Sterfbed & ruzie

08-07-2023 08:13 1329 berichten
Mijn man heeft een zeer slechte band met zijn vader (90+) die hem altijd heeft gekleineerd en getreiterd. Vijf jaar geleden hoorden we dat zijn vader niet lang meer te leven had. Dat viel dus mee. Wel gaat het inmiddels zeer slecht met hem.

Vorige week belde zijn zus met de vraag of mijn man twee dagen per week bij zijn ouders kon komen mantelzorgen; hun moeder kon het alleen (met hulp van de zus) niet meer aan. Mijn man zei nee. Bood wel aan om boodschappen te doen en anderszins bij te springen. Moeder en zus waren woest.

Afgelopen maandag sprak mijn man zijn (ijzige) moeder voor het laatst. Wij zouden woensdag op vakantie gaan en ze zou hem op de hoogte houden van de situatie.

Woensdag stormde het, daarom reden wij pas donderdag weg. Onderweg belde mijn man zijn moeder. Zijn zus nam op en zei dat hun vader sinds dinsdag op sterven lag: er was inmiddels nachtverpleging in huis, het was bijna voorbij.

Toen mijn man vroeg waarom ze hem niet hadden gebeld - wij zaten inmiddels al 6 uur op de snelweg - zei ze: Joh, daar heb ik toch helemaal niet aan gedacht? Later zei zijn moeder hetzelfde: niet aan gedacht. Wel bleek uit het gesprek dat de kinderen van zijn zus de dag ervoor al langs waren geweest om afscheid te nemen.

Mijn man will niet terug. Hij voelt zich buitengesloten en wacht de begrafenis wel af. Ik snap hem, maar ik vind het een afschuwelijke situatie. Wat vinden jullie? Terug gaan? Afwachten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Er is niks spiritueel aan voelen. Je kunt al meer voelen als je gewoon eens uit de woorden blijft. Praten is een manier om niet te hoeven voelen, zoals uren golf op tv kijken dat ook best eens zou kunnen zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Paska schreef:
23-07-2023 01:46
Zo praten jullie goed dat je een stervende vader hebt achtergelaten om vakantie te vieren. Al die voorbeelden en details praten het niet goed. En dat weten jullie zelf ook wel.
Kom op zeg, alsof ze tijdens een wandeling die man in het gras hebben laten liggen en door zijn gelopen.
Niet overdrijven hoor. Zo te lezen was het geen leuke man en die mag je gewoon in andere handen achterlaten. Je was er al geen huisgenoot of verzorger van.

Wat je zaait zal je oogsten, ook als verwekker.
Alle reacties Link kopieren Quote
*Sikkepit* schreef:
23-07-2023 00:36
Jammer dat je nu toch weer de familiestrijd als reden aanvoert om zijn keuze om niet te gaan te beargumenteren.
Hier zou het nou nèt niet over moeten gaan. Dit is vuile ruis, niet een zuivere motivatie. :|

In al jouw posts in dit topic zie ik wel een patroon dat jij (en ik denk jullie beide) door de jaren heen bepaalde vaste overtuigingen betreffende je schoonfamilie hebben ontwikkeld. Die overtuigingen zijn leidend en bepalend in je aannames en vervolgens in het handelen. Of ze kloppen is maar de vraag, maar ze zorgen wel voor een tunnelvisie en een verkramping in hoe jullie met deze situatie omgaan. Ze zijn hoe dan ook niet helpend en het heeft geen zin om te proberen met eindeloze gesprekken naar een oplossing te praten. Jullie kunnen allebei wel een andere blik en wat nieuwe inzichten gebruiken.
Ontzettend mee eens en herkenbaar van mijn eigen ouders: jullie zijn inmiddels een geoliede praat machine, zitten op een lijn, versterken elkaar en een aanname wordt al snel een vaststaand feit waarbij je steeds meer overtuigd raakt dat je het juiste doet en het gelijk aan jullie zijde hebt. Ik zeg hier niet dat je schoonfamilie ok is, alleen dat het juiste doen lastig is. Wat dat juiste precies is, is mij niet helemaal duidelijk, maar het is duidelijk dat elke actie, elke handeling tot in detail beschreven wordt. Dat is een valkuil waar je uit moet komen.

