Je bent zelf helemaal verantwoordelijk voor de situatie. Dat is misschien niet leuk om te realiseren, maar er is ook goed nieuws. Dat betekent dat je ook zelf het heft in handen kan nemen om hieruit te komen. De eerste stap is werk zoeken zodat jij baas bent over je eigen geld en niet meer afhankelijk bent van de sociale dienst en de rare uitspattingen van je man. Dat hoeft geen fulltime baan te zijn zodat je daarnaast tijd hebt voor je kinderen en om aan je depressie te werken.
Als deze stappen niet voldoende zijn en je niet meer van je man houdt dat lijkt en scheiding me de volgende stap.
Dus niet meer zeuren maar aan de slag!
Op psyche zei je dat je een HBO opleiding had en makkelijk werk zou kunnen vinden maar dat je daar te depressief voor bent. Nu lees ik dat je alle verantwoordelijkheid voor jou ellende neerlegt bij je man. Maar jij hebt zelf besloten om met deze man te trouwen en kinderen met hem te krijgen. Je bent zelf helemaal verantwoordelijk voor de situatie. Dat is misschien niet leuk om te realiseren, maar er is ook goed nieuws. Dat betekent dat je ook zelf het heft in handen kan nemen om hieruit te komen. De eerste stap is werk zoeken zodat jij baas bent over je eigen geld en niet meer afhankelijk bent van de sociale dienst en de rare uitspattingen van je man. Dat hoeft geen fulltime baan te zijn zodat je daarnaast tijd hebt voor je kinderen en om aan je depressie te werken.
Als deze stappen niet voldoende zijn en je niet meer van je man houdt dat lijkt en scheiding me de volgende stap.
Dus niet meer zeuren maar aan de slag!
zondag 23 maart 2008 om 16:08
quote:sugarmiss schreef op 23 maart 2008 @ 15:22:
Ik verbaas mij erover dat jullie allemaal zo'n begrip hebben voor TO.
Ze heeft ruzie met haar man over geld en dus laat ze hem het huis niet meer binnen!!! Het is verdorie toch ook zijn huis. !!!
Hij kan zijn eigen huis niet meer in en moet maar bij zijn moeder langs. Sorry maar dat vind ik niet normaal.
Het lijkt mij toch ook dat je gewoon je eigen geld kan pinnen als volwassen man en dat je niet je handje hoeft te gaan ophouden bij je vrouw om zakgeld te gaan vragen. Die dat dan zo te lezen nog zou weigeren ook.
Waar hij het geld aan heeft opgemaakt? Misschien om benzine / buskaartje te betalen om bij zijn moeder langs te gaan als hij zijn eigen huis niet meer in mag.
Om nieuwe kleding te kopen, desnoods om een biertje te drinken in de kroeg want ja met zo'n vrouw zou ik ook niet gezellig thuis gaan zitten.
Trouwens hoe vaak pint hij dat? Als je dat om de twee dagen pint is het veel ja. Maar twee keer in de maand zou niet onredelijk zijn.
Bovendien als zij vind dat er te weinig geld binnenkomt in het gezin dan laat ze haar handjes zelf maar eens wapperen en gaat op zoek naar werk. Je verschuilen achter ja maar ik ben depressief is wel erg makkelijk.
Ik ben degene die zijn schulden dus betaald. Ik ben degene die die geen kleding kan kopen voorzichzelf en voor mijn kinderen. Ik wil best wel gaan werken wat ik overigens deed voordat ik mijn kinderen had. En deze man leefde dus toen ook al van mijn geld. Ik laat hem dus in zijn waarde. Als hij een biertje wilt drinken mag ik dat toch ook. Maar er blijft voor mij dus niets meer over. En ik geef hem dus ook continu geld waar hij om liegt.
Hij geeft meer geld uit dan zijn eigen vrouw en zijn kinderen. En dat moet ik maar normaal vinden. Ik leen geld van mijn zus om de huur te betalen. Dat is zeker ook normaal.
En handje ophouden hij mag dat dus wel en ik niet. En ik vind dat dit zijn huis niet meer is omdat hij de huur niet eens wilt betalen. Laat hij maar wennen bij zijn moeders huis. Ik sta straks dus ook op straat met mijn kinderen als hij niet verandert.
