Relaties
alle pijlers
Stieftopic
woensdag 30 augustus 2023 om 10:11
Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan
Reden: Toevoeging gedaan
4.75% gewijzigd
dinsdag 28 januari 2025 om 16:06
Hier werkte het ook niet. Dan bleek een boek toch per ongeluk op school, of wilden ze vooruit leren voor vak X, maar lag dat boek nog op school. Geen beginnen aan.
Q, dat met die spullen is hier bij de dames meer geworden sinds de middelbare school. Met alleen wat speelgoed e.d. is het prima te overzien want dat hoeft idd niet heen en weer. Maar pubermeisjes zijn soms lyrisch van product X en anderhalve week later is het ineens product Y, en er komt steeds meer make-up bij, dan weer een nieuwe tas, een paar oorbellen en een zonnebril, daar valt niet tegenop te "dubbel kopen".
En sommige attributen hebben ze zelf voor gespaard en aangeschaft en die hebben gewoon een vast huis, want daar ga je als ouder echt niet nog eentje van kopen. Eentje heeft bijvoorbeeld een supboard, die gaat in de zomer natuurlijk echt niet ook nog even op en neer. 
Ander stiefkind heeft samen met de oudste een surfplank, ook die ligt op een vaste plek. Dus dat betekent sowieso dat ze soms naar het andere huis moeten om ermee aan de gang te gaan, en dat is dan maar zo.
dinsdag 28 januari 2025 om 16:39
Ja, op de basisschool gingen mijn kinderen ook letterlijk alleen met hun schooltasje heen en weer. De tijden zijn flink veranderd sindsdien 
Hoe jonger het kind, hoe makkelijker het co-ouderschap was, vond ik. Ook bij jongens toch wat makkelijker dan bij meiden want die hebben minder zooi en emoties, haha.
Hoe jonger het kind, hoe makkelijker het co-ouderschap was, vond ik. Ook bij jongens toch wat makkelijker dan bij meiden want die hebben minder zooi en emoties, haha.
woensdag 29 januari 2025 om 15:16
Ik begrijp de vraag heel goed, lijkt me ook echt lastig.
Maar het allerlastigst lijkt me toch: wonen in 2 huizen. Daarom (ok, mede daarom) hebben wij ook geen co-ouderschap.
En idd: tegen de tijd dat ze wat ouder worden en al die spullen belangrijk zijn dan is het dus ook de tijd om misschien de omgangsregeling of verdeling te herzien. Het dient misschien niet meer. Dingen veranderen.
Juist een puber heeft een duidelijk fundament nodig, waar vanuit ie alles zelf kan gaan ontdekken. Een vast huis helpt daarbij.
(Ik zeg hiermee natuurlijk niks over hoe vaak je je beide ouders ziet, super belangrijk. Lijkt mij, dat dat op meer manieren kan dan slapen in 1 huis)
Maar het allerlastigst lijkt me toch: wonen in 2 huizen. Daarom (ok, mede daarom) hebben wij ook geen co-ouderschap.
En idd: tegen de tijd dat ze wat ouder worden en al die spullen belangrijk zijn dan is het dus ook de tijd om misschien de omgangsregeling of verdeling te herzien. Het dient misschien niet meer. Dingen veranderen.
Juist een puber heeft een duidelijk fundament nodig, waar vanuit ie alles zelf kan gaan ontdekken. Een vast huis helpt daarbij.
(Ik zeg hiermee natuurlijk niks over hoe vaak je je beide ouders ziet, super belangrijk. Lijkt mij, dat dat op meer manieren kan dan slapen in 1 huis)
woensdag 29 januari 2025 om 15:44
Het gebruiken van de kluisjes op school werkte hier ook niet, nee... te onhandig.
Die paar spullen die over en weer moeten, nemen ze zelf mee in hun schooltas, of geven wij aan elkaar bij een overdrachtmoment. Heel soms vergeten we /ze iets, nou ja, dat is dan een keertje zo, dan halen of brengen we alsnog. Maar dat gebeurt niet vaak hier.
Het gaat hier enkel om een boek, speciaal sport-spul, of een bepaald kledingstuk voor een gelegenheid. Verder gaat er niks over en weer eigenlijk.
Die paar spullen die over en weer moeten, nemen ze zelf mee in hun schooltas, of geven wij aan elkaar bij een overdrachtmoment. Heel soms vergeten we /ze iets, nou ja, dat is dan een keertje zo, dan halen of brengen we alsnog. Maar dat gebeurt niet vaak hier.
Het gaat hier enkel om een boek, speciaal sport-spul, of een bepaald kledingstuk voor een gelegenheid. Verder gaat er niks over en weer eigenlijk.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
