Relaties
alle pijlers
Twee liefdes vervolg
vrijdag 13 oktober 2006 om 14:01
Maar ff een nieuwe geopend :) Brokenheart ik denk dat je het jezelf op deze manier heel erg moeilijk maakt. Ze kiest niet voor je en zal dat waarschijnlijk ook niet doen. Jij kan zo geen toekomst opbouwen als je hierin blijft hangen. Ook ik heb geproneerd (en probeer ik nu nog) om de situatie te accepteren zoals hij is. Maar dat gaat zo tegen je gevoel in. Soms heb ik dagen dat het prima gaat maar meestal voel ik me er gewoon ellendig onder. Stoppen is de enige optie maar ja het isssss zoooo moeilijk.
dinsdag 17 april 2007 om 11:05
Hey meiden,
ow wat een verhalen zeg... Ik vind het zo fijn om in ieder geval niet alleen te staan, om jullie hier te vinden... Hier wordt niet veroordeeld, maar echt mee gedacht en geleefd, super vind ik dat!!!! Ik heb er al heel veel aan gehad!!!
@ Dubiootje: het lijkt me alsof jij heel goed bezig bent om alles op een rij te krijgen... Misschien moet ik verder teruglezen, maar waarom kiest nr2 (nu) niet voor jou??? En zie je nog steeds een toekomst met hem of niet? Je lijkt me een hele sterke persoon. Gelijk hoe de situatie verder evolueert, jij komt er wel!!!
@ Geitje: wat heftig allemaal... Ik heb het ook meegemaakt dat het is 'uitgekomen', dus ik die zin snap ik wel een beetje wat je doormaakt. Mijn ervaring is, dat nr2 niet zomaar uit je systeem 'verdwijnt' nadat het is uitgekomen. Dat maakt het allemaal een stuk complexer. Toch is eerlijkheid nu ontzettend belangrijk, als je met nr1 verder wilt. Ik heb soms ook nog zaken willen verzwijgen, voornamelijk om niet te kwetsen, maar uiteindelijk gaf nr1 aan dat hij nog het meest gekwetst werd door stiekem gedoe en dat gaf me telkens de kracht om alles op te biechten... Maar makkelijk is het niet.. Sterkte meid!!!!
@ Snoep: lijkt me dat jij ook wel erg goed bezig bent!!!! Nr1 noodgedwongen moeten achterlaten, maar nu weer wat rust in je hoofd en energie over voor nr1...!!!! Denk je nu nog veel aan hem???? Heeft je nr1 niets door (je hebt het vast moeilijk na het afscheid)???
@ Bestaat: jouw verhaal lijkt wel wat op het mijne.... Ik vind het erg interessant om jou te volgen!! Sterkte nog, ook met al de 'nieuwe' gevoelens van je nr2! Ik heb vroeger steeds gedacht dat het voor nr2 louter seksueel bedoeld was en schrok enige tijd geleden toen hij aangaf dat hij echt verliefd op me was... Moeilijk, hoor.... Heb je nog kunnen antwoorden eigenlijk??? Hou je ook van hem? Ben je daar eerlijk voor jezelf uit???
ow wat een verhalen zeg... Ik vind het zo fijn om in ieder geval niet alleen te staan, om jullie hier te vinden... Hier wordt niet veroordeeld, maar echt mee gedacht en geleefd, super vind ik dat!!!! Ik heb er al heel veel aan gehad!!!
@ Dubiootje: het lijkt me alsof jij heel goed bezig bent om alles op een rij te krijgen... Misschien moet ik verder teruglezen, maar waarom kiest nr2 (nu) niet voor jou??? En zie je nog steeds een toekomst met hem of niet? Je lijkt me een hele sterke persoon. Gelijk hoe de situatie verder evolueert, jij komt er wel!!!
@ Geitje: wat heftig allemaal... Ik heb het ook meegemaakt dat het is 'uitgekomen', dus ik die zin snap ik wel een beetje wat je doormaakt. Mijn ervaring is, dat nr2 niet zomaar uit je systeem 'verdwijnt' nadat het is uitgekomen. Dat maakt het allemaal een stuk complexer. Toch is eerlijkheid nu ontzettend belangrijk, als je met nr1 verder wilt. Ik heb soms ook nog zaken willen verzwijgen, voornamelijk om niet te kwetsen, maar uiteindelijk gaf nr1 aan dat hij nog het meest gekwetst werd door stiekem gedoe en dat gaf me telkens de kracht om alles op te biechten... Maar makkelijk is het niet.. Sterkte meid!!!!
@ Snoep: lijkt me dat jij ook wel erg goed bezig bent!!!! Nr1 noodgedwongen moeten achterlaten, maar nu weer wat rust in je hoofd en energie over voor nr1...!!!! Denk je nu nog veel aan hem???? Heeft je nr1 niets door (je hebt het vast moeilijk na het afscheid)???
@ Bestaat: jouw verhaal lijkt wel wat op het mijne.... Ik vind het erg interessant om jou te volgen!! Sterkte nog, ook met al de 'nieuwe' gevoelens van je nr2! Ik heb vroeger steeds gedacht dat het voor nr2 louter seksueel bedoeld was en schrok enige tijd geleden toen hij aangaf dat hij echt verliefd op me was... Moeilijk, hoor.... Heb je nog kunnen antwoorden eigenlijk??? Hou je ook van hem? Ben je daar eerlijk voor jezelf uit???
dinsdag 17 april 2007 om 11:15
En hoe het hier verder gaat....
Tuurlijk ben ik trots op mezelf dat ik niet gegaan ben vorige week. Hoewel het ook wel een beetje laf is... Ik kan hem niet blijven ontlopen, moet toch vroeg of laat de confrontatie aangaan! En ik heb het er moeilijker mee dan ik voor mezelf wil toegeven...
M'n man confronteerder me ermee dat ik echt wel verliefd ben op nr2. Ik ontkende dat eerst in alle talen, maar hij vond de signalen zooo overduidelijk (stralen als het over nr2 gaat, verdriet als ik hem niet hoor/zie, steeds met hem bezig zijn, doodzenuwachtig als ik hem zie of hoor, enz). Ik, de stoere meid die seks zo los kan koppelen van 'liefde', zou ik dan toch verliefd zijn geworden???? Nr1 vindt het ergens wel een beetje schattig en hoe ironisch, hij is de enige die me kan troosten als ik nr2 zo mis en verdrietig ben omdat hij niet eens een smsje stuurt....
Ik heb niets meer gehoord van nr2 en ook zelf niet meer gebeld... Ben benieuwd hoe het nu verder loopt... Ik wéét wel dat hij het nu ook best moeilijk heeft en ermee bezig is. Ik vind het zo laf van mezelf dat ik het allemaal maar zo'n beetje laat gebeuren, maar heb de energie even niet om het zelf in handen te pakken... Moeilijk hoor....
Ik denk er constant aan en nr1 weet dat heus wel, is ook moeilijk voor hem, maar ik kan er niets aan doen....
