Relaties
alle pijlers
Stieftopic
woensdag 30 augustus 2023 om 10:11
Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan
Reden: Toevoeging gedaan
4.75% gewijzigd
)
dinsdag 28 januari 2025 om 12:56
Ik snap dat het een stuk pragmatischer is dan je zocht (want hoe lekker zou het zijn als er, zoals voorheen, een stuk minder heen en weer hoefde) maar het zou wel een oplossing kunnen zijn om niet meer 2x heen en weer te fietsen toch?
En qua hoeveelheid spullen, flink gedoe! Maar vooral voor de kinderen denk ik (elke keer weer verzamelen en niet vergeten) en ik vind het vooral fijn dat jullie ze daar wel in faciliteren, het lijkt mij namelijk echt naar om (zonder dat je daar de keuze in hebt) in twee huizen te moeten leven en dat je dan (zo ongeveer) alles mee mag nemen wat je fijn vindt lijkt mij helpen bij toch dat thuis/eigen-gevoel.
dinsdag 28 januari 2025 om 13:05
Dat is wel echt iets waar ik tegen op zie voor m'n kinderen later. Ze hoeven nu niks mee want hun vader heeft ook alles, maar er komt straks inderdaad een moment met boeken, make-up en kleding dat ze een halve inboedel meeslepen.S-Groot schreef: ↑28-01-2025 12:56Ik snap dat het een stuk pragmatischer is dan je zocht (want hoe lekker zou het zijn als er, zoals voorheen, een stuk minder heen en weer hoefde) maar het zou wel een oplossing kunnen zijn om niet meer 2x heen en weer te fietsen toch?
En qua hoeveelheid spullen, flink gedoe! Maar vooral voor de kinderen denk ik (elke keer weer verzamelen en niet vergeten) en ik vind het vooral fijn dat jullie ze daar wel in faciliteren, het lijkt mij namelijk echt naar om (zonder dat je daar de keuze in hebt) in twee huizen te moeten leven en dat je dan (zo ongeveer) alles mee mag nemen wat je fijn vindt lijkt mij helpen bij toch dat thuis/eigen-gevoel.
Ik vind het zelf met LAT relatie al vervelend zo nu en dan om met m'n tasje naar m'n vriend te gaan en dan de helft te zijn vergeten o.i.d.
Gewoon _melon met login problemen
dinsdag 28 januari 2025 om 13:08
Mag er ook een grens zijn aan wat er heen en weer gaat? Straks moeten we vijf rolkoffers heen en weer. Ik vraag me ook af of het nu echt zo noodzakelijk is allemaal. Zit het thuis/eigen gevoel in beautyproducten?
Verzorgen de kinderen ook een deel van het verplaatsen tussen de twee huizen? Moet man alles alleen doen?
Verzorgen de kinderen ook een deel van het verplaatsen tussen de twee huizen? Moet man alles alleen doen?
dinsdag 28 januari 2025 om 13:11
Ja, het is zeker geen gek idee S-Groot, maar we wonen zo ongeveer in het centrum van een stad en we hebben geen plek waar een fietskar zou kunnen staan. Het is zeker flink gedoe, want mijn man is zo handig met spullen op de fiets dat hij de weekboodschappen voor het hele gezin in zijn eentje meekrijgt, dus het zegt wel wat dat dit in twee keer moet 
Mijn man helpt ze ook nagenoeg altijd met inpakken, waardoor ze eigenlijk nooit nog terug hoeven vanuit hun moeder hierheen omdat er nooit iets wordt vergeten. Hun moeder neemt alles mee wat ze klaar zetten, maar kijkt verder nooit mee met inpakkens dus als ze hier zijn, moeten ze geregeld terug, soms zelfs gewoon voor hun school- of sportspullen. Maar ook voor een regen-of winterjas als het weer gaat veranderen. Dus ja het is faciliterend en misschien ook een beetje overcompenserend: "het is al ingewikkeld genoeg, laat allemaal maar". En dan stelt hij dus maar niet de vraag of er - bij wijze van spreken - echt nog vier haarproducten en vijf witte shirts die kant op moeten.
Rolkoffers is ook een optie canis-felis, maar dat hele overgangsmoment is al een precair moment voor de jongste twee - ook gezien voorgaande - en ze vinden alles in koffers moeten stoppen nog vreselijker, omdat dat hen een gevoel geeft van tja.. hoe zeg je dat... nergens thuis zijn.
Mijn man helpt ze ook nagenoeg altijd met inpakken, waardoor ze eigenlijk nooit nog terug hoeven vanuit hun moeder hierheen omdat er nooit iets wordt vergeten. Hun moeder neemt alles mee wat ze klaar zetten, maar kijkt verder nooit mee met inpakkens dus als ze hier zijn, moeten ze geregeld terug, soms zelfs gewoon voor hun school- of sportspullen. Maar ook voor een regen-of winterjas als het weer gaat veranderen. Dus ja het is faciliterend en misschien ook een beetje overcompenserend: "het is al ingewikkeld genoeg, laat allemaal maar". En dan stelt hij dus maar niet de vraag of er - bij wijze van spreken - echt nog vier haarproducten en vijf witte shirts die kant op moeten.Rolkoffers is ook een optie canis-felis, maar dat hele overgangsmoment is al een precair moment voor de jongste twee - ook gezien voorgaande - en ze vinden alles in koffers moeten stoppen nog vreselijker, omdat dat hen een gevoel geeft van tja.. hoe zeg je dat... nergens thuis zijn.
dinsdag 28 januari 2025 om 13:18
Ik heb zelf jarenlang een lat relatie gehad en in de loop der jaren alles dubbel aangeschaft. Make-up, jassen, hardloopschoenen etc. etc.
Mijn kinderen hebben niet hoeven sjouwen. Ex en ik deden aan birdnesting maar hun schoolboeken bleven bijna altijd in het kluisje op school.
Ik snap dat dat heen en weer gesleep met koffers heel naar is. Dan maar dubbel inkopen zodat het tot een minimum beperkt is.
Mijn kinderen hebben niet hoeven sjouwen. Ex en ik deden aan birdnesting maar hun schoolboeken bleven bijna altijd in het kluisje op school.
Ik snap dat dat heen en weer gesleep met koffers heel naar is. Dan maar dubbel inkopen zodat het tot een minimum beperkt is.
dinsdag 28 januari 2025 om 13:19
Zie mijn recente bericht wat betreft je eerste vragen. Er zijn ook periodes dat het bij moeder allemaal wat moeizamer gaat, dus dat speelt denk ik ook mee in dit verhaal. En nee, man moet niet alles alleen doen, er moet ook een hond mee dus dat doen ze sowieso altijd. Oudste doet sowieso alles zelf. Maar de laatste tijd is het wel vaak zo dat één van de twee anderen vanuit school doorgaat naar sport of bijbaan en man -en kinderen trouwens ook-heeft dan soms liever dat op één moment alle spullen overgaan dan dat het een proces is dat zich op verschillende momenten op die middag/avond afspeelt, omdat de één gelijk uit school gaat en de ander pas na bijbaan, en waar hij dan dus ook meer tijd aan kwijt is.Lisa5678 schreef: ↑28-01-2025 13:08Mag er ook een grens zijn aan wat er heen en weer gaat? Straks moeten we vijf rolkoffers heen en weer. Ik vraag me ook af of het nu echt zo noodzakelijk is allemaal. Zit het thuis/eigen gevoel in beautyproducten?
Verzorgen de kinderen ook een deel van het verplaatsen tussen de twee huizen? Moet man alles alleen doen?
meisje85 wijzigde dit bericht op 28-01-2025 13:49
3.53% gewijzigd
dinsdag 28 januari 2025 om 13:27
dinsdag 28 januari 2025 om 13:31
Euh, even lezen: mijn suggestie van rolkoffers was juist zodat de kinderen dat zelf zouden kunnen doen.Lisa5678 schreef: ↑28-01-2025 13:08Mag er ook een grens zijn aan wat er heen en weer gaat? Straks moeten we vijf rolkoffers heen en weer. Ik vraag me ook af of het nu echt zo noodzakelijk is allemaal. Zit het thuis/eigen gevoel in beautyproducten?
Verzorgen de kinderen ook een deel van het verplaatsen tussen de twee huizen? Moet man alles alleen doen?
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 28 januari 2025 om 13:38
Snap ik, maar er mag ook wel een beetje balans zijn, zoals je zelf ook al aangeeft. Dus het aantal smaken beperken en ze dan maar het minste van de kwaden laten kiezen. Misschien ook wel goed om mee te gaan geven. Een ex van mijn moeder had (bijna)volwassen kinderen die zich prima redden tót het moment dat ze een bus misten en een uurtje of zo moesten wachten. Was gewoon overdag, maar hij liet alles uit zijn handen vallen - was op dat moment bij ons thuis - en ging die kinderen ophalen. Ik vond dat toen al schromelijk overdreven. Net als een collega die tijdens werktijd uitgebreid met de studentenadministratie ging bellen om inzage te regelen voor zijn dochter. Het houdt ergens een keer op, toch...meisje85 schreef: ↑28-01-2025 13:11
Rolkoffers is ook een optie canis-felis, maar dat hele overgangsmoment is al een precair moment voor de jongste twee - ook gezien voorgaande - en ze vinden alles in koffers moeten stoppen nog vreselijker, omdat dat hen een gevoel geeft van tja.. hoe zeg je dat... nergens thuis zijn.
Fietst je man ook nog eens heen en weer voor de vergeten spullen?
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 28 januari 2025 om 13:48
Oh nee, dat laatste doet hij zeker niet. En hij is ook totaal niet zoals de ouders die je omschrijft, hij geeft ze juist veel vrijheid om dingen zelf te doen, zonder dat hij zich ermee bemoeit en laat ze heel veel zelf oplossen. Veel meer dan ik andere ouders zie doen. Hij heeft alleen wel erg ingeprent dat ze van dat overdrachtsmoment zo min mogelijk last moeten hebben. We hebben het er al vaker over gehad, in het begin was het ook bijna een soort ritueel waarvan ik ook heb gezegd dat dat misschien alleen maar een bevestiging is van dat het dus "iets moeilijks" is, dus nu gaat het allemaal al soepeler. Nu nog die spullen he...canis-felis schreef: ↑28-01-2025 13:38Snap ik, maar er mag ook wel een beetje balans zijn, zoals je zelf ook al aangeeft. Dus het aantal smaken beperken en ze dan maar het minste van de kwaden laten kiezen. Misschien ook wel goed om mee te gaan geven. Een ex van mijn moeder had (bijna)volwassen kinderen die zich prima redden tót het moment dat ze een bus misten en een uurtje of zo moesten wachten. Was gewoon overdag, maar hij liet alles uit zijn handen vallen - was op dat moment bij ons thuis - en ging die kinderen ophalen. Ik vond dat toen al schromelijk overdreven. Net als een collega die tijdens werktijd uitgebreid met de studentenadministratie ging bellen om inzage te regelen voor zijn dochter. Het houdt ergens een keer op, toch...
Fietst je man ook nog eens heen en weer voor de vergeten spullen?
Ik bedenk me nu ineens dat middelste ook een backpack heeft. Als compromis voor de rolkoffer is dat denk ik nog wel een goed idee, daar kan al veel meer spul in. En dan is het idd maar even kiezen tussen de minst kwade opties.
dinsdag 28 januari 2025 om 14:07
Een heel herkenbaar probleem, Meisje85. Bij mijn oudste begon het ook de spuigaten uit te lopen, die sleepte op een gegeven moment wel een tas of 5 mee. Praktisch was het nog wel op te lossen: ik huur steeds een bakfiets (woon ook in de stad) en ex vervoert alles met de auto. Is een deelbakfiets bij jullie een optie?
Behalve het praktische aspect zou ik ook het emotionele aspect niet uitvlakken. Het werd voor dochter emotioneel steeds zwaarder om elke week weer die hele volksverhuizing te moeten doen, en de grond van haar kamer lag ook altijd bezaaid met tassen en spullen omdat ze geen zin had alles elke week in en uit te pakken. Ze voelde zich eigenlijk nergens meer thuis op die manier.
We hebben daarom gekeken hoe dit beter kon, en kwamen tot de conclusie dat 80% van de 'last' haar kleding was. Ze nam feitelijk gewoon alles wat ze had steeds heen en weer. Dat hebben we opgelost door flink meer kleding te kopen, zodat ze in beide huizen een gevulde kledingkast heeft. Nu gaat ze met 1 rolkoffer (met enkele kledingstukken en haar cosmetica), 1 rugzak, en 1 shopper met schoolboeken heen en weer. Nog steeds niet weinig, maar wel te doen. Ik zie wel uit naar het eindexamen, dan kan er een tas met schoolboeken vanaf!
Behalve het praktische aspect zou ik ook het emotionele aspect niet uitvlakken. Het werd voor dochter emotioneel steeds zwaarder om elke week weer die hele volksverhuizing te moeten doen, en de grond van haar kamer lag ook altijd bezaaid met tassen en spullen omdat ze geen zin had alles elke week in en uit te pakken. Ze voelde zich eigenlijk nergens meer thuis op die manier.
We hebben daarom gekeken hoe dit beter kon, en kwamen tot de conclusie dat 80% van de 'last' haar kleding was. Ze nam feitelijk gewoon alles wat ze had steeds heen en weer. Dat hebben we opgelost door flink meer kleding te kopen, zodat ze in beide huizen een gevulde kledingkast heeft. Nu gaat ze met 1 rolkoffer (met enkele kledingstukken en haar cosmetica), 1 rugzak, en 1 shopper met schoolboeken heen en weer. Nog steeds niet weinig, maar wel te doen. Ik zie wel uit naar het eindexamen, dan kan er een tas met schoolboeken vanaf!
dinsdag 28 januari 2025 om 14:26
Ik vind het wel interessant wat je zegt, want misschien wordt het idd weer eens tijd om het er weer eens over te hebben. We horen ze de laatste tijd namelijk sowieso wat vaker over dat ze het overgangsmoment moeilijk vinden, misschien is het meenemen van die spullen daar meer een symptoom dan een oorzaak van. Er is meer dan genoeg kleding op beide plekken, er gaat daarnaast ook veel mee en tegelijkertijd zie ik toch voornamelijk dezelfde setjes voorbij komen. Er wordt dus ook veel voor niks heen en weer gesleept, zo lijkt het als ik alleen even naar de kleding kijk. Uiteindelijk kom je toch - ik herken dat bij mezelf ook - bij je vaste setjes uit. Ik denk dat het ook een manier is om een deel van het leven toch hetzelfde proberen te houden. Ik weet namelijk dat de twee jongsten (en de jongste nog het meest) het ook lastig vinden dat er in beide huizen een ander ritme is, want het klopt dat daar idd best wat verschil tussen zit. Ik snap dan best dat al je spulletjes op een bepaalde manier dan ook gewoon houvast bieden.
dinsdag 28 januari 2025 om 14:42
Ja, het blijft voor wat oudere kinderen sowieso lastig om in 2 huizen te leven, hoe goed je het overdrachtsmoment ook inricht. Je kan nog zo je best doen als ouder, feit blijft dat ze elke week moeten wennen aan een ander huis, met andere regels en een ander ritme.
Mijn dochter is nu weer even wat kalmer omdat we het 'spullenprobleem' deels hebben opgelost, maar ik weet dat ze het diep in haar hart niet meer wil, elke week heen en weer. Een vaste verblijfsplaats kiezen gaat haar echter nog een brug te ver, maar ik verwacht dat dat over 1 a 2 jaar wel gaat gebeuren, als ze geen kamer kan vinden.
Mijn dochter is nu weer even wat kalmer omdat we het 'spullenprobleem' deels hebben opgelost, maar ik weet dat ze het diep in haar hart niet meer wil, elke week heen en weer. Een vaste verblijfsplaats kiezen gaat haar echter nog een brug te ver, maar ik verwacht dat dat over 1 a 2 jaar wel gaat gebeuren, als ze geen kamer kan vinden.
dinsdag 28 januari 2025 om 14:43
canis-felis schreef: ↑28-01-2025 14:38Klinkt inderdaad verstandig om het er even over te hebben. Fijn dat je man niet teveel "faciliteert" (ik weet dat dat ook subjectief is).
Ik vind faciliteren helemaal niet zo erg in deze. Het kind heeft tenslotte niet voor de situatie gekozen dus waarom zou je die dan zelf verantwoordelijk maken voor het vervoer van de spullen?
dinsdag 28 januari 2025 om 14:55
Zo zwart-wit heb ik het helemaal niet gezegd en bovendien had ik het in de zin die je aanhaalt niet enkel over spullen heen-en-weer.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 28 januari 2025 om 15:01
canis-felis schreef: ↑28-01-2025 14:55Zo zwart-wit heb ik het helemaal niet gezegd en bovendien had ik het in de zin die je aanhaalt niet enkel over spullen heen-en-weer.
Heen en weer fietsen voor vergeten spullen is toch ook niet zo erg? Ik snap eigenlijk niet zo goed wat er op tegen hebt.
dinsdag 28 januari 2025 om 15:09
Lees jij ook wat ik schrijf?
En Meisje vroeg toch niet voor niks om tips?
Ik begrijp eigenlijk niet zo goed waar jij nu op aanslaat?
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 28 januari 2025 om 15:16
Niet alles gelezen, maar hier heeft zoon alles dubbel.
In dit huishouden heeft hij zijn eigen kleding, speelgoed, boeken etc.
Hoe dat gaat als hij binnenkort naar de middelbare gaat weet ik niet, maar dan hoop ik dat hij boeken voornamelijk in de kluis daar kan laten en alleen mee nemen waarvan hij huiswerk heeft.
Eigenlijk zorgt elk huishouden dus voor zichzelf, zodat er niet continu gesleep is en hij overal zijn eigen plek heeft.
In dit huishouden heeft hij zijn eigen kleding, speelgoed, boeken etc.
Hoe dat gaat als hij binnenkort naar de middelbare gaat weet ik niet, maar dan hoop ik dat hij boeken voornamelijk in de kluis daar kan laten en alleen mee nemen waarvan hij huiswerk heeft.
Eigenlijk zorgt elk huishouden dus voor zichzelf, zodat er niet continu gesleep is en hij overal zijn eigen plek heeft.
dinsdag 28 januari 2025 om 15:28
canis-felis schreef: ↑28-01-2025 15:09Lees jij ook wat ik schrijf?
En Meisje vroeg toch niet voor niks om tips?
Ik begrijp eigenlijk niet zo goed waar jij nu op aanslaat?
Laat maar lekker zitten.
dinsdag 28 januari 2025 om 15:29
Qiya schreef: ↑28-01-2025 15:16Niet alles gelezen, maar hier heeft zoon alles dubbel.
In dit huishouden heeft hij zijn eigen kleding, speelgoed, boeken etc.
Hoe dat gaat als hij binnenkort naar de middelbare gaat weet ik niet, maar dan hoop ik dat hij boeken voornamelijk in de kluis daar kan laten en alleen mee nemen waarvan hij huiswerk heeft.
Eigenlijk zorgt elk huishouden dus voor zichzelf, zodat er niet continu gesleep is en hij overal zijn eigen plek heeft.
Ik lees dat hier wel vaker maar om me heen zie ik eigenlijk alleen big shoppers met schoolboeken en schriften heen en weer gaan elke week. Het kluisjesplan lijkt toch wat onpraktisch. Maar wie weet werkt het bij sommigen wel.
dinsdag 28 januari 2025 om 15:51
Als jij meefietst hoeft hij maar 1x 
.
Mijn zoon van 15 gaat op en neer met helemaal niks. Schoolspullen zijn standaard bij z’n vader. Hij maakt daar uit school zijn huiswerk en komt dan met de schoolspullen voor de dag erna naar mij, als hij dan bij mij is. Sportspullen zijn standaard bij mij, dus regelmatig gaat hij via mijn huis naar sport. Is allemaal dichtbij en hij heeft het zelf zo geregeld. Daarvoor fietste hij heel vaak op en neer omdat hij continue dingen vergat. Hij is dus vaak in het andere huis dan waar hij op dat moment volgens de regeling is. Eerst vond ik dat niet altijd prettig maar nu ben ik eraan gewend. Het is beide zijn huis.
Mijn dochter van 13 heeft wel wat meer spullen maar dat past meestal in 1 tas. Zij gaat overigens niet voor een hele week. Make up moet ze deels zelf betalen, dan houdt het meer meer meer vanzelf een keer op. Shampoos en dat soort dingen zijn gewoon in beide huizen. Ook als het een bepaald merk of iets dergelijks moet zijn. 1+1 gratis helpt daar ook weleens bij.
. Mijn zoon van 15 gaat op en neer met helemaal niks. Schoolspullen zijn standaard bij z’n vader. Hij maakt daar uit school zijn huiswerk en komt dan met de schoolspullen voor de dag erna naar mij, als hij dan bij mij is. Sportspullen zijn standaard bij mij, dus regelmatig gaat hij via mijn huis naar sport. Is allemaal dichtbij en hij heeft het zelf zo geregeld. Daarvoor fietste hij heel vaak op en neer omdat hij continue dingen vergat. Hij is dus vaak in het andere huis dan waar hij op dat moment volgens de regeling is. Eerst vond ik dat niet altijd prettig maar nu ben ik eraan gewend. Het is beide zijn huis.
Mijn dochter van 13 heeft wel wat meer spullen maar dat past meestal in 1 tas. Zij gaat overigens niet voor een hele week. Make up moet ze deels zelf betalen, dan houdt het meer meer meer vanzelf een keer op. Shampoos en dat soort dingen zijn gewoon in beide huizen. Ook als het een bepaald merk of iets dergelijks moet zijn. 1+1 gratis helpt daar ook weleens bij.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
