Relaties
alle pijlers
samnewonen, ja leuk dacht ik
dinsdag 19 juni 2007 om 13:20
ik woon nu 2 maanden samen en wat leuk zou moetten zijn, lijkt wel een nachtmerrie.
Mijn vriend heeft 2 kinderen , 14 en 15 jaar, en ze wonen hier vlakbij.
Wat mij betreft zijn ze hier welkom, om de dag, de andere dagen wil ik het huis graag voor mij en mijn vriend samen hebben.
Ze wonen bij de moeder, slapen daar meestal ook, en voor de rest doen ze waar ze zin in hebben. Dagelijks zitten ze hier, nemen wat vrienden mee,bakken patat, pizza noem maar op.
Ik voel me zelf de gast die zich hele dagen loopt aan te passen. Ze hebben beiden een sleutel van mn vriend zijn huis. Er zit altijd jeugd binnen als ik moe van mijn werk kom.Er valt niet met de kids te praten, het is ook hun huis zeggen ze.
mijn vriend ziet het probleem niet zo, is een kwestie van tijd zegt hij, ze worden vanzelf ouder en dan lost het probleem zichzelf op.
Ik voel me bedrogen door mijn vriend, als hij me eerlijk gezegd had dat het zo zou gaan was ik nooit bij hem gaan wonen
Vanacht sliep ik op de logeerkamer, vandaag verga ik van de hartkloppingen,hoe kom ik de zomervakantie door.....
...
Mijn vriend heeft 2 kinderen , 14 en 15 jaar, en ze wonen hier vlakbij.
Wat mij betreft zijn ze hier welkom, om de dag, de andere dagen wil ik het huis graag voor mij en mijn vriend samen hebben.
Ze wonen bij de moeder, slapen daar meestal ook, en voor de rest doen ze waar ze zin in hebben. Dagelijks zitten ze hier, nemen wat vrienden mee,bakken patat, pizza noem maar op.
Ik voel me zelf de gast die zich hele dagen loopt aan te passen. Ze hebben beiden een sleutel van mn vriend zijn huis. Er zit altijd jeugd binnen als ik moe van mijn werk kom.Er valt niet met de kids te praten, het is ook hun huis zeggen ze.
mijn vriend ziet het probleem niet zo, is een kwestie van tijd zegt hij, ze worden vanzelf ouder en dan lost het probleem zichzelf op.
Ik voel me bedrogen door mijn vriend, als hij me eerlijk gezegd had dat het zo zou gaan was ik nooit bij hem gaan wonen
Vanacht sliep ik op de logeerkamer, vandaag verga ik van de hartkloppingen,hoe kom ik de zomervakantie door.....
...
woensdag 20 juni 2007 om 09:50
Ik denk dat er een verschil is tussen het af en toe meenemen van vrienden mee naar huis en je moeten aanpassen aan pubers die het huis lijken over te nemen, dagelijks met vrienden patat bakken, pizza eten en hun favoriete programma kijken bij jou op de bank zodat er nauwelijks plaats is voor jou. Daarbij ook nog eens verlangen dat vader alles achter ze aandraagt. Dat lijkt mij een vervelende situatie. Ik zou het van mijn eigen kinderen ook niet accepteren dat het de zoete inval is. Ik zou ze vragen hun vrienden op hun kamer te ontvangen en in overleg pizza tebakken en beneden TV kijken.Dat kan een enkele keer natuurlijk best wel. Ze kunnen overigens ook weleens bij hun vrienden op bezoek, de koelkast hoeft niet alleen bij ons thuis te worden leeggevreten. Die ervaring had ik zelf ook namelijk, bij een ander krijgen ze een Maria kaakje bij de thee, en bij mij komt de chips en cola voor de dag, nou dat doen we dus niet meer op die manier.Pubers hebben regels nodig, je leeft immers met elkaar in huis en iedereen moet het naar zijn zin hebben.
woensdag 20 juni 2007 om 10:00
Hoi Parasol, ik vind je post ook goed!
