Oproep voor vrouwen met vriend met kinderen deel 6

quote: Sue-ellen75 reageerde





quote: treuzeltje reageerde



Het lijkt mij echt verschrikkelijk dat zo'n vrouw oo een rol krijgt in het leven van kinderen. Zoals jullie misschien hebben kunnen lezen op een ander topic heeft mijn man mij ook bedrogen. Ik werd letterlijk ziek van de gedachte dat als hij bij mij weg zou gaan voor haar, zij mijn kinderen onder de hoede zou nemen op de dagen dat hij voor ze zou zorgen. .



Ik begrijp hierdoor je postings wel wat beter, maar je geeft eigenlijk gelijk aan waarom ik vaak moeite heb met de gescheiden moeders....in jouw zinnen die ik roze heb gemaakt staat alleen maar ik, ik, ik. Nergens over hoe het voor het kind of kinderen is. En is dat niet het belangrijkste??? Misschien iets om over na te denken? Meid ik heb niet anders gedaan de afgelopen maanden. Ik hoop dat ik het anders zou doen, mocht ik ooit in die positie komen. Heb zelfs mijn ouders en vriendinnen gevraagd me te waarschuwen als ik me zou misdragen op dat gebied.





Er staat overal "ik" omdat ik me verplaats in de schoenen van de "ex". Tuurlijk is het belang van de kinderen het allerbelangrijkste.



Het ging mij erom duidelijk te maken dat ik die gevoelens heel goed kan begrijpen omdat ik het zelf bijna heb meegemaakt. Het eerste wat door me heen schoot toen mijn man en ik na "de ontdekking" er over nadachten uit elkaar te gaan was: "Hoe vertellen we dit aan de kinderen"? Mijn eigen verdriet ging toen echt naar de achtergrond. Ik was alleen maar met die kleine mensjes bezig hoor.



En dat is in het geval van de vader soms ver te zoeken. Hoe vaak verhuist de vader niet van het zijn eigen huis naar het huis van zijn nieuwe liefde? Wordt er dan rekening gehouden met de gevoelens van de kinderen? Die worden dan toch ook van de een op andere dag geconfronteerd met de vriendin van hun vader. Iets waar ze volgens mij in dat stadium nog helemaal niet op zitten te wachten.

Zie je wat je doet?????  Je begint met een uitleg waarom gescheiden vrouwen dingen doen of voelen en daarna komt er meteen een sneer naar de vaders die weggaan. Ik ga niet iedere keer weerleggen waarom het niet zo zit, maar wil je nog graag een keer wijzen op je manier van reageren. Ik reageer niet op iemand persoonlijk, maar in het algemeen, en ik beantwoord zoals ik het ervaar. Dat dat niet overeenkomt met jouw situatie daar kan ik niks aan doen. En dat is in mijn ogen behoorlijk ingegeven door je persoonlijke ervaringen. Ja, logisch toch? Je bent immers een bedrogen vrouw en stond er bijna alleen voor. En dus lijkt het er in iedere posting van je op dat je 'de mannen' nog lang niet vergeven hebt. Maar goed, dat is mijn interpretatie. En net zoals ik het niet eens was met jou interpretatie ivm mijn woede hoef jij het hiermee ook niet eens te zijn.

Agree to disagree noemen ze dat :P Mij best hoor!



En je voorbeeld over het scheiden van de eigen ouders......nee, dat is niet leuk, maar het is wel hun leven. En dus hun keuze. En ja, ik wil eigenlijk alleen maar dat ze gelukkig zijn, of ze dat nou met of zonder elkaar zijn, dat is voor mij het belangrijkste. In onze situatie ligt dat iets anders, ik ben nl. al een volwassen vrouw die de implicaties van een scheiding kan overzien, het kind van mijn man was 1 toen zijn ouders uit elkaar gingen, die heeft niet eens meer een herinnering aan papa en mama samen. Die heeft helaas alleen maar herinneringen van een ruziende moeder tegenover zijn vader :(.