Tuurlijk ben ik trots op mezelf dat ik niet gegaan ben vorige week. Hoewel het ook wel een beetje laf is... Ik kan hem niet blijven ontlopen, moet toch vroeg of laat de confrontatie aangaan! En ik heb het er moeilijker mee dan ik voor mezelf wil toegeven...
M'n man confronteerder me ermee dat ik echt wel verliefd ben op nr2. Ik ontkende dat eerst in alle talen, maar hij vond de signalen zooo overduidelijk (stralen als het over nr2 gaat, verdriet als ik hem niet hoor/zie, steeds met hem bezig zijn, doodzenuwachtig als ik hem zie of hoor, enz). Ik, de stoere meid die seks zo los kan koppelen van 'liefde', zou ik dan toch verliefd zijn geworden???? Nr1 vindt het ergens wel een beetje schattig en hoe ironisch, hij is de enige die me kan troosten als ik nr2 zo mis en verdrietig ben omdat hij niet eens een smsje stuurt....
Ik heb niets meer gehoord van nr2 en ook zelf niet meer gebeld... Ben benieuwd hoe het nu verder loopt... Ik wéét wel dat hij het nu ook best moeilijk heeft en ermee bezig is. Ik vind het zo laf van mezelf dat ik het allemaal maar zo'n beetje laat gebeuren, maar heb de energie even niet om het zelf in handen te pakken... Moeilijk hoor....
Ik denk er constant aan en nr1 weet dat heus wel, is ook moeilijk voor hem, maar ik kan er niets aan doen....
dinsdag 17 april 2007 om 11:46
Marlies, waarom moet je de confrontatie aangaan met nr. 2?
Kun je het niet gewoon dood laten bloeden?
Elke keer als je hem ziet, springt je hart weer op en heb je weer een tijd nodig om dat gevoel te laten zakken.
Waarom niet alle contacten met 2 voorgoed afkappen? Uit het oog, uit het hart!
Ik heb nr. 2 nu anderhalve week niet gezien, anderhalve week na De Kus, en ik merk dat van die duizend vlinders die de eerste dagen door mijn buik fladderden, er nog maar één of twee overzijn.
Natuurlijk zou ik het vreselijk vinden als ik hem nooit meer zou zien, maar ik weet dat ik er wel overheen kan komen. Het slijt, echt. Hoe ongelooflijk het ook lijkt.
EN ja, ik weet dat het extra moeilijk is als het wederzijds is. Je kunt wat dat betreft maar beter verliefd raken op een onbereikbare filmacteur of zoiets.
Marlies, geitje en alle anderen, ik wens jullie veel wijsheid toe.
Saskia
Kun je het niet gewoon dood laten bloeden?
Elke keer als je hem ziet, springt je hart weer op en heb je weer een tijd nodig om dat gevoel te laten zakken.
Waarom niet alle contacten met 2 voorgoed afkappen? Uit het oog, uit het hart!
Ik heb nr. 2 nu anderhalve week niet gezien, anderhalve week na De Kus, en ik merk dat van die duizend vlinders die de eerste dagen door mijn buik fladderden, er nog maar één of twee overzijn.
Natuurlijk zou ik het vreselijk vinden als ik hem nooit meer zou zien, maar ik weet dat ik er wel overheen kan komen. Het slijt, echt. Hoe ongelooflijk het ook lijkt.
EN ja, ik weet dat het extra moeilijk is als het wederzijds is. Je kunt wat dat betreft maar beter verliefd raken op een onbereikbare filmacteur of zoiets.
Marlies, geitje en alle anderen, ik wens jullie veel wijsheid toe.
Saskia
dinsdag 17 april 2007 om 13:19
Hey Saskia,
waardevol advies... helemaal geen contact is volgens mij ook het beste! Maarrrrr... als je even terugleest, zul je merken dat 'het' al zo'n jaar bezig is en dat we elkaar in die periode al verschillende keren hebben proberen loslaten. Er zijn perioden geweest zonder contact (laatst van dec tot eind febr, zelfs geen enkel smsje of zo) maar op één of andere manier komen we elkaar dan toch weer tegen of belt hij me en begint alles weer van vooraf aan. Het is dus niet zo makkelijk om helemaal te 'kappen'. Ik 'vergeet' hem ook zomaar niet, ook al hebben we maandenlang geen contact.
De enige oplossing lijkt me dat ik echt de confrontatie aanga en hem zeg dat het beter is om geen contact meer te hebben. Anders zal hij vroeg of laat contact blijven zoeken. Nu moet ik het alleen nog écht willen, zodat het heel overtuigend overkomt.... :$ Ook voor mijn gevoel zal ik het dan pas écht kunnen afsluiten. En ook al wordt het best moeilijk daarna, dat zal wel ooit slijten, toch???
Ik verwacht wel dat hij me deze week belt en probeer dan zo sel mogelijk iets af te spreken. Op hoop van zegen dat ik me tegen dan sterk genoeg voel.......
waardevol advies... helemaal geen contact is volgens mij ook het beste! Maarrrrr... als je even terugleest, zul je merken dat 'het' al zo'n jaar bezig is en dat we elkaar in die periode al verschillende keren hebben proberen loslaten. Er zijn perioden geweest zonder contact (laatst van dec tot eind febr, zelfs geen enkel smsje of zo) maar op één of andere manier komen we elkaar dan toch weer tegen of belt hij me en begint alles weer van vooraf aan. Het is dus niet zo makkelijk om helemaal te 'kappen'. Ik 'vergeet' hem ook zomaar niet, ook al hebben we maandenlang geen contact.
De enige oplossing lijkt me dat ik echt de confrontatie aanga en hem zeg dat het beter is om geen contact meer te hebben. Anders zal hij vroeg of laat contact blijven zoeken. Nu moet ik het alleen nog écht willen, zodat het heel overtuigend overkomt.... :$ Ook voor mijn gevoel zal ik het dan pas écht kunnen afsluiten. En ook al wordt het best moeilijk daarna, dat zal wel ooit slijten, toch???
Ik verwacht wel dat hij me deze week belt en probeer dan zo sel mogelijk iets af te spreken. Op hoop van zegen dat ik me tegen dan sterk genoeg voel.......
dinsdag 17 april 2007 om 13:46
ja, Marlies, onze situaties lijken erg op elkaar. Dit loopt ook al jaren. En dan weer een hele tijd geen contact. Maar echt zoals als het nu is, een paar maanden.En ook ik glunder als hij in de buurt is of het over hem gaat en ben verdrietig als hij er niet is, of niets van zich heeft laten horen. Ik ben hem nu ook al twee dagen 'kwijt'. En ben een beetje aan het vissen waar hij is (het is tenslotte een vriend), het is niets voor hem om niet online te zijn.Ik vind het knap van je dat je niet bent gegaan, ookal was het met toestemming van nr1. Al begrijp ik ook wel dat het met toestemming ook anders voelt.Maar ik zou heel blij zijn als nr1 het weet en goed vind. Maar dan wel op een 'goede' manier.Maar verlang je er niet naar om hem nog 1x te zien? En denk je echt dat je zonder hem kan, want jullie blijven elkaar toch ook zien, buiten dit om? In het echte leven?
dinsdag 17 april 2007 om 15:26
Dag meiden....
