Relaties
alle pijlers
Relatiedip? of gewoon voorbij?
zaterdag 15 maart 2008 om 22:14
Wat zou jij doen?
Ik heb twee jaar een relatie met een hele lieve man – hij zou echt alles voor me doen als dat nodig is- hij is betrouwbaar – lief (vaak) – heeft dezelfde hobbies/passies als ik – maar de laatste tijden merk ik dat ik iets mis in mijn relatie. Wij praten erg open en vaak (alle onderwerpen zijn bespreekbaar – juist de kracht van deze relatie) maar toch na vele malen vertellen (en uitleggen) wat ikprecies mis in mijn relatie, veranderd er niets – je kan natuurlijk niet een man veranderen (zou ik ook niet willen) – maar hij is gewoon niet passievol.. hij vind de relatie best zo en vind extra moeite doen om het ‘spannend’ te houden niet nodig! En dat is dus juist wat ik mis!
Ik merk ook aan mezelf dat ik steeds minder zin in seks met HEM heb – en dat is so not me, want seks vind ik heerlijk en zó belangrijk in mijn relatie..maar de aantrekkingskracht van mij naar hem is stukken verminderd (misschien ook normaal als je 2 jaar relatie hebt en samenwoont dan bv. in het begin waar we elke dag 2x per dag seks hadden) of niet?!
Ik snap dat na twee jaar relatie dat je de glitter en glam (passie) er wat minder wordt.en dat alles iets minder spannend is dan in het begin, maar ik mis de passie dat hij voor mij heeft. Spontaan een bloementje kopen, spontaan een kus geven (zonder dat ik erom vraag).
Hij werkt ontzettend veel/hard voor zijn werk – maar probeert altijd een goede balans te vinden tussen werk/privé. Maar ik merk steeds vaker dat hij zijn werkweek niet los kan laten in het weekend- hij is snel geïrriteerd en soms redelijk down (lijkt wel depri te zijn soms).
Er zijn zoveel leuke dingen aan hem – zoals zijn drive voor zijn werk (waarom niet meer voor mij?), zijn betrouwbaarheid, vind het altijd leuk om dingen te doen wat ik leuk vind (maar komt bijna nooit zelf met een spontaan idee). Nouja, genoeg dingen dus..maar toch mis ik de passie/het spontane/ en de aantrekkingskracht op dit moment… maar nu mijn vraag: is dit normaal na twee jaar relatie? En nee, ik hoef alle succes verhalen niet te horen van anderen – het gaat me meer om: ben ik de enige die dit hebt? En is dit dus het einde van mijn relatie? Of is dit normaal en moet je er maar even doorheen (misschien is het wel een fase)
Sorry, dit heeft niet een duidelijke structuur..heb even snel mijn gedachten op een rij gezet.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ik heb twee jaar een relatie met een hele lieve man – hij zou echt alles voor me doen als dat nodig is- hij is betrouwbaar – lief (vaak) – heeft dezelfde hobbies/passies als ik – maar de laatste tijden merk ik dat ik iets mis in mijn relatie. Wij praten erg open en vaak (alle onderwerpen zijn bespreekbaar – juist de kracht van deze relatie) maar toch na vele malen vertellen (en uitleggen) wat ikprecies mis in mijn relatie, veranderd er niets – je kan natuurlijk niet een man veranderen (zou ik ook niet willen) – maar hij is gewoon niet passievol.. hij vind de relatie best zo en vind extra moeite doen om het ‘spannend’ te houden niet nodig! En dat is dus juist wat ik mis!
Ik merk ook aan mezelf dat ik steeds minder zin in seks met HEM heb – en dat is so not me, want seks vind ik heerlijk en zó belangrijk in mijn relatie..maar de aantrekkingskracht van mij naar hem is stukken verminderd (misschien ook normaal als je 2 jaar relatie hebt en samenwoont dan bv. in het begin waar we elke dag 2x per dag seks hadden) of niet?!
Ik snap dat na twee jaar relatie dat je de glitter en glam (passie) er wat minder wordt.en dat alles iets minder spannend is dan in het begin, maar ik mis de passie dat hij voor mij heeft. Spontaan een bloementje kopen, spontaan een kus geven (zonder dat ik erom vraag).
Hij werkt ontzettend veel/hard voor zijn werk – maar probeert altijd een goede balans te vinden tussen werk/privé. Maar ik merk steeds vaker dat hij zijn werkweek niet los kan laten in het weekend- hij is snel geïrriteerd en soms redelijk down (lijkt wel depri te zijn soms).
Er zijn zoveel leuke dingen aan hem – zoals zijn drive voor zijn werk (waarom niet meer voor mij?), zijn betrouwbaarheid, vind het altijd leuk om dingen te doen wat ik leuk vind (maar komt bijna nooit zelf met een spontaan idee). Nouja, genoeg dingen dus..maar toch mis ik de passie/het spontane/ en de aantrekkingskracht op dit moment… maar nu mijn vraag: is dit normaal na twee jaar relatie? En nee, ik hoef alle succes verhalen niet te horen van anderen – het gaat me meer om: ben ik de enige die dit hebt? En is dit dus het einde van mijn relatie? Of is dit normaal en moet je er maar even doorheen (misschien is het wel een fase)
Sorry, dit heeft niet een duidelijke structuur..heb even snel mijn gedachten op een rij gezet.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
zaterdag 15 maart 2008 om 22:20
Tja heb dit in vorige relaties ook wel gehad. En vaak als het weer lente werd. Tijd voor een frisse wind ofzo...heel raar.
Achteraf ook terecht. Je kan nog zo van iemand houden maar op is op. Maar ik maakte me dan gek met de gedachte Zo slecht gaat het niet, en Wat als ik een grote fout maak en iets weggooi.
Maar aan de andere kant, what is meant to be will be. Al mijn relaties zijn in het voorjaar uitgegaan overigens en tot nu toe nooit spijt gehad, terwijl het toch een lastige beslissing was op het moment zelf.
Ik prijs me gelukkig dat dit soort gedachten in mijn huidige relatie nieteens om de hoek komen dus voor mij een teken dat het goed zit.
Sterkte bij het nemen van een lastige beslissing. Kijk goed wat je hebt, en als je echt het gevoel hebt Met hem ga ik niet oud worden... dan moet je een knoop doorhakken.
Achteraf ook terecht. Je kan nog zo van iemand houden maar op is op. Maar ik maakte me dan gek met de gedachte Zo slecht gaat het niet, en Wat als ik een grote fout maak en iets weggooi.
Maar aan de andere kant, what is meant to be will be. Al mijn relaties zijn in het voorjaar uitgegaan overigens en tot nu toe nooit spijt gehad, terwijl het toch een lastige beslissing was op het moment zelf.
Ik prijs me gelukkig dat dit soort gedachten in mijn huidige relatie nieteens om de hoek komen dus voor mij een teken dat het goed zit.
Sterkte bij het nemen van een lastige beslissing. Kijk goed wat je hebt, en als je echt het gevoel hebt Met hem ga ik niet oud worden... dan moet je een knoop doorhakken.
zaterdag 15 maart 2008 om 22:27
Dat is dus waar ik bang voor ben: gooi ik nu iets weg waar ik enorm spijt van krijg?
Ik heb zo vaak momenten gehad dat ik dacht..hij is mijn ONE, het voelt dan zo goed.. maar dan krijg ik een week toch weer twijfels omdat ik IETS mis. Alles is verder goed, alleen mis ik zijn passie voor mij.
Ik snap dat je niet alles kan hebben in een relatie.. maar het gaat nu al een tijdje zo en ik weet gewoon niet wat ik hiermee moet. Praten doen we genoeg, maar er veranderd gewoon niet veel. Dit is gewoon hem, zijn character.
Kan je een betrouwbare, leuke, lieve man hebben die ook og genoeg passie heeft voor je..ook na jaaaren samenwonen?
Ik heb zo vaak momenten gehad dat ik dacht..hij is mijn ONE, het voelt dan zo goed.. maar dan krijg ik een week toch weer twijfels omdat ik IETS mis. Alles is verder goed, alleen mis ik zijn passie voor mij.
Ik snap dat je niet alles kan hebben in een relatie.. maar het gaat nu al een tijdje zo en ik weet gewoon niet wat ik hiermee moet. Praten doen we genoeg, maar er veranderd gewoon niet veel. Dit is gewoon hem, zijn character.
Kan je een betrouwbare, leuke, lieve man hebben die ook og genoeg passie heeft voor je..ook na jaaaren samenwonen?
zaterdag 15 maart 2008 om 22:33
Tja heel cliche maar je hebt niet voor niets je innerlijke stemmetje. Die heeft bij mij achterafgezien steeds weer gelijk gehad. Heb ook in een situatie gezeten waarin mijn ouders blij waren met mn vriendje, we voor de buitenwereld het ideale stel waren maar ik miste gewoon 'iets'. Bang om het weg te gooien maar door blijven sukkelen. Ook toen k vreselijk verliefd op een ander werd destijds. Want die was ook bezet en we hadden besloten er dus maar niks mee te doen. Maar goed er is er maar één die weet hoe je je voelt en dat ben jij. En als iets gemaakt is voor elkaar dan komt het weer goed. Als je twijfelt kan je altijd nog voorstellen even ieder je eigen weg te gaan. Kijk of je zonder hem kunt. Maar dan zal je ook de consequenties moeten kunnen aanvaarden als HIJ er dan de stekker uit trekt. Lastige materie.
zaterdag 15 maart 2008 om 22:35
zaterdag 15 maart 2008 om 22:54
Christine, wow, wat moet dat heerlijk voelen! Hoe lang heb je nu een relatie met deze geweldige man?
Weetje, ik vind mezelf ook redelijk 'lucky' om zo'n knappe lieverd als vriend te hebben, maar mijn innerlijke stem wilt mee.. maar willen we niet allemaal meer? en is het gras niet altijd groener bij de buren?
Ik ben tijdens een dip ook ontzettend verliefd geweest op iemand.. maar uiteindelijk heb ik dat losgelaten en weer gefocused op mijn eigen relatie- en vreemd maar waar, toen was ik op mijn gelukkigst want toen keek ik echt naar wat ik had/heb.. en wow, dat was/is gewoon geweldig.. maar goed, dat ik op iemand anders veliefd werd zei eigenlijk al genoeg.. lijkt me.
hij was het tegenovergesteld van mijn vriend - minder betrouwbaar- wel errug spannend- en erg passievol en into adventure, zeg maar.. maar ja..dat is ook niet wat ik wil de rest van mijn leven.. Wat ik nu heb is wat ik wil de rest van mijn leven..maar dan mét spanning/passie/etc..
ok, denk dat ik mezelf wel duidelijk heb gemaakt hehe
Weetje, ik vind mezelf ook redelijk 'lucky' om zo'n knappe lieverd als vriend te hebben, maar mijn innerlijke stem wilt mee.. maar willen we niet allemaal meer? en is het gras niet altijd groener bij de buren?
Ik ben tijdens een dip ook ontzettend verliefd geweest op iemand.. maar uiteindelijk heb ik dat losgelaten en weer gefocused op mijn eigen relatie- en vreemd maar waar, toen was ik op mijn gelukkigst want toen keek ik echt naar wat ik had/heb.. en wow, dat was/is gewoon geweldig.. maar goed, dat ik op iemand anders veliefd werd zei eigenlijk al genoeg.. lijkt me.
hij was het tegenovergesteld van mijn vriend - minder betrouwbaar- wel errug spannend- en erg passievol en into adventure, zeg maar.. maar ja..dat is ook niet wat ik wil de rest van mijn leven.. Wat ik nu heb is wat ik wil de rest van mijn leven..maar dan mét spanning/passie/etc..
ok, denk dat ik mezelf wel duidelijk heb gemaakt hehe
zondag 16 maart 2008 om 08:04
Mijn hoofd tolt en mijn maag draait om. Ik zou bij wijze van geld op durven zetten dat dit stukje door mijn ex is geschreven, vanuit zijn standpunt dan.
Dit zijn exact de punten waar hij mee kwam toen hij onze relatie eindigde, nu net een maand geleden. Ik wilde (wil nog steeds) er voor vechten, hij niet.
Brrr, doodeng dit.
zondag 16 maart 2008 om 08:16
He Valencia.
Ik had precies hetzelfde met mijn nu ex. Hij was/is ook echt super en dacht dat hij degene voor mij was, maar de dingen die hij in het begin van de relatie deed, het spontaan dingen doen, inderdaad een bloemetje of zelfs gewoon die heerlijk lekkere lange knuffel, dat werd steeds minder.
We hebben er over gepraat en zouden eraan werken, maar ik merkte dat er toch weinig uit hem kwam. het gevolg was dat ik erg aan mijzelf ging twijfelen. Nu is de relatie voorbij en hoewel het erg veel pijn doet kan ik wel eerlijk zijn en zeggen dat dit waarschijnlijk niet beter was geworden en ik waarschijnlijk heel onzeker was geworden.
Neem een beetje tijd voor jezelf en kijk eens rustig wat jij nodig hebt.
Grote knuffel in ieder geval (jij ook eefje)
Ik had precies hetzelfde met mijn nu ex. Hij was/is ook echt super en dacht dat hij degene voor mij was, maar de dingen die hij in het begin van de relatie deed, het spontaan dingen doen, inderdaad een bloemetje of zelfs gewoon die heerlijk lekkere lange knuffel, dat werd steeds minder.
We hebben er over gepraat en zouden eraan werken, maar ik merkte dat er toch weinig uit hem kwam. het gevolg was dat ik erg aan mijzelf ging twijfelen. Nu is de relatie voorbij en hoewel het erg veel pijn doet kan ik wel eerlijk zijn en zeggen dat dit waarschijnlijk niet beter was geworden en ik waarschijnlijk heel onzeker was geworden.
Neem een beetje tijd voor jezelf en kijk eens rustig wat jij nodig hebt.
Grote knuffel in ieder geval (jij ook eefje)
zondag 16 maart 2008 om 11:31
ik herken het gevoel.. na 2 jaar wil je nog speciaal voelen...en dat heb je niet..w ant die passie is er niet vanuit hem..
Ik had dit in mijn vorige relatie ook...Er kwam niks uit hem en ik had het gevoel al 20 jaar getrouwd te zijn met hem terwijl we slechts een half jaar met elkaar gingen.... Ik vind jouw gevoel niet vreemd...ik zou ook twijfelen.. je mist gewoon iets...En wat passie hoeft echt niet veel energie te kosten hoor... en hij krigt er ene hoop voor terug...
Ik had dit in mijn vorige relatie ook...Er kwam niks uit hem en ik had het gevoel al 20 jaar getrouwd te zijn met hem terwijl we slechts een half jaar met elkaar gingen.... Ik vind jouw gevoel niet vreemd...ik zou ook twijfelen.. je mist gewoon iets...En wat passie hoeft echt niet veel energie te kosten hoor... en hij krigt er ene hoop voor terug...
zondag 16 maart 2008 om 12:25
Hoi, wij wonen nu 2 jaar samen en kenden elkaar wel langer maar toen allebei bezet. Ook ik ging namelijk voor mijn relatie vechten want voor de buitenwereld waren we mr en misses perfect. Hij kon geweldig met mijn ouders, zag er ontzettend goed uit, vlotte babbel, stoere hobbys (motorrijden en snowboarden) en mensen zeiden altijd tegen mij van Wow, dat JIJ zo n vent aan de haak hebt geslagen! Dus ik dacht dit moet hét wel zijn dan.
Alleen wat de buitenwereld niet zag was dat hij heel makkelijk was. Vond alles al snel best. Terwijl ik het gevoel wilde hebben dat ik speciaal was om MIJ. Bij hem voelde ik me inwisselbaar. Zo van het is wel makkelijk dat jij mij leuk vind en ik heb iemand om zo nu en dan eens mee te seksen en wat leuks te doen. Hij vond alles goed. Nooit ruzie. Toen ik de buitenwereld vertelde dat het over was reageerden ze echt zo van meis wat erg dat ie jou gedumpt heeft hahaha terwijl het andersom was.
Het gekke is, mijn huidige vriend is op papier veel minder spannend. Heeft kinderen, gaat braaf naar zijn werk. Type huisvader met hema broodtrommel. Maar als hij me aankijkt is het klabeng. En het uit zich in kleine dingen. Even een spontane zoenpartij in de keuken. Even na een nachtdienst me wakker maken omdat ie een reep chocola voor me heeft meegebracht . Hij is niet van de typische bos bloemen en grote cadeaus...maar van de kleine gebaren waardoor het vuurtje blijft branden.
En weet je wat ik ook denk...het valt of staat ook gewoon met chemie. Chemie zorgt ervoor dat de saaiste saaierd jouw casanova is. Als dat weg is, kan ie op papier nog zo perfect zijn, maar je ervaart toch dat je wat mist zeg maar.
Alleen wat de buitenwereld niet zag was dat hij heel makkelijk was. Vond alles al snel best. Terwijl ik het gevoel wilde hebben dat ik speciaal was om MIJ. Bij hem voelde ik me inwisselbaar. Zo van het is wel makkelijk dat jij mij leuk vind en ik heb iemand om zo nu en dan eens mee te seksen en wat leuks te doen. Hij vond alles goed. Nooit ruzie. Toen ik de buitenwereld vertelde dat het over was reageerden ze echt zo van meis wat erg dat ie jou gedumpt heeft hahaha terwijl het andersom was.
Het gekke is, mijn huidige vriend is op papier veel minder spannend. Heeft kinderen, gaat braaf naar zijn werk. Type huisvader met hema broodtrommel. Maar als hij me aankijkt is het klabeng. En het uit zich in kleine dingen. Even een spontane zoenpartij in de keuken. Even na een nachtdienst me wakker maken omdat ie een reep chocola voor me heeft meegebracht . Hij is niet van de typische bos bloemen en grote cadeaus...maar van de kleine gebaren waardoor het vuurtje blijft branden.
En weet je wat ik ook denk...het valt of staat ook gewoon met chemie. Chemie zorgt ervoor dat de saaiste saaierd jouw casanova is. Als dat weg is, kan ie op papier nog zo perfect zijn, maar je ervaart toch dat je wat mist zeg maar.
