Relaties
alle pijlers
Stieftopic
woensdag 30 augustus 2023 om 10:11
Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan
Reden: Toevoeging gedaan
4.75% gewijzigd
maandag 25 september 2023 om 16:14
Mijn schoonouders hebben drie stiefkleinkinderen en mijn schoonmoeder, bless her, deed in het begin ontzettend veel moeite om ze bij onze familie te betrekken. Ze waren toen tussen de zes en de twaalf. Lief bedoeld maar enorm krampachtig. Ze hadden al twee sets grootouders dus zaten niet perse op meer te wachten en mijn schoonmoeder snakte naar kleinkinderen. Inmiddels zijn ze alledrie volwassen en zeker de oudste is wel ontzettend lief en belangstellend naar mijn schoonouders en andersom. Bij bijv het zoveel-jarig huwelijk van mijn schoonouders waren zij ook uitgenodigd met partners maar op “gewone” verjaardagen komen ze dan weer niet.
maandag 25 september 2023 om 16:41
meisje85, ik heb hier geen ervaring mee vanuit de rol van stiefmoeder, maar wel vanuit de rol van stiefdochter.
Ik was ook puber toen mijn stiefmoeder in mijn leven kwam. Ik weet niet meer precies wanneer ik haar ouders heb ontmoet, maar ik weet wel dat ik het vooral belangrijk begon te vinden zodra ik halfsiblings kreeg. Omdat zij heel close met hun oma waren, en ik graag de belangrijke mensen in hun leven ook goed wilde kennen.
Daarvoor was het prima als zij (mijn 'stiefoma') bij ons was, maar dan was het meer beleefdheid van mijn zijde.
Ik denk dat het veel verschil maakt dat jouw ouders benieuwd zijn naar jouw stiefkinderen. Hoe norse puber je ook bent, het is altijd leuk om te merken dat anderen geinteresseerd zijn in je leven. Dat had ik bij mijn stief-grootouders ook, en daardoor was het, ondanks dat het beetje saai was, ook fijn om met ze te kletsen.
Zeker als jouw ouders al het eea weten over je stiefkinderen, kan het ook echt gezellig zijn zo'n eerste ontmoeting denk ik, omdat je dat niet blijft hangen op 'waar zit je op school?' vragen.
Goed idee om ze mee te laten eten denk ik, dat geeft ook ruimte voor de tieners om na het eten meteen te verdwijnen, of nog even gezellig na te tafelen. Dan merk je vanzelf wel hoe het valt en is het allemaal ongedwongen. Ze meenemen naar je ouders zou ik zeker niet doen nee.
Ik was ook puber toen mijn stiefmoeder in mijn leven kwam. Ik weet niet meer precies wanneer ik haar ouders heb ontmoet, maar ik weet wel dat ik het vooral belangrijk begon te vinden zodra ik halfsiblings kreeg. Omdat zij heel close met hun oma waren, en ik graag de belangrijke mensen in hun leven ook goed wilde kennen.
Daarvoor was het prima als zij (mijn 'stiefoma') bij ons was, maar dan was het meer beleefdheid van mijn zijde.
Ik denk dat het veel verschil maakt dat jouw ouders benieuwd zijn naar jouw stiefkinderen. Hoe norse puber je ook bent, het is altijd leuk om te merken dat anderen geinteresseerd zijn in je leven. Dat had ik bij mijn stief-grootouders ook, en daardoor was het, ondanks dat het beetje saai was, ook fijn om met ze te kletsen.
Zeker als jouw ouders al het eea weten over je stiefkinderen, kan het ook echt gezellig zijn zo'n eerste ontmoeting denk ik, omdat je dat niet blijft hangen op 'waar zit je op school?' vragen.
Goed idee om ze mee te laten eten denk ik, dat geeft ook ruimte voor de tieners om na het eten meteen te verdwijnen, of nog even gezellig na te tafelen. Dan merk je vanzelf wel hoe het valt en is het allemaal ongedwongen. Ze meenemen naar je ouders zou ik zeker niet doen nee.
woensdag 27 september 2023 om 16:16
woensdag 27 september 2023 om 17:33
O mensen, ik moet even ventileren. Deze week op vakantie met mijn lief. Gewoon in NL. Superfijn. Maar al sinds zondagavond is er herrie in de tent bij ex en de kinderen. De partner van ex zou dochter hebben uitgescholden aan tafel. Vriend had dochter krijsend aan de telefoon. De boel telefonisch weten te sussen maar ik merkte aan alles dat vriend daarna niet meer echt relaxed was. Begrijpelijk. Gistermiddag belde de ex overstuur, weer was er daar ruzie thuis. Ze eiste vervolgens dat vriend dochter meteen zou ophalen. Het ging echt niet meer. Vriend bedacht zich geen moment, heeft zijn spullen gepakt en is terug naar huis geracet.
Ik zit dus nu alleen in ons afgelegen vakantiehuisje. Hoewel ik me heus vermaak met wandelen, lezen en beetje scrollen, dwalen mijn gedachten steeds af naar de situatie.
Is het raar dat ik nu denk dat ex ons vakantieweekje saboteert? Ze wist dat we gingen omdat de kinderen daarom een dagje langer zouden blijven bij haar. Dochter is inmiddels weer helemaal ok en blij om bij papa te zijn. Ze was niet overstuur ofzo. Ook bedacht ik me dat ik het eigenlijk best gek vind dat dit zo gaat. De eisende manier van doen. Terwijl er nooit overleg mogelijk is. En hop, vriend gaat er zomaar in mee. De lieve vrede waarschijnlijk weer. Maar ten koste van wat? Van ons heerlijke weekje…van mij. Tegelijk zou ik mijn kind ook willen ophalen als hij/ zij overstuur zou zijn. En heb ik alle begrip. Maar ze was natuurlijk wel gewoon bij haar moeder. En het drama lijkt achteraf niet zo heel groot.
Ik weet even niet wat ik moet doen of denken. Gaat alle kanten op. Wat denken jullie?
Ik zit dus nu alleen in ons afgelegen vakantiehuisje. Hoewel ik me heus vermaak met wandelen, lezen en beetje scrollen, dwalen mijn gedachten steeds af naar de situatie.
Is het raar dat ik nu denk dat ex ons vakantieweekje saboteert? Ze wist dat we gingen omdat de kinderen daarom een dagje langer zouden blijven bij haar. Dochter is inmiddels weer helemaal ok en blij om bij papa te zijn. Ze was niet overstuur ofzo. Ook bedacht ik me dat ik het eigenlijk best gek vind dat dit zo gaat. De eisende manier van doen. Terwijl er nooit overleg mogelijk is. En hop, vriend gaat er zomaar in mee. De lieve vrede waarschijnlijk weer. Maar ten koste van wat? Van ons heerlijke weekje…van mij. Tegelijk zou ik mijn kind ook willen ophalen als hij/ zij overstuur zou zijn. En heb ik alle begrip. Maar ze was natuurlijk wel gewoon bij haar moeder. En het drama lijkt achteraf niet zo heel groot.
Ik weet even niet wat ik moet doen of denken. Gaat alle kanten op. Wat denken jullie?
woensdag 27 september 2023 om 17:55
Als biomoeder nu al geen raad meer weet met haar 8 jarige dochter, dan beloofd dat wat voor de toekomst.
Jouw partner had moeten zeggen tegen dochter en biomoeder....heel vervelend die ruzie, maar los het samen maar op. Ik ben nu op vakantie. Tot over x dagen!!
Dit is manipulatie ten top!
Zo kun je nooit echt relaxed genieten van je vrije dag/weekend/vakantie.
Jouw partner mag wel wat harder worden.
Jouw partner had moeten zeggen tegen dochter en biomoeder....heel vervelend die ruzie, maar los het samen maar op. Ik ben nu op vakantie. Tot over x dagen!!
Dit is manipulatie ten top!
Zo kun je nooit echt relaxed genieten van je vrije dag/weekend/vakantie.
Jouw partner mag wel wat harder worden.
woensdag 27 september 2023 om 18:00
Juist bij een misschien grenzeloze ex is het belangrijk dat je partner grenzen aangeeft.
En zoals Kataravrouw ook al een beetje aangeeft, je moet ook niet hebben dat dit een manier wordt (voor kind of ex) om over te kunnen steken naar het andere huis als iets je even niet zint ofzo. (Volgende keer typ ik alles in één bericht
)
En zoals Kataravrouw ook al een beetje aangeeft, je moet ook niet hebben dat dit een manier wordt (voor kind of ex) om over te kunnen steken naar het andere huis als iets je even niet zint ofzo. (Volgende keer typ ik alles in één bericht
)
woensdag 27 september 2023 om 18:55
Ik vind dat dus ook. Dochter is nog zo jong, maar ik houd m’n hart vast als ze wat ouder wordt. Ze is snel overstuur, driftig en zeer moeilijk te kalmeren. Dus als beide ouders hiermee worstelen en steun zoeken bij elkaar: mooi. Maar nu was het: je moet haar NU komen halen. Echt niet ok.
De scheld-situatie was wel heel heftig geweest, die man had tegen haar gezegd dat ze “eindelijk haar bek eens moest houden als hij tv zit te kijken”. Dit was echt zo gezegd, ex heeft dit beaamd. Pfff, gaat echt alle grenzen over vind ik. Maar ex had dus partij gekozen voor haar vriend en daar zat de pijn in vanaf maandag. Ex heeft ook gezegd dat dochter voorlopig maar even bij mijn vriend moet blijven, waar dochter bij was.
Dit jeukt zo aan alle kanten maar ik kan/ moet/ hoef er niks mee. Baal ondertussen wel van onze verpeste vakantie. Vriend baalt ook, maar vind niet dat hij anders had moeten handelen. En dat zet mij ook weer aan het denken.
De scheld-situatie was wel heel heftig geweest, die man had tegen haar gezegd dat ze “eindelijk haar bek eens moest houden als hij tv zit te kijken”. Dit was echt zo gezegd, ex heeft dit beaamd. Pfff, gaat echt alle grenzen over vind ik. Maar ex had dus partij gekozen voor haar vriend en daar zat de pijn in vanaf maandag. Ex heeft ook gezegd dat dochter voorlopig maar even bij mijn vriend moet blijven, waar dochter bij was.
Dit jeukt zo aan alle kanten maar ik kan/ moet/ hoef er niks mee. Baal ondertussen wel van onze verpeste vakantie. Vriend baalt ook, maar vind niet dat hij anders had moeten handelen. En dat zet mij ook weer aan het denken.
woensdag 27 september 2023 om 18:58
Oh Epicureo, wat een rotsituatie 
Ik kan me helaas veel te goed inleven in hoe je je voelt.
Heb je het idee dat je vriend begrijpt waarom dit voor jou heel vervelend is? Kunnen jullie daar goed over praten, en heb je het gevoel dat je kunt zeggen wat er op je hart ligt?
Aangeven dat het jou veel pijn doet is namelijk niet hetzelfde als kritiek hebben op de vaderrol van jouw vriend. En ik denk dat het echt super belangrijk is als jij uit kunt spreken waarom dit jou zo ontzettend hard raakt. Dat je je aan de kant geschoven voelt, en op de laatste plaats qua prioriteit.
Mijn vriend begrijpt dat laatste tegenwoordig veel beter dan in het begin. En daardoor gaat hij nu ook anders met dit soort situaties om. Ook als hij er nog wel voor kiest om mij 'aan de kant te schuiven', overlegt hij wel met mij en laat hij duidelijk zien dat hij er ook heel erg van baalt dat hij mij dat aan moet doen. Dat maakt voor mij veel verschil, want dan ben ik praktisch gezien nog steeds wel net zo alleen, maar emotioneel minder.
Ik kan me helaas veel te goed inleven in hoe je je voelt.Heb je het idee dat je vriend begrijpt waarom dit voor jou heel vervelend is? Kunnen jullie daar goed over praten, en heb je het gevoel dat je kunt zeggen wat er op je hart ligt?
Aangeven dat het jou veel pijn doet is namelijk niet hetzelfde als kritiek hebben op de vaderrol van jouw vriend. En ik denk dat het echt super belangrijk is als jij uit kunt spreken waarom dit jou zo ontzettend hard raakt. Dat je je aan de kant geschoven voelt, en op de laatste plaats qua prioriteit.
Mijn vriend begrijpt dat laatste tegenwoordig veel beter dan in het begin. En daardoor gaat hij nu ook anders met dit soort situaties om. Ook als hij er nog wel voor kiest om mij 'aan de kant te schuiven', overlegt hij wel met mij en laat hij duidelijk zien dat hij er ook heel erg van baalt dat hij mij dat aan moet doen. Dat maakt voor mij veel verschil, want dan ben ik praktisch gezien nog steeds wel net zo alleen, maar emotioneel minder.
woensdag 27 september 2023 om 19:53
woensdag 27 september 2023 om 21:41
Ik ben zowel moeder als jarenlang stiefmoeder. Hier loopt het super. Ik hou van m’n stiefkind alsof het m’n eigen kind is en dat is wederzijds.
Over die situatie met dat uitgescholden kind, het is toch volkomen normaal dat die vriend z’n kind op nummer 1 zet. Zou een slechte vader zijn als het anders was. Dat is denk ik een van de redenen waarom het hier zo goed werkt. Beide kinderen staan hier altijd op 1 bij ons allebei. En als dat het uitgangspunt is, scheelt dat een hoop wrevel of onrust.
