Stieftopic

30-08-2023 10:11 1323 berichten
Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.

Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.

Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan
4.75% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Jeetje Blauwedruif. Hoe oud is je zoon eigenlijk? Het is een puber toch? Ik vind het echt niet okee dat je vriend zo lang boos blijft op een puber. Ja, hij zat fout maar die jongen zit gewoon ook in een ingewikkelde situatie met een lastige en afwezige vader.

Knoop doorhakken hoeft misschien niet meteen, maar waarom neem je zelf niet even een pauze? Richt je de komende 2 weken op jezelf, vrienden, en je kinderen. En dan kunnen jullie misschien in januari een nieuwe start maken qua relatie, als je het dan nog wil..
Alle reacties Link kopieren Quote
Lastig, blijkbaar wordt je vriend enorm geraakt in iets en dat kan zo zijn, maar dat is iets waar hij zelf iets mee moet en dat is niet de schuld van je zoon. Die heeft al genoeg op z'n bord. Maar je vriend klinkt niet alsof hij op korte termijn zal ontdekken dat dit toch echt zijn probleem is, want die korte termijn is eigenlijk allang voorbij. En dan is de vraag of je jezelf en je zoon hiertegen in bescherming wil nemen, denk ik.

Hier overigens geen gedoe met de kerst. De kinderen komen na kerst hierheen en dan vieren we het alsnog hier thuis.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blauwedruif, ik denk dat je met deze partner ook een probleem partner op je hals haalt.
Ik vind dit echt een hele grote rode vlag die je echt niet moet negeren.
Trek een grens naar hem: 'Als je je weer jezelf voelt, ben je welkom voor gesprek. Voor nu kan ik niet anders dan mijn puberzoon steunen. Het is een puber met een problematische vader en hij verdient deze boosheid niet. Ik ben benieuwd wat er achter je boosheid zit en hopelijk komen we tot dat gesprek als je weer rustig bent.'

En het daar ook even bij laten, geen discussie meer. Hij mag zijn verantwoordelijkheid pakken en je moet hem nu ook een beetje als een puber benaderen ben ik bang.

Je hoeft niet dankbaar te zijn dat hij voor jou kiest in de situatie waar je in zit. Dat komt op mij over dat je genoegen neemt, met minder..
Je verdient een fijne, evenwichtige en empathische partner. In welke situatie in je leven dan ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hebben jullie nu contact, Blauwedruif?
Alle reacties Link kopieren Quote
Qiya schreef:
20-12-2024 10:33
Trek een grens naar hem: 'Als je je weer jezelf voelt, ben je welkom voor gesprek.
En als dit een te grote stap is kan je de stap kleiner maken Blauwedruif!
Het is heel legitiem om hem een knoop door te laten hakken vwb de feestdagen, zijn jullie samen of niet? En als hij in boosheid geen besluit kan nemen zou ik dat zelf doen. IK vier de feestdagen met mijn kinderen punt.

Je klinkt een beetje uitgeblust, ik snap heel goed dat je nu geen grote beslissingen kunt nemen, je hebt net een beetje teveel hooi op je vork.
Het is dan ook bijzonder jammer dat je met je vriend er een bal bij hebt die in de lucht gehouden moet worden in plaats van onvoorwaardelijke kracht en steun.

Dikke knuffel voor jou en ik hoop dat je ondanks alles toch een beetje mag genieten van de dagen die eraan komen!
.
..
anoniem_67794727e8f33 wijzigde dit bericht op 04-01-2025 00:49
99.70% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Knuffel voor jou blauwedruif! Je doet het goed :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe gaat het nu, Blauwedruifje?
Advocaatje schreef:
31-12-2024 17:54
Hoe gaat het nu, Blauwedruifje?
Nu wel oké.
Kerst zelf met de kinderen gevierd en dat was goed fijn en gezellig. Ik vond het wel jammer dat het zo moest gaan vooraf.

Na kerst heeft mijn vriend een goed gesprek gehad met mijn zoon. Ik was daarbij en hij heeft geen dingen gezegd die ik niet heb gezegd of zou zeggen. Later nog met mijn zoon gecheckt en hij vond het ook een goed gesprek.

Oud en nieuw wel samen gevierd dat was ook heel gezellig. Mijn oudste zoon zou er sws niet zijn. Dus we waren met z'n 4ren. Dan is het ook heel fijn en gezellig en loopt alles soepel. Een deel zit m ook in mijn onzekerheid als we niet samen zijn. Een deel denk ik ook in zijn reactie daarop of gewoon in hoe hij is.

Even vrij doet me wel goed merk ik. En ook langzame stapjes met de therapie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Verwijderd ivm herkenbaarheid
charlotta wijzigde dit bericht op 07-01-2025 08:21
96.82% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Blauwedruif, fijn die stapjes!