Niet gaan onder het mom: de weg van de minste weerstand komt mij vreemd voor. Dat geldt te meer nu het na het overlijden van je schoonvader straks niet opeens afgelopen is: dan komt er nog een dienst en dan is er nog een achterblijvende moeder en zus en wellicht neven en nichten, etc. En of je man gaat omdat hij dan weer buigt vind ik persoonlijk een kul argument gelet op de precaire situatie. Wanneer het gaat om overlijden is geen ruimte voor trots of vraagstukken over buigen. Het gaat er om dat hij gaat voor zichzelf en voor zijn vader. En ja, ik ben er heus van overtuigd dat dit een zeer nare man is (geweest) en op basis daarvan maak je een afweging wat je beter/het beste vindt.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Paska schreef:
23-07-2023 01:46
Op bezoek gaan is natuurlijk niet de weg van de minste weerstand. Hij heeft geen zin in die confrontatie want natuurlijk gaan ze iets zeggen over die vakantie. Dat is geen geestelijke mishandeling hoor. En dat voorbeeld op zijn 15e vind ik nou ook niet bepaald schokkend. Ik denk dat je een man zichzelf erg zielig vind en jij voedt het. Zo praten jullie goed dat je een stervende vader hebt achtergelaten om vakantie te vieren. Al die voorbeelden en details praten het niet goed. En dat weten jullie zelf ook wel.
Wat een nare reactie dit.
Je bent precies zijn moeder en zus zo.
appelientjexx wijzigde dit bericht op 23-07-2023 10:03
3.09% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Quincy2 schreef:
23-07-2023 07:30
Kom op zeg, alsof ze tijdens een wandeling die man in het gras hebben laten liggen en door zijn gelopen.
Niet overdrijven hoor. Zo te lezen was het geen leuke man en die mag je gewoon in andere handen achterlaten. Je was er al geen huisgenoot of verzorger van.

Wat je zaait zal je oogsten, ook als verwekker.
Dit klinkt echt alleen maar als wraak. Dat is echt geen goed argument om zo te handelen. Je wordt er geen beter mens van, je krijgt er niet minder verdrietig van en het helpt niets of niemand.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamglasses schreef:
22-07-2023 17:36
Maar dat is toch wel een behoorlijke tijd geleden. En je zegt enkele jaren? Had hij de laatste jaren wel contact of helemaal geen contact meer?

Of heb je dat al eerder aangegeven? Dan heb ik er misschien overheen gelezen.
Ik snap dat je niet op alle posts kan reageren hoor, TO.

Maar ik blijf ergens het gevoel houden dat zus en ouders niet helemaal bezig zijn met wat er nu allemaal in het hoofd van jouw man speelt.

Flink wat jaren geleden zijn er mails over en weer gegaan over verwijten ed. Toen heeft hij een tijd geen contact gehad met zijn ouders (ook met zijn zus?).

Maar als dit alweer een tijd geleden is, kan het dan zijn dat zij denken dat het verleden tijd is en dat zij jouw man's acties nu niet begrijpen?

In dat geval begrijp ik de posts van andere forummers wel dat jullie samen in verhaal van man zitten (en elkaar daarin voeden), terwijl de andere kant vd familie denkt: Waarom komt hij niet gewoon langs terwijl hij weet dat zijn vader op sterven ligt?

Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend voor jou en je man, maar gezien het gebrek aan communicatie in deze familie, kan het maarzo zijn dat de andere kant van de familie dit allemaal heel anders beleeft en ziet.

Daarmee praat ik het gedrag van bijvoorbeeld zijn zus naar jullie dochter niet goed, hoor. Dat vind ik vooral naar gedrag naar jullie dochter toe.
En dat er sprake is van een verstoorde relatie in de familie is wel duidelijk.

