Oproep voor vrouwen met vriend met kinderen deel 6

Ik vind het mooi dat je zulke idealistische gedchten hebt, maar de realiteit is soms anders. Heeft Beetje niet vandaag of gisteren gepost dat haar vriend dolgraag co-ouderschap wil maar dat de ex dit niet toestaat? Maar hoe is die slecht verstandhouding tussen de twee ontstaan? Is er genoeg moeite gedaan om er iets aan te veranderen?





er is nu geen slechte verstandhouding tussen ons.. Ik kan het hel goed vinden met haar, bespreken van alles over de kids.. ja in het begin was het slecht.. heeft anderhalf jaar geduurd.. en wat zegt zij nu??? co ouderschap?? over mijn lijk.. Ik heb gekozen om moeder te worden... uuhm hoe goed ik het ook met haar kan vinden .. zo belachelijk vindt ik ook haar uitspraak hierover...

Maar het laatste woord is hier ook nog niet over gesproken. vandaar dat ik reageer op dat ze het zo zwaar heeft met drie kids. HEY.. de oplossing ligt er hoor.. jij wilt het alleen niet.. ze heeft het prima voor elkaar.. leuk huissie.. leuke vriend.. maar de kinderen om en om... no way voor haar!! en geen rechter die tegn haar zal beslissen..

Nogmaals ik heb haar nooit zwart gemaakt oid.. maar wat co ouderschap betreft en haar soms zielige gedrag gaan er bij mij niet in...

Op de opmerking ingeruild voor een jonger exemplaar.. hmm.. als je relatie goed is gebeurd zoiets niet of ze nou jonger is of niet... Ik ben een stuk jonger (7 jaar)dat klopt maar wijzer en verder dan zijn ex.. Als er problemen zijn qua gedrag van de oudste belt ze vaak met de vraag hoe ze erme om moet gaan.. wat ik dus zou doen.. de opmerking van haar dat ze zich geen betere 2e moeder kan wensen is zeer vleiend.. maar de kids hebben maar 1 vader en 1 moeder.. helaas is de vader hoe graag hij ze ook vaker wil zien.. de moeder heeft hierin de macht..

Eranma, ik vind echt dat je vriend op zijn strepen moet gaan staan! Ook jij verdiend jou plek naast hem en ex moet dat ook respecteren, zeker nu jullie al zolang samen zijn. Eens zal er toch een doorbraak moeten komen in haar gedrag, dan kan de confontatie beter nu zijn dan later. Je hebt al veel te lang aan de zijlijn gestaan.:(. Maar wat wil je dan? Dat zij jou accepteert als nieuwe liefde van haar ex? Had jij respect voor haar als toen ze nog getrouwd waren? Of wil je dat zij samen een goede omgang regelt? Dat is toch de verantwoordelijkheid van je vriend? Hij moet zelf de problemen met haar oplossen, daar sta jij toch helemaal buiten? Hij heeft een verleden met haar, als hij dat niet kan of wil regelen zegt dat toch genoeg over hem.



Mijn vriend heeft de kleine 1 van de eerste keren dat hij haar weer mocht zien, meteen stiekem naar mij toe meegenomen en ex flipte 3 keer in de rondte. Klein wist dat ze niet mocht komen bij mij, maar zei tegen mijn vriend dat hij niks tegen mama mocht zeggen. Ze wilde wel graag weer bij mij komen. Mijn vriend heeft het zelf eerlijk gezegd tegen ex. Daarna heeft hij de kleine maanden niet gezien. Hier begrijp ik dus geen snars van. Hij gaat er mee akkoord dat hij het kind mee krijgt onder de voorwaarde dat hij het niet mee mag nemen naar jou. Dat slaat toch nergens op. Hij zou gewoon moeten zeggen: ik neem mijn kind mee en jij hebt niets te zeggen over waar ik met het kind naartoe ga! Logisch dat zijn ex nijdig is. Al is haar eis nog zo krom, je moet er niet eerst mee akkoord gaan en dan gaan liegen en dan tegen de kleine zeggen dat die niks mag zeggen. Dat is echt om problemen vragen toch?



Wat ik belangrijk vond is dat mijn vriend zich altijd sterk heeft gemaakt voor onze relatie. Ex probeerde hem altijd te laten kiezen tussen kind en mij. Hij had mij boven ex verkozen, maar ze probeerde via haar kind mijn vriend eigenlijk weer voor haar te laten kiezen. Puur eigenbelang! Een man is daar toch zelf bij, die laat zich toch in zo'n positie drukken.



Hij zei dat zowel ik als dochter in zijn leven horen en anders niet. Het is geen keuze.



Als mijn vriend mij was afgevallen en niet voor mij was opgekomen, dan had ik weinig toekomst gezien in mijn relatie met hem. Eranma, ook jij hebt recht op jou plekje! Hij bouwt toch zeker een relatie met jou op?? Jij moet ook voor jezelf opkomen en kiezen voor jou geluk, niemand anders zal dat voor je doen. Je hoeft je niet volkomen opzij te laten drukken door zijn ex!! Tuurlijk moet je je niet weg laten drukken door zijn ex, maar je hoeft ook niet oog om oog tand om tand te gaan spelen. Jullie relatie haaft niks te maken met het ouderschap. Op de ouderavonden heb je dan ook niks te zoeken, het heet niet voor niks "ouder"avond. Logisch dat er scholen zijn die niet twee gseprekken willen plannen. Met het aantal scheidingen van deze tijd, blijf je dan aan de gang. Wat dachten jullie van om en om? De ene keer de moeder en de andere keer de vader. Of hij jou dan mee wil nemen is dan zijn keus.



Mijn ex heeft zijn kind nooit mogen erkennen en heeft geen poot om op te staan! Hij zal nooit via de rechter een regeling krijgen, toch heeft hij sterk in zijn schoenen weten te staan. Met vallen en opstaan zijn we gekomen waar we nu zijn. Je zegt al dat ex heus wel beseft hoe makkelijk het is dat kind bij hem is. Daar kan hij echt wel van profiteren.



Meegaan naar ouderavonden vind ik een goed begin. Je mag jou aanwezigheid best benadrukken, want zo te horen heeft ex net zo'n plaat voor haar hoofd als die van ons. Wel willen scholen niet altijd 2 gesprekken gaan plannen.... Dan zit je daar met zijn drieen, dat slaat toch nergen op. Het gaat toch om het kind en niet om een punt te maken bij zijn ex?



Mijn vriend bespreekt schoolzaken liever met mij dan met haar. Das logisch, zij praten waarschijnlijk helemaal nergens meer over.....Beide zijn ze niet in nederland geboren en ik merk dat zijn dochter net zo slecht nederlands praat als haar moeder!! Logisch als je je kind van 5 het spaanse alfabet leert ipv het nederlandse! Mijn vriend ergerd zich er dood aan...Ik corrigeer haar soms, maar het heeft weinig zin. Haar moeder is gewoon echt superdom. Ze blijft haar dochter als baby behandelen en koopt baby speelgoed voor haar. Dan is het toch niet gek dat ze zo een achterstand krijgt!! Als ze bij ons zich als baby probeerd te gedragen corrigeren wij dat meteen.



Het is niet zo dat het alleen maar feest is de weekenden dat ze bij ons komt. Dat ze in het weekend komt betekent niet dat je moet stoppen met opvoeden! Mijn vriend is juist veel strenger voor haar dan haar moeder en zij respecteerd heb enorm. Ze krijgt heel veel liefde bij ons, maar moet ook haar spullen opruimen en op tijd naar bed e.d. Hij probeerd het 'gebrek' aan opvoeden van zijn ex juist te corrigeren in de weekenden dat ze bij ons is. Jullie doen het op jullie manier, de moeder doet haar best op haar manier. Steek je energie in andere dingen dan je zo op te laten fokken door zijn ex. Dit is namelijk precies waar ze op uit is. Als je het gewoon naast je neer legt en laat merken dat jullie het toch wel fijn hebben, houdt ze m.i. vanzelf op.

quote: Mariposaa reageerde



Eranma, ik vind echt dat je vriend op zijn strepen moet gaan staan! Ook jij verdiend jou plek naast hem en ex moet dat ook respecteren, zeker nu jullie al zolang samen zijn. Eens zal er toch een doorbraak moeten komen in haar gedrag, dan kan de confontatie beter nu zijn dan later. Je hebt al veel te lang aan de zijlijn gestaan.:(. Maar wat wil je dan? Dat zij jou accepteert als nieuwe liefde van haar ex? Had jij respect voor haar als toen ze nog getrouwd waren? Of wil je dat zij samen een goede omgang regelt? Dat is toch de verantwoordelijkheid van je vriend? Hij moet zelf de problemen met haar oplossen, daar sta jij toch helemaal buiten? Hij heeft een verleden met haar, als hij dat niet kan of wil regelen zegt dat toch genoeg over hem.

Slaat dit op mij of op eranma???? Mijn vriend was namelijk niet getrouwd en wij hadden ook geen relatie toen hij nog bij haar woonde. Ik heb hem laten kiezen, want ik heb genoeg eigenwaarde om een vent niet van 2 walletjes te laten eten! Hij trok bij haar uit en toen kregen wij wat. Maar ex heeft haar eigen verhaal ervan gemaakt, die gewoon niett waar is. Tuurlijk gooit ze alles op 'de andere vrouw', maar je bent nog altijd zelf verantwoordelijk voor je relatie, niet die ander. Ze heeft hem zelf weggejaagd door hem te slaan waar die kids bij waren. Niemand wil in zo'n relatie blijven lijkt mij.Slachtofferrol spelen is natuurlijk erg makkelijk.Dat ze niet geloofd dat hij niet vreemd is gegaan is haar eigen zaak.



Mijn vriend heeft de kleine 1 van de eerste keren dat hij haar weer mocht zien, meteen stiekem naar mij toe meegenomen en ex flipte 3 keer in de rondte. Klein wist dat ze niet mocht komen bij mij, maar zei tegen mijn vriend dat hij niks tegen mama mocht zeggen. Ze wilde wel graag weer bij mij komen. Mijn vriend heeft het zelf eerlijk gezegd tegen ex. Daarna heeft hij de kleine maanden niet gezien. Hier begrijp ik dus geen snars van. Hij gaat er mee akkoord dat hij het kind mee krijgt onder de voorwaarde dat hij het niet mee mag nemen naar jou. Dat slaat toch nergens op. Hij zou gewoon moeten zeggen: ik neem mijn kind mee en jij hebt niets te zeggen over waar ik met het kind naartoe ga! Logisch dat zijn ex nijdig is. Al is haar eis nog zo krom, je moet er niet eerst mee akkoord gaan en dan gaan liegen en dan tegen de kleine zeggen dat die niks mag zeggen. Dat is echt om problemen vragen toch? Je hebt het denk ik verkeerd begrepen. Vriend nam kind mee naar mij toe, zonder iets te zeggen, want het gaat haar inderdaad niks aan. Kind wilde zelf gaan liegen tegen haar moeder!!! Ze fluisterde zelf haar vader in dat hij niks mocht zeggen tegen mama.



Vervolgens vroeg ex ernaar en aangezien mijn vriend niet wil dat het kind liegt heeft hij ex gewoon gezegd dat ze bij mij was.. Toen flipte ex. Het is dus niet zo dat wij haar LATEN liegen, ze wilde het zelf geheim houden, omdat ze bang was voor mama's reactie. Tegen mijn vriend zei ze dat ze het naar haar zin had bij mij. Ex vroeg aan haar 'EN was het leuk bij haar???' Op een manier van 'durf eens ja te zeggen en je krijgt klappen' Dat is pas zielig! Kind zei toen maar dat ze het niet leuk vond bij mij, want ze kromp ineen van angst. Dat was het moment dat mijn vriend zoiets had van 'dit wil ik haar niet aandoen'.Dan maar zijn dochter niet zien en haar een rustig leven bij haar moeder gunnen.



Wat ik belangrijk vond is dat mijn vriend zich altijd sterk heeft gemaakt voor onze relatie. Ex probeerde hem altijd te laten kiezen tussen kind en mij. Hij had mij boven ex verkozen, maar ze probeerde via haar kind mijn vriend eigenlijk weer voor haar te laten kiezen. Puur eigenbelang! Een man is daar toch zelf bij, die laat zich toch in zo'n positie drukken. Dat is precies wat ik bedoel. Als een vent niet voor jou opkomt, zegt dat iets over hem. Gelukkig deed mijn vriend dat wel.



Hij zei dat zowel ik als dochter in zijn leven horen en anders niet. Het is geen keuze.



Als mijn vriend mij was afgevallen en niet voor mij was opgekomen, dan had ik weinig toekomst gezien in mijn relatie met hem. Eranma, ook jij hebt recht op jou plekje! Hij bouwt toch zeker een relatie met jou op?? Jij moet ook voor jezelf opkomen en kiezen voor jou geluk, niemand anders zal dat voor je doen. Je hoeft je niet volkomen opzij te laten drukken door zijn ex!! Tuurlijk moet je je niet weg laten drukken door zijn ex, maar je hoeft ook niet oog om oog tand om tand te gaan spelen. Jullie relatie haaft niks te maken met het ouderschap. Op de ouderavonden heb je dan ook niks te zoeken, het heet niet voor niks "ouder"avond. Logisch dat er scholen zijn die niet twee gseprekken willen plannen. Met het aantal scheidingen van deze tijd, blijf je dan aan de gang. Wat dachten jullie van om en om? De ene keer de moeder en de andere keer de vader. Of hij jou dan mee wil nemen is dan zijn keus.

Ik vind dat je best mee mag gaan als nieuwe partner.. Om en om is inderdaad een idee, maar of ex het daarmee eens is. In deze situatie is alles oog om oog tand om tand, omdat ex niet normaal kan doen.Mijn vriend heeft weet ik veel hoeveel geduld met haar gehad, maar zij kan je gewoon tot waanzin drijven met haar gedrag. Ze leeft in haar eigen wereld ( slachttoffer en dingen doen over de rug van haar eigen kids )



Ik hoef geen ruzie, maar als mevrouw verdovende middelen bij je vriend in zijn drinken gooit gaat ze wel erg ver! Volgende keer is het een gun. Dat was voor mij de druppel.Sindsdien komt hij niet meer bij haar over de vloer.



Mijn ex heeft zijn kind nooit mogen erkennen en heeft geen poot om op te staan! Hij zal nooit via de rechter een regeling krijgen, toch heeft hij sterk in zijn schoenen weten te staan. Met vallen en opstaan zijn we gekomen waar we nu zijn. Je zegt al dat ex heus wel beseft hoe makkelijk het is dat kind bij hem is. Daar kan hij echt wel van profiteren.



Meegaan naar ouderavonden vind ik een goed begin. Je mag jou aanwezigheid best benadrukken, want zo te horen heeft ex net zo'n plaat voor haar hoofd als die van ons. Wel willen scholen niet altijd 2 gesprekken gaan plannen.... Dan zit je daar met zijn drieen, dat slaat toch nergen op. Het gaat toch om het kind en niet om een punt te maken bij zijn ex?



Mijn vriend bespreekt schoolzaken liever met mij dan met haar. Das logisch, zij praten waarschijnlijk helemaal nergens meer over.....Klopt, elk gesprek met haar irriteerd hem en mond uit op ruzie.



zijn ze niet in nederland geboren en ik merk dat zijn dochter net zo slecht nederlands praat als haar moeder!! Logisch als je je kind van 5 het spaanse alfabet leert ipv het nederlandse! Mijn vriend ergerd zich er dood aan...Ik corrigeer haar soms, maar het heeft weinig zin. Haar moeder is gewoon echt superdom. Ze blijft haar dochter als baby behandelen en koopt baby speelgoed voor haar. Dan is het toch niet gek dat ze zo een achterstand krijgt!! Als ze bij ons zich als baby probeerd te gedragen corrigeren wij dat meteen.



Het is niet zo dat het alleen maar feest is de weekenden dat ze bij ons komt. Dat ze in het weekend komt betekent niet dat je moet stoppen met opvoeden! Mijn vriend is juist veel strenger voor haar dan haar moeder en zij respecteerd heb enorm. Ze krijgt heel veel liefde bij ons, maar moet ook haar spullen opruimen en op tijd naar bed e.d. Hij probeerd het 'gebrek' aan opvoeden van zijn ex juist te corrigeren in de weekenden dat ze bij ons is. Jullie doen het op jullie manier, de moeder doet haar best op haar manier. Steek je energie in andere dingen dan je zo op te laten fokken door zijn ex. Dit is namelijk precies waar ze op uit is. Als je het gewoon naast je neer legt en laat merken dat jullie het toch wel fijn hebben, houdt ze m.i. vanzelf op.



Dat is precies wat we ook doen, want bij ons lijkt zijn dochter een soort rust te vinden. We spreken nooit over haar moeder of heel de situatie. Alle hatelijke dingen die ze dus tegen haar moeder zegt komen vanuit haarzelf. Dat heeft ze niet van ons.

Ze houdt gewoon vreselijk veel van haar vader zoals de meeste dochters dat doen. Ex weet dat ze daar nooit tussen kan komen. Al houdt ze het kind 10 jaar bij hem weg.



Naar mijn idee laat ex zich veel teveel kennen, want kids maken misbruik van je zwakke plek. Nu weet haar dochter dat ze haar moeder pijn kan doen door over mij te praten. Telkens als ze ruzie heeft met haar moeder zal ze dus mijn naam noemen, om haar te stangen. Ex had het nooit zover moeten laten komen, want dit is een conflict van volwassenen. Een kind hoort daar buiten te blijven.

@77beetje28: ik vind ook dat ze niet te lang in de slachtofferrol moeten blijven hangen. Maar volgens mij ligt het gewoon aan de manier waarop het huwelijk is beeindigd.



Ik kan me voorstellen dat wanneer de man vreemdgaat, zijn vrouw verlaat en later intrekt bij zijn minnares, dat dat een hard gelach is voor zijn ex.

Logisch dat het even duurt voordat zij de situatie kan accepteren. Het lijkt mij echt verschrikkelijk dat zo'n vrouw oo een rol krijgt in het leven van kinderen. Zoals jullie misschien hebben kunnen lezen op een ander topic heeft mijn man mij ook bedrogen. Ik werd letterlijk ziek van de gedachte dat als hij bij mij weg zou gaan voor haar, zij mijn kinderen onder de hoede zou nemen op de dagen dat hij voor ze zou zorgen. Gelukkig is het allemaal nooit zover gekomen. Vandaar dat ik me de positie van de verlaten vrouw een klein beetje kan voorstellen...... Ik heb me wel voorgenomen: het nooit zover te laten komen als sommige verhalen die ik hier lees. Ik hoop als het ooit toch zover mocht komen, ik zo volwassen genoeg ben om samen met mijn exman alles veel beter te regelen. Want sommige vrouwen maken er echt een zootje van.

Ben jij nog samen met je man? of toch gescheiden??

Ehm... in het geval van co-ouderschap is er meer ruimte om te gaan werken. Plus dat je samen de kosten 50/50 deelt. Wat is dus het financiele voordeel?



Los daarvan... eerst predik je dat er datgene moet gebeuren in het belang van het kind moet zijn en vervolgens wordt het een verhaal over geld?

Jullie zijn dus nog wel dicht genoeg bij elkaar gebleven en dat is fijn voor jullie. Klopt het dat dit allemaal nog niet zo lang geleden is gebeurd?



Ken je de vrouw  met wie hij is vreemdgegaan?