En leuk om te lezen dat je van je stiefouders ook houdt, ik ben zelf namelijk stiefmoeder en ik hou ook ontzettend veel van mijn (intussen volwassen) stiefdochter. Ik wist niet dat het mogelijk was om dat soort moederlijke gevoelens ook voor een stiefkind te krijgen.
Maar het ene kind is natuurlijk 'makkelijker' dan het andere, zeker op puber-leeftijd.
Fengshui, over dat tv-kijken: kun je niet afspreken dat ze op hun kamer tv kijken, en als dat niet gebeurt, dat de tv die nu op hun kamer staat, naar jouw slaapkamer verhuist?
En leuk om te lezen dat je van je stiefouders ook houdt, ik ben zelf namelijk stiefmoeder en ik hou ook ontzettend veel van mijn (intussen volwassen) stiefdochter. Ik wist niet dat het mogelijk was om dat soort moederlijke gevoelens ook voor een stiefkind te krijgen.
Maar het ene kind is natuurlijk 'makkelijker' dan het andere, zeker op puber-leeftijd.
Fengshui, over dat tv-kijken: kun je niet afspreken dat ze op hun kamer tv kijken, en als dat niet gebeurt, dat de tv die nu op hun kamer staat, naar jouw slaapkamer verhuist?
woensdag 20 juni 2007 om 10:17
Ik denk dat niemand er tegen is dat er regels gelden voor pubers, maar ik denk dat in deze situatie het in eerste instantie an de vader van de kinderen is om huisregels op te stellen. ennlijk vind hij het prima zoals het gaat.
Ik vind dat je het niet kunt maken om die kinderen de sleutels af te pakken het IS namelijk OOK HUN HUIS. Ik vind wel dat je met zijn allen om de tafel moet kunnen gaan zitten om regels af te spreken. En dan niet dat ze maar om de dag mogen komen, maar wel dat ze het vantevoren melden als ze iemand meenemen, dat ze hun eigen troep opruimen etc etc, dezlfde regels die voor pubers zouden gelden als ze fulltime bij jullie zouden wonen. Helaas voor jou gaat dat allen werken als hun vader dan ook acher jou gaat staan. En dat is iets wat jij met je vriend moet gaan oplossen.
Ik vind dat je het niet kunt maken om die kinderen de sleutels af te pakken het IS namelijk OOK HUN HUIS. Ik vind wel dat je met zijn allen om de tafel moet kunnen gaan zitten om regels af te spreken. En dan niet dat ze maar om de dag mogen komen, maar wel dat ze het vantevoren melden als ze iemand meenemen, dat ze hun eigen troep opruimen etc etc, dezlfde regels die voor pubers zouden gelden als ze fulltime bij jullie zouden wonen. Helaas voor jou gaat dat allen werken als hun vader dan ook acher jou gaat staan. En dat is iets wat jij met je vriend moet gaan oplossen.
woensdag 20 juni 2007 om 10:34
quote Krengiserweer:
Ik vind dat je het niet kunt maken om die kinderen de sleutels af te pakken het IS namelijk OOK HUN HUIS.
Daar ben ik het helemaal mee eens. Als de vader niet gescheiden zou zijn, zouden de kinderen ook een huissleutel hebben. Waarom zou dat dan anders zijn als hij gescheiden is? Als hun moeder een nieuwe vriend heeft, moeten de kinderen toch ook hun huissleutel niet inleveren? Waarom dat verschil?
Ik vind dat je het niet kunt maken om die kinderen de sleutels af te pakken het IS namelijk OOK HUN HUIS.
Daar ben ik het helemaal mee eens. Als de vader niet gescheiden zou zijn, zouden de kinderen ook een huissleutel hebben. Waarom zou dat dan anders zijn als hij gescheiden is? Als hun moeder een nieuwe vriend heeft, moeten de kinderen toch ook hun huissleutel niet inleveren? Waarom dat verschil?
woensdag 20 juni 2007 om 10:38
Nou als wij ons thuis zo hadden gedragen, hadden mijn ouders onze sleutel definitief weer afgenomen, omdat we ons niet aan huisregels hielden. Verantwoordelijkheid krijgen (=vertrouwen dat je je gedraagt thuis en geen feestjes viert zonder toestemming) en dat vertrouwen beschamen, dan hadden we echt wel onze sleutel in moeten leveren.