Maar goed, denk ook dat blijven hangen in het eigen verhaal nu niet helpt.
Only dead fish go with the flow
Alle reacties Link kopieren Quote
Paska schreef:
23-07-2023 09:48
Dit klinkt echt alleen maar als wraak. Dat is echt geen goed argument om zo te handelen. Je wordt er geen beter mens van, je krijgt er niet minder verdrietig van en het helpt niets of niemand.
Hoezo wraak? Zijn vader was blijkbaar gewoon een lul van een vent. Dat kan hé, niet alle ouders zijn lief en meelevend. Genoeg ervaringen hier genoemd van gemene ouders.

Laat die man zijn eigen keuzes maken, als hij niet wil is dat zijn keuze.
Ik geloof niet zo dat je meer spijt kan krijgen bij niet gaan, dan bij wel gaan. Dat geldt misschien als je een normale/goede relatie hebt met je ouders, maar bijn deze familie kan ik me heel goed voorstellen dat niet gaan beter kan zijn.
Volgens mij was tijdens het laatste bezoek vader wederom kwetsend bezig door te suggereren dat zijn schoondochter vreemd ging. Dus ja wie zaait zal oogsten....
soumis wijzigde dit bericht op 23-07-2023 10:01
4.90% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij gaat niet langs omdat hij niks meer met zijn vader te maken wilde hebben vanwege de manier hoe zijn vader hem behandeld heeft. Hij is getraumatiseerd. Niet zo moeilijk te begrijpen toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamglasses schreef:
23-07-2023 09:51
Ik snap dat je niet op alle posts kan reageren hoor, TO.

Maar ik blijf ergens het gevoel houden dat zus en ouders niet helemaal bezig zijn met wat er nu allemaal in het hoofd van jouw man speelt.

Flink wat jaren geleden zijn er mails over en weer gegaan over verwijten ed. Toen heeft hij een tijd geen contact gehad met zijn ouders (ook met zijn zus?).

Maar als dit alweer een tijd geleden is, kan het dan zijn dat zij denken dat het verleden tijd is en dat zij jouw man's acties nu niet begrijpen?

In dat geval begrijp ik de posts van andere forummers wel dat jullie samen in verhaal van man zitten (en elkaar daarin voeden), terwijl de andere kant vd familie denkt: Waarom komt hij niet gewoon langs terwijl hij weet dat zijn vader op sterven ligt?

Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend voor jou en je man, maar gezien het gebrek aan communicatie in deze familie, kan het maarzo zijn dat de andere kant van de familie dit allemaal heel anders beleeft en ziet.

Daarmee praat ik het gedrag van bijvoorbeeld zijn zus naar jullie dochter niet goed, hoor. Dat vind ik vooral naar gedrag naar jullie dochter toe.
En dat er sprake is van een verstoorde relatie in de familie is wel duidelijk.

Maar goed, denk ook dat blijven hangen in het eigen verhaal nu niet helpt.
Het eigen verhaal?? (Alsof ze zomaar iets verzonnen zouden hebben). Het eigen gevoel bedoel je. En dat gevoel mag er zijn! Hij heeft al lang genoeg zijn gevoel weggedrukt, want dat mocht er nooit zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Paska schreef:
23-07-2023 09:48
Dit klinkt echt alleen maar als wraak. Dat is echt geen goed argument om zo te handelen. Je wordt er geen beter mens van, je krijgt er niet minder verdrietig van en het helpt niets of niemand.
Je wordt er zeker geen beter mens van als je je bewust in een situatie begeeft die je stress en pijn geeft.

Je wordt een gelukkiger en beter mens als dit soort dingen uit je leven kunt houden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dreamglasses schreef:
23-07-2023 09:51
Ik snap dat je niet op alle posts kan reageren hoor, TO.

