Relaties
alle pijlers
Oproep voor vrouwen met vriend met kinderen deel 6
woensdag 22 november 2006 om 11:22
Whoehahaha.....Smol, hoe OPEN zij voor zijn mening staat????? Hoe hard ze de deur tegen zijn neus smijt zul je bedoelen!!!!
Nee hoor, in principe probeert de groep het voor hem te regelen. Het zou heel moeilijk voor hem zijn om een compromis tussen zijn ouders te bewerkstelligen denk ik.
En hij heeft heel even gezegd dat hij met o&n bij ons wil zijn, vanwege familie-overwegingen bij ons, dus ik weet niet of hij wel zo graag de kerst bij ons wil doen en o&n bij haar. Denk niet dat hij de logica ziet van dat reizen enzo. Dat zouden we hem moeten uitleggen.
Tot nu toe hier niets meer over gehoord van de groep, dus we duimen dat het meevalt.......
Nee hoor, in principe probeert de groep het voor hem te regelen. Het zou heel moeilijk voor hem zijn om een compromis tussen zijn ouders te bewerkstelligen denk ik.
En hij heeft heel even gezegd dat hij met o&n bij ons wil zijn, vanwege familie-overwegingen bij ons, dus ik weet niet of hij wel zo graag de kerst bij ons wil doen en o&n bij haar. Denk niet dat hij de logica ziet van dat reizen enzo. Dat zouden we hem moeten uitleggen.
Tot nu toe hier niets meer over gehoord van de groep, dus we duimen dat het meevalt.......
woensdag 22 november 2006 om 13:36
Hallo Allemaal,
Ik schat zo in dat het bij ons een drama wordt met kerst en oud en nieuw. Hex heeft bedacht hoe het moet, daar zijn wij het niet mee eens, onderwerp nu even laten rusten, maar vrees dat het niet goedkomt.
Mijn vriend wil liever niet toegeven maar is bang dat zoon er de dupe van wordt.
Ik kan niet precies uitleggen hoe het zit, want denk dat het dan te herkenbaar wordt.
Ik vind dat mijn vriend nu maar eens voet bij stuk moet houden en een statement moet maken. Hij is dat ook met me eens, maar zie boven...
Het is voorgaande jaren ook altijd precies gegaan zoals zij dat wil, en eerlijk gezegd pas ik daar gewoon voor dit jaar. Ga er vanuit dat de boodschap is overgekomen bij vriend, en vrees dat ik heeeeeeeeeeel boos ga worden als hij straks toch precies wil doen wat zij wil.
Lief, wat een gedoe zeg met de feestdagen. Dat vele reizen lijkt me ook niet echt handig. Gaat de groep nou bemiddelen tussen beide ouders hoe de feestdagen in te delen?
Liefs,
Frutsel
Ik schat zo in dat het bij ons een drama wordt met kerst en oud en nieuw. Hex heeft bedacht hoe het moet, daar zijn wij het niet mee eens, onderwerp nu even laten rusten, maar vrees dat het niet goedkomt.
Mijn vriend wil liever niet toegeven maar is bang dat zoon er de dupe van wordt.
Ik kan niet precies uitleggen hoe het zit, want denk dat het dan te herkenbaar wordt.
Ik vind dat mijn vriend nu maar eens voet bij stuk moet houden en een statement moet maken. Hij is dat ook met me eens, maar zie boven...
Het is voorgaande jaren ook altijd precies gegaan zoals zij dat wil, en eerlijk gezegd pas ik daar gewoon voor dit jaar. Ga er vanuit dat de boodschap is overgekomen bij vriend, en vrees dat ik heeeeeeeeeeel boos ga worden als hij straks toch precies wil doen wat zij wil.
Lief, wat een gedoe zeg met de feestdagen. Dat vele reizen lijkt me ook niet echt handig. Gaat de groep nou bemiddelen tussen beide ouders hoe de feestdagen in te delen?
Liefs,
Frutsel
woensdag 22 november 2006 om 14:10
Hee frutsel, goed dat je bij je vriend hebt aangegeven dat hij dit jaar z'n poot stijf moet houden. Ik hoop voor je dat hij dat dan ook doet.
