Stieftopic

Anoniem_66da9c8962792 woensdag 30 augustus 2023 om 10:11

Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.

Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.

Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.

anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan

4.75% gewijzigd

Charlotta donderdag 5 december 2024 om 11:38

havermelkmeisje schreef: ↑
05-12-2024 11:12

Lisa5678 en Pioen00, ook jullie reacties begrijp ik. De beperkte tijd dat zijn kinderen bij hem zijn, zijn hem erg waardevol. Het gaat mij er echter niet om dat ik zoveel mogelijk bij mijn vriend wil zijn, ik houd ook erg van tijd voor mezelf, maar ik maak me wat zorgen om het feit dat hij zich hier comfortabel bij voelt. Ik merk dat vriendinnen verbaasd reageren wanneer ik aangeef zo weinig met zijn kinderen te doen. En dat maakt dat ik me dan soms afvraag of 'het wel zo hoort'. Gek he, dat je zo aan het twijfelen kunt raken?

Charlotta, jouw reactie doet me goed. Het staat haaks tegenover hoe in mijn omgeving wordt gedacht over 'wat goed is', maar ik kan me hier best in vinden. Dank je wel! Je hebt gelijk dat het niet iets hoeft te zeggen over de relatie die ik met mijn vriend heb.

Toen ik een stuk jonger was, en zelf geen kinderen had (of zelfs later toen ik ze wel had maar nog niet gescheiden was), had ik ook een vriendin in een situatie als jij. Ik was toen ook heel kritisch over haar vriend, en vond dat hij haar veel meer moest betrekken bij zijn gezinsleven. Inmiddels als zelf gescheiden moeder met een bak meer levenservaring, denk ik daar totaal anders over. Er is niet 1 manier 'waarop het hoort'. Iedereen pakt dit anders aan, en in sommige gevallen is het beter of fijner dat een nieuwe partner geen volledig onderdeel uitmaakt van het kerngezin.

Jubelien donderdag 5 december 2024 om 11:42

Charlotta schreef: ↑
05-12-2024 09:56
Ik wil ook nog even wat toevoegen: ik denk dat mensen zonder kinderen of mensen in een intact gezin vaak niet begrijpen hoe de relatie met je kinderen verandert na een scheiding. Ineens ben je de enige volwassene in huis, en zie je je kinderen een stuk minder. In mijn geval heeft dat er wel toe geleid dat ik de tijd die ik met ze heb veel meer ben gaan waarderen. Ik spreek nog steeds (het zijn nu pubers) weinig af buiten huis als de kinderen bij mij zijn, niet met mijn vriend en niet met anderen. Ik werk overdag en ben max 1 avond per week weg, en de rest van de tijd is voor mij echt gezinstijd waarin we zo onze eigen gebruiken en ritueeltjes hebben waar ik niemand bij wil hebben. Ik ben me er heel erg van bewust dat de tijd die je in je leven samen hebt met je thuiswonende kinderen heel erg beperkt is, en ik wil er zoveel mogelijk van genieten. Dit klinkt misschien wat zoetsappig of zelfs ongezond (en misschien ben ik de enige hier die dit zo voelt), maar ik kan gescheiden ouders die ervoor kiezen om hun nieuwe partner niet volledig te integreren in hun gezinsleven heel erg goed begrijpen.

Helemaal eens met deze post. Als gescheiden ouder heb je een soort 'wond', merk ik. Ik waardeer mijn gezin van 3 nu ontzettend, en onze tijd samen is zo waardevol. Ik vind het ook heel belangrijk voor mezelf en helemaal voor de kinderen, dat ze daarop kunnen bouwen. Dat het vaste vormen, gebruiken, intimiteit heeft. Natuurlijk is bezoek welkom, fijn juist! Maar niemand om mee te draaien in dit gezin, dat niet. Hoop dat ik niet bekrompen klinkt, maar het voelt voor ons alledrie nu heel steady en warm. Gaat vast wel wat veranderen als ze ouder worden, maar daarom juist wil ik ze dit nu bieden.

Mijn exman doet dit voor een deel ook zo, en voor een ander deel betrekt hij regelmatig zijn nieuwe leuke vriendin met haar kinderen. Hoewel de klik goed is tussen hen, ze zijn ook samen op vakantie geweest en dat was fijn voor iedereen, vinden mijn kinderen het soms toch lastig als ze hun tijd met papa moeten delen met zijn vriendin. Het is immers maar 1 nachtje in de 2 weken, dus erg karig. Ik vind het juist erg pleiten voor jouw vriend, hoe hij zijn vaderrol en vriendrol splitst.

Heb je op andere vlakken ook het gevoel dat je wordt 'achtergehouden' bij hem? Als dat niet zo is, zou ik me niet teveel zorgen maken hoor!

meisje85 donderdag 5 december 2024 om 13:46

Het is heel makkelijk voor anderen om iets te roepen, havermelkje. In onze begintijd vonden anderen ook dat we te langzaam gingen (heb je de kinderen nou nog niet ontmoet?!), maar we hadden hierin gewoon ons eigen tempo. Zolang dat overeenkomt met elkaar, is er geen probleem. Dus als jij dit tempo eigenlijk ook ok vindt, dan laat je anderen lekker praten. Als je ergens het gevoel hebt dat je wordt achtergehouden, niet écht deelgenoot mag zijn, dan is dat iets om met je vriend over te praten.

meisje85 donderdag 5 december 2024 om 13:49

Overigens doet mijn man (en ik overigens ook) het ook zo als Charlotta; de echt sociale activiteiten van onszelf, plannen we als de kinderen er niet zijn. Hoewel ik mijn eigen losse dingetjes gewoon plan wanneer ik wil, maar de dingen die we met z'n tweeën ondernemen, doen we in de "kindvrije tijd".

Anoniem_67794727e8f33 donderdag 5 december 2024 om 18:08

Charlotta schreef: ↑
05-12-2024 09:56
Ik wil ook nog even wat toevoegen: ik denk dat mensen zonder kinderen of mensen in een intact gezin vaak niet begrijpen hoe de relatie met je kinderen verandert na een scheiding. Ineens ben je de enige volwassene in huis, en zie je je kinderen een stuk minder. In mijn geval heeft dat er wel toe geleid dat ik de tijd die ik met ze heb veel meer ben gaan waarderen. Ik spreek nog steeds (het zijn nu pubers) weinig af buiten huis als de kinderen bij mij zijn, niet met mijn vriend en niet met anderen. Ik werk overdag en ben max 1 avond per week weg, en de rest van de tijd is voor mij echt gezinstijd waarin we zo onze eigen gebruiken en ritueeltjes hebben waar ik niemand bij wil hebben. Ik ben me er heel erg van bewust dat de tijd die je in je leven samen hebt met je thuiswonende kinderen heel erg beperkt is, en ik wil er zoveel mogelijk van genieten. Dit klinkt misschien wat zoetsappig of zelfs ongezond (en misschien ben ik de enige hier die dit zo voelt), maar ik kan gescheiden ouders die ervoor kiezen om hun nieuwe partner niet volledig te integreren in hun gezinsleven heel erg goed begrijpen.

Ik heb eigenlijk ook wel wat aan je post. Ik heb mij dit nooit zo beseft bij mijn vriend. Dat gevoel is nl bij mij anders. Toen er nog omgang was met hun vader plande ik wel al mijn sociale afspraken in die dagen. We hadden een 70/30 regeling. Maar verder vind ik het juist gezellig om dingen met elkaar te doen. Maar ik vergeet wel eens dat mijn vriend zijn kind maar 50% ziet. Ik vind het bv lastig dat hij de kerst alleen met zijn zoontje wil vieren. Ondanks dat ik hem dat gun natuurlijk. Ik mis wel eens tijd voor mezelf maar het niet hoeven missen van de kinderen vind ik ook heel fijn.

Ik begrijp het wel havermeisje. Ik krijg ook wel eens opmerkingen waardoor ik denk dat hoe we het nu doen verkeerd is ofzo. Terwijl ik hier dan lees dat dat helemaal niet zo is.

Mangogo donderdag 5 december 2024 om 19:59

Pioen00 schreef: ↑
04-12-2024 15:39

Ik ben trouwens ook toen ik nog getrouwd was wel regelmatig langer dan een weekend zonder partner en kinderen op vakantie geweest. Heerlijke vakanties met vriendinnen waren dat, kan het iedereen aanraden.

Als het bij je past wel

. Man en kinderen zijn voor mij de enige waar ik langer dan 24 uur mee weg wil. En oudste van man dan, toen ze nog kwam.

En alleen doe ik niet zo snel.

Anoniem_67794727e8f33 maandag 16 december 2024 om 00:02

..

anoniem_67794727e8f33 wijzigde dit bericht op 04-01-2025 00:44

99.71% gewijzigd

Poespas maandag 16 december 2024 om 00:25

Even laten betijen. Klotesituatie.
Waarom ging je vriend in op het gesprek tussen vader en zoon? Dat stukje snap ik niet. Maar lullig dat vader een voet tussen de deur zet zo. Jouw huis dus jouw regels.

Je zoon is nog niet volwassen en je vriend wel. Dit vraagt dus weer dat de stiefvader over zijn hart strijkt. Dat zal hij ook wel doen toch, sla de eerste woede weggezakt is?

onderdepalmboom maandag 16 december 2024 om 07:49

Vervelende situatie.
Geen handige actie van je zoon maar ik vind je vriend wel heel fel reageren. Hij is mogelijk heel hard geschrokken vd bedreiging en reageert daarom zo hard. Hopelijk kunnen jullie er over praten.

Anoniem_67794727e8f33 maandag 16 december 2024 om 08:08

Poespas schreef: ↑
16-12-2024 00:25
Even laten betijen. Klotesituatie.
Waarom ging je vriend in op het gesprek tussen vader en zoon? Dat stukje snap ik niet. Maar lullig dat vader een voet tussen de deur zet zo. Jouw huis dus jouw regels.

Je zoon is nog niet volwassen en je vriend wel. Dit vraagt dus weer dat de stiefvader over zijn hart strijkt. Dat zal hij ook wel doen toch, sla de eerste woede weggezakt is?

Hij wees hem erop dat hij zijn vader die hij nooit spreekt zat uit te spelen tegen mij. Hij wil meestal zijn vader niet spreken en nu kwam het ineens wel goed uit. Terwijl mijn vriend dat deed belde mijn ex weer en heeft mijn zoon opgenomen en niks gezegd waardoor wij dat niet wisten.

Eens dat mijn vriend de volwassene is. Heb ik ook gezegd. Dat mijn zoon heel fout bezig was maar ook gewoon nog niet kan bedenken wat de gevolgen zijn. Hij is daar heel star in en ziet dat anders. Ik hoop dat als de woede gezakt is er een redelijk gesprek mogelijk is. Zo niet tja ik ben ook mijn kinderen het is een totaal pakket.

meisje85 maandag 16 december 2024 om 08:32

Ik denk dat ieder kind van gescheiden ouders zoiets weleens (of vaker) doet. Dus ja, ze moeten leren dat dit niet de weg is, maar ik vind het persoonlijk niet iets om boos over te worden, laat staan dat je er als stiefouder boos om moet worden. Ik vind het dus vooral ook iets waar je vriend zich niet mee had moeten bemoeien. Ik zou met hem gaan praten want dat hij nu zo extreem reageert, geeft wel te denken. Wat zit daar achter? Daar zou ik achter proberen te komen. Je zoon heeft inmiddels waarschijnlijk wel allang door dat uitspelen geen goed idee is, daar zou ik nog eens op terug komen en het verder laten, want nogmaals, ik zie het vooral als normaal kindergedrag. (Het gebeurt zelf weleens als ouders nog bij elkaar zijn, toch? Ik krijg van m'n vader niet wat ik wil, dus ik probeer het nog even bij m'n moeder)

meisje85 maandag 16 december 2024 om 08:32

En sterkte trouwens, want het is wel knap lullig dat jij hier nu tussenin zit.

Qiya maandag 16 december 2024 om 08:43

Wederom eens met Meisje. Je verwoord exact wat ik wilde reageren.

Vervelend blauwedruif. Hopelijk denkt je vriend vandaag alweer anders.

Lisa5678 maandag 16 december 2024 om 09:13

Je vriend is boos op de verkeerde. Jouw zoon is hier de pion die hier ingezet wordt door zijn vader. Het is heel verveleden en naar maar wel wat er vaker gebeurt na een scheiding. Helaas kun je niet zoveel met die boosheid. Zoon al helemaal niet bij betrekken.

Scheld samen, wees boos op ex maar hou dat verder bij jezelf. Zinloos om met ex in gesprek te gaan, zo te lezen en praat gewoon met je zoon. Ik hoop dat je vriend inziet dat dit niet terecht is.

lisa5678 wijzigde dit bericht op 16-12-2024 09:28
Reden: aanvulling

43.62% gewijzigd

Pioen00 maandag 16 december 2024 om 09:37

Blauwedruif85 schreef: ↑
16-12-2024 00:02
Nu kwam het tot de zeldzaamheid dat hij zijn vader aan de telefoon had. Die ging zich ermee bemoeien (heeft dit jaar 3x de kinderen gezien en door zijn alcoholgebruik zijn zijn hersenen ook aangetast). Hierop werd mijn vriend wat boos op mijn zoon wat terecht was. Want hij speelde zijn vader tegen me uit. Ondertussen belde zijn vader hem weer en heeft hij stiekem opgenomen. Mijn ex hoorde daardoor alleen het stukje dat mijn vriend boos was. Vervolgens heeft mijn ex mijn vriend bedreigd.
Mijn vriend is naar huis gegaan en is nu nog steeds heel erg boos op mijn zoon. Ik ook maar mijn vriend wil hem voorlopig niet zien ook niet met kerst en oud en nieuw.
Mijn zoon wist best wat hij deed maar kon niet de gevolgen overzien. Mijn vriend vind van wel dus op dat punt zijn we oneens. Ook ga ik echt geen kerst zonder mijn kind vieren. Ik heb het gevoel dat ik mezelf nu in 2e moet splitsen ik weet niet zo goed wat ik van de situatie moet vinden. Ik zou het wel jammer vinden als mijn relatie erop zou stuk lopen maar mijn kind gaat voor ook al ben ik nu ook echt boos op hem.
Kortom het liefst verhuis ik een poosje naar een hutje op de hei.
Mijn ex heeft wat verwensingen naar zijn hoofd gekregen die ik maar niet zal herhalen.

Nare situatie blauwedruif!
Je vriend is de volwassene en had zich sowieso niet moeten bemoeien met wie je zoon belt en al helemaal niet als het de vader betreft.
Je woorden 'stiekem de telefoon opnemen' als het om zijn eigen vader gaat steekt me een beetje. Een kind zou altijd zonder voorwaarden zijn ouder moeten kunnen spreken vind ik.
Dat vriend jouw zoon voorlopig niet wil zien moet hij weten. Jij bent de opvoeder, niet hij. Jij kan je niet in 2en splitsen dus moet je duidelijk zijn. Je zoon mag zo vaak bellen met zijn vader als hij wil en je vriend hoeft jou niet te beschermen tegen je zoon of ex, dat kan je zelf ook wel.

Van wie heeft je ex verwensingen naar zijn hoofd gekregen trouwens?

meisje85 maandag 16 december 2024 om 10:26

Pioen00 schreef: ↑
16-12-2024 09:37

Je woorden 'stiekem de telefoon opnemen' als het om zijn eigen vader gaat steekt me een beetje. Een kind zou altijd zonder voorwaarden zijn ouder moeten kunnen spreken vind ik.

Mwah, ik lees het als dat blauwedruif en/of vriend van TO met zoon in gesprek waren, dat is niet het moment om op te nemen en stiekem iemand mee te laten luisteren natuurlijk. Of het nou je vader is of niet. Het leest ook meer als een pubertrucje dan dat hij op dat specifieke moment werkelijk met zijn vader wilde praten. Dat heeft dus verder niks te maken met dat een kind ten alle tijde zijn ouders moet kunnen spreken. Dat is echt iets anders. Als je middenin een wiskundeles, neem je ook niet op.

stokbootje maandag 16 december 2024 om 10:29

vervelende situatie Blauwedruif.

Ik vind dat je vriend te emotioneel reageert. Ik snap wel dat het hem pijn doet dat hij bedreigd wordt, en ook dat hij probeert jou te beschermen maar daar uiteindelijk alleen maar ellende door krijgt.
Dat hij daar even een uurtje boos over is, vind ik niet zo gek. Maar daarna moet hij wel bijtrekken vind ik. Het is niet oke om zo boos te zijn naar jouw zoon, die heeft dat niet verdiend. Die voelde zich waarschijnlijk machteloos en deed (zoals kinderen dat doen) iets dat niet handig was, in reactie op dat hulpeloze gevoel.

Helpt het als je naar je vriend aangeeft dat je begrijpt dat hij geschrokken en gekwetst is door de bedreigingen? Zodat je hem niet alleen maar aanvalt maar ook begrip toont. Misschien opent dat de deur naar een goed gesprek en kun je dan uitleggen dat je vindt je zoon genoeg gestraft is en dat je wil dat jullie het nu achter je laten.

Anoniem_67794727e8f33 maandag 16 december 2024 om 10:40

..

anoniem_67794727e8f33 wijzigde dit bericht op 04-01-2025 00:45

99.72% gewijzigd

meisje85 maandag 16 december 2024 om 10:50

Ik snap je blauwedruif, ik zou er ook gek staan van te kijken. Maar goed, iedereen heeft weleens gekke buien en reageert weleens overdreven. Ik zou vooral benieuwd zijn naar hoe het nu verder gaat. Als je vriend er snel op terug komt, uit kan leggen waar het vandaan komt, inziet dat zijn opmerkingen over de feestdagen nergens over gaan, dan heb je weer een begin van een gesprek. Tegelijkertijd zou ik er zelf ook goed over nadenken, het is wel een flinke afwijzing naar je zoon (ten eerste al ten aanzien van zijn "puberstreek", maar de consequentie die hij eraan verbindt is ook een flinke afwijzing). Het zou meer dan terecht zijn als je dit niet meer terug wil zien in je relatie met hem en dat moet hij dan wel kunnen garanderen.
Overigens, even in perspectief: een tijd terug stond ex hier natuurlijk scheldend en schreeuwend in de gang en hoewel het niet eens tegen mij gericht was, vond ik dat wel heftig om te horen. Ik was er ook echt van van slag, laat staan als er bedreigingen bij zouden komen kijken. Dus in die zin zou ik 'm toch ook wel even wat ademruimte gunnen. Het is ook gewoon heftig als je ineens in een dynamiek terecht komt waarin dit soort dingen gebeuren, maar afreageren op kinderen (door zo'n feestdagenopmerking) is hoe dan ook geen optie natuurlijk.

canis-felis maandag 16 december 2024 om 10:54

Blauwedruif85 schreef: ↑
16-12-2024 10:40
Klopt zo was het inderdaad. Hij deed dat om zijn vader te laten meeluisteren.

Zijn vader is totaal nergens bij betrokken dat is wat mij heel erg steekt vooral richting mijn ex. Hij is geen vader hij is alleen bezig met zijn volgende drankje. Beiden zagen denk ik een moment van connectie.

Verder vind ik ook dat mijn vriend te heftig reageert en het doet mij ook twijfelen aan de relatie. Past dit wel bij mij? Ik was boos op mijn zoon ik was ook geschrokken maar ik heb later een goed gesprek met hem gehad en hij kan de gevolgen niet zien van zo'n actie. Maar ik vind zeker niet dat hij daarom maar overal buitengesloten moet worden.
Het kan inderdaad helpen om naar mijn vriend te erkennen dat ik begrijp dat het heftig is. Maar ik vind ook dat hij de volwassene is. Ik vind het moeilijk vooral omdat ik nu zo twijfel of deze relatie wel bij mij past.

Meisje85 schreef al wat ik grotendeels had willen schrijven.

Verder:

Het is natuurlijk heel naar en heftig dat je ex niet in staat is een fatsoenlijke vader te zijn. Maar daar is in de eerste plaats je zoon slachtoffer van. Niet dat dat een excuus voor alles is, maar zoals Meisje85 al schreef is het vrij normaal (puber)gedrag om je ouders tegen elkaar uit te spelen en de context en gevolgen niet te overzien. Ik zie je een paar keer schrijven dat je óók (heel) boos bent op zoon en vraag me een beetje af in hoeverre dat bij hem thuishoort - het komt wel pittig op me over als geheel (in combinatie met het heftig reageren door je vriend).

Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.

Pioen00 maandag 16 december 2024 om 11:02

Blauwedruif85 schreef: ↑
16-12-2024 10:40
Klopt zo was het inderdaad. Hij deed dat om zijn vader te laten meeluisteren.

Zijn vader is totaal nergens bij betrokken dat is wat mij heel erg steekt vooral richting mijn ex. Hij is geen vader hij is alleen bezig met zijn volgende drankje. Beiden zagen denk ik een moment van connectie.

Een kind moet gewoon nooit stiekem te hoeven doen om een ouder te bellen. Dat vind ik zo'n primair recht, daar moet dan wel een groot veiligheidsrisico aan vast zitten om een kind dat te ontzeggen. Dat is mijn mening en ik begrijp ook echt wel dat er in jouw geval geen goede vader tegenover staat.

Je vriend reageert totaal onvolwassen en dat moet je in jouw situatie al helemaal niet willen. Nóg een man die het slechte voorbeeld geeft, daar zit je zoon echt niet op te wachten. En jij ook niet want jij hebt nu het gevoel overal tussenin te zitten.

Anoniem_67794727e8f33 maandag 16 december 2024 om 11:19

Pioen00 schreef: ↑
16-12-2024 11:02
Een kind moet gewoon nooit stiekem te hoeven doen om een ouder te bellen. Dat vind ik zo'n primair recht, daar moet dan wel een groot veiligheidsrisico aan vast zitten om een kind dat te ontzeggen. Dat is mijn mening en ik begrijp ook echt wel dat er in jouw geval geen goede vader tegenover staat.

Je vriend reageert totaal onvolwassen en dat moet je in jouw situatie al helemaal niet willen. Nóg een man die het slechte voorbeeld geeft, daar zit je zoon echt niet op te wachten. En jij ook niet want jij hebt nu het gevoel overal tussenin te zitten.

Hij mag met zijn vader bellen wanneer hij wil.

anoniem_67794727e8f33 wijzigde dit bericht op 04-01-2025 00:46

28.58% gewijzigd

Advocaatje maandag 16 december 2024 om 11:32

Wat lastig allemaal, Blauwedruif. Ik ben weer veel met Meisje85 eens. Volgens mij had je vriend alles richting zoon (en ex) bij jou moeten laten. Wat super lastig is, maar ook belangrijk. Ook niet tot om dan meteen te roepen dat hij hem tot oud en nieuw niet wil zien. Beter even afkoelen en dan er afspraken over maken. In dezelfde categorie zou ik ook niet meteen gaan roepen dat je niet weet of deze relatie wel past. Ga eerst het gesprek aan. Jullie zitten gewoon in een enorm lastige situatie en dat vraagt veel van iedereen.

Advocaatje maandag 16 december 2024 om 11:34

Pioen00 schreef: ↑
16-12-2024 11:02
Een kind moet gewoon nooit stiekem te hoeven doen om een ouder te bellen. Dat vind ik zo'n primair recht, daar moet dan wel een groot veiligheidsrisico aan vast zitten om een kind dat te ontzeggen. Dat is mijn mening en ik begrijp ook echt wel dat er in jouw geval geen goede vader tegenover staat.

Blauwedruif heeft het zelf al gezegd, maar het gaat niet om het bellen an sich maar om het stiekem mee laten luisteren.

BlauwePantoffel maandag 16 december 2024 om 11:53

Poespas schreef: ↑
16-12-2024 00:25
Even laten betijen. Klotesituatie.
Waarom ging je vriend in op het gesprek tussen vader en zoon? Dat stukje snap ik niet. Maar lullig dat vader een voet tussen de deur zet zo. Jouw huis dus jouw regels.

Je zoon is nog niet volwassen en je vriend wel. Dit vraagt dus weer dat de stiefvader over zijn hart strijkt. Dat zal hij ook wel doen toch, sla de eerste woede weggezakt is?

Ik sluit me hier volledig bij aan. Wat een rotsituatie Blauwedruif. Ik denk overigens dat je gelijk hebt, puberzoon kan de gevolgen nog niet overzien. Het zal vast wel weer tot rust komen allemaal, maar het is wel echt rot zo vlak voor de kerstdagen. Heb je hier met zoon nog (rustig) over gesproken, dat hij snapt waarom vriend zo overstuur is?

En een verkapte tvp, nieuw account.

Actieve topics