Maar ik blijf ergens het gevoel houden dat zus en ouders niet helemaal bezig zijn met wat er nu allemaal in het hoofd van jouw man speelt.

Flink wat jaren geleden zijn er mails over en weer gegaan over verwijten ed. Toen heeft hij een tijd geen contact gehad met zijn ouders (ook met zijn zus?).

Maar als dit alweer een tijd geleden is, kan het dan zijn dat zij denken dat het verleden tijd is en dat zij jouw man's acties nu niet begrijpen?

In dat geval begrijp ik de posts van andere forummers wel dat jullie samen in verhaal van man zitten (en elkaar daarin voeden), terwijl de andere kant vd familie denkt: Waarom komt hij niet gewoon langs terwijl hij weet dat zijn vader op sterven ligt?

Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend voor jou en je man, maar gezien het gebrek aan communicatie in deze familie, kan het maarzo zijn dat de andere kant van de familie dit allemaal heel anders beleeft en ziet.

Daarmee praat ik het gedrag van bijvoorbeeld zijn zus naar jullie dochter niet goed, hoor. Dat vind ik vooral naar gedrag naar jullie dochter toe.
En dat er sprake is van een verstoorde relatie in de familie is wel duidelijk.

Maar goed, denk ook dat blijven hangen in het eigen verhaal nu niet helpt.
Dit had ik nog niet eens zo bekeken, maar dat zou best wel eens kunnen.
Mogelijk zitten TO en man zo vast in hun eigen narratief dat dat per definitie al weinig tot geen ruimte laat voor een andere blik.

Enkele pagina's geleden scheef ze dat ze zich in gesprekken wel eens verbaasden over alle heftigheid die hun overkomen is en vroegen zich (naar wat ik eruit las) enigszins gekscherend af of dat misschien niet aan hunzelf lag.
Daar kun je lacherig over doen en misschien is dat terecht, maar door het hiermee af te doen vermijd je ook om eens met een open blik te kijken of je niet daadwèrkelijk een aandeel in die gebeurtenissen hebt. Ik zou ze de kost niet willen geven, de mensen die onbewust drama in hun leven creëren en/of in standhouden, hoe hard ze ook beweren dat het niet door hen komt. Ik zeg niet dat dat bij TO zo is, maar ik mis wel zelfreflectie en nuance in haar verhaal. Het is allemaal zo zwart-wit.
*sikkepit* wijzigde dit bericht op 23-07-2023 10:44
0.09% gewijzigd
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
appelientjexx schreef:
23-07-2023 10:20
Het eigen verhaal?? (Alsof ze zomaar iets verzonnen zouden hebben). Het eigen gevoel bedoel je. En dat gevoel mag er zijn! Hij heeft al lang genoeg zijn gevoel weggedrukt, want dat mocht er nooit zijn.
Dit heeft niks met verzonnen te maken. Het eigen gevoel mag er zeker zijn maar wat ik en een aantal anderen proberen duidelijk te maken is dat een verhaal twee kanten heeft. Dreamclasses heeftvhet juist heel goed beschreven. Als je na flink gedoe weer "gewoon" met elkaar omgaat is het natuurlijk heel logisch dat familie denkt dat het allemaal weer goed is.
Als dat de situatie is, is het natuurlijk heel naar als zoon dan hulp afhoudt en gewoon met vakantie gaat. Zan voelen ze zich in de steek gelaten en dat is logisch.
To en man communiceren wel heel veel samen volgens TO maar communiceren met zijn familie doet hij niet en dan krijg je zulke issues.
Als man eerder had aangegeven door het verleden nooit meer contact te willen, was dat zijn goed recht geweest en had er helemaal geen probleem geweest.
Nu zijn de verwachtingen heel anders. Of dat nu terecht of onterecht is doet er helemaal niet toe. Dat je op het sterfbed van je vader het aan wil.laten komen dat familie metvje breekt omdat je dat zelf niet durft te doen is natuurlijk van de zotte!
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
23-07-2023 04:45
Er is niks spiritueel aan voelen. Je kunt al meer voelen als je gewoon eens uit de woorden blijft. Praten is een manier om niet te hoeven voelen, zoals uren golf op tv kijken dat ook best eens zou kunnen zijn.
Ik zei gisteren dat dat misschien wel een goede manier is om de ratio te dempen, maar het is uiteraard ook een manier om niet te hoeven voelen en dan is net zoveel vermijding al praten inderdaad.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
appelientjexx schreef:
23-07-2023 10:20
Het eigen verhaal?? (Alsof ze zomaar iets verzonnen zouden hebben). Het eigen gevoel bedoel je. En dat gevoel mag er zijn! Hij heeft al lang genoeg zijn gevoel weggedrukt, want dat mocht er nooit zijn.
Rustaaag zeg!

