Relaties
alle pijlers
Sinterklaas met familie
zondag 22 september 2024 om 19:47
Het is weer zover, het sinterklaasfeest in de familie wordt gepland. Datum wordt geprikt en iedereen wordt alweer helemaal enthousiast. Behalve ik 
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
Context: het betreft mijn schoonfamilie, van huis uit ben ik sowieso niet zo groot geworden met Sinterklaas. We vierden het wel maar toen we daar in onze tienertijd mee stopten, vond ik dat nooit erg. Als kind vond ik de cadeautjes uiteraard leuk, al het gebeuren er omheen eerder eng en later gewoon niet zo boeiend.
Schoonfamilie daarentegen leeft zo ongeveer voor Sinterklaas, dit is echt de grootste feestdag van het jaar. Tien jaar geleden vond ik dat prima, inmiddels zijn er kleinkinderen bij gekomen (ook van onszelf) en vind ik het meer één groot hebberig graaifeest geworden waarbij de kinderen compleet hyperactief en hysterisch worden.
Maar wat doe je dan? Aangeven dat we het met ons eigen gezin gaan vieren zonder alle neefjes/nichtjes enzo? Me er maar weer gewoon overheen zetten en de hele heisa elk jaar voorbereiden en die ene dag nou maar gewoon geven voor de schoonfamilie? Het is uiteindelijk maar één dag maar ik vind er echt helemaal niks aan en zou het veel liever thuis met onze eigen kinderen gezellig vieren.
dinsdag 1 oktober 2024 om 16:52
Dat is echt niet waar hoor, ik vind jouw bijdragen heel waardevol.Nana_Mouskouri schreef: ↑01-10-2024 15:39Oh, ik vind het niet erg, maar het is duidelijk dat ik hier geen toegevoegde waarde heb.
Dat is niet erg, dat heb ik wel vaker niet
En een positieve noot is toch ook hard nodig in zo'n vreselijk topic.
dinsdag 1 oktober 2024 om 17:08
Ik lees met interesse en verbazing mee. Wat een eikels van mannen zijn er die zo alleen aan zichzelf denken. Ik herken dat ook totaal niet van hier thuis maar weet niet precies hoe het bij anderen gaat. Soms hoor ik vriendinnen klagen maar nooit over dingen zoals ‘drinken pakken’ (echt HUH, geef je je vrienden ook niks als die komen dan??), of alleen zichzelf klaarmaken voor vertrek. Ik weet niet of ik geluk heb met mijn man maar ik heb wel vanaf het begin enorm ‘afgegeven’ op hoe het bij zijn ouders gaat (mega traditioneel). Misschien hielp dat? Geen idee. Ik laat dingen ook gewoon los maar hier kan dat dus, kinderen gaan dus altijd met hem naar de tandarts, hij meldt zichzelf aan voor uitjes van school, reageert vaak eerder dan ik op berichten van school, hij regelt een sport van de kinderen, doet vanalles met ze als ik er niet ben. Gewoon zoals ik het verwacht van mijn mede-ouder (of dat nou man of vrouw zou zijn). En ja, al met al doe vast meer dingen rondom regelen/bedenken maar die dingen trek ik ook naar mezelf toe. Als ik niks zou doen koopt man ook kleding, kadootjes, maar dat vind ik leuker en dus doe ik het (en hij weer andere dingen). Ben toch wel blij met mijn exemplaar.
dinsdag 1 oktober 2024 om 18:08
Zonder dit topic te willen kapen: zijn er dingen die volgens jullie al rode vlaggen zijn, voordat er kinderen zijn, die dit soort mannengedrag voorspellen?
Ik lees alles mee in dit topic, want het maakt me een beetje angstig voor mijn eigen situatie.. mijn vriend is iemand die ook heel vaak herinnert moet worden aan huishoudelijke taken, en die mij met liefde over alles de manager laat zijn (behalve als ik hem vertel hoe hij iets moet doen, dan is hij boos omdat ik teveel kritiek lever). We hebben nog geen kinderen, maar die wil ik wel. Hij zegt dat hij zonder problemen 50% van de zorg op zich zou nemen, maar dat zeiden die van jullie misschien ook wel?
Ik lees alles mee in dit topic, want het maakt me een beetje angstig voor mijn eigen situatie.. mijn vriend is iemand die ook heel vaak herinnert moet worden aan huishoudelijke taken, en die mij met liefde over alles de manager laat zijn (behalve als ik hem vertel hoe hij iets moet doen, dan is hij boos omdat ik teveel kritiek lever). We hebben nog geen kinderen, maar die wil ik wel. Hij zegt dat hij zonder problemen 50% van de zorg op zich zou nemen, maar dat zeiden die van jullie misschien ook wel?
dinsdag 1 oktober 2024 om 18:10
Ik sluit me hier toch wel bij aan hoor. Nee, het is absoluut niet de schuld van de vrouw als de man een lamzak is. Maar andersom gaat de redenering vaak wel op: als ik om me heen kijk, krijgen de lamzakken onwaarschijnlijk veel tegengas thuis. Krijgen een warme maaltijd, schone kinderen, schone spullen een georganiseerd leven, want ja, zij zijn de kostwinner. En als je die dynamiek een paar jaar lang opbouwt samen, is het heel moeilijk om hem weer om te draaien. En het is ook helemaal niet echt motiverend want als het je lukt, heb je eigenlijk niet eens echt 'winst', dan heb je eigenlijk pas de situatie die je initieel al als basis had willen hebben. Plus je moet denk ik de energie ook nog uit je tenen trekken, want de man zelf prikkelt je ook niet meer echt om eens lekker te investeren in de relatie.Nana_Mouskouri schreef: ↑01-10-2024 13:53Maar echt, wat een eikels die kerels hoor.
Mijn man heeft zo lang als het kon ouderschapsverlof opgenomen, daarna in overleg met de roostermakers meer gewerkt op de ene dag, zodat hij de andere dag heel vroeg thuis was. Ik ging naar mijn werk en hij ging met ze wandelen in het bos, naar de dierentuin, op de fiets naar opa en oma, cakejes bakken met vriendinnetjes uit school met een roze schort aan.
En ik had ook niets minder geaccepteerd. Hij wilde de kinderen ook, ze waren ook zijn verantwoordelijkheid.
Maar goed, misschien heb ik dan net die ene getroffen, dat kan natuurlijk.
Hier hebben we het gesprek van tevoren gevoerd: kind krijgen is voor beide ouders max. 32 uur p/w werken. En echt dat ik er niet aan begonnen was als het anders was geweest.
Als ik om me heen kijk (dus niet bij vrienden maar gewoon op straat, in de speeltuin, in het zwembad) zie ik zó veel vermoeide, gespannen moeders. Die apathisch naar hun ruziënde kinderen of lambal-man zitten te kijken. Dat vind ik echt verdrietig om te zien.
dinsdag 1 oktober 2024 om 18:11
dinsdag 1 oktober 2024 om 18:13
Ja, dat is wel waar.Lucifee2024 schreef: ↑01-10-2024 18:11Dat zijn rode vlaggen ja.
Woorden heb je niets aan als hij de woorden nu al niet kan of wil nakomen.
Als hij nu al niet zonder gedoe en gezeur zijn deel van zaken kan regelen en zich graag laat verzorgen verder dan gaat hij echt niet ineens dat allemaal anders doen als er kinderen zijn.
Volgens hem zit het verschil erin dat ik met het huishouden gewoon hoge eisen heb. Dus dat hij de 'echt nodige taken' wel zou doen, met een kind.
dinsdag 1 oktober 2024 om 18:26
Ik vind het helemaal niet bizar. Dit is toch niet het probleem van de juf? 's Ochtends geen ouders in de school, dus bij het ophalen wordt het vertaald. Als je de taken (redelijk) gelijk hebt verdeeld, haal je over zoiets je schouders op en zeg je "Ik zal het doorgeven." En dan geef je thuis door wat de juf gezegd heeft en dat was het dan. Als het vaker gebeurt, zeg je tegen man: jij mag ze voorlopig halen óf ga maar lekker op gesprek bij de juf om uit te leggen waarom je de kinderen altijd te laat brengt. Het is volstrekt begrijpelijk dat het bij TO stress brengt, maar juist op deze plekken moet je de verantwoordelijkheid laten waar die hoort te liggen en je niet zelf gaan lopen schamen en verontschuldigen.happyapple schreef: ↑01-10-2024 07:07Goed verwoord!
En dat gevalletje schoolplein is te bizar voor woorden natuurlijk. Dat TO en plein public aangesproken wordt op het te laat komen dat haar man veroorzaakt. En dan zou het voor mij ook niet meevallen om mijn schouders daarover op te halen hoor. Maar wel goed dat TO in elk geval gezegd heeft dat ze het door zal geven aan haar man en niet de aap volledig op haar schouders heeft genomen.
dinsdag 1 oktober 2024 om 18:27
stokbootje schreef: ↑01-10-2024 18:13Ja, dat is wel waar.
Volgens hem zit het verschil erin dat ik met het huishouden gewoon hoge eisen heb. Dus dat hij de 'echt nodige taken' wel zou doen, met een kind.
Maar jij weet diep van binnen echt wel dat dat verschil van 'inzicht' op het vlak van zorg voor en rond kinderen hetzelfde zal zijn: dat jij 'hoge eisen' zult hebben en hij echt wel 'de nodige taken' zal doen. Oftwel: het wordt meer van hetzelfde en zeer waarschijnlijk alleen maar erger dan dat het nu al is.
Je weet het volgens mij al heel lang, maar wil er niet aan. Maar het is dan echt kiezen: ofwel accepteren dat het niet beter wordt dan dit (eerder erger) en jij de kar zult blijven trekken, ofwel met deze man gewoon geen kinderen maken.
dinsdag 1 oktober 2024 om 18:28
Rode vlaggen, vind ik wel. Bij wat soort dingen gebeurt het bijvoorbeeld?stokbootje schreef: ↑01-10-2024 18:08Zonder dit topic te willen kapen: zijn er dingen die volgens jullie al rode vlaggen zijn, voordat er kinderen zijn, die dit soort mannengedrag voorspellen?
Ik lees alles mee in dit topic, want het maakt me een beetje angstig voor mijn eigen situatie.. mijn vriend is iemand die ook heel vaak herinnert moet worden aan huishoudelijke taken, en die mij met liefde over alles de manager laat zijn (behalve als ik hem vertel hoe hij iets moet doen, dan is hij boos omdat ik teveel kritiek lever). We hebben nog geen kinderen, maar die wil ik wel. Hij zegt dat hij zonder problemen 50% van de zorg op zich zou nemen, maar dat zeiden die van jullie misschien ook wel?
dinsdag 1 oktober 2024 om 18:30
Ik zou hier echt heel snel klaar mee zijn, maar ik was ook zeer naïef vroeger op dit vlak.stokbootje schreef: ↑01-10-2024 18:13Ja, dat is wel waar.
Volgens hem zit het verschil erin dat ik met het huishouden gewoon hoge eisen heb. Dus dat hij de 'echt nodige taken' wel zou doen, met een kind.
dinsdag 1 oktober 2024 om 18:32
Dit zie je wel vaak. Dat de standaarden erg uit elkaar liggen. Als één van de twee vindt dat er elke dag gestofzuigd moet worden maar de ander vindt van niet, vind ik dat geen rode vlag.stokbootje schreef: ↑01-10-2024 18:13Ja, dat is wel waar.
Volgens hem zit het verschil erin dat ik met het huishouden gewoon hoge eisen heb. Dus dat hij de 'echt nodige taken' wel zou doen, met een kind.
Als één van de twee altijd alles moet organiseren (afspraken maken, zorgen dat er boodschappen komen, dat jarigen cadeautjes krijgen etc.) bijvoorbeeld wel.
dinsdag 1 oktober 2024 om 18:35
Als een vloer vies is en je hebt een baby, ga gewoon die vloer zuigen.Fiorah schreef: ↑01-10-2024 18:32Dit zie je wel vaak. Dat de standaarden erg uit elkaar liggen. Als één van de twee vindt dat er elke dag gestofzuigd moet worden maar de ander vindt van niet, vind ik dat geen rode vlag.
Als één van de twee altijd alles moet organiseren (afspraken maken, zorgen dat er boodschappen komen, dat jarigen cadeautjes krijgen etc.) bijvoorbeeld wel.
dinsdag 1 oktober 2024 om 18:50
stokbootje schreef: ↑01-10-2024 18:13Ja, dat is wel waar.
Volgens hem zit het verschil erin dat ik met het huishouden gewoon hoge eisen heb. Dus dat hij de 'echt nodige taken' wel zou doen, met een kind.
Ik moet hier wel om glimlachen. Nee hoor, als jullie een kind hebben, heb je ook te hoge eisen, en dat komt mooi uit, want dan hoeft hij niets te doen. Wat je hier beschrijft en in je vorige post zijn inderdaad rode vlaggen.
dinsdag 1 oktober 2024 om 19:04
Vind ik ook. Dit wordt alleen maar erger.
dinsdag 1 oktober 2024 om 19:19
Ik vind het ook rode vlaggen stokbootje. En het erge is: ik dacht vantevoren dat ik iemand zoals Nana's man was tegengekomen. Mijn ex deed boodschappen, kookte vaker en beter dan ik, en had zeer uitgesproken ideeën over vrouwenemancipatie, ouderschap en gelijke verdeling. Die ideeën heeft hij trouwens nog. De praktijk was 180 graden anders.
dinsdag 1 oktober 2024 om 19:21
Hoi Minik, sorry dat ik zo laat inval en ongetwijfeld hebben vele posters voor mij dit al gezegd. Ik heb die reacties niet gelezen, omdat ik alleen jouw reacties onder elkaar zie staan (loepen, wel zo handig, hoef je geen tig pagina's te scrollen).Minik schreef: ↑30-09-2024 18:59Het idee van hem meer zichtbare taken geven is een optie. Al werkte dat laatst ook weer tegen mij. Hij brengt vaak kinderen naar school in de ochtend, kwam een paar keer te laat (want te laat opgestaan). Word ik vervolgens ‘s middags op het plein erop aangesproken dat de kinderen voortaan echt op tijd moeten zijn. Ik schaamde me rot, en heb wel gezegd dat ik het door zou geven aan mijn man, omdat hij de kinderen meestal brengt, maar ja, dat boeit zo’n juf natuurlijk ook niet. En ik word dus en plein public op mijn vingers getikt op het schoolplein voor zijn fout. Het enige wat ik dan kan doen is thuis vertellen dat de juf mij aansprak, maar hij voelt dan dus niet die schaamte.
En wat ik steeds weer achter elkaar lees is dat jij, ja, ook jij, weer zo'n heerlijk fantastische vent hebt getroffen met het ego van een kamerolifant, die amper ruimte laat voor zijn vrouw daarin. En of dat ego nu is ontstaan in zijn opvoeding (mannen wordt dit gedrag toch vaak vergeven, vrouwen houden die mannen de hand boven het hoofd, zeker moeders kunnen daarin nog extra bevestigend zijn). Maar doet er allemaal niet toe, opvoeding, nature, nurture, jouw vent is een prachtexemplaar dat uitblinkt in egocentrisme. Zichzelf groot én belangrijk makend (dat ook in zichzelf vinden, dus het is niet eens toneelspel, was het maar zo) en jouw aandeel amper zien en waarderen. Misschien krijg je af en toe een aai over je bol, maar je moet wel snel ophouden met zeuren.
Want als hij dit wél zou zien, dan zou hij zich kapotschamen voor zijn gedrag. Daar ben je helaas nog lang niet. Ook omdat je het zelf zo lang hebt gefaciliteerd. Maar niet zelden krijg je het dergelijke mannen niet aan hun verstand gebracht. Het enige waar ze dan goed geoefend in zijn is jou je rot laten voelen over de dingen waarover je klaagt, waardoor JIJ je het zeikwijf voelt. In plaats van dat zo'n man aan de slag gaat met de zeer terechte punten van kritiek.
Ik ga even verder lezen, maar als je dit eenmaal doorkrijgt, kun je het niet NIET meer zien. En dat is heel verdrietig, frustrerend en kwaadmakend
Ik zou bijna zeggen, meid, pak je koffers en ga een maand op een tropisch eiland zitten en laat jouw man het zelf uitzoeken met de kinderen. Misschien dat hij dan eea begint in te zien. Maar ik lees net iets over een au pair en mogelijk heeft hij meer dames in een koker zitten die hij in kan schakelen en om zijn vinger winden (moeders, zussen, de schooljuf die vanalles belooft krijgt en hij die dans kan ontspringen, want dan ben jij net weer terug)
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 01-10-2024 19:24
10.54% gewijzigd
dinsdag 1 oktober 2024 om 19:27
Kan me dat goed voorstellen. Als je ziet hoe iemand werkelijk over jou denkt (niet belangrijk genoeg), dan ga je toch meteen stukken minder van zo iemand houden, als je ook maar een beetje eigenliefde en zelfrespect hebt.
dinsdag 1 oktober 2024 om 19:27
Ik denk dat als je een beetje angstig wordt voor je eigen situatie, je onderbuik je daarmee iets probeert te vertellen. Als er niks te vrezen valt, zal dit topic niet dat gevoel bij je oproepen.stokbootje schreef: ↑01-10-2024 18:08Zonder dit topic te willen kapen: zijn er dingen die volgens jullie al rode vlaggen zijn, voordat er kinderen zijn, die dit soort mannengedrag voorspellen?
Ik lees alles mee in dit topic, want het maakt me een beetje angstig voor mijn eigen situatie.. mijn vriend is iemand die ook heel vaak herinnert moet worden aan huishoudelijke taken, en die mij met liefde over alles de manager laat zijn (behalve als ik hem vertel hoe hij iets moet doen, dan is hij boos omdat ik teveel kritiek lever). We hebben nog geen kinderen, maar die wil ik wel. Hij zegt dat hij zonder problemen 50% van de zorg op zich zou nemen, maar dat zeiden die van jullie misschien ook wel?
dinsdag 1 oktober 2024 om 19:44
Dat zie ik je vaak schrijven. Maar ik denk wel dat je verschil mag (en moet) aanbrengen in dat wat je man dóet en dat wat jij doet. En dit is je volgens mij al vaak gezegd.
Even extreem zwart wit (en hoop niet dat dit leidt tot een ban, want die heb je al snel voor victim blaming): maar als jij iemand in je buurt hebt wonen die jou elke keer als je op bezoek bent in elkaar slaat en daar zijn geen getuigen van, jouw woord tegen het hare. Dan verwacht je toch dat degene die in elkaar geslagen wordt, niet meer bij haar op bezoek gaat? Ben je dan schuldig aan haar gedrag? Nee, natuurlijk niet. Zij is de agressor en hoort misschien wel achter tralies. Maar je zult niemand kunnen vinden die ook maar een beetje kan snappen dat jij elke dag weer bij die vrouw op de stoep staat, wetende wat je daar te wachten staat. En dát is waar jij op wordt aangesproken; WHY?? Je hóeft niet bij zo iemand te blijven. Wat verwacht je van je man? Kennelijk is hij niet zó strontirritant, want je schrijft zelfs dat het optioneel kan zijn dat je elkaar weer vindt. Dan neem ik maar even aan dat hij jullie kinderen niet in elkaar slaat en in de vrieskou buiten laat staan en benzine laat drinken.
Dus tenzij er écht gevaar is voor je kinderen, kunnen veel kinderen die enkele dagen bij papa wel aan, ook als ze dan alleen maar patat eten en de hele dag voor de tv zitten. En vaak zijn kinderen tegen de tijd dat ze 10 jaar worden voldoende in staat om aan te geven of ze uberhaupt nog bij papa (of mama) willen slapen. Als het daar écht niet leuk is, zullen jullie kinderen de kans pakken om er niet meer heen te hoeven. En hoe sneu ook, je kinderen hebben dan wel een écht realistisch beeld gekregen wat hun vader is. Nu lijk je dat allemaal nog af te zwakken.
Nogmaals, ik snap het idd niet. Maar dat hoeft ook niet. Maar ik snap óók niet dat je daardoor kwaad bent op de rest van de wereld. Niemand zegt dat zijn gedrag jouw schuld is nl. Maar iedereen schrijft wel dat jij de enige bent die kan kiezen om steeds terug te gaan naar dat huis en aan te bellen. En dan boos zijn op de rest van de wereld daarvoor gaat je helemaal niks brengen.
dinsdag 1 oktober 2024 om 19:58
Ik ken dat soort mannen ook niet. Mijn vader was precies zo'n zelfde zak hooi. Niet helemaal precies, want koken kon hij op zich wel. Er waren iig meer dan genoeg knalrode wapperende vlaggen om je kinderen niet naartoe te sturen. Maar verhongeren deden we niet. We leerden als kinderen bijzonder snel dat je zelf een wekker moest zetten om op tijd op school te komen, dat we zelf schone kleren moesten meenemen, want die had mijn vader niet. Noch was er geld en voor eten moesten we eerst bedelen. Maar we kregen altijd eten. Ook kon hij ineens uren weg zijn, maar aangezien ik niet meer een peuter wegloopleeftijd had en buren die ik wist te vinden, waren we daar als kinderen ook niet van ondersteboven. Mijn vader had alleen een hele slechte dronk. Ik kan me herinneren dat ik ca. 3 x in totaal middenin de nacht bij hem ben vertrokken en naar een tante ben gegaan met mijn broertje.Dropdrop schreef: ↑01-10-2024 09:10Ik ging in op Ladara en S-groot in de discussie over jezelf opofferen voor de kinderen.
Daar zit ook een stuk controledwang in van de vrouw. Want ik ken geen voorbeelden van vaders met co-ouderschap die hun kinderen laten verhongeren, terwijl dat wel de angst is van de vrouw.
Meestal pakken de mannen het prima op als ze het alleen moeten doen.
Waarmee ik to wil aangeven: veel ouders kunnen er een zootje van maken en ja, natuurlijk maakt het impact op een kind. Ik geloof alleen niet dat het meer of minder impact had gemaakt, als dit gedrag dagelijks zichtbaar was onder een gezamenlijk dak met mijn moeder. En vanaf het moment dat het kon, gingen wij steeds minder vaak naar vader. Soms alleen nog overdag. Want hij zorgde dan wel bijzonder slecht, had allerlei problemen (geld, alcohol, vies huis), maar hij was vaak wél gezellig
. Een ongeschikte ouder is niet altijd een gevaarlijke situatie wil ik maar zeggen. En dat kan ik niet oordelen over Ladara's situatie. Maar ze heeft het weer over bij elkaar komen, dus neem maar even aan dat het dan niet gevaarlijk is. Hooguit zeer onwenselijk.
dinsdag 1 oktober 2024 om 20:11
Maar dit is toch wat elke normale ouder doet? Met de nadruk op normaal? Als je als man een vrouw hebt die dit niet doet, dan mag ik hopen dat die man niet net zo lang gaat wachten op de vrouw, maar ook een keer bedenkt, hé, mijn kinderen en IK ben wél normaal.S-Groot schreef: ↑01-10-2024 09:52Daar ben ik het mee eens, soms kan het alleen op die manier (en soms heeft dat dan effect, soms ook niet).
Maar het is niet zo dat Ladara dat niet gedaan heeft hè? Nee, ze is niet gescheiden, maar heb je het voorbeeld over de tandarts gelezen? De kinderen zijn vijf jaar (VIJF JAAR) niet naar de tandarts geweest omdat het zijn taak was, hij het niet deed en Ladara zich 'uit de situatie' had gehaald zoals jij dat noemt. En als zij het niet alsnog opgepakt had na die vijf jaar waren ze nog veel langer niet geweest gok ik maar zo (of alleen toen ze kiespijn hadden en daarna weer vijf jaar niet meer). Dus dan ben je op het vlak van 'dynamiek' ook wel aardig uitgeluld dunkt me?
Ik zou zeker niet gaan zitten wachten op een idioot om eindelijk zijn verstand terug te vinden, aangezien IK wél normaal functioneer. Als de andere ouder het laat afweten (om welke reden dan ook, absolute incompetentie, desinteresse, overlijden, ernstig ziek, psychiatrisch, narcistisch, kutwijf, rotkerel) en ik ben -mag ik hopen- wél de gezonde ouder, dan neem ik het over. En kan ik balen, huilen, schreeuwen en verwensen wat ik wil. Maar ik zal wel moeten, het zijn tenslotte ook mijn kinderen en ik wil dat ze een tandarts zien. Je kunt een jaar de tijd krijgen (en een serieuze overweging of je wel mijn levenspartner bent) en dan grijp ik in. Niet omdat ik een vrouw ben of de ander een man is. Want al zat ik in een lesbische relatie of was ik de vader in dit scenario en mijn vrouw het egoistisch stuk vreten. Ik reageer omdat ik de gezonde normale ouder ben, niet meer, niet minder.
dinsdag 1 oktober 2024 om 20:12
Jouw situatie is een zeer extreem voorbeeld van wat kinderen allemaal kunnen normaliseren.NomenNesci0 schreef: ↑01-10-2024 19:58dus neem maar even aan dat het dan niet gevaarlijk is. Hooguit zeer onwenselijk.
Jouw moeder zal best angstig zijn geweest als jullie gingen?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
