rekening houden met of zelfregulatie verwachten

belgali woensdag 13 november 2024 om 10:41

Er is iets waar ik over nadenk en er voor mezelf niet uitkom wat nu al/niet "normaal" of gezond is.

Korte situatieschets:
Ikzelf - vriendin - haar man gaan met zijn 3en een activiteit ondernemen. Vooraf denken we alle drie dat we deze activiteit leuk gaan vinden (doet er even niet toe wat het is - wegens herkenbaarheid laat ik dat even weg). Dat valt ter plekke tegen en man verveelt zich stierlijk. Ikzelf en vriendin vinden het wel leuk. Man gaat lopen zuchten, zuur kijken, lang gezicht, boos mompelen, nog meer zuchten - you get the picture.
Vriendin ziet dit uiteraard en wil de activiteit afbreken en durft niet meer verder te doen met dat waar ze eerder nog zelf van liep te genieten.

Ik erger me hier nogal aan - vind dat de man zichzelf een beetje moet reguleren (zich niet zo moet "aanstellen" als een klein kind) en desnoods moet zeggen: ik ga eventjes daar lunchen/ krant lezen/ tiktoks kijken/rondje lopen (naar eigen keuze) want ik vind er niets aan - maar doe jullie ding en geniet ervan. En ik vind dat zij gewoon de dingen moet doen die ze zich had voorgenomen.
Maar: vriendin zegt dat dat nu net mijn probleem is / daarom functioneer ik zo slecht in relaties want ik weet niet wat geven en nemen is en uiteraard houd je rekening met je partner als die iets vervelend vindt. Dus ze doet niet wat ze zelf wil, maar de activiteit wordt ingekort en afgebroken.

Einde situatieschets. Voor beide is natuurlijk wel iets te zeggen en ik begin aan mezelf te twijfelen: ik weet dat ik emotioneel verwaarloosd ben als kind en dat ik voor alles grotendeels op mezelf was aangewezen - hierdoor ben ik natuurlijk ook nu een individualistisch persoon en los ik mijn dingen het liefste zelf op. En daardoor verwacht ik dat ook van de ander.

Ik word me er nu van bewust dat dat misschien ook niet helemaal op het gezond einde van het spectrum zit ? Ik ben namelijk ook al eens bij een date tijdelijk elders gaan zitten (bij een concert) met de woorden: ik wacht daar op je, want ik vind het hier te heet en jij hebt het hier wel naar je zin. Ik zie je straks wel weer na afloop. Dat was vast ook een beetje raar achteraf gezien dat ik dat dan gewoon zo besluit zonder overleg. Een beetje hyper independent gedrag ofzo.

Of is er hier geen goed of fout en is het gewoon een kwestie van matchen ?
Hoe zien jullie dit ?

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€

Hexopbezemsteel zondag 17 november 2024 om 05:46

belgali schreef: ↑
15-11-2024 09:52
Dat had aan het eindresultaat niets meer uitgemaakt. De sfeer zou er niet beter op geworden zijn en de lol van de activiteit was er bij iedereen op dat moment al af.
Maar is wel een rustigere manier om het te brengen ja.

Ja als één van de drie zich zo gedraagt is de lol er snel af. Tegelijk: als één van de drie het echt niet leuk vindt, kan je ook misschien iets anders gaan doen en een andere keer terugkomen. Dat hangt een beetje af van wat je aan het doen bent. Dat is geven en nemen, en wat wel en niet redelijk is hangt enorm af van de situatie, de mogelijkheden om even iets anders te gaan doen en hoeveel er al gegeven cq genomen is.

Ging het om even een uurtje? Dan vind ik persoonlijk dat hij best even had kunnen wachten tot jullie klaar waren. Maar om nou te verwachten dat iemand urenlang gaat zitten wachten op zijn vrije dag, vind ik toch iets anders.

Context doet er wel degelijk toe.

Maar stel, wij vinden massaal dat je vriendin gelijk had om niet te willen blijven. Dan had jij je daar nog steeds aan gestoord. Dus wat maakt het uit?

If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

NomenNesci0 zondag 17 november 2024 om 10:01

belgali schreef: ↑
14-11-2024 10:02
Die reflex van afstand nemen en pas terugkomen als het me weer beter gaat herken ik ook.
Niet iedereen kan dat goed handelen heb ik al gemerkt. Het voelt inderdaad voor sommigen wel als een indirecte afwijzing. Terwijl het niets met de ander te maken heeft en wel alles met mezelf.

Wel fijn om te lezen dat meerdere mensen dit herkennen en dat het niet per definitie een trauma hoeft te zijn waar ik nog wat mee moet.
In die zin was me wel bijna wat aangepraat. En dus ben ik blij dat ik het hier even kwam aftoetsen.

Ik herken me ook sterk in jouw allergie. Hier mogelijk wel trauma aan ten grondslag (als kind redde ik mezelf). Het verschil zit 'm er alleen in dat ik het eerlijk gezegd geen kwalijke eigenschap van mezelf vind en het daarom ook niet iets is wat ik van mezelf per se moet oplossen. Ik kan me wel voorstellen dat sommige mensen mijn manier van denken jammer vinden of er zelf niks mee kunnen en dat is ook prima. Ik kan me ook indenken dat het nadelen heeft, want ik ben idd niet heel hartelijk als de man flue om mensen m/v heenhangt. Of die buurvrouw die altijd loopt te klagen en geleerd heeft dat ze op die manier aandacht krijgt. Ik heb in het algemeen een dingetje met mensen die op al te dramatische wijze aandacht nodig hebben. En ja, dat is dan vooral een interne worsteling die ik daarmee heb, want probeer er niet horkerig op te reageren. Probeer me te bedenken dat een ander anders in elkaar steekt. Maar in jouw plaats zou een vriendin wel aan mij enige ergernis hebben kunnen merken. So be it.

Je bent imo zeker niet fout, hoeft jezelf zeker niet om te bouwen tot iemand die je niet bent. Jezelf er bewust van zijn is al heel mooi. En ik denk dat jij er uiteindelijk meer last van hebt dan een ander. Want ik lees dat het aanslaat op je emoties. Zoals het dat ook bij mij doet. Als we beiden écht independant zouden zijn, zou denk ik ook die emotionele ergernis niet aanwezig zijn. Het is juist dat stukje aan die vervelende gevoelens voelen dat maakt dat wij het meest last hebben van onszelf. Als ik al iets zou willen veranderen, dan is dat aan mijn beleving. Dat dergelijk gedrag me minder stoort, minder ergert. Dat ik mijn schouders er meer over op kan halen en minder baal vd reacties die anderen hebben. Volgens mij is dat ook iets wat jij zoekt. Verander daarom niet voor een ander, maar hooguit voor jezelf als je last hebt van jezelf.

Lorem_Ipsum zondag 17 november 2024 om 11:35

Geen idee of ik een trauma heb, ben in elk geval ook het type dat liever even geen mensen om me heen heeft als het niet goed met me gaat. Zelf erg tevreden met die eigenschap. Ik ben ook geen zorgzaam type in de traditionele zin van het woord. Ik heb vriendinnen die dat wel zijn. Ten eerste hoor ik ze altijd mopperen over de ellende die ze nu weer over zich uitgestort krijgen (mensen dun ik ook ken en spreek, maar relatief onbekenden voelen vaak ook haarfijn bij wie ze terecht kunnen), en ten tweede is het vaak echt iets dat ze vanuit de opvoeding heel sterk hebben meegekregen als iets dat je hoort te doen. Dat vind ik dan weer een trauma.

Dus nee, ik ga op een date niet doen alsof ik wil dat iemand met me meeloopt als ik me niet goed voel, terwijl ik eigenlijk gewoon echt even alleen weer tot mezelf wil komen. Het spijt me.

NomenNesci0 zondag 17 november 2024 om 13:06

Dat hoeft toch ook niet? Ik mis ook het typische "vrouwen"gen, waarvan wordt gezegd dat het oh zo vrouw eigen is. Ik ben heus wel lief, maar heb geen automatisch zorg of redersinstinct als reactie op mensen die zich in theorie prima kunnen redden, maar vooral in zeur en klaagmodus schieten. Daarvoor hoef je geen trauma te hebben. Het kan ook prima aard van het beestje zijn, beetje opvoeding zal allicht ook helpen.

belgali woensdag 20 november 2024 om 10:29

Heb pas nu weer kans gehad om even bij te lezen.

Ik denk dat ik op mijn leeftijd niet meer grootschalig zal veranderen en dat hoeft ook niet. Maar het is wel goed om een beetje bewustwording te krijgen over je eigen patronen en dat dat niet noodzakelijk de enige juiste manier is.

Over het algemeen ben ik blij met wie ik ben - praktisch, kordaat, goed in beslissingen nemen, zelfstandig. Ik merk alleen dat het me soms wel in de weg zit met het verbinden met nieuwe mensen (en in een nieuwe relatie) en dat is juist nu de fase die ik weer in wil. Dus daarom raakt het me op dit moment misschien net iets meer dan anders.

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€

bijtie woensdag 20 november 2024 om 10:55

Op wat voor manier zit het je in de weg?

belgali woensdag 20 november 2024 om 11:58

Het lijkt alsof de tijd die ik nodig heb om me open te stellen, steeds minder en minder wordt geboden door de vluchtigheid van het hedendaagse daten. Ik ben gewoon niet zo snel hoteldebotel van iemand en kan ook prima mijn boontjes zelf doppen, dus ik stort me niet zo snel helemaal ergens in. Ik merk dat steeds minder mannen daar geduld voor hebben. En dan snap ik ook wel dat die dus geen match zijn. Maar het maakt het wel lastiger.

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€

bijtie woensdag 20 november 2024 om 12:24

Waar merk je aan dat ze geen geduld hebben?

Ik herken het namelijk wel, maar ik vroeg me af of ik het me niet inbeeldde bij wijze van zelfsabotage, of dat ik bij voorbaat al ga voor onbereikbare mensen.

Doreia* woensdag 20 november 2024 om 12:56

Date je via online datingsites?
Daar kon ik het ook niet vinden. 'koude acquisitie' is aan mij niet besteed.
Ik duikelde ze op via mijn netwerk en ben aan de laatste blijven plakken. Koppelen werkt bij mij een stuk beter.

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

bijtie woensdag 20 november 2024 om 13:03

Doreia* schreef: ↑
20-11-2024 12:56
Date je via online datingsites?
Daar kon ik het ook niet vinden. 'koude acquisitie' is aan mij niet besteed.
Ik duikelde ze op via mijn netwerk en ben aan de laatste blijven plakken. Koppelen werkt bij mij een stuk beter.

Ik vind irl ook een heel ander proces en werkt voor mij ook beter. Begint al met het swipen/selecteren, volgens mij kan ik dat niet. Denk dat mijn vrienden en familie hele andere mensen voor mij zouden uitkiezen dan wat ik zelf uitkies.

belgali woensdag 20 november 2024 om 13:42

bijtie schreef: ↑
20-11-2024 12:24
Waar merk je aan dat ze geen geduld hebben?

Ik herken het namelijk wel, maar ik vroeg me af of ik het me niet inbeeldde bij wijze van zelfsabotage, of dat ik bij voorbaat al ga voor onbereikbare mensen.

Met name de intensiviteit waarmee al vanaf het begin contact moet gezocht en gehouden worden. Als je niet snel genoeg appjes beantwoord, wordt de andere kant al snel geïrriteerd of onzeker of willen ze het al vrij snel afkappen.
Ik merk hoe gretiger de tegenpartij is, hoe rustiger aan ik wil doen. En wie onbereikbaar is, wordt interessanter. Dus daar ligt zeker ook nog winst om daar eens naar te kijken.

IRL kom ik ze jammer genoeg ook niet tegen - in professionele setting houd ik het sowieso liever zakelijk en verder kom ik in vrije tijd altijd dezelfde mensen tegen

Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€

bijtie woensdag 20 november 2024 om 13:51

Kan zijn dat het onzekere types zijn. Misschien is de vijver ook een beetje troebel in het online daten, je moet goed filteren volgens mij (en veel vieze kikkers kussen schijnt het) en dat is allesbehalve een aangenaam proces, vind ik zelf.

IRL liggen ze ook niet voor het oprapen nee, hier ook niet. Maarja zo is het leven denk ik, de liefde vindt ons op onverwachte plekken en momenten.

Actieve topics