Relaties
alle pijlers
Stieftopic
woensdag 30 augustus 2023 om 10:11
Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan
Reden: Toevoeging gedaan
4.75% gewijzigd
donderdag 14 september 2023 om 06:41
Ik luister naar hem, zoals hij ook naar mij luistert als ik vertel over wat mij bezighoudt. Ik stel veel vragen. Want dat alleen al leidt vaak tot reflectie op eigen handelen. In algemene zin geef ik pas mijn mening als hij daar letterlijk om vraagt. En dan vind ik het ook niet moeilijk om dat ongezouten te doen. Wat hij er vervolgens mee doet moet hij weten. Gelukkig is de balans met leuke dingen bepraten bij ons wel heel goed. Anders zou het best eens kunnen dat ik er op een gegeven moment minder genuanceerd op reageer.stokbootje schreef: ↑12-09-2023 18:54Ik pik dit er even uit, ik hoop dat je dat niet erg vindt Epicureo, dat ik het niet teveel uit context haal.
Maar hoe ga jij hiermee om? Als je vriend bij jou ventileert over dat soort irritaties?
Ik vind het lastig soms wanneer ik gewoon steun moet bieden, en wanneer ik mee moet denken over een oplossing. Jij lijkt dat een beetje hetzelfde te hebben. Dat je over de inhoud verschilt van mening, maar het uiteindelijk natuurlijk zijn keuzes want zijn kinderen zijn. Maar soms is het ook lastig om steeds maar begripvol te zijn terwijl je het idee hebt dat het op een andere manier misschien beter zou gaan.
vrijdag 15 september 2023 om 12:39
https://m.facebook.com/story.php?story_ ... 8994231819
Las deze op facebook. De reacties eronder vond ik ook treffend om te lezen. Meteen duidelijk hoe moeizaam dit dus voor veel ouders gaat.
Las deze op facebook. De reacties eronder vond ik ook treffend om te lezen. Meteen duidelijk hoe moeizaam dit dus voor veel ouders gaat.
vrijdag 15 september 2023 om 13:49
vrijdag 15 september 2023 om 14:38
Maar hier staat niet bij of en wanneer ze aan elkaar voorgesteld zijn. Ze noemt ook geen argumenten. Ze zijn net samen, ze is al zijn derde vriendin of ze is verslaafd aan heroïne zouden goede redenen zijn, maar nu is het enkel ‘ik wil het niet’. Dat is uiteindelijk niet realistisch, tenzij je dit vooraf echt zo afgesproken hebt in het ouderschapsplan dat nieuwe partners uit beeld blijven.
Klinkt vooral ook alsof de optie dat er nieuwe partners komen vooraf niet besproken is en dit nu rauw op haar dak komt.
Klinkt vooral ook alsof de optie dat er nieuwe partners komen vooraf niet besproken is en dit nu rauw op haar dak komt.
dinsdag 19 september 2023 om 22:37
Hoe gaat het met jullie?
Hier kan ex van vriend maar niet besluiten of ze mij nou wel of niet wil leren kennen. Ze wisselt letterlijk van een houding van 'oh, interesseert mij niet wie jij mee naar huis neemt' naar moord en brand schreeuwen over dat ze mij nog niet kent en ik de kinderen wel leer kennen, naar weer terug naar onverschillig en mij niet willen ontmoeten.
Wat zouden jullie doen, aandringen op een ontmoeting (via vriend), zodat dat maar achter de rug is, of haar moodswings op dit vlak ondergaan en geen actie ondernemen?
Ik denk dat ze het vooral lastig vindt dat ze geen controle heeft, dat vriend dingen doet buiten haar om. Ik snap dat ook, zeker mbt de kinderen. Maar ik vind het lastig om het juiste te doen, als zij zo wisselt van mening steeds. Ik loop steeds achter de feiten aan, voor mijn gevoel, en ondertussen krijg ik (indirect, via contact tussen haar en vriend) wel vanalles naar mijn hoofd geslingerd.
Hier kan ex van vriend maar niet besluiten of ze mij nou wel of niet wil leren kennen. Ze wisselt letterlijk van een houding van 'oh, interesseert mij niet wie jij mee naar huis neemt' naar moord en brand schreeuwen over dat ze mij nog niet kent en ik de kinderen wel leer kennen, naar weer terug naar onverschillig en mij niet willen ontmoeten.
Wat zouden jullie doen, aandringen op een ontmoeting (via vriend), zodat dat maar achter de rug is, of haar moodswings op dit vlak ondergaan en geen actie ondernemen?
Ik denk dat ze het vooral lastig vindt dat ze geen controle heeft, dat vriend dingen doet buiten haar om. Ik snap dat ook, zeker mbt de kinderen. Maar ik vind het lastig om het juiste te doen, als zij zo wisselt van mening steeds. Ik loop steeds achter de feiten aan, voor mijn gevoel, en ondertussen krijg ik (indirect, via contact tussen haar en vriend) wel vanalles naar mijn hoofd geslingerd.
woensdag 20 september 2023 om 11:07
Hoe weet je dat ze vanalles over jou zegt? Vertelt jouw vriend dat aan jou? Als daarop het antwoord ja is kan je hem ook vragen om die info niet meer met jou te delen. Je kan (en hoeft) er niets mee en kost alleen maar energie. En in het vervelendste geval gaat het jou gevoel naar de kinderen ook beïnvloeden.stokbootje schreef: ↑19-09-2023 22:37Ik loop steeds achter de feiten aan, voor mijn gevoel, en ondertussen krijg ik (indirect, via contact tussen haar en vriend) wel vanalles naar mijn hoofd geslingerd.
maandag 25 september 2023 om 13:59
maandag 25 september 2023 om 14:06
Heb je mijn posts gelezen? Mijn ouders vragen ernaar, wat ik overigens ook snap, ik woon immers de helft van de tijd met de kinderen in één huis. En ik snap heus dat het leuk is om een keertje te hebben gezien wie dat dan zijn. Tegelijkertijd vind ik het zelf niet enorm nodig. Ik was dus in ieder geval niet van plan er echt een moment van te maken, maar ik ben wel benieuwd hoe anderen (met oudere kinderen) dit hebben gedaan.
maandag 25 september 2023 om 14:12
Als zij het echt willen nodig ze dan uit voor een verjaardag van jou waar de stiefs er ook bij zijn. Dat is erg casual en ongedwongen. En zeg tegen je ouders dat ze geen hoge verwachtingen ervan hoeven te hebben. Ze worden niet de nieuwe opa/oma van die kinderen. Dat voorkomt een hoop teleurstelling.meisje85 schreef: ↑25-09-2023 14:06Heb je mijn posts gelezen? Mijn ouders vragen ernaar, wat ik overigens ook snap, ik woon immers de helft van de tijd met de kinderen in één huis. En ik snap heus dat het leuk is om een keertje te hebben gezien wie dat dan zijn. Tegelijkertijd vind ik het zelf niet enorm nodig. Ik was dus in ieder geval niet van plan er echt een moment van te maken, maar ik ben wel benieuwd hoe anderen (met oudere kinderen) dit hebben gedaan.
maandag 25 september 2023 om 14:17
Haha, het duurt toevallig nog heel lang voor ik jarig ben. Heb sowieso al gezegd dat ze er geen hoge verwachtingen van moeten hebben en dat ik de kinderen niet ga vragen speciaal thuis te blijven. Ze hebben overigens ook niet de verwachting dat ze nieuwe opa en oma worden. Maar het feit dat ze inmiddels wel wat op aandringen op een ontmoeting, vind ik eigenlijk al iets teveel verwachting. 
maandag 25 september 2023 om 14:29
Komen je ouders dan nooit bij je langs?