Zo slecht bedoelde ik mijn post niet naar TO hè
Only dead fish go with the flow
Alle reacties Link kopieren Quote
appelientjexx schreef:
23-07-2023 10:20
Het eigen verhaal?? (Alsof ze zomaar iets verzonnen zouden hebben). Het eigen gevoel bedoel je. En dat gevoel mag er zijn! Hij heeft al lang genoeg zijn gevoel weggedrukt, want dat mocht er nooit zijn.
Men zegt wel eens: de waarheid heeft vele gezichten. Voor de goede orde: ik twijfel niet aan het gevoel van TO en haar man hoor. En ik twijfel er evenmin aan dat er van alles heeft plaatsgevonden binnen het disfunctionele gezin van TO’s man. En tegelijkertijd constateer ik ook, deels gekleurd door de ervaring van mijn eigen familie, dat zo’n geoliede praatmachine elkaar versterkt.

De afweging wel of niet te gaan moet in mijn ogen ingegeven zijn door wat TO’s man zelf wil (daarbij mogelijk ook stil staan bij de gevolgen voor de toekomst) en niet mede ingegeven worden door het gesteggel van mantelzorg/vakantie, etc. Dat is alleen maar extra ruis op de lijn.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Paska schreef:
23-07-2023 01:46
En dat voorbeeld op zijn 15e vind ik nou ook niet bepaald schokkend.
Ik eigenlijk ook niet. Ik heb zelf in mijn jeugd heel veel conflicten gehad met mijn moeder en ik heb haar, met mijn heethoofdige puberbrein, meermaals oprecht dood gewenst. (Daar heb ik me later in mijn leven wel weer voor geschaamd hoor) :shame:
Ik heb dat wel bij meer mensen gehoord, dus zo uitzonderlijk en extreem vind ik dat niet.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Toch wel weer grappig dat in twijfel wordt getrokken hoe TO en man hiermee omgaan en wordt genoemd tja het zijn toch je ouders. En wat is hun kant van het verhaal dan etc.
Het gaat hier om psychische mishandeling die man al vanaf kinds zijn ervaart. Als er sprake was geweest van fysieke mishandeling hadden degene die hier het opnemen voor de ouders en zus vast niet zo gereageerd.
Zo zie je maar....erkenning van psychische mishandeling is nog ver te zoeken en kan heel goed begrijpen dat je dan als kind het gevoel hebt er alleen voor te staan. Want mensen geloven blijkbaar niet dat het zo erg is, tenzij je het zelf ook ziet gebeuren zoals TO.

Natuurlijk denk ik ook, waarom blijf je in die dynamiek....maar als ik de ervaringsdeskundige hier mag geloven is dat niet zo makkelijk om uit te komen, dus of man er bewust voor kiest om hierin te blijven is ook maar de vraag...
Alle reacties Link kopieren Quote
appelientjexx schreef:
23-07-2023 09:38
Wat een nare reactie dit.
Je bent precies zijn moeder en zus zo.
Wat is dit voor reactie? Er is een andere kant aan dit verhaal en dat snap je zelf toch ook wel? Alle voorbeelden van het zogenaamd mishandelende gedrag van de familie, verandert per pagina en er zit een enorme hoeveelheid subjectiviteit omheen. Het kan maar zo zijn dat de andere kant een heel ander verhaal heeft. Verder is niemand een slechte ouder voor zijn plezier, ook het gedrag van vader komt ergens vandaan. Het helpt om het hele plaatje te zien. Maar to en man lijken alleen maar te kijken naar hoe zielig de man is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Quincy2 schreef:
23-07-2023 10:21
Je wordt er zeker geen beter mens van als je je bewust in een situatie begeeft die je stress en pijn geeft.

