Relaties
alle pijlers
rekening houden met of zelfregulatie verwachten
woensdag 13 november 2024 om 10:41
Er is iets waar ik over nadenk en er voor mezelf niet uitkom wat nu al/niet "normaal" of gezond is.
Korte situatieschets:
Ikzelf - vriendin - haar man gaan met zijn 3en een activiteit ondernemen. Vooraf denken we alle drie dat we deze activiteit leuk gaan vinden (doet er even niet toe wat het is - wegens herkenbaarheid laat ik dat even weg). Dat valt ter plekke tegen en man verveelt zich stierlijk. Ikzelf en vriendin vinden het wel leuk. Man gaat lopen zuchten, zuur kijken, lang gezicht, boos mompelen, nog meer zuchten - you get the picture.
Vriendin ziet dit uiteraard en wil de activiteit afbreken en durft niet meer verder te doen met dat waar ze eerder nog zelf van liep te genieten.
Ik erger me hier nogal aan - vind dat de man zichzelf een beetje moet reguleren (zich niet zo moet "aanstellen" als een klein kind) en desnoods moet zeggen: ik ga eventjes daar lunchen/ krant lezen/ tiktoks kijken/rondje lopen (naar eigen keuze) want ik vind er niets aan - maar doe jullie ding en geniet ervan. En ik vind dat zij gewoon de dingen moet doen die ze zich had voorgenomen.
Maar: vriendin zegt dat dat nu net mijn probleem is / daarom functioneer ik zo slecht in relaties want ik weet niet wat geven en nemen is en uiteraard houd je rekening met je partner als die iets vervelend vindt. Dus ze doet niet wat ze zelf wil, maar de activiteit wordt ingekort en afgebroken.
Einde situatieschets. Voor beide is natuurlijk wel iets te zeggen en ik begin aan mezelf te twijfelen: ik weet dat ik emotioneel verwaarloosd ben als kind en dat ik voor alles grotendeels op mezelf was aangewezen - hierdoor ben ik natuurlijk ook nu een individualistisch persoon en los ik mijn dingen het liefste zelf op. En daardoor verwacht ik dat ook van de ander.
Ik word me er nu van bewust dat dat misschien ook niet helemaal op het gezond einde van het spectrum zit ? Ik ben namelijk ook al eens bij een date tijdelijk elders gaan zitten (bij een concert) met de woorden: ik wacht daar op je, want ik vind het hier te heet en jij hebt het hier wel naar je zin. Ik zie je straks wel weer na afloop. Dat was vast ook een beetje raar achteraf gezien dat ik dat dan gewoon zo besluit zonder overleg. Een beetje hyper independent gedrag ofzo.
Of is er hier geen goed of fout en is het gewoon een kwestie van matchen ?
Hoe zien jullie dit ?
Korte situatieschets:
Ikzelf - vriendin - haar man gaan met zijn 3en een activiteit ondernemen. Vooraf denken we alle drie dat we deze activiteit leuk gaan vinden (doet er even niet toe wat het is - wegens herkenbaarheid laat ik dat even weg). Dat valt ter plekke tegen en man verveelt zich stierlijk. Ikzelf en vriendin vinden het wel leuk. Man gaat lopen zuchten, zuur kijken, lang gezicht, boos mompelen, nog meer zuchten - you get the picture.
Vriendin ziet dit uiteraard en wil de activiteit afbreken en durft niet meer verder te doen met dat waar ze eerder nog zelf van liep te genieten.
Ik erger me hier nogal aan - vind dat de man zichzelf een beetje moet reguleren (zich niet zo moet "aanstellen" als een klein kind) en desnoods moet zeggen: ik ga eventjes daar lunchen/ krant lezen/ tiktoks kijken/rondje lopen (naar eigen keuze) want ik vind er niets aan - maar doe jullie ding en geniet ervan. En ik vind dat zij gewoon de dingen moet doen die ze zich had voorgenomen.
Maar: vriendin zegt dat dat nu net mijn probleem is / daarom functioneer ik zo slecht in relaties want ik weet niet wat geven en nemen is en uiteraard houd je rekening met je partner als die iets vervelend vindt. Dus ze doet niet wat ze zelf wil, maar de activiteit wordt ingekort en afgebroken.
Einde situatieschets. Voor beide is natuurlijk wel iets te zeggen en ik begin aan mezelf te twijfelen: ik weet dat ik emotioneel verwaarloosd ben als kind en dat ik voor alles grotendeels op mezelf was aangewezen - hierdoor ben ik natuurlijk ook nu een individualistisch persoon en los ik mijn dingen het liefste zelf op. En daardoor verwacht ik dat ook van de ander.
Ik word me er nu van bewust dat dat misschien ook niet helemaal op het gezond einde van het spectrum zit ? Ik ben namelijk ook al eens bij een date tijdelijk elders gaan zitten (bij een concert) met de woorden: ik wacht daar op je, want ik vind het hier te heet en jij hebt het hier wel naar je zin. Ik zie je straks wel weer na afloop. Dat was vast ook een beetje raar achteraf gezien dat ik dat dan gewoon zo besluit zonder overleg. Een beetje hyper independent gedrag ofzo.
Of is er hier geen goed of fout en is het gewoon een kwestie van matchen ?
Hoe zien jullie dit ?
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 13 november 2024 om 15:57
Nee joh, niet zo zwart/wit. Als de ander zegt geen last van de hitte te hebben en niet mee te gaan is hij behalve wellicht een hork, ook helemaal vrij om niet mee te gaan natuurlijk. Dat betekent niet dat je dan zelf ook moet blijven. Dikke kans dat die ander precies zo zou reageren als jij, namelijk prettig, bezorgd genoeg zonder eng te worden, en zelfstandig genoeg zonder koud te worden.dianaf schreef: ↑13-11-2024 15:29Dat eerste is onderhandelen over iets waar ze even niet over kon onderhandelen. Wat als die ander nee zegt, moet je dan blijven staan? En zo bot als het op de tweede manier, was het dus niet.
Om eerlijk te zijn als ik mij echt even niet goed zou voelen door de hitte of even moet zitten of zo, dan ga ik zitten. En dan zou het ook niet meer zijn dan joh, ik ga even zitten/weg, want het is mij even te heet.
Als iemand dat bij mij zou doen, zou ik even meelopen om te kijken of alles oké is en eventueel daarna even terug gaan. Ik neem aan dat je dan wel kunt inschatten dat het niet onbeleefd bedoelt is. Het is anders als iemand zomaar wegloopt zonder iets te zeggen.
Gecultiveerd slachtofferschap is óók een identiteit.
woensdag 13 november 2024 om 16:16
Ah... oké. Fijn dat ik het verkeerd las.OudEnWijs schreef: ↑13-11-2024 15:57Nee joh, niet zo zwart/wit. Als de ander zegt geen last van de hitte te hebben en niet mee te gaan is hij behalve wellicht een hork, ook helemaal vrij om niet mee te gaan natuurlijk. Dat betekent niet dat je dan zelf ook moet blijven. Dikke kans dat die ander precies zo zou reageren als jij, namelijk prettig, bezorgd genoeg zonder eng te worden, en zelfstandig genoeg zonder koud te worden.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 13 november 2024 om 16:23
Ik heb ondertussen even wat online zitten rondlezen over hyper independence en ik heb er dus wel wat kenmerken van zie ik. Dus ik heb eigenlijk ook graag zelfstandige mensen in mijn directe omgeving. Heel veel herkenning bij het feit dat ik "neediness" bij anderen ook echt heel moeilijk vind. Bijvoorbeeld de klassieke "ik ga dood griep" bij mannen. Ik vind dan ook mensen die voor mij zorgen met een kom soep of zo als ik ziek ben al halve heiligen. Geloof dat ik daar toch wel enige aandachtspuntjes heb.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 13 november 2024 om 16:29
Maar dat mag toch ook gewoon?
Ik herken veel van wat je schrijft. Ik ben niet het zorgzame, attente mens wat anderen wel kunnen zijn. Die met een hand op de arm, indringend 'wat erg / dapper / goed van je' kunnen zeggen.
Ik kan ook niet zo goed meehuilen met mensen die een (in mijn ogen) triviaal probleem hebben en daar volkomen in opgaan. Is niet mijn sterke kant.
Wél moet je mij hebben bij acute noodsituaties, of dingen waarbij gehandeld moet worden. Actie in de taxi! Geef maar en ik regel het voor je of zoek het uit.
Ik ben niet van plan om soep te brengen en je hand vast te houden. Is niet mijn sterke kant. Maar als je ziek bent en je kinderen zijn thuis, dan neem ik je kinderen mee het bos in. Gooi ik een was in je machine of haal de stofzuiger door je huis. Praktisch dus.
Ik vraag me dus af of je niet teveel wil. Je hoeft niet alles te zijn. Je mag ook dingen aan anderen overlaten
Ik herken veel van wat je schrijft. Ik ben niet het zorgzame, attente mens wat anderen wel kunnen zijn. Die met een hand op de arm, indringend 'wat erg / dapper / goed van je' kunnen zeggen.
Ik kan ook niet zo goed meehuilen met mensen die een (in mijn ogen) triviaal probleem hebben en daar volkomen in opgaan. Is niet mijn sterke kant.
Wél moet je mij hebben bij acute noodsituaties, of dingen waarbij gehandeld moet worden. Actie in de taxi! Geef maar en ik regel het voor je of zoek het uit.
Ik ben niet van plan om soep te brengen en je hand vast te houden. Is niet mijn sterke kant. Maar als je ziek bent en je kinderen zijn thuis, dan neem ik je kinderen mee het bos in. Gooi ik een was in je machine of haal de stofzuiger door je huis. Praktisch dus.
Ik vraag me dus af of je niet teveel wil. Je hoeft niet alles te zijn. Je mag ook dingen aan anderen overlaten
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 13 november 2024 om 16:47
Maar wel goed om van jezelf te weten, zodat je zelf kan besluiten wat je daarvan vindt.
Stel dat je onbewust relaties met anderen zou saboteren met bepaald (hyper independent in dit geval) gedrag dan wil je dat wel weten, want sommige mensen zijn hun leven lang ongelukkig door dergelijke patronen.
Het is al vrij uitzonderlijk dat iemand met dit patroon erkent dat het mogelijk een aandachtspunt is. Het is veel moeilijker te (h)erkennen voor jezelf dan overmatige afhankelijkheid.
Stel dat je onbewust relaties met anderen zou saboteren met bepaald (hyper independent in dit geval) gedrag dan wil je dat wel weten, want sommige mensen zijn hun leven lang ongelukkig door dergelijke patronen.
Het is al vrij uitzonderlijk dat iemand met dit patroon erkent dat het mogelijk een aandachtspunt is. Het is veel moeilijker te (h)erkennen voor jezelf dan overmatige afhankelijkheid.
woensdag 13 november 2024 om 16:58
Ik ben het eens met Bijtie. Het is iets van jou en daar mag je wat mee maar dat hoeft niet. En je zult vast ook niet van hyper onafhankelijkheid veranderen in hyper klef. Het is gewoon goed om je ervan bewust te zijn dat je zo dus (ook) naar anderen kijkt. Het hangt er ook vanaf in hoeverre je er zelf last van hebt, toch?
Ik vind zuchtende mensen die het Heel Erg Zwaar hebben maar zelf ook geen actie ondernemen ook irritant. Maar het andere uiterste, dat hele onafhankelijke, vind ik ook heel moeilijk in relaties want dat voelt onveilig. Alsof je de ander niet genoeg vertrouwt om diegene te betrekken in waar je mee zit. En alsof dat wat de ander vindt niet belangrijk is. Denk dat het ideaal ergens in het midden zit, want altijd maar aanpassen is ook zeker niet gezond.
Ik vind zuchtende mensen die het Heel Erg Zwaar hebben maar zelf ook geen actie ondernemen ook irritant. Maar het andere uiterste, dat hele onafhankelijke, vind ik ook heel moeilijk in relaties want dat voelt onveilig. Alsof je de ander niet genoeg vertrouwt om diegene te betrekken in waar je mee zit. En alsof dat wat de ander vindt niet belangrijk is. Denk dat het ideaal ergens in het midden zit, want altijd maar aanpassen is ook zeker niet gezond.
woensdag 13 november 2024 om 17:01
En ik zou niet willen dat mijn vriendin zich nog ongelukkiger voelde, dus zou ik niet zo stelling nemen.Lorem_Ipsum schreef: ↑13-11-2024 14:38Die vriendin voelde heus wel aan hoe de vlag erbij hing, dus ze zat er hoe dan ook tussen. Ze kent haar pappenheimers toch.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
woensdag 13 november 2024 om 17:03
Nou dan heb ik al een probleem, want ik lees nergens iets van hyper-onafhankelijks, haha! Gewoon even praktisch, je hoeft niet de ander mee te trekken omdat je een appelflauwte krijgt.
Maar goed, ik erger me daar ook heel erg aan bij anderen. Ben ook altijd meteen weg als mensen over kwaaltjes zeuren. Dat zal ook niet veranderen bij mij.
Maar goed, ik erger me daar ook heel erg aan bij anderen. Ben ook altijd meteen weg als mensen over kwaaltjes zeuren. Dat zal ook niet veranderen bij mij.
woensdag 13 november 2024 om 17:27
Ja, daar heb je gelijk in. Maar eigenlijk vind ik het in deze situatie aan partner om in te binden. Sowieso zal ik niet mijn eigen dag laten verpesten alleen maar om vriendin en haar kleuter te ontzien.ninanoname schreef: ↑13-11-2024 17:01En ik zou niet willen dat mijn vriendin zich nog ongelukkiger voelde, dus zou ik niet zo stelling nemen.
Maar ja, ik ben iemand die eigenlijk totaal niet van slag raakt door meningsverschillen of een beetje geharrewar. Dat is het leven.
woensdag 13 november 2024 om 17:36
Maar vind je dat vriendin méér verantwoordelijk is voor partner dan Belgali op dat moment?Lorem_Ipsum schreef: ↑13-11-2024 17:27Ja, daar heb je gelijk in. Maar eigenlijk vind ik het in deze situatie aan partner om in te binden. Sowieso zal ik niet mijn eigen dag laten verpesten alleen maar om vriendin en haar kleuter te ontzien.
Partner doet wat hij doet. Daar kun je van alles van vinden, maar dit doet hij. Waarom moet de vriendin dan haar gedrag aanpassen aan partner of Belgali of daartussen bemiddelen? Je bent in zo'n situatie toch alledrie partij. Dan kun je toch zeggen: "Joh Anton, ik hoor je nu voor de derde keer zuchten, klinkt niet alsof je het heel erg naar je zin hebt. Ik word er zelf hangerig van. Wat gaan we doen met de rest van de dag?"
fiorah wijzigde dit bericht op 13-11-2024 17:58
0.25% gewijzigd
woensdag 13 november 2024 om 17:44
Zeker, hij doet wat hij doet, maar vriendin is dus wel in staat om namens haar partner de hele activiteit af te breken. Dat doet ze dan toch ook in zijn naam? Laat hem dan ook gewoon in zijn sop gaarkoken.Fiorah schreef: ↑13-11-2024 17:36Maar vind je dat vriendin méér verantwoordelijk is voor partner dan Bengali op dat moment?
Partner doet wat hij doet. Daar kun je van alles van vinden, maar dit doet hij. Waarom moet de vriendin dan haar gedrag aanpassen aan partner of Bengali of daartussen bemiddelen? Je bent in zo'n situatie toch alledrie partij. Dan kun je toch zeggen: "Joh Anton, ik hoor je nu voor de derde keer zuchten, klinkt niet alsof je het heel erg naar je zin hebt. Ik word er zelf hangerig van. Wat gaan we doen met de rest van de dag?"
En ja, persoonlijk zou ik, als het mijn vriend was die de boel zat te versjteren, zeker weten tegen mijn partner zeggen dat hij de sfeer bederft.
woensdag 13 november 2024 om 17:57
Maar wie zegt dat vriendin dat wil? Misschien vond vriendin het eerst wel leuk, maar toen ze merkte dat partner het niet leuk vond én dat Belgali daar wat van vond (want dat heeft ze vast niet gemist), was voor haar de lol eraf. Dat kan toch? Dan hoeft vriendin er toch niks van te zeggen omdat Bengali er last van heeft? Je hebt van die mensen die er last van hebben als iemand het niet naar zijn zin heeft en die dan zelf ook niet meer relaxt plezier kunnen maken.Lorem_Ipsum schreef: ↑13-11-2024 17:44Zeker, hij doet wat hij doet, maar vriendin is dus wel in staat om namens haar partner de hele activiteit af te breken. Dat doet ze dan toch ook in zijn naam? Laat hem dan ook gewoon in zijn sop gaarkoken.
woensdag 13 november 2024 om 18:22
Nou ja, zo loyaal ben ik dan ook weer niet aan mijn vriendin om daarin mee te manoeuvreren. Wat zij voor dynamiek heeft in haar relatie moet zij weten, maar ik ga daarvoor niet eerder naar huis. En als zij dat wel willen ook goed. Ik red me wel. Zie jullie thuis weer.Fiorah schreef: ↑13-11-2024 17:57Maar wie zegt dat vriendin dat wil? Misschien vond vriendin het eerst wel leuk, maar toen ze merkte dat partner het niet leuk vond én dat Belgali daar wat van vond (want dat heeft ze vast niet gemist), was voor haar de lol eraf. Dat kan toch? Dan hoeft vriendin er toch niks van te zeggen omdat Bengali er last van heeft? Je hebt van die mensen die er last van hebben als iemand het niet naar zijn zin heeft en die dan zelf ook niet meer relaxt plezier kunnen maken.
woensdag 13 november 2024 om 18:53
Ik snap je wel, ben zelf ook zo. Toch ontneem je de ander met dat gedrag de kans om je kwetsbaarheid te tonen/te laten zien. Dat kan het moeilijker maken om een band op te bouwen, omdat je, zodra je het moeilijk hebt, afstand neemt. Is mij weleens verweten en ik snap het wel, geloof ik.Lorem_Ipsum schreef: ↑13-11-2024 15:04Ik ben ook zo als TO, vanuit de gedachte dat ik dan de ander niet tot last wil zijn alleen omdat ik het te heet heb. Dat de ander dan gedwongen is alleen achter te blijven en zich ook niet op zijn gemak voelt met mij mee te lopen, daar sta ik dan niet zo bij stil.
Ben weleens in situaties, festivals ofzo, waar een iemand een hele groep iets anders laat doen, omdat ze niet lekker zijn of wat dan ook, en dat is altijd mijn grootste nachtmerrie, die persoon wil ik nooit zijn.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
woensdag 13 november 2024 om 19:47
Nee, dat vind ik echt totaal niet. Dat je gewoon zelf een passende oplossing voor iets hebt wil niet zeggen dat je je niet kwetsbaar op kunt stellen. Maar dat is dan gewoon waar je je op dat moment het beste bij voelt. Ik kan er als ik niet lekker ben niet ook nog eens iemand bij hebben die “gaat het?” vraagt. Maar ik ben net als TO wel een individualistisch persoon, daar schaam ik mij niet voor (overigens niet verwaarloosd in de jeugd). Ik vind zulke personen zelf ook leuker.ninanoname schreef: ↑13-11-2024 18:53Ik snap je wel, ben zelf ook zo. Toch ontneem je de ander met dat gedrag de kans om je kwetsbaarheid te tonen/te laten zien. Dat kan het moeilijker maken om een band op te bouwen, omdat je, zodra je het moeilijk hebt, afstand neemt. Is mij weleens verweten en ik snap het wel, geloof ik.
Bovendien wil ik helemaal geen band opbouwen op basis van mijn eventuele mate van kwetsbaarheid. Degene die je dat verweet zat fout. Misschien het redderssyndroom.
donderdag 14 november 2024 om 10:02
Die reflex van afstand nemen en pas terugkomen als het me weer beter gaat herken ik ook.ninanoname schreef: ↑13-11-2024 18:53Ik snap je wel, ben zelf ook zo. Toch ontneem je de ander met dat gedrag de kans om je kwetsbaarheid te tonen/te laten zien. Dat kan het moeilijker maken om een band op te bouwen, omdat je, zodra je het moeilijk hebt, afstand neemt. Is mij weleens verweten en ik snap het wel, geloof ik.
Niet iedereen kan dat goed handelen heb ik al gemerkt. Het voelt inderdaad voor sommigen wel als een indirecte afwijzing. Terwijl het niets met de ander te maken heeft en wel alles met mezelf.
Wel fijn om te lezen dat meerdere mensen dit herkennen en dat het niet per definitie een trauma hoeft te zijn waar ik nog wat mee moet.
In die zin was me wel bijna wat aangepraat. En dus ben ik blij dat ik het hier even kwam aftoetsen.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
donderdag 14 november 2024 om 17:02
Ze moet niks. Je vriendin is een volwassen vrouw en ze maakt haar eigen keuzes. Ik denk dat je meer kans had gehad als je het bij jezelf gehouden had.belgali schreef: ↑13-11-2024 11:26Fijn dat jullie het ook grotendeels zo zien.
Die niet zo leuke reactie van haar kwam natuurlijk omdat ik haar heb aangesproken op haar pleasende gedrag en dat ze zelf moest bepalen waar ze zin in had en niet zo conflict vermijdend moest zijn.
Ik heb er daarom ook niet op gereageerd, want ergens vond ik het wel goed dat ze richting mij wel duidelijk een standpunt durfde innemen.
Diezelfde avond heeft ze nog haar excuses aangeboden voor de opmerking. Dat vind ik natuurlijk wel aardig van haar, maar ik vermoed ergens dat ook daar deels hetzelfde pleasende en conflict vermijdende gedrag achter zit dat blijkbaar toch erg in haar persoonlijkheid verweven zit.
Ik moet me enerzijds niet bemoeien met haar relatie en hoe zij het samen doen. Maar deze keer had ik er zelf last van, dus sprak ik me uit.
Nu heb ik eigenlijk bedacht dat ik liever niet meer dingen met zijn drieën wil doen. Maar dat gaat misschien ook niet zo goed vallen en de vriendschap is me dierbaar. Dus nu loop ik mezelf ook al in bochten te draaien.
En natuurlijk is het goed om ook eens kritisch te kijken naar mijn manier van doen en denken.
"Ik vind het jammer dat we nu weg gaan. Jij en ik hebben het wel naar onze zin een eigenlijk heb ik helemaal geen zin om al te stoppen. Ik vind het niet zo leuk dat je dat besluit zonder overleg met mij." Of zoiets.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
donderdag 14 november 2024 om 17:08
Nee, natuurlijk is dat geen trauma. Dat is gewoon jouw manier van met een probleem omgaan. Waarom moet je een ander daarmee lastig vallen? Andere mensen vinden er soms wat van. Maar dat ligt bij hun, wat Lorem ipsum ook schrijft. Toch snap ik die andere mensen wel. Je wordt er ook een beetje afstandelijk van, want als jij je problemen niet deelt, denken anderen blijkbaar dat je ook niet in die van hen geïnteresseerd bent. Terwijl dat niet zo hoeft te zijn. Sommige mensen delen heel veel heel gemakkelijk. Een vriendin van mij is kapster en die hoort echt alles in de kappersstoel. Terwijl het echt niet in mij op zou komen om mijn zieleroerselen bloot te leggen bij iemand die ik eens in de 8 weken een half uurtje zie. Maar het is toch heel normaal.belgali schreef: ↑14-11-2024 10:02Die reflex van afstand nemen en pas terugkomen als het me weer beter gaat herken ik ook.
Niet iedereen kan dat goed handelen heb ik al gemerkt. Het voelt inderdaad voor sommigen wel als een indirecte afwijzing. Terwijl het niets met de ander te maken heeft en wel alles met mezelf.
Wel fijn om te lezen dat meerdere mensen dit herkennen en dat het niet per definitie een trauma hoeft te zijn waar ik nog wat mee moet.
In die zin was me wel bijna wat aangepraat. En dus ben ik blij dat ik het hier even kwam aftoetsen.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
vrijdag 15 november 2024 om 09:52
Dat had aan het eindresultaat niets meer uitgemaakt. De sfeer zou er niet beter op geworden zijn en de lol van de activiteit was er bij iedereen op dat moment al af.Hexopbezemsteel schreef: ↑14-11-2024 17:02Ze moet niks. Je vriendin is een volwassen vrouw en ze maakt haar eigen keuzes. Ik denk dat je meer kans had gehad als je het bij jezelf gehouden had.
"Ik vind het jammer dat we nu weg gaan. Jij en ik hebben het wel naar onze zin een eigenlijk heb ik helemaal geen zin om al te stoppen. Ik vind het niet zo leuk dat je dat besluit zonder overleg met mij." Of zoiets.
Maar is wel een rustigere manier om het te brengen ja.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 15 november 2024 om 09:55
Het gekke is dat mensen best veel met me delen over het algemeen. En daar vind ik niets van. Ik zie dat ook als "normaal" en mijn eigen afstandelijkheid in dit soort dingen als afwijkend. Als ik al eens kwetsbaarheid toon, dan bij iemand die ik door en door vertrouw en al eeuwig ken.ninanoname schreef: ↑14-11-2024 17:08Nee, natuurlijk is dat geen trauma. Dat is gewoon jouw manier van met een probleem omgaan. Waarom moet je een ander daarmee lastig vallen? Andere mensen vinden er soms wat van. Maar dat ligt bij hun, wat Lorem ipsum ook schrijft. Toch snap ik die andere mensen wel. Je wordt er ook een beetje afstandelijk van, want als jij je problemen niet deelt, denken anderen blijkbaar dat je ook niet in die van hen geïnteresseerd bent. Terwijl dat niet zo hoeft te zijn. Sommige mensen delen heel veel heel gemakkelijk. Een vriendin van mij is kapster en die hoort echt alles in de kappersstoel. Terwijl het echt niet in mij op zou komen om mijn zieleroerselen bloot te leggen bij iemand die ik eens in de 8 weken een half uurtje zie. Maar het is toch heel normaal.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
vrijdag 15 november 2024 om 13:59
Wat is normaal? Als je anderen geen schade berokkend en jezelf ook niet, dan is het toch goed?belgali schreef: ↑15-11-2024 09:55Het gekke is dat mensen best veel met me delen over het algemeen. En daar vind ik niets van. Ik zie dat ook als "normaal" en mijn eigen afstandelijkheid in dit soort dingen als afwijkend. Als ik al eens kwetsbaarheid toon, dan bij iemand die ik door en door vertrouw en al eeuwig ken.
Ik heb ook maar een paar mensen bij wie ik werkelijk alles kan zeggen. Drie om precies te zijn. En ik vind het dikke prima.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
vrijdag 15 november 2024 om 14:05
Nog niet verder gelezen dan dit, maar dit vind ik ook.
Man van vriendin had zich aan kunnen passen. Vriendin gaf er nog een lullige en onterechte opmerking overheen.
Inderdaad, het voorbeeld van de date vind ik anders. Weglopen en je date alleen laten in het kader van 'jij vindt het leuk en ik gun het jou, maar ik ben pleite, tot straks ' vind ik zelfs grenzen aan asociaal.
zaterdag 16 november 2024 om 19:01
Ik heb ook niets met mannengriep of mensen die in hun klachten blijven zwelgen. Als iemand ziek is, zal ik er heus voor diegene zijn. Zowel om te luisten als om te helpen. Maar ik ga niet meehuilen of laat iemand eindeloos zwelgen. Omdat ik zo zelf niet ben en zo niet wil zijn. Dus dan ben ik minder geduldig tov een ander. Ik heb ook nul geduld voor mokken en vergelijkbaar gedrag.
Dat maakt mij niet minder empatisch of hyper onafhankelijk, ik ben vaak gewoon heel praktisch in dit soort zaken.
Dat maakt mij niet minder empatisch of hyper onafhankelijk, ik ben vaak gewoon heel praktisch in dit soort zaken.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 16 november 2024 om 21:12
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in