Relaties
alle pijlers
Oproep voor vrouwen met vriend met kinderen deel 6
donderdag 22 februari 2007 om 14:25
Haha, dolfijn! Goed zo dat je altijd moed houdt! En zo hoort het ook!
Hier is alles goed. We gaan hier een kinderweekend in, en ik moet zeggen, ik heb er zin in! Volgende week is het schoolvakantie, dus dat wordt leuke dingen doen, daar heb ik ook zin in!
Hoe gaat het bij jullie dan, en de rest??
Hier is alles goed. We gaan hier een kinderweekend in, en ik moet zeggen, ik heb er zin in! Volgende week is het schoolvakantie, dus dat wordt leuke dingen doen, daar heb ik ook zin in!
Hoe gaat het bij jullie dan, en de rest??
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
donderdag 22 februari 2007 om 14:29
donderdag 22 februari 2007 om 17:43
Wat lief van je lief dat ie zo voor je zorgde!
Jij mag zeggen wat je wilt, kan me wel iets bij voorstellen dat je het wel even lekker rustig vindt. (Laat truezeltje het maar niet lezen...) En wie weet hoe ik er volgende week over denk. :) Er is gevraagd om veel buitenactiviteiten, wandelingetjes, fietstochtjes en speeltuinen. Ik ga vaak met ze door de buurt lopen, op zoek naar leuke plekjes die we nog niet kennen en er zijn een aantal hele favoriete locaties. Misschien gaan we een rondje favo's doen. In elk geval met een tasje met eten en drinken, dat vinden ze geweldig (helemaal als ze zelf mogen bedenken wat er in het tasje moet. Laatst had ik dat ook een keer gedaan, en dan zijn ze heerlijk aan het nadenken over wanneer we zullen "picknicken". Het was 2 graden of zo, kwam bevroren thuis.) Verder gaan we misschien een keer met ze uit eten, vinden ze helemaal te gek en wij ook.
Dus het wordt denk ik lekker veel op pad, lekker buiten, hoop dat het een beetje aangenaam weer wordt.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
vrijdag 23 februari 2007 om 06:45
hahaha wel leuk om te zien hoe je met kids ineens op de hoogte bent van alle schoolvakanties :D Die kleine is ook dit weekend bij ons en volgend weekend ook ivm met vakantie. Haar zus is heel de week op vakantie met haar vader, dus we wilden haar volgend weekend ook halen, anders is ze de hele week al met hex alleen....Ik woon in den haag. Zijn er mensen die daar weten wat echt leuk is om te doen met kids? We zijn al een paar keer naar scheveningen geweest, maar daarvoor moet het wel mooi weer zijn.
Iedereen in ieder geval veel fun gewenst met of zonder kids dit weekend ;)
Iedereen in ieder geval veel fun gewenst met of zonder kids dit weekend ;)
vrijdag 23 februari 2007 om 09:12
Hallo Allemaal
Ik ben nieuw op dit forum.
Hopeloos op zoek naar een uitlaatklep en ik hoop dan ook van harte dat ik aan het goede adres ben.
31 december 2005 ben ik weggegaan bij mijn exman om een nieuw leven te beginnen met mijn nieuwe vriend. Hij was ook getrouwd, 2 kinderen, inmiddels 15 en 11. Ik een dochter van nu bijna 5.
Vanaf het moment dat hij thuis weggegaan is is er geen communicatie meer mogelijk met zijn ex. Alles via advocaten. Zijn zoon ziet hij om de 2 weken in het weekend. Zijn dochter van 11 kiest party voor mama, wordt beinvloed, heel erg, en die ziet hij nooit. En dat maakt hem heel verdrietig. Zij heeft tot op heden niets af hoeven staan. Dik vrijstaand huis, mooie inboedel en auto. Nu moet na ruim 1 jaar nog steeds het huis overgeschreven worden. Ze moet mijn vriend uitkopen voor een klein bedrag anders kan ze het niet betalen en moeten de kids uit de vertrouwde omgeving. Maar ook dat is teveel gevraagd. Ze rekt alles. Telkens smoesjes via haar advocaat. Ik zou haar wel wat willen aandoen wordt gek van dat mens. Echt het is een Heks. Wie herkent dit. Is dit normaal. Ik ben ook gescheiden maar heb goed kontakt met mijn ex.
Ik ben nieuw op dit forum.
Hopeloos op zoek naar een uitlaatklep en ik hoop dan ook van harte dat ik aan het goede adres ben.
31 december 2005 ben ik weggegaan bij mijn exman om een nieuw leven te beginnen met mijn nieuwe vriend. Hij was ook getrouwd, 2 kinderen, inmiddels 15 en 11. Ik een dochter van nu bijna 5.
Vanaf het moment dat hij thuis weggegaan is is er geen communicatie meer mogelijk met zijn ex. Alles via advocaten. Zijn zoon ziet hij om de 2 weken in het weekend. Zijn dochter van 11 kiest party voor mama, wordt beinvloed, heel erg, en die ziet hij nooit. En dat maakt hem heel verdrietig. Zij heeft tot op heden niets af hoeven staan. Dik vrijstaand huis, mooie inboedel en auto. Nu moet na ruim 1 jaar nog steeds het huis overgeschreven worden. Ze moet mijn vriend uitkopen voor een klein bedrag anders kan ze het niet betalen en moeten de kids uit de vertrouwde omgeving. Maar ook dat is teveel gevraagd. Ze rekt alles. Telkens smoesjes via haar advocaat. Ik zou haar wel wat willen aandoen wordt gek van dat mens. Echt het is een Heks. Wie herkent dit. Is dit normaal. Ik ben ook gescheiden maar heb goed kontakt met mijn ex.
vrijdag 23 februari 2007 om 09:33
hoi aniekepiek.. welkom.. schrijf lekker van je af .. dat lucht op!!!
VErvelend als de scheiding van je parnter niet loopt zoals die van jezelf. Het heeft allemaal te maken met emoties van deverlaten vrouw.. door te rekken en tegen te werken probeert ze hem te raken.. de oudste kiest voor haar moeder.. vreselijk! maar heb geduld. dat is het enige advies wat ik kan geven.. daarnaast vraag ik me iets af.. oe kan het dat zij maar een klein bedrag moet betalen als uitkopen.. het huis is toch getaxeerd en de overwaarde wordt toch voor de helft uitbetaald?? dat even terzijde.. Persoonlijk geefk je het advies en hele lange adem te hebben... geniet van elkaar.. laat zijn ex niet tussne jullie in komen staan. hoe rot ook!!!! wij hebben hetzelfde meegemaakt.. ex mocht anderalf jaar op zijn kosten in het huis blijven en hij beetaalde eveneens ali!. hoezo krom...!!!
wees geduldig.. ieder krijgt wat ie toekomt..
liefs b
VErvelend als de scheiding van je parnter niet loopt zoals die van jezelf. Het heeft allemaal te maken met emoties van deverlaten vrouw.. door te rekken en tegen te werken probeert ze hem te raken.. de oudste kiest voor haar moeder.. vreselijk! maar heb geduld. dat is het enige advies wat ik kan geven.. daarnaast vraag ik me iets af.. oe kan het dat zij maar een klein bedrag moet betalen als uitkopen.. het huis is toch getaxeerd en de overwaarde wordt toch voor de helft uitbetaald?? dat even terzijde.. Persoonlijk geefk je het advies en hele lange adem te hebben... geniet van elkaar.. laat zijn ex niet tussne jullie in komen staan. hoe rot ook!!!! wij hebben hetzelfde meegemaakt.. ex mocht anderalf jaar op zijn kosten in het huis blijven en hij beetaalde eveneens ali!. hoezo krom...!!!
wees geduldig.. ieder krijgt wat ie toekomt..
liefs b
vrijdag 23 februari 2007 om 10:36
Hoi Aniekepiek, en welkom hier.
Het advies wat Beetje geeft is eigenlijk het allerbeste....laat hex niet tussen jou en je vriend komen. Als dat lukt zijn jullie al een heel eind.
En ik weet dat dat heel moeilijk is, want door alle streken die ze uit kan halen komt het telkens jullie leven binnen en is het heel lastig om dat niet tussen jullie in te laten staan. Maar probeer het wel. Het heeft hier ook even geduurd voor we dat allebei doorhadden en inzagen dat ze tussen ons in stond maar daar hebben we gauw verandering in gebracht. Samen sta je sterk!!!
En als het je even te veel wordt, lekker hier van je af komen schrijven, dat kan vaak ontzettend opluchten :P
Voor iedereen met kids-weekend, have fun! (en voor de anderen ook natuurlijk he)
Wij hebben een 'heerlijk' klusweekend voor de boeg, maar goed, daar krijgen we dan ook wel weer iets moois voor terug.
Kus Sue
Het advies wat Beetje geeft is eigenlijk het allerbeste....laat hex niet tussen jou en je vriend komen. Als dat lukt zijn jullie al een heel eind.
En ik weet dat dat heel moeilijk is, want door alle streken die ze uit kan halen komt het telkens jullie leven binnen en is het heel lastig om dat niet tussen jullie in te laten staan. Maar probeer het wel. Het heeft hier ook even geduurd voor we dat allebei doorhadden en inzagen dat ze tussen ons in stond maar daar hebben we gauw verandering in gebracht. Samen sta je sterk!!!
En als het je even te veel wordt, lekker hier van je af komen schrijven, dat kan vaak ontzettend opluchten :P
Voor iedereen met kids-weekend, have fun! (en voor de anderen ook natuurlijk he)
Wij hebben een 'heerlijk' klusweekend voor de boeg, maar goed, daar krijgen we dan ook wel weer iets moois voor terug.
Kus Sue
vrijdag 23 februari 2007 om 12:00
Nog even uitleg over de afhandeling van boedel.
Omdat de kinderen bij haar wonen heeft hij besloten dat zei de hele inboedel mag houden.
Daarnaast de eigen woning. Deze is getaxeert en dat zou inhouden dat hij, door ruime overwaarde, recht zou hebben op schrik niet 90 duizend euro. Omdat zij dit nooit kan opbrengen en hij de kinderen daar wil laten wonen gaat hij akkoord met 40 duizend euro. Dit kan ze volgens haar advocaat wel opbrengen. Snappen jullie hij handelt uit emoties voor zijn kinderen. En zei. Ze heeft zoveel gehad en is nergens dankbaar voor, ze vind het allemaal heel normaal. Heeft ook al zijn vrienden afgenomen. Het liefst wurgde ik haar. Als ik aan haar denk, rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
Omdat de kinderen bij haar wonen heeft hij besloten dat zei de hele inboedel mag houden.
Daarnaast de eigen woning. Deze is getaxeert en dat zou inhouden dat hij, door ruime overwaarde, recht zou hebben op schrik niet 90 duizend euro. Omdat zij dit nooit kan opbrengen en hij de kinderen daar wil laten wonen gaat hij akkoord met 40 duizend euro. Dit kan ze volgens haar advocaat wel opbrengen. Snappen jullie hij handelt uit emoties voor zijn kinderen. En zei. Ze heeft zoveel gehad en is nergens dankbaar voor, ze vind het allemaal heel normaal. Heeft ook al zijn vrienden afgenomen. Het liefst wurgde ik haar. Als ik aan haar denk, rrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
vrijdag 23 februari 2007 om 12:08
og meissie toch.. ik herken er heeeeeeeel veel in.. ik kan je een paar dingen meegeven.. dat handelen uit schuldgevoel zwakt vanzelf af.. wij (als de nieuwepartners) maken ons vreselijk druk om iets wat in ZIJN verleden speelt.. ik dacht maar zo.. voor het zelfde geld had ie een huurhuis.. 2e hands spulletjes of had ie helemaal niets.. jammer dan.. het gaat om ons geluk! heeft echt wel even geduurd hoor.. vrienden agnemen.. helaas het gebeurd, maar zij zit ook nog in de verwerkingsfase.. ze probeerd iedereen die vertrouwd is om zich heen te houden wat ook weer logisch is, maar niet reeel.. De tijd zal het leren hoor.. die vrienden komen vanzelf weer terug.. geloof mij.. sommige niet.. andere wel. maar ze komen en gaan..