Je wordt een gelukkiger en beter mens als dit soort dingen uit je leven kunt houden.
Niet zonder meer waar. Het kan ook een hoop opleveren om wel op het sterfbed toenadering te zoeken. Al is het alleen maar voor jezelf het idee dat je het goed hebt afgerond. Tenslotte doorbreek je de familiecirkel van abuse alleen door er zelf uit te stappen en anders naar de situatie te kijken. Met uitstappen bedoel ik: niet meer emotioneel afhankelijk zijn van je familie in negatieve noch in positieve zin. Er bovenstaan. Dan is er niets bedreigends aan een stervende vader.
Alle reacties Link kopieren Quote
Soumis schreef:
23-07-2023 10:42
Toch wel weer grappig dat in twijfel wordt getrokken hoe TO en man hiermee omgaan en wordt genoemd tja het zijn toch je ouders. En wat is hun kant van het verhaal dan etc.
Het gaat hier om psychische mishandeling die man al vanaf kinds zijn ervaart. Als er sprake was geweest van fysieke mishandeling hadden degene die hier het opnemen voor de ouders en zus vast niet zo gereageerd.
Zo zie je maar....erkenning van psychische mishandeling is nog ver te zoeken en kan heel goed begrijpen dat je dan als kind het gevoel hebt er alleen voor te staan. Want mensen geloven blijkbaar niet dat het zo erg is, tenzij je het zelf ook ziet gebeuren zoals TO.

Natuurlijk denk ik ook, waarom blijf je in die dynamiek....maar als ik de ervaringsdeskundige hier mag geloven is dat niet zo makkelijk om uit te komen, dus of man er bewust voor kiest om hierin te blijven is ook maar de vraag...
Jij leest kennelijk iets anders dan ik. Ik lees nergens dat er voor de ouders wordt opgekomen.
Ik lees wel forummers die TO wijzen op de mogelijkheid dat ze, vanuit een vaste overtuiging, wellicht een eenzijdige blik hebben en hun handelen teveel laten bepalen door zaken die eigenlijk niet van belang zijn.
Ik lees eigenlijk alleen maar posts die de man van TO een goed afscheid van zijn vader gunnen, of hij nou wel of niet gaat en hòe dat er dan ook uit mag zijn.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Omgaan met je trauma is ook: verder gaan dan de fase van woede en verdriet. Op een gegeven moment moet je ook ophouden met hangen in het gevoel en doorgaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Paska schreef:
23-07-2023 10:47
Niet zonder meer waar. Het kan ook een hoop opleveren om wel op het sterfbed toenadering te zoeken. Al is het alleen maar voor jezelf het idee dat je het goed hebt afgerond. Tenslotte doorbreek je de familiecirkel van abuse alleen door er zelf uit te stappen en anders naar de situatie te kijken. Met uitstappen bedoel ik: niet meer emotioneel afhankelijk zijn van je familie in negatieve noch in positieve zin. Er bovenstaan. Dan is er niets bedreigends aan een stervende vader.
Mooi gezegd en helemaal waar.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
*Sikkepit* schreef:
23-07-2023 10:49
Jij leest kennelijk iets anders dan ik. Ik lees nergens dat er voor de ouders wordt opgekomen.
Ik lees wel forummers die TO wijzen op de mogelijkheid dat ze, vanuit een vaste overtuiging, wellicht een eenzijdige blik hebben en hun handelen teveel laten bepalen door zaken die eigenlijk niet van belang zijn.
Ik lees eigenlijk alleen maar posts die de man van TO een goed afscheid van zijn vader gunnen, of hij nou wel of niet gaat en hòe dat er dan ook uit mag zijn.
Paska onder andere, die maar blijft benoemen dat gaan altijd beter is dan niet gaan, en de mishandeling wordt ook in twijfel getrokken in een van de laatste posts staat letterlijk 'zogenaamde mishandeling'. En eerder ook andere. Waar werd gezegd rekening te houden met zus en moeder.