En een tijdslimiet? Al ben je 100 jaar verdrietig, dat moet je lekker zelf weten. Daar heb je dan voornamelijk jezelf mee omdat je door dat verdriet ook niet verder kunt of gaat. Maar je gedrag (en mensen om je heen, waaronder je kinderen) hoeven daar toch niet onder te blijven lijden??

(Liv, mooi verwoord!!)



En over dat begrip op kunnen brengen voor elkaar....nogmaals, ik denk dat er bij de 'nieuwe vrouwen' vaak wel begrip is voor de ex maar andersom niet. En als die situatie zo blijft verdwijnt het begrip bij de nieuwe vrouw ook.

@ Treuzeltje, kon jij begrip opbrengen voor de vrouw waar je man je mee bedrogen heeft? Of moest zij jou maar begrijpen???? Nou, nee ik had en heb nog steeds geen begrip, waarom zou ik? Ze is zelf ook getrouwd en heeft bewust geprobeerd ons en haar eigen huwelijk kapot te maken, ook terwijl mijn man al vanaf het begin af aan duidelijk had aangegeven dat het nooit meer zou kunnen worden en zelfs toen het al over was tussen hun. Ze ging hem en mij zelfs stalken, heeft mij zelfs fysiek aangevallen. Dus van begrip naar haar toe is geen sprake!



Ik ben namelijk van mening dat je van een gebonden man af blijft. Laat hem eerst de zaakjes thuis maar regelen voordat hij een nieuwe relatie begint. Uit respect voor zijn vrouw, maar ook uit respect naar zijn kinderen. Ik vind dat een kwestie van normen en waarden. Maar jammer genoeg denkt niet iedereen er zo over......



Beetje, dat boek ga ik toch eens lezen :D

Zie je wat je doet?????  Je begint met een uitleg waarom gescheiden vrouwen dingen doen of voelen en daarna komt er meteen een sneer naar de vaders die weggaan. Ik ga niet iedere keer weerleggen waarom het niet zo zit, maar wil je nog graag een keer wijzen op je manier van reageren. Ik reageer niet op iemand persoonlijk, maar in het algemeen, en ik beantwoord zoals ik het ervaar. Dat dat niet overeenkomt met jouw situatie daar kan ik niks aan doen. En dat is in mijn ogen behoorlijk ingegeven door je persoonlijke ervaringen. Ja, logisch toch? Je bent immers een bedrogen vrouw en stond er bijna alleen voor. En dus lijkt het er in iedere posting van je op dat je 'de mannen' nog lang niet vergeven hebt. Maar goed, dat is mijn interpretatie. En net zoals ik het niet eens was met jou interpretatie ivm mijn woede hoef jij het hiermee ook niet eens te zijn.

Agree to disagree noemen ze dat :P Mij best hoor!



En je voorbeeld over het scheiden van de eigen ouders......nee, dat is niet leuk, maar het is wel hun leven. En dus hun keuze. En ja, ik wil eigenlijk alleen maar dat ze gelukkig zijn, of ze dat nou met of zonder elkaar zijn, dat is voor mij het belangrijkste. In onze situatie ligt dat iets anders, ik ben nl. al een volwassen vrouw die de implicaties van een scheiding kan overzien, het kind van mijn man was 1 toen zijn ouders uit elkaar gingen, die heeft niet eens meer een herinnering aan papa en mama samen. Die heeft helaas alleen maar herinneringen van een ruziende moeder tegenover zijn vader :(.



En een tijdslimiet? Al ben je 100 jaar verdrietig, dat moet je lekker zelf weten. Daar heb je dan voornamelijk jezelf mee omdat je door dat verdriet ook niet verder kunt of gaat. Maar je gedrag (en mensen om je heen, waaronder je kinderen) hoeven daar toch niet onder te blijven lijden??

(Liv, mooi verwoord!!)



En over dat begrip op kunnen brengen voor elkaar....nogmaals, ik denk dat er bij de 'nieuwe vrouwen' vaak wel begrip is voor de ex maar andersom niet. En als die situatie zo blijft verdwijnt het begrip bij de nieuwe vrouw ook.

@ Treuzeltje, kon jij begrip opbrengen voor de vrouw waar je man je mee bedrogen heeft? Of moest zij jou maar begrijpen???? Nou, nee ik had en heb nog steeds geen begrip, waarom zou ik? Ze is zelf ook getrouwd en heeft bewust geprobeerd ons en haar eigen huwelijk kapot te maken, ook terwijl mijn man al vanaf het begin af aan duidelijk had aangegeven dat het nooit meer zou kunnen worden en zelfs toen het al over was tussen hun. Ze ging hem en mij zelfs stalken, heeft mij zelfs fysiek aangevallen. Dus van begrip naar haar toe is geen sprake!



Ik ben namelijk van mening dat je van een gebonden man af blijft. Laat hem eerst de zaakjes thuis maar regelen voordat hij een nieuwe relatie begint. Uit respect voor zijn vrouw, maar ook uit respect naar zijn kinderen. Ik vind dat een kwestie van normen en waarden. Maar jammer genoeg denkt niet iedereen er zo over......



Beetje, dat boek ga ik toch eens lezen :D

Zij is zielig, zij is verlaten door haar man, zij heeft weinig centjes om rond van te komen en zij WIL HAAR VENT TERUG!

Allemaal interessante verhalen hoor...maar wat doe je nu als ex gewoon al drie jaar d'r hakken in het zand zet? Alles moet op haar manier of anders mag er niets!

Weet je treuzel, praten tot je een ons weegt, verandert bij sommige exen niets aan hun houding, dan kun je nog eerder tegen een boom praten, is de waarschijnlijkheid groter dat je antwoord krijgt en dat er iets verandert.



Van de partners hier op de groep, zijn het mannen die stuk voor stuk heel veel slikken om toch nog hun eigen kinderen te mogen zien, bv. eranma'man alleen bij zijn ex zijn kinderen mag zien. Mijn vriend alleen als ik in het buitenland ben (wat nu het geval is) anders?



anders houdt de moeder doodleuk het kind bij de vader weg en dat lijkt me niet het beste voor het kind om dan me zo'n wraakzuchtige persoon op te groeien,want die doet dan gewoon hetzelfde (emotionele chantage) met haar eigen kinderen.

Treuzeltje,



Met alle respect, ik begin me langzaam af te vragen wat jouw bijdragen op dit topic nog toevoegen.



Het topic is bedoeld om te discussiëren over alle aspecten waar mensen mee te maken hebben op het moment dat er een relatie ontstaat waarbij kinderen in het spel zijn. Jij hebt geen vriend met kids uit een vorige relatie en bent ook niet een moeder met een ex met een vriendin. Je bent wel een bedrogen vrouw met kinderen en je hebt iets dichtbij zien komen wat je kunt missen als kiespijn. Kan ik allemaal begrijpen. Kan me je verdriet over het vreemdgaan van je man ook goed voorstellen. Maar op dit topic ben ik er wel klaar mee. Er zijn genoeg andere topics waar je je verdriet over zijn bedrog kwijt kunt. Hier denk ik dat jouw klaagmuur wat dat betreft over is.



Je bent van harte welkom om mee te praten in een constructieve discussie over stiefouderschap en samengestelde gezinnen. Maar laat in deze discussie het hele verwijtende over vreemdgaan en dergelijke alsjeblieft los. We hebben je gehoord, we leven met je mee en voor de rest wil ik hier wel weer over tot de orde van de dag.



Dus, Treuzel, als je dat los kunt laten en nog constructief kunt meepraten graag. Kun je dat niet, ook goed, maar dan op een ander topic.



Smollie

 Ik reageer niet op iemand persoonlijk, maar in het algemeen, en ik beantwoord zoals ik het ervaar. Dat dat niet overeenkomt met jouw situatie daar kan ik niks aan doen.  Nee, deed je dat  maar, nu werd het  weer een algemene aanval op 'vaders'. Het  gaat  mij niet  om  mijn situatie of over wiens situatie dan ook, ik probeer alleen op te merken dat jouw insteek richting vaders wel erg negatief is.'En dat is in mijn ogen behoorlijk ingegeven door je persoonlijke ervaringen. Ja, logisch toch? Tuurlijk is dat  logisch, maar omdat  jij nu een slechte ervaring hebt  gehad met  je man, wil d at  niet  zeggen dat  alle vaders dus maar slecht  zijn toch?Je bent immers een bedrogen vrouw en stond er bijna alleen voor. En dus lijkt het er in iedere posting van je op dat je 'de mannen' nog lang niet vergeven hebt. Maar goed, dat is mijn interpretatie. En net zoals ik het niet eens was met jou interpretatie ivm mijn woede hoef jij het hiermee ook niet eens te zijn.

Agree to disagree noemen ze dat :P Mij best hoor! Geweldig :D



@ Treuzeltje, kon jij begrip opbrengen voor de vrouw waar je man je mee bedrogen heeft? Of moest zij jou maar begrijpen???? Nou, nee ik had en heb nog steeds geen begrip, waarom zou ik? Ze is zelf ook getrouwd en heeft bewust geprobeerd ons en haar eigen huwelijk kapot te maken, ook terwijl mijn man al vanaf het begin af aan duidelijk had aangegeven dat het nooit meer zou kunnen worden en zelfs toen het al over was tussen hun. Ze ging hem en mij zelfs stalken, heeft mij zelfs fysiek aangevallen. Dus van begrip naar haar toe is geen sprake!  Dus als het  fout  was gegaan had  jij ws. geen enkel begrip voor haar op  kunnen brengen. Waarom zou zij jou dan wel moeten begrijpen?  En ik snap  best  dat  als iemand je fysiek aanvalt  je daar geen begrip voor op  kunt  brengen......toevallig heeft  hex van mijn man mij ook fysiek aangevallen, dus heb ik ook een goede reden om geen begrip voor haar op te brengen toch :P



Ik ben namelijk van mening dat je van een gebonden man af blijft. Laat hem eerst de zaakjes thuis maar regelen voordat hij een nieuwe relatie begint. Uit respect voor zijn vrouw, maar ook uit respect naar zijn kinderen. Ik vind dat een kwestie van normen en waarden. Maar jammer genoeg denkt niet iedereen er zo over......En ik ben van mening dat dat de zaak van de gebonden man is, niet die van de andere vrouw. En dat zij ook getrouwd is, dat is het pakkie aan van haar man, ook niet van jou. Degene met een relatie is verantwoordelijk voor de eerlijkheid richting zijn of haar partner, niemand anders.

Ik denk dat Smollie wat dat betreft wel een punt heeft, jij kunt alleen maar praten over hoe je denkt dat het zou zijn en hebt er geen persoonlijke ervaring mee. Dat maakt een discussie of gesprek wat lastiger, omdat wij allemaal wel die persoonlijke ervaring hebben. En wat mij betreft ben je meer dan welkom om mee te blijven praten hier, maar dan niet meer met als insteek dat je man je bedrogen heeft en dus de mannen wel slecht zijn. Dat hoor je mij niet zeggen dat alle mannen slecht zijn, er zitten wel slechte tussen, net als er slechte stiefouders zijn en slechte ex-vrouwen. Dit is namelijk wat ik je op subtiele wijze al duidelijk had proberen te maken....telkens het negatieve van mannen als uitgangspunt nemen werkt hier niet zo lekker denk ik :P Nee, want julie hebben allemaal 1 ding gemeen met elkaar het ligt altijd aan zijn ex, bij geen van jullie heeft de man ook zijn fouten... kom nou toch....



Sue

quote: Sue-ellen75 reageerde



Ik denk dat Smollie wat dat betreft wel een punt heeft, jij kunt alleen maar praten over hoe je denkt dat het zou zijn en hebt er geen persoonlijke ervaring mee. Dat maakt een discussie of gesprek wat lastiger, omdat wij allemaal wel die persoonlijke ervaring hebben. En wat mij betreft ben je meer dan welkom om mee te blijven praten hier, maar dan niet meer met als insteek dat je man je bedrogen heeft en dus de mannen wel slecht zijn. Dat hoor je mij niet zeggen dat alle mannen slecht zijn, er zitten wel slechte tussen, net als er slechte stiefouders zijn en slechte ex-vrouwen. Dit is namelijk wat ik je op subtiele wijze al duidelijk had proberen te maken....telkens het negatieve van mannen als uitgangspunt nemen werkt hier niet zo lekker denk ik :P Nee, want julie hebben allemaal 1 ding gemeen met elkaar het ligt altijd aan zijn ex, bij geen van jullie heeft de man ook zijn fouten... kom nou toch....



Sue

Het is heel duidelijk hoor. Dit is jullie topic, en jullie mannen hebben helemaal niks verkeerd gedaan, zij zijn het slachtoffer van hun hele slecht ex-vrouwen. Dat sommige hier niet openstaan dat er ook een andere zijde is aan het verhaal is gewoon jammer. Zoiets begrijp je denk ik alleen maar als je zelf een keer de andere kant meemaakt.

quote: Sue-ellen75 reageerde



Ik denk dat Smollie wat dat betreft wel een punt heeft, jij kunt alleen maar praten over hoe je denkt dat het zou zijn en hebt er geen persoonlijke ervaring mee. Dat maakt een discussie of gesprek wat lastiger, omdat wij allemaal wel die persoonlijke ervaring hebben. En wat mij betreft ben je meer dan welkom om mee te blijven praten hier, maar dan niet meer met als insteek dat je man je bedrogen heeft en dus de mannen wel slecht zijn. Dat hoor je mij niet zeggen dat alle mannen slecht zijn, er zitten wel slechte tussen, net als er slechte stiefouders zijn en slechte ex-vrouwen. Dit is namelijk wat ik je op subtiele wijze al duidelijk had proberen te maken....telkens het negatieve van mannen als uitgangspunt nemen werkt hier niet zo lekker denk ik :P Nee, want julie hebben allemaal 1 ding gemeen met elkaar het ligt altijd aan zijn ex, bij geen van jullie heeft de man ook zijn fouten... kom nou toch....



Sue

Het is heel duidelijk hoor. Dit is jullie topic, en jullie mannen hebben helemaal niks verkeerd gedaan, zij zijn het slachtoffer van hun hele slecht ex-vrouwen. Dat sommige hier niet openstaan dat er ook een andere zijde is aan het verhaal is gewoon jammer. Zoiets begrijp je denk ik alleen maar als je zelf een keer de andere kant meemaakt.

Volgens mij heb ik niet respectloos gereageerd. Kritisch, soms ironisch, dat geef ik toe, maar respectloos, dacht het niet hoor. Ik praat in ieder geval niet over de hexen, wat jullie wel doen, dat vind ik wel een beetje respectloos trouwens. En als ik dan een sneer naar de mannen geef, vallen jullie allemaal over me heen. Hoe heet dat ook al weer? Discusieren?



Ik heb misschien geen persoonlijke ervaring, gelukkig niet, maar twee hele goede vriendinnen zitten in dezelfde situatie als jullie, waar ik veel van hoor en zie en waar ik veel mee praat. Ik zie hun goede dingen, maar ik zie ook waar ze de fout in gaan. Net als bij de ex-vrouwen trouwens. En net als alle (bio)ouders trouwens.



Ik dacht dat het op een forum juist de bedoeling was om te discusseren en  soms met mensen die het niet met elkaar eens zijn, of met mensen die andere ervaringen hebben. Niks mis mee zou ik denken. Nee niks mis mee idd, wij wijzen jou namelijk op een mogelijke andere kant, maar die wil jij niet horen. Jij blijft hameren op de zielige verlaten vrouw, en de klootzak van een ex-man en trut van een neiuwe vriendin.



Nu dan echt einde discussie.....

Dappere poging Dolfijn, maar Treuzel heeft haar discussie hier gesloten. Ik ben het overigens volledig met je eens.