Ik heb een tijdje geleden een stukje gepost.
Daarna me even weer stil gehouden.
Ben ondertussen wel jullie stukjes blijven lezen.
Het is voor iedereen een gevecht om ongeschonden uit de strijd te komen.
Keuze's maken of toch nog maar even wachten.
Heb het alleen nu bijzonder moeilijk, daarin ben ik niet de enige.
Sommige van ons hebben het volgens mij nog wel iets zwaarder op dit moment.
Zal proberen iets van mijn situatie te vertellen.
Heb in mijn leventje twee keer echt lange relatie's gehad.
Eentje van zes jaar, samenwonend verloofd....
Vreselijk geeindigd....met politie en alles...hij had het beroemde korte lontje...met wat alcohol werd dat lontje alleen maar korter.
Daar kwam ik later pas achter....veel gebeurd daar zal ik jullie niet mee vervelen.
Daarna een relatie gehad van bijna vier jaar ook weer samenwonend geweest, hij had alleen in zijn koppie de dingen niet op de rit.
Persoonlijkheidstoornissen...enzo.
Hij heeft me behoorlijk stuk proberen te maken...
Maar ben er nog steeds ....en sterker dan ooit.
Geen zielig hoopje mens ABSOLUUT niet.
Maar nu zit ik dus met het volgende ....Man 1 en man 2.....
Heb dus nu EINDELIJK een man gevonden die gewoon lekker"normaal" is...alleen niet 1 maar 2.
Ik zocht gewoon een leuke vent..maar nu heb ik er dus twee.
Man 1 kende ik ik heel iets eerder dan man 2....
Maar allebei zijn ze super...ik zou graag dat ik ze kon mixen dan was het helemaal goed.
Zit tot over mijn oren in de twee levens van de twee heren.
Allebei zouden ze de sterren van de hemel willen halen...
Weet nu niet hoe ik verder moet...
Al die verschillende verhalen om maar dan weer bij die te kunnen zijn en dan weer bij die....daar word ik niet echt vrolijk van.
Liegen ....zucht.
Ben alleen er nog niet overuit wie van de twee....
Allebei hebben ze min en pluspunten en zijn ze lieverds.
Ben bang dat ik de verkeerde laat gaan....en dan....
Wat dubiootje (volgens mij niet helemaal goed).....ook al zei..."je moet eerst van jezelf houden en die leegte zelf opvullen".....is helemaal waar.
Altijd wel jongens gehad waarvoor ik op de een of ander manier voor moest zorgen ....altijd wel met problemen.
Is ook raar dat je daar ook aan verslaafd kunt raken ..."zorgen voor iemand"..of beter gezegd het onmisbaar zijn voor de ander, afhankelijkheid.
Dat wil ik dus nu niet meer...gewoon een leuke vent niet meer of minder.
Dikke knuffel....*;
Kleine Beer.....
Ik heb een tijdje geleden een stukje gepost.
Daarna me even weer stil gehouden.
Ben ondertussen wel jullie stukjes blijven lezen.
Het is voor iedereen een gevecht om ongeschonden uit de strijd te komen.
Keuze's maken of toch nog maar even wachten.
Heb het alleen nu bijzonder moeilijk, daarin ben ik niet de enige.
Sommige van ons hebben het volgens mij nog wel iets zwaarder op dit moment.
Zal proberen iets van mijn situatie te vertellen.
Heb in mijn leventje twee keer echt lange relatie's gehad.
Eentje van zes jaar, samenwonend verloofd....
Vreselijk geeindigd....met politie en alles...hij had het beroemde korte lontje...met wat alcohol werd dat lontje alleen maar korter.
Daar kwam ik later pas achter....veel gebeurd daar zal ik jullie niet mee vervelen.
Daarna een relatie gehad van bijna vier jaar ook weer samenwonend geweest, hij had alleen in zijn koppie de dingen niet op de rit.
Persoonlijkheidstoornissen...enzo.
Hij heeft me behoorlijk stuk proberen te maken...
Maar ben er nog steeds ....en sterker dan ooit.
Geen zielig hoopje mens ABSOLUUT niet.
Maar nu zit ik dus met het volgende ....Man 1 en man 2.....
Heb dus nu EINDELIJK een man gevonden die gewoon lekker"normaal" is...alleen niet 1 maar 2.
Ik zocht gewoon een leuke vent..maar nu heb ik er dus twee.
Man 1 kende ik ik heel iets eerder dan man 2....
Maar allebei zijn ze super...ik zou graag dat ik ze kon mixen dan was het helemaal goed.
Zit tot over mijn oren in de twee levens van de twee heren.
Allebei zouden ze de sterren van de hemel willen halen...
Weet nu niet hoe ik verder moet...
Al die verschillende verhalen om maar dan weer bij die te kunnen zijn en dan weer bij die....daar word ik niet echt vrolijk van.
Liegen ....zucht.
Ben alleen er nog niet overuit wie van de twee....
Allebei hebben ze min en pluspunten en zijn ze lieverds.
Ben bang dat ik de verkeerde laat gaan....en dan....
Wat dubiootje (volgens mij niet helemaal goed).....ook al zei..."je moet eerst van jezelf houden en die leegte zelf opvullen".....is helemaal waar.
Altijd wel jongens gehad waarvoor ik op de een of ander manier voor moest zorgen ....altijd wel met problemen.
Is ook raar dat je daar ook aan verslaafd kunt raken ..."zorgen voor iemand"..of beter gezegd het onmisbaar zijn voor de ander, afhankelijkheid.
Dat wil ik dus nu niet meer...gewoon een leuke vent niet meer of minder.
Dikke knuffel....*;
Kleine Beer.....
dinsdag 17 april 2007 om 17:12
Daar ben ik ook zo bang voor kleine Beer, wat als ik de verkeerde kies?
Ik voel me zo sterk verantwoordelijk nu voor het geluk van mijn nr. 1 en mijn nr. 2.
Had nooit verwacht dat nr. 1 me nog zou willen. Had nooit verwacht dat IK de keuze moest maken en dat hij me gewoon het huis uit zou gooien.
Uit het oog uit het hart? Dat klopt maar dat gaat wel bij snoepje wiens vriend aan de andere kant van de wereld zit maar niet als je vriend een paar straten verderop woont. Hoe lang kijk ik nog om me heen of ik hem zie?
En moet ik thuis gewoon gelukkig zijn als hij in zijn eentje gaat wonen (en daar ziet het wel naar uit).
Mijn man is nu zooo klef, raakt me iedere minuut aan, wil duidelijk weer bevestiging hebben. Mijn hoofd is een achtbaan aaargh. Mijn mond heeft een keuze gemaakt maar ben er zelf nog lang niet uit, met of zonder therapeut.
Sommigen van jullie zitten nog in de beginfase. De eerste kus of voor het eerst 'ik hou van je' gezegd.
Ik zou jullie keihard door elkaar willen rammelen.
STOP voor je er zo diep in zit als ik!
Ik voel me zo sterk verantwoordelijk nu voor het geluk van mijn nr. 1 en mijn nr. 2.
Had nooit verwacht dat nr. 1 me nog zou willen. Had nooit verwacht dat IK de keuze moest maken en dat hij me gewoon het huis uit zou gooien.
Uit het oog uit het hart? Dat klopt maar dat gaat wel bij snoepje wiens vriend aan de andere kant van de wereld zit maar niet als je vriend een paar straten verderop woont. Hoe lang kijk ik nog om me heen of ik hem zie?
En moet ik thuis gewoon gelukkig zijn als hij in zijn eentje gaat wonen (en daar ziet het wel naar uit).
Mijn man is nu zooo klef, raakt me iedere minuut aan, wil duidelijk weer bevestiging hebben. Mijn hoofd is een achtbaan aaargh. Mijn mond heeft een keuze gemaakt maar ben er zelf nog lang niet uit, met of zonder therapeut.
Sommigen van jullie zitten nog in de beginfase. De eerste kus of voor het eerst 'ik hou van je' gezegd.
Ik zou jullie keihard door elkaar willen rammelen.
STOP voor je er zo diep in zit als ik!
dinsdag 17 april 2007 om 18:50
Dag geitje2.....
Ik ben de beginfase al voorbij....:(
Zit er waarschijnlijk al tot aan mijn oren diep in.
Vorig jaar november man 1 leren kennen....vond het allemaal wel leuk maar niet mijn type dacht ik toen nog ..ja FOUT dus wel he'....
Man 2 heb ik rond oud en nieuw leren kennen was meteen een klik.
Dacht het heel rustig aan te doen en het op te bouwen en dan zag ik vanzelf wel welke man het ging worden.
Maar nu zoveel maanden verder past het woordje RUSTIG er niet meer bij.
Zit soms kompleet vast in al mijn verhalen.
Weet niet meer hoe ik het allemaal gescheiden moet houden.
Ze eisen me op...allebei...willen ze verder met me....
Ik voel me soms echt vreselijk rot...!!!
Voor jou is het allemaal een wel hele heftige achtbaan.
Heb in dit leventje al wel wat meegemaakt..maar het leven blijft soms bikkelen.
Meid wens je heel veel bikkelmomenten..!!!
Koppie omhoog, neus in de wind.
Dikke knuffel...*; :R
KLeine Beer....
Ik ben de beginfase al voorbij....:(
Zit er waarschijnlijk al tot aan mijn oren diep in.
Vorig jaar november man 1 leren kennen....vond het allemaal wel leuk maar niet mijn type dacht ik toen nog ..ja FOUT dus wel he'....
Man 2 heb ik rond oud en nieuw leren kennen was meteen een klik.
Dacht het heel rustig aan te doen en het op te bouwen en dan zag ik vanzelf wel welke man het ging worden.
Maar nu zoveel maanden verder past het woordje RUSTIG er niet meer bij.
Zit soms kompleet vast in al mijn verhalen.
Weet niet meer hoe ik het allemaal gescheiden moet houden.
Ze eisen me op...allebei...willen ze verder met me....
Ik voel me soms echt vreselijk rot...!!!
Voor jou is het allemaal een wel hele heftige achtbaan.
Heb in dit leventje al wel wat meegemaakt..maar het leven blijft soms bikkelen.
Meid wens je heel veel bikkelmomenten..!!!
Koppie omhoog, neus in de wind.
Dikke knuffel...*; :R
KLeine Beer....
dinsdag 17 april 2007 om 21:20
@ Kleine beer... jee... dat lijkt me ook niet zo simpel zeg... Kan er me iets bij voorstellen, hoewel de situatie anders is, maar zowel mijn man en lover 'willen' me allebei. Ik kies voluit voor mijn man, maar kan "nr2" niet echt loslaten. Niet makkelijk... Ik heb er waarschijnlijk over gelezen, maar weten/vermoeden 'jouw' mannen iets van elkaars bestaan??? Misschien heel stom, maar moest ik jou zijn, ik zou de voor- en nadelen van beide heren eens naast elkaar zetten en dan ook echt kijken wat je (zo objectief mogelijk) het meeste ligt, op lange termijn dan. Want zo kan het natuurlijk niet blijven duren... Succes ermee, hoor!@ Bestaat: hoe 'bestaat' het, de gelijkenissen zijn inderdaad treffend!!! Hier ook een hele lieve, zachte nr1 terwijl nr2 een échte man-man is (die zich overigens totaal verbaast over de reactie van nr1, hoe die er zo 'kalm' op kan reageren, daar kan hij zich echt niets bij voorstellen...). Tja en het loslaten is inderdaad niet makkelijk. Ik WEET dat het het beste zou zijn, maar het GEVOEL wil niet altijd mee...Ik heb hem vandaag gehoord. Ik werk vanaf 14u op dinsdag en om 13u59 belde hij... Hij had er echt op gewacht, wist dat ik dan op m'n werk zou zijn.... We hebben even gepraat, maar ik slaag er nooit in om dan te zeggen wat ik eigenlijk WIL zeggen. Ik sta zo'n beetje te giechelen en ben dan achteraf kwaad op mezelf dat ik niet de 'coole wereldmeid' was die ik mezelf had voorgenomen te zijn. Hij wilde me toch graag nog eens zien en ik heb gezegd dat ik er even moest over denken wanneer dat dan nog zou lukken... dan kan het nog alle kanten op. Verder hebben we zo'n beetje over alles en niets gepraat en slaagde hij er toch weer in om in 't gesprek te gooien dat hij zo'n zin in me had, zodat ik daar weer met rode koontjes op m'n werk zat...... Hij wilde naar m'n werk komen, maar dat kon ik gelukkig wel tegenhouden (wil ik toch echt niet, stel je voor, ze kennen daar allemaal m'n man....). 's Avonds bij het naar huis rijden, kwam ik hem dan ook nog eens tegen (hij kruiste me met de auto, woont ook echt vlakbij). Hij zwaaide even en ik glimlachte maar wat, maar we reden beiden mooi door want zo hoort het nu eenmaal.......Ik loop al de hele avond te stralen als een bakvis. En ik kan er mezelf wel om verwensen. Manlief weet dat nr2 gebeld heeft en ziet ook wel hoe ik ben opgefleurd, is ook wel dubbel voor hem...Ow, hoe komen we hier ooit uit???????
woensdag 18 april 2007 om 01:40
Lieve allemaal,
Ten eerste wil ik even aangeven dat het helemaal met Geitje eens ben: als je nog in de begin fase zit: laat je verstand boven je gevoel gaan en stop met deze situatie.... uiteindelijk wordt je er echt niet gelukkig van,....
Ik lees en leef met jullie allemaal mee en ik weet hoe fijn het is om het hier van je af te schrijven en te zien dat je echt niet de enige bent.... en ook de steun natuurlijk!
Marlies: ja ik denk nog dagelijks aan mijn nr. 2. En ik heb ook veel verdiet gehad om nr. 2 maar mijn nr. 1 merkt daar niet zoveel van, Hij is nogal druk met zijn werk bezig dus ik heb veel tijd voor mezelf...
Maar het afscheid was niet zo super abrupt en was eigenlijk ook vooral omdat ik niet kon / wilde kiezen voor nr. 2. En ik sta nog steeds en steeds meer achter die beslissing.... en dat voelt goed. In mijn hele leven was "eerlijk zijn" een van mijn belangrijkste waarden en die heb ik het afgelopen jaar voor het eerst losgelaten en daar voelde ik me echt niet goed bij.... nu ik eindelijk weer "eerlijk" kan zijn voelt dat heel goed! Mijn nr. 1 kent mijn nr.2 want ook hij is er een hele tijd geleden achter gekomen en weet dat nr. 2 nu uit het land verdwenen is en die is daar super blij mee natuurlijk...
Geitje: bijzonder is dat he hoe nr. 1 kan reageren. Bij mij was dat precies hetzelfde en ook ik had dat helemaal niet verwacht.... zo lief en zo bijzonder. Ik geloof nooit dat ik op die manier had kunnen reageren... Maar misschien maakt dat ook jou duidelijk hoe bijzonder hij eigenlijk is.... Sterkte...
Liefs,
Snoepje
Ten eerste wil ik even aangeven dat het helemaal met Geitje eens ben: als je nog in de begin fase zit: laat je verstand boven je gevoel gaan en stop met deze situatie.... uiteindelijk wordt je er echt niet gelukkig van,....
Ik lees en leef met jullie allemaal mee en ik weet hoe fijn het is om het hier van je af te schrijven en te zien dat je echt niet de enige bent.... en ook de steun natuurlijk!
Marlies: ja ik denk nog dagelijks aan mijn nr. 2. En ik heb ook veel verdiet gehad om nr. 2 maar mijn nr. 1 merkt daar niet zoveel van, Hij is nogal druk met zijn werk bezig dus ik heb veel tijd voor mezelf...
Maar het afscheid was niet zo super abrupt en was eigenlijk ook vooral omdat ik niet kon / wilde kiezen voor nr. 2. En ik sta nog steeds en steeds meer achter die beslissing.... en dat voelt goed. In mijn hele leven was "eerlijk zijn" een van mijn belangrijkste waarden en die heb ik het afgelopen jaar voor het eerst losgelaten en daar voelde ik me echt niet goed bij.... nu ik eindelijk weer "eerlijk" kan zijn voelt dat heel goed! Mijn nr. 1 kent mijn nr.2 want ook hij is er een hele tijd geleden achter gekomen en weet dat nr. 2 nu uit het land verdwenen is en die is daar super blij mee natuurlijk...
Geitje: bijzonder is dat he hoe nr. 1 kan reageren. Bij mij was dat precies hetzelfde en ook ik had dat helemaal niet verwacht.... zo lief en zo bijzonder. Ik geloof nooit dat ik op die manier had kunnen reageren... Maar misschien maakt dat ook jou duidelijk hoe bijzonder hij eigenlijk is.... Sterkte...
Liefs,
Snoepje
woensdag 18 april 2007 om 01:44
Kleine beer: probeer echt een keuze te maken! Je verdient het echt om een heerlijke gezonde relatie te hebben waarin hij helemaal voor je gaat! Maar hij verdient het dan ook dat jij helemaal voor hem gaat.... en uiteindelijk wordt je daar volgens mij echt gelukkiger van! Misschien kun je idd een lijstje maken met alle voor en nadelen van beide heren... en dan beslissen welke punten voor jou het belangrijkste zijn....
En wat betreft die juiste keuze: dat weet je nooit maar ik denk dat je op het moment dat je kiest die beslissing niet voor niets neemt.... en als je dan echt voor je keuze gaat dan zal het ook lukken! Succes...
En wat betreft die juiste keuze: dat weet je nooit maar ik denk dat je op het moment dat je kiest die beslissing niet voor niets neemt.... en als je dan echt voor je keuze gaat dan zal het ook lukken! Succes...
woensdag 18 april 2007 om 09:22
Hoi allemaal, wat is er veel geschreven de laatste dagen, even een snelle kleine reactie tussendoor, nee, ik voel me niet schuldig tegenover nr1, en nee, niemand weet hoe het leven loopt, maar nr2 en ik hebben besloten om niet voor ons eigen te kiezen , wij zouden niet op zoveel 'verdriet' samen gelukkig kunnen zijn, dus we zien wel hoe het loopt, sterkte allemaal
woensdag 18 april 2007 om 09:45
Dat zou ik ook niet kunnen, Anaianai. Een nieuwe relatie bouwen op het verdriet van de vorige.
Ik heb bovendien kinderen die ik dat allemaal niet wil aandoen.
Soms vraag ik me wel eens in stilte af of ik wel bereid zou zijn meer te doen met nr. 2 als ik geen kinderen had.
Zulke overpeinzingen brengen je in de donkerste hoeken van je ziel.
Ik heb inmiddels wel besloten dat ik wacht tot hij belt, ik ga zelf niet bellen.
En omdat hij het was die mij kuste, zal hij waarschijnlijk nogal wat moeten overwinnen om die telefoon te pakken.
woensdag 18 april 2007 om 14:10
Dag meiden....
Idd heb ook al aan een lijstje zitten te denken maar ben er alleen nog niet aan toe gekomen.
Dat zeg ik nou wel maar kan beter zeggen "bewust" niet aan begonnen dan ben ik eerlijk.
Weet dat beiden heren vreselijk veel al van me zijn gaan houden en vind het VRESELIJK om 1 van de beide heren verdriet te doen.
En dat gaat natuurlijk een keer gebeuren..!!! :(
Ik wil niemand verdriet doen maar zou een beetje naief zijn om te denken dat het niet gebeurd.
Beiden mannen weten niets van elkaar, wonen ook ver van elkaar vandaan.. gelukkig voor mij anders zou ik echt constant achterom zitten te kijken.
Dat is niet gezond ....alles van dit niet...weet ik wel maar weet ook absoluut niet wat ik moet.
Ja een keuze maken....maarja....zucht...:?
Begin volgende week maandag met mijn nieuwe baan...
Super....
Word het lekker druk.
Ga proberen om een lijstje te maken....het lijkt wel of ik ze allbei niet kwijt wil maar dat kan dus niet...!!!
Hoop dat het met jullie allemaal een beetje goed gaat...
Geitje hoe is het bij jou...?
En trouwens met alle andere meiden...
Het is wel erg fijn om hier mijn verhaal te kunnen doen ik zou dit niet kunnen bespreken met mijn vrienden of vriendinnen.
Hebben allemaal een gezin, kindjes ........snappen er waarschijnlijk niets van.
Meiden ik ga er weer vandoor.....
Man 1 komt vanavond eten.....
Dikke knuffel *;
Kleine Beer....
Idd heb ook al aan een lijstje zitten te denken maar ben er alleen nog niet aan toe gekomen.
Dat zeg ik nou wel maar kan beter zeggen "bewust" niet aan begonnen dan ben ik eerlijk.
Weet dat beiden heren vreselijk veel al van me zijn gaan houden en vind het VRESELIJK om 1 van de beide heren verdriet te doen.
En dat gaat natuurlijk een keer gebeuren..!!! :(
Ik wil niemand verdriet doen maar zou een beetje naief zijn om te denken dat het niet gebeurd.
Beiden mannen weten niets van elkaar, wonen ook ver van elkaar vandaan.. gelukkig voor mij anders zou ik echt constant achterom zitten te kijken.
Dat is niet gezond ....alles van dit niet...weet ik wel maar weet ook absoluut niet wat ik moet.
Ja een keuze maken....maarja....zucht...:?
Begin volgende week maandag met mijn nieuwe baan...
Super....
Word het lekker druk.
Ga proberen om een lijstje te maken....het lijkt wel of ik ze allbei niet kwijt wil maar dat kan dus niet...!!!
Hoop dat het met jullie allemaal een beetje goed gaat...
Geitje hoe is het bij jou...?
En trouwens met alle andere meiden...
Het is wel erg fijn om hier mijn verhaal te kunnen doen ik zou dit niet kunnen bespreken met mijn vrienden of vriendinnen.
Hebben allemaal een gezin, kindjes ........snappen er waarschijnlijk niets van.
Meiden ik ga er weer vandoor.....
Man 1 komt vanavond eten.....
Dikke knuffel *;
Kleine Beer....
woensdag 18 april 2007 om 15:06
woensdag 18 april 2007 om 16:26
Nou, ik sluit me hier volkomen bij aan, hoor.... 1 moment van 'gevoel boven verstand' heeft mijn hele leven echt op z'n kop gezet. Ik kan soms zo verlangen naar de tijd 'voor', toen alles nog gewoon simpel en ongecompliceerd was, toen ik nog gewoon gelukkig was zonder meer en zonder 'maar'.... Nu is er altijd die 'ander', in alles wat ik doe of denk, het is zoooo moeilijk om dat los te laten, om hém los te laten, dat kun je je niet voorstellen als je het zelf niet hebt meegemaakt....En anderzijds........ Nu speel ik even het duiveltje op de schouder... maar ik heb me ook nooit vrouwelijker gevoeld dan toen, het geeft ook wel zo'n bijzonder gevoel, zo'n 'lekker' gevoel.... Verslavender dan eender welke drug.... Soms had ik energie voor 10 en 4 paar vleugels....Bezint eer ge begint.. Ik zou het nu nooit meer overdoen, als ik écht kon kiezen, dan wenste ik dat ik 'hem' nooit had ontmoet, alles zou dan nu zoveel makkelijker zijn....
woensdag 18 april 2007 om 17:33
Dat is inderdaad het verslavende eraan, Marlies. Dat je je zo op en top vrouw voelt, gewoon dat gevoel dat iemand verliefd op je is en je bewondert zonder dat je er maar iets voor hoeft extra te doen.
De relatie tussen mijn man en mij zat door allerlei externe omstandigheden (allebei kort na elkaar baan kwijtgeraakt en meer van dat soort dingen) in een gigantische dip.
Hoe diep onze dip was, besefte ik pas op de dag dat ik nr. 2 voor het eerst zag. De bliksem sloeg in. Ik was hotel de botel. En omdat het wederzijds was, kon ik niet anders dan telkens weer aan die 'drug' ruiken, telkens weer een 'shotje' proberen, omdat het zo verslavend was, en ik me er zo goed door voelde.
Gek genoeg heeft het op de lange duur wel een positief effect gehad op de relatie met mijn nr. 1, want kennelijk straalde ik iets aantrekkelijks uit en ging hij meer moeite voor me doen.
Kun je nagaan dat hij bijv. zeker een half jaar niet tegen me heeft gezegd dat hij van me hield, ik me zo mooi kon opmaken en kleden als ik wilde maar hij er totaal niets van zei, en we elke avond als de kinderen op bed waren, onze eigen dingen gingen doen?
En dan kom je de volgende dag op je werk en daar zit iemand die wél blij is om je te zien, iemand die wél interesse in je toont, die opfleurt als je iets aardigs zegt en je niet meteen afsnauwt en van je wegloopt.
Het heeft me heel veel moeite en overredingskracht gekost om tegen mezelf te zeggen dat ik voor mijn man moest kiezen, en ik geef eerlijk toe dat de kinderen daarin toch het belangrijkste argument waren.
En dan word je ontslagen, zie je nummer twee niet meer, en dan belt hij je ineens tussen de middag op en je spreekt iets af en de eerstvolgende keer dat je hem ziet zegt hij dat hij je mist en kust hij je op je mond...
Ja, dat is moeilijk, lieve meiden. Heel moeilijk...
De relatie tussen mijn man en mij zat door allerlei externe omstandigheden (allebei kort na elkaar baan kwijtgeraakt en meer van dat soort dingen) in een gigantische dip.
Hoe diep onze dip was, besefte ik pas op de dag dat ik nr. 2 voor het eerst zag. De bliksem sloeg in. Ik was hotel de botel. En omdat het wederzijds was, kon ik niet anders dan telkens weer aan die 'drug' ruiken, telkens weer een 'shotje' proberen, omdat het zo verslavend was, en ik me er zo goed door voelde.
Gek genoeg heeft het op de lange duur wel een positief effect gehad op de relatie met mijn nr. 1, want kennelijk straalde ik iets aantrekkelijks uit en ging hij meer moeite voor me doen.
Kun je nagaan dat hij bijv. zeker een half jaar niet tegen me heeft gezegd dat hij van me hield, ik me zo mooi kon opmaken en kleden als ik wilde maar hij er totaal niets van zei, en we elke avond als de kinderen op bed waren, onze eigen dingen gingen doen?
En dan kom je de volgende dag op je werk en daar zit iemand die wél blij is om je te zien, iemand die wél interesse in je toont, die opfleurt als je iets aardigs zegt en je niet meteen afsnauwt en van je wegloopt.
Het heeft me heel veel moeite en overredingskracht gekost om tegen mezelf te zeggen dat ik voor mijn man moest kiezen, en ik geef eerlijk toe dat de kinderen daarin toch het belangrijkste argument waren.
En dan word je ontslagen, zie je nummer twee niet meer, en dan belt hij je ineens tussen de middag op en je spreekt iets af en de eerstvolgende keer dat je hem ziet zegt hij dat hij je mist en kust hij je op je mond...
Ja, dat is moeilijk, lieve meiden. Heel moeilijk...
woensdag 18 april 2007 om 18:57
En anderzijds........ Nu speel ik even het duiveltje op de schouder... maar ik heb me ook nooit vrouwelijker gevoeld dan toen, het geeft ook wel zo'n bijzonder gevoel, zo'n 'lekker' gevoel.... Verslavender dan eender welke drug.... Soms had ik energie voor 10 en 4 paar vleugels....