qua boedel.. als je vriend zeker weet dat hij genoen wil hebben met 40.. so be it.. zijn advo zal hem ook wel vertellen dat het niet slim is.. maar helaas heb je er geen zeggenschap in.. probeer alleen wel te promoten dat alls alles alles vast wordt gelegd op papier.. zeker met omgang ali etc.. alle praktische dingen. De boedel.. sja.. wzit jij te wachten op spullen van hun gezakelijk?? nee toch.. vaak wordt dat toch vrkocht en worden er "eigen spulen"gekocht.. het stomme is.. dit draait in veel gevallen weer om geld.. jammer.. maar de varkens vreten het niet en het stinkt ook nog (al zou ik zelf ook wel pootje willen baden hoor haha) Alles komt vanzelf in rustig vaarwater.. de verweking van jouw vriend tbv zijn ex en andersom heeft tijd nodig.. hoe moeilijk dat ook te geloven is.
vrijdag 23 februari 2007 om 15:45
Ik zou het ook niet erg gevonden hebben als hij niks had!
Maar ik vind het oneerlijk ten opzichte van hem.
Hij heeft ook jaren meegewerkt en zelfs een eigen huis gebouwd.
Ik vind gewoon dat hij daar recht op heeft.
En als ze nu dankbaar was dan vond ik het misschien niet eens zo erg allemaal.
Maar alles verre van dat.
Maar ik vind het oneerlijk ten opzichte van hem.
Hij heeft ook jaren meegewerkt en zelfs een eigen huis gebouwd.
Ik vind gewoon dat hij daar recht op heeft.
En als ze nu dankbaar was dan vond ik het misschien niet eens zo erg allemaal.
Maar alles verre van dat.
vrijdag 23 februari 2007 om 15:57
Tuurlijk is het niet erg als hij niks had gehad.
Maar ik snap je gevoelens wel hoor, ik ben ook altijd heel erg van het eerlijke/oneerlijke en ik zou dat ook erg oneerlijk vinden. Gelukkig is hier de huiswaarde wel 50/50 gegaan, dat voelde wel een stuk beter ;)
Maar wat Beetje al aangeeft, het is/zijn maar geld/spullen en de boedel, pffff, laat die lekker daar. Wil je in een bank zitten die bij hun/haar in huis heeft gestaan??
Weet niet of je dat in een eerdere post al had vermeld, maar hoe lang zijn je vriend en ex nu uit elkaar?
Kus Sue
Maar ik snap je gevoelens wel hoor, ik ben ook altijd heel erg van het eerlijke/oneerlijke en ik zou dat ook erg oneerlijk vinden. Gelukkig is hier de huiswaarde wel 50/50 gegaan, dat voelde wel een stuk beter ;)
Maar wat Beetje al aangeeft, het is/zijn maar geld/spullen en de boedel, pffff, laat die lekker daar. Wil je in een bank zitten die bij hun/haar in huis heeft gestaan??
Weet niet of je dat in een eerdere post al had vermeld, maar hoe lang zijn je vriend en ex nu uit elkaar?
Kus Sue
maandag 26 februari 2007 om 06:37
zij zijn vanaf 31 december 2005 uit elkaar.
hij heeft in september van dat jaar ook al gezegd met mij verder te willen maar toen dreigde zij zijn kinderen af te nemen en toen durfde hij niet weg te gaan. sindsdien heeft hij haar met geen hand meer aangeraakt.
jullie reakties hebben mij wel geholpen. mij laten inzien dat ik niet de enige bij, wij niet de enige zijn. vaak zijn de vrouwen zielig maar men realiseert niet dat zij het de mannen heel moeilijk maken.
hij heeft in september van dat jaar ook al gezegd met mij verder te willen maar toen dreigde zij zijn kinderen af te nemen en toen durfde hij niet weg te gaan. sindsdien heeft hij haar met geen hand meer aangeraakt.
jullie reakties hebben mij wel geholpen. mij laten inzien dat ik niet de enige bij, wij niet de enige zijn. vaak zijn de vrouwen zielig maar men realiseert niet dat zij het de mannen heel moeilijk maken.
maandag 26 februari 2007 om 21:04
Hoi dames, zijn we allemaal het weekend weer goed doorgekomen? ;)
Ik heb weereens het gevoel dat ik geen weekend heb gehad, maargoed....
Vriend is zaterdag die kleine gaan halen en ex zat hem weer flink uit te dagen. Hij had nachtdienst gehad en maar 4 uurtjes geslapen. Speciaal vroeg opgestaan zaterdag, komt hij daar is het kind nog niet eens aangekleed!
Ex ging express supertraag doen en toen ik belde waar hij bleef ( we hadden afgesproken ) ging ze samen met haar andere dochter keihard lopen blaffen en roepen dat mijn vriend een hond is van mij. :P
Sloeg werkelijk nergens op. Mijn vriend zei toen dat hij dat inderdaad is en er nog trots op is ook hahaha Ook dat hij juist een beetje leiding nodig heeft in zijn leven, wat ik hem geef. Ex ging helemaal flippen ;) Gewoon toegeven dan is de lol er heel snel uit.
Ik zit steeds op een punt van 'wil ik dit wel???' Het ene moment vind ik haar heel erg lief als ze naast me zit en hele verhalen gaat ophangen.
Het andere moment voel ik een steek van jaloezie, waar ik echt veel moeite mee heb:(. Dan ga ik me mateloos aan haar irriteren, wat niet echt eerlijk is. Het is een gevoel.
Ik probeer dat zo snel mogelijk weg te drukken, maar het is er wel. Hebben jullie daar ook soms last van?? Wat doe je daartegen?
Soms vraag ik me ook af hoe dat zal gaan als ik en mijn vriend kids krijgen, zal dit niet ten koste gaan van hun?? Ik denk dat zij sowiso tegen die tijd al 7 of 8 jaar zal zijn, dus er zit dan wel een groot gat tussen.
Heeft iemand ervaring daarmee? Dus kid met vriend en samen een kind? Hoe werkt dat samen? Is er geen sprake van jaloezie onderling?
Ergens las ik dat het juist kan helpen om te accepteren, want dan zijn het immers half broertjes of halfzusjes.
