Relaties
alle pijlers
Stieftopic
woensdag 30 augustus 2023 om 10:11
Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan
Reden: Toevoeging gedaan
4.75% gewijzigd
donderdag 28 september 2023 om 12:20
Ik ken ook zo'n situatie waarbij moeder ex opbelt om kinderen of 1 van de kinderen te halen als ze te erg botsen. Tegenovergestelde van hier waar kind van man bij opa en oma gaat logeren als ex alleen op vakantie gaat ipv dat ze zou vragen of kind naar vader kan.
Beiden niet de ideale situatie in mijn ogen.
Beiden niet de ideale situatie in mijn ogen.
donderdag 28 september 2023 om 12:24
Het is een waardeloze situatie die ik ken vanuit mijn eigen jeugd. Mijn moeder en stiefvader botsten regelmatig met mijn zus, het was geen doen. Ze belde mijn vader om hulp en die zei - misschien terecht - dat ze dat beter bij moeder en stiefvader kon oplossen. Dat gaf haar een enorm gevoel van afwijzing. En mij ook. Het gevoel dat allebei je ouders niet onvoorwaardelijk pal voor je staan: moeder niet omdat ze stiefvader liet tieren en razen, vader niet omdat hij ons terugverwees naar moeder en stiefvader. Naar en volgens mij niet wat je als ouder wilt overbrengen aan je kind.kataravrouw schreef: ↑28-09-2023 12:14Toch had moeder dit zelf moeten oplossen met dochter en partner. Partner woont er kennelijk en er zal vast wel vaker iets zijn voor gevallen tussen de kinderen en nieuwe partner.
Als het echt niet gaat thuis met dochter, zou het dan mss mogelijk zijn dan de vaste woonplek bij vader wordt? En dan uiteraard geregeld naar mama?
Wat eten we vanavond?
donderdag 28 september 2023 om 12:39
Veel verschillende perspectieven. Als je nog gewoon samen zou zijn als ouders kun je kinderen ook niet elders parkeren als het even spannend wordt.
Tegelijk vind ik, net als mijn vriend, dat er dingen bij moeder thuis gebeuren (met name door haar partner) die echt niet kunnen. Praktisch gezien (qua werk vooral) een enorme uitdaging wanneer vriend zijn dochter fulltime zou hebben, met tussendoor een paar bezoekjes aan moeder. Lastige is ook dat ze 0,0 kunnen samenwerken/ samen oplossingen zoeken. Vriend heeft ook geen eigen netwerk terplekke omdat hij voor zijn ex ooit naar dld is verhuisd.
Voor nu is de rust wedergekeerd en heeft vriend dingen kunnen regelen voor komende weken.
Voor mij/ ons heeft dit natuurlijk ook consequenties. En daar baal ik ook van. Ongeacht dat ik vind dat hij nu doet wat het beste is en ik daar volledig achtersta.
Tegelijk vind ik, net als mijn vriend, dat er dingen bij moeder thuis gebeuren (met name door haar partner) die echt niet kunnen. Praktisch gezien (qua werk vooral) een enorme uitdaging wanneer vriend zijn dochter fulltime zou hebben, met tussendoor een paar bezoekjes aan moeder. Lastige is ook dat ze 0,0 kunnen samenwerken/ samen oplossingen zoeken. Vriend heeft ook geen eigen netwerk terplekke omdat hij voor zijn ex ooit naar dld is verhuisd.
Voor nu is de rust wedergekeerd en heeft vriend dingen kunnen regelen voor komende weken.
Voor mij/ ons heeft dit natuurlijk ook consequenties. En daar baal ik ook van. Ongeacht dat ik vind dat hij nu doet wat het beste is en ik daar volledig achtersta.
vrijdag 29 september 2023 om 06:03
Epicureo, je relatie klinkt voor mij heel vermoeiend.
Persoonlijk zou ik daar over nadenken, of ik al die bagage wel zou willen. Hoe leuk m'n vriend ook is, heb momenteel de leukste relatie die ik ooit heb gehad, ik zou dit echt niet trekken.
Je wordt continu op een tweede plaats gezet. Je vriend lijkt weinig ruimte te hebben voor jou en jouw gevoel.
Kinderen horen op een eerste plaats, alleen kan je vriend er heel wat in doen dat jij je ook gezien, gehoort en gerespecteerd voelt. En net zo onderdeel van zijn leven. En dat laatste mis ik een beetje in jouw relatie, over wat je allemaal verteld.
Het lijkt me enorm energieslurpend.
Persoonlijk zou ik daar over nadenken, of ik al die bagage wel zou willen. Hoe leuk m'n vriend ook is, heb momenteel de leukste relatie die ik ooit heb gehad, ik zou dit echt niet trekken.
Je wordt continu op een tweede plaats gezet. Je vriend lijkt weinig ruimte te hebben voor jou en jouw gevoel.
Kinderen horen op een eerste plaats, alleen kan je vriend er heel wat in doen dat jij je ook gezien, gehoort en gerespecteerd voelt. En net zo onderdeel van zijn leven. En dat laatste mis ik een beetje in jouw relatie, over wat je allemaal verteld.
Het lijkt me enorm energieslurpend.
vrijdag 29 september 2023 om 08:13
Dat vind ik wel uitmaken, wie er belt. Is het een kind dan zou ik denk ik direct begrijpen dat mijn partner het kind gaat ophalen. Is het moeder die met het idee komt, mwah. Ik hoop niet dat zij dat telefoontje pleegt waar dochter bij is, want dat lijkt me ook een fors gevoel van afwijzing teweegbrengen bij dochter.makreel schreef: ↑28-09-2023 12:24Het is een waardeloze situatie die ik ken vanuit mijn eigen jeugd. Mijn moeder en stiefvader botsten regelmatig met mijn zus, het was geen doen. Ze belde mijn vader om hulp en die zei - misschien terecht - dat ze dat beter bij moeder en stiefvader kon oplossen. Dat gaf haar een enorm gevoel van afwijzing. En mij ook. Het gevoel dat allebei je ouders niet onvoorwaardelijk pal voor je staan: moeder niet omdat ze stiefvader liet tieren en razen, vader niet omdat hij ons terugverwees naar moeder en stiefvader. Naar en volgens mij niet wat je als ouder wilt overbrengen aan je kind.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 29 september 2023 om 11:40
Volgens mij was het eerst dochter die belde, daarna ex. Maar je weet natuurlijk niet of dochter belde onder druk van....wetende hoe vader zou reageren.
Zo zie je maar...hoe moeilijk het kan gaan in situaties met gescheiden ouders en hun kinderen en de stiefouders .
Kinderen staan op 1, maar niet altijd. Dat is ook niet in een kerngezin. Daar gaan vader en of moeder ook wel eens iets voor zich zelf doen zonder kind. Of dat kind zich moet aanpassen aan een situatie.
Dochter zit in een situatie waarbij zij zo mogelijk [ ik beweer dus niet dat het zo is ] haar ouders tegen elkaar kan uitspelen.
Dat is namelijk in onze situatie wel gebeurt...een kind dat er zoveel mogelijk wil uitslepen bij de andere ouder. [ heb ik het wel over een ouder kind ]. En dat alleen omdat de communicatie tussen de ouders slecht is.
Zo zie je maar...hoe moeilijk het kan gaan in situaties met gescheiden ouders en hun kinderen en de stiefouders .
Kinderen staan op 1, maar niet altijd. Dat is ook niet in een kerngezin. Daar gaan vader en of moeder ook wel eens iets voor zich zelf doen zonder kind. Of dat kind zich moet aanpassen aan een situatie.
Dochter zit in een situatie waarbij zij zo mogelijk [ ik beweer dus niet dat het zo is ] haar ouders tegen elkaar kan uitspelen.
Dat is namelijk in onze situatie wel gebeurt...een kind dat er zoveel mogelijk wil uitslepen bij de andere ouder. [ heb ik het wel over een ouder kind ]. En dat alleen omdat de communicatie tussen de ouders slecht is.
vrijdag 29 september 2023 om 13:10
Inderdaad belde dochter maandag al. Toen situatie kunnen sussen, afleiden etc. Toen ex belde was er met dochter eigenlijk niks aan de hand, althans ze heeft er niks over gezegd. Ze heeft wel meegekregen dat ze voorlopig even niet welkom is bij mama en vriend. Ze vindt het niet erg, want die vriend van mama is toch maar stom. Ik hou m’n hart vast voor als ze straks ouder is en zich realiseert wat dit eigenlijk betekent.
Ondertussen heb ik even wat afstand genomen. Ik realiseer me in wat voor situatie ik vrijwillig en onafhankelijk stap. En ik weet het even niet. Het afbreken van onze vakantie hakte er hier behoorlijk in. Wetende dat alle komende feest/ vakantiedagen van 2023/ 2024 van partner zijn gereserveerd voor de kinderen. Onze weekenden met z’n twee voorlopig ook gaan stoppen. Best verdrietig van. En een eenzaam gevoel. Vriend ziet het probleem niet zo en dat is nu net mijn probleem.
Ondertussen heb ik even wat afstand genomen. Ik realiseer me in wat voor situatie ik vrijwillig en onafhankelijk stap. En ik weet het even niet. Het afbreken van onze vakantie hakte er hier behoorlijk in. Wetende dat alle komende feest/ vakantiedagen van 2023/ 2024 van partner zijn gereserveerd voor de kinderen. Onze weekenden met z’n twee voorlopig ook gaan stoppen. Best verdrietig van. En een eenzaam gevoel. Vriend ziet het probleem niet zo en dat is nu net mijn probleem.
vrijdag 29 september 2023 om 14:41
Ik snap jullie beide. Mijn kinderen konden na een paar maanden dat ik samen was met mijn vriend niet of weinig meer naar hun vader. Ze gaan nu wel weer overdag in het weekend of ze gingen af en toe logeren bij opa/oma. Kinderen gaan altijd voor dus het betekend dat wij elkaar vaker zien met mijn kinderen erbij maar tegelijk merk ik ook dat de tijd samen ook erg fijn en belangrijk is.Epicureo schreef: ↑29-09-2023 13:10Inderdaad belde dochter maandag al. Toen situatie kunnen sussen, afleiden etc. Toen ex belde was er met dochter eigenlijk niks aan de hand, althans ze heeft er niks over gezegd. Ze heeft wel meegekregen dat ze voorlopig even niet welkom is bij mama en vriend. Ze vindt het niet erg, want die vriend van mama is toch maar stom. Ik hou m’n hart vast voor als ze straks ouder is en zich realiseert wat dit eigenlijk betekent.
Ondertussen heb ik even wat afstand genomen. Ik realiseer me in wat voor situatie ik vrijwillig en onafhankelijk stap. En ik weet het even niet. Het afbreken van onze vakantie hakte er hier behoorlijk in. Wetende dat alle komende feest/ vakantiedagen van 2023/ 2024 van partner zijn gereserveerd voor de kinderen. Onze weekenden met z’n twee voorlopig ook gaan stoppen. Best verdrietig van. En een eenzaam gevoel. Vriend ziet het probleem niet zo en dat is nu net mijn probleem.
Waarschijnlijk ziet jouw vriend het als een feit dat zijn dochter er nu eenmaal is en dat jij daar dan ook bij komt dat dat alleen maar fijn is. En wie weet komen de weekenden samen toch weer sneller dan je dacht.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
vrijdag 29 september 2023 om 17:52
Moeilijk, ja...
En terecht dat je je hart vasthoudt, al kun jij er natuurlijk niks mee verder. Voor je vriend is het ook al machteloos hoe het er in het andere huis aan toe gaat. In die zin snap ik zijn emoties en reacties, maar ik begrijp dan weer niet dat hij jouw kant niet (h)erkent. Misschien vermijding? Dat brengt hem en jullie uiteindelijk niks, natuurlijk, maar ik zie wel vaker dit soort gedraai omdat een ouder zich feitelijk geen raad weet in een situatie waarin hij (of zij) niet alle betrokkenen gelukkig kan maken.
En terecht dat je je hart vasthoudt, al kun jij er natuurlijk niks mee verder. Voor je vriend is het ook al machteloos hoe het er in het andere huis aan toe gaat. In die zin snap ik zijn emoties en reacties, maar ik begrijp dan weer niet dat hij jouw kant niet (h)erkent. Misschien vermijding? Dat brengt hem en jullie uiteindelijk niks, natuurlijk, maar ik zie wel vaker dit soort gedraai omdat een ouder zich feitelijk geen raad weet in een situatie waarin hij (of zij) niet alle betrokkenen gelukkig kan maken.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
zondag 1 oktober 2023 om 07:50
Epicuro; heel in het begin van dit topic reageerde ik met de tekst dat ik het iedereen af zou raden om een relatie op te bouwen met iemand die nog veel zorgtaken heeft rondom kinderen. En de situatie die jij schetst is precies een waarom ik dat zei. Want dit zal vermoedelijk geen incident zijn maar vaker gaan voorkomen. De vraag is of je de tijd en energie ervoor over hebt om dat te (ver)dragen. Kort door de bocht, ik weet het maar dit wat jij meemaakt komt in ontzettend veel situaties voor. De voorbeelden zullen niet altijd hetzelfde zijn maar vergelijkbaar.
Ben je bereid om altijd te balanceren op de draad die je niet altijd zelf kan kiezen maar er geregeld voor jou gekozen wordt welke dat is? Dat jouw tijd automatisch en vaak zonder overleg bepaald wordt als je bij je vriend wil zijn?
Ben je bereid om altijd te balanceren op de draad die je niet altijd zelf kan kiezen maar er geregeld voor jou gekozen wordt welke dat is? Dat jouw tijd automatisch en vaak zonder overleg bepaald wordt als je bij je vriend wil zijn?
zondag 1 oktober 2023 om 08:01
Ik heb niet echt input omdat ik geen stiefouder ben ( en ook niet wil worden ) maar ik wilde even laten weten dat ik als stiefkind dit topic graag lees.
Het helpt mij wat meer de kant van mijn moeder en haar exen te begrijpen en de keuzes die er toen gemaakt zijn. Mijn vader is jong overleden en mijn moeder heeft een aantal partners gehad na hem waar ik flink moeite mee had. Ik wilde het liefst gewoon met zijn drietjes zijn, en vond het vreselijk als we met kerst weer met zo'n vent zaten aan het eten en zijn kroost er ook nog bij. Goddank is ze nooit gaan samenwonen met die man en zijn dochters. Al hing dat wel even in de lucht, dat wij zouden verhuizen naar hem toe. Ik kreeg het Spaans benauwd bij dat idee.
Ik was super gehecht aan mijn eigen huis, woonplaats en oma om de hoek en ik kon echt niet met hem door een deur. Gelukkig ging dat niet door toen.
Maar ik vond het wel lastig hoor, stiefkind zijn. Nu niet meer gelukkig. Mijn huidige "stiefvader" is heel lief voor mijn moeder ( eindelijk een goede gozer ) en ze zijn heel gelukkig. Hij heeft geen kinderen. Dus ik heb niets te klagen eigenlijk.
Maar ik vind het echt heel boeiend om dit topic te lezen, om te zien hoe ingewikkeld het is om een kind in je leven te hebben waar je niet om gevraagd hebt die niet van jou is en die in je leven te passen. Het lijkt me erg ingewikkeld. Ik wil ook echt bewust geen man die al kinderen heeft. Mede door mijn eigen ervaringen.
Ik vind jullie wel lief klinken trouwens! Er zijn een hoop reacties waardoor ik echt ontroerd raak.
Het helpt mij wat meer de kant van mijn moeder en haar exen te begrijpen en de keuzes die er toen gemaakt zijn. Mijn vader is jong overleden en mijn moeder heeft een aantal partners gehad na hem waar ik flink moeite mee had. Ik wilde het liefst gewoon met zijn drietjes zijn, en vond het vreselijk als we met kerst weer met zo'n vent zaten aan het eten en zijn kroost er ook nog bij. Goddank is ze nooit gaan samenwonen met die man en zijn dochters. Al hing dat wel even in de lucht, dat wij zouden verhuizen naar hem toe. Ik kreeg het Spaans benauwd bij dat idee.
Ik was super gehecht aan mijn eigen huis, woonplaats en oma om de hoek en ik kon echt niet met hem door een deur. Gelukkig ging dat niet door toen.
Maar ik vond het wel lastig hoor, stiefkind zijn. Nu niet meer gelukkig. Mijn huidige "stiefvader" is heel lief voor mijn moeder ( eindelijk een goede gozer ) en ze zijn heel gelukkig. Hij heeft geen kinderen. Dus ik heb niets te klagen eigenlijk.
Maar ik vind het echt heel boeiend om dit topic te lezen, om te zien hoe ingewikkeld het is om een kind in je leven te hebben waar je niet om gevraagd hebt die niet van jou is en die in je leven te passen. Het lijkt me erg ingewikkeld. Ik wil ook echt bewust geen man die al kinderen heeft. Mede door mijn eigen ervaringen.
Ik vind jullie wel lief klinken trouwens! Er zijn een hoop reacties waardoor ik echt ontroerd raak.
zondag 1 oktober 2023 om 08:06
Wat ik me eigenlijk vaker afvraag als ik je posts lees Epi: wat doet jouw vriend voor jou (en jullie relatie) in deze "stiefsituatie"? Want het lijkt een beetje alsof hij vooral ook veel van jou verwacht (bijvoorbeeld dat je je schikt met de vakantie of een weekend per maand bij hen komt verblijven) en zelf niet zoveel doet. Misschien zie ik het verkeerd, je leest hier natuurlijk sowieso niet het hele verhaal, maar de inzet moet van twee kanten komen. En nu is het misschien wel zo dat je je als stief altijd wat meer of eerder moet schikken, maar dan nog moet dat op de één of andere manier in balans voelen. En die balans zit hem ook in: erkenning en zien van jouw inzet, bewustzijn van momenten samen, de stief "in positie houden" etc.
zondag 1 oktober 2023 om 10:24
Super leuk die ervaringen. Meisje kan me voorstellen dat samenwonen een stroomversnelling geeft aan bonding.
En mooi jouw bericht te lezen miss-Edwards. Ik ben zelf ook kind van gescheiden ouders en merk dat mijn eigen ervaring mij wel heel voorzichtig en huiverig heeft gemaakt. Mijn ervaringen waren als kind heel onveilig en niet prettig.
Gisteren vroeg zoon of ik zijn bonus moeder wil zijn, omdat hij me zo lief vindt. Heel aandoenlijk. M'n vriend zegt dat hij ook iedere keer juicht als hij weet dat ik kom. En zijn ouders brengen het ook allebei als iets heel positiefs, ook dat zij uit elkaar zijn. Dus zoon staat er zo positief en onschuldig in. Die onschuld wil ik echt recht doen en hem op een fijne en gezonde manier kennis laten maken met stiefouderschap.
Mijn relatie is ook heel stabiel, veilig en gezond en dat voorbeeld geven we hem ook. Dat geeft mij een gevoel van trots.
En hiermee heel ik ook stukjes van mijzelf en mijn eigen jeugd, ik kan en mag het nu anders doen voor deze kleine, lieve jongen
We hebben besloten steeds meer in 1 huis te gaan wonen, stapje voor stapje. Met veel ruimte en gewenningstijd voor zoon. Dus voldoende 1 op 1 tijd met papa en ik nog in m'n eigen huis. Mooie volgende fase.
En mooi jouw bericht te lezen miss-Edwards. Ik ben zelf ook kind van gescheiden ouders en merk dat mijn eigen ervaring mij wel heel voorzichtig en huiverig heeft gemaakt. Mijn ervaringen waren als kind heel onveilig en niet prettig.
Gisteren vroeg zoon of ik zijn bonus moeder wil zijn, omdat hij me zo lief vindt. Heel aandoenlijk. M'n vriend zegt dat hij ook iedere keer juicht als hij weet dat ik kom. En zijn ouders brengen het ook allebei als iets heel positiefs, ook dat zij uit elkaar zijn. Dus zoon staat er zo positief en onschuldig in. Die onschuld wil ik echt recht doen en hem op een fijne en gezonde manier kennis laten maken met stiefouderschap.
Mijn relatie is ook heel stabiel, veilig en gezond en dat voorbeeld geven we hem ook. Dat geeft mij een gevoel van trots.
En hiermee heel ik ook stukjes van mijzelf en mijn eigen jeugd, ik kan en mag het nu anders doen voor deze kleine, lieve jongen
We hebben besloten steeds meer in 1 huis te gaan wonen, stapje voor stapje. Met veel ruimte en gewenningstijd voor zoon. Dus voldoende 1 op 1 tijd met papa en ik nog in m'n eigen huis. Mooie volgende fase.
zondag 1 oktober 2023 om 16:20
Oei, ik krijg de kriebels van je post. Jullie zijn net een jaar samen. Ik vind dat echt heel weinig en vind jullie bewegen op hormonen: je bent gewoon nog harstikke verliefd. Wat super fijn is maar geen basis om op voort te borduren vind ik. Ik vind als jullie stappen te snel gaan, inclusief het betrekken van het kind en zijn moeder bij jullie relatie.Qiya schreef: ↑01-10-2023 10:24Super leuk die ervaringen. Meisje kan me voorstellen dat samenwonen een stroomversnelling geeft aan bonding.
En mooi jouw bericht te lezen miss-Edwards. Ik ben zelf ook kind van gescheiden ouders en merk dat mijn eigen ervaring mij wel heel voorzichtig en huiverig heeft gemaakt. Mijn ervaringen waren als kind heel onveilig en niet prettig.
Gisteren vroeg zoon of ik zijn bonus moeder wil zijn, omdat hij me zo lief vindt. Heel aandoenlijk. M'n vriend zegt dat hij ook iedere keer juicht als hij weet dat ik kom. En zijn ouders brengen het ook allebei als iets heel positiefs, ook dat zij uit elkaar zijn. Dus zoon staat er zo positief en onschuldig in. Die onschuld wil ik echt recht doen en hem op een fijne en gezonde manier kennis laten maken met stiefouderschap.
Mijn relatie is ook heel stabiel, veilig en gezond en dat voorbeeld geven we hem ook. Dat geeft mij een gevoel van trots.
En hiermee heel ik ook stukjes van mijzelf en mijn eigen jeugd, ik kan en mag het nu anders doen voor deze kleine, lieve jongen
We hebben besloten steeds meer in 1 huis te gaan wonen, stapje voor stapje. Met veel ruimte en gewenningstijd voor zoon. Dus voldoende 1 op 1 tijd met papa en ik nog in m'n eigen huis. Mooie volgende fase.
Als ik jullie was: nog twee jaar lekker zo door. Je vriend in co-ouder dus tijd zat voor jullie samen zonder het kind er bij te betrekken. Weet: kinderen zullen alles zeggen om pa tevreden te houden en met 11 weet hij echt wel wat dat is. Wat hij zegt kan dus maar zo gewoon niet zijn wat hij voelt.
zondag 1 oktober 2023 om 16:22
Ach To, wat verdrietig voor je en zeker ook voor je stiefdochter. Ze wordt door haar moeder afgewezen en dat zal later zeker impact hebben.
Ik denk dat een relatie het beste slaagt als de partner nog een goede band heeft met zijn ex. Ik ken jouw situatie, ik herken alles wat je schrijft en het enige wat je kan doen is weggaan of samen een duo vormen tegen zijn ex. Samenwerken met zijn ex is het allerbeste, maar die kans acht ik klein.
Hij kan geen kant op, hij probeert nml drie relaties hoog te houden. Ik zag dat hier ook en het enige wat ik kon doen was voouitdenken en creatief zijn. In jouw geval blijf je niet meer in NL met vakantie.
Ik zag wat onze zwakke plekken waren, waar ex op kon broeien, ik voelde het gewoon. En daar anticipeerde ik op. Laat je niet in je kaarten kijken, en geef geen snipper extra onnodige info.
Hoe is de verdeling nu dan wbt vakanties? Gaan al zijn vrije dagen daaraan op als ik je goed begrijp? Wat je kan doen is in de agenda kijken, hoe die andere losse vrije dagen vallen, de feestdagen, herdenkingsdagen en met 1 of 2 dagen extra vrij nemen kun je bijv een stedentrip boeken. We vlogen naar NY, Havanna, Malaga. We hadden dan het gevoel dat we heel lang weg waren, vanwege de indrukken die dat ons gaf. Of we gingen met de trein naar Londen en sliepen goedkoop buiten de stad. Ik ging voor het eerst in mijn leven kamperen op een Waddeneiland. Zet het naar je hand, wees creatief.
Verder vind het heel verdrietig van zijn dochter. Ze is gewoon keihard afgewezen door haar moeder, alleen omdat de situatie haar niet bevalt. Althans, dat denk ik. Kun je aangeven of ex dat eerder deed, of is dit sinds jij in zijn leven bent of sinds ze verkering heeft?
Ik denk dat een relatie het beste slaagt als de partner nog een goede band heeft met zijn ex. Ik ken jouw situatie, ik herken alles wat je schrijft en het enige wat je kan doen is weggaan of samen een duo vormen tegen zijn ex. Samenwerken met zijn ex is het allerbeste, maar die kans acht ik klein.
Hij kan geen kant op, hij probeert nml drie relaties hoog te houden. Ik zag dat hier ook en het enige wat ik kon doen was voouitdenken en creatief zijn. In jouw geval blijf je niet meer in NL met vakantie.
Ik zag wat onze zwakke plekken waren, waar ex op kon broeien, ik voelde het gewoon. En daar anticipeerde ik op. Laat je niet in je kaarten kijken, en geef geen snipper extra onnodige info.
Hoe is de verdeling nu dan wbt vakanties? Gaan al zijn vrije dagen daaraan op als ik je goed begrijp? Wat je kan doen is in de agenda kijken, hoe die andere losse vrije dagen vallen, de feestdagen, herdenkingsdagen en met 1 of 2 dagen extra vrij nemen kun je bijv een stedentrip boeken. We vlogen naar NY, Havanna, Malaga. We hadden dan het gevoel dat we heel lang weg waren, vanwege de indrukken die dat ons gaf. Of we gingen met de trein naar Londen en sliepen goedkoop buiten de stad. Ik ging voor het eerst in mijn leven kamperen op een Waddeneiland. Zet het naar je hand, wees creatief.
Verder vind het heel verdrietig van zijn dochter. Ze is gewoon keihard afgewezen door haar moeder, alleen omdat de situatie haar niet bevalt. Althans, dat denk ik. Kun je aangeven of ex dat eerder deed, of is dit sinds jij in zijn leven bent of sinds ze verkering heeft?
zondag 1 oktober 2023 om 16:29
Of het is een kreng van een puber die vooral zichzelf vooraan zet. Daar heb ik er persoonlijk drie van.Klasgenoot schreef: ↑01-10-2023 16:22Verder vind het heel verdrietig van zijn dochter. Ze is gewoon keihard afgewezen door haar moeder, alleen omdat de situatie haar niet bevalt.
Leuke meisjes hoor, meestal. Maar er zijn momenten dat ik ze wel aan hun lange haren door het huis wil slepen omdat ze zo zitten te bokken: niet te doen. Twee van de drie hebben al een vakantie van mij met hen verpest door hun gedrag. It happens. En het jaar erna was het weer gewoon gezellig. Ik denk maar weer: het is een fase. En "this too shall pass". Daarna zucht ik diep en trek ik een fles wijn open.
zondag 1 oktober 2023 om 18:12
Ik vind het mooi hoe jullie dat organisch aanpakken. Geen grote besluiten, stappem of labels. Gewoon het leven laten gebeuren en daarop meebewegen. Wij hebben dat ook zo aangepakt en doen we na 10 jaar eigenlijk nog steeds.
zondag 1 oktober 2023 om 18:53
Volgens mij is het meisje acht?-Dushi- schreef: ↑01-10-2023 16:29Of het is een kreng van een puber die vooral zichzelf vooraan zet. Daar heb ik er persoonlijk drie van.
Leuke meisjes hoor, meestal. Maar er zijn momenten dat ik ze wel aan hun lange haren door het huis wil slepen omdat ze zo zitten te bokken: niet te doen. Twee van de drie hebben al een vakantie van mij met hen verpest door hun gedrag. It happens. En het jaar erna was het weer gewoon gezellig. Ik denk maar weer: het is een fase. En "this too shall pass". Daarna zucht ik diep en trek ik een fles wijn open.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