Ik verbaas mij erover dat jullie allemaal zo'n begrip hebben voor TO.
Ze heeft ruzie met haar man over geld en dus laat ze hem het huis niet meer binnen!!! Het is verdorie toch ook zijn huis. !!!
Hij kan zijn eigen huis niet meer in en moet maar bij zijn moeder langs. Sorry maar dat vind ik niet normaal.
Het lijkt mij toch ook dat je gewoon je eigen geld kan pinnen als volwassen man en dat je niet je handje hoeft te gaan ophouden bij je vrouw om zakgeld te gaan vragen. Die dat dan zo te lezen nog zou weigeren ook.
Waar hij het geld aan heeft opgemaakt? Misschien om benzine / buskaartje te betalen om bij zijn moeder langs te gaan als hij zijn eigen huis niet meer in mag.
Om nieuwe kleding te kopen, desnoods om een biertje te drinken in de kroeg want ja met zo'n vrouw zou ik ook niet gezellig thuis gaan zitten.
Trouwens hoe vaak pint hij dat? Als je dat om de twee dagen pint is het veel ja. Maar twee keer in de maand zou niet onredelijk zijn.
Bovendien als zij vind dat er te weinig geld binnenkomt in het gezin dan laat ze haar handjes zelf maar eens wapperen en gaat op zoek naar werk. Je verschuilen achter ja maar ik ben depressief is wel erg makkelijk.
Ik ben degene die zijn schulden dus betaald. Ik ben degene die die geen kleding kan kopen voorzichzelf en voor mijn kinderen. Ik wil best wel gaan werken wat ik overigens deed voordat ik mijn kinderen had. En deze man leefde dus toen ook al van mijn geld. Ik laat hem dus in zijn waarde. Als hij een biertje wilt drinken mag ik dat toch ook. Maar er blijft voor mij dus niets meer over. En ik geef hem dus ook continu geld waar hij om liegt.
Hij geeft meer geld uit dan zijn eigen vrouw en zijn kinderen. En dat moet ik maar normaal vinden. Ik leen geld van mijn zus om de huur te betalen. Dat is zeker ook normaal.
En handje ophouden hij mag dat dus wel en ik niet. En ik vind dat dit zijn huis niet meer is omdat hij de huur niet eens wilt betalen. Laat hij maar wennen bij zijn moeders huis. Ik sta straks dus ook op straat met mijn kinderen als hij niet verandert.
zondag 23 maart 2008 om 16:16
quote:minny schreef op 23 maart 2008 @ 15:17:
Ik herken dit wel, mijn ex dronk veel en maakte veel geld op, vaak niet eens dat van zichzelf. Uit wanhoop heb ik een tweede rekening geopend, waar hij niks vanaf wist. Daar storte ik altijd een hoop geld op zodra het loon binnen was, om het apart te houden. Mijn geluk was dat ex te beroerd was om internetbankieren te leren en ik dat dus ook ongemerkt kon doen. Als hij al vroeg waarom er zo weinig op stond, dan zei ik dat de rekeningen hoog uitvielen.
Dit was overigens alleen mijn eigen rekening waar mijn eigen loon op gestort werd. En die tweede rekening stond uiteraard ook alleen op mijn naam.
Maar uiteindelijk is dit geen oplossing uiteraard, dus ik heb hem er uitgegooid. Bespaarde meteen een hele hoop centjes!Beste minny, dat was wel een moeilijke beslissing neem ik aan. Toch goed van je dat je hem eruit hebt gezet. Ik denk dat dat niet zonder slag of stoot ging.
Ik herken dit wel, mijn ex dronk veel en maakte veel geld op, vaak niet eens dat van zichzelf. Uit wanhoop heb ik een tweede rekening geopend, waar hij niks vanaf wist. Daar storte ik altijd een hoop geld op zodra het loon binnen was, om het apart te houden. Mijn geluk was dat ex te beroerd was om internetbankieren te leren en ik dat dus ook ongemerkt kon doen. Als hij al vroeg waarom er zo weinig op stond, dan zei ik dat de rekeningen hoog uitvielen.
Dit was overigens alleen mijn eigen rekening waar mijn eigen loon op gestort werd. En die tweede rekening stond uiteraard ook alleen op mijn naam.
Maar uiteindelijk is dit geen oplossing uiteraard, dus ik heb hem er uitgegooid. Bespaarde meteen een hele hoop centjes!Beste minny, dat was wel een moeilijke beslissing neem ik aan. Toch goed van je dat je hem eruit hebt gezet. Ik denk dat dat niet zonder slag of stoot ging.
zondag 23 maart 2008 om 16:20
quote:sterretje28 schreef op 23 maart 2008 @ 16:08:
[...]
..........
Ik sta straks dus ook op straat met mijn kinderen als hij niet verandert.
Dat veranderen van hem zie ik niet snel gebeuren, jij wel?
Dan kan je kiezen: wachten op straks, of kijken hoe je nu de situatie in eigen handen kan krijgen. Toch?
Het lijkt alsof je zelf de antwoorden op al je vragen al geeft in heel veel post, je luistert er alleen zelf niet naar.
[...]
..........
Ik sta straks dus ook op straat met mijn kinderen als hij niet verandert.
Dat veranderen van hem zie ik niet snel gebeuren, jij wel?
Dan kan je kiezen: wachten op straks, of kijken hoe je nu de situatie in eigen handen kan krijgen. Toch?
Het lijkt alsof je zelf de antwoorden op al je vragen al geeft in heel veel post, je luistert er alleen zelf niet naar.
zondag 23 maart 2008 om 16:21
quote:meds schreef op 23 maart 2008 @ 16:10:
Jij betaalt zijn schulden? Jullie zitten toch in de bijstand?
Ja ik bedoel ook dat ik de kinderbijslag en al de heffingen en al het overgebleven geld in zijn schulden steek. En ik schrijf de acceptgiro's uit. Anders gebeurt dat dus niet. Als er geld zou overblijven zouden we het eerlijk delen. maar aangezien er niets meer overblijft en we alleen boodschappen kunnen doen.
Ik heb dus ook geen geld over voor bus en treinkaartjes en andere dingen logisch. Dus ook geen kleding enz. om t e solliciteren en dus ook geen schoenen en kapper. En eigenlijk ook geen internet. Die zeggen we dus ook af.
Jij betaalt zijn schulden? Jullie zitten toch in de bijstand?
Ja ik bedoel ook dat ik de kinderbijslag en al de heffingen en al het overgebleven geld in zijn schulden steek. En ik schrijf de acceptgiro's uit. Anders gebeurt dat dus niet. Als er geld zou overblijven zouden we het eerlijk delen. maar aangezien er niets meer overblijft en we alleen boodschappen kunnen doen.
Ik heb dus ook geen geld over voor bus en treinkaartjes en andere dingen logisch. Dus ook geen kleding enz. om t e solliciteren en dus ook geen schoenen en kapper. En eigenlijk ook geen internet. Die zeggen we dus ook af.
zondag 23 maart 2008 om 16:21
Hallo Sterretje,
Zorgen om geld zijn stressfactor no. 1. En met een man die onverantwoordelijk gedrag toont als de jouwe, blijf je die stress houden.
Jij bent de enige die dit kan stoppen. Maar je man weet ook dat als je hem wegstuurt, hij toch altijd wel weer terug mag komen. Hoe dan ook.
Er zit geen echte consequentie aan jouw dreiging. En daarom draagt dit juist bij het het gevoel van onmacht en depressiviteit.
Hij is een volwassen man, heeft zelfs ook nog een hele mooie vluchtplaats (zijn mammie), dus hij kan zichzelf prima redden. Neem jij je verantwoording en zorg goed voor jezelf en je kinderen.
Als alleenstaande moeder kom je voor veel kortingen en voordelen in aanmerking. Dat is allemaal uit te zoeken.
Zoek de rust en duidelijkheid. Voor jezelf. En voor je gezin. Jouw man doet dat niet en gaat dat ook niet doen. Daar heeft hij al 8 jaar de tijd voor gehad.
Sterkte!