Ik heb weereens het gevoel dat ik geen weekend heb gehad, maargoed....
Vriend is zaterdag die kleine gaan halen en ex zat hem weer flink uit te dagen. Hij had nachtdienst gehad en maar 4 uurtjes geslapen. Speciaal vroeg opgestaan zaterdag, komt hij daar is het kind nog niet eens aangekleed!
Ex ging express supertraag doen en toen ik belde waar hij bleef ( we hadden afgesproken ) ging ze samen met haar andere dochter keihard lopen blaffen en roepen dat mijn vriend een hond is van mij. :P
Sloeg werkelijk nergens op. Mijn vriend zei toen dat hij dat inderdaad is en er nog trots op is ook hahaha Ook dat hij juist een beetje leiding nodig heeft in zijn leven, wat ik hem geef. Ex ging helemaal flippen ;) Gewoon toegeven dan is de lol er heel snel uit.
Ik zit steeds op een punt van 'wil ik dit wel???' Het ene moment vind ik haar heel erg lief als ze naast me zit en hele verhalen gaat ophangen.
Het andere moment voel ik een steek van jaloezie, waar ik echt veel moeite mee heb:(. Dan ga ik me mateloos aan haar irriteren, wat niet echt eerlijk is. Het is een gevoel.
Ik probeer dat zo snel mogelijk weg te drukken, maar het is er wel. Hebben jullie daar ook soms last van?? Wat doe je daartegen?
Soms vraag ik me ook af hoe dat zal gaan als ik en mijn vriend kids krijgen, zal dit niet ten koste gaan van hun?? Ik denk dat zij sowiso tegen die tijd al 7 of 8 jaar zal zijn, dus er zit dan wel een groot gat tussen.
Heeft iemand ervaring daarmee? Dus kid met vriend en samen een kind? Hoe werkt dat samen? Is er geen sprake van jaloezie onderling?
Ergens las ik dat het juist kan helpen om te accepteren, want dan zijn het immers half broertjes of halfzusjes.
maandag 26 februari 2007 om 21:05
Hoi dames, zijn we allemaal het weekend weer goed doorgekomen? ;)
Ik heb weereens het gevoel dat ik geen weekend heb gehad, maargoed....
Vriend is zaterdag die kleine gaan halen en ex zat hem weer flink uit te dagen. Hij had nachtdienst gehad en maar 4 uurtjes geslapen. Speciaal vroeg opgestaan zaterdag, komt hij daar is het kind nog niet eens aangekleed!
Ex ging express supertraag doen en toen ik belde waar hij bleef ( we hadden afgesproken ) ging ze samen met haar andere dochter keihard lopen blaffen en roepen dat mijn vriend een hond is van mij. :P
Sloeg werkelijk nergens op. Mijn vriend zei toen dat hij dat inderdaad is en er nog trots op is ook hahaha Ook dat hij juist een beetje leiding nodig heeft in zijn leven, wat ik hem geef. Ex ging helemaal flippen ;) Gewoon toegeven dan is de lol er heel snel uit.
Ik zit steeds op een punt van 'wil ik dit wel???' Het ene moment vind ik haar heel erg lief als ze naast me zit en hele verhalen gaat ophangen.
Het andere moment voel ik een steek van jaloezie, waar ik echt veel moeite mee heb:(. Dan ga ik me mateloos aan haar irriteren, wat niet echt eerlijk is. Het is een gevoel.
Ik probeer dat zo snel mogelijk weg te drukken, maar het is er wel. Hebben jullie daar ook soms last van?? Wat doe je daartegen?
Soms vraag ik me ook af hoe dat zal gaan als ik en mijn vriend kids krijgen, zal dit niet ten koste gaan van hun?? Ik denk dat zij sowiso tegen die tijd al 7 of 8 jaar zal zijn, dus er zit dan wel een groot gat tussen.
Heeft iemand ervaring daarmee? Dus kid met vriend en samen een kind? Hoe werkt dat samen? Is er geen sprake van jaloezie onderling?
Ergens las ik dat het juist kan helpen om te accepteren, want dan zijn het immers half broertjes of halfzusjes.
Ik heb weereens het gevoel dat ik geen weekend heb gehad, maargoed....
Vriend is zaterdag die kleine gaan halen en ex zat hem weer flink uit te dagen. Hij had nachtdienst gehad en maar 4 uurtjes geslapen. Speciaal vroeg opgestaan zaterdag, komt hij daar is het kind nog niet eens aangekleed!
Ex ging express supertraag doen en toen ik belde waar hij bleef ( we hadden afgesproken ) ging ze samen met haar andere dochter keihard lopen blaffen en roepen dat mijn vriend een hond is van mij. :P
Sloeg werkelijk nergens op. Mijn vriend zei toen dat hij dat inderdaad is en er nog trots op is ook hahaha Ook dat hij juist een beetje leiding nodig heeft in zijn leven, wat ik hem geef. Ex ging helemaal flippen ;) Gewoon toegeven dan is de lol er heel snel uit.
Ik zit steeds op een punt van 'wil ik dit wel???' Het ene moment vind ik haar heel erg lief als ze naast me zit en hele verhalen gaat ophangen.
Het andere moment voel ik een steek van jaloezie, waar ik echt veel moeite mee heb:(. Dan ga ik me mateloos aan haar irriteren, wat niet echt eerlijk is. Het is een gevoel.
Ik probeer dat zo snel mogelijk weg te drukken, maar het is er wel. Hebben jullie daar ook soms last van?? Wat doe je daartegen?
Soms vraag ik me ook af hoe dat zal gaan als ik en mijn vriend kids krijgen, zal dit niet ten koste gaan van hun?? Ik denk dat zij sowiso tegen die tijd al 7 of 8 jaar zal zijn, dus er zit dan wel een groot gat tussen.
Heeft iemand ervaring daarmee? Dus kid met vriend en samen een kind? Hoe werkt dat samen? Is er geen sprake van jaloezie onderling?
Ergens las ik dat het juist kan helpen om te accepteren, want dan zijn het immers half broertjes of halfzusjes.
maandag 26 februari 2007 om 21:05
Hoi dames, zijn we allemaal het weekend weer goed doorgekomen? ;)
Ik heb weereens het gevoel dat ik geen weekend heb gehad, maargoed....