Charlotta, poeh ingewikkeld. Wel bijzonder dat het eerder beter ging dan nu. Is er iets bij hem veranderd of gebeurd? Is hij het type waarbij het misschien nog overwaait? Weten de kinderen al van de bruiloft en de datum?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lastig Charlotta. Toen wij gingen trouwen, hebben we dat bewust in de week gedaan dat de kinderen bij ons waren. Juist om het voor hen niet onnodig ingewikkeld te maken (vertrekken vanuit hun moeders huis, terwijl zij misschien niet alleen maar enthousiast kan reageren of meedeelt in de feestvreugde, waardoor de kinderen zich misschien ook niet vrij zouden voelen etc). Dat was een goede keuze, want inderdaad kwam er bij haar in die periode ook weer scheidingspijn naar boven, wat zich zo'n beetje op dezelfde manier uitte als bij je ex. Je kan de datum natuurlijk niet meer wijzigen, maar kan je misschien - om iedereen meer rust te gunnen - het schema wijzigen zodat de kinderen die periode (en de aanloop) bij jullie zijn en het voor iedereen een relaxtere dag wordt? Dus dat het niet alleen dat weekend of die dag is, maar de hele week zeg maar? En je je dus ook niet zorgen hoeft te maken om een verbod of ander gedoe? Lijkt me voor de kinderen ook veel rustiger.
meisje85 wijzigde dit bericht op 06-01-2025 20:50
Reden: Iets verwijderd
3.81% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
X
charlotta wijzigde dit bericht op 07-01-2025 08:22
Reden: Herkenbaarheid
0.00% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi!

Fijn om dit topic tegen te komen. Ik ben er wellicht wat vroeg bij, maar het is fijn om ervaringen te lezen.
Ik ben zelf al 8 jaar alleen (dochter van 10 en heel soepel, vriendschappelijk co- ouderschap) en sinds een klein half jaar aan het daten met een, nog niet zo lang, alleenstaande vader van 4 kids.

Hij heeft een moeizame relatie met ex, die nogal op en neer gaat in het contact willen, dan weer verbreken, van terug willen naar dreigen met advocaten etc. etc.
Hoewel het tussen ons 2 heel fijn, veilig en betrouwbaar voelt, vind ik nu het moment wel steeds meer aangebroken om na te denken of dit is wat ík wil en aankan. Want stel, we gaan verder met elkaar; haal ik me wel behoorlijk wat op de hals. Mezelf, maar ook mijn dochter die zo gewend is aan een rustig leventje met z'n tweeën. Vooralsnog is er overigens absoluut geen sprake van kennismaken met kinderen. We hebben de relatie nog puur tussen ons tweeën gehouden, al merk ik dat hij hierin meer voortvarend zou willen zijn dan ik.

Ik ben benieuwd naar ervaringen met beginnende relaties, heb je bijvoorbeeld ook getwijfeld en hoe maakte je weloverwogen de beslissing om er samen voor te gaan- of niet? Het lijkt mij nu meer dan enkel een keuze op gevoel, ik vind dat ik er ook rationeel in moet staan ivm de betrokken kids.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi Violier
Als je vriend nog niet lang gescheiden is dan ligt het allemaal nog gevoelig bij zijn ex waarschijnlijk. De kans is groot dat eea met de jaren wel rustiger zou worden, of in elk geval anders, want geen enkele situatie blijft voor altijd hetzelfde. Je kan dus rustig nog een tijd afwachten om te zien hoe alles zich gaat ontwikkelen. Doe rustig aan, stel eventueel op een gegeven moment de kinderen aan elkaar voor, maar neem nog geen grote stappen zoals samenwonen. Kalmpjes aan werkt het beste in zo’n situatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi Violier,

Ik zie heel voorzichtig wel wat rode vlaggetjes. Hij is nog niet zo lang gescheiden. Relatie met ex is nog niet stabiel. Jij hebt al 8 jaar je eigen leventje met dochter en een man met 4 kinderen erbij, al dan niet fulltime natuurlijk, vind ik nogal wat.
Ik zou er voor waken dat hij niet, zo kort na zijn scheiding, op jou gaat leunen.
En zoals hier al gezegd doe het rustig aan. Maar dat had je zelf ook al bedacht.
Gaat u anders ondertussen even wat voor u zelf doen. (Viktor)
Alle reacties Link kopieren Quote
Violier: wat voor mij zou meespelen, is de leeftijd van zijn kinderen én wat je zelf en en hij verwacht van een relatie. Een lat-relatie waarbij jullie elkaar vooral zonder kinderen zien of zou je op termijn wel willen samenwonen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Violier, heeft hij ook co-ouderschap? Je haalt je inderdaad wat op de hals met vier kinderen, maar dat hoeft geen reden zijn om het niet te doen. Maar zeker rustig aan doen. Dat hij nog niet lang gescheiden is en hij toch al voortvarender is met kennismaken met de kinderen zou me wel zorgen baren. Laat hem er voor zorgen dat er eerst rust is voordat jullie daar stappen in nemen. Hoe oud zijn zijn kinderen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Violier schreef:
08-01-2025 15:12

Hij heeft een moeizame relatie met ex, die nogal op en neer gaat in het contact willen, dan weer verbreken, van terug willen naar dreigen met advocaten etc. etc.
Hoewel het tussen ons 2 heel fijn, veilig en betrouwbaar voelt, vind ik nu het moment wel steeds meer aangebroken om na te denken of dit is wat ík wil en aankan. Want stel, we gaan verder met elkaar; haal ik me wel behoorlijk wat op de hals.
Ik zou van hem willen horen hoe hij hiermee om denkt te gaan, nu en in de toekomst. Gaat hij zijn oren laten hangen naar de luimen van zijn ex of is hij heel stabiel en laat hij zich niet uit het veld slaan, wat zijn ex ook doet of dreigt? Dat zou voor mij echt heel belangrijk zijn, ik wil rust en geen exengezeik.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Violier, ik denk dat het vooral belangrijk is hoe jullie hier samen in staan en wat de verwachtingen zijn naar elkaar toe?

Hoe lang is hij uit elkaar? Soms wordt de relatie tussen ex op een later moment, wanneer er minder gevoel naar elkaar bij zit, beter en zou er zomaar beter contact kunnen komen. En in sommige gevallen zal het contact altijd moeilijk zijn.

In mijn geval ontmoette ik mijn vriend nadat hij al 2 jaar uit elkaar was, de verstandhouding tussen zijn ex en hem was (zoals ik ervaarde) heel goed. Ze gingen nog meerdere keren per jaar op vakantie samen en ondernamen gezamenlijk uitjes.
Hij zorgde, buiten de regeling om, regelmatig extra voor de kinderen zodat zijn ex kon gaan werken.
Er was regelmatig bel/app contact tussen hem en de kinderen op de momenten dat ze niet bij hem waren.

Dit is compleet omgeslagen op het moment dat onze situatie serieuzer begon te worden.

Mijn eigen contact met ex was in het begin niet gemakkelijk maar is inmiddels ontzettend fijn en ondanks dat het contact in het begin niet gemakkelijk ging hebben we allebei wel altijd de kinderen bovenaan gehad.

Maar, een samengesteld gezin is in mijn beleving meer 'werken' aan je relatie dan wanneer je zonder kinderen een relatie begint en samen kinderen krijgt :).
Alle reacties Link kopieren Quote
Onderschat niet hoeveel invloed het op jullie samenzijn kan hebben, een lastige relatie met zijn ex. Vooral voor jou. Want jij moet het lijdzaam ondergaan, kunt niks doen. En dat kan extreem frustrerend zijn.

Ik denk dat het goed is dat je er op dit moment rustig over nadenkt en overweegt of dit is wat je wil.
Ik ben het eens met Rooss, dat het vooral van waarde is om te horen hoe hij denkt dat de toekomst eruit zal zien en hoe jullie relatie daar omheen geplooid wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank voor jullie lieve reacties en het meedenken. Fijn om even wat meer perspectieven te horen.

Consensus is vooral rustig aan doen en bedenken wat ik zelf belangrijk vind en voor mij en mijn dochter wil.

Hij heeft kinderen tussen 2-10 jaar en is nog maar om en nabij een jaar officieel uit elkaar.

Ik zie het vaker om me heen, dat de man eigenlijk niet kan wachten om in de volgende serieuze relatie te duiken. Misschien doordat ik al zo lang alleen ben, het voor mij makkelijker is om een stap terug te zetten en het objectief te bekijken. Waar hij nu fantaseert over ooit samenwonen en op vakantie gaan, denk ik vooral nog: laten we zo lang mogelijk gezellig met z'n tweeën daten.

@blonddubbelblond: is jullie situatie nu weer wat bijgetrokken, of is de verstandhouding nooit meer helemaal optimaal geworden?
Alle reacties Link kopieren Quote
Violier, dat zou mijn tip ook zijn. Heel rustig aan doen. Kinderen er voorlopig niet bij betrekken en eerst samen gaan ontdekken.

Zelf heb ik nooit een samengesteld willen hebben en dat gegeven heeft een eerdere relatie op scherp gesteld. Hij wilde ook vrij snel stappen nemen maar ik wilde dat beslist niet. Die relatie is nu over. Om andere redenen, hij draaide wel bij over het samenwonen. Wij zijn na een paar jaar wel met alle kinderen op vakantie gegaan, dagjes uit en de feestdagen samen gaan vieren. Dat werkte voor ons en de kinderen heel goed. Mijn ex spreek ik nauwelijks meer maar de kinderen elkaar nog wel.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven