Stieftopic

Anoniem_66da9c8962792 woensdag 30 augustus 2023 om 10:11

Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.

Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.

Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.

anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan

4.75% gewijzigd

Blauwedruif85 vrijdag 14 juni 2024 om 08:24

Hier gaat het wel weer goed na een klein dipje. En dan vooral dat ik het moeilijk vind elkaar alleen in het weekend te zien steeds te moeten afstemmen en afspreken enz..
En ik weet en begrijp dat niet samenwonen ook voordelen heeft hoor. Het was ook op andere vlakken pittig met een 4e overlijden in een half jaar.
Qua opvoeding merk ik dat we dichter naar elkaar komen. Hij is een stuk strenger waardoor ik nu beter grenzen aan geef bij de kinderen en andersom hij juist ietsje meer loslaat. Ik denk dat we elkaar mooi aanvullen.
In de zomer gaan we uiteindelijk wel een week met z'n allen. Ondanks dat het in december niet zo goed was gegaan. Ik hoop op een betere ervaring maar er zijn veel dingen positief veranderd waardoor ik er wel vertrouwen in heb. Ook hier was de eis van onszelf ieder kind een eigen slaapkamer. En ja dat kost meer helaas.

Zondag gaan ze voor het eerst weer een dagje naar hun vader. Ik ben blij dat ze nu ook oud genoeg zijn om voor zichzelf te zorgen mocht hij het laten liggen. Wel sneu voor ze als dat zo zou zijn maar ze redden zich prima.

Vandaag is wat gisteren nog toekomst was

Qiya vrijdag 14 juni 2024 om 08:33

Blauwedruif, goede berichten en fijn dat je vriend een vakantie samen nog een kans geeft.
Hoop voor jullie dat het een hele andere en fijnere ervaring wordt!

appelvlaai0 vrijdag 14 juni 2024 om 09:32

Qiya schreef: ↑
13-06-2024 20:02
Zegt jouw partner dat tegen jou, dat je dan maar alleen moet gaan?!
Zo te horen sta je erg alleen in die relatie als die opmerking van hem kwam.

Dat zou voor mij een grens zijn als ik eerlijk ben. Je steunt elkaar toch, als (bonus)ouders.
Als je het ergens niet mee eens bent dan is dat wel zo prettig, het zonder kinderen even te bespreken en tot een compromis te komen.
Maar zo'n opmerking als bovenstaande, daarmee zet hij jou gewoon buitenspel.

Is jullie relatie nog wel goed?

Ja dat zei mijn partner tegen mij.
We hebben het erover gehad, en hij zei dat hijd at zei na aanleiding ik aangaf zo niet met z'n allen op vakantie te willen.
Dat dat zijn emotie en frustratie was.
Ja kan zijn, maar alsnog niet oke.

Onze relatie is goed..
Maar hij vindt het lastig om kind te begrenzen wat voortkomt uit een verleden.
Dat is geen excuus vind ik, wel een reden.
Dan juist om daar wat mee te doen.

Charlotta vrijdag 14 juni 2024 om 09:37

appelvlaai0 schreef: ↑
14-06-2024 09:32
Ja dat zei mijn partner tegen mij.
We hebben het erover gehad, en hij zei dat hijd at zei na aanleiding ik aangaf zo niet met z'n allen op vakantie te willen.
Dat dat zijn emotie en frustratie was.
Ja kan zijn, maar alsnog niet oke.

Onze relatie is goed..
Maar hij vindt het lastig om kind te begrenzen wat voortkomt uit een verleden.
Dat is geen excuus vind ik, wel een reden.
Dan juist om daar wat mee te doen.

Maar heel eerlijk: wat zou er zo erg aan zijn als hij alleen met zijn dochter op vakantie gaat? Hebben zij even quality time, en jij een week (of 2) tijd voor jezelf, om in te vullen zoals jij het graag wil. Ik ken best veel samengestelde gezinnen waarbij de biologische ouder alleen met zijn/haar kinderen op vakantie gaat, en daarnaast nog apart met de nieuwe partner. Zelf heb ik al 7 jaar een lat-relatie met een man met kinderen en wij zijn nog nooit samen met zijn kinderen op vakantie geweest, vind ik ook helemaal niet nodig. Ik ga met mijn kinderen, hij met de zijne, en wij gaan ook elk jaar een week met z'n tweetjes weg.

appelvlaai0 vrijdag 14 juni 2024 om 09:38

Charlotta schreef: ↑
13-06-2024 22:50
Vervelende situatie Appelvlaai!

Wat betreft het eten snap ik echt niet dat een 14 jarige niet gewoon met de pot mee moet eten eerlijk gezegd. Ik heb echt mega slechte eters maar met 14 was het toch wel: je eet wat ik kook (en ik hou heus wel rekening met hun smaak) en anders niks.

Vakantie: ik zou echt 2 slaapkamers eisen en anders idd mijn eigen plan trekken in de vakantie. Ik ga met mijn eigen kinderen niet eens meer op 1 kamer.. hopelijk kan je hier met je vriend op een ander tijdstip nog gewoon over praten?

Ik geef je helemaal gelijk en denk er ook zo over.
Zo deed ik dat ook met mijn kinderen, maar we leven in een andere maatschappij wordt er gezegd.
Dat slaat kant nog wal.
Ik wil ook zeker niet op 1 kamer verblijven, dan gaat het wat mij betreft niet door.

Wij hebben gisteravond daarover gehad, en ik blijf bij mijn standpunt.
Ik moet een vakantie "nemen" rekening houdend met hen.
All inclussive en het liefst met glijbanen.
Dat is niet mijn vakantie, ik hou daar niet van en ben dat ook niet gewend.
Maar het is ook mijn geld wat ik erin steek, mijn energie en dat doe ik met "liefde", en daarin wil ik best consessies doen, maar dat verwacht ik andersom ook.
Hij snapt dat ook, en we gaan daarmee ook wat doen.

Charlotta vrijdag 14 juni 2024 om 09:41

appelvlaai0 schreef: ↑
14-06-2024 09:38
Ik geef je helemaal gelijk en denk er ook zo over.
Zo deed ik dat ook met mijn kinderen, maar we leven in een andere maatschappij wordt er gezegd.
Dat slaat kant nog wal.
Ik wil ook zeker niet op 1 kamer verblijven, dan gaat het wat mij betreft niet door.

Wij hebben gisteravond daarover gehad, en ik blijf bij mijn standpunt.
Ik moet een vakantie "nemen" rekening houdend met hen.
All inclussive en het liefst met glijbanen.
Dat is niet mijn vakantie, ik hou daar niet van en ben dat ook niet gewend.
Maar het is ook mijn geld wat ik erin steek, mijn energie en dat doe ik met "liefde", en daarin wil ik best consessies doen, maar dat verwacht ik andersom ook.
Hij snapt dat ook, en we gaan daarmee ook wat doen.

Joh, laat ze lekker samen gaan! Ik snap echt het probleem niet..

appelvlaai0 vrijdag 14 juni 2024 om 09:47

meisje85 schreef: ↑
14-06-2024 07:05
Ja, dat snap ik, het is in mijn hoofd alleen zo vanzelfsprekend dat je soms door de situatie nu eenmaal duurder uit bent, maar dat betekent niet dat het alternatief ineens een optie is. Ik denk dat het in menig gezin, zie ook de reactie van Charlotte, al niet gewoon is om als ouders met puber op een kamer te liggen, laat staan als stiefouder en ouder. Dus ik snap de vanzelfsprekendheid dat het 1 kamer moet zijn überhaupt niet helemaal.

Die opmerking van je vriend gaat wel ver, ook als het uit frustratie is gezegd. Jij voelt je al buitenspel staan en hij zet je nog eens extra buitenspel. Hij klinkt eerlijk gezegd zelf ook wat manipulatief (ik lees al meerdere keren: als niet dit, dan dat) en hij zou toch op z'n minst open moeten staan voor een gesprek met jou, want hoe denkt hij anders dat dit tot een werkbare situatie komt?

Buitenspel..dat zeg je goed.
Er kwam nog een "fijne" opmerking bij.
Hij is in gesprek geweest met puber en heeft gezegd dat er weer regels komen waar zij zich aan moet houden.
Tijdens dat gesprek vroeg hij voor de grap en om haar te triggeren "moet ik haar(ik dus) het huis uitgooien?"
En dat wilde ze absoluut niet, want ze is gek met mij.
Maar die vraag van hem, dat vind ik kwetsend, al eens eerder heeft hij dat voor de grap gezegd, maar het is niet grappig, het doet zeer.
Ik heb ooit eens voor een dichte deur gestaan met mijn destijds jonge kind.
De sloten waren veranderd omdat desbetreffende partner vond dat hij alleen moest wonen en vrijheid wilde.
Daar wil ik het vandaag nog wel met hem over hebben.
Al eerder heb ik gezegd dat niet te doen en al helemaal niet bij een kind.

Anyway, ik heb ook met puber gesproken en uitgelegd waar ik tegenaanloop en dat ik het lastig vind om ermee om te gaan.
Ze snapte dat en zei dat ze wel weet dat ze niet altijd aardig is.
Blijkt dat ze het erg vindt als ik boos ben en dat wil ze niet.
Heb ook gezegd dat dat ook haar eigen aandeel is, en dat we misschien beter meteen kunnen aankaarten om iets bespreekbaar te maken, als dat lukt op dat moment.

appelvlaai0 vrijdag 14 juni 2024 om 09:51

Charlotta schreef: ↑
14-06-2024 09:37
Maar heel eerlijk: wat zou er zo erg aan zijn als hij alleen met zijn dochter op vakantie gaat? Hebben zij even quality time, en jij een week (of 2) tijd voor jezelf, om in te vullen zoals jij het graag wil. Ik ken best veel samengestelde gezinnen waarbij de biologische ouder alleen met zijn/haar kinderen op vakantie gaat, en daarnaast nog apart met de nieuwe partner. Zelf heb ik al 7 jaar een lat-relatie met een man met kinderen en wij zijn nog nooit samen met zijn kinderen op vakantie geweest, vind ik ook helemaal niet nodig. Ik ga met mijn kinderen, hij met de zijne, en wij gaan ook elk jaar een week met z'n tweetjes weg.

Hij vindt het vervelend ofzo om alleen met haar weg te gaan.
Misschien ook bang dat hem wat overkomt(Chronische aandoening)waarbij het ooit eens fout is gegaan.
Dus ik ben ook een soort van oppas/entertainment, sorry..nu voelt dat even zo.
Maar hij vindt het ook "gewoon" gezellig om samen te gaan.
Wat mij betreft gaat hij samen met kind hoor..zou er geen problemen mee hebben.

Charlotta vrijdag 14 juni 2024 om 09:55

appelvlaai0 schreef: ↑
14-06-2024 09:51
Hij vindt het vervelend ofzo om alleen met haar weg te gaan.
Misschien ook bang dat hem wat overkomt(Chronische aandoening)waarbij het ooit eens fout is gegaan.
Dus ik ben ook een soort van oppas/entertainment, sorry..nu voelt dat even zo.
Maar hij vindt het ook "gewoon" gezellig om samen te gaan.
Wat mij betreft gaat hij samen met kind hoor..zou er geen problemen mee hebben.

Misschien moet hij eens kijken naar een organisatie als Estivant, voor alleenstaande ouders. Dan heeft zijn dochter vermaak, en hij mensen om zich heen die kunnen bijspringen als er iets misgaat met zijn gezondheid. En ja, je mag ook met Estivant mee als je thuis een relatie hebt

Ik ken veel mensen die dat echt DE oplossing vinden. Ik denk wel dat er voor deze zomer misschien geen plek meer is..

meisje85 vrijdag 14 juni 2024 om 10:03

Ik vind het verdrietig om te lezen appelvlaai. Ik snap heel goed dat zo'n opmerking pijn doet. Het klinkt dan eigenlijk zo voorwaardelijk he? Alsof je blij mag zijn dat je bij hen mag wonen en op je tellen moet passen ofzo. Terwijl het gewoon een vast gegeven is dat jij met hen woont. Jij maakt ook niet zulke grappen over hem, dat zou hij vast heel gek vinden maar is niet gekker dan wat hij doet, Niet om je een vervelend gevoel te geven, maar mijn vriend zoekt bij vakanties gewoon automatisch losse kamers en zorgt er bovendien voor dat wij een andere badkamer hebben dan zijn kinderen. Dat is niet iets waar ik om moet vragen of - nog erger - dankbaar voor moet zijn. En ja, dat kost meer geld, maar dat is nu eenmaal het gevolg van de situatie waar ook hij voor heeft gekozen. Zo zou het moeten zijn, vind ik. En als jij je helemaal moet aanpassen aan een vakantie die hij heeft bedacht, dan zou ik inderdaad iets anders gaan doen. Want ook daarvoor geldt dat hij net zo goed voor deze situatie kiest en dus rekening heeft te houden met meerdere mensen.

Fijn (en knap) dat je met puber hebt gesproken.

meisje85 vrijdag 14 juni 2024 om 10:04

Fijn dat het weer wat beter gaat Blauwedruif. En ook fijn te lezen dat de kinderen naar hun vader gaan en wat meer op zichzelf kunnen passen!

Buffie vrijdag 14 juni 2024 om 10:14

Bizar dat je vriend met jou en zijn puberdochter een kamer wil delen vanwege het geld. Willen hij zelf geen privacy met jou in de nacht? Juist tijdens vakanties is intimiteit toch ook belangrijk om op te laden? En vanwege het geld? Hij heeft toch een kind?

Klaar mee

canis-felis vrijdag 14 juni 2024 om 10:35

Charlotta schreef: ↑
14-06-2024 09:55
Misschien moet hij eens kijken naar een organisatie als Estivant, voor alleenstaande ouders. Dan heeft zijn dochter vermaak, en hij mensen om zich heen die kunnen bijspringen als er iets misgaat met zijn gezondheid. En ja, je mag ook met Estivant mee als je thuis een relatie hebt Ik ken veel mensen die dat echt DE oplossing vinden. Ik denk wel dat er voor deze zomer misschien geen plek meer is..

Dit. Ik zou lekker mijn eigen plan trekken. Misschien ook even een reality-check voor hem.

Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.

Blauwedruif85 vrijdag 14 juni 2024 om 12:24

Charlotta schreef: ↑
14-06-2024 09:55
Misschien moet hij eens kijken naar een organisatie als Estivant, voor alleenstaande ouders. Dan heeft zijn dochter vermaak, en hij mensen om zich heen die kunnen bijspringen als er iets misgaat met zijn gezondheid. En ja, je mag ook met Estivant mee als je thuis een relatie hebt Ik ken veel mensen die dat echt DE oplossing vinden. Ik denk wel dat er voor deze zomer misschien geen plek meer is..

Heb ik vorig jaar ook gedaan en echt een hele leuke vakantie gehad. Het is dat ik niet wil kamperen en dat ze dat bijna alleen maar hebben anders was ik nu weer gegaan. Ook idd genoeg met relatie.

Ik zou ook zeggen laat hem lekker een weekje alleen met haar gaan en daarna nog een week samen.
Wij gaan ook apart met de kinderen en nog met z'n allen maar we zijn ook samen weg geweest.

Vandaag is wat gisteren nog toekomst was

Blauwedruif85 vrijdag 14 juni 2024 om 12:27

meisje85 schreef: ↑
14-06-2024 10:04
Fijn dat het weer wat beter gaat Blauwedruif. En ook fijn te lezen dat de kinderen naar hun vader gaan en wat meer op zichzelf kunnen passen!

Ja hij doet nog wel ontzettend moeilijk. Hij kan er niet tegen dat ik niet doe wat hij wil.
Mijn vriend gaat er echt allemaal heel goed mee om. Krijgt ook er ook maar gratis bij zo'n ex

Vandaag is wat gisteren nog toekomst was

Anoniem_66da9c8962792 dinsdag 2 juli 2024 om 13:45

Tijdje niet meegelezen hier. Maar heb wel iets wat ik zou willen voorleggen aan jullie. Inmiddels nog steeds samen met partner met kinderen. We doen het nog steeds rustig aan en ik heb zijn kinderen nog niet ontmoet. Gaan we voorlopig ook niet doen. Is prima. Echter de afgelopen weken gaan onze momenten samen steeds niet door vanwege spontane plannenwijzigingen. Zijn kinderen lijken momenteel wat liever bij hem te zijn dan bij hun moeder. Ze bellen hem dan tussendoor spontaan op met de vraag of ze mogen komen eten/ voetbal kijken/ slapen. Dat betekent dus dat onze plannen lastminute gecanceld worden. Met als hoogtepunt dat ik vorige week met 100 euro aan bbq-benodigdheden in mijn eentje ben blijven zitten. Ik heb hem hierdoor ook nu meer dan een week niet gezien, en dat gaat sowieso voor het weekend ook niet meer lukken. Ik baal ervan eerlijk gezegd. Maar weet even niet of ik ook recht van spreken heb. Of hoe ik hier mee om moet gaan. Ik heb eigenlijk geen zin meer om tijd te reserveren/ moeite te doen. Wat zouden jullie doen? Bespreken? Of laten gaan/ accepteren?

meisje85 dinsdag 2 juli 2024 om 14:57

Hi Epi!
Ik denk dat het sowieso niet "of, of" is. Je hebt natuurlijk alle recht van spreken om je gevoel te uiten, te zeggen dat je ervan baalt. Je hebt je op iets verheugd en je best gedaan, natuurlijk is dat niet leuk en dat mag hij ook weten, toch? Een andere vraag is of je kunt verwachten dat dit anders gaat. En of dit een situatie is die je wil.
Ik denk zelf dat je niet altijd overal ja op hoeft te zeggen en dat dat vervolgens echt niet betekent dat ze dús niet welkom zouden zijn. Maar het kan natuurlijk gewoon dat er iets is (een andere afspraak) waardoor je in de week dat de kinderen bij de andere ouder zijn, even niet beschikbaar bent om ad hoc gezellig samen voetbal te kijken. Ik weet dat dit op het vivaforum haast een beetje vloeken in de kerk is, omdat de mening al snel is dat je altijd beschikbaar moet zijn voor je kind, maar ik vind dit beschikbaarheid voor je kinderen (ook vooral) uit emotionele beschikbaarheid moet blijken.
Maar goed, dat gezegd hebbend, jij hebt het nu te doen met een man die iedere keer op zo'n vraag in gaat. Ik zou het er eens met hem over hebben, waarom hij dat doet, wat dat voor jou betekent etc.

Blauwedruif85 dinsdag 2 juli 2024 om 17:28

Ik sluit me aan bij Meisje85.
Het is denk ik goed om er een open gesprek over te beginnen met je vriend en misschien heeft hij helemaal niet door wat het met jou doet.
Het is lastig balans te vinden maar hij mag ook best wel eens niet beschikbaar zijn voor zijn kinderen het kan goed zijn dat hij dat niet door heeft.

Vandaag is wat gisteren nog toekomst was

Anoniem_66da9c8962792 woensdag 3 juli 2024 om 13:23

Dank voor jullie reactie. Wat mij vooral dwarszit is denk ik de vanzelfsprekendheid waarmee ik dan zomaar gecanceld word. Ergens ook wel confronterend ofzo. Het punt waarop je je ineens realiseert dat er toch een rangorde in belangrijkheid blijkt te zitten. En omdat ik zelf geen kinderen heb, zal ik dat nooit helemaal kunnen vatten denk ik. Zondagavond zien we elkaar weer, ik ga het dan toch aankaarten. De zomervakantie komt eraan en de kids hebben dan alle tijd en ruimte om heen en weer te pendelen wanneer zij dat willen. Prima. Maar mijn inzet is wel: 1 vaste dag/ avond per week te plannen die niet zomaar afgezegd kan worden (tenzij noodzaak). Ik heb ook genoeg andere dingen te doen en pas me altijd al zoveel mogelijk aan hun schema aan. Ik wil eigenlijk echt geen relatie met iemand, hoe leuk en fijn ook, die ik zomaar twee weken niet zie. En dat is wel de uitkomst van de huidige situatie.

Advocaatje woensdag 3 juli 2024 om 14:09

Het is natuurlijk ook een lastige fase. Het wordt deels ook makkelijker als jij er ook gewoon kunt zijn om voetbal te kijken. Maar Meisje85 zegt het volgens mij heel goed. En je kunt ook prima je gevoel uitspreken zonder meteen dingen te eisen. Maar ook goed als je wel een grens aangeeft. Ik ben er zelf niet zo goed in. En de situatie is anders, maar vorig jaar was er bijvoorbeeld een weekend waar ik uiteindelijk alleen wegging omdat stief zou komen. Vervolgens werd dat weekend verzet en baal ik er van dat ik daar alleen zit terwijl dat niet had gehoeven. Maar we hadden natuurlijk ook eerder kunnen proberen of we dat weekend konden ruilen. Is heel anders, maar ik bedoel dat je niet altijd als een willoze partij hoeft af te wachten wat er gaat gebeuren om je dan aan te passen. Je vriend zal ook wel eens andere plannen hebben, uiteten met vrienden, familiebezoek. Zegt hij dat dan ook meteen af in dit soort situaties?

meisje85 woensdag 3 juli 2024 om 14:10

Maar het is denk ik vooral hoe hij ermee omgaat en niet zozeer de rangorde? Hij kan prima eens nee zeggen, maar daar kiest hij kennelijk om een of andere reden niet voor. Dat klinkt niet zozeer als een rangordelijk probleem, maar misschien meer als een vader met een schuldgevoel, iemand die geen nee durft te zeggen of grenzen durft te stellen, iemand die voor de makkelijke weg gaat of iemand die bang is voor conflict. Ik weet het niet precies, ik ken hem niet.
Als ik naar mezelf kijk, voel ik die rangorde niet, ook al heb ik natuurlijk ook meer dan genoeg ervaring met dingen die ineens anders lopen of dat er ineens iets met een kind moet gebeuren. Ik denk dat dat komt doordat ik zie hoe mijn vriend ermee omgaat, belangen afweegt, grenzen stelt en bewuste keuzes maakt.

meisje85 woensdag 3 juli 2024 om 14:20

Knip

meisje85 wijzigde dit bericht op 10-09-2024 14:54

99.14% gewijzigd

Advocaatje woensdag 3 juli 2024 om 14:25

meisje85 schreef: ↑
03-07-2024 14:10
Maar het is denk ik vooral hoe hij ermee omgaat en niet zozeer de rangorde? Hij kan prima eens nee zeggen, maar daar kiest hij kennelijk om een of andere reden niet voor. Dat klinkt niet zozeer als een rangordelijk probleem, maar misschien meer als een vader met een schuldgevoel, iemand die geen nee durft te zeggen of grenzen durft te stellen, iemand die voor de makkelijke weg gaat of iemand die bang is voor conflict. Ik weet het niet precies, ik ken hem niet.
Als ik naar mezelf kijk, voel ik die rangorde niet, ook al heb ik natuurlijk ook meer dan genoeg ervaring met dingen die ineens anders lopen of dat er ineens iets met een kind moet gebeuren. Ik denk dat dat komt doordat ik zie hoe mijn vriend ermee omgaat, belangen afweegt, grenzen stelt en bewuste keuzes maakt.

Dat is waar. Ik zie het bij mijzelf niet zozeer als rangorde (of misschien wel, maar zie ik dat als een vanzelfsprekende rangorde), maar herken wel de reflex om altijd ja te zeggen, je aan te passen, etc. Dat kan beter.

Advocaatje woensdag 3 juli 2024 om 14:27

meisje85 schreef: ↑
03-07-2024 14:20
Dames, jullie zijn natuurlijk benieuwd wanneer ik ga trouwen Het komt nu héél dichtbij. We hebben er zin in, de kinderen ook. Er is de laatste tijd wel weer gedoe met hun moeder, inclusief een week of wat geleden ineens een ordinaire schreeuwpartij vanuit haar kant, hier voor de deur toen ze wat kwam afleveren. De honden lustten er geen brood van, maar godzijdank waren de kinderen toen allemaal weg. Wij zaten elkaar zonder overdrijven nog met hartkloppingen een beetje glazig aan te staren, toen zij mijn vriend appte dat het haar erg had opgelucht.
Maar dit laten we allemaal maar even achter ons. De komende periode wordt gewoon leuk, voor iedereen hier in huis.

Zeker benieuwd. Heel leuk, een echte zomerbruiloft dus! Hebben de kinderen ook een rol op de dag zelf? Fijn dat ze er zin in hebben.

En wat naar die ontploffing. Zijn er nog vorderingen in gesprekken tussen haar en de kinderen?

stokbootje woensdag 3 juli 2024 om 16:45

Epicureo schreef: ↑
03-07-2024 13:23
Dank voor jullie reactie. Wat mij vooral dwarszit is denk ik de vanzelfsprekendheid waarmee ik dan zomaar gecanceld word. Ergens ook wel confronterend ofzo. Het punt waarop je je ineens realiseert dat er toch een rangorde in belangrijkheid blijkt te zitten. En omdat ik zelf geen kinderen heb, zal ik dat nooit helemaal kunnen vatten denk ik.

Epi, ik snap je echt helemaal, heel erg herkenbaar.

Voor mij voelde het alsof ik een leuk speelgoedje was wat af en toe van de plank gepakt kon worden als mijn vriend daar trek in had, maar als er wat interessanters voorbij kwam, dat ik dan gewoon vergeten bleef liggen. Dat ik er zelf niks over te zeggen had, en ook niet belangrijk genoeg was voor hem om naar mijn belangen en gevoelens te kijken.

Natuurlijk is het mooi als een vader zijn kinderen wil ondersteunen en belangrijk vindt, maar dat betekent niet dat hij zich niet meer in jou hoeft in te leven, in mijn ogen. Ik heb dat toen ook tegen mijn vriend gezegd: het zou al heel veel uitmaken als je me opbelt en zegt dat je het zo vervelend voor me vindt, en snapt dat het echt rottig is, maar dat je helaas wil afzeggen omdat je kinderen langs willen komen. Dat is een hele andere toon dan: Het gaat niet door want ik moet thuis zijn voor mijn kinderen. (Ik vond het ook belangrijk dat hij besefte dat hij niet moet. Hij wil! Als de moeder in het ziekenhuis zou liggen o.i.d., oke, dan moet het. Maar als zij vraagt of hij ze misschien kan nemen, en hij zegt ja, dan is het niet omdat het moet, maar omdat hij zelf ervoor kiest om dat te doen ipv zijn oorspronkelijke plan met mij. Dat was voor mij belangrijk omdat het daarmee niet meer iets is om direct achter te schuilen. Het vereist verantwoordelijkheid nemen voor zijn keuzes)

Actieve topics