Over die situatie met dat uitgescholden kind, het is toch volkomen normaal dat die vriend z’n kind op nummer 1 zet. Zou een slechte vader zijn als het anders was. Dat is denk ik een van de redenen waarom het hier zo goed werkt. Beide kinderen staan hier altijd op 1 bij ons allebei. En als dat het uitgangspunt is, scheelt dat een hoop wrevel of onrust.
woensdag 27 september 2023 om 22:44
De vraag is of hij zijn kind niet op nummer 1 zou zetten wanneer hij niet op de eis van ex was ingegaan.Truffel schreef: ↑27-09-2023 21:41Ik ben zowel moeder als jarenlang stiefmoeder. Hier loopt het super. Ik hou van m’n stiefkind alsof het m’n eigen kind is en dat is wederzijds.
Over die situatie met dat uitgescholden kind, het is toch volkomen normaal dat die vriend z’n kind op nummer 1 zet. Zou een slechte vader zijn als het anders was. Dat is denk ik een van de redenen waarom het hier zo goed werkt. Beide kinderen staan hier altijd op 1 bij ons allebei. En als dat het uitgangspunt is, scheelt dat een hoop wrevel of onrust.
woensdag 27 september 2023 om 23:16
Kind op nummer 1 = kind ophalen = ingaan op manipulatie ex.
Niet dat ik dat vind, maar zo begrijp ik wat TO schrijft.
Ik denk dat je kind altijd ophaalt als je hoort: ophalen, nu.
Vakanties, bruiloften, belangrijke vergaderingen, noem maar op. Het siert je vriend dat hij dat direct heeft gedaan, vind ik.
Wat eten we vanavond?
donderdag 28 september 2023 om 00:33
Lastige, je hebt nu eenmaal een andere rol als stiefouder. Het 'parkeren' bij de andere ouder wanneer het wat heet onder de voeten wordt na eerst nog partij te hebben gekozen voor lompe partner vind ik zeer twijfelachtig. Ik denk dat mijn vriend daar ook niet zomaar in mee zou gaan. Maar kind overstuur aan de telefoon, waarna zijn stemming logischerwijs al wat bedrukt is is natuurlijk wel moeilijk... Ik vind wel.dat hij én achter zijn keuze kan staan én met jou mee kan voelen - het een zou het ander niet uit hoeven sluiten. Maar zo klinkt het eigenlijk wel een beetje.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
donderdag 28 september 2023 om 07:48
He bah, wat een nare situatie Epicureo!
Met dit soort situaties zit je als stief volgens mij altijd een beetje in een spagaat. Want natuurlijk wil je niet dat de kinderen in een nare/vervelende/onveilige/geefheteennaam situatie zitten en wil je dat op zo'n moment de andere ouder altijd voor hen klaar staat. Maar die andere ouder is wel ook jouw partner en het kan ook niet zo zijn dat je als stief altijd maar je eigen gevoelens en behoeftes aan de kant moet schuiven.
Dus praat er zeker over met je partner, vooral vanuit jouw eigen gevoel.
Als jullie voor je vakantie aan de andere kant van de wereld hadden gezeten had hij ook niet meteen haar op kunnen halen en hadden ze het in huis moeten oplossen.
Met dit soort situaties zit je als stief volgens mij altijd een beetje in een spagaat. Want natuurlijk wil je niet dat de kinderen in een nare/vervelende/onveilige/geefheteennaam situatie zitten en wil je dat op zo'n moment de andere ouder altijd voor hen klaar staat. Maar die andere ouder is wel ook jouw partner en het kan ook niet zo zijn dat je als stief altijd maar je eigen gevoelens en behoeftes aan de kant moet schuiven.
Dus praat er zeker over met je partner, vooral vanuit jouw eigen gevoel.
Als jullie voor je vakantie aan de andere kant van de wereld hadden gezeten had hij ook niet meteen haar op kunnen halen en hadden ze het in huis moeten oplossen.
donderdag 28 september 2023 om 08:31
Ik lees dit ook meer als falende opvoeders (moeder én vader) dan als manipulatie van een ex.Advocaatje schreef: ↑27-09-2023 19:53Oh, wat lastig. Want als het alleen manipulatie is van de ex zou ik duidelijk grenzen willen. Maar als een achtjarige uitgescholden is (hoe laat die vrouw dit gebeuren?) snap ik dat het zijn prioriteit is om haar op te vangen. Goed advies van Stokbootje.
donderdag 28 september 2023 om 12:14
Toch had moeder dit zelf moeten oplossen met dochter en partner. Partner woont er kennelijk en er zal vast wel vaker iets zijn voor gevallen tussen de kinderen en nieuwe partner.
Als het echt niet gaat thuis met dochter, zou het dan mss mogelijk zijn dan de vaste woonplek bij vader wordt? En dan uiteraard geregeld naar mama?
Als het echt niet gaat thuis met dochter, zou het dan mss mogelijk zijn dan de vaste woonplek bij vader wordt? En dan uiteraard geregeld naar mama?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