OOK is een goed woord, het is nl. OOK het huis van TO en dus moet iedereen zich aan ELKAAR aanpassen...
woensdag 20 juni 2007 om 10:39
Sja als ik een puber was met gescheiden ouders en de nieuwe bvriendin van mij pa verlangde van mij dat ik de sleutel inleverde omdat het nu haar huis was geworden... Denk niet dat dat erg goed vor de relatie met vader geweest was.
Dan voel je je als kind toch enorm aan de kant geschoven door je eigen vader.
Dan voel je je als kind toch enorm aan de kant geschoven door je eigen vader.
woensdag 20 juni 2007 om 10:42
Ze zullen zich idd allemaal aan elkaar moeten aanpassen, maar in eerste instantie vind ik datde rol van de vader. Als papa het wel altijd goed heeft gevonden dat de kinderen dit deden, en nu ineens komt er een nieuwe vriendin en mogen ze niks meer, dat is niet bevorderlijk.
Rond de tafel en in overleg nieuwe huisregels opstellen lijkt me een goed plan. maar dat moet TO dus met de vader regelen.
Rond de tafel en in overleg nieuwe huisregels opstellen lijkt me een goed plan. maar dat moet TO dus met de vader regelen.
woensdag 20 juni 2007 om 10:51
Ik heb niet de indruk dat het onredelijk is te verlangen van de pubers dat ze in overleg vrienden uitnodigen die de ijskast komen plunderen. Ik zou het met mijn eigen kinderen ook niet pikken, dat ik elke dag een hele meute op bezoek heb die uitgebreid gaan patat bakken enz. De vader kan in het gesprek aangeven dat hij dit gedrag al veel te lang heeft getolereerd, maar dat hij eigenlijk vind dat er nu grenzen worden overschreden en dat hij in het vervolg graag wil weten als ze vrienden uitnodigen, en dat er niet meer ongevraagd hele maaltijden voor die vrienden kunnen worden gemaakt. Ze zouden ook een afspraak kunnen maken dat op een bepaalde dag in de week, de kinderen vanaf 21.30 uur bezigheden zoeken op hun eigen kamer, zodat de ouders in alle rust dingen met elkaar kunnen bespreken, dat is helemaal geen idiote eis.De sleutel hoeven ze niet in te leveren naar mijn mening, het zijn toch je kinderen. Maar je hoeft ze niet alles toe te staan, daar worden het alleen maar vervelende mensen van.
woensdag 20 juni 2007 om 10:52
Nog even over die kinderloze dagen : ik merk bij heel veel samengestelde gezinnen dat het zo gepland wordt dat er kindvrije weekenden zijn......... wat er dus ook op neerkomt dat bijv. paps zijn eigen kinderen nooit alléén heeft , altijd samen met zijn stiefkinderen.
En dát gaat er bij niet in .....natuurlijk is het heerlijk in een nieuwe relatie om hele dagen in bed te liggen etc. maar het belang van de ( al bestaande ) kinderen, zou dat niet voorop moeten staan ?
En dát gaat er bij niet in .....natuurlijk is het heerlijk in een nieuwe relatie om hele dagen in bed te liggen etc. maar het belang van de ( al bestaande ) kinderen, zou dat niet voorop moeten staan ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 20 juni 2007 om 11:05
Waarom ga je er vanuit dat bij samengestelde gezinnen met kinderen van 'beide kanten' (bij gebrek aan beter) de bio ouder zijn/haar kinderen niet alleen heeft? Het gevaar bij topics als deze is dat er altijd van de eigen situatie en hoe je zelf zou zijn wordt uit gegaan, terwijl het tegendeel misschien wel waar is.
woensdag 20 juni 2007 om 11:10
quote bgb:
Nog even over die kinderloze dagen : ik merk bij heel veel samengestelde gezinnen dat het zo gepland wordt dat er kindvrije weekenden zijn......... wat er dus ook op neerkomt dat bijv. paps zijn eigen kinderen nooit alléén heeft , altijd samen met zijn stiefkinderen.
