Relaties
alle pijlers
Sterfbed & ruzie
zaterdag 8 juli 2023 om 08:13
Mijn man heeft een zeer slechte band met zijn vader (90+) die hem altijd heeft gekleineerd en getreiterd. Vijf jaar geleden hoorden we dat zijn vader niet lang meer te leven had. Dat viel dus mee. Wel gaat het inmiddels zeer slecht met hem.
Vorige week belde zijn zus met de vraag of mijn man twee dagen per week bij zijn ouders kon komen mantelzorgen; hun moeder kon het alleen (met hulp van de zus) niet meer aan. Mijn man zei nee. Bood wel aan om boodschappen te doen en anderszins bij te springen. Moeder en zus waren woest.
Afgelopen maandag sprak mijn man zijn (ijzige) moeder voor het laatst. Wij zouden woensdag op vakantie gaan en ze zou hem op de hoogte houden van de situatie.
Woensdag stormde het, daarom reden wij pas donderdag weg. Onderweg belde mijn man zijn moeder. Zijn zus nam op en zei dat hun vader sinds dinsdag op sterven lag: er was inmiddels nachtverpleging in huis, het was bijna voorbij.
Toen mijn man vroeg waarom ze hem niet hadden gebeld - wij zaten inmiddels al 6 uur op de snelweg - zei ze: Joh, daar heb ik toch helemaal niet aan gedacht? Later zei zijn moeder hetzelfde: niet aan gedacht. Wel bleek uit het gesprek dat de kinderen van zijn zus de dag ervoor al langs waren geweest om afscheid te nemen.
Mijn man will niet terug. Hij voelt zich buitengesloten en wacht de begrafenis wel af. Ik snap hem, maar ik vind het een afschuwelijke situatie. Wat vinden jullie? Terug gaan? Afwachten?
Vorige week belde zijn zus met de vraag of mijn man twee dagen per week bij zijn ouders kon komen mantelzorgen; hun moeder kon het alleen (met hulp van de zus) niet meer aan. Mijn man zei nee. Bood wel aan om boodschappen te doen en anderszins bij te springen. Moeder en zus waren woest.
Afgelopen maandag sprak mijn man zijn (ijzige) moeder voor het laatst. Wij zouden woensdag op vakantie gaan en ze zou hem op de hoogte houden van de situatie.
Woensdag stormde het, daarom reden wij pas donderdag weg. Onderweg belde mijn man zijn moeder. Zijn zus nam op en zei dat hun vader sinds dinsdag op sterven lag: er was inmiddels nachtverpleging in huis, het was bijna voorbij.
Toen mijn man vroeg waarom ze hem niet hadden gebeld - wij zaten inmiddels al 6 uur op de snelweg - zei ze: Joh, daar heb ik toch helemaal niet aan gedacht? Later zei zijn moeder hetzelfde: niet aan gedacht. Wel bleek uit het gesprek dat de kinderen van zijn zus de dag ervoor al langs waren geweest om afscheid te nemen.
Mijn man will niet terug. Hij voelt zich buitengesloten en wacht de begrafenis wel af. Ik snap hem, maar ik vind het een afschuwelijke situatie. Wat vinden jullie? Terug gaan? Afwachten?
zaterdag 8 juli 2023 om 15:18
Ja, dat denk ik ook.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 8 juli 2023 om 15:19
Ik ben een beetje bang dat hier wat in zit. Er valt altijd iets te halen… zo heb ik altijd gevoeld dat de zus van mijn man er alles aan deed om haar territorium af te bakenen bij die ouders: zíj deed de mantelzorg, zíj ging met ze mee op vakantie (tot onze opluchting, maar zij vond het ook oprecht heerlijk om in een bejaardenhotel aan het zwembad te liggen), en zij was samen met haar gezin het centrum van het universum voor die ouders. Zo wilde ze het: alles draaide voor haar ouders om haar en haar gezin, wij stonden feitelijk buitenspel.Quincy2 schreef: ↑08-07-2023 13:58Ik denk soms dat het alleen maar lijkt alsof zo iemand ook slachtoffer is. Vaak had de 'slechte' partner toch iets dat de 'zielige' partner nodig had, waardoor ze helemaal niet ten goede veranderen als de 'schuldige' partner wegvalt.
Mijn moeder werd bijvoorbeeld erger na haar scheiding. Alsof ze een nieuwe zondebok nodig had. Mijn schoonmoeder is ook niet positiever geworden toen haar man overleed. Ik had hier wel op gehoopt: dat ze een positiever mens zou worden als het negatieve juk eraf was. Nope. Die karakters pasten blijkbaar toch meer bij elkaar dan je eerst zou denken. Blijkbaar voedden ze elkaar gewoon.
Zij eiste die rol op. Klaagde nooit: nee joh, ik doe dat wel, even koken, prima. En opeens draaide vorige week de wind. Terwijl de aftakeling natuurlijk heel geleidelijk is gegaan. Dus blijkbaar valt er op dit moment iets ánders voor haar te halen. Dat denk ik.
zaterdag 8 juli 2023 om 15:20
Wat plaats jij vervelende reacties zeg. Jij gaat in elke reactie volledig voorbij aan het feit dat dit geen ‘normale’ liefdevolle band is geweest, maar dat vader zijn kind stelselmatig kleineerde. Wie is er dan onvolwassen?
zaterdag 8 juli 2023 om 15:25
Je bent natuurlijk nog steeds het gouden kind als je kunt aantonen dat je broer het laat afweten. Misschien wel extra goud.samarinde schreef: ↑08-07-2023 15:19Ik ben een beetje bang dat hier wat in zit. Er valt altijd iets te halen… zo heb ik altijd gevoeld dat de zus van mijn man er alles aan deed om haar territorium af te bakenen bij die ouders: zíj deed de mantelzorg, zíj ging met ze mee op vakantie (tot onze opluchting, maar zij vond het ook oprecht heerlijk om in een bejaardenhotel aan het zwembad te liggen), en zij was samen met haar gezin het centrum van het universum voor die ouders. Zo wilde ze het: alles draaide voor haar ouders om haar en haar gezin, wij stonden feitelijk buitenspel.
Zij eiste die rol op. Klaagde nooit: nee joh, ik doe dat wel, even koken, prima. En opeens draaide vorige week de wind. Terwijl de aftakeling natuurlijk heel geleidelijk is gegaan. Dus blijkbaar valt er op dit moment iets ánders voor haar te halen. Dat denk ik.
Misschien was ze zelfs wel bang dat haar broer ineens iets ging doen aan zorg waardoor háár bevoorrechte positie in gevaar zou komen.
zaterdag 8 juli 2023 om 15:39
Aha op die manier snap ik hemsamarinde schreef: ↑08-07-2023 13:43Ja, toch wel. Hij kwam er nog wekelijks, hè? Niet van harte, maar uit plichtsbesef deed hij het.
Hij investeerde in een zo normaal mogelijke relatie. Die investering zou zich, dacht hij (en ik ook) uitbetalen na de dood van zijn vader, omdat hij dan misschien de kans kreeg om een betere, normalere band op te bouwen met zijn moeder - ook slachtoffer, tenslotte - en zijn zus.
Wat ontzettend sneu voor je man
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 8 juli 2023 om 15:40
Ja, absoluut. Wij mochten haar zorg-terrein niet betreden, dat was háár privilege. Mijn man vond het allang best, uiteraard, maar ook gewoon eerlijk verdeeld, want hij heeft zijn ouders financieel van de ondergang gered. En nu hun vader op sterven ligt, is er misschien bij hém geen validatie meer te halen voor haar.
zaterdag 8 juli 2023 om 15:49
Dan hoeft hij zijn moeder ook niet te verwijten dat zij hem de kans ontneemt
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
zaterdag 8 juli 2023 om 15:50
Mee eens!!Courage schreef: ↑08-07-2023 14:54Nee, die dingen staan ver van jou af. Jij komt uit een 'normaal' gezin zeg je. Je man heeft al aangegeven dat hij mazzel heeft als hij niet bij de begrafenis 'mag' zijn. Hóór dat. Dat is zíjn wereld. Steun hem daarin. Het zou een zegen voor hem kunnen zijn als hij op deze manier ook het drama met zijn moeder straks en zus niet mee hoeft te maken.
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 8 juli 2023 om 15:54
Ik denk zomaar dat je hele gemengde gevoelens hebt : boos en teleurgesteld en verdrietig omdat je moeder je vergeten is, maar ook opgelucht en toch ook schuldig omdat je nu niet hoeft/ kan.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 8 juli 2023 om 15:57
Heel fijn trouwens, al jullie reacties 
Ik steun mijn man natuurlijk in deze rotsituatie, maar het is wel goed om weer even herinnerd te worden aan de enorme impact die deze vorm van misbruik heeft, en hoe belangrijk het is dat hij zijn eigen keuzes maakt.
Een kleine update: mijn man was even gaan golfen en bij thuiskomst (supergoed gespeeld trouwens, zei hij, met dank aan die ouwe
) deelde hij mee dat hij definitief niet naar huis gaat. Ze zijn toch allemaal pisnijdig op me, zei hij, dus dan zit ik liever hier met een lekker glas wijn dan dat ik daar in een toxische sfeer bij mijn stervende vader ga zitten.