Mijn man is een weekje voor zaken naar het buitenland (timing had niet slechter kunnen zijn). Het duiveltje is me nu vreselijk aan het pesten.
SNAK naar een shot....
Moet me zo vreselijk inhouden om mijn nr. 2 niet te bellen. Afscheid was zo abrupt, heb nog zoveel te vertellen, te vragen en ik verlang ook hevig naar hem HELLUP. Ik heb nog steeds geen zin in sex met mijn man. Komt dat ooit nog trug? Hoe doen jullie dat dan? Of ben ik de enige?
Mijn man is een weekje voor zaken naar het buitenland (timing had niet slechter kunnen zijn). Het duiveltje is me nu vreselijk aan het pesten.
SNAK naar een shot....
Moet me zo vreselijk inhouden om mijn nr. 2 niet te bellen. Afscheid was zo abrupt, heb nog zoveel te vertellen, te vragen en ik verlang ook hevig naar hem HELLUP. Ik heb nog steeds geen zin in sex met mijn man. Komt dat ooit nog trug? Hoe doen jullie dat dan? Of ben ik de enige?
woensdag 18 april 2007 om 20:11
Wat herkenbaar allemaal. Ja hier weer een "slachtoffer" (bewust tussen " want het is toch eigen keuze..) Mijn man en ik zijn al 18 jaar samen waarvan 8 getrouwd en 2 kinderen. Maar gevoelens ver te zoeken, ieder onder tussen eigen leven gaan leiden. En ja hoor daar komt dan die collega die je aankijkt alsof je de enige vrouw op de wereld bent die zoooo mooi, lief etc is. Jullie hebben gelijk het is een drug. Voor mij heeft het de ogen doen openen en ik heb de handdoek in de ring gegooit thuis. Alleen nr1 nam daar geen genoegen mee want hij is stapelgek op mij. Nu gaan we dus 27e in relatietherapie.......Gun hem die kans maar ik ben erg benieuwd wat het gaat brengen. Heeft een van jullie ervaring hiermee. Ondertussen mail en sms ik me te pletter met nr2....
donderdag 19 april 2007 om 00:52
Meiden word hier KNETTERGEK...!!!
Ik kan er vanavond even niet meer zo goed tegen.
Man 1 is wezen eten en daarna naar zijn broertje zijn verjaardag geweest.
DOM EN STOM....!!!!
Zat daar en dacht ook aan man 2....en waar ik in godsnaam mee bezig was.
Wat jullie hier voor mij zeiden klopt ...je voelt je op en top vrouw al die aandacht en noem maar op.
Helemaal in de hemel.
Verslavend.....is zeker waar.
Maar het voelt soms zo vreselijk dat ik met mezelf niet meer door een deur kan.
Voel me rot.....:(
Ik kan niet meer op tegen dat rot gevoel van het mensen bedonderen en die leugens ik wil helemaal niet zo zijn ....ben zelf al te vaak bedonderd.
Of draai ik nu even door op dit moment ?
Moet ik afstand nemen van allebei de mannen of ....dat gaat toch niet lukken.
Ze zijn zoooooo lief....dragen me op handen.
En ik....wat doe ik ......leugens.
Alles knalt door mijn hoofd dat word niet slapen.
Meiden truste......:R
Morgen misschien wel weer wat rustigere in mijn koppie....
Dikke knuffel Kleine Beer.....:(
Ik kan er vanavond even niet meer zo goed tegen.
Man 1 is wezen eten en daarna naar zijn broertje zijn verjaardag geweest.
DOM EN STOM....!!!!
Zat daar en dacht ook aan man 2....en waar ik in godsnaam mee bezig was.
Wat jullie hier voor mij zeiden klopt ...je voelt je op en top vrouw al die aandacht en noem maar op.
Helemaal in de hemel.
Verslavend.....is zeker waar.
Maar het voelt soms zo vreselijk dat ik met mezelf niet meer door een deur kan.
Voel me rot.....:(
Ik kan niet meer op tegen dat rot gevoel van het mensen bedonderen en die leugens ik wil helemaal niet zo zijn ....ben zelf al te vaak bedonderd.
Of draai ik nu even door op dit moment ?
Moet ik afstand nemen van allebei de mannen of ....dat gaat toch niet lukken.
Ze zijn zoooooo lief....dragen me op handen.
En ik....wat doe ik ......leugens.
Alles knalt door mijn hoofd dat word niet slapen.
Meiden truste......:R
Morgen misschien wel weer wat rustigere in mijn koppie....
Dikke knuffel Kleine Beer.....:(
donderdag 19 april 2007 om 01:46
Ha allemaal,
Marlies: ik sluit me helemaal bij jou aan... zn moment waarop gevoel boven verstand is gegaan heeft ook heel mijn leven op zijn kop gezet... en ik weet dat ik ook geweldige momenten heb gehad en het "op en top" vrouwelijk voelen, het zweven, de vlinders en al het andere geweldige maar ook heel veel pijn en verdriet. En niet alleen ik heb pijn en verdriet gehad maar het ergste vind ik dat nr.1 die er helemaal buiten stond veel pijn heeft gehad door mij en uiteindelijk heeft ook nr. 2 veel verdiet... Als ik het over mocht doen zou ik er absoluut niet meer aan beginnen,....
Geitje... wat balen dat nr. 1 nu naar het buitenland is... ik ken dat duiveltje dat nu op he schouders zit.. heeft er bij mij ook gezeten volgens mij... kun je je gevoelens of dat wat je tegen nr. 2 wil zeggen niet op papier schrijven in de vorm van een brief. Dan ben je het in ieder geval kwijt en als je de kans hebt kun je hem misschien ook aan geven sturen (later)... Wat je zegt over de sex met je man... ik ken dat gevoel heel goed... bij mij gaat het langzaam aan beter... het kost wel veel tijd... Ik wens je heel sterkte toe..
Chantalleke... herkenbaar verhaal van je... succes met de relatie therapie.. ik heb daar geen ervaring mee maar het lijkt mij dat je daar helemaal voor moet gaan om het te laten slagen en dat je dus moet stoppen met nr. 2? of ga je alleen in therapie voor nr. 1... en eigenlijk niet voor jezelf?
Kleine beer... wat kan het soms allemaal moeilijk zijn he.. dat gevoel van niet eerlijk zijn dat ken ik heel goed... dat was voor mij het ergste... en daarom voel ik me zoveel beter.. ik kan weer gewoon eerlijk zijn en mezelf in de spiegel aan kijken... ik denk echt dat jij ook gelukkiger wordt als je 1 van de 2 helemaal de kans geeft en er daar zelf ook helemaal voor kunt gaan! Is 1 van de 2 niet echt veel leuker dan de andere? En ja misschien moet je echt even alleen voor jezelf kiezen om het allemaal op een rijtje te krijgen en te kijken wie je het meeste mist... succes in ieder geval...
Succes allemaal, Snoepje
Marlies: ik sluit me helemaal bij jou aan... zn moment waarop gevoel boven verstand is gegaan heeft ook heel mijn leven op zijn kop gezet... en ik weet dat ik ook geweldige momenten heb gehad en het "op en top" vrouwelijk voelen, het zweven, de vlinders en al het andere geweldige maar ook heel veel pijn en verdriet. En niet alleen ik heb pijn en verdriet gehad maar het ergste vind ik dat nr.1 die er helemaal buiten stond veel pijn heeft gehad door mij en uiteindelijk heeft ook nr. 2 veel verdiet... Als ik het over mocht doen zou ik er absoluut niet meer aan beginnen,....
Geitje... wat balen dat nr. 1 nu naar het buitenland is... ik ken dat duiveltje dat nu op he schouders zit.. heeft er bij mij ook gezeten volgens mij... kun je je gevoelens of dat wat je tegen nr. 2 wil zeggen niet op papier schrijven in de vorm van een brief. Dan ben je het in ieder geval kwijt en als je de kans hebt kun je hem misschien ook aan geven sturen (later)... Wat je zegt over de sex met je man... ik ken dat gevoel heel goed... bij mij gaat het langzaam aan beter... het kost wel veel tijd... Ik wens je heel sterkte toe..
Chantalleke... herkenbaar verhaal van je... succes met de relatie therapie.. ik heb daar geen ervaring mee maar het lijkt mij dat je daar helemaal voor moet gaan om het te laten slagen en dat je dus moet stoppen met nr. 2? of ga je alleen in therapie voor nr. 1... en eigenlijk niet voor jezelf?
Kleine beer... wat kan het soms allemaal moeilijk zijn he.. dat gevoel van niet eerlijk zijn dat ken ik heel goed... dat was voor mij het ergste... en daarom voel ik me zoveel beter.. ik kan weer gewoon eerlijk zijn en mezelf in de spiegel aan kijken... ik denk echt dat jij ook gelukkiger wordt als je 1 van de 2 helemaal de kans geeft en er daar zelf ook helemaal voor kunt gaan! Is 1 van de 2 niet echt veel leuker dan de andere? En ja misschien moet je echt even alleen voor jezelf kiezen om het allemaal op een rijtje te krijgen en te kijken wie je het meeste mist... succes in ieder geval...
Succes allemaal, Snoepje
donderdag 19 april 2007 om 13:31
Marlies, ik zou bijna denken dat je hetzelfde leven leidt als ik! Ook mijn nr2 verbaast zich over het feit dat mijn nr1 bereidt is mij te delen. Dat zou hij nooit kunnen ,zegt hij. Gelukkig woont nr2 een eindje bij ons vandaag, dat is beter zo. Ik denk dat ik de verleiding dan helemaal niet kan weerstaan.
Ik heb nr2 inmiddels weer 'gevonden'. Hij heeft even rust nodig, dat soort rare dingen heeft hij soms en dat geeft mij ook weer de gelegenheid om weer op aarde terug te komen.
Over sex met nr1: heel graag en heel vaak en heel veel nieuwe dingen. Hij heeft dus niets te klagen, wat dat betreft. Juist omdat ik me zo sexy enz. voel heb ik alleen maar meer zin. Ook om nieuwe dingen te proberen, die deels geinspireerd zijn op de dingen die nr2 met me doet.
Of ik het weer zou doen nu ik dit allemaal weet? Geen idee, het is zo gelopen. We draaien al jaren om elkaar heen, daar hadden ook nog wel wat jaren bij gekund denk ik dan.
Alleen had ik het eerder willen bespreken met nr1, zodat het niet stiekem hoeft.
Marlies, weet jouw nr1 hoe veel en hoe vaak je contact hebt met nr2?
En ja, ik heb terug geantwoord dat ik ook van hem hou. Maar hij weet ik nooit nr1 zal verlaten voor hem. Daar bestaan geen misverstanden over.
Anna, ik vind het heel verdrietig dat jullie allebei jullie geluk in de weg staan, aangezien jullie beide ook niet gelukkig zijn in de huidige situatie. *;
voor alle anderen*;
Ik heb nr2 inmiddels weer 'gevonden'. Hij heeft even rust nodig, dat soort rare dingen heeft hij soms en dat geeft mij ook weer de gelegenheid om weer op aarde terug te komen.
Over sex met nr1: heel graag en heel vaak en heel veel nieuwe dingen. Hij heeft dus niets te klagen, wat dat betreft. Juist omdat ik me zo sexy enz. voel heb ik alleen maar meer zin. Ook om nieuwe dingen te proberen, die deels geinspireerd zijn op de dingen die nr2 met me doet.
Of ik het weer zou doen nu ik dit allemaal weet? Geen idee, het is zo gelopen. We draaien al jaren om elkaar heen, daar hadden ook nog wel wat jaren bij gekund denk ik dan.
Alleen had ik het eerder willen bespreken met nr1, zodat het niet stiekem hoeft.
Marlies, weet jouw nr1 hoe veel en hoe vaak je contact hebt met nr2?
En ja, ik heb terug geantwoord dat ik ook van hem hou. Maar hij weet ik nooit nr1 zal verlaten voor hem. Daar bestaan geen misverstanden over.
Anna, ik vind het heel verdrietig dat jullie allebei jullie geluk in de weg staan, aangezien jullie beide ook niet gelukkig zijn in de huidige situatie. *;
voor alle anderen*;
donderdag 19 april 2007 om 13:34
donderdag 19 april 2007 om 17:09
hoi bestaat,
Ik ben nu 18 jaar met nr1 en inderdaad nr2 heeft mij wakker geschud. En eigenlijk alleen maar laten inzien dat ik dit allemaal al lang al wist. Als ik nu terug kijk dan weet ik niet beter dat nr1 is zoals hij is, logisch. Heb ik altijd goed gevonden en 1 keer in de zoveel jaar werd ik boos, veranderde hij voor een tijdje, werd weer zichzelf en ik baalde weer. Nr2 treft geen blaam het is allemaal mijn eigen keuze. Ik zal jullie laten weten hoe het gegaan is, ik ben zelf namelijk ook erg nieuwsgierig maar ook bang vor wat er gaat komen.
Ik ben nu 18 jaar met nr1 en inderdaad nr2 heeft mij wakker geschud. En eigenlijk alleen maar laten inzien dat ik dit allemaal al lang al wist. Als ik nu terug kijk dan weet ik niet beter dat nr1 is zoals hij is, logisch. Heb ik altijd goed gevonden en 1 keer in de zoveel jaar werd ik boos, veranderde hij voor een tijdje, werd weer zichzelf en ik baalde weer. Nr2 treft geen blaam het is allemaal mijn eigen keuze. Ik zal jullie laten weten hoe het gegaan is, ik ben zelf namelijk ook erg nieuwsgierig maar ook bang vor wat er gaat komen.