Ik denk dat ik degene was die als tip gaf om af en toe eens een kinderloze dag in te plannen, maar ik bedoelde dat helemaal anders dan het bovenstaande. Veel niet gescheiden ouders die hun relatie belangrijk vinden, plannen ook af en toe een kinderloze dag/weekend in, aan zoiets dacht ik dus. Uit TO posts krijg ik de indruk dat dat bij haar nooit het geval is, en dat is zeker niet goed voor haar relatie.
Nog even over die kinderloze dagen : ik merk bij heel veel samengestelde gezinnen dat het zo gepland wordt dat er kindvrije weekenden zijn......... wat er dus ook op neerkomt dat bijv. paps zijn eigen kinderen nooit alléén heeft , altijd samen met zijn stiefkinderen.
Ik denk dat ik degene was die als tip gaf om af en toe eens een kinderloze dag in te plannen, maar ik bedoelde dat helemaal anders dan het bovenstaande. Veel niet gescheiden ouders die hun relatie belangrijk vinden, plannen ook af en toe een kinderloze dag/weekend in, aan zoiets dacht ik dus. Uit TO posts krijg ik de indruk dat dat bij haar nooit het geval is, en dat is zeker niet goed voor haar relatie.
woensdag 20 juni 2007 om 11:12
De vader kan ook tijd maken om dingen alléén met zijn kinderen te doen..
Zelfs de mensen die nog bij elkaar zijn regelen vaak genoeg een weekend om met zijn 2en te kunnen zijn.. dus opa en oma wordt als oppas ingeschakeld.. Wat is daar nou het verschil van dan??.. met kadokids of eigen kids..
Zelf heb ik drie kadokids en een is onderweg.. In mijn situatie vindt ik dan ook erg belangrijk dat de vader dingen onderneemt met zijn kids .. zonder dat ik erbij ben of onze toekomstige kleine..
Maar daarintegen vindt ik dat onze kleine daar net zo goed bij kan zijn.. Voor het belang van zijn kids (is mijn mening dan) vindt ik het goed dat ie dingen apart met ze onderneemt. zodat ze hun vader even voor zichzelf hebben.. onze kleine komt wel als de kids bij hun moeder is...
Voor TO.. Het lijkt mij idd het beste om er toch op te staan dat jullie eens om de tafel gaan zitten om het een en ander duidelijk te krijgen..
Leuk voor je vriend dat ie een leuke vader wilt zijn waar alles mag en kan, maar opvoeding en consequentheid hoort daar ook bij..
succes in ieder geval..
Zelfs de mensen die nog bij elkaar zijn regelen vaak genoeg een weekend om met zijn 2en te kunnen zijn.. dus opa en oma wordt als oppas ingeschakeld.. Wat is daar nou het verschil van dan??.. met kadokids of eigen kids..
Zelf heb ik drie kadokids en een is onderweg.. In mijn situatie vindt ik dan ook erg belangrijk dat de vader dingen onderneemt met zijn kids .. zonder dat ik erbij ben of onze toekomstige kleine..
Maar daarintegen vindt ik dat onze kleine daar net zo goed bij kan zijn.. Voor het belang van zijn kids (is mijn mening dan) vindt ik het goed dat ie dingen apart met ze onderneemt. zodat ze hun vader even voor zichzelf hebben.. onze kleine komt wel als de kids bij hun moeder is...
Voor TO.. Het lijkt mij idd het beste om er toch op te staan dat jullie eens om de tafel gaan zitten om het een en ander duidelijk te krijgen..
Leuk voor je vriend dat ie een leuke vader wilt zijn waar alles mag en kan, maar opvoeding en consequentheid hoort daar ook bij..
succes in ieder geval..
woensdag 20 juni 2007 om 11:45
Fengshui, hoe voelt jouw dochter zich trouwens in haar nieuwe huis? Is het een 'thuis' voor haar? Kan ze met de kinderen van je vriend overweg?
Volgens mij spelen hier 2 dingen;
- de kinderen van je vriend zijn er vaak, vaker dan je zou wensen
- de kinderen van je vriend gaan geheel hun eigen gang, zonder rekening te houden met de oveirge gezinsleden.
Dat eerste heb je maar te accepteren, denk ik. Hun vader, hun huis, hun recht er te zijn...
Dat tweede is erin geslopen, doordat je vriend niet eerder regels heeft aangegeven en/of gehandhaaft. Je vriend zal degene moeten zijn, die hier verandering in brengt. Van jou zal dat niet worden geaccepteerd, omdat jij simpelweg niet hun moeder bent.
Volgens mij spelen hier 2 dingen;
- de kinderen van je vriend zijn er vaak, vaker dan je zou wensen
- de kinderen van je vriend gaan geheel hun eigen gang, zonder rekening te houden met de oveirge gezinsleden.
Dat eerste heb je maar te accepteren, denk ik. Hun vader, hun huis, hun recht er te zijn...
Dat tweede is erin geslopen, doordat je vriend niet eerder regels heeft aangegeven en/of gehandhaaft. Je vriend zal degene moeten zijn, die hier verandering in brengt. Van jou zal dat niet worden geaccepteerd, omdat jij simpelweg niet hun moeder bent.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
woensdag 20 juni 2007 om 12:05
Ik vind dat je wel degelijk een stem hebt in dit geheel als stiefmoeder. Je bent niet de biologische moeder maar wel medeopvoeder. De vader van de kinderen heeft gekozen voor een nieuwe vrouw in zijn leven en ook zij moet zich in het huis prettig thuisvoelen. Hij kan daarbij aangeven dat het de laatste tijd een beetje ongeregeld is verlopen en dat de tijden nu veranderd zijn. In het belang van alle partijen varen pubers wel bij weten waar ze aan toe zijn en welke regels er in het huishouden gelden. De reden dat zij minder te vinden waren in het huis van de biologische moeder was ook omdat zij strenger is dan vader. Je kon lekker je gang gaan bij pa, vrienden uitnodigen, de boel leegvreten en feesten, daar moet duidelijkheid in komen en de jongeren aan het verstand brengen dat dat niet langer kan.
woensdag 20 juni 2007 om 12:09
Als stiefouder kun je nooit mede-opvoeder zijn. Tenzij de kinderen nog heel klein zijn als ze bij je komen wonen natuurlijk.
Ik heb zelf na de dood van mijn moeder 2 stiefmoeders meegemaakt en beiden bemoeiden zich met mijn opvoeding. Als 9-jarige verzette ik me daar al tegen. Toen ik ging puberen werd dat alleen maar erger. Het eerste wat er in je hoofd opkomt is "je bent mijn moeder niet".
Nu zit ik zelf in de positie van stiefmoeder en ik weiger de fouten te maken die ik mijn resp. stiefmoeders heb zien maken.
Trouwens, je maakt mij niet wijs dat die kinderen er echt áltijd zijn. Vooral pubers willen weg en niet thuiszitten. Dus kinderloze dagen zullen er echt wel zijn. Dat is juist het voodeel als ze wat ouder zijn en niet meer zo afhankelijk van je.
In het onderhavige geval zou het bijv. ook kunnen gebeuren dat de biologische moeder overlijdt. En dan? Dan zullen ze ook bij de vader komen wonen. Dat risiko liep ik ook toen de jongste dochter van mijn man nog bij haar moeder woonde en ze had welkom geweest. Mochten er in de toekomst omstandigheden zijn dat ze bij haar vader moet komen wonen dan is ze óók welkom.
