Relaties
alle pijlers
Vader krijgt van ex geen ouderlijk gezag over zijn zoon
dinsdag 17 juli 2007 om 16:37
Hallo allemaal,
Ik moet het even hier kwijt, want ik sta op ontploffen!!!
Zal even uitleggen wat er aan de hand is:
Mijn vriend heeft een zoon van 7 jaar uit een vorige relatie.
Vorig jaar hebben wij zelf een zoon gekregen, en daar hebben we toen voor geregeld dat mijn vriend het ouderlijk gezag heeft (wij zijn nl. niet getrouwd).
We hebben toen gelijk een extra formulier meegenomen om het gezag ook voor zijn oudste zoon aan te vragen, maar daar moet de ex van mijn vriend ook toestemming voor geven, dus een jaar geleden hebben we gevraagd of ze dit formulier wilde tekenen en de benodigde documenten wilde verzorgen. (kopie paspoort en uitreksel geboorteregister).
Na een jaar lang zeuren om de papieren heeft ze nu dus aangegeven het niet nodig te vinden om dit te regelen want zoals zij zegt: als ik kom te overlijden gaat ie toch wel naar zijn vader hoor!!
Wij hebben zoiets van: je moet dit toch niet voor niets regelen via het gerechtshof, dus na een paar telefoontjes blijkt dus dat zij absoluut geen gelijk heeft, maar ondertussen zit mijn vriend met de gebakken peren.
Het enige wat hij nu kan doen is een advocaat in de arm nemen en via hem proberen het ouderlijk gezag te krijgen (dit gaat waarschijnlijk dik in de papieren lopen want als madam niet wil meewerken kun je er niets tegen beginnen).
PFFFF heel verhaal, maar moest even stoom afblazen hoor. Heb er zo'n hekel aan dat dit niet op een normale volwassen manier geregeld kan worden. Het komt op mij over alsof ze ons gewoon dwars wil zitten, en lekker zelf het heft in handen wil houden.
Zijn er mensen die hier ook ervaringen mee hebben??
Ik moet het even hier kwijt, want ik sta op ontploffen!!!
Zal even uitleggen wat er aan de hand is:
Mijn vriend heeft een zoon van 7 jaar uit een vorige relatie.
Vorig jaar hebben wij zelf een zoon gekregen, en daar hebben we toen voor geregeld dat mijn vriend het ouderlijk gezag heeft (wij zijn nl. niet getrouwd).
We hebben toen gelijk een extra formulier meegenomen om het gezag ook voor zijn oudste zoon aan te vragen, maar daar moet de ex van mijn vriend ook toestemming voor geven, dus een jaar geleden hebben we gevraagd of ze dit formulier wilde tekenen en de benodigde documenten wilde verzorgen. (kopie paspoort en uitreksel geboorteregister).
Na een jaar lang zeuren om de papieren heeft ze nu dus aangegeven het niet nodig te vinden om dit te regelen want zoals zij zegt: als ik kom te overlijden gaat ie toch wel naar zijn vader hoor!!
Wij hebben zoiets van: je moet dit toch niet voor niets regelen via het gerechtshof, dus na een paar telefoontjes blijkt dus dat zij absoluut geen gelijk heeft, maar ondertussen zit mijn vriend met de gebakken peren.
Het enige wat hij nu kan doen is een advocaat in de arm nemen en via hem proberen het ouderlijk gezag te krijgen (dit gaat waarschijnlijk dik in de papieren lopen want als madam niet wil meewerken kun je er niets tegen beginnen).
PFFFF heel verhaal, maar moest even stoom afblazen hoor. Heb er zo'n hekel aan dat dit niet op een normale volwassen manier geregeld kan worden. Het komt op mij over alsof ze ons gewoon dwars wil zitten, en lekker zelf het heft in handen wil houden.
Zijn er mensen die hier ook ervaringen mee hebben??
dinsdag 17 juli 2007 om 22:20
Er kunnen idd verschillende redenen zijn om geen hantekening voor gezamelijk gezag te zetten als moeder zijnde. Vader van mijn kind heeft ook geen gezag (heeft er ook nooit om gevraagd trouwens) en ik zal er ook niet happig op zijn.
Wij co-ouderen, dus als hij het bij de rechter aan zou vragen zonder mijn handtekening denk ik niet dat mijn verzet zin heeft, dat krijgt hij zonder meer. Overigens overleg ik alles met hem, hij beslit overal over mee. De reden dat ik het niet wil, is omdat mijn ex het altijd met mij eens is geweest over de keuzes die ik voorstelde ten aanzien van ons kind. Nog steeds laat hij het meeste aan mij over. Zijn vriendin echter denkt over bepaalde zaken wel heel anders dan ik, en heeft veel invloed op hem. Hem ouderlijk gezag geven, betekent dat zij mee gaat beslissen (via hem), niet hij. En daar zit ik niet op te wachten. Klinkt lullig, ik weet het. Maar gelukkig gaat het prima zoals het nu gaat.
Wij co-ouderen, dus als hij het bij de rechter aan zou vragen zonder mijn handtekening denk ik niet dat mijn verzet zin heeft, dat krijgt hij zonder meer. Overigens overleg ik alles met hem, hij beslit overal over mee. De reden dat ik het niet wil, is omdat mijn ex het altijd met mij eens is geweest over de keuzes die ik voorstelde ten aanzien van ons kind. Nog steeds laat hij het meeste aan mij over. Zijn vriendin echter denkt over bepaalde zaken wel heel anders dan ik, en heeft veel invloed op hem. Hem ouderlijk gezag geven, betekent dat zij mee gaat beslissen (via hem), niet hij. En daar zit ik niet op te wachten. Klinkt lullig, ik weet het. Maar gelukkig gaat het prima zoals het nu gaat.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 18 juli 2007 om 22:14
zondag 22 juli 2007 om 13:53
Moen, sterkte met dit alles.
Ik ben niet thuis in juridische zaken, maar ik ken dit terrein erg genoeg uit de praktijk. De situatie ligt anders, maar toch. Ik moet ook een beetje mijn ei kwijt.
Mijn vriend heeft een kind uit een vorige relatie. Officieel is er sprake van co-ouderschap met een omgangsregeling, maar de praktijk is dat de moeder van het kind alle regels en afspraken aan haar laars lapt. Zo gaat ze de hele zomervakantie weg met haar kind en kan mijn vriend fluiten naar zijn kind. Ik kan er een boek over vol schrijven: het komt erop neer dat de ex ons leven terroriseert. Vanaf het moment dat mijn vriend juridische stappen heeft ondernomen, is zijn ex ook begonnen haar kind te hersenspoelen. Je wil dat echt niet meemaken, die vervelende opmerkingen over dat papa boos is op mama en dat mama daarom moet huilen etc. etc.
Het ergste van alles is: de rechter heeft mijn vriend nu op papier gelijk gegeven en nu is het aan de instanties om de zaak te begeleiden. In de praktijk komt het erop neer dat niemand door de stralende oogjes van de eerdergenomede ex heen ziet, en dat ze op geen enkele manier wordt afgestraft voor wat ze ons, maar bovenal haar kind aandoet. Ze komt werkelijk overal mee weg. Mijn vriend is op en kan het niet opbrengen om weer een rechtzaak aan te spannen, al gaat het hier waarschijnlijk weer op uitdraaien.
Link met het verhaal van Moen: de moeder van het kind heeft het in de meeste gevallen toch voor het zeggen.
Neemt niet weg dat ik hoop dat je, na goed juridisch advies, alles toch goed geregeld krijgt. (Als je een advocaat in de arm zou moeten nemen, doe goede research naar een goede advocaat op dit gebied. Er is hier zoveel verschil in!) En als je vriend geen zin heeft in gedoe: laat hem zich voorstellen hoe het zou zijn als zijn ex werkelijk komt te overlijden (dan krijg je pas gedoe, met alle respect). Probeer dat voor te zijn. Laat je juist niet tegenhouden omdat de ex moeilijk doet, knokken!
Heel veel succes!
Ik ben niet thuis in juridische zaken, maar ik ken dit terrein erg genoeg uit de praktijk. De situatie ligt anders, maar toch. Ik moet ook een beetje mijn ei kwijt.
Mijn vriend heeft een kind uit een vorige relatie. Officieel is er sprake van co-ouderschap met een omgangsregeling, maar de praktijk is dat de moeder van het kind alle regels en afspraken aan haar laars lapt. Zo gaat ze de hele zomervakantie weg met haar kind en kan mijn vriend fluiten naar zijn kind. Ik kan er een boek over vol schrijven: het komt erop neer dat de ex ons leven terroriseert. Vanaf het moment dat mijn vriend juridische stappen heeft ondernomen, is zijn ex ook begonnen haar kind te hersenspoelen. Je wil dat echt niet meemaken, die vervelende opmerkingen over dat papa boos is op mama en dat mama daarom moet huilen etc. etc.
Het ergste van alles is: de rechter heeft mijn vriend nu op papier gelijk gegeven en nu is het aan de instanties om de zaak te begeleiden. In de praktijk komt het erop neer dat niemand door de stralende oogjes van de eerdergenomede ex heen ziet, en dat ze op geen enkele manier wordt afgestraft voor wat ze ons, maar bovenal haar kind aandoet. Ze komt werkelijk overal mee weg. Mijn vriend is op en kan het niet opbrengen om weer een rechtzaak aan te spannen, al gaat het hier waarschijnlijk weer op uitdraaien.
Link met het verhaal van Moen: de moeder van het kind heeft het in de meeste gevallen toch voor het zeggen.
Neemt niet weg dat ik hoop dat je, na goed juridisch advies, alles toch goed geregeld krijgt. (Als je een advocaat in de arm zou moeten nemen, doe goede research naar een goede advocaat op dit gebied. Er is hier zoveel verschil in!) En als je vriend geen zin heeft in gedoe: laat hem zich voorstellen hoe het zou zijn als zijn ex werkelijk komt te overlijden (dan krijg je pas gedoe, met alle respect). Probeer dat voor te zijn. Laat je juist niet tegenhouden omdat de ex moeilijk doet, knokken!
Heel veel succes!
zondag 22 juli 2007 om 14:17
Als ik bovenstaande zo lees lijkt het mij dat het tweede stukje wel eens het gevolg van het eerste stukje kan zijn.
Afgezien van het feit dat het me terecht lijkt dat de vader het ouderlijk gezag krijgt en het ook in het belang van het kind is dat de moeder daaraan meewerkt: waarom het onderwerp niet op een normale manier ter sprake gebracht?
Nu is het even eenzijdig beslist door vader, en moeder (ex dus) hoeft
'alleen maar even te tekenen en wat documenten te regelen'.
Daar zou ik ook van gaan steigeren als ik die ex was.