Verder lees ik het ook een beetje tussen de regels door, maar dat is interpretatie inderdaad.

Ik vraag me echt af of deze adviezen ook werden gegeven als TO had gezegd dat hij als kind fysiek/seksueel was mishandeld door ouders.

Het wijzen op het oneindig doorpraten met elkaar, maar juist even stil staan en nagaan wat je voelt vind ik zeker een mooi advies, dus daar heb ik het niet over.
Alle reacties Link kopieren Quote
Soumis schreef:
23-07-2023 10:57
Paska onder andere, die maar blijft benoemen dat gaan altijd beter is dan niet gaan, en de mishandeling wordt ook in twijfel getrokken in een van de laatste posts staat letterlijk 'zogenaamde mishandeling'. En eerder ook andere. Waar werd gezegd rekening te houden met zus en moeder.

Ik vraag me echt af of deze adviezen ook werden gegeven als TO had gezegd dat hij als kind fysiek/seksueel was mishandeld door ouders.

Het wijzen op het oneindig doorpraten met elkaar, maar juist even stil staan en nagaan wat je voelt vind ik zeker een mooi advies, dus daar heb ik het niet over.
Nogmaals, ik lees echt iets anders. Ik denk dat je wat nuances in de berichten mist.
De waarheid heeft het ook niet makkelijk de laatste tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Soumis schreef:
23-07-2023 10:42
....maar als ik de ervaringsdeskundige hier mag geloven is dat niet zo makkelijk om uit te komen, dus of man er bewust voor kiest om hierin te blijven is ook maar de vraag...
Het is zeker niet makkelijk maar wel mogelijk.
Zeker als je ouder wordt en mensen om je heen hebt die laten zien hoe een gezonde relatie (met wie dan ook) eruit kan zien, heb je een keus om te zeggen..tot hier en niet verder.

Je blijft een slachtoffer van, maar je de rest van je leven een slachtoffer voelen en je ook zo gedragen maakt je leven niet prettiger.
En elk gedrag van de tegenpartij uitvoerig onder de loep nemen en benadrukken hoe erg je behandeld bent, maakt het ook alleen erger, pijnlijker.

Het contact verbreken en werken aan je eigen geluk, desnoods met behulp van professionals, moet je doen omdat je het jezelf gunt om gelukkig te zijn.
Niet uit wraak naar de tegenpartij.


Tijdens mijn scheiding werd ik op een heel heftige manier door mijn ouders aan de kant gezet.
Gezien het patroon wat er mijn hele leven al in zit, hadden ze waarschijnlijk verwacht dat ik met hangende pootjes bij ze terug zou komen, ze zou overladen met excuses en opnieuw de pleasende dochter zou zijn.
Dat heb ik niet gedaan.
Het is een ontzettend zware periode geweest, alleen in mijn nieuwe woning, los van alle patronen die zo veilig voelden maar zo giftig waren.
Ik heb nachtenlang alleen in huis liggen janken, urenlang, besefte dat ik écht alleen was en nooit had gehad wat ik zo nodig had.
'Gewoon' een vader en moeder.

Op een gegeven moment moet je beseffen dat wanneer je volwassen bent alleen jijzelf de leiding hebt over je leven en zelf de keus moet maken of je wil blijven hangen in alles wat je overkomen is of dat juist gebruikt om wat van je leven te maken, op eigen kracht.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven