Relaties
alle pijlers
Stieftopic
woensdag 30 augustus 2023 om 10:11
Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan
Reden: Toevoeging gedaan
4.75% gewijzigd
dinsdag 3 december 2024 om 20:56
Ik ben het hier volledig mee eens.
Waarom blijft er niet een weekje over voor jullie samen, Stokbootje?
"Samen geschiedenis maken" is juist één van de hoofdredenen voor ons om te relatieën. Samen ervaringen opdoen, daar later over terugmijmeren en beseffen dat we verbindingsdraadjes gemaakt hebben, zo belangrijk.
.
dinsdag 3 december 2024 om 20:59
meisje85, ik snap wel wat je zegt ja. Maar ik heb het idee dat er hierin niet echt een oplossing is, want vakantiedagen zijn nou eenmaal beperkt en ik ga zeker niet eisen dat hij ze aan mij besteedt in plaats van aan zijn kinderen. Dat kan ik echt niet. We hebben daarnaast nog de 'pech' dat we in het buitenland wonen, waardoor we automatisch ook vakantiedagen nodig hebben om familie te bezoeken met bijv. kerst. Dus daar gaat de rest dan zo'n beetje aan op (en die besteden we niet zoveel samen, omdat we allebei onze eigen familie en vrienden willen zien in NL).
Al met al blijft er dan met wat geluk nog net iets over om ergens in het hele jaar samen 1 week te hebben aan vakantie.
Ik geef direct toe dat ik op meerdere vlakken het gevoel heb dat ik het met de kruimels moet doen. Maar hierbij voelt het alsof ik er niet over kan/mag klagen (buiten dit topic dan
) omdat het inherent is aan een man met kinderen. Hoe deden jullie dat voordat jij met je man en zijn kinderen mee op vakantie ging, als ik het vragen mag?
Fijn trouwens dat je dat gevoel van buitensluiting open kan benoemen naar je man. Ik kan me voorstellen dat dat de angel er ook wat uit kan halen voor jezelf.
Al met al blijft er dan met wat geluk nog net iets over om ergens in het hele jaar samen 1 week te hebben aan vakantie.
Ik geef direct toe dat ik op meerdere vlakken het gevoel heb dat ik het met de kruimels moet doen. Maar hierbij voelt het alsof ik er niet over kan/mag klagen (buiten dit topic dan
) omdat het inherent is aan een man met kinderen. Hoe deden jullie dat voordat jij met je man en zijn kinderen mee op vakantie ging, als ik het vragen mag?Fijn trouwens dat je dat gevoel van buitensluiting open kan benoemen naar je man. Ik kan me voorstellen dat dat de angel er ook wat uit kan halen voor jezelf.
dinsdag 3 december 2024 om 21:05
Hij verdeelde het toen gewoon. En dat doet hij nog steeds, want we gaan ook los van de kinderen samen nog op vakantie. Dus in de zomer is hij bijvoorbeeld twee keer weg van werk. Hij heeft ook wel een baan waarbij hij dat misschien net iets makkelijker kan regelen, maar zijn vakantiedagen zijn net zoals bij ieder ander natuurlijk ook niet onbeperkt.stokbootje schreef: ↑03-12-2024 20:59Hoe deden jullie dat voordat jij met je man en zijn kinderen mee op vakantie ging, als ik het vragen mag?
dinsdag 3 december 2024 om 22:13
Fijn dat je dat kunt bespreken meisje. Ik kan me voorstellen dat dat af en toe wel eens ingewikkeld is. Ik vind het soms ook wel s een gek idee als mijn vriend met zijn ex en kind wat gaat doen. Maar fijn voor stiefkind dat dat kan.
Lastig stokbootje. Kun je dat niet bespreken? Joh piet ik begrijp dat jij dagen nodig hebt voor je kinderen maar ik zou het fijn vinden als we in ieder geval ook samen een x aantal dagen weg kunnen. Ik weet niet hoe oud zijn kinderen zijn maar wij werken bv ook vaak thuis door in de vakanties waardoor er dagen over blijven. Maar dat moet ook allemaal kunnen natuurlijk. En dat lukt niet als kinderen 4 een 5 zijn bv.
Lastig stokbootje. Kun je dat niet bespreken? Joh piet ik begrijp dat jij dagen nodig hebt voor je kinderen maar ik zou het fijn vinden als we in ieder geval ook samen een x aantal dagen weg kunnen. Ik weet niet hoe oud zijn kinderen zijn maar wij werken bv ook vaak thuis door in de vakanties waardoor er dagen over blijven. Maar dat moet ook allemaal kunnen natuurlijk. En dat lukt niet als kinderen 4 een 5 zijn bv.
woensdag 4 december 2024 om 09:03
Alleen het eerste jaar dat ik mijn huidige partner leerde kennen ben ik niet mee gegaan op vakantie. De jaren erna verschilde het per jaar hoe we het deden maar we hebben altijd een vakantie samen gehad. Vaak in het voor/ of najaar een dag of tien weg. Of in de zomer 10 dagen mét en 10 dagen zonder kinderen. Ik ben ook wel eens een paar dagen langs gekomen op het vakantie adres van man en kids.
We gaan allebei nog steeds wel met de kinderen apart af en toe weg. Dan gaat het om een lang weekend. Inmiddels zijn ze wel allemaal boven de 18 hebben ze hun eigen reisjes.
We gaan allebei nog steeds wel met de kinderen apart af en toe weg. Dan gaat het om een lang weekend. Inmiddels zijn ze wel allemaal boven de 18 hebben ze hun eigen reisjes.
woensdag 4 december 2024 om 10:07
Stokbootje ik ben het eens met Meisje haar reactie. Je cijfert jezelf teveel weg in deze relatie.
Je mag ruimte innemen, hij kiest voor jou en ook daarin mag hij investeren.
Voordat wij samenwoonde hebben wij ook gewoon 3 weken samen vakantie gepakt en bleef zoon een week extra bij zijn moeder.
Daarna kortere momenten omdat moeder teveel belast is geraak en het psychisch momenteel niet langer dan 1 week aan kan haar zoon te hebben.
Maar anders was dit wel vaker gebeurt.
Volgend jaar zijn we een kinderkamp aan het zoeken zodat we weer samen, langer op vakantie kunnen. Dit jaar zijn we samen met zoon geweest in de zomervakantie.
En hebben we nog in de april vakantie met hem een stedentrip staan waar hij dolgraag heen wil.
Maar pak dus je ruimte! Dit mag echt wel.
Je mag ruimte innemen, hij kiest voor jou en ook daarin mag hij investeren.
Voordat wij samenwoonde hebben wij ook gewoon 3 weken samen vakantie gepakt en bleef zoon een week extra bij zijn moeder.
Daarna kortere momenten omdat moeder teveel belast is geraak en het psychisch momenteel niet langer dan 1 week aan kan haar zoon te hebben.
Maar anders was dit wel vaker gebeurt.
Volgend jaar zijn we een kinderkamp aan het zoeken zodat we weer samen, langer op vakantie kunnen. Dit jaar zijn we samen met zoon geweest in de zomervakantie.
En hebben we nog in de april vakantie met hem een stedentrip staan waar hij dolgraag heen wil.
Maar pak dus je ruimte! Dit mag echt wel.
woensdag 4 december 2024 om 10:25
Ik vind dat toch lastig, mijn kinderen hebben geen andere ouder meer dus mijn partner moet zich schikken naar de momenten dat mijn kinderen op scoutingkamp zijn of sportstage als we met ons 2'en langer weg willen. Ze gaan wel eens een weekend elders logeren maar niet langer. En dan ben ik alle schoolvakanties vrij, als dat niet het geval zou zijn, zou ik mijn vakantiedagen en -budget toch ook eerder aan vakantie met mijn kinderen spenderen.
woensdag 4 december 2024 om 10:37
Dat heb ik ook hoor. 5 a 6 dagen is wel max dat we samen weg kunnen. Misschien komende zomer nog met scouting kamp maar dan gaat dat weer ten koste van vakantiedagen in de zomervakantie. Maar goed in ons geval is het geen onwil er is gewoon geen andere ouder dus je moet het doen met wat wel lukt.onderdepalmboom schreef: ↑04-12-2024 10:25Ik vind dat toch lastig, mijn kinderen hebben geen andere ouder meer dus mijn partner moet zich schikken naar de momenten dat mijn kinderen op scoutingkamp zijn of sportstage als we met ons 2'en langer weg willen. Ze gaan wel eens een weekend elders logeren maar niet langer. En dan ben ik alle schoolvakanties vrij, als dat niet het geval zou zijn, zou ik mijn vakantiedagen en -budget toch ook eerder aan vakantie met mijn kinderen spenderen.
woensdag 4 december 2024 om 14:09
Mijn moeder overleed jong en mijn vader kon ook niet alle vakanties er voor ons zijn. Ik ging regelmatig bij oma of een tante logeren of met andere mensen mee op vakantie.
Zelf heb ik ook wel eens de dochter van vriendin mee gehad op vakantie.
Er zijn best wat mogelijkheden te bedenken waardoor je er niet helemaal alleen voor staat in dit soort zaken.
Zelf heb ik ook wel eens de dochter van vriendin mee gehad op vakantie.
Er zijn best wat mogelijkheden te bedenken waardoor je er niet helemaal alleen voor staat in dit soort zaken.
woensdag 4 december 2024 om 14:18
"Al met al blijft er dan met wat geluk nog net iets over om ergens in het hele jaar samen 1 week te hebben aan vakantie."
Welke 'samen' bedoel je hier, Stokbootje? Jullie met z'n tweeën? Zo ja, dan komt dat wel overeen met mijn situatie en ik lees van een paar anderen iets soortgelijks. Vind ik dus niet zo gek. Er worden ook wat opties genoemd om mogelijk te maken om wat langer weg te gaan met z'n tweeën. Ik kan me echter voorstellen dat dat niet haalbaar is voor ieder jaar.
Welke 'samen' bedoel je hier, Stokbootje? Jullie met z'n tweeën? Zo ja, dan komt dat wel overeen met mijn situatie en ik lees van een paar anderen iets soortgelijks. Vind ik dus niet zo gek. Er worden ook wat opties genoemd om mogelijk te maken om wat langer weg te gaan met z'n tweeën. Ik kan me echter voorstellen dat dat niet haalbaar is voor ieder jaar.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
woensdag 4 december 2024 om 14:55
canis-felis schreef: ↑04-12-2024 14:18"Al met al blijft er dan met wat geluk nog net iets over om ergens in het hele jaar samen 1 week te hebben aan vakantie."
Welke 'samen' bedoel je hier, Stokbootje? Jullie met z'n tweeën? Zo ja, dan komt dat wel overeen met mijn situatie en ik lees van een paar anderen iets soortgelijks. Vind ik dus niet zo gek. Er worden ook wat opties genoemd om mogelijk te maken om wat langer weg te gaan met z'n tweeën. Ik kan me echter voorstellen dat dat niet haalbaar is voor ieder jaar.
Hier is het idd ook zo. We hebben elk jaar 1 week samen qua vakantie, en verder nog een paar keer een weekend. That's it, de rest van de vakantiedagen gaan op aan de kinderen. Dus ik snap je vriend eerlijk gezegd wel een beetje. Voor jezelf opkomen mag je zeker doen, maar je moet je ook beseffen dat kinderen 10 weken vakantie per jaar hebben en ouders maar 5 a 6 (even gemiddeld genomen). Dus zelfs als je met je co-ouder de weken verdeelt, dan gaan nog vrijwel al je vakantiedagen op aan je kinderen. Dat is geen onwil maar de bittere realiteit van een ouder met schoolgaand kroost
woensdag 4 december 2024 om 15:08
Ik moet eerlijk zeggen dat ik er zelf geen probleem mee heb dat het niet langer is dan een week en af en toe een weekend. Als je samen bent en samen kinderen hebt ga je meestal ook niet langer dan een weekend. Als de kinderen over een paar jaar allemaal 16+ zijn kunnen we ook prima op vakantie samen.
woensdag 4 december 2024 om 15:39
Maar als stiefouder zijn het je kinderen niet, is toch wel wat anders. Tenminste kan anders zijn, ik heb een heel leuk stiefkind meegemaakt en een verschrikkelijk stiefkind. Dat verschrikkelijke kind wilde ik er niet meer bijhebben op vakantie en zijn we apart van elkaar gegaan. Daarna ook helemaal uit elkaar gegaan en heb me voorgenomen nooit meer mijn kinderen samen te voegen met een ander gezin.Blauwedruif85 schreef: ↑04-12-2024 15:08Als je samen bent en samen kinderen hebt ga je meestal ook niet langer dan een weekend.
Ik ben trouwens ook toen ik nog getrouwd was wel regelmatig langer dan een weekend zonder partner en kinderen op vakantie geweest. Heerlijke vakanties met vriendinnen waren dat, kan het iedereen aanraden.
woensdag 4 december 2024 om 16:49
Maar hangt het er niet vooral van af hoe oud de kinderen zijn? Ik weet niet hoe oud ze bij stokbootje zijn. En mijn stiefkinderen zijn natuurlijk pubers, dus daar is mijn man echt niet de hele vakantie voor thuis als ze vrij zijn. Die zijn ook zelf op vakantie (met vrienden) en op kamp geweest in de vakantietijd. Dus dan kan hij in de vakantie vrij makkelijk gewoon werken en dan gaan de vakantiedagen ook echt alleen maar op aan daadwerkelijke tripjes (met mij en de kinderen) en niet omdat hij voor de kinderen thuis moet zijn. En in de herfstvakantie kan het bijvoorbeeld zomaar zijn dat ze bij hun moeder zijn en hij dus helemaal niet met ze op vakantie kan op dat moment. Als ze jonger zijn, is dat alleen laten natuurlijk lastiger, dat begrijp ik.Charlotta schreef: ↑04-12-2024 14:55Hier is het idd ook zo. We hebben elk jaar 1 week samen qua vakantie, en verder nog een paar keer een weekend. That's it, de rest van de vakantiedagen gaan op aan de kinderen. Dus ik snap je vriend eerlijk gezegd wel een beetje. Voor jezelf opkomen mag je zeker doen, maar je moet je ook beseffen dat kinderen 10 weken vakantie per jaar hebben en ouders maar 5 a 6 (even gemiddeld genomen). Dus zelfs als je met je co-ouder de weken verdeelt, dan gaan nog vrijwel al je vakantiedagen op aan je kinderen. Dat is geen onwil maar de bittere realiteit van een ouder met schoolgaand kroost
woensdag 4 december 2024 om 16:55
meisje85 schreef: ↑03-12-2024 21:05Hij verdeelde het toen gewoon. En dat doet hij nog steeds, want we gaan ook los van de kinderen samen nog op vakantie. Dus in de zomer is hij bijvoorbeeld twee keer weg van werk. Hij heeft ook wel een baan waarbij hij dat misschien net iets makkelijker kan regelen, maar zijn vakantiedagen zijn net zoals bij ieder ander natuurlijk ook niet onbeperkt.
Maar de vriend van Stokbootje heeft zijn kinderen alleen maar in hun vakanties. Vind het in dat geval wel het minste dat je er als vader dan wel voor ze bent, al de rest van het jaar zijn ze er niet.
Ik zou dan bespreken dat hij extra vrije dagen koopt om met z'n twee nog wat vaker weg te kunnen. Alhoewel ik me afvraag of het niet in de basis dan al veel meer mis zit, qua hoeveel tijd/prioriteit deze man vrijmaakt voor Stokbootje.
woensdag 4 december 2024 om 21:11
Na veel te hebben gelezen in deze post, zou ik nu graag wat delen over mijn situatie. Al is het maar om het even van me af te schrijven.
Sinds 2,5 jaar heb ik een relatie met een man met drie kinderen. Zijn oudste zoon woont bij hem en we zien elkaar wanneer ik bij mijn vriend ben. Hij is 19 jaar en behoorlijk op zichzelf.
Zijn twee andere kinderen, van 11 en 13 jaar, heb ik daarentegen hooguit 5 keer gezien. Deze kinderen zijn om het weekend bij hem thuis. De laatste keer dat we iets met elkaar hebben gedaan is drie maanden geleden.
In het begin van onze relatie had ik er begrip voor dat hij het rustig aan wilde doen. Je stelt niet zomaar iemand aan je kinderen voor, ik kan me voorstellen je daar als ouder voorzichtig in bent. Ondertussen is mijn begrip veranderd in onbegrip. Ik ken mijn vriend als een man met één kind, geen drie en het feit dat hij hier voorlopig (ja, wat is voorlopig?) niks in wil veranderen maakt dat ik me niet volledig geaccepteerd voel.
Ik merk dat het me lastig lukt om ervan uit te gaan dat dit nog gaat veranderen. Wat een rotgevoel is dit.
Sinds 2,5 jaar heb ik een relatie met een man met drie kinderen. Zijn oudste zoon woont bij hem en we zien elkaar wanneer ik bij mijn vriend ben. Hij is 19 jaar en behoorlijk op zichzelf.
Zijn twee andere kinderen, van 11 en 13 jaar, heb ik daarentegen hooguit 5 keer gezien. Deze kinderen zijn om het weekend bij hem thuis. De laatste keer dat we iets met elkaar hebben gedaan is drie maanden geleden.
In het begin van onze relatie had ik er begrip voor dat hij het rustig aan wilde doen. Je stelt niet zomaar iemand aan je kinderen voor, ik kan me voorstellen je daar als ouder voorzichtig in bent. Ondertussen is mijn begrip veranderd in onbegrip. Ik ken mijn vriend als een man met één kind, geen drie en het feit dat hij hier voorlopig (ja, wat is voorlopig?) niks in wil veranderen maakt dat ik me niet volledig geaccepteerd voel.
Ik merk dat het me lastig lukt om ervan uit te gaan dat dit nog gaat veranderen. Wat een rotgevoel is dit.
woensdag 4 december 2024 om 22:03
Ik hoef ook niet meer iedere vakantie helemaal vrij maar wel iig een dag. Maar iedere situatie en relatie is anders daarin. Het gaat erom dat je er beide tevreden over bent.
Ik kan mij voorstellen dat dat zo voelt havermelkmeisje. Wat zegt hij daar zelf over? Heb jij ook kinderen?
Hoe zou jij het willen zien?
Ik kan mij voorstellen dat dat zo voelt havermelkmeisje. Wat zegt hij daar zelf over? Heb jij ook kinderen?
Hoe zou jij het willen zien?
woensdag 4 december 2024 om 23:47
Vervelend dat jullie er niet op dezelfde manier instaan.
Ik heb mijn partner ook best een hele tijd apart van mijn gezin gehouden, enerzijds omdat ik niet wilde dat mijn kinderen zich zouden hechten anderzijds omdat ik het ook wel fijn vond om het daten als iets van 'mezelf te hebben '.
Mijn partner had daar wel sneller in willen gaan, maar omdat we geen samenwoon intenties of kinderwens hadden, stond het niet tussen ons in.
Ik heb mijn partner ook best een hele tijd apart van mijn gezin gehouden, enerzijds omdat ik niet wilde dat mijn kinderen zich zouden hechten anderzijds omdat ik het ook wel fijn vond om het daten als iets van 'mezelf te hebben '.
Mijn partner had daar wel sneller in willen gaan, maar omdat we geen samenwoon intenties of kinderwens hadden, stond het niet tussen ons in.
donderdag 5 december 2024 om 07:35
Havermelkmeisje: ik snap je gevoel wel, maar ik denk dat je dit wel los mag zien van hoe goed jullie relatie is. Om het in perspectief te plaatsen: ik heb 7 jaar een lat relatie, trouwplannen (maar geen samenwoonplannen) en ik denk dat wij 2 keer per jaar met al onze kinderen bij elkaar zijn. Als je vriend zijn kinderen alleen in het weekend om de 2 weken ziet, dan is dat niet veel. Ik kan goed begrijpen dat hij het dan fijn vind zijn onverdeelde aandacht aan de kinderen te geven. Dat zegt niets over zijn gevoel over jou, maar wel iets over hoe hij het vaderschap ik wil vullen.
donderdag 5 december 2024 om 08:54
@havermelkmeisje, ik kan me eigenlijk ook wel voorstellen dat hij graag samen is met zijn twee jongsten. Als je je kinderen maar 1 keer in de twee weken ziet dan is dat zo ontzettend weinig.
Waarom is het voor jou zo belangrijk ook deel uit te maken van zijn leven met de twee jongsten kinderen? Wat geeft hij zelf voor reden aan het voorlopig zo te willen houden?
Waarom is het voor jou zo belangrijk ook deel uit te maken van zijn leven met de twee jongsten kinderen? Wat geeft hij zelf voor reden aan het voorlopig zo te willen houden?
donderdag 5 december 2024 om 09:56
Ik wil ook nog even wat toevoegen: ik denk dat mensen zonder kinderen of mensen in een intact gezin vaak niet begrijpen hoe de relatie met je kinderen verandert na een scheiding. Ineens ben je de enige volwassene in huis, en zie je je kinderen een stuk minder. In mijn geval heeft dat er wel toe geleid dat ik de tijd die ik met ze heb veel meer ben gaan waarderen. Ik spreek nog steeds (het zijn nu pubers) weinig af buiten huis als de kinderen bij mij zijn, niet met mijn vriend en niet met anderen. Ik werk overdag en ben max 1 avond per week weg, en de rest van de tijd is voor mij echt gezinstijd waarin we zo onze eigen gebruiken en ritueeltjes hebben waar ik niemand bij wil hebben. Ik ben me er heel erg van bewust dat de tijd die je in je leven samen hebt met je thuiswonende kinderen heel erg beperkt is, en ik wil er zoveel mogelijk van genieten. Dit klinkt misschien wat zoetsappig of zelfs ongezond (en misschien ben ik de enige hier die dit zo voelt), maar ik kan gescheiden ouders die ervoor kiezen om hun nieuwe partner niet volledig te integreren in hun gezinsleven heel erg goed begrijpen.
donderdag 5 december 2024 om 10:12
Ik snap dat je met een rotgevoel zit, maar 2 weekenden per maand elkaar niet kunnen zien is toch niet zo veel? Je vriend wil misschien het maximale uit de weinige tijd die hij heeft met zijn kids halen?havermelkmeisje schreef: ↑04-12-2024 21:11Zijn twee andere kinderen, van 11 en 13 jaar, heb ik daarentegen hooguit 5 keer gezien. Deze kinderen zijn om het weekend bij hem thuis.
donderdag 5 december 2024 om 10:18
Havermelkmeisje, heb je de post van meisje85 van een paar dagen terug over zich als buitenstaander voelen, gelezen? Ik denk dat dat misschien wel veel van dezelfde gevoelens als basis heeft, als wat bij jou speelt.
Het is gewoon zo dat er een kerngezin is waar je als partner van een man met kinderen, niet bij hoort. En zeker als je zelf geen kinderen hebt (zoals meisje85, jij en ik) is dat soms even heel duidelijk en ook wel pijnlijk. Voor mensen die zelf ook kinderen hebben is het denk ik anders, zij beleven dat gezinsgevoel namelijk ook als ze niet met hun partner zijn. Voor ons is het contrast groter. En ondanks dat alleen zijn ook hartstikke fijn kan zijn, is het soms ook even eenzaam. Zeker als het niet je eigen keuze is en net op een moment dat je behoefte hebt aan warmte en gezelschap.
Ik denk dat het helemaal oke is er van te balen en er toch niks mee te doen. Merk je wel begrip van je partner voor je gevoelens? Ik denk als jullie elkaar begrijpen en jij er openlijk van mag balen af en toe, dat dat al veel kan schelen (want dan is het ook niet meer zo eenzaam).
Het is gewoon zo dat er een kerngezin is waar je als partner van een man met kinderen, niet bij hoort. En zeker als je zelf geen kinderen hebt (zoals meisje85, jij en ik) is dat soms even heel duidelijk en ook wel pijnlijk. Voor mensen die zelf ook kinderen hebben is het denk ik anders, zij beleven dat gezinsgevoel namelijk ook als ze niet met hun partner zijn. Voor ons is het contrast groter. En ondanks dat alleen zijn ook hartstikke fijn kan zijn, is het soms ook even eenzaam. Zeker als het niet je eigen keuze is en net op een moment dat je behoefte hebt aan warmte en gezelschap.
Ik denk dat het helemaal oke is er van te balen en er toch niks mee te doen. Merk je wel begrip van je partner voor je gevoelens? Ik denk als jullie elkaar begrijpen en jij er openlijk van mag balen af en toe, dat dat al veel kan schelen (want dan is het ook niet meer zo eenzaam).
donderdag 5 december 2024 om 11:12
Bedankt voor jullie reacties en inzichten!
Advocaatje, op de momenten dat iets met zijn kinderen deden, was dit best gezellig. De kinderen stelden vragen en vertelden van alles over hun leven. Ik heb ervan genoten. Hij heeft een goede band met zijn kinderen en met zijn ex is enkel contact vanwege de kinderen.
Onderdepalmboom, ik kan me wel inleven in wat je bedoelt. Bedankt voor je reactie!
Lisa5678 en Pioen00, ook jullie reacties begrijp ik. De beperkte tijd dat zijn kinderen bij hem zijn, zijn hem erg waardevol. Het gaat mij er echter niet om dat ik zoveel mogelijk bij mijn vriend wil zijn, ik houd ook erg van tijd voor mezelf, maar ik maak me wat zorgen om het feit dat hij zich hier comfortabel bij voelt. Ik merk dat vriendinnen verbaasd reageren wanneer ik aangeef zo weinig met zijn kinderen te doen. En dat maakt dat ik me dan soms afvraag of 'het wel zo hoort'. Gek he, dat je zo aan het twijfelen kunt raken?
Charlotta, jouw reactie doet me goed. Het staat haaks tegenover hoe in mijn omgeving wordt gedacht over 'wat goed is', maar ik kan me hier best in vinden. Dank je wel! Je hebt gelijk dat het niet iets hoeft te zeggen over de relatie die ik met mijn vriend heb.
Stokbootje, ik ga zo even lekker terug in de berichten. Ik ben een binnenvetter en heb vorige week aangegeven dat ik me soms wat verborgen voel. Dit is helemaal niet zijn bedoeling, gaf hij aan. Communiceren is zo belangrijk, he? Wat in mijn hoofd zit, hoeft niet te kloppen.
Advocaatje, op de momenten dat iets met zijn kinderen deden, was dit best gezellig. De kinderen stelden vragen en vertelden van alles over hun leven. Ik heb ervan genoten. Hij heeft een goede band met zijn kinderen en met zijn ex is enkel contact vanwege de kinderen.
Onderdepalmboom, ik kan me wel inleven in wat je bedoelt. Bedankt voor je reactie!
Lisa5678 en Pioen00, ook jullie reacties begrijp ik. De beperkte tijd dat zijn kinderen bij hem zijn, zijn hem erg waardevol. Het gaat mij er echter niet om dat ik zoveel mogelijk bij mijn vriend wil zijn, ik houd ook erg van tijd voor mezelf, maar ik maak me wat zorgen om het feit dat hij zich hier comfortabel bij voelt. Ik merk dat vriendinnen verbaasd reageren wanneer ik aangeef zo weinig met zijn kinderen te doen. En dat maakt dat ik me dan soms afvraag of 'het wel zo hoort'. Gek he, dat je zo aan het twijfelen kunt raken?
Charlotta, jouw reactie doet me goed. Het staat haaks tegenover hoe in mijn omgeving wordt gedacht over 'wat goed is', maar ik kan me hier best in vinden. Dank je wel! Je hebt gelijk dat het niet iets hoeft te zeggen over de relatie die ik met mijn vriend heb.
Stokbootje, ik ga zo even lekker terug in de berichten. Ik ben een binnenvetter en heb vorige week aangegeven dat ik me soms wat verborgen voel. Dit is helemaal niet zijn bedoeling, gaf hij aan. Communiceren is zo belangrijk, he? Wat in mijn hoofd zit, hoeft niet te kloppen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