Toch jammer he, dat dat vaak zulke problemen oplevert. Helaas hebben wij dat ook gehad (wie niet he :P) en het verpest eigenlijk bij voorbaat de feestdagen al. Tenminste, dat gevoel hield ik er toen aan over. Dat geruzie over welke dagen wel en dan vooral het feit dat er maar met 1 partij (dus met hex) rekening gehouden dient te worden :(. Pffffff, dan ben ik stiekum toch wel een beetje blij dat we dat niet meer hebben :$
Toch jammer he, dat dat vaak zulke problemen oplevert. Helaas hebben wij dat ook gehad (wie niet he :P) en het verpest eigenlijk bij voorbaat de feestdagen al. Tenminste, dat gevoel hield ik er toen aan over. Dat geruzie over welke dagen wel en dan vooral het feit dat er maar met 1 partij (dus met hex) rekening gehouden dient te worden :(. Pffffff, dan ben ik stiekum toch wel een beetje blij dat we dat niet meer hebben :$
woensdag 22 november 2006 om 14:43
Hey Sue, ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Het verpest wel het "uitkijken" naar de feestdagen en het plannen daarvan omdat je gewoon niet weet waar je aan toe bent. Wij zijn hier en daar uitgenodigd, en bij sommige dingen past nou eenmaal geen kind in het plaatje. Ik kan mensen dus niet laten weten of we wel of niet komen en wat de bedoeling is. Daarbij komt dat we de voorgaande jaren altijd rekening hebben moeten houden met hoe zij het wil en ik ben er echt helemaal klaar mee. Mijn vriend en ik denken hier precies hetzelfde over hij geeft aan zijn uiterste best te doen om het te regelen. Nou begrijp ik heel goed dat hij niet wil dat zijn zoon er de dupe van wordt (= zijn moeder die thuis rare dingen zegt over zijn vader), dat wil ik ook absoluut niet. Maar wil gewoon niet dat zij hierdoor weer haar zin krijgt, snap je? Ben bang dat ik dan echt uit mijn slof ga schieten (gebeurt niet snel, maar als het gebeurt heb je een probleem :$)
En het heeft natuurlijk heel veel nadelen dat je man zijn zoon niet meer ziet, maar ook voordelen, en daar is dit er een van. Dat kan je hier gelukkig gewoon zeggen.
Liefs,
Frutsel
woensdag 22 november 2006 om 15:33
Ik vind het ronduit belachelijk, maar helaas......
Ik heb er ook erg veel moeite mee dat blijkbaar iedereen moeite heeft met het gekwel van dat mens, maar dat niemand er wat aan odet. Zet haar lekker uit de ouderlijke macht en red wat er te redden valt voor kind en vader.
Maar goed, wie ben ik, ik ben maar stiefmoeder en heb geen verstand van moederliefde.....
Gelukkig zitten vriend en ik op 1 lijn, ook hij vindt het belachelijk, maar het moet nu eenmaal. Het is eigenlijk wachten totdat zij een flinke fout maakt, en dan toeslaan......en het is echt heel erg dat je zo gaat denken.
Dat zul jij ook wel hebben: als ze 1 fout maakt, dan heb ik het recht haar he-le-maal de huid vol te schelden of erger, en dat zal ik dan ook meteen doen!
Oooohhh, klink bijna als een echte stiefheks (wat een term!).
Ik heb er ook erg veel moeite mee dat blijkbaar iedereen moeite heeft met het gekwel van dat mens, maar dat niemand er wat aan odet. Zet haar lekker uit de ouderlijke macht en red wat er te redden valt voor kind en vader.
Maar goed, wie ben ik, ik ben maar stiefmoeder en heb geen verstand van moederliefde.....
Gelukkig zitten vriend en ik op 1 lijn, ook hij vindt het belachelijk, maar het moet nu eenmaal. Het is eigenlijk wachten totdat zij een flinke fout maakt, en dan toeslaan......en het is echt heel erg dat je zo gaat denken.
Dat zul jij ook wel hebben: als ze 1 fout maakt, dan heb ik het recht haar he-le-maal de huid vol te schelden of erger, en dat zal ik dan ook meteen doen!
Oooohhh, klink bijna als een echte stiefheks (wat een term!).
woensdag 22 november 2006 om 15:44
Ja zo ga je inderdaad denken, kan het me goed voorstellen.
Ik heb nu zelf zoiets van: tot hier en niet verder. Vind het echt heel lullig voor in de eerste plaats kind, tweede plaats mijn vriend. Maar ik ben er ook nog en heb geen zin meer om mezelf weg te cijferen. Ik ben ook al helemaal aan het bedenken hoe ik zal reageren en wat ik zal doen als ze toch haar zin krijgt omdat vriend bang is dat zoon er last van krijgt. Erg eigenlijk he? Het voelt voor mij echt een beetje alsof ik gepasseerd word als dat gebeurt....
Nou ja, life goes on he? :) Maar heb liever vandaag dan morgen uitsluitsel over de feestdagen...
woensdag 22 november 2006 om 15:59
Nou, we zullen zien wat het wordt. Ik verwacht dat vriend deze week wel contact heeft met de groep, en dan horen we het wel weer...... Komend weekend kinderweekend. Misschien dat kind nog met uitspraken van moeder komt, wie weet.
Ik hoop voor jou ook dat je snel wat hoort.
Het is fijn dat je dan op 1 lijn kunt zitten met je partner, het wordt heel vervelend als die het ook niet begrijpt, of er moeite mee heeft. Ik hebzelf dit jaar ontdekt dat het een enorme opluchting is als dat vriend een aantal dingen inziet, die hij daarvoor neit inzag.
Ik hoop voor jou ook dat je snel wat hoort.
Het is fijn dat je dan op 1 lijn kunt zitten met je partner, het wordt heel vervelend als die het ook niet begrijpt, of er moeite mee heeft. Ik hebzelf dit jaar ontdekt dat het een enorme opluchting is als dat vriend een aantal dingen inziet, die hij daarvoor neit inzag.
woensdag 22 november 2006 om 16:23
Het scheelt inderdaad op zijn minst de helft als hij het begrijpt. Ook al kan hij er niks aan doen, als ie het maar snapt. Anders hebje zo het gevoel dat je ergens alleen in staat.
Hopen dat je snel goed nieuws krijgt. Moet jij ook op antwoord wachten voordat je de feestdagen gaat inplannen? Of kan zoonlief gewoon overal mee naar toe waar jullie heen gaan?
Hopen dat je snel goed nieuws krijgt. Moet jij ook op antwoord wachten voordat je de feestdagen gaat inplannen? Of kan zoonlief gewoon overal mee naar toe waar jullie heen gaan?
woensdag 22 november 2006 om 16:26
hallo allemaal,
Ik lees hier veel herkenbare verhalen, en wil jullie graag wat over mijn ervaringen vertellen.....Ik heb vier jaar wat met een man (gehad?) die drie kinderen heeft. twee wonen op zichzelf, en een kleine meid van vier. Op dit moment hebben we afstand van elkaar genomen, want we hebben te veel discussies over kleine dingen. Hij heeft een co-ouderschap, en zijn dochter woont om de week bij ons.
Waar ik ontzettend tegenaanloop, is dat mijn vriend niet rond kan komen, en ik hem dus behoorlijk wat geld per maand geef. Hij gebruikt dit echter vaak onder andere om leuke dingen met zijn dochter te doen, die ik niet nodig vind. Als ik daar wat van zeg, wordt hij boos. Ik doe moeilijk, noem het maar op. Ja, het zijn inderdaad maar kleine dingen, maar ik vind dat niet nodig als je er geen geld voor hebt. Ben ik nou te moeilijk???? Het gaat dan om voorbeeld als dure cadeautjes voor kinderfeesten, speeltuinen, kleine cadeautjes voor haarzelf, zwemmen, enz.
Bovendien vind ik dat zijn dochter te veel aandacht vraagt Inderdaad een piep, en hij rent naar boven. Of wanneer wij in gesprek zijn, wordt dat 20 keer onderbroken door zijn dochter. Als ik daar wat van zeg wordt hij boos, of zegt dat ik jaloers ben. Natuurlijk, hij ziet haar maar de helft van de tijd, maar ik merk dat ik gewoon wat andere ideeen over opvoeden heb, en dat hij het gewoon op zijn eigen manier wil doen. We wonen niet samen, maar ik ben daar wel vier keer per week. Hoe staan jullie hier tegenover?
groeten
Ik lees hier veel herkenbare verhalen, en wil jullie graag wat over mijn ervaringen vertellen.....Ik heb vier jaar wat met een man (gehad?) die drie kinderen heeft. twee wonen op zichzelf, en een kleine meid van vier. Op dit moment hebben we afstand van elkaar genomen, want we hebben te veel discussies over kleine dingen. Hij heeft een co-ouderschap, en zijn dochter woont om de week bij ons.
Waar ik ontzettend tegenaanloop, is dat mijn vriend niet rond kan komen, en ik hem dus behoorlijk wat geld per maand geef. Hij gebruikt dit echter vaak onder andere om leuke dingen met zijn dochter te doen, die ik niet nodig vind. Als ik daar wat van zeg, wordt hij boos. Ik doe moeilijk, noem het maar op. Ja, het zijn inderdaad maar kleine dingen, maar ik vind dat niet nodig als je er geen geld voor hebt. Ben ik nou te moeilijk???? Het gaat dan om voorbeeld als dure cadeautjes voor kinderfeesten, speeltuinen, kleine cadeautjes voor haarzelf, zwemmen, enz.
Bovendien vind ik dat zijn dochter te veel aandacht vraagt Inderdaad een piep, en hij rent naar boven. Of wanneer wij in gesprek zijn, wordt dat 20 keer onderbroken door zijn dochter. Als ik daar wat van zeg wordt hij boos, of zegt dat ik jaloers ben. Natuurlijk, hij ziet haar maar de helft van de tijd, maar ik merk dat ik gewoon wat andere ideeen over opvoeden heb, en dat hij het gewoon op zijn eigen manier wil doen. We wonen niet samen, maar ik ben daar wel vier keer per week. Hoe staan jullie hier tegenover?
groeten
woensdag 22 november 2006 om 17:00
Ik heb sinds kort besloten dat men maar accepteert dat hij bij mijn gezin hoort als hij bij ons is. Dat betekent dus eigenlijk dat ik hem (niet) meeneem als hij er (niet) is......Ik spreek dus dingen af, en zie dan wel of we met z'n tweeen komen of met z'n drieen.....Klinkt heel hard, maar het is voor mij een heel stuk makkelijker zo......het heeft me wel jaren gekost om dit standpunt in te nemen.
woensdag 22 november 2006 om 18:34
Shields, welkom!
Allereerst over de financien. Jullie financiele verhouding lijkt me inderdaad een beetje scheef. Ik zie het als volgt. Jij geeft hem geld omdat hij niet rond kan komen. Dat is op zich hardstikke aardig van je. Maar blijkbaar vind jij dat jij er dan een zeg in hebt waar hij dat aan besteedt. Ik weet niet of dat terecht is of niet, kan ik niet over oordelen. Je zou kunnen denken dat als je het hem eenmaal hebt gegeven het van hem is en hij zelf mag weten wat hij ermee doet. Je zou ook kunnen denken dat je hem niet meer zo veel geld zou moeten geven of helemaal niets als het jou niet bevalt wat hij ermee doet. Maar stop ermee om er een issue van te maken. Dat hij boos wordt als jij hem erop aanspreekt kan ik me wel voorstellen, want hij voelt zich er ongetwijfeld al niet echt happy bij dat hij van jou geld krijgt om rond te kunnen komen. (Ben helaas ervaringsdeskundige in een financieel scheve relatie en herken zijn gevoelens in jouw verhaal.)
Voor wat betreft de opvoeding van zijn dochter. Jullie hebben daar verschillende ideeen over. Uit je verhaal haal ik niet of jullie er uberhaupt wel eens gewoon een gesprek over hebben. Jij schrijft dat je er wel eens iets van zegt. Vaak is het de toon die de muziek maakt. Op wat voor manier praten jullie erover? Maak je een opmerking of voeren jullie er gewoon een goed gesprek over? Hoe zeker staat hij zelf in zijn vaderschap? M.a.w. hoe stevig staat hij in zijn schoenen als jij een negatieve opmerking plaatst? Je verhaal klinkt alsof hij boordevol schuldgevoel zit richting dochter die nu niet in een gewoon gezin kan opgroeien en dat hij daarom minder corrigeert dan in jouw ogen goed voor het kind is.
Mijn vriend en ik kunnen er goed over praten, over hoe het hier gaat. Maar dat konden we eerst niet. Mijn vriend vond toen, toen we nog niet samenwoonden en ik de kinderen niet zo vaak zag, dat ik niet goed wist waarover hij het had en tegen welke problemen hij aanliep. En nu, nu ik er veel meer bij betrokken ben, geef ik hem gelijk. Ik kijk bijna alle opvoedprogramma´s op tv en het ziet er allemaal zo makkelijk uit. Maar de praktijk...
Liefs Smol
PS. Was heden bij de HEMA. De stokjes van PP...