Vriend is zaterdag die kleine gaan halen en ex zat hem weer flink uit te dagen. Hij had nachtdienst gehad en maar 4 uurtjes geslapen. Speciaal vroeg opgestaan zaterdag, komt hij daar is het kind nog niet eens aangekleed!
Ex ging express supertraag doen en toen ik belde waar hij bleef ( we hadden afgesproken ) ging ze samen met haar andere dochter keihard lopen blaffen en roepen dat mijn vriend een hond is van mij. :P
Sloeg werkelijk nergens op. Mijn vriend zei toen dat hij dat inderdaad is en er nog trots op is ook hahaha Ook dat hij juist een beetje leiding nodig heeft in zijn leven, wat ik hem geef. Ex ging helemaal flippen ;) Gewoon toegeven dan is de lol er heel snel uit.
Ik zit steeds op een punt van 'wil ik dit wel???' Het ene moment vind ik haar heel erg lief als ze naast me zit en hele verhalen gaat ophangen.
Het andere moment voel ik een steek van jaloezie, waar ik echt veel moeite mee heb:(. Dan ga ik me mateloos aan haar irriteren, wat niet echt eerlijk is. Het is een gevoel.
Ik probeer dat zo snel mogelijk weg te drukken, maar het is er wel. Hebben jullie daar ook soms last van?? Wat doe je daartegen?
Soms vraag ik me ook af hoe dat zal gaan als ik en mijn vriend kids krijgen, zal dit niet ten koste gaan van hun?? Ik denk dat zij sowiso tegen die tijd al 7 of 8 jaar zal zijn, dus er zit dan wel een groot gat tussen.
Heeft iemand ervaring daarmee? Dus kid met vriend en samen een kind? Hoe werkt dat samen? Is er geen sprake van jaloezie onderling?
Ergens las ik dat het juist kan helpen om te accepteren, want dan zijn het immers half broertjes of halfzusjes.
Ik heb weereens het gevoel dat ik geen weekend heb gehad, maargoed....
Vriend is zaterdag die kleine gaan halen en ex zat hem weer flink uit te dagen. Hij had nachtdienst gehad en maar 4 uurtjes geslapen. Speciaal vroeg opgestaan zaterdag, komt hij daar is het kind nog niet eens aangekleed!
Ex ging express supertraag doen en toen ik belde waar hij bleef ( we hadden afgesproken ) ging ze samen met haar andere dochter keihard lopen blaffen en roepen dat mijn vriend een hond is van mij. :P
Sloeg werkelijk nergens op. Mijn vriend zei toen dat hij dat inderdaad is en er nog trots op is ook hahaha Ook dat hij juist een beetje leiding nodig heeft in zijn leven, wat ik hem geef. Ex ging helemaal flippen ;) Gewoon toegeven dan is de lol er heel snel uit.
Ik zit steeds op een punt van 'wil ik dit wel???' Het ene moment vind ik haar heel erg lief als ze naast me zit en hele verhalen gaat ophangen.
Het andere moment voel ik een steek van jaloezie, waar ik echt veel moeite mee heb:(. Dan ga ik me mateloos aan haar irriteren, wat niet echt eerlijk is. Het is een gevoel.
Ik probeer dat zo snel mogelijk weg te drukken, maar het is er wel. Hebben jullie daar ook soms last van?? Wat doe je daartegen?
Soms vraag ik me ook af hoe dat zal gaan als ik en mijn vriend kids krijgen, zal dit niet ten koste gaan van hun?? Ik denk dat zij sowiso tegen die tijd al 7 of 8 jaar zal zijn, dus er zit dan wel een groot gat tussen.
Heeft iemand ervaring daarmee? Dus kid met vriend en samen een kind? Hoe werkt dat samen? Is er geen sprake van jaloezie onderling?
Ergens las ik dat het juist kan helpen om te accepteren, want dan zijn het immers half broertjes of halfzusjes.
dinsdag 27 februari 2007 om 11:17
Mariposa,
Geef het tijd. En verwacht ook niet dat het ooit helemaal fijn en perfect gaat zijn. Het is niet jouw kind, dus dat maakt alles anders. Het maakt dat jouw irritatiespanne kleiner is dan die van jouw vriend bijvoorbeeld.
Mijn tip voor jou, zoek de balans tussen tijd met zijn drietjes doorbrengen als de kleine meid er is en tijd voor jezelf. Als hier de kids zijn dan ben ik nooit continu erbij. Als ze hier een langere tijd achter elkaar zijn dan zorg ik dat ik een dag of een avond met een vriendin afspreek. Als het zo uitkomt dat ik niets heb afgesproken dan ga ik een middagje de stad in, of even lekker sporten of desnoods met de krant of de viva naar de buurtkroeg en in mijn uppie een kopje koffie drinken. In mijn optiek is dat voor alle partijen prettig. Ik heb even tijd voor mezelf, kan even opladen. Kids hebben papa even voor zich alleen. En lief heeft de kids even voor zich alleen, vindt hij ook fijn. Soms vraag ik mijn vriend ook, als het zo uitkomt, of hij een uurtje of wat met ze op stap wil gaan zodat ik even lekker alleen thuis kan zijn en zij met zijn drietjes iets leuks kunnen doen. Maar let op, he, dit gaat over balans. Want wij zorgen ook altijd dat ik juist thuis ben als ze hier zijn, of dat ik een paar uurtjes met ze alleen ben, of met een van hun iets ga doen.
Dus, tijd voor jezelf en tijd voor kind en papa, maar ook tijd voor jou met kind alleen. Heel belangrijk voor jullie onderlinge band.
Voor wat betreft de jaloezie, sja. Ik herken het, maar bij mij gaat het meer om me buitengesloten voelen bij bepaalde situaties waarin zij zo overduidelijk bij elkaar horen en waar ik juist niet zo erg bij hoor. Voor de rest heb ik een superband met ze en is het dagelijks ruzie wie er naast mij mag zitten met eten en als ze mogen kiezen of ze met mij of papa mee willen kiezen ze voor mij. Maar let wel, dit is na een behoorlijke tijd, en ook na een flinke investering van mijn kant om een band met hun op te bouwen. En los daarvan, het zijn kinderen, en die voelen gewoon of je het goed met ze voor hebt of niet. Als het nep is houden ze vanzelf afstand.
Geef het tijd. En verwacht ook niet dat het ooit helemaal fijn en perfect gaat zijn. Het is niet jouw kind, dus dat maakt alles anders. Het maakt dat jouw irritatiespanne kleiner is dan die van jouw vriend bijvoorbeeld.
Mijn tip voor jou, zoek de balans tussen tijd met zijn drietjes doorbrengen als de kleine meid er is en tijd voor jezelf. Als hier de kids zijn dan ben ik nooit continu erbij. Als ze hier een langere tijd achter elkaar zijn dan zorg ik dat ik een dag of een avond met een vriendin afspreek. Als het zo uitkomt dat ik niets heb afgesproken dan ga ik een middagje de stad in, of even lekker sporten of desnoods met de krant of de viva naar de buurtkroeg en in mijn uppie een kopje koffie drinken. In mijn optiek is dat voor alle partijen prettig. Ik heb even tijd voor mezelf, kan even opladen. Kids hebben papa even voor zich alleen. En lief heeft de kids even voor zich alleen, vindt hij ook fijn. Soms vraag ik mijn vriend ook, als het zo uitkomt, of hij een uurtje of wat met ze op stap wil gaan zodat ik even lekker alleen thuis kan zijn en zij met zijn drietjes iets leuks kunnen doen. Maar let op, he, dit gaat over balans. Want wij zorgen ook altijd dat ik juist thuis ben als ze hier zijn, of dat ik een paar uurtjes met ze alleen ben, of met een van hun iets ga doen.
Dus, tijd voor jezelf en tijd voor kind en papa, maar ook tijd voor jou met kind alleen. Heel belangrijk voor jullie onderlinge band.
Voor wat betreft de jaloezie, sja. Ik herken het, maar bij mij gaat het meer om me buitengesloten voelen bij bepaalde situaties waarin zij zo overduidelijk bij elkaar horen en waar ik juist niet zo erg bij hoor. Voor de rest heb ik een superband met ze en is het dagelijks ruzie wie er naast mij mag zitten met eten en als ze mogen kiezen of ze met mij of papa mee willen kiezen ze voor mij. Maar let wel, dit is na een behoorlijke tijd, en ook na een flinke investering van mijn kant om een band met hun op te bouwen. En los daarvan, het zijn kinderen, en die voelen gewoon of je het goed met ze voor hebt of niet. Als het nep is houden ze vanzelf afstand.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
dinsdag 27 februari 2007 om 18:13
Harstikke bedankt voor jullie reacties, want ik zit hier echt ontzettend mee:(
Wat Supersmollie zegt over dat buitengesloten voelen, omdat hun bijelkaar horen. Dat is precies wat ik bedoel.
Ze is best gek op mij en als ze naast me zit vind ik het echt leuk om met haar te praten. Ik moet toegeven dat ik deze week ook ongesteld moet worden, dan heb ik zoooooooo'n behoefte aan aandacht van mijn vriend en kan ik heel weinig hebben. Vorige keer was het avond en moest ze eigenlijk naar bed. Ze wilde niet en het is natuurlijk vakantie, dus dat werd dan best laat.
Ik lag ( eindelijk ) bijna einde van de avond lekker tegen mijn vriend aan op de bank, want ik had daar heel de dag al zo'n behoefte aan. Toen kwam zij erbij en eerst vond ik het wel leuk enzo, maar op een gegeven moment gingen ze stoeien. Ze ging op hem staan waar ik naast lag, net alsof ik er niet was ofzo ging ze ook op mij staan. Telkens voeten en handen in mijn gezicht. Heel irritant!! Ik riep ook keihard 'HALLO, er ligt nog iemand hier hoor'. Maargoed ze bleven doorgaan en ik was best wel chagerijnig dat mijn moment van 'even lekker naast hem liggen; verpest was.....
Ik weet heel erg goed dat ze elkaar maar heel weinig zien en ik zie hem elke dag, daarom vind ik het niet leuk dat ik dan jaloers wordt.
Hij gaat haar bijvoorbeeld donderdag voor 4 uurtjes halen, omdat moeder iets moet doen. Dan reageer ik weer zo stom, het irriteerd me dan dat hex haar zelf dan niet komt langsbrengen. Alsof mijn vriend een loopjongen is, die wanneer zij het wil maar moet komen oppassen. Hij moet dan met de bus en ik heb zoiets van, nou waarom moet hij altijd naar haar toegaan, zij kan ook zelf zijn dochter komen brengen. Ik deed een beetje rottig tegen hem, terwijl ik niet begrijp waarom ik dan zo reageer. Ik haat jaloezie en ben bang dat onze relatie op den duur kapot eraan gaat.
Ook als ze in ons bed komt liggen. Ik kan daar zo slecht tegen! Het bed voelt echt als mijn terratorium. Tuurlijk is het heerlijk als je kind in bed bij je komt liggen, maar ik voel het echt als een vreemd meisje in mijn bed. Ik ervaar het natuurlijk heel anders dan hij. Dan werk ik die twee zo snel mogelijk het bed uit, zodat ik verder kan slapen...
Net had ik zelfs heel sterk het gevoel 'zal ik hiermee stoppen? trek ik dit allemaal wel?' Ik voel me dan echt verdrietig, want ik wil hem niet kwijt. We wonen pas een half jaar samen. Toch ben ben ik bang dat ik mezelf misschien wel beter moet gunnen dan dit. Iemand voor mezelf om een gezin mee te stichten, niet 'een tweede leg'. Ik ben pas 27 jaar en kan nog alle kanten op. Misschien heb ik op dit moment teveel oogkleppen op ofzo. Dat vraag ik me echt af.
Het klopt inderdaad wel dat het allemaal 'dragelijker' word als ik tijd voor mezelf maak. Ik hou nu al mijn hart vast voor het gevoel dat ik misschien ga krijgen als ze dalijk hele schoolvakanties bij ons is :? Na een weekendje kid erbij voel ik tussen mijn vriend en mij al een kloof van hier tot tokyo....
Gefeliciteerd Dol_fijn, echt harstikke leuk dat je zwanger bent! :D Nu gaan we allemaal in real life horen hoe dat gaat als je zelf een kindje hebt :P.
Al is elke situatie natuurlijk anders.
Ik ken iemand die had al een dochtertje en trouwde later met iemand anders. Hij mocht het meisje tot die tijd nog zien enzo. Totdat zijn nieuwe vrouw een zoontje kreeg, waar hij stapelgek op is. Nu mag hij van hex het meisje niet meer zien.
Wat Supersmollie zegt over dat buitengesloten voelen, omdat hun bijelkaar horen. Dat is precies wat ik bedoel.
Ze is best gek op mij en als ze naast me zit vind ik het echt leuk om met haar te praten. Ik moet toegeven dat ik deze week ook ongesteld moet worden, dan heb ik zoooooooo'n behoefte aan aandacht van mijn vriend en kan ik heel weinig hebben. Vorige keer was het avond en moest ze eigenlijk naar bed. Ze wilde niet en het is natuurlijk vakantie, dus dat werd dan best laat.
Ik lag ( eindelijk ) bijna einde van de avond lekker tegen mijn vriend aan op de bank, want ik had daar heel de dag al zo'n behoefte aan. Toen kwam zij erbij en eerst vond ik het wel leuk enzo, maar op een gegeven moment gingen ze stoeien. Ze ging op hem staan waar ik naast lag, net alsof ik er niet was ofzo ging ze ook op mij staan. Telkens voeten en handen in mijn gezicht. Heel irritant!! Ik riep ook keihard 'HALLO, er ligt nog iemand hier hoor'. Maargoed ze bleven doorgaan en ik was best wel chagerijnig dat mijn moment van 'even lekker naast hem liggen; verpest was.....
Ik weet heel erg goed dat ze elkaar maar heel weinig zien en ik zie hem elke dag, daarom vind ik het niet leuk dat ik dan jaloers wordt.
Hij gaat haar bijvoorbeeld donderdag voor 4 uurtjes halen, omdat moeder iets moet doen. Dan reageer ik weer zo stom, het irriteerd me dan dat hex haar zelf dan niet komt langsbrengen. Alsof mijn vriend een loopjongen is, die wanneer zij het wil maar moet komen oppassen. Hij moet dan met de bus en ik heb zoiets van, nou waarom moet hij altijd naar haar toegaan, zij kan ook zelf zijn dochter komen brengen. Ik deed een beetje rottig tegen hem, terwijl ik niet begrijp waarom ik dan zo reageer. Ik haat jaloezie en ben bang dat onze relatie op den duur kapot eraan gaat.
Ook als ze in ons bed komt liggen. Ik kan daar zo slecht tegen! Het bed voelt echt als mijn terratorium. Tuurlijk is het heerlijk als je kind in bed bij je komt liggen, maar ik voel het echt als een vreemd meisje in mijn bed. Ik ervaar het natuurlijk heel anders dan hij. Dan werk ik die twee zo snel mogelijk het bed uit, zodat ik verder kan slapen...
Net had ik zelfs heel sterk het gevoel 'zal ik hiermee stoppen? trek ik dit allemaal wel?' Ik voel me dan echt verdrietig, want ik wil hem niet kwijt. We wonen pas een half jaar samen. Toch ben ben ik bang dat ik mezelf misschien wel beter moet gunnen dan dit. Iemand voor mezelf om een gezin mee te stichten, niet 'een tweede leg'. Ik ben pas 27 jaar en kan nog alle kanten op. Misschien heb ik op dit moment teveel oogkleppen op ofzo. Dat vraag ik me echt af.
Het klopt inderdaad wel dat het allemaal 'dragelijker' word als ik tijd voor mezelf maak. Ik hou nu al mijn hart vast voor het gevoel dat ik misschien ga krijgen als ze dalijk hele schoolvakanties bij ons is :? Na een weekendje kid erbij voel ik tussen mijn vriend en mij al een kloof van hier tot tokyo....
Gefeliciteerd Dol_fijn, echt harstikke leuk dat je zwanger bent! :D Nu gaan we allemaal in real life horen hoe dat gaat als je zelf een kindje hebt :P.
Al is elke situatie natuurlijk anders.
Ik ken iemand die had al een dochtertje en trouwde later met iemand anders. Hij mocht het meisje tot die tijd nog zien enzo. Totdat zijn nieuwe vrouw een zoontje kreeg, waar hij stapelgek op is. Nu mag hij van hex het meisje niet meer zien.
dinsdag 27 februari 2007 om 18:15
Overigens las ik ergens dat een vriend met een dochter veeeel moeilijker te accepteren is dan een vriend met een zoon. Meisjes zijn nu eenmaal vaderskindjes en ze lijkt ook nog eens erg op zijn ex.
Ik denk dat ik met een jongetje veel minder moeite gehad zou hebben, want dat is dan een kopietje van mijn vriend, niet van haar. Sowiso ben ik zelf meer een jongensmeisje ipv meisje-meisje.
Ik denk dat ik met een jongetje veel minder moeite gehad zou hebben, want dat is dan een kopietje van mijn vriend, niet van haar. Sowiso ben ik zelf meer een jongensmeisje ipv meisje-meisje.
donderdag 1 maart 2007 om 09:31
Hoi Mariposa,
Hele herkenbare gevoelens omschrijf je hier. Je buitengesloten voelen, jaloers zijn omdat zij iets hebben wat jij niet met je vriend hebt en waar je dus buiten staat, irritatie omdat ze dingen doet die jij niet leuk vindt (en je vriend dat toelaat), irritatie omdat jij het gevoel hebt dat hij als een hondje achter ex aanrent en twijfels of je hiermee wel verder moet.
Ik herken al deze gevoelens, en voel ze allemaal nog wel eens. Voor wat betreft de dingen die er gebeuren die jou irriteren, dus kind in bed, stoeien op de bank terwijl jij binnen schop- en sla-bereik zit, daarover moet je met je vriend praten en afspraken maken. Hier waren ook een aantal dingen gewoon die ik niet fijn vind. Daarover hebben lief en ik gepraat en het betekent van beide kanten concessies doen. Dus er is in een aantal dingen met mij rekening gehouden en in een aantal dingen niet. Maar de basis hiervan is toch echt communicatie. En dat geldt ook over het feit dat ex hem als een hondje behandelt. Hierover moet je praten, en ik denk dat je goed moet luisteren naar de redenen van jouw vriend om dit te doen. Mijn vriend doet soms ook dingen waarvan ik vindt dat hij te coulant is naar ex toe, maar in zijn optiek gaat het niet om ex maar om zijn kinderen.
Je twijfels over of je hiermee wel verder moet herken ik ook. Het is een complexe situatie en de relatie die jij met je vriend hebt zal op moeten wegen tegen alle moeilijkheden die op je pad komen doordat hij een kind heeft. Jij bent de enige die dat in kan zien. De argumenten die je noemt zijn, voor mijn gevoel, vooral rationele argumenten. Ik ervaar ook vaak problemen, maar het gevoel wat er is tussen lief en mij weegt op tegen alles.
Je laatste punt, je angst voor als het kind een hele schoolvakantie bij jullie is. Ik sluit me aan bij Dolfijn, dat het misschien juist makkelijker wordt als ze langer bij jullie is. Dat je een kloof voelt tussen jou en je vriend lijkt me niet te kloppen, daar zou je ook eens moeten praten. Mijn vriend en ik praten juist altijd na over hoe het is gegaan als ze weer bij ex zijn. Dingen die er gebeurd zijn, waarom zou dat zo zijn gegaan, wat hadden we anders kunnen doen om bepaalde escalaties te voorkomen, wat vond lief dat ik goed en juist niet goed deed en andersom enzovoort. Gewoon een soort evaluatie. Ik vind dat heel erg prettig en hij ook. Het is ook een soort afsluiter van een drukke tijd waarin we een gezin zijn en weer een start naar een tijdje waarin we weer stelletje spelen.
Nog even over die schoolvakantie en als kind lange tijd bij jullie is. Zoals ik het lees ervaar jij zijn kind echt als een buitenstaander en dat zal zij echt wel voelen. Nogmaals, investeer tijd en aandacht aan haar. Ga iets met haar doen, en doe dat standaard als ze bij jullie is. Ga met haar spelen, knutselen, naar de speeltuin, naar de kinderboerderij, koekjes bakken, ergens buiten de deur een warme chocomel drinken, naar de film, weet ik wat. Zorg dat jullie elkaar goed leren kennen, dat jullie een tijdje op elkaar zijn aangewezen. Je zult zien, dat zal het echt makkelijker maken. In combinatie met tijd voor jezelf en in combinatie met een goede communicatie met je vriend wordt het echt heel anders.
Hele herkenbare gevoelens omschrijf je hier. Je buitengesloten voelen, jaloers zijn omdat zij iets hebben wat jij niet met je vriend hebt en waar je dus buiten staat, irritatie omdat ze dingen doet die jij niet leuk vindt (en je vriend dat toelaat), irritatie omdat jij het gevoel hebt dat hij als een hondje achter ex aanrent en twijfels of je hiermee wel verder moet.
Ik herken al deze gevoelens, en voel ze allemaal nog wel eens. Voor wat betreft de dingen die er gebeuren die jou irriteren, dus kind in bed, stoeien op de bank terwijl jij binnen schop- en sla-bereik zit, daarover moet je met je vriend praten en afspraken maken. Hier waren ook een aantal dingen gewoon die ik niet fijn vind. Daarover hebben lief en ik gepraat en het betekent van beide kanten concessies doen. Dus er is in een aantal dingen met mij rekening gehouden en in een aantal dingen niet. Maar de basis hiervan is toch echt communicatie. En dat geldt ook over het feit dat ex hem als een hondje behandelt. Hierover moet je praten, en ik denk dat je goed moet luisteren naar de redenen van jouw vriend om dit te doen. Mijn vriend doet soms ook dingen waarvan ik vindt dat hij te coulant is naar ex toe, maar in zijn optiek gaat het niet om ex maar om zijn kinderen.
Je twijfels over of je hiermee wel verder moet herken ik ook. Het is een complexe situatie en de relatie die jij met je vriend hebt zal op moeten wegen tegen alle moeilijkheden die op je pad komen doordat hij een kind heeft. Jij bent de enige die dat in kan zien. De argumenten die je noemt zijn, voor mijn gevoel, vooral rationele argumenten. Ik ervaar ook vaak problemen, maar het gevoel wat er is tussen lief en mij weegt op tegen alles.
Je laatste punt, je angst voor als het kind een hele schoolvakantie bij jullie is. Ik sluit me aan bij Dolfijn, dat het misschien juist makkelijker wordt als ze langer bij jullie is. Dat je een kloof voelt tussen jou en je vriend lijkt me niet te kloppen, daar zou je ook eens moeten praten. Mijn vriend en ik praten juist altijd na over hoe het is gegaan als ze weer bij ex zijn. Dingen die er gebeurd zijn, waarom zou dat zo zijn gegaan, wat hadden we anders kunnen doen om bepaalde escalaties te voorkomen, wat vond lief dat ik goed en juist niet goed deed en andersom enzovoort. Gewoon een soort evaluatie. Ik vind dat heel erg prettig en hij ook. Het is ook een soort afsluiter van een drukke tijd waarin we een gezin zijn en weer een start naar een tijdje waarin we weer stelletje spelen.
Nog even over die schoolvakantie en als kind lange tijd bij jullie is. Zoals ik het lees ervaar jij zijn kind echt als een buitenstaander en dat zal zij echt wel voelen. Nogmaals, investeer tijd en aandacht aan haar. Ga iets met haar doen, en doe dat standaard als ze bij jullie is. Ga met haar spelen, knutselen, naar de speeltuin, naar de kinderboerderij, koekjes bakken, ergens buiten de deur een warme chocomel drinken, naar de film, weet ik wat. Zorg dat jullie elkaar goed leren kennen, dat jullie een tijdje op elkaar zijn aangewezen. Je zult zien, dat zal het echt makkelijker maken. In combinatie met tijd voor jezelf en in combinatie met een goede communicatie met je vriend wordt het echt heel anders.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