De biologische ouder hoort de regels te bepalen. Dat hij die van tevoren met de nieuwe partner bespreekt is logisch. Ik begrijp heel goed dat men van eigen kinderen méér kan hebben als van de kinderen van anderen, maar dat is nu eenmaal de consequentie van het aangaan van een relatie met iemand die al kinderen heeft. Uiteindelijk hebben die kinderen ook niet om een scheiding gevraagd en zittten ze al helemáál niet te wachten op 4 opvoeders i.p.v. 2.
Marion
Ik heb zelf na de dood van mijn moeder 2 stiefmoeders meegemaakt en beiden bemoeiden zich met mijn opvoeding. Als 9-jarige verzette ik me daar al tegen. Toen ik ging puberen werd dat alleen maar erger. Het eerste wat er in je hoofd opkomt is "je bent mijn moeder niet".
Nu zit ik zelf in de positie van stiefmoeder en ik weiger de fouten te maken die ik mijn resp. stiefmoeders heb zien maken.
Trouwens, je maakt mij niet wijs dat die kinderen er echt áltijd zijn. Vooral pubers willen weg en niet thuiszitten. Dus kinderloze dagen zullen er echt wel zijn. Dat is juist het voodeel als ze wat ouder zijn en niet meer zo afhankelijk van je.
In het onderhavige geval zou het bijv. ook kunnen gebeuren dat de biologische moeder overlijdt. En dan? Dan zullen ze ook bij de vader komen wonen. Dat risiko liep ik ook toen de jongste dochter van mijn man nog bij haar moeder woonde en ze had welkom geweest. Mochten er in de toekomst omstandigheden zijn dat ze bij haar vader moet komen wonen dan is ze óók welkom.
De biologische ouder hoort de regels te bepalen. Dat hij die van tevoren met de nieuwe partner bespreekt is logisch. Ik begrijp heel goed dat men van eigen kinderen méér kan hebben als van de kinderen van anderen, maar dat is nu eenmaal de consequentie van het aangaan van een relatie met iemand die al kinderen heeft. Uiteindelijk hebben die kinderen ook niet om een scheiding gevraagd en zittten ze al helemáál niet te wachten op 4 opvoeders i.p.v. 2.
Marion
woensdag 20 juni 2007 om 13:04
Eens met 2nd Youth (alweer:))
Als de kinderen niet meer heel klein zijn, wordt je echt geen medeopvoeder. Maar dat betekent niet dat je in je huis geen regels kunt stellen. De stiefouders met wie ik de beste band heb (heb een handje vol gehad;)) begrepen dat. En wat heel belangrijk is, is volgens mij ook echt een relatie met de kinderen aangaan die niet altijd via de echte ouder loopt. Dan blijft het namelijk die persoon die je vader inpikt (even overdreven dan he). Gelukkig heb ik amper problemen gehad met de verschillende stiefen, maar als één van hen mij had verteld dat ik op bepaalde dagen niet meer mocht komen of de huissleutel had moeten inleveren was ik absoluut een stuk minder vriendelijk gebleven. Als hun ouders niet gescheiden waren, waren ze toch ook iedere dag thuisgekomen met hun eigen sleutel? Als het goed is, ben je bij beide ouders altijd welkom in je eigen huis.
Ik weet trouwens niet meer wie het schreef, maar ik sluit me erbij aan dat stiefouders weldegelijk als ouders kunnen gaan voelen. En dat zonder je als opvoeder regels op te leggen:)
Als de kinderen niet meer heel klein zijn, wordt je echt geen medeopvoeder. Maar dat betekent niet dat je in je huis geen regels kunt stellen. De stiefouders met wie ik de beste band heb (heb een handje vol gehad;)) begrepen dat. En wat heel belangrijk is, is volgens mij ook echt een relatie met de kinderen aangaan die niet altijd via de echte ouder loopt. Dan blijft het namelijk die persoon die je vader inpikt (even overdreven dan he). Gelukkig heb ik amper problemen gehad met de verschillende stiefen, maar als één van hen mij had verteld dat ik op bepaalde dagen niet meer mocht komen of de huissleutel had moeten inleveren was ik absoluut een stuk minder vriendelijk gebleven. Als hun ouders niet gescheiden waren, waren ze toch ook iedere dag thuisgekomen met hun eigen sleutel? Als het goed is, ben je bij beide ouders altijd welkom in je eigen huis.
Ik weet trouwens niet meer wie het schreef, maar ik sluit me erbij aan dat stiefouders weldegelijk als ouders kunnen gaan voelen. En dat zonder je als opvoeder regels op te leggen:)
Dat zeg ik....
woensdag 20 juni 2007 om 13:08
Ik vind overigens ook niet dat de kinderen hun sleutel in hoeven te leveren, dat zou natuurlijk van de zotte zijn want het is ook hun huis inderdaad. Echter, dat betekent niet dat die kinderen zich niet hoeven te gedragen t.o.v. de rest van het (nieuwe) gezin.
En TO, jij moet ervoor zorgen dat jij en je vriend 1 lijn kunnen trekken maar dan moeten er wel fatsoenlijke afspraken gemaakt zijn waar jullie beiden achterstaan. Ik zeg beiden en niet iedereen omdat ik je nu al kan vertellen dat die kinderen het er niet mee eens zullen zijn want 'je bent hun moeder niet' (ik hoor het ze al zeggen).
Kadokinderen (hele leuke term:D) kunnen een feest zijn en ze kunnen ook rustig je leven tijdelijk verzieken. Ik schaam me nog als ik denk aan wat ik allemaal heb uitgevreten. Als jij en je partner nu zorgen voor duidelijkheid en regels, dan komt het allemaal wel goed. Na de puberteit komt meestal de waardering;) Maar praat met je partner want hij zal wel de eerste stap moeten zetten naar zijn kinderen.
En TO, jij moet ervoor zorgen dat jij en je vriend 1 lijn kunnen trekken maar dan moeten er wel fatsoenlijke afspraken gemaakt zijn waar jullie beiden achterstaan. Ik zeg beiden en niet iedereen omdat ik je nu al kan vertellen dat die kinderen het er niet mee eens zullen zijn want 'je bent hun moeder niet' (ik hoor het ze al zeggen).
Kadokinderen (hele leuke term:D) kunnen een feest zijn en ze kunnen ook rustig je leven tijdelijk verzieken. Ik schaam me nog als ik denk aan wat ik allemaal heb uitgevreten. Als jij en je partner nu zorgen voor duidelijkheid en regels, dan komt het allemaal wel goed. Na de puberteit komt meestal de waardering;) Maar praat met je partner want hij zal wel de eerste stap moeten zetten naar zijn kinderen.
woensdag 20 juni 2007 om 17:42
Jammer dat hier en daar wordt gesuggereerd dat ik zou vinden dat deze kinderen hun huisleutel moeten inleveren omdat hun vader is gaan samenwonen. Onzin. Het één heeft niets te maken met het ander. Als kinderen de verantwoordelijkheid voor een huissleutel kunnen dragen is het alleen maar redelijk dat ze ook een sleutel van hun ouderlijk huis krijgen, ongeacht wie daar nog meer wonen. In deze specifieke situatie gaat het om kinderen die de verantwoordelijheid van een eigen huissleutel kennelijk niet aankunnen: ramen blijven openstaan, ze maken troep zonder op te ruimen en nodigen vreemden uit in huis. Dát lijken mij uitstekende argumenten om tegen de kinderen te zeggen; je levert je huissleutel in, je past je gedrag aan en over een half jaar gaan we opnieuw kijken of je de verantwoordelijkheid aankunt.
woensdag 20 juni 2007 om 17:44
quote: wuiles reageerde je levert je huissleutel in, je past je gedrag aan en over een half jaar gaan we opnieuw kijken of je de verantwoordelijkheid aankunt.
dat betekent dus ook dat of een van beiden thuis moet zijn als de kinderen uit school komen , offffffffffffff................ dat kinderen hun vader vaker niet dan wel te zien krijgen.
dat betekent dus ook dat of een van beiden thuis moet zijn als de kinderen uit school komen , offffffffffffff................ dat kinderen hun vader vaker niet dan wel te zien krijgen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