Allereerst over de financien. Jullie financiele verhouding lijkt me inderdaad een beetje scheef. Ik zie het als volgt. Jij geeft hem geld omdat hij niet rond kan komen. Dat is op zich hardstikke aardig van je. Maar blijkbaar vind jij dat jij er dan een zeg in hebt waar hij dat aan besteedt. Ik weet niet of dat terecht is of niet, kan ik niet over oordelen. Je zou kunnen denken dat als je het hem eenmaal hebt gegeven het van hem is en hij zelf mag weten wat hij ermee doet. Je zou ook kunnen denken dat je hem niet meer zo veel geld zou moeten geven of helemaal niets als het jou niet bevalt wat hij ermee doet. Maar stop ermee om er een issue van te maken. Dat hij boos wordt als jij hem erop aanspreekt kan ik me wel voorstellen, want hij voelt zich er ongetwijfeld al niet echt happy bij dat hij van jou geld krijgt om rond te kunnen komen. (Ben helaas ervaringsdeskundige in een financieel scheve relatie en herken zijn gevoelens in jouw verhaal.)
Voor wat betreft de opvoeding van zijn dochter. Jullie hebben daar verschillende ideeen over. Uit je verhaal haal ik niet of jullie er uberhaupt wel eens gewoon een gesprek over hebben. Jij schrijft dat je er wel eens iets van zegt. Vaak is het de toon die de muziek maakt. Op wat voor manier praten jullie erover? Maak je een opmerking of voeren jullie er gewoon een goed gesprek over? Hoe zeker staat hij zelf in zijn vaderschap? M.a.w. hoe stevig staat hij in zijn schoenen als jij een negatieve opmerking plaatst? Je verhaal klinkt alsof hij boordevol schuldgevoel zit richting dochter die nu niet in een gewoon gezin kan opgroeien en dat hij daarom minder corrigeert dan in jouw ogen goed voor het kind is.
Mijn vriend en ik kunnen er goed over praten, over hoe het hier gaat. Maar dat konden we eerst niet. Mijn vriend vond toen, toen we nog niet samenwoonden en ik de kinderen niet zo vaak zag, dat ik niet goed wist waarover hij het had en tegen welke problemen hij aanliep. En nu, nu ik er veel meer bij betrokken ben, geef ik hem gelijk. Ik kijk bijna alle opvoedprogramma´s op tv en het ziet er allemaal zo makkelijk uit. Maar de praktijk...
Liefs Smol
PS. Was heden bij de HEMA. De stokjes van PP...
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
woensdag 22 november 2006 om 19:48
Goed van je, en fijn dat het werkt voor jou! maar voor mij is het niet mogelijk om mijn leven zo te leiden.
Ik bedoel, met verjaardagen van familie, buren en sommige anderen redeneer ik ook zo. Net zoals huwelijken, jubilea etc. van familie. Hij hoort er nu bij, klaar.
Maar sommige verjaardagen van vrienden van mij zijn gewoon niet "kindproof" zeg maar. Dat zijn verjaardagen die tot laat duren met veel drank en daar komen uberhaupt geen andere kinderen.
En hoe doe je dat dan als je afspreekt om met een ander stel uit eten te gaan dan? Het werkt toch niet als je daar ineens met kind op komt dagen?
En als je uitgenodid bent voor een borrel? Kom je dan ook ineens met kind op de proppen?
Sorry voor de vele vragen, maar ben gewoon erg nieuwsgierig, is absoluut niet vervelend bedoelt hoor.
donderdag 23 november 2006 om 11:44
hallo allemaal,
thanks voor jullie reacties!! Super.
Wat betreft financien: is echt structureel. We wonen nu eenmaal niet samen, alhoewel hij dat wel zou willen. Ik wil dat nog niet omdat ik vind dat de relatie dan stabieler moet zijn. Bovendien lijkt het alsof het wel erg praktisch is: dan kunnen de huurkosten worden verdeeld. Om daarin toch bij te dragen geef ik zo'n 500 euro per maand. Ja, en inderdaad, al sik het geven heb moet ik er eigenlijk niet meer over zeuren. tis dan zijn geld. Dacht ook dat ik dat wel kon, maar soms irriteer ik me er gewoon teveel aan. Ook omdat ik sowieso wat zuiniger ben aangelegd dan hem. Gaat me er niet eens altijd om dat hij het geld van mij krijgt, maar het lijkt alsof zijn dochter niets te kort mag komen. En dat anderen altijd moeten zien hoe goed ze het wel niet heeft. Tis inderdada zo dat hij zich erg moet bewijzen voor zijn gevoel. De moeder van dochtertje bekritiseerd hem bij alles. Flinke rechtzaken gehad afgelopen jaren en daar werd zoveel verweten. Hij kan het nooit goed doen. Vandaar dat er ook geen gesprek mogelijk is over iets wat hij in mijn ogen minder doet. Dan voelt hij zich aangevallen. Ik begrijp het wel, maar blijft lastig!!
thanks voor jullie reacties!! Super.
Wat betreft financien: is echt structureel. We wonen nu eenmaal niet samen, alhoewel hij dat wel zou willen. Ik wil dat nog niet omdat ik vind dat de relatie dan stabieler moet zijn. Bovendien lijkt het alsof het wel erg praktisch is: dan kunnen de huurkosten worden verdeeld. Om daarin toch bij te dragen geef ik zo'n 500 euro per maand. Ja, en inderdaad, al sik het geven heb moet ik er eigenlijk niet meer over zeuren. tis dan zijn geld. Dacht ook dat ik dat wel kon, maar soms irriteer ik me er gewoon teveel aan. Ook omdat ik sowieso wat zuiniger ben aangelegd dan hem. Gaat me er niet eens altijd om dat hij het geld van mij krijgt, maar het lijkt alsof zijn dochter niets te kort mag komen. En dat anderen altijd moeten zien hoe goed ze het wel niet heeft. Tis inderdada zo dat hij zich erg moet bewijzen voor zijn gevoel. De moeder van dochtertje bekritiseerd hem bij alles. Flinke rechtzaken gehad afgelopen jaren en daar werd zoveel verweten. Hij kan het nooit goed doen. Vandaar dat er ook geen gesprek mogelijk is over iets wat hij in mijn ogen minder doet. Dan voelt hij zich aangevallen. Ik begrijp het wel, maar blijft lastig!!
donderdag 23 november 2006 om 11:44
hallo allemaal,
thanks voor jullie reacties!! Super.
Wat betreft financien: is echt structureel. We wonen nu eenmaal niet samen, alhoewel hij dat wel zou willen. Ik wil dat nog niet omdat ik vind dat de relatie dan stabieler moet zijn. Bovendien lijkt het alsof het wel erg praktisch is: dan kunnen de huurkosten worden verdeeld. Om daarin toch bij te dragen geef ik zo'n 500 euro per maand. Ja, en inderdaad, al sik het geven heb moet ik er eigenlijk niet meer over zeuren. tis dan zijn geld. Dacht ook dat ik dat wel kon, maar soms irriteer ik me er gewoon teveel aan. Ook omdat ik sowieso wat zuiniger ben aangelegd dan hem. Gaat me er niet eens altijd om dat hij het geld van mij krijgt, maar het lijkt alsof zijn dochter niets te kort mag komen. En dat anderen altijd moeten zien hoe goed ze het wel niet heeft. Tis inderdada zo dat hij zich erg moet bewijzen voor zijn gevoel. De moeder van dochtertje bekritiseerd hem bij alles. Flinke rechtzaken gehad afgelopen jaren en daar werd zoveel verweten. Hij kan het nooit goed doen. Vandaar dat er ook geen gesprek mogelijk is over iets wat hij in mijn ogen minder doet. Dan voelt hij zich aangevallen. Ik begrijp het wel, maar blijft lastig!!
thanks voor jullie reacties!! Super.
Wat betreft financien: is echt structureel. We wonen nu eenmaal niet samen, alhoewel hij dat wel zou willen. Ik wil dat nog niet omdat ik vind dat de relatie dan stabieler moet zijn. Bovendien lijkt het alsof het wel erg praktisch is: dan kunnen de huurkosten worden verdeeld. Om daarin toch bij te dragen geef ik zo'n 500 euro per maand. Ja, en inderdaad, al sik het geven heb moet ik er eigenlijk niet meer over zeuren. tis dan zijn geld. Dacht ook dat ik dat wel kon, maar soms irriteer ik me er gewoon teveel aan. Ook omdat ik sowieso wat zuiniger ben aangelegd dan hem. Gaat me er niet eens altijd om dat hij het geld van mij krijgt, maar het lijkt alsof zijn dochter niets te kort mag komen. En dat anderen altijd moeten zien hoe goed ze het wel niet heeft. Tis inderdada zo dat hij zich erg moet bewijzen voor zijn gevoel. De moeder van dochtertje bekritiseerd hem bij alles. Flinke rechtzaken gehad afgelopen jaren en daar werd zoveel verweten. Hij kan het nooit goed doen. Vandaar dat er ook geen gesprek mogelijk is over iets wat hij in mijn ogen minder doet. Dan voelt hij zich aangevallen. Ik begrijp het wel, maar blijft lastig!!
donderdag 23 november 2006 om 13:34
hoi shields.. welkom... Het grapige is over niets te kort komen is dat vaak vergeten wordt dat JUIST OMDAT de ouders gescheiden zijn er ineens de behoefte ligt om ze EXTRA te verwennen .. Er wordt dan alleen vergeten dat het kind gaat wennen aan zoveel extra's dat er op latere leeftijd geen waardering meer voor is..Qua financieel.. sja.. dat blijft een moeilijk punt.. In het begin heb ik anderhalf jaar lang alles betaald.. omdat hij nog midden in de scheiding zat.. later trekt dat zich wel weer recht.. Als je je er niet prettig bij voelt, zal je toch moeten praten om de goude middenweg te vinden.. heel lastig, maar anders komt je relatuie onder zo'n grote druk te staan waardoor hij kan gaan opbreken.. en dat is nou juist niet de bedoeling .. lijkt mij..liefs B
donderdag 23 november 2006 om 13:54
Tja, ik kan me voorstellen dat hij door de scheiding en bijbehorende rechtszaken anders in het leven staat naar zijn dichtertje toe. Maar toch zou hij in ieder geval kunnen proberen naar jou te luisteren en open te staan voor jouw mening.
500 euro? Jeetje, best veel. Hoe kan het dan dat hij niet rondkomt? Veel alimentatie, of schulden? En is het nu zo dat jij zuiniger moet leven (neem aan dat jij ook een eigen (huur)huis hebt?) omdat hij van jouw geld leuke dingen doet met zijn dochter? Ik kan me heel goed voorstellen dat je je daaraan stoort hoor. Af en toe iets leuks moet natuurlijk kunnen, maar als je het niet breed hebt en gesponsored wordt door je partner kan je natuurlijk ook leuke dingen doen die niet veel geld kosten (kastanjes zoeken en daar poppetjes van maken met sateprikkers, kleuren, fietsen, naar het strand, bos, duinen, kinderboerderij etc.)
Die 500 euro geeft je geen recht om je overal mee te bemoeien, maar het moet voor jou wel goed voelen, en dat is nu dus niet echt het geval.
Je zegt dat jullie nu afstand hebben genomen. Hoe vaak zie je elkaar dan nog?
Veel vragen
, maar misschien kunnen we je dan een meer helder advies geven?Liefs,
Frutsel
vrijdag 24 november 2006 om 12:07
Hallo Shields, en welkom hier.
Anderen hebben al veel aangegeven en ik ben het wel met ze eens. Wat Beetje ook al schrijft, in het begin van onze relatie heb ik ook veel kosten op me genomen omdat hij door de scheiding even wat krap zat. Maar dat is na verloop van tijd wel rechtgetrokken. Toen eenmaal alles geregeld was, de scheiding rond en de bankzaken gescheiden konden we financieel op een gelijkwaardige basis verder. Ik vind het in jouw geval wel iets anders omdat je niet samenwoont. Ik heb in het begin de vaste lasten, de boodschappen en uitstapjes betaalt, maar wij woonden op dat moment al wel samen. Dat vind ik gevoelsmatig wel anders dan hem 'zomaar' 500 euro per maand geven.
En ik ben ook van mening, zoals de anderen hier, dat je vooral moet praten. Geef aan wat je wel en niet leuk vind en kijk of je er samen uit kunt komen. Anders wordt de frustratie alleen maar groter ben ik bang.
Wat me verder nog opviel, je schrijft "relatie (gehad?)". Ben je van plan om er mee te stoppen?? Of twijfel je juist door de dingen die je hier beschrijft?
Lief, wanneer denk je wat te hroen van de groep ivm de feestdagen?
Frutsel, wanneer komt er bij jullie duidelijkheid over de feestdagen?
Ik hoop voor jullie dat dat snel duidelijk wordt.
Kus Sue
Anderen hebben al veel aangegeven en ik ben het wel met ze eens. Wat Beetje ook al schrijft, in het begin van onze relatie heb ik ook veel kosten op me genomen omdat hij door de scheiding even wat krap zat. Maar dat is na verloop van tijd wel rechtgetrokken. Toen eenmaal alles geregeld was, de scheiding rond en de bankzaken gescheiden konden we financieel op een gelijkwaardige basis verder. Ik vind het in jouw geval wel iets anders omdat je niet samenwoont. Ik heb in het begin de vaste lasten, de boodschappen en uitstapjes betaalt, maar wij woonden op dat moment al wel samen. Dat vind ik gevoelsmatig wel anders dan hem 'zomaar' 500 euro per maand geven.
En ik ben ook van mening, zoals de anderen hier, dat je vooral moet praten. Geef aan wat je wel en niet leuk vind en kijk of je er samen uit kunt komen. Anders wordt de frustratie alleen maar groter ben ik bang.
Wat me verder nog opviel, je schrijft "relatie (gehad?)". Ben je van plan om er mee te stoppen?? Of twijfel je juist door de dingen die je hier beschrijft?
Lief, wanneer denk je wat te hroen van de groep ivm de feestdagen?
Frutsel, wanneer komt er bij jullie duidelijkheid over de feestdagen?
Ik hoop voor jullie dat dat snel duidelijk wordt.
Kus Sue
vrijdag 24 november 2006 om 12:27
Hallo,
Op dit moment hebben we inderdaad even wat afstand van elkaar genomen, omdat we zoveel discussies hadden. We zien elkaar nu twee keer in de week. Het lijkt eigenlijk alsof we niet met en niet zonder elkaar kunnen. We hebben echt pieken en dalen. Als we met zijn tweeen zijn kan het zooo geweldig zijn. Maar we kunnen dus ook ontzettend veel kibbelen. Zijn allebei niet de makkelijksten.
greetzz
Op dit moment hebben we inderdaad even wat afstand van elkaar genomen, omdat we zoveel discussies hadden. We zien elkaar nu twee keer in de week. Het lijkt eigenlijk alsof we niet met en niet zonder elkaar kunnen. We hebben echt pieken en dalen. Als we met zijn tweeen zijn kan het zooo geweldig zijn. Maar we kunnen dus ook ontzettend veel kibbelen. Zijn allebei niet de makkelijksten.
greetzz
vrijdag 24 november 2006 om 17:31
Hé dag allemaal,
ik heb al weer een tijdje niet gepost! maar ik wilde nog wat zeggen over die feestdagen. Wij lossen dat al jaren op door ieder half jaar een schema met de weekenden te maken. Het ene jaar is zowel kerst als oud en nieuw hier, en het andere jaar bij hun moeder. Het voordeel is dat je altijd weet waar je aan toe bent. En je hebt meteen de kerstvakantie verdeeld. En zo plan ik eigenlijk altijd het hele jaar door. De zomer knippen we ook op in 3 wkn moeder en 3 wkn hier. En dat heb ik dus nu al gepland voor de zomer van 2007.Ook dit heeft een voordeel omdat als je in het hoogseizoen iets wilt boeken je er ook vroeg bij moet zijn. Overigens wisselen we Pasen ook ieder jaar af. En als dat betekent dat de kinderen 2 weekenden achter elkaar bij haar zijn zijn ze daarna 2 weekenden bij ons. Het is een geregel, dat geef ik toe, maar als je maar 2 xper jaar een schema hoeft te maken valt het ook wel weer mee. Wie weet hebben jullie hier wat aan. Bij ons duurt een weekend overigens van vrijdag tot dinsdag.
ik heb al weer een tijdje niet gepost! maar ik wilde nog wat zeggen over die feestdagen. Wij lossen dat al jaren op door ieder half jaar een schema met de weekenden te maken. Het ene jaar is zowel kerst als oud en nieuw hier, en het andere jaar bij hun moeder. Het voordeel is dat je altijd weet waar je aan toe bent. En je hebt meteen de kerstvakantie verdeeld. En zo plan ik eigenlijk altijd het hele jaar door. De zomer knippen we ook op in 3 wkn moeder en 3 wkn hier. En dat heb ik dus nu al gepland voor de zomer van 2007.Ook dit heeft een voordeel omdat als je in het hoogseizoen iets wilt boeken je er ook vroeg bij moet zijn. Overigens wisselen we Pasen ook ieder jaar af. En als dat betekent dat de kinderen 2 weekenden achter elkaar bij haar zijn zijn ze daarna 2 weekenden bij ons. Het is een geregel, dat geef ik toe, maar als je maar 2 xper jaar een schema hoeft te maken valt het ook wel weer mee. Wie weet hebben jullie hier wat aan. Bij ons duurt een weekend overigens van vrijdag tot dinsdag.