Ik heb gezegd dat ik het knap vind dat hij zo helder voelt wat hij wil, en wat voor hém het beste is.
Toen vroeg ik of we niet toch even moesten bellen om naar de stand van zaken te vragen (gisteren zei onze zwager dat de verwachting was dat het stervensproces 1 tot 3 dagen zou duren). Mijn man haalde zijn schouders op en zei: “Waarom? Onze zwager zou me op de hoogte houden dus ik neem aan dat hij dat doet.”
Nu wijn!
Ik steun mijn man natuurlijk in deze rotsituatie, maar het is wel goed om weer even herinnerd te worden aan de enorme impact die deze vorm van misbruik heeft, en hoe belangrijk het is dat hij zijn eigen keuzes maakt.Een kleine update: mijn man was even gaan golfen en bij thuiskomst (supergoed gespeeld trouwens, zei hij, met dank aan die ouwe
) deelde hij mee dat hij definitief niet naar huis gaat. Ze zijn toch allemaal pisnijdig op me, zei hij, dus dan zit ik liever hier met een lekker glas wijn dan dat ik daar in een toxische sfeer bij mijn stervende vader ga zitten.Ik heb gezegd dat ik het knap vind dat hij zo helder voelt wat hij wil, en wat voor hém het beste is.
Toen vroeg ik of we niet toch even moesten bellen om naar de stand van zaken te vragen (gisteren zei onze zwager dat de verwachting was dat het stervensproces 1 tot 3 dagen zou duren). Mijn man haalde zijn schouders op en zei: “Waarom? Onze zwager zou me op de hoogte houden dus ik neem aan dat hij dat doet.”
Nu wijn!
zaterdag 8 juli 2023 om 16:07
Jawel, ze ontneemt hem ook de kans. Een kans wil niet automatisch zeggen dat je die kans ook benut, maar je bent in de positie om zelf een keuze te maken en dat is nu dus niet zo.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zaterdag 8 juli 2023 om 16:34
Ik zou voor mezelf teruggaan.
Maar wel niet nu. Uit een gesprek valt niets meer te halen en de kans is bovendien ook nog eens groot dat jullie sowieso te laat zijn.
Wel zou ik teruggaan voor de begrafenis. Om het hele verhaal definitief af te sluiten.
De eventuele verwijten van zus en moeder daar zou ik op dat moment Oost-Indisch doof voor pogen te zijn. Ene oor in, andere oor uit.
En - het zal wel héél fout klinken - ook zou ik zeker willen zijn dat moeder en zus aan telefoon niet liegen. Dat er dus wel degelijk een kist / urne is. En het verhaal ten einde is.
Maar wel niet nu. Uit een gesprek valt niets meer te halen en de kans is bovendien ook nog eens groot dat jullie sowieso te laat zijn.
Wel zou ik teruggaan voor de begrafenis. Om het hele verhaal definitief af te sluiten.
De eventuele verwijten van zus en moeder daar zou ik op dat moment Oost-Indisch doof voor pogen te zijn. Ene oor in, andere oor uit.
En - het zal wel héél fout klinken - ook zou ik zeker willen zijn dat moeder en zus aan telefoon niet liegen. Dat er dus wel degelijk een kist / urne is. En het verhaal ten einde is.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 8 juli 2023 om 17:02
Nee, ik denk niet dat je er recht op hebt Murgatroyd. Ik heb gebroken met mijn vader en ik houd er serieus rekening mee dat niemand mij op de hoogte gaat brengen van zijn ziektebed of overlijden. Het zij zo, ik heb allang mijn eigen afscheid van hem gehad in gedachten.Murgatroyd schreef: ↑08-07-2023 09:29Ik sta best wel te kijken van het onbegrip jegens die man. Ik zou woest zijn! Ook bij een slechte relatie heb je als kind toch recht om te weten dat je vader op sterven ligt? En alle recht om mantelzorg te weigeren voor iemand die je zo gekleineerd heeft? Nu geven moeder en zus hem nog lekker trap na, met hun "oh, vergeten!". Je was vroeger niks en nu ben je nog steeds geen telefoontje waard. E ht heel erg!
zaterdag 8 juli 2023 om 17:15
AirMaxlover schreef: ↑08-07-2023 08:53Dus jouw ervaring is anders, maar het is onmogelijk dat ik deze man begrijp.
Koekoek.
Wat voor redenen haar man gehad heeft, waren voor hem goede redenen.
Punt.
Jouw ervaring doet er helemaal niet toe.
Haha jij bent zelf koekoek. Voor het zelfde geld is de man van to een narcistische klootzak. Kan prima.
Hekel aan z’n vader oké. Maar ook een hekel aan z’n moeder en zus? Dat zijn de mensen die je uiteindelijk helpt.
zaterdag 8 juli 2023 om 17:38
Natuurlijk kan man van TO de lul zijn, maar wat zijn beleving is heb je kunnen lezen. En daaruit heb je KUNNEN begrijpen dat hij aan moeder en zus ook geen behoefte heeft. Zijn leven, zijn keuzes. Wat jij of ik daar van vinden is niet zo relevant. Het is wel interessant waarom jij je zo druk maakt om toxische moeder en zusTaskmaster schreef: ↑08-07-2023 17:15Haha jij bent zelf koekoek. Voor het zelfde geld is de man van to een narcistische klootzak. Kan prima.
Hekel aan z’n vader oké. Maar ook een hekel aan z’n moeder en zus? Dat zijn de mensen die je uiteindelijk helpt.
zaterdag 8 juli 2023 om 17:41
Oh ja? Lees de reacties van TO, en dan wordt duidelijk dat man al genoeg gedaan heeft. Hij heeft groot gelijk dat hij zich wil ontworstelen aan die giftige gezinsdynamiek.Taskmaster schreef: ↑08-07-2023 17:15Haha jij bent zelf koekoek. Voor het zelfde geld is de man van to een narcistische klootzak. Kan prima.
Hekel aan z’n vader oké. Maar ook een hekel aan z’n moeder en zus? Dat zijn de mensen die je uiteindelijk helpt.
En by the way, je kunt gewoon de thuiszorg inschakelen voor die laatste dagen. Dan komt er 24-uurszorg. Dus moeder en zus moeten niet jammeren.
zaterdag 8 juli 2023 om 17:47
Los daarvan, ben je moreel verplicht mantelzorg te verlenen aan een dorpsgenoot waar je geen relatie/contact mee hebt? Waarom dan wel aan je vader waar je geen contact/relatie mee hebt/wil?Also schreef: ↑08-07-2023 17:41Oh ja? Lees de reacties van TO, en dan wordt duidelijk dat man al genoeg gedaan heeft. Hij heeft groot gelijk dat hij zich wil ontworstelen aan die giftige gezinsdynamiek.
En by the way, je kunt gewoon de thuiszorg inschakelen voor die laatste dagen. Dan komt er 24-uurszorg. Dus moeder en zus moeten niet jammeren.
zaterdag 8 juli 2023 om 18:03
zaterdag 8 juli 2023 om 18:11
Lees de post van to nog eens (goed!) door.Taskmaster schreef: ↑08-07-2023 17:15Haha jij bent zelf koekoek. Voor het zelfde geld is de man van to een narcistische klootzak. Kan prima.
Hekel aan z’n vader oké. Maar ook een hekel aan z’n moeder en zus? Dat zijn de mensen die je uiteindelijk helpt.
Moeder en zus hebben man ook nooit geholpen.
Goede keus van man to.
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 8 juli 2023 om 18:18
Wat klinkt jouw schoonvader onsympathiek en soms gewoon ronduit gemeen. Normaal gesproken zou ik iemand adviseren te gaan, maar in dit geval zou ik niet meer weten wat er nog uit te praten valt. Ik snap dat je man op vakantie blijft en ook dat jij zijn standpunt hierin steunt. Sterkte!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 8 juli 2023 om 18:58
Dat vind ik toch zo interessant, ik heb het ook gezien, bij het overlijden van mijn schoonvader en later ook bij het overlijden van mijn vader, dat de hele familie dynamiek veranderde. Niet per se ten goede ook. Heel apart om mee te maken.Quincy2 schreef: ↑08-07-2023 13:58Ik denk soms dat het alleen maar lijkt alsof zo iemand ook slachtoffer is. Vaak had de 'slechte' partner toch iets dat de 'zielige' partner nodig had, waardoor ze helemaal niet ten goede veranderen als de 'schuldige' partner wegvalt.
Mijn moeder werd bijvoorbeeld erger na haar scheiding. Alsof ze een nieuwe zondebok nodig had. Mijn schoonmoeder is ook niet positiever geworden toen haar man overleed. Ik had hier wel op gehoopt: dat ze een positiever mens zou worden als het negatieve juk eraf was. Nope. Die karakters pasten blijkbaar toch meer bij elkaar dan je eerst zou denken. Blijkbaar voedden ze elkaar gewoon.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