Zorgen om geld zijn stressfactor no. 1. En met een man die onverantwoordelijk gedrag toont als de jouwe, blijf je die stress houden.
Jij bent de enige die dit kan stoppen. Maar je man weet ook dat als je hem wegstuurt, hij toch altijd wel weer terug mag komen. Hoe dan ook.
Er zit geen echte consequentie aan jouw dreiging. En daarom draagt dit juist bij het het gevoel van onmacht en depressiviteit.
Hij is een volwassen man, heeft zelfs ook nog een hele mooie vluchtplaats (zijn mammie), dus hij kan zichzelf prima redden. Neem jij je verantwoording en zorg goed voor jezelf en je kinderen.
Als alleenstaande moeder kom je voor veel kortingen en voordelen in aanmerking. Dat is allemaal uit te zoeken.
Zoek de rust en duidelijkheid. Voor jezelf. En voor je gezin. Jouw man doet dat niet en gaat dat ook niet doen. Daar heeft hij al 8 jaar de tijd voor gehad.
Sterkte!
Everything you see I owe to spaghetti!
zondag 23 maart 2008 om 16:23
quote:sterretje28 schreef op 23 maart 2008 @ 16:16:
[...]
Beste minny, dat was wel een moeilijke beslissing neem ik aan. Toch goed van je dat je hem eruit hebt gezet. Ik denk dat dat niet zonder slag of stoot ging.Nee, niet echt. Ik heb hem uiteindelijk aan moeten geven om hem er uit te krijgen, wegens geweld. Maar anders had ik het ook niet geweten.
[...]
Beste minny, dat was wel een moeilijke beslissing neem ik aan. Toch goed van je dat je hem eruit hebt gezet. Ik denk dat dat niet zonder slag of stoot ging.Nee, niet echt. Ik heb hem uiteindelijk aan moeten geven om hem er uit te krijgen, wegens geweld. Maar anders had ik het ook niet geweten.
zondag 23 maart 2008 om 16:24
toevallig bij oprah deze week,over mensen die maar schulden blijven maken en dus blijven lenen en teren op andersmans zak!
de enige oplossing was,om niets helemaal niets meer te geven,anders houd je het probleem maafr in stand.
eens ben je dus begonnen om alles voor hem te betalen,en het probleem is nooit opgelost dus,je gaf hem geld uit schuldgevoel misschien omdat je het had en hij niet.maar je hielp hem helemaal niet ermee,nee nu heb je zelf ook een groot probleem je bent geeindigd op dezelvde plek als hij,je hebt ook nog alleen maar schulden en geen cent te makken,en hij hij gaat gewoon verder met hoe hij het gewend is,er zal altijd wel iemand zijn die hem helpt toch? zijn moeder of een instantie what ever,het probleem heeft zich alleen maar groter gemaakt,kijk naar wat er gebeurd is met jou! je doet niets meer met je dure studie bent deperesief geraakt door de jaren hee, ik denk dat meds een gevoellige snaar heeft geraakt,want wat er ook gebeurd is,alles kan je veranderen door het heft weer in eigen hand te nemen,en dat kost kracht moed en doorzettingsvermogen,en dat wens ik je toe!
de enige oplossing was,om niets helemaal niets meer te geven,anders houd je het probleem maafr in stand.
eens ben je dus begonnen om alles voor hem te betalen,en het probleem is nooit opgelost dus,je gaf hem geld uit schuldgevoel misschien omdat je het had en hij niet.maar je hielp hem helemaal niet ermee,nee nu heb je zelf ook een groot probleem je bent geeindigd op dezelvde plek als hij,je hebt ook nog alleen maar schulden en geen cent te makken,en hij hij gaat gewoon verder met hoe hij het gewend is,er zal altijd wel iemand zijn die hem helpt toch? zijn moeder of een instantie what ever,het probleem heeft zich alleen maar groter gemaakt,kijk naar wat er gebeurd is met jou! je doet niets meer met je dure studie bent deperesief geraakt door de jaren hee, ik denk dat meds een gevoellige snaar heeft geraakt,want wat er ook gebeurd is,alles kan je veranderen door het heft weer in eigen hand te nemen,en dat kost kracht moed en doorzettingsvermogen,en dat wens ik je toe!
zondag 23 maart 2008 om 16:24
quote:meds schreef op 23 maart 2008 @ 16:04:
Hoi Sterretje, Ik heb eerder op je gereageerd bij psyche en ook een aantal anderen hebben daar goede dingen gezegd, jammer dat je daar niet meer op reageert.
Op psyche zei je dat je een HBO opleiding had en makkelijk werk zou kunnen vinden maar dat je daar te depressief voor bent. Nu lees ik dat je alle verantwoordelijkheid voor jou ellende neerlegt bij je man. Maar jij hebt zelf besloten om met deze man te trouwen en kinderen met hem te krijgen. Je bent zelf helemaal verantwoordelijk voor de situatie. Dat is misschien niet leuk om te realiseren, maar er is ook goed nieuws. Dat betekent dat je ook zelf het heft in handen kan nemen om hieruit te komen. De eerste stap is werk zoeken zodat jij baas bent over je eigen geld en niet meer afhankelijk bent van de sociale dienst en de rare uitspattingen van je man. Dat hoeft geen fulltime baan te zijn zodat je daarnaast tijd hebt voor je kinderen en om aan je depressie te werken.
Als deze stappen niet voldoende zijn en je niet meer van je man houdt dat lijkt en scheiding me de volgende stap.
Dus niet meer zeuren maar aan de slag!Kan niet anders dan het hier roerend mee eens zijn.
Hoi Sterretje, Ik heb eerder op je gereageerd bij psyche en ook een aantal anderen hebben daar goede dingen gezegd, jammer dat je daar niet meer op reageert.
Op psyche zei je dat je een HBO opleiding had en makkelijk werk zou kunnen vinden maar dat je daar te depressief voor bent. Nu lees ik dat je alle verantwoordelijkheid voor jou ellende neerlegt bij je man. Maar jij hebt zelf besloten om met deze man te trouwen en kinderen met hem te krijgen. Je bent zelf helemaal verantwoordelijk voor de situatie. Dat is misschien niet leuk om te realiseren, maar er is ook goed nieuws. Dat betekent dat je ook zelf het heft in handen kan nemen om hieruit te komen. De eerste stap is werk zoeken zodat jij baas bent over je eigen geld en niet meer afhankelijk bent van de sociale dienst en de rare uitspattingen van je man. Dat hoeft geen fulltime baan te zijn zodat je daarnaast tijd hebt voor je kinderen en om aan je depressie te werken.
Als deze stappen niet voldoende zijn en je niet meer van je man houdt dat lijkt en scheiding me de volgende stap.
Dus niet meer zeuren maar aan de slag!Kan niet anders dan het hier roerend mee eens zijn.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 23 maart 2008 om 16:27
quote:sterretje28 schreef op 23 maart 2008 @ 15:54:
[...]
Dat heeft hij al gedaan. Dat zag ik op zijn bankafschrift wat hij dus had verstopt. Hij gaf mij het pasje en zei pin het overige geld maar eraf. er stond er maar 200 euro op. Hij pinde 150 af. Gaf mij 50 euro. Ik dacht dat er dus wat op de bank stond. Dus niets meer. En hij gaf mij dus 50 euro. Er staat er nog maar 50 op.Meteen er af halen. Wanneer komt je volgende uitkering? Misschien niet echt netjes...maar stel dat hij de pas nog heeft... als je de bank belt met de mededeling dat je zijn pas kwijt bent dan blokkeren ze 'm meestal. Of...als je iemand anders laat bellen dat hij/zij die pas gevonden heeft. Tweede optie is de beste. Moet je alleen wel het pasnummer weten. Maar die is te achterhalen via het bankafschrift als je kijkt met welke pas gepint is.
Ik moet er wel even bij vermelden dat ik dit nooit gedaan heb zelf, want eigenlijk is het niet echt de manier he? Maar ja...als dit nodig is om je kinderen van voedsel te voorzien!
[...]
Dat heeft hij al gedaan. Dat zag ik op zijn bankafschrift wat hij dus had verstopt. Hij gaf mij het pasje en zei pin het overige geld maar eraf. er stond er maar 200 euro op. Hij pinde 150 af. Gaf mij 50 euro. Ik dacht dat er dus wat op de bank stond. Dus niets meer. En hij gaf mij dus 50 euro. Er staat er nog maar 50 op.Meteen er af halen. Wanneer komt je volgende uitkering? Misschien niet echt netjes...maar stel dat hij de pas nog heeft... als je de bank belt met de mededeling dat je zijn pas kwijt bent dan blokkeren ze 'm meestal. Of...als je iemand anders laat bellen dat hij/zij die pas gevonden heeft. Tweede optie is de beste. Moet je alleen wel het pasnummer weten. Maar die is te achterhalen via het bankafschrift als je kijkt met welke pas gepint is.
Ik moet er wel even bij vermelden dat ik dit nooit gedaan heb zelf, want eigenlijk is het niet echt de manier he? Maar ja...als dit nodig is om je kinderen van voedsel te voorzien!
zondag 23 maart 2008 om 16:54
quote:sterretje28 schreef op 23 maart 2008 @ 16:08:
[...]
Ik ben degene die zijn schulden dus betaald. Ik ben degene die die geen kleding kan kopen voorzichzelf en voor mijn kinderen. Ik wil best wel gaan werken wat ik overigens deed voordat ik mijn kinderen had. En deze man leefde dus toen ook al van mijn geld.
Het valt me op dat je zelf ook veel aan deze situatie bijdraagt! Jij houdt hem de hand boven het hoofd door net te doen alsof er niets aan de hand is naar de buitenwereld toe. Jij betaalt zijn schulden. Jij laat hem van jouw geld leven...
Ik laat hem dus in zijn waarde.
Nee, jij stelt hem in staat om zich vreselijk onverantwoordelijk te gedragen. Jij laat hem er namelijk mee weg komen. Jij zorgt dat er toch te eten is. Jij zorgt ervoor dat er toch een dak boven zijn hoofd is. Jij regelt alles voor hem en lost zijn problemen voor hem op. En hij vind dat kennelijk wel makkelijk...
Als hij een biertje wilt drinken mag ik dat toch ook. Maar er blijft voor mij dus niets meer over. En ik geef hem dus ook continu geld waar hij om liegt.
I rest my case...
Hij geeft meer geld uit dan zijn eigen vrouw en zijn kinderen. En dat moet ik maar normaal vinden. Ik leen geld van mijn zus om de huur te betalen. Dat is zeker ook normaal.
En handje ophouden hij mag dat dus wel en ik niet. En ik vind dat dit zijn huis niet meer is omdat hij de huur niet eens wilt betalen. Laat hij maar wennen bij zijn moeders huis. Ik sta straks dus ook op straat met mijn kinderen als hij niet verandert.Ik wil jou niet de schuld geven van zijn wangedrag. Maar feit is wel dat hij daar mee door kan gaan omdat hij er geen consequenties van voelt. Gooi hem de deur uit en ga zelf weer aan het werk. Sociale contacten opdoen buiten internet om, lukt namelijk ook prima in een werkomgeving. Het geeft je de ruimte om de deur uit te komen, even ergens anders aan te denken en om extra geld te verdienen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat jouw depressie voor een groot deel komt door je thuissituatie. En daar kun je aan werken door die situatie heel drastisch te veranderen. Kom op voor jezelf en laat je leven niet regeren door een man die dat gewoon niet waard is...
[...]
Ik ben degene die zijn schulden dus betaald. Ik ben degene die die geen kleding kan kopen voorzichzelf en voor mijn kinderen. Ik wil best wel gaan werken wat ik overigens deed voordat ik mijn kinderen had. En deze man leefde dus toen ook al van mijn geld.
Het valt me op dat je zelf ook veel aan deze situatie bijdraagt! Jij houdt hem de hand boven het hoofd door net te doen alsof er niets aan de hand is naar de buitenwereld toe. Jij betaalt zijn schulden. Jij laat hem van jouw geld leven...
Ik laat hem dus in zijn waarde.
Nee, jij stelt hem in staat om zich vreselijk onverantwoordelijk te gedragen. Jij laat hem er namelijk mee weg komen. Jij zorgt dat er toch te eten is. Jij zorgt ervoor dat er toch een dak boven zijn hoofd is. Jij regelt alles voor hem en lost zijn problemen voor hem op. En hij vind dat kennelijk wel makkelijk...
Als hij een biertje wilt drinken mag ik dat toch ook. Maar er blijft voor mij dus niets meer over. En ik geef hem dus ook continu geld waar hij om liegt.
I rest my case...
Hij geeft meer geld uit dan zijn eigen vrouw en zijn kinderen. En dat moet ik maar normaal vinden. Ik leen geld van mijn zus om de huur te betalen. Dat is zeker ook normaal.
En handje ophouden hij mag dat dus wel en ik niet. En ik vind dat dit zijn huis niet meer is omdat hij de huur niet eens wilt betalen. Laat hij maar wennen bij zijn moeders huis. Ik sta straks dus ook op straat met mijn kinderen als hij niet verandert.Ik wil jou niet de schuld geven van zijn wangedrag. Maar feit is wel dat hij daar mee door kan gaan omdat hij er geen consequenties van voelt. Gooi hem de deur uit en ga zelf weer aan het werk. Sociale contacten opdoen buiten internet om, lukt namelijk ook prima in een werkomgeving. Het geeft je de ruimte om de deur uit te komen, even ergens anders aan te denken en om extra geld te verdienen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat jouw depressie voor een groot deel komt door je thuissituatie. En daar kun je aan werken door die situatie heel drastisch te veranderen. Kom op voor jezelf en laat je leven niet regeren door een man die dat gewoon niet waard is...
zondag 23 maart 2008 om 17:02
Nou meiden bedankt voor jullie woorden. Het komt wel hard aan en ik krijg tranen in mijn ogen en zelfs mijn hart doet pijn. En ik weet dat het ook aanstellerij is wat ik doe...Ik kan sterker zijn dan nu en een beter leven lijden. Ik wil ook sterker zijn en me niet meer schamen en verstoppen.
Mijn man heeft mij ingeprent dat ik egoistisch ben ik mag wel werken maar moet mijn kinderen zelf van school halen en oppas regelen.
je zou mijn huis moeten zien....Mijn dochter van 3 slaapt op een babybed. Ik slaap op een matras op de grond. Ik heb geen kasten. mijn wasautomaat is defect.
Alles moeten we eigenlijk samen doen. Maar dat lukt niet eens. zelfs naar de uitkering gaan we apart. Zeuren.......een schreeuw naar hulp. Ik weet dat ik het zelf moet doen. Waar ga ik in godsnaam beginnen. Het ergste is dat de uitkeringsinstanties het ook hebben gehad. Mijn man wilt daar ook niet meewerken en we zijn 2 maanden gekort. En nu dreigen ze hem wegens niet meewerken de uitkering te stoppen. Het is een zooi.....geworden.
Ik denk dat ik niet tot een oplossing kan komen maar gewoon wegmoet....hoe dan ook ..ik kom steeds hierop uit, bedankt meiden voor jullie mening......
Mijn man heeft mij ingeprent dat ik egoistisch ben ik mag wel werken maar moet mijn kinderen zelf van school halen en oppas regelen.
je zou mijn huis moeten zien....Mijn dochter van 3 slaapt op een babybed. Ik slaap op een matras op de grond. Ik heb geen kasten. mijn wasautomaat is defect.
Alles moeten we eigenlijk samen doen. Maar dat lukt niet eens. zelfs naar de uitkering gaan we apart. Zeuren.......een schreeuw naar hulp. Ik weet dat ik het zelf moet doen. Waar ga ik in godsnaam beginnen. Het ergste is dat de uitkeringsinstanties het ook hebben gehad. Mijn man wilt daar ook niet meewerken en we zijn 2 maanden gekort. En nu dreigen ze hem wegens niet meewerken de uitkering te stoppen. Het is een zooi.....geworden.
Ik denk dat ik niet tot een oplossing kan komen maar gewoon wegmoet....hoe dan ook ..ik kom steeds hierop uit, bedankt meiden voor jullie mening......
