Relaties
alle pijlers
Stieftopic
woensdag 30 augustus 2023 om 10:11
Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan
Reden: Toevoeging gedaan
4.75% gewijzigd
woensdag 8 mei 2024 om 09:51
Het lijkt me inderdaad niet realistisch dat je ouders altijd in je ouderlijk huis blijven wonen. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik volwassen was, dus die wonen nu ook in huizen die niet mijn thuis zijn. Als dat het ergste in je leven is, valt het goed te doen. 
Maar bij kinderen van beide kanten lijkt het me toch heel spannend. Je haalt in ieder geval één paar uit hun vertrouwde omgeving, ze moeten het met elkaar kunnen vinden, je moet je opvoedstijlen toch wel gaan matchen. En dan nog even heel praktisch: Je hebt een erg groot huis nodig. En als stiefouder kun je je ook niet even terugtrekken op je eigen plek.
Maar bij kinderen van beide kanten lijkt het me toch heel spannend. Je haalt in ieder geval één paar uit hun vertrouwde omgeving, ze moeten het met elkaar kunnen vinden, je moet je opvoedstijlen toch wel gaan matchen. En dan nog even heel praktisch: Je hebt een erg groot huis nodig. En als stiefouder kun je je ook niet even terugtrekken op je eigen plek.
woensdag 8 mei 2024 om 10:00
Ik vind dit een rot opmerking. Ik woonde op dat moment nog thuis. En heb gevoelsmatig 10 jaar geen echt thuis gehad. (Ons eerste huurhuis met man voelde ook niet als thuis, ons koophuis sinds paar jaar wel). Daarnaast hadden wij een vader waar we meer gast waren dan kind sinds hij samenwoonde.Advocaatje schreef: ↑08-05-2024 09:51Het lijkt me inderdaad niet realistisch dat je ouders altijd in je ouderlijk huis blijven wonen. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik volwassen was, dus die wonen nu ook in huizen die niet mijn thuis zijn. Als dat het ergste in je leven is, valt het goed te doen.
woensdag 8 mei 2024 om 11:36
Thanks. Dat is misschien ook waarom ik geen voorstander ben van twee gezinnen samenvoegen. Zeker als er al een ouder is waar geen contact mee is.Advocaatje schreef: ↑08-05-2024 10:06Sorry Mangogo, dat was niet zo bedoeld. Ik las het als later als je al uit huis was. En je zo lang nergens thuis voelen is echt heel naar!
woensdag 8 mei 2024 om 11:52
Blauwedruif, ik kan me trouwens wel voorstellen dat het voor jou lastiger is, omdat jouw kinderen altijd bij jou zijn. Jij kunt daarom niet het zo afstemmen dat jij en je vriend afspreken wanneer jullie allebei niet je kinderen hebben en dan in die weken wel samenwonen.
Hoe vaak heeft je vriend zijn kinderen ook alweer? Is het een optie dat hij in de tijd dat hij zijn kinderen niet heeft, wel echt bij jullie inwoont? Zo deed mijn moeder dat, als wij bij mijn vader waren (week op week af), dan woonde zij bij haar vriend en zijn kinderen (hij had ze ook 95% van de tijd). Als wij er waren woonde mijn moeder in haar eigen huis. Dat vraagt wel wat natuurlijk, om zelf in twee huizen te wonen. Maar was voor alle kinderen denk ik de ideale oplossing.
Hoe vaak heeft je vriend zijn kinderen ook alweer? Is het een optie dat hij in de tijd dat hij zijn kinderen niet heeft, wel echt bij jullie inwoont? Zo deed mijn moeder dat, als wij bij mijn vader waren (week op week af), dan woonde zij bij haar vriend en zijn kinderen (hij had ze ook 95% van de tijd). Als wij er waren woonde mijn moeder in haar eigen huis. Dat vraagt wel wat natuurlijk, om zelf in twee huizen te wonen. Maar was voor alle kinderen denk ik de ideale oplossing.
woensdag 8 mei 2024 om 17:42
Oh ja, dat ben ik met je eens. Ik ging ervan uit dat je al uit huis was. Wel een dilemma zal dit geweest zijn voor je moeder, want ik kan me vanuit haar oogpunt ook wel voorstellen dat zij graag samen wilde gaan wonen! Had je het fijner gevonden als ze gewacht had tot iedereen uit huis was?
woensdag 8 mei 2024 om 18:17
Hij belt ze af en toe maar verder niet in staat om voor ze te zorgen de kans is groot dat hij dat ook niet meer zal worden.
Dan gaat mijn jongste naar de middelbare school en is het een moment dat het zou kunnen.
We wonen te ver van elkaar af om dat eerder te doen. Mijn vriend heeft co ouderschap maar geen week week. Dus met werk(team) sport enz niet te doen als hij op de andere dagen bij mij zou wonen.
Praktisch gezien heeft mijn vriend een groot genoeg huis ook om nog ruimte over te houden als prive ruimte. En samen zouden we nog groter kunnen kopen.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
woensdag 8 mei 2024 om 21:49
Nee, we zouden dan zelfs iets dichterbij wonen. Mochten ze dan wel naar hun vader gaan. Wat ik overigens wel echt hoop voor ze maar op dit moment rekening mee moet houden dat dat niet gaat gebeuren. Of hooguit een middagje.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
woensdag 8 mei 2024 om 22:04
Ik denk dar het minder 'erg' was geweest voor ons gevoelsmatig als hij eerst in ons huis was komen wonen en ze samen iets hadden gekocht toen wij uit huis waren. Aan andere kant woonde ze met mijn vader ook nog in dat huis toen mijn ouders nog samen waren.Charlotta schreef: ↑08-05-2024 17:42Oh ja, dat ben ik met je eens. Ik ging ervan uit dat je al uit huis was. Wel een dilemma zal dit geweest zijn voor je moeder, want ik kan me vanuit haar oogpunt ook wel voorstellen dat zij graag samen wilde gaan wonen! Had je het fijner gevonden als ze gewacht had tot iedereen uit huis was?
Hij ging van jaren alleen wonen naar wonen met vrouw en 3 jongvolwassenen. Was voor iedereen schakelen. Maar toen we op gegeven moment binnen 6 maanden alledrie vertrokken vond hij het toch wel stil
woensdag 8 mei 2024 om 22:13
Maar als je al 20 bent dan heb je toch ook vaak al een heel eigen leven? Dan mag je moeder toch ook wel een keer voor haarzelf kiezen?
De kans dat je dan nog jaren thuis woont is niet zo groot.
Nou heeft me ergens thuis voelen voor mij ook niet zo veel te maken met de plek maar meer met wie. Ik denk dat dat heel erg per persoon kan verschillen. En vaak ook gebaseerd op ervaring en gevoel.
De kans dat je dan nog jaren thuis woont is niet zo groot.
Nou heeft me ergens thuis voelen voor mij ook niet zo veel te maken met de plek maar meer met wie. Ik denk dat dat heel erg per persoon kan verschillen. En vaak ook gebaseerd op ervaring en gevoel.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
woensdag 8 mei 2024 om 22:41
Mangogo schreef: ↑08-05-2024 22:04Ik denk dar het minder 'erg' was geweest voor ons gevoelsmatig als hij eerst in ons huis was komen wonen en ze samen iets hadden gekocht toen wij uit huis waren. Aan andere kant woonde ze met mijn vader ook nog in dat huis toen mijn ouders nog samen waren.
Hij ging van jaren alleen wonen naar wonen met vrouw en 3 jongvolwassenen. Was voor iedereen schakelen. Maar toen we op gegeven moment binnen 6 maanden alledrie vertrokken vond hij het toch wel stil
Ik snap je gevoel wel maar de kant van je moeder snap ik ook. Als mijn kinderen rond de 20 zijn dan heb ik al 12 jaar een lat-relatie.. ik hoop persoonlijk dat ze het me tegen die tijd wel gunnen om iets voor mezelf op te gaan bouwen.
vrijdag 24 mei 2024 om 20:11
Even binnenvallen in dit topic: geloven jullie in co-ouderschap en dan met name de 50/50-verdeling?
Ik heb me heel veel ingelezen in wat psychologen en andere deskundigen hierover zeggen en ik ben op de hoogte van de schade die ouderverstoting kan veroorzaken bij een kind. Echter, als een kind zo vaak zo duidelijk laat merken dat ze hier niet wil zijn of het liefst bij haar moeder is, wie zijn wij dan om te zeggen dat ze door co-ouderschap toch moet blijven komen? Ik vind dat zo moeilijk. Alles in mij zegt: als je hier niet wil zijn, dan toch niet? Het hóeft niet, het mág.
Ik heb me heel veel ingelezen in wat psychologen en andere deskundigen hierover zeggen en ik ben op de hoogte van de schade die ouderverstoting kan veroorzaken bij een kind. Echter, als een kind zo vaak zo duidelijk laat merken dat ze hier niet wil zijn of het liefst bij haar moeder is, wie zijn wij dan om te zeggen dat ze door co-ouderschap toch moet blijven komen? Ik vind dat zo moeilijk. Alles in mij zegt: als je hier niet wil zijn, dan toch niet? Het hóeft niet, het mág.
vrijdag 24 mei 2024 om 20:55
Ja mee eens, ze is nog heel erg jong. Toch lijkt ze er al zo stellig in, dat ik me afvraag of je haar wel moet overrulen als ouder.
Wij hebben momenteel 2,5 doordeweekse dagen en 1x per 2 weken het weekend erbij, dus op basis van 14 dagen precies 50-50 verdeeld. Week-week hadden wij graag gezien maar wil bm niet.
Wij hebben momenteel 2,5 doordeweekse dagen en 1x per 2 weken het weekend erbij, dus op basis van 14 dagen precies 50-50 verdeeld. Week-week hadden wij graag gezien maar wil bm niet.
vrijdag 24 mei 2024 om 20:57
Vanuit welk perspectief vraag je dit?Evelyne1289 schreef: ↑24-05-2024 20:11Even binnenvallen in dit topic: geloven jullie in co-ouderschap en dan met name de 50/50-verdeling?
Ik heb me heel veel ingelezen in wat psychologen en andere deskundigen hierover zeggen en ik ben op de hoogte van de schade die ouderverstoting kan veroorzaken bij een kind. Echter, als een kind zo vaak zo duidelijk laat merken dat ze hier niet wil zijn of het liefst bij haar moeder is, wie zijn wij dan om te zeggen dat ze door co-ouderschap toch moet blijven komen? Ik vind dat zo moeilijk. Alles in mij zegt: als je hier niet wil zijn, dan toch niet? Het hóeft niet, het mág.
Co-ouderschap waarbij de ouders nog in strijd zijn en niet communiceren, is dit (co-ouderschap) wetenschappelijk bewezen schadelijk voor het kind.
Ik kan, als je wil de rapporten daarvan in een pb toesturen.
Vaak wordt een 50/50 regeling toegewezen om het kind te verdelen omdat ouders evenveel rechten hebben en er geen keuze gemaakt durft te maken.
Het kind is dan de dupe en zal later de problemen die de ontwijkende ouder heeft ontweken op zich nemen.
vrijdag 24 mei 2024 om 21:02
Er is absoluut geen sprake van ruzie of niet communiceren. Wij kunnen goed door een deur met bm.
Ik snap alleen dit stukje niet helemaal?:
Vaak wordt een 50/50 regeling toegewezen om het kind te verdelen omdat ouders evenveel rechten hebben en er geen keuze gemaakt durft te maken.
Het kind is dan de dupe en zal later de problemen die de ontwijkende ouder heeft ontweken op zich nemen.
Bedoel je dan dat het kind altijd de dupe is vam een 50-50 regeling?
Ik snap alleen dit stukje niet helemaal?:
Vaak wordt een 50/50 regeling toegewezen om het kind te verdelen omdat ouders evenveel rechten hebben en er geen keuze gemaakt durft te maken.
Het kind is dan de dupe en zal later de problemen die de ontwijkende ouder heeft ontweken op zich nemen.
Bedoel je dan dat het kind altijd de dupe is vam een 50-50 regeling?
vrijdag 24 mei 2024 om 21:02
Evelyne1289 schreef: ↑24-05-2024 20:11Even binnenvallen in dit topic: geloven jullie in co-ouderschap en dan met name de 50/50-verdeling?
Ik heb me heel veel ingelezen in wat psychologen en andere deskundigen hierover zeggen en ik ben op de hoogte van de schade die ouderverstoting kan veroorzaken bij een kind. Echter, als een kind zo vaak zo duidelijk laat merken dat ze hier niet wil zijn of het liefst bij haar moeder is, wie zijn wij dan om te zeggen dat ze door co-ouderschap toch moet blijven komen? Ik vind dat zo moeilijk. Alles in mij zegt: als je hier niet wil zijn, dan toch niet? Het hóeft niet, het mág.
Voor mij zou het heel erg belangrijk zijn of kind niet bij vader wil zijn of niet in de situatie die vader gecreëerd heeft. In beide gevallen zou ik heel goed gaan onderzoeken wat de oorzaak is, want normaal vind ik het niet als een kind niet bij haar vader wil zijn. Het is mijns inziens schadelijk voor een kind als je dat niet doet en in plaats daarvan maar gewoon zegt 'okee, als je niet wil, dan niet'.
vrijdag 24 mei 2024 om 21:02
Het antwoord is nee!Evelyne1289 schreef: ↑24-05-2024 20:55Ja mee eens, ze is nog heel erg jong. Toch lijkt ze er al zo stellig in, dat ik me afvraag of je haar wel moet overrulen als ouder.
Wij hebben momenteel 2,5 doordeweekse dagen en 1x per 2 weken het weekend erbij, dus op basis van 14 dagen precies 50-50 verdeeld. Week-week hadden wij graag gezien maar wil bm niet.
Nee
Nee
Nee!
Een kind overrulen in een basis behoefte (missen van een ouder) is mishandeling
vrijdag 24 mei 2024 om 21:05
Ok, dus met andere woorden, als ik het goed begrijp: probeer je dus niet de vader persoonlijke af te vallen, maar wel aanspreken op het gedrag wat veroorzaakt dat het kind niet naar vader toe wil?S-Groot schreef: ↑24-05-2024 21:02Voor mij zou het heel erg belangrijk zijn of kind niet bij vader wil zijn of niet in de situatie die vader gecreëerd heeft. In beide gevallen zou ik heel goed gaan onderzoeken wat de oorzaak is, want normaal vind ik het niet als een kind niet bij haar vader wil zijn. Het is mijns inziens schadelijk voor een kind als je dat niet doet en in plaats daarvan maar gewoon zegt 'okee, als je niet wil, dan niet'.
Dus niet meteen accepteren dat kind niet meer naar vader wil
Maar het ook niet afdwingen en dus vader en situatie onder de loep nemen om vader en situatie te laten veranderen…
Begrijp ik je goed?
vrijdag 24 mei 2024 om 21:08
vrijdag 24 mei 2024 om 21:12
Ze bedoelt dat het te kort door de bocht is om dan maar te zeggen; je hoeft niet (meer) te gaan. Je doet pas echt recht aan het kind door te onderzoeken waaróm kind niet naar je toe wil. Daarmee laat je zien het kind belangrijk te vinden en bereid te zijn naar haar te luisteren, haar serieus neemt. Zomaar klakkeloos accepteren dat je kind niet (meer) komt, geeft als signaal: het maakt mij niet uit dat je niet komt.Evelyne1289 schreef: ↑24-05-2024 21:08Oke, even helemaal terug naar de basis: kind zegt op woensdagochtend tegen bm: ik wil vanmiddag niet naar papa maar nog bij jou blijven. Als je als moeder dan aangeeft: dat kan ik begrijpen liefje, dat is niet erg, dan blijven we gewoon hier. Hoe is dat dan kindermishandeling? Dát is mijn vraag.
vrijdag 24 mei 2024 om 21:14
Nee, dat is juist géén kindermishandeling…Evelyne1289 schreef: ↑24-05-2024 21:08Oke, even helemaal terug naar de basis: kind zegt op woensdagochtend tegen bm: ik wil vanmiddag niet naar papa maar nog bij jou blijven. Als je als moeder dan aangeeft: dat kan ik begrijpen liefje, dat is niet erg, dan blijven we gewoon hier. Hoe is dat dan kindermishandeling? Dát is mijn vraag.
Het is dan aan de vader om te onderzoeken waarom kind niet wil komen. Ipv kind afdwingen alsnog te gaan.. (want dat is juist overrulen van kinds behoefte)
Je begreep me dus verkeerd
Ik vind wel dat je als moeder daar een verantwoordelijkheid hebt gezamenlijk met vader. En dus niet als moeder maar kan zeggen: oké, dan blijf je maar lekker thuis bij mama.
Als moeder heb je de verantwoordelijkheid om het contact tussen vader en kind te stimuleren en behouden.
Maar als vader heb je de plicht om te onderzoeken waarom je kind niet bij je wil zijn
vrijdag 24 mei 2024 om 21:17
Sheabutter schreef: ↑24-05-2024 21:05Ok, dus met andere woorden, als ik het goed begrijp: probeer je dus niet de vader persoonlijke af te vallen, maar wel aanspreken op het gedrag wat veroorzaakt dat het kind niet naar vader toe wil?
Dus niet meteen accepteren dat kind niet meer naar vader wil
Maar het ook niet afdwingen en dus vader en situatie onder de loep nemen om vader en situatie te laten veranderen…
Begrijp ik je goed?
Je begrijpt me deels. Ik heb het echter niet over iemand aanspreken(!). Ik heb het heel specifiek over onderzoeken. Dus inderdaad, waar komt het gedrag en/of de emotie van kind vandaan? En zeker niet meteen accepteren nee, dat is heel ongezond.
Het kan aan zoveel dingen liggen, loyaliteitsproblemen, andere (nieuwe) gezinsleden in huis, ander huis, verder van school/vriendjes, ander ritme. Het kan ook zijn dat er dingen zijn die moeder doet of zegt waardoor kind het gevoel heeft te moeten zeggen niet naar vader te willen. Het is te complex om maar gewoon zo te laten. De band met beide ouders is ontzettend belangrijk voor gezond opgroeien, dus daar moet je niet te licht mee omgaan.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
