relatie met een man met borderline

Hoi allemaal,



Ik schreef hier vroeger dagelijks over mijn relatie met een man met Borderline, maar op een gegeven moment was ik er wel over uit geschreven. Momenteel merk ik dat ik weer behoefte heb om er met mensen over te praten, die soortgelijke ervaringen hebben. Ik woon in het buitenland en werk als lerares. Ik ben nu 2,5 jaar samen met mijn vriend en we hebben onze ups en downs gehad. Ik merk dat ik me de laatste tijd erg gevangen voel in onze relatie omdat er nog steeds geen grote vooruitgang is. Zo blijft vertrouwen een probleem en wil hij het liefst voortdurend de controle over alles houden. Hij is echt een hele lieve jongen en ik hou oprecht van hem. Ik weet dat hij echt van mij houd en zoals hij zegt ben ik de eerste op wie hij echt durft te vertrouwen. Maar dat is alleen in goede periodes. Ik doe mijn best om onze relatie stress vrij te houden, maar hij lijkt altijd weer problemen op te zoeken. De ene dag wil ik mijn spullen pakken en voor mezelf kiezen en de volgende dag wil ik niks liever dan de rest van mijn leven bij hem blijven. Heel verwarrend, som lijk ik zelf wel een Borderliner met mijn wisselende gedachten. Ik ben benieuwd naar ervaringen van mensen in soortgelijke relaties. Ik probeer er met vriendinnen en familie over te praten maar ze zien hem al snel als een soort boeman en snappen niet wat ik nog bij hem doe. Wie kan en wil hier over meepraten?



liefs Gorsa

Hoi allemaal,



Nou een heel pittig weekend gehad hier. Laten doorschemeren dat ik er misschien mee op wil houden en schoot van mij de hemel in prijzen naar vertellen dat hij dood ging als ik weg ga. Ik werd er heel onverschillig van en merkte dat ik mezelf niet meer was. Ik heb me dus gisteren de hele dag voor hem afgesloten en contact afgehouden om even dingen op een rij te zetten. Als ik concreet kijk zijn mijn grootste problemen dat ik voor mijn gevoel te weinig controle in mijn leven heb en me teveel moet aanpassen naar zijn situatie. Toen heb ik bekeken wat hij hier mee deed en wat ik er mee doe. Ik heb het ons allebei de laatste tijd niet makkelijk gemaakt. Hij is als ik heel eerlijk kijk de laatste paar weken erg bezig geweest met oplossingen zoeken voor onze relatie terwijl ik heel erg met mijzelf bezig was. Hij wil toch eventueel eerder in Nederland gaan wonen, eventueel ook daar blijven als het kan. Hij wil apart van zijn moeder gaan wonen en kijken hoe hij meer Nederlands kan zijn. De wil is er dus wel. Ik hou nog steeds erg veel van hem ondanks dat ik merk dat dat niet altijd genoeg is. Ik wil hem dus nog een kans geven, maar op mijn voorwaarden. Ik wil meer ruimte en meer praten. Ik wil een eigen leven, buiten zijn familie. Hiermee ben ik gisteren naar hem toegegaan en hij wil het graag proberen. Ik hoop zeker dat het lukt. Maar zo niet heb ik met mijn moeder afgesproken dat ik daar gewoon terecht kan. Dagboekje blijf ik bij houden om te zien dat er echt resultaten te zien zijn. Ik probeer voor mezelf ook erg mijn eigen stukje terug te vinden, wie ben ik en wat denk ik van alles.



liefs Gorsa