Bij mij was het toevallig op mijn verjaardag, maar nu is het als mijn ouders langskomen of bij andere verjaardag of familiebijeenkomsten. Als je ouders het graag willen, kan je ze toch uitnodigen om te eten of lunchen en de stiefkinderen vragen er ook te zijn? En dan kunnen die daarna weer hun gangetje gaan.
Bij mij was het toevallig op mijn verjaardag, maar nu is het als mijn ouders langskomen of bij andere verjaardag of familiebijeenkomsten. Als je ouders het graag willen, kan je ze toch uitnodigen om te eten of lunchen en de stiefkinderen vragen er ook te zijn? En dan kunnen die daarna weer hun gangetje gaan.
maandag 25 september 2023 om 14:39
Door jouw vraag zit ik er heel hard over na te denken, maar ik weet het eigenlijk niet eens meer. Is ook al een paar jaar geleden, maar ik denk dat mijn ouders (moeder + man en vader + vrouw, niet alle vier tegelijk trouwens) gewoon eens bij ons op bezoek zijn gekomen, zodat de kinderen ook gewoon hun eigen ding konden blijven doen in en rond huis.
Mede vanwege de afstand komen de kinderen nooit bij mijn ouders, maar als ze elkaar zien dan is het altijd hier of op vakantie/weekendje weg. Ik wil de jongens ook niet "opzadelen" met een bezoek aan mijn ouders waar ze verder in dat huis toch niks te doen hebben.
De jongens waren denk ik 7 en 10 zo'n beetje toen ze mijn ouders leerde kennen, dus ze zijn ook geen echte opa en oma ofzo. Hoewel laatst wel onze oudste mijn moeder naar vreemden toe "mijn oma" heeft genoemd
maandag 25 september 2023 om 15:17
Meisje, bij mij was het op mijn verjaardag. Maar goed, zoon is net 11 geworden en was toen 9. Dus dat lijkt me wat makkelijker.
Bij jou zou ik inderdaad voor lekker mee eten kiezen. Ongedwongen en gezellig. Kunnen pubers daarna weer hun eigen gang gaan en heeft iedereen even een indruk.
Kan me voorstellen dat jouw ouders nieuwsgierig zijn, dan weten ze ook over wie je het hebt.
Bij jou zou ik inderdaad voor lekker mee eten kiezen. Ongedwongen en gezellig. Kunnen pubers daarna weer hun eigen gang gaan en heeft iedereen even een indruk.
Kan me voorstellen dat jouw ouders nieuwsgierig zijn, dan weten ze ook over wie je het hebt.
maandag 25 september 2023 om 15:50
Natuurlijk is het heel normaal om mensen te leren kennen die over en weer tot de innerkern van het "huishouden" horen.cola-lola-cola schreef: ↑25-09-2023 13:59Als puber wil je dat toch niet. Pubers zijn al nauwelijks geïnteresseerd in hun eigen opa's en oma's. Laat staan die van de vriendin/vrouw van hun vader. Willen je ouders dat graag dan? Of vind jij dat het zo hoort? Ik zou als erg geen vraag naar is vanuit je stiefpubers er niet aan beginnen.
Getuigt gewoon van fatsoen om kennis te maken.
Ik denk btw dat jij een eigen "hak in op stiefmoeders" topic moet openen, je bent enorm misplaatst hier een zet jezelf voor schut.
E nee, ik ben geen stiefmoeder maar wel een moeder met kinderen met een stiefmoeder, en ben reuze dankbaar dat dit een lieve vrouw is die haar best wil doen voor de kinderen.
maandag 25 september 2023 om 16:02
Ja hartstikke leuk voor je ouders. En denk ook, best leuk voor de pubers. Je hebt vaker geschreven een leuke band met ze te hebben, dus dan lijkt het mij voor hen ook leuk om te zien wie jouw ouders zijn. Lekker ongedwongen.
Zou het dus zeker niet als kennismaking introduceren, maar gewoon als: mijn ouders eten/borrelen gezellig mee.
Zou het dus zeker niet als kennismaking introduceren, maar gewoon als: mijn ouders eten/borrelen gezellig